Xenophontis Cyropaedia e recensione Hutchinsoni cum selectis eiusdem notis. Accessit index graecitatis

81쪽

LIBER II.

,, ἐνεπόδιζον, o τι ἡδυνάμην. τον παίοντα ' κφ τῆτοδε ἐποιουν ου διδασκόμενος. αλλὰ κω επ' αυτω τέτω παιῶ11μενος, εἰ προβαλλοίμην. Mάχαιραν γε μὴν εὐθύς is παιδίον ων ἔζπαζον, ἔπου ἴδοιμι, ουδε παρ ενὸς άδει, τουτο μαθων, οπως δεοι λαμβάνειν, ἄλλου. - παρῶ ,,της φυσεως, ως εγω φημι. Ἐποίουν γῆν κ τουτο,, κωλυόμενος, ου διδασκόμενος' ωςπερ και ἄλλα ες Τιν,

82쪽

TI,, επαιόν γε τη μαχαίρα παν, o τι δυναίμην λανθάνειν. ,,ου γὰρ μόνον φύσει ην, ωςπερ το βαδίζειν κή τρέ- ,,χειν, ἀλλα κή ηδῖ, πρὸς τω πεφυκέναι, τουτο ποιῶν ,, ἐδόκει μοι εἶναs. En ει ουν, εφη, αυτη η μάχη κατα- ,, λώπετ', εν ἡ προθυμίας μῶλλον, η τέχνης ἔργον δεε τι, πως ἡμiν ουχ ηδέως πρὸς τουςδε τους ὀμοτίμους άγ- is νιτέον, οπου γε τὰ αεν ἄθλα της ἁρετης ἶσα πρόκειταμ, is παραβαλλόμενοι δὲ ουκ ἴσα εις τὸν κίνδυνον ἴσμεν, ἁλάο ουτοι μεν ἔντιμον δίον, ὀς ' βίων ηδιατος, ἴς μόνος ' ημως,, δὸ επίπονον μὲν, ἄτιμαν δὲ, ωςπερ. οἶμαι, χαλεπω- ,,τατος. M ιτα δὲ, ω ἄνδρες, τουτό με εὐθυμως εἰς,, τὸν αγωνα τον πρὸς τουςδε παρορμῶ, ὁτι Κῆρος ες ό,, κρίνων, ος ου φθόνω κρίνει ' ἀλλα συν Θεων ἴρκω λέγω.

, , ουδὲν ηττον ἐαυτου ' τουτοις γουν ὀρω αυτὸν, ο τι ἄν ἔχοι,,, ηδιον διδόντα μἄλλον, η αυτὸν ἔχοντα. Kήτοι, εφη. ,,οἶδα, ἔτι ουτοι μέγα φρονουσιν, ἔτι πεπαίδευνται δη,, κῶ πρὸς λιμὸν, κῶ πρὸς δίψος, και πρὸς ρίγος καρον, πεζῶν ' κακως ειδοτες, οτι κῶ ταυτα ημῶς υπὸ κρώτ- , , το ς διδασκάλου πεπαιδεύμεθα, η ουτοι. ου γάρ ,, ἐπιν διδάσκαλος τουτων ουδεὶς κρώττων της ανάγκης, η,, ἡμας κή λίαν ἀκριβουν ταυτα εδίδαξε. Κή πονῶν, , μὲν ουτοι δη τὰ οπλα φέροντες εμελέτων, g ει πῶσιν,, άνΘζώποις εὐρημένα, ώς ἄν εὐφορωτατα εἴη ' ημῶς δέ γε, εφη, ἐν μεγάλοις φορτίοις κῶ βαδίζειν κ- τρέ-

ω, χειν πναγκαζόμεθα ' ω τε νυν ἐμοὶ δοκῶν τὰ των ὁπλων δεφορηματα πτερῶς μἀλλον εοικέναι, η φορτίοις. 'sac ουν ἐμου γε και ἀγωνιουμένου, κή, οποῖος τις ἄν ω. κατὰ ,, την αξίαν τιμἀθαι ἀξιωσοντος. κτως. εφη, ω Kὐζε,

83쪽

L I II E R II.

1 νω, όρμαθαι εἰς ἔριν ταυτης της μάχης προς τους πε- παιδευμενους τούς δε ' νυν γὰρ, ἔφη, ἄνδρες εἰλημμέ-6 δενοι εισιν εν δημοτικη αγωνία. o Φεραύλας μεν δηουτως εἶπεν άνΘαντο δε και ἄλλοι πολλοὶ εκατέροις συναγορευοντες. 'Eδοξε δ' ουν, κατὰ την αξίαν εκατον τιμῶPM, Kυρον δε τον κρίνοντα εἶνα/. Ιαυτα μεν δηἔτω πρῶκεχωρήκεσαν. et Σκάλεσι δ' ἡπὶ δῶπνον ι Kυνος καὶ 6λην ποτε τάξιν συν τω ταξιάρχω, ιδων αὐτόν τους μεν ἡμίσεις των ἀνδρων της τάξεως άντιτάξαντα ἐκατεζωΘεν εἰς εμβολην, Θωρακας μεν δη άμφοτέρους εχοντας κή-ἐν ιτεραῖς ' εις δε τὰς δεξιάς νάρθηκας παχῶς τοῖς ἡμίσεσιν εδωκε, τῶς δ' ετέροις εἶπεν, οτι βαλλειν δε σοι ἀναιρουμενους ταῖς βωλοιc. Ἐπει δε παρεσκευασμένοιςτως ετησαν, εσήμαινεν αὐτοῖς μάχεθω. Eνταυθαδη οι μεν εβαλλον ταῖς βωλοις, η' καὶ ε ν οι ετυγχανον

καὶ Θωράκων καὶ γέρρων, οι δε καὶ μηρῆ κῶ κνημῖδος.

Τπει δε όμου εγενοντο , ει τὼς νάζ3ηκας εχοντες επαιον των μεν μηζὐς, τωνδε χῶζας, των δε κνήμας' των δεεπικυπτόντων επὶ βωλους επαιον τους τραχήλους καὶ τἀνωτα. Τέλος δε τρεψάμενοι, εδίωκον οἰ ν Θμοφοροι, παίοντες συν πολλω γελωτι κῶ παιδιῶ. 'Eν μερει γε μην οἰ ἔτεροι πάλιν λαβόντες τους νάἔθηκαc, ταυτὰ ἐ ποίησαν τους ταῖς βωλοις βάλλοντας. Tαυτα δ' ἀγα- ιθεὶς ό Κυρος, του μεν ταξιάρχου την επίνοιαν, των δε την πειθω. ἔτι ἄμα μεν εγυμνάζοντο, ἄμα δε εὐθυμουντ αμα δε ινίκων οἱ εἰκαθεντες τη των Πεύσων οπλίσει' του- τοις δ' ἐιλὶς, εκάλεσε τε επὶ δῶπνον αὐτους, καὶ εν τησκηνη ἰδων τινας αὐτων επιδεδεμνους, τον μεν τινα άν- τι νόμιον, τον δε χῶρα, ἡρωτα τί πάθοιεν. οἱ δ' ελε-

' Disiti sci

84쪽

γον, ἔτι πληγῶεν τάς βωλοις. o δε πάλιν επηρώτα. πότερον επει όμου εγενοντο, η ἔτι πρόσω ησαν. οἱ δ'ελεγον, οτε πζόσω ἡ σαν. Σπεὶ δε όμου εγεν το, παιδιὰν ἔφασαν εἶν καλλίςην οἱ ναρθηκοφόροι ' οἱ δ' αυσυγκεκομμενοι τοῖς νάρθηξιν ἀνεκφαγον, οτι ου σφίσι γε δοκοίη παιδιὰν εἶναι το ὀμόθεν παίεθα ' ἄμα δε επε-δώκνυσαν των ναρθηκοφόρων τὰς πληγάς κή εν χερσὶ

κ εν τραχηλοις, ἔνιοι και εν προςωποις. Καὶ τότεμεν, ωςπερ εἰκὸς, εγελων ε άλληλοις. T 1 δ' ὐri ζαία μετὸν ην το πεδίον παν των τουτους μιμουμένων ' κα ἀεὶ, οπότε μη ἄλλο τι σπουδαιότερον πράττοιεν, ταύτητη παιδια εχρωντο.

Aλλον δε ποτε ἰο ων ταξίαρχον, ἄγοντα την τάξιν 9άπο του ποταμου επὶ το ἄρις ον ἐO' ενὸς, καὶ οπότε δοκοίη αὐτω καιρὸς εἶναι, ' παραγγέλλοντα τον ὁτερον λῶχον παζάγειν, καὶ τον τρίτον, καὶ τον τε ταὐτον, εἰς μέτωπον ' ἐπεὶ δε εν μετωπω οἱ λοχαγοὶ εγενοντο. παρηγγύησεν εἰς δυο ἄγων τον λόχον ' εκ τέτου δη πα --γον οἱ δεκάδαρχοι εἰς μετωπον ' επότε δε αυ εδίκει αυ- τω καιρὸς εῖν , πα έγγειλεν εἰς τετταρας ἄγειν τον λῶχον' ουτω δη οἱ πεμπάδαρχοι αυ παρηγον, ως εἰς τέσ

. Παραγγέλλενra νδου ἰχερον etc.J δεύτερο ' τούτωνι τρίτα , τέταρτον ha-Haec non est mens auctoris, ciuod in t . Stephanus etiam δε τεοον, pro centurio ille iuberet possetiorem ἱλερον, laiulat in marginet sed triu- an turn manipulum in sci,nteni pro- tatione ista nun Upus est. Eedere, sed Oinnes PIatitor: nani o Παραγγι λας aes etc.J Ibiliri alii aliomii fieri non posset, ut σι λοχα- dant παραγγείλας δύο Iς Ιωα ιόντων, τοὶ ιυ μετίπω essent, quatitor scili- σἰeῆγε etc. alii, - δ. ο εἰς ενα ἰέv-cet, Ut niox sequitur. Qitare τὸ νούνων, εἰςῆγε etc. Placet Stepha- παράγειν hic non est pra/rario, Vel n O a Leunclauio et Brod eo, pro ν aeterriis aliis prσι eιιera, sed pro- ιεντ div reponere Ioai. Steplianus mouera ab altiturine in Iove t di- e iam οἱ τωe potitia, qtram τούτων, vem, quod fit ad porrigendam fron- ante εἰ er: a locurri posse hal ere exilem , ut docent Tactici: et ζυρες stimar: et , tum eo a rii in Lehinclais hic est, qui priorem noui/ur, illein vio teste, Cameraratra αἶ, noli δ ε, quod δευτερες et nain ut hic λέχον post παραγγείλας, in manu exarat ais e νε τρiτεν, τέταρτον, Ha mox reperit, i.ocus omnino imbrius

85쪽

τον πρωτον λόχον, καὶ τον δευτερον τέτου κατ' ουζαν επε- ἐκελευε ' καὶ τον τρίτον καὶ τον τεταρτον έςαύτως παραγγειλας, ηγῶτο εἴσω ' ύτω δ' εἰσαγαγων κατέκλινεν επ. το δῶπνον, ως περ ειςεποζευοντο ' τῆτον O K μίος ἀγαβεὶς της τε πραότητος, καὶ της διδασκαλίας, και της επιμελειας. ἐκάλεσεν αυ καὶ ταυτην την τάξιν

O επὶ το δῶπνον συν τω ταξιάρχω. IIαρών δέ τις επὶ τοδῶπνον κεκλημένος αλλος ταξίαρχος, Tην δ' ἐμην, ἔφη,

Κυρε, ταξιν s καλῶς εις την σκηνην; καὶ μην οταν γε παρη επὶ το δῶπνον, ταυτα πάντα ποιμ' και ἔταν τέ

λος ἡ σκηνη εχη: εξάγει μὲν ό άραγος τῆ τελευταίου

λόχου τον λόχον. ὐτάτους ἔχων τους πρωτους εἰς μάχην τεταγμένους' ἔπωτα δὲ ό sραγος του ἐτέρου λόχου επὶ τ τοις. καὶ ὀ τρίτος καὶ ό τέταρτος ωςαυτως' ἴπως, και ἔταν δέη ἀπάγων άπε πολεμίων, ἐπίτωντα , ώς δει ἐπιενς. Σπειδὰν δὲ κατα μεν εις τον δρόμον, ἐνθαπεριπατουμεν, ἄταν μὲν πζὸς L zωμεν, εγω ηγ- , καὶ ό πρωτος λόχος, πρωτος. και ό δεύτερος ως δει, καὶ ὀτρίτος και ό τέταρτος, και αἱ P των λόχων δεκάδες καὶ πεμπάδες. ἔως ἄν παραγγέλλω ἐγω ' δταν δ', εφη, πρὸς ἐσπέραν ιωμεν, ὀ άραγός τε καὶ οἱ τελευταῖοι πρωτοι άφηγουντ . 'Eμοὶ μέντοι δμως π Θοντα ὐς έρω si τι. ἱνα ἐΘίζωνται καὶ επιάλα , καὶ ἀφηγῶ s. ομοίως II πειθόμενοι. Καὶ ό Κυρος εφη ' 'H καὶ ἀεὶ τοῦτο ποιεῖτε; 'o ποσάκις γε, εφη, και δειπνοποιουμεθα, νη Δία.Καλω τοίνυν. εφη. υμἀς ἄμα μὲν, οτι τας τάξεις μελε--τε καὶ προςιόντες καὶ ἀπιόντες, ἄμα δὲ, οτι και ἡμιω; nee vlla ex his omnibus, quae tiar, in quo plus vice simplici hascit cumferiantvir, lectionibus sentiam iptas particillas, αἶ et σύνω, coni exhibet idoneum. lis itaclite inter anili modo adhibuit auctor. se collariis, et coniecturas Stephaniat Levi clausi in auxilium vocatis, ' τῶν λίχωνJ Pro λοχαγῶν, quod aliam scripturam, ex prioribus il- libra quidam pessime repraesentant, Iis concinnatarns elainu ἔ quae ut Stephanus et Leunclauiu λόχων sensum hami inconini dum praeliat, recte potueres teipua diace, assen ita Maio loco satis convcnue videa- tienteque etiam ΜSto godleiau O.

86쪽

ρας καὶ ιυκτος, ἄμα δε, ἔτι τα τε σωματα πενιττα

τἀντες ασκῶτε, καὶ τας ψυχὰς ' ωφελῶτε διδάσκοντες. Ἐπεὶ ουν πάντα διπλῶ ποι τε, διπλην ὐμῖν δικαιον καὶ την ευωχίαν παίεχειν. Mα Δί', ἔφη o τα

ταύτην την ταξιν, ωςπερ ἔφη. καὶ τη ἄλλη. Αἰθανό. μενοι δε ταὐτα καὶ οἱ ἄλλοι, τολοιπον πάντες αυτὰς

Ἐξετασιν δε ποτε του Κύζου πάντων ποιουμενου ἐν τῶς C. IUoπλοις καὶ σύνταξιν, ηλθε παρὰ Κυαξάρους ἄγγελος, , λέγων. οτι Ἱνδων παρείη πρεσβύα ' Κελεύω ουν σε ελ- Θῶν ως τάχιςα. Φέζω δε σοι, εφη ό ἄγγελος, καὶ ςο- λην την καλλίτην παρὰ Κυαξάρους ' βουλεται γάρ σε ως εὐκοσμότατα καὶ λαμπρότατα προςελθὼν, ως ὀψομε- νων των Iνδων, οπως ἄν προςίης. Ἀκουσας ταυτα ό Κῖρος παζηγγειλε τω πρώτω τετ μενω ταξιάρχω εἰς μὲτωπον την , εφ' ενὸς ἄγοντα την τάξιν, εν δεξιῶεχοντα εαυτόν' και τω δευτέρω εκέλευσε ταυτὰ τουτον πὰραγγῶλα , καὶ δια πάντων κτω παραδιδόν ἐκελευσεν. 2Οἰ δε πειθόμενοι ταχύ μεντοι παζηγγελλον, ταχὐ δε τὰ παραγγελλόμενα ἐποίουν ' ἐν ὀλιγω δs χρόνω ἰγὴνετο τε μεν μετωπον επὶ διακοσίων. τοςουτοι γὰρ ησαν οἱ ταξίαρχοί το δε βάθος εφ εκατόν. Eπεὶ ὁ ε κατετη

87쪽

σαν. επεβ ἐκέλευσεν, ως αν αυτὸς ηγηται' και εὐ- Θυς τρονάζων ηγῶτο. Ἐπει δε κατενόησε την άγυιῶν, την προς τὸ βασίλειον φέρουσαν, τενοτέραν ουσαν, η ως επὶ μετωπου πάντας ἄν , ' παραγγείλας την πζωτην χιλιοςὐν επε Θαι κατὰ χωραν, την δε δευτέραν κατ' ουρὰν ταυτης ἀκολουθειν, και διαπαντος ουτως, αυτος μεν ηγῶτο ουκ αναπαυόμενος, αἱ δε αλλ χιλιο ες

3 κατ' ουρὰν ἐκάροη τοῖς εμπροθεν εἱποντο. 'Eπεμψε δὲ καὶ ὐπηρέτας δυο επὶ ς όμα της ἄγυιας, οπως. εἴ τις ἀγνοοίη, σημαίνοιεν τὸ δέον ποιῶν. 'Ως δε άφίκοντοιπὶ τὰς Κυαξάρους Θυρας, παρηγγειλε τω πζώτω τα

ξιάρχω την τάξιν εἰς δωδεκα τάττειν βάΘος, τους δὲ

Κυζε; οῖον πεποίηκας, ουτω φανεις τοῖς Ἱνδοῖς; Ἐγω δ', ἔφη, ἐβουλόμην σε ὼς λαμπζότατον Cανην ' και

s Παραγγείλας τὴν ete. J Sie rescripsi , Gabrielium et Camerarii unsecutiis : lilg 3 errat, παραγγείλασ

αὐτὸς μ ν etc. Ego vero illud recita, a lii Marsis iam iri ini, delendum a uenoran mi inclionis post ο νωe pia mendam putot se iter utra facilis loci sensus exoratiir, qtii aritea omnino erat i inpeditus. Stephanus Piidem viilgatani tellionem depra raram est e vidit; HeOqtie particilla in δὲ inter νῖν et διυτίνων inserendani curauit, mis illuci ἔναξε posita suspectae lectionis riota, inni argine scribit aliam elati iiiiiiis Dei lectionem, quae non agnoscit

88쪽

γὰρ ἐμοὶ κόσμος ἄν ην τουτο, ἐμης οντα

αδελφης ἔτι μεγαλοπρεπε τον φαίνεθα . Καὶ ο Κυρες πρὸς sταυτα εἶπε ' Καὶ ποτέρως αν, ω Κυαξάρη, μαλλον σε

ἐκόσμουν, εἰπερ πορφυρίδα ἐνδὐς, καὶ ψέλλια λαβων,

καὶ τρεπτὸν περιθέμενος, σχολη κελεύοντι δπηκουόν σοι, ἡ νυν, O τε συν τοσαυτη καὶ τοιαύτη δυνάμει Iτως ὀξέως σοι υπακίω, διὰ τὸ σε τιμαν, i δρωτι καὶ σπουδη καὶ αυτος κεκοσμημένος, καὶ σε κοσμων, καὶ τους ἄλλους ἐπιδεικνυς σοι ουτω πειθομένους; Κυρος μεν ουν ταυτα εἶπεν ' ό δε Κυαξάρης, νομίσας αυτόν ΜΘως λέγειν, ἐκέλευσεν αγριν τους Tνδάς. οἱ δ' Ἱνδοι εἰςιλθόντες ἔλι- σξαν, οτι πεμψειε σφῶὰ ό Iνδων βασιλευς, καὶ κελευ- σειεν ερωταν, εξ οτου ἡ πόλεμος εἴη Mήδοις τε καὶ τω Ἀσσυρίω ' ἐπεὶ δε σου άκέσαιμεν, ἐκελευσεν, αὐελθόν- ας πζὸς τον Ἀσσυριον καὶ εκείνου τα αυτὰ ταυτα πυ- Θεθα ' τελος δ' - ἀμφοτέροις υμῖν εἰπειν, ὁτι ό Iνδων βασιλευς, τὸ δίκαιον σκεψάμενος, φαίη, μετῶ τουάδικουμένου μεθα . Πρὸς ταυτα ό Κυαξάρηνς ειπεν ' TFμου τοίνυν ἀκέετε, οτι ἡκ ἀδικουuεν τον Ἀσσυριον ὐδέ εκρινου δ' ἐλθό9υς πυνθάνειθε, o τι λέγει. Παρων δεο Κῆρος ηρετο τον Κυαξάρην ' ΤΗ καὶ ἐγω, εφη. εἴπω, o τι γιγνωσκω , Καὶ ό Κυαξάρης ἐκελευσεν. ' ἀς μεν τοίνυν, εφη, απαγγείλατε τω di δων βασιλῆ τάδε, θι

σιν ὐφ' ημων άδικωθ ό Ἀσσυριος, αἰρώμεθα αυτὸν τον των Ἱνδων βασιλέα δικαςην. οἱ μεν δη ταυτα gάκάσαντες ωχοντο. Σπωδη δὲ οἱ Ἱνδοὶ ἐξηλθον, ὀ Κυ- ρος πρὸς τον Κυαξάρην ηρχετο λόγου τοιῶδι' ' Ω Κυαξάρη, ἐγω μέντοι ηλειν, ὐδέν τοι πολλὰ ἔχων σια χρήματα οἰκοθεν ' όπόσα δ' ην, τήτων πάνυ ολίγα λοιπὰ εχω ' άνηλωκα δὲ, εφη, εἰς τοῦς τρατιώτας ' καὶ τἀτο ἴσως θαυμάζεις συ , πως ἀνηλωκα ἐγω. σῶ αὐτους τρέφοντος. Eu ωι, εφη, ἔτι ἡδὲν ἄλλο

89쪽

ποιων, η τιμων κ' χαζιζόμενος, οταν τινα άγ θω των ς ρατι μων. Δοκῶ γάρ μοι, ἔφη, πάντας μεν. ους αντις βουIηται ἀγαθους συνεργους ποιμBφ όποιsτινοιμνπράγματος, ηδιον ειν , εὐ τε λέγοντα και ευ ποιουντα παροζμαν μαλλον, η λυπουντα καὶ ἁναγκάζοντα - ιδη των εις τev πόλεμον ἔργων ποιησαBφ τις Sουλοι rs συνεργους προθυμους, τουτους παντάπασιν ἔμοιγε δοκωάγαθοῖς Θηρατέον εἶναι καὶ λόγοις και ἔργοις. ωίλους γὰρ, ουκ ἐχθρῶς, δει εἶν τους μέλλοντας ἀπροφασι τους συμμάχους εσεβαι, και μητε ἐπὶ τοῖς ἀγαΘοῖς του ἄρχοντος φθονησοντας, μήτε εν τοις κακῶς πζοδωσοντας. Tαυτ' ἐν ἐγω κτω προγινωσκων, χρομάτων δμω πζογδωθα . πρὸς μεν ουν σὲ πάντα οραν, ον α θάνομα δαπανωντα πολλὰ, ἄτοπόν μοι δοκει εἶναι ' σκο πειν δ'

λαμSγάνων, οπότε δεοίμην, ἄλλως τε καὶ εἰ εἰς τοιουτόν τι λαμsάi οιμι, ὸ μέλλει κα σοι δαπανηθὲν βέλτιον εἱ- να . 'Eναγχος οῦν ποτέ σου αέμνημm ἁ σας, ' ως ὀAήμένιος καταφρονοίη σου νυν, ἔτι άκουει, τους πολεμιους προοιόντας ἐν ημας' καὶ ἔτε τράτευμα πέμποι, ουτετον δασμόν, ἔν ἔδει, άπαγοι. Ποιει γαρ ταὐτα, ἔφη, ω K.δρε, ἐκεινος ' ωτε ἔγωγε άποζω. πότεζον μοι κρῆτ- τον ς ρατεύεθαι κ- πειζἀάλα , ἀνάγκην αὐτω προς9μ- να , η λυσιτελει ἐμαι ἐν τω παρόντι, μη καὶ τουτον

9 πολέμιον πρὸς τοῖς ἄλλοις προςΘωμεθα. Καὶ ὀ Κυρος ἐπηρετο ' Αἱ δ' οἰκησεις αὐτω πότερον ἐν ἐχυροῖς χωρίορς εἰσιν, η ἐν εὐεφόδοις; K- ό Κυαξάρης ειπεν ' Αἱ μὸν οἰκησως ου πάνυ ἐν ἐχυροῖς ' ἐγω γαζ τουτου ουκ ημέλουν '

. 'ne ι Ἀρμλιμ etc. J Aecidit nam, i I. tertio autem regnantis haee Atinenli defectio, ex Vularii Nem glisiaris annia, qui Evilmero-seneuntia, anno M. 34 I. li lianae elacho in Assyrioruin imperio sue- periodi, 42 s7. ante Christia- cessatat.

90쪽

σοι δοκοῦσιν ἱκανοὶ εἶν , οἶμαι αν, συν τῶς Θεοῖς, ποι σα αυτὸν καs τὸ τράτευμα πέμπειν, και ἀποδῆναι τον

δασμόν σοι ' ἔτι δὲ ελπίζω, καs φίλον αυτὸν μαλλον ἡμιν ἔσεβ , ἡ νυν ἐςι. Καὶ ἡ Κυαξάρης εἶπε ' Και IO ἐγω ελπίζω, ἐκείνους ἐψειν πρός σε μαλλον, ἡ πρὸς

ημἀς. Ἀκέω γάρ, κ* συνθηρευτάς τινας των παίδων αὐτοῦ σοι γενιθα , ωςε ἱσως αν και πάλιν ἔλΘοιεν πρός σε ' υποχμζίων δε γενομένων τινων αὐτων, πάντ άν

Κυρος, σύμφορον εἶν , τὸ λεληθέι -ἀς ταυτα βουλευοντας J Mαλλον γ' ἄν ουν, εφη ό Kυαξάζης. και ελ- , Θοι τις αὐτων εις χῶρας, και, εἴ τις όρμωτο ἐπ' αὐτὰς, άπαρασκευαςότεροι ἄν λαμβάνοιντο. 'Λκουε τοίνυν, εῖη IIo Kkος, ην τί σοι δόξω λέγων. Tγω πολλάκις δη συνπῶσι τοῖς μετ' ἐμου Πέρσαις τεΘήρακα άμφὶ τά ο ια της σῆς χώρας και της των Ἀρμενίων, και ιππέας δ ὲ ἡδη τινὰς προςλαβων των ἐνθένδε ἐταίρων άφικόμην. Ιαμὲν τοίνυν ομοια ποιων, εφη ὀ Κυαξάρης. άκ ῶν ὐπιοπτεύοιο ' εἰ δὲ πολὐ πλέων ἡ δύναμις φαίνοιτο, ἐς ε Θεις εχων Θηραν, τοῦτο ἔδη υποπτον ἁν γίγνοιτο. Ἀλλ' Izεσιν, εὐη ό Κῆρος, και πρόφασιν κατασκευάσα3 και ἐνθάδι έκ ἀποανον' και ἔν τις ἰκῶσε ἐξαγγέλη, ως ἐγω βουλοίμην μεγάλην Θήραν ποιησαι, και ἰππέας, εφη, αἰτοίην ἄν σε ἐκ του φανερῶ. Κάλλις, εφη, λέγεις, ὀΚυαξάρης ' ἐγω δέ σοι sκ ἐθελήσω διδόναι πλὴν μετρίους τινάς, ῶς βουλόμενος πρὸς τὰ φρήρια ελΘῶν τὰ