Xenophontis Cyropaedia e recensione Hutchinsoni cum selectis eiusdem notis. Accessit index graecitatis

111쪽

ὀπισχνου ποιησειν ἀγαθὰ ημῆς, ἴτ' ελαμβανες τα χρηματα , ἀποτετελε M σοι ηδη' ἄτε κιμ προςοφειλοντές σοι ἄλλας χάριτας ἀναπεφηναμιν, ας ημῶς γε, εἰ μνκακοί εσμεν, αἰσχυνοίμεθ' ἄν σοι μη ἁποδιδοι ' ὼ κ άποδιδόντες. ἡδεν ἄξιον ἡδ ύτω πζος εὐεζγετην καταλαμβανόμεθα, τοσουτον ποίουν τις. O μεν Ἀζμενιος ταυτ' ελεξεν. 8 οι δε Xαλδαῖοι ηκον δεόμενοι του Κυρου, εἰ:ηνην σφί

μῆτε, ἔτι νομίζετε ἀσφαλές ερον δύναBω ζην, ειρηνης

rogat, annon hosti uita metu id facerent ἰ cum iam iptis praerepta erant iuga illa, qui mis se laeti solebant. ΜS. etiam Bodi. lectionis nostrae seruat vel tigia, qui dat, ἐπεὶ ἡμεῖς τὸέλλα in ομεν etc. neque enim illa liabet. σαοῦτ' ἐλέγομεν, sed haec ναδε λέγομεν, inter hineas taluuin, manu non nimis sagaci scripta, praesentat. ι οἱ ἁλλοι etc. J Vocem ἀλλοι suspectani habuere Stest hanus et Leunclauiu1. Locus cerae eam minime postulat, nesciuntque ΜS. Bodl. et edit. Aldina.

112쪽

αργον ουσαν γην ενεργὸν γενέάλα , εἰ μέλλοιεν τὰ νομιζόμενα παρά σοι ἀποτελῶν οἰ εργαζόμενοι; 'Eφη ό Ἐρμε

m καὶ ἔλεγον, ἔνι Τ in plerasque stim, cum et a Steph. no sit ex mittis ὀτι non e napa I. illudati in press um, et a Μω- L.M. Lepsu. rem non tem re est a notus avni si sentatum.

113쪽

LIBER III. Ἀρμενίαν ἔχοντι. Ἐποὶ δὲ αἱ συνθηκαι ἐγένοντο, εὐΘῖς συνετώχιζόν τε αμφοτεροι προsύμως ώς κοινον Θρύζιον,12 καὶ τα επιτήδεια συνειέηγον. Ἐπεὶ iὲ εσπιζα προέηει, συνδείπνους ελαβεν άμφοτέρους πρὸς εαυτον, ὼς φιλους

τοῖς μὲν αλλοις σφῶν πασιν εὐκτα ταυτα εχ' εισι δὲ

τινὲς των Xαλδαίων, οι ληῖζόμενοι ζῶσι, καὶ ἡδ' ανεπωαιντο ἐργάζεθα, sδ' αν δυναιντο, εἰθισμένeι απὸ πολέμου βιοτευειν' ἀει γαρ εληῖζοντο καὶ ἐμιξοφόρουν, καὶ πολλάκις μεν ' παρα τω Ἱνδῶν βασιλῆ, και γαρ, ἔφασαν, πολυχρυσος ό άνηρ πολλάκις δὲ καὶ παρἈτυάγει. καὶ ο Kῖρος εφη, Tι ουν s καὶ νῖν παt ἐμοιμιαγοφορῆσιν ' εγὼ γαρ δώσω. οσον τις και αλλος πλῆτον δήποτε εδωκε. Συνέφασάν οι, καὶ πολλές γε εσεBM ἔλεγον τους ἐΘιλησοντας. Κή ταυτα μὲν δὴ Γτω

συνωμολογῆτο.

του Ἱνδου, α εγὼ βύλομαs; εγο γαρ χρηματα μὲν προς- γενέοθαι ἔτι αν βουλοίμην ἡμῖν, οπως ἔχω καἰ μι ξον

114쪽

Ταυτα μεν ό παρ εμου λέξει ' τοῖς δε παρ ὐμων Viae αἶ ἐπιτελλετε, ο τι -is δοκῶ συμφέρον εἶν . Κῶ ην μεν λάβωμεν, ἔφη, παρ αὐτῶ, ἁφΘονωτέροις χρησόμεΘα' ην δε - λάβωμεν, εἰσόμεθα, οτι hδεμίαν αὐ- τω χάριν οφείλομεν, ἀλλ' ἐξες ημιν. εκώνου ενεκα, πρὸς τὸ ημέτερον συμφέρον πάντα τίλβ . Tαυτ' εἰ- 1 πεν ὀ Κυρος, νομίζων τους ἰόντας Ἀρμενίων καὶ Xαλδαίων τοιαυτα λερων περὶ αὐτA, οἷα αὐτος ἐπε3υμει πάντας ἁνΘρωπους κιμ λεγειν κή ἀκέειν περὶ αὐτοῖ. Kὼ τλιμεν δη, οπότε καλως εἶχε. διαλύσαντες την σκηνην.

115쪽

τοῖς μεν-αλλοις σφῶν πῆσιν εὐκτὰ ταυτα εἴη ' εισι OE

πολεμου βιοτεύειν ' ἀεὶ γὰρ ἐληῖ οντο καὶ ἐμαθοφόρουν, κή πολλάκις μεν ' παρὰ τὼ 'Iνδῶν βασιλῆ, καi γάρ. εφασαν, πολυχρυσος ό ἀνην πολλάκις δε κω παρἈ άγει. Κῶ ὸ Kῖρος εφη, Tί κυ ί κή νυν παρ' ἐμοὶ μιαροφορουσιν ; ἐγὼ γὰρ δώσω , ἴσον τις καὶ ἄλλος

in India orientali proprie dicta, inter Gangem quae fere iacet Indumque amnes; altera in Aethiopia sedem nacta est. Neque haec neqiue illa Indoriam natio erit , de qua lii agit Xenophon ; cui ire Historiae ratio postili , ut Indos etiani non longe ala Aranenia hata leuriin quctisti Cl . ilybuin regione distantes investigernufi

116쪽

ἀφθονως διδόναι, οἷς αἴν δεη, καὶ τιμαν καὶ δωροῦθαι

κν ουν αὐτω πεμψγης, όπόσα σοι πζοχωρῶ, φησὶν, ην Θιος άγαθόν τέλος διδω αὐτω. πειρά Praus ποιησα , ωτε σε νομιζειν καλως βεβουλευB , χαρισάμενον αὐτω. αὐτα uεν ό παρ ἐμὴ λεξει ' τοῖς δὲ παρ ωων υμῶς αυ ἐπιτέλλετε, ο τι ὐμῖν δοκῶ συμφερον εἶναι. Καὶ ην μεν λάβωμεν, εφη. παρ αὐτου, ἀφθονωτεζοις χρησόμεΘα' ην δε - λαβωμεν, εισόμεθα, οτι hδεμίαν αὐ- τω χάριν ὀφέλομεν, ἀλλ' ἐξές ημῖν. εκώνου ενεκα, πρὸς τὸ ἡμέτερον συμφερον πάντα τίθεdus. Tαυτ' εἰ- I Fπεν ο Κυρος, νομίζων τους ιόντας Ἀρμενίων καὶ Xαλδαίων τοιαυτα λεξειν περὶ αὐτῶ, Oiα αυτος επε3ύμει πάντας ανΘρωπους καὶ λεγειν και ἀκέειν περὶ αὐτου. Καὶ τότε μεν δη. οπότε καλως riχε. διαλύσαντες την σκηνην.

Tη δ' ἰοραία ο τε Κυρος ἔπεμπε τον ἄγγελον, επι- C. ἔα λας, οσαπ' ἐφη, κ ό Ἀραενιος καὶ οι Xαλδαῖοι συνέπεμπον, ους ἱκανωτάτους ενόμιζον εἶναι καὶ συμπρῶ-ξ καὶ εἰπὼν περὶ Κυζου τα προέηκοντα. Eκ δε του νου oΚυρος, ἐπιτελέσας τὸ φζέριον και φύλαξιν ἱκανοῖς καὶ τοῖς ἐπιτηδώοις πῶσι, κή ἄρχοντα αὐτων καταλιπων ῖν ωετο Κυαξάρsi αν μάλις α χαρίσαο , ἀπηρισυλλαβων ' τὸ ἐτερον Πάτευμα, ἴσον τε ηλθεν ἐχων,

117쪽

δαίων, εἰς τετρακιςχιλίους, οι ώοντο κρη συμπάντων των

ἄλλων κρειττους εἶναι. t

τοῖς υἱοῖς. o τι κεκτημένοι κά κεκοσμημένοι καλλιον κ

τα σωματα, ἴταν ἔκατος τελευτηση . κατακρυπτειν.

4 Ο μὲν ταυτα εἰπων παρηλαυνεν ' a δὲ γομένιος συμπρουπεμ τε, κοέ οι ἄλλοι πάντες ἄνθρωποι, άνακαλου τες τον ευεργέτην, τον ἄνορα τον ἀγαθόν. Kri ταὐτεποίουν, εως εκ της χωρας ἐξέπεμψαν. Συναπεπειλε, δε αὐτω ό Ἀρμένιος κή ς ρατιαν πλέονα, ως εἰρηνης o κοιουσης. ούτω δη o Κυζος άπηει, κεχρηματισμενος, ουχ ἁ ελαβε μόνον χνηματα , άλλα πολύ πλέονα του- των ἐτοιμασαμενος διὰ τον τρόπον, ω σε λαμβάνειν,επότε δέοιτο. Καὶ τότε μὲν ἐςρατ οπεδ εύσαντο ἐν τῶς

118쪽

εφησεν αυτος δε συν Tιγρανη και Περσῶν τοῖς άρίτοις εΘηρα, οπου επιτυγχάνοιεν θηρίοις, και εὐφοαίνετο. Ἐπεὶ δε άφίκετο εἰς M δους. τα χρήματα ἔδωκε τοῖς εαυτου ταξιάρχοις, o τα ἐδόκει ἐκάτω ικανὰ εἰν , οπως και εκεινοι ἔχοιεν τιμαν. εἴ τινας ρ αγαιντα των ὐφ' ἐαυτής ' ἐνομιζε γὰo. ει εκατος το μέζος ἀξιέπαινον ποι σειε, το ὁλον αὐτω καλως εχειν. Καὶ αυτός δε, ελιπου καλον ἴδοι εις την τρατιὰν , τουτα κτωμενος ἐδωρειτο τοic ἀξιωτάτοις ' νομιζων, ο τι καλον κάγαθὸν ἔχω τος ζάτευμα, τουτοις ἄπασιν αυτος κεκοσμη s. 'Hνίκα δε αυτοic διεδίδου. ων ἔλαsεν, ἔλσξεν ὐδέ πως εις τομέσον των ταξιαρχῶν, και λοχαγων, και πάντων, ους ἐτίμα - Ανδρει φίλοι, δοκῶ ἡμῖν ωφροσυνη τις νυν παρεῖ εδε νου , κοίi ἔτι ευπορία τις ποοcγεγένητα , καὶ ἔτι εχρωμεν, ἀφ ῶν τιμαν εξομεν , ους αν βουλωμεθα, καὶ τι- ,, μαθου , ωc αν ἔκαςoc αξιος η. Παντως δη ἀνα-

Μ μιμνησκωμεθα, τα ποῖα ἄττα ἔργα τουτων των ἀγα,, Θαnt ἔτιν αἴτια ' σκοπουμενοι γάρ εὐζησετε, το τε ἀγρυπνησα , ἔπου ἔδει, και το πονησα , και TO σπευ- σαι, και το μη εἶξα τοῖς πολεμίοις. ουτως ουν χρη,, και το λοιπον ανδρας ἀγαθους εἶναs, γιγνωσκοντας, οτι

, τας μεγαλας ἡδοναc και τα ἀγαθὰ τα μεγάλα ἡ

,, πει Θω, καὶ η καρτεζία, και οι ἐντωκαιζω πόνοι και,, κίνδυνοι παρέχοντα . ,,

Κατανοῶν δἐ ό Κυρος, ῶς ευ μεν αὐτω εἶχον τῶ σύ. 7ματα οι Γρατιωτα , προς το δύναθαι τρατιωτικους πόνους φέρειν. ευ δὲ τὰς ψυχάς, προς το καταῖρονειν των πολεμίων, ἐπις μονες δε ἡσαν τὰ προέηκοντα τη εαυτῶν

119쪽

εωρα πάντας εἶ παρεσκευασμέρους' ἐκ τήτων ουν ἐπε- Θυμει τι ἡδη των πρὸς τους πολεμίους Πάττειν ' γιγνω- σκων, ἔτι ἐν τω μελλειν πολλάκις τοῖς ἄρχουσι και της καλης παρασκευης ἀλλοιουταί τι ' ετι o' όρων, ου φιλοτίμως ἔχοντες, εν οἰς ἀντηγωνίζοντο, πολλοὶ και ἐπιφθόνως εἶχον πρὸς άλληλους των ςρατιωτων, και τωνδε ἔνεκα ἐξαγων αὐτους ἐβάλετο εἰς την πολεμίαν ως τί

χιτα ' εἰδως, οτι οἱ κοινοι κίν υνοι φιλοφρόνως ποιουσιν

ἔχειν τους συμμάχους προς ἀλλήλους, και ουκέτι εν τίτωκτε τοις ἐν οπλοις κοσμουμενοις φθονουσιν, ουτε τοις σόξης εφιεμένοις, αλλὰ μῶλλον και ἐπαινουσι και άσπάζοντα οἱ τοιουτοι τους όμοίους ' νομίζοντες συνεργοῖς αὐτους του

8 κοινου ἀγαθου εἶναι. οἴτω δη πρωτον μὲν ἐξωπλισε τηνςρατιὰν, και κατέταξε v ως ἐδυν το κάλλιτά τε καιάριτα ' ἔπειτα δε συνεκάλεσε μυριαρχους, και χιλι--χους, και ταξιάοχους, και λοχαγές ' ουτοι γὰρ ἀπολελυμένοι - σαν του καταλεγεBM ἐν τοῖς τακτικοις ἀριθμοῖς ' και οπότε δέοι η ὐπακέειν τω τρατηγω, η παραγγέλλων τι, ἡδ' ως ἡδὸν ἄνασχον κατελείπετο, ἄλλα δωδεκασάρχοις και ἐξαδάρχοις παντα τὰ καταλειπομενα

διεκοσμειτο.) Ἐπεὶ δε συνηλθον οἱ ' ἐπικαίριοι, πανά- γων αὐτους, ἐπεδείκνυέ τε αὐτοις τὰ καλως εχοντα, και ' ἐδίδασκεν, ἡ εκατον ἰσχυρὸν ην των συμμαχικων. Σπεὶ δὲ κἀκ iους ἐποίησεν ἐρωτ κως ἔχων του ἡδη ποιειν τι, εῖπεν αὐτοῖς, νυν μεν ἀπιέναι ἐπὶ τας τάξεις, και διδάσκων ' εκατον τους ἐαυτου, ἄπερ αὐτὸς ἐκείνους, καιπωρῆαται αὐτους ἐπιθυμίαν ἐμβαλῶν πἀσι του τρατεύεις οἱ ἐσεικαίαιοιJ Vox haec se in terpretationem, quor in stri suis margine ΜSti Bodl. est exposita ἰ tiam rex stos lamstr quiqo aris Di ἐπὶ τῶν κεράνωv νας παραrtitaις parati essent GA aliquiae opportuna καταρτιζίμενοι. At mihi quidem peragraraum. in seMientibus quia videtur non munus aliquod mili- dem saepit 1 o uirit, ut re fauerare respicere; seu illos Omnes deo taucio ubique debet intelligi. Otare, secundaena Aemil. Porei inm

120쪽

οἱ ἐπικαίριοι ἐπὶ τας Θυρας. Συν τουτοις ων ό Kυζος, εἰς-

Θων προς τον Κυαξάζην, ἔρξατο λόγου τοιουδε' οἰδα μεν. εφη, ωδυαξάρη, οτι, ἁ μέλλω λεγειν, σοὶ πάλα δοκῶ ουδὲν ἡττον, - ἡμιν ἀλλ' Dως αισχύνη λέγειν ταυτα, μὴ δοκης, ἀχθόμενος, οτι τ6φεις ημῆς, ἔcόδου μεμνῆP . Ἐπεὶ ἐν συ σιωπῶ, ἐγω λέξω ὐπὲν σου καὶ ὐπὲρ ημων. νμῖν γὰρ δοκῶ πασιν, ἐπώπερ παρεσκευάσμεΘα, μὴ, ἐπειδὰν ἐμβαλλω

οι πολέμιοι εἰς την σὴν χ αν, τότε μάχεθα ι μηδ' ἐν τῆ φιλία καθημένους ημοῦς ὐπομένων, άλλ' ἰέν ως τί χιτα εις την πολεμίαν. Nυν μεν γὰρ ἐν τη ση χωραοντες, πολλὰ των σων σινόμεθα ἄκοντες ' ὴν δ' εις την πολεμίαν ἴωμεν, τὰ ἐκώνων κακως ποιησομεν ἡδόμενοι. Eπειτα νυν μεν συ ημῆς τρέφωε, πολλὰ δαπανω ὴν

δ' ἐκτρατευωμεθα, Θρεψόμεθα ἐκ τῆς πολεμιας. Eτι δὲ ει μὲν μέζων τις ἡμιν κίνδυνος ἔμελλεν εἶναι ἰκῶ , ὁ ἐνΘάδε, ἴσως τό άσφαλέςατον ὴν άν αἱρετέον. Nυν δὲ

ἴσοι μὲν ε κῶνοι εσοντ , ἐάν τε ἐνθάδε υπομένωμεν, εάν τε εις τὴν ἐκείνων ἰόντες ὐπαντωμεν αυτοῖς ' ἰσοι δε ημῶς

όντες μαχουμεθα, ῆν τε ἐν9άδε ἐπιόντας αὐτους δεχω- μεθα, ἡν τε ἐπ ἐκώνους ἰόντες τὴν μάχην συνάπτωμεν. Πολυ μὴντοι η ς βελτίοσι και ἐρρωμενετέραις τάῖς ψυχαῖς ταν ς ρατιωτων χρησόμεΘα, ὴν Ιωμεν ἐπὶ τους ἐχθρους. κοὐ μὴ ἄκοντες δοκωμεν όσαν τους πολεμίους' πολυ δε κάκῶνοι μῆλλον ημῶς φοβη3ησοντα, οταν ἀκου-

σωσιν, οτι ουχ ως φοβουμενοι πτησσομεν αὐτους οἴκοι