Xenophontis Cyropaedia e recensione Hutchinsoni cum selectis eiusdem notis. Accessit index graecitatis

발행: 1784년

분량: 393페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

ει ποι ἄν τις, οτι παiδες οντες εμάνθανον. Κ - πότερον οἱ παῖσες εἰσι φρονιμωτεροι, ωτε μαθὼν τα φραζόπινα κ δεικνύμενα, ἡ οἰ ἄνορες; ποτεροι δε. εῶν μαθωσιν, ἱκανωτεζοι τοῖς σωμασιν εκπονειν, οἰ παιδες ὴ οἰ ἄνορες ;Ἀλλα μην σχολη γε ημῖν μανθανειν. οση παισιν, ωτι ἄλλοις ἀνδράσιν ' ουτε γὰρ τοξευειν ἡμῖν μαθητέον.ωςπερ τοῖς παισί' προεπιτάμεθα γαρ τῆτο ' ουτε μηνακοντίζων ' επιπάμεθα γαρ τουτο ' ἀλλ' ήδε μην ωςπερκ τοῖς ἄλλοις ἀνδράσι, τοῖς μεν γεωργίαι ασχολίαν παιεχουσι. τοῖς δε τεχν , τοῖς os ἄλλα οἰκ α' ἡμῖν δες ρατευεBM ὐ μόνον σχολη, ἀλλα κ ανάγκη. Ἀλλαμην sχ ωςπιρ αλλα πολλὰ των πολεμικων, χαλεπαμεν, χρήσιμα δε' ἱππικη δε γκ εν οδω μεν πδίων, ηαὐτους τῶν ποδοῖν πορευεBM ; εν δε σπουδη, ουχ ηδυ,

ταχυ μεν φίλω παραγενέB , εἰ δεοι: ταχυ δε, εἴτε ἄνδρα εἴτε θῆρα δεοι, διωκοντα καταλαβω; Σκεινο δε

εφ' λπου uινδυνεύειν πρότερον ἡμας, πριν ἀκριβουν το ερογον τουτο , καπειτα μήτε πεζοὶ ετι ωμεν, μήθ' ἱππως

152쪽

κων, τὰ μεν ἐκ χειρὸς παίειν καταλαμβάνων, τὰ δὸακοντίζων ωςπερ ἐτηκότα ' και γὰe, εὰν ἀμφότερα ταχεα η, ομως δε πλησίον γίγνητα ἀλλήλων , ωςπερ τὰ ἐςηκότα ἐροω. ' Ἐγω δε ο η μάλιτα δοκω, εφη, ζώων ἐζηλωκεν ἱπποκενταύρους, εἰ εγενοντο ' ωτε προβουλεύε- P μεν ἀνθρωπου φρονήσει, ταῖς δε χερσι το δεον παλαμαθα . ἶππου δε τάχος εχειν κM ἰσχὐν, ὼ το μεν φευγον αἱρῶν, το δε ὐπομενον ἀνατζέπειν. Oυκουν ε πάντα κάγὼ ταυτα, ιππευς γενόμενος, συγκομίζομα προς εμαυτόν. Πορνοεῶν μεν γε ἔξω πάντα τη ἐμη ἀνθ ρωπίνη γνώμη, ταῖς δε χερσιν ὀπλοφορησω, διώξομα δε τω ἱ πω, τον δ' εναντίον ἀνατρέψομα τη τὼ ἶππουρώuη άλλ' ἡ συμπεφυκὼς δεδησομαι. ωςπερ οἱ ιππο-κἐνταυροι ' ουκsν του τό γε κζῶττον, ἡ συμπεφυκεν .Tους μεν γὰρ iπποκενταύρους οἰαν εγωγε πολλῶς μενάπορριν των ἀνΘρώποις εὐρημενων ἀγαθων οπως δῶ χρη- θ - πολλῶς δε των ἱπποις ἡδέων πεφυκότων, πως αὐ- των χρη ἀπολαύειν εγὼ δε, ην ἰππευειν μάθω, όταν μεν επι τῆ ,που γενωμαι, τὰ τῆ ἱπποκενταύρου δήπου διαπράξομα ' ο ταν δε καταβω, δειπνησω, κῶ άμφιέσοu , κή καθευδησω, ωςπερ οι αλλοι ἄνΘρωποι 'οῦτε τί ἄλλο η διαιρετὸς ιπποκεν rαυρος καὶ πάλιν συν- Θετος γίγνομαι; ' Eri δ', εφη, κῶ τόδε πλεονεκτησω τῆ ἱπποκενταύρου ' ο μεν γὰρ λοιν ὀφθαλαῶν προεωρῶτα, και δυοῖν ωτοιν ηκουεν ' εγω δε τετταρσι μεν ἐφΘαλμοῖς τεκμαζὴμ , τετταρσι δε ωσὶ προααθησομα ' πολλὰ γάρ φασιν ἀνθρώποις καἰ Iππον τοῖς ὀφθαλμοῖς προορωντα δηλουν, πολλὰ δε τοῖς ώσι. προακέοντα σημαίνειν.

153쪽

τοῖς λογοις ἐσαν 'C. IV. Hνίκα δ' ἐν εξω μέσου ἡμέρας, προς λαυνον οἰ Mη- sδοι ἱππῶς κά οἱ κάνιοι, Ἀπους τε ἄγοντες αἰχμαλω- τους και ἄνδρας' ἴσοι γὰρ τά οπλα παρεδιδοσαν, sκἀπέκτεινον. Σπεὶ δὲ προς ασαν, πρῶτον μεν αὐτων ἐπυνθανετα ό Κυρος, εἰ σωοι πάντες εἱεν αὐrω' ἐπεὶ δὲ τῆτ εφασαν, εκ τάτου ἡρώτα, ο τι ἔπραξαν. Oi δὲ διηγῶντο, ἀπερ ἐποίησαν, κ- ώς ἀναζώως εκατα ἐμεγαληγόρουν. Ο g ὲ διήκουε πάντα ἡδέως, ἴσα ἐβάλοντο λεγειν ' επωτα δὲ κῶ ἐπόνεσεν αὐαῖς ύτως ' Ἀλλα κα

δῆλοι, εφη, ἐῶ, ὼς ἄνδρες άγαθοὶ ἐγένεθε κή γὰρ μέζους φαίνεογε, κα- καλλίους, κή γοζγότεζοι, οπρόθεν. ἰδῶν. Eκ δὲ τά του ἐπυνθανετο ἡδη αυτῶν, και πόσην ιδὸν διόλασαν, κῶ εἰ οἰκοῖτο ἡ χώρα. οἰδ' ἔλεγον, οτι και πολλην διελάσειαν, κή πἀσα οἰκοῖ-το η χώρα, κῶ μετὴ εἴη κή οἰων, καs αιγῶν, και βοῶν, a και ἱππων, καὶ σAου, και πάντων ἁγαθῶν. Δυοῖν αν,εφη, ἐπιμελητέον ἡμῖν εἴη, οπως τε κρειττους ἐσόμεΘατων ἐχόντων αυτὰ, κα οπως αὐτοὶ μενουσιν ' οἰκουμένη

μεν γάρ χώρα πολλὴ ἄξιον κτημα ' ἐρημη δ ' ἀνθρώπων ἐσα, ἐρόμη κ- των ἀγαθων γίγνετ . Tὴς μεν ουν ἀμυνομένους οἶδα . εφη, ὁτι ἀπεκτίνατε, ὀζΘῶς ποιουμ i

154쪽

pira, κή τοῖς ἄλλοις διαγγέλλετε. Aν δ' ἄρα, ἔφη

155쪽

ημῶν βουλομένων ταυτα, μη πύθωντά τινες, επὶ τέτους η ς ἄγετε, οπως ημῶς εκείνων, μη ἐκεινοι ημων ἄρχωσιν. V μεν ταυτα ειπεν ' οἱ δε προςεκυνησάν τε κ

ταυτα εφασαν ποιησειν.

156쪽

άποδιδράσκη. ἁλώσεθα αυτόν ' καὶ εγενετο ουτως ' πολλοὶ μεν γὰρ ἀπεδίδρασκον, πολλοὶ δε ε ίλωσαν. Ogε Kὐσος τα μεν χρήματα τὼς λαβόντας εἴα εχειν, τους δε ἁνΘρώπους εκελευσεν άποσφUM ' ωτε του λοιπου ίδε βουλόμενος αν εὐρες ραδίως τον νυκτο ζ πορευόμενον. οἱ μεν δὴ Πέρ- ουτω διηγον' οἱ δὲ και επινον, καὶ νευωχουντο, κοὐ πάσης εὐθυμίας ενεπίμπλανeto' πολλα γὰρ και τοιαῖτα εάλω, ἄτε μ' ἀποζῶν εργου τους εγέη-

νυκτα. εν ῆ εσῆλθεν ό Kυρος, αυτός τε εμεθυσκετο, μεθ' ων παρεσκηνου, ώς επ' ευτυχία, και τους ἄλλους δε Mἡδους Ιετο παρῶν εν τω τρατοπεδω, πλὴν ολ γων. ἀκέων Θόςυβον πολύν' οι γὰρ οἰκετακ των Mήδων, ἄτε των δεσποτων άπεληλυθότων, ἀνειμενως καὶ επινον καὶ ἐΘορύβουν, αλλως τε και εκ του Ἀσσυρίου Πατευματος καὶ οἶνον καὶ ἄλλα πολλα τοιαυτα εἰληφότες. Ἐπει δε sἡμέρα εγενετο, καὶ επὶ Θυρας sδεὶς -κε, πλὴν οἴπερ και συνεδειπνουν, καὶ το ς ρατόπεδον κενόν ὴκουεν ειν των Mἡδων καὶ των ιππεων, ἐώρα δ': επεὶ ἐξηλ3εν. ἔτως εχοντα ενταῖ9α δὴ ἐβριμουτό τε τω Κύρω καὶ τῶς Mηδοις, τω καταλιπόντας αυτὸν κημον οἴχεθαι 'καὶ εὐθυέ, ωςπερ λεγετ ώμος εἶναs καὶ ἁγνωμων, κειλευμ των παρόντων τινὰ, λα.όντα τους παρ εαυτω imπεας , πορευεBM ώς τάχιτα πρὸς τὸ ἀμφὶ Kὐρον ς ρῶτευμος, καὶ λεγειν τάδε ' ' Ω.ιμην μεν εγωγε, sy αν σε. ῶ Kῖρε, ουτως ἀπρονοήτως περὶ εμου βουλευεο εἰ δε Kὐ- ρος ουτω γιγνώσκοι, έκ αν υμῶς γε, ῶ Μῆδοι, ἐθελῆσα ουτως εζημον ἐμε καταλιπῶν. Και νυν, ' εὰν μεν Κυρος

157쪽

6 Tαυτα ἐπές ελλεν. O δε τασσόμενος ποι εὐεί M. ἔφη. Καὶ πως, ω δεσποτα, ἐγω εὐζησω εκεινους I Uως zὲ K ρος, ἔφη. και ρι συν αὐτω. ἐφ' ρς ἐπονευοντο , 'Ora νὴ Δί', ἔφη, ἀκύω άφετηκοτας των πολεμίων κα- η νίους τινας, και ἐλθόντα c d ευζο, οἰχες ἡγουμένους αὐ-ε των. 'Aκήσας ταυτα ό Κυαξάρης , πολυ μαλλον ἔτι τω Κύρω ώ γίζετο, μηδ' εἰπών αὐτω ταυτα ' καὶ πολλησπουδη μαλλον επεμπεν ἐπὶ τους Mηδ ους, ως ψιλωσων αὐτόν ' και ἰσχυρότερον ἔτι, η πρ Θεν. τοῖς Mίδως απωλων σπεκάλει' και τω πεμπομενω δε ἡ πώλησεν, εἰ μη ἰσχυρως ταυτα άπαγγειλοι. 7 O μεν δη πεμπόμενος επορευετο, εχων τῖς εαυτῆιππέας ως εκατόν ' ἀνιώμενος, ὁτι και αὐτος ἡκ επορεύ-

Θη μετα τὼ Κύρου. Τν δὲ τη όδω πορευόμενοι, διασχι.

ζομενων όδων τρίω τινὶ . ἐπλανωντο ' και s πρόσθι νάφίκοντο εἰς το τὴ Κύζου τράτευμα, πριν, ἐντυχόντες et ἄποχωρῆσι τισὶ των Ἀσσυρίων, ἐναγκασαν αυτὴς ἡγmcθα ' και Iτως άφικνῆντ'. τα πυρα κατιδ οντες, περιμέσας νύκτας. Ἐπεὶ δ' ἐγένοντο προς τω ςσατοπέδω,

πρωτον μήν τὼς μάγους καλέσας O K ος, τα τοῖς Θεο νομιζόμενα επὶ τοῖς τοινοις ἀγαθοῖς ἐξαιρῶθαι ἐκέ-8 λευσε. καὶ es μεν ἀμφι ταυτα εἶχον ' ό δε, συγκαλέσας τὰς λοτίμους , . εἶπεν ' ' Ανδεες, ό μεν Θεός ποοφαίνει πολλα ἀγαθά, ημῶς δὲ, ω Περσιμ, εν τω παρόντιολίγοι ἐσμὲν, ωτε ἐγκρατεις εἰν αὐτων. E τε γαζ.

158쪽

ἴσα αν κατεργαζώμεθα, μη φυλάξομεν ταῖτα, πάλιν ἀλλότρια ες ' εἱτε καταλύψομεν τινας ημῶν αὐτων φυλακας ἐπὶ τοῖς εφ' ἡμῖν γιγνομένοις, αὐτίκα ουδεμίαν εχονυς ισχυν ἀναφανουμεθα. Δοκῶ ουν μοι ώς τάχιτα ἰέν τινὰ υμων εἰς Πέρσας, και διδάσκειν, ἄπερ εγὼ λεγω, και κελεύων ώς τάχιςα πέμπειν ς' ζάτευμα, ε περ επιθυμουσι Πέρσαs την άρχην της Ἀσίας και την κάρπωσιν γενεάb- σφ' ἐαυτοῖς. I9ι μεν ουν, ἔφη. συ όπρεσβυτατος, και ἐλθὼν ταυτα λέγε, και οτι, ους ανπέμπωσι Πατιώτας, επειδὰν ἔλΘωσι παρ εμὲ, εμοὶ μελησει περὶ της τροφης αυτῶν. 'Λ δ' ἔχομεν ημῶς, ὀρῶς μὲν αυτὰ, κρύπτε δὲ τουτων μηδέν' ὁ τι δε τουτωνεγὼ καλῶς και νομίμως πέμπων εις Πέρσας ποιοίμην αν. τα μὲν πζὸς τους Θεους, τον ωατέρα ἐρώτα ' τὰ δὲ πρόρτο κοινον, τὰς ἁρχάς. Πεμψάντων δὲ και όπτηρας, ἔν πράττομεν, καὶ φζαςηρας, ῶν ἐρωτῶμεν. Και συ μὲν, ἔφη, συσκευάζου, και τον λόχον προπομπὸν ἄγε.Ἐκ τουτου δὲ καὶ τους Mηδους ἐκάλει, καὶ ἄμα α του ' Κυαξάρους ἄγγελος παρωατου, καὶ ἐν πλι την τε πρός τον Κυζον οργην καὶ τὰς πρὸς τους Mηδους ἀπωλὰς αὐτου ἔλεγε ' και τέλος ειπεν, ἔτι ἀπιέναs Mηδους κελευ- ει καὶ ὀ Κυρος μένειν βουλστα. οἱ μὲν δη Mηδοι ἀκουσαντες του ἀγγέλου εσίγησαν, ἀπορουντες μὲν, πῶς χρηκαλουντος ἀπειθειν, φοβουμενοι δὲ, πῶς ἀπειλουντι υπακουσμαν, ἄλλως τε καὶ ειδότες την ωμότητα αὐτου. 'o δὲ Kυρος εἶπεν ' Ἀλλ' εγὼ, ῶ ἄγγελε καὶ Mηδοι. ουδὲν, ἔφη, Θαυμάζω, ει Κυαξάρης, πολλους μὲν πολεμιους τότ' ἰδὼν, ημῆς δὲ ουκ εἰδὼς, o τι πράττομεν, ὀκνει περί τε ημῶν καὶ περὶ ἐαυτου επειδὰν δὲ αwητα πολλους μεν των πολεμίων ἀπολωλότας, πάντας δὲ ἀπεληλαμένους, πρῶτον μὲν παυσεταδ φοβουμενος, ἔπειτα γνώσι-- , ἔτι νυν ἔρημος ου γίγνεται, ηνίκα οἱ φίλοι αὐτου τους

ἐκώνου ἐχθρους ἀπολλύουσιν. Ἀλλα μην μέμψεώς γε Κ

159쪽

I 6 L I B E R I v.

πως εσμὶν ἄξιοι. ευ τε ποιουντες ἐκεινον, καὶ ὐδε ταῖτα αὐτοαα σαντες; ἀλλ' εγω μεν εκῶνον επεισα ἐῶσαί με

δὲ ταὐτα ποιήσας ἡ Υρκανιος π:οςηλθε, λέγει ὀ Κῖρος, Ἐγω δ', εφη, ω'Υρκάιus, ηδομφ α θανόμενος, οτιου μόνον φιλίαν ἐπιδεικνύμενος πάρει, ἄλλα καη ξύνεσιν ' φαίνη μοι ἔχων. Κακ νῖν ἔτι συμφέeει ἡμῖν τὰ αυτὰ, δηλον ' εμοί τε γὰρ πολέμιοι Ἀσσύριοι, σοί τε νυν ἐχθίονές εἰσιν η εμοί' ουτως ων ημῶν ἀμφοτέροις βουλευτέον, οπως των μεν νυν παρόντων μηδεὶς ἀποτατησμ

ἡμιν συμμάχων. ἄλλους δὲ, εὰν δυνωμεθα, προς ψό-

ν Φαίνμ μοι ν κειν l Recte se habet non insis legendiim hic esse dice- haec lom endi ratio . Uaan libri reiit; quod φαίνεσ3αι pacticipi omnes praestant; nec est, cur mo- seinper iungi traiiant. Nam exeminrari Har Gra n in atrio ruri auctorita- pla regulae huic repugnantia pia tein, qui a Sispliania teste, Ἀων, sim Decurrunt.

160쪽

δεοντα ευ γένητα ' ποιησας μέντοι ταυτα ηκε πάλιν

σκηνην ἄγων ' ἡ δε εἰς Περσας ἰων, παρην συνεσκευασμένος ' ο δὲ Kὐρος αὐτω ἐπεςωλε πρὸς μἐν Πέρσαι λέγειν, a και πρόσθεν εν τω λόγω δεδηλωτω, Κυαyάρω δὲ ἁποδὼναι τὰ γράμματα. Ἀναγνως δε σοι, is ,κ ρ ἐπιςέλλω, β.έλομα ' ινα εἰδως αυτὰ όμολογης,εάν τίς σε προς ταυτα ἐζωτα. Ἐνην δὲ τη επιτολητάδε RΥpOS KΥAEApE I XAlpEIN. ναῶς σε ουτε ἔρημον κατελλομεν, ίδεὶς γάρ, orαν των ἐχθρῶν κρα- τη, τοτε των φίλων ἔ ημος γiνεται ἡδὲ μην ἀποχωρῆν. τές γε ἀπὸ σῆ οἰ-εθα εν κινδύνω σε καθεςάνου ' ἀλλ' ἴσω πλέον σῖ ἁπέχομεν, τοσάτω πλέονά σοι την ασφίλειαν ποιῶν νομίζομεν ' s γὰρ οἰ εγγύτατα των φίλων καθήμενοι, μάλιτα τοῖς φίλοις την ασφάλειαν παρέχω. σιν, ἀλλ' οι τὼς ἐχ9ζὴς μηκιτον ἀπελαύνοντες, μῆλλοντὴς φίλους ἐν ἀκινδυνω καθι σι. Σκέφφ δὲ κῶ ο οντι μοι περί σε, οἷος ων πεζὶ εμὲ, ἔπειτά μοι μέμφη. Eγω μέν γέ σοι ηγαγον συμμάχους, sae ἴσους συ επεισας, άλλ' όπόσους ἐγω πλώτους ἐδυνάμην ' συ δέ μοι εδωκας μὲν, ἐν τη φιλία οντι, οπόσους πῶσαs δυνη9είην νυν δ' ἐν τη πολεμία ἔντος, s τον Θέλοντα, αλλὰ πάντας ἀποκαλῶς. Τοιγαροῦν τότε μὲν ωόμην ἀμφοτέροις ὐμῖν χάριν ὀφείλων, νυν δὲ αναγκά εις σὴ μὲν ἐπιλα- Θέθα , τοῖς δ' ἀκολουθησασι πωροῦθαι πῶσαν την χώριν άποδιδόν . Oci μέντοι ἔγωγε σοὶ δύναμαε ὁμοιος γενέθα άλλα κή νυν πέμπων ἐπι τρατευμα εἰς IIst.

π Πρ ω ώe ἡua 3 in libiis plerase eepiarius. A re ira Stephanus et que deest ill l ἄψ, mrod ininen, iam recte scribi dicit. Leui clausi coniecturam secuti ι ra.

SEARCH

MENU NAVIGATION