장음표시 사용
41쪽
οἴμοι, φοβοῆαι το προσερπον. περίφαντος ἀνηρ 227s. θανεῖται, παραπληκτω χερι συγκατακτας 229 s. κελαινοῖς ξίφεσιν βοτα και βοτῆρας ἱππονώμας. 28l s. ΤΕΚΜΗΣΣΑ. ἀμοι ' κεῖθεν, κεῖθεν αρ' ημῖν 233 δεσμῶτιν αγων ηλυθε ποίμνην
ἁν την μὲν εσω 'σφάζ' ἐπὶ γαίας, 235τα δε πλευροκοπων δίχ' ἀνερρήγνυ. δυο δ' ἀργίποδας κριοὐς ἀνελών,
237. ἀρν. Durch die Farbe her- Vorate clien d schienen si e den
42쪽
του μεν κεφαλην και γλῶσσαν ἄκραν
ὐιπτεῖ θερίσας, τον δ' ορθὸν ἄνω κίονι δήσας μέγαν ἱπποδέτην ρυτῆρα λαβὼν παίει λιγυρα μάστιγι διπλῆ,
κακὰ δεννάζων si μαθ ἀ δαίμων,κουδεὶς ἀνδρῶν εδίδαξεν.
κρῆτα καλυμμασι κρυψάμενον ποδοῖν κλοπὰν ἀρέσθαι,
ὴ θοὸν εἰρεσίας ζυγὸν ἐζόμενον
τοίας ἐρεσσουσιν ἀπειλὰς δικρατεῖς Aτρεῖδαι
non bei dein opser der Iphigenia
43쪽
ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ καθ' ημῶν ' πεφόβημαι λιθόλευστον χρη 253 s. ξυναλγεῖν μετὰ τουδε τυπείς, τον αἶσ' ἄπλατος ωχει. 25b L
-κ ἔτι. λαμπρῆς γὰρ ' ἄτερ στεροπῆς 2b ἄξας οξὐς νότος ῶς, λήγει.
και νυν φρόνιμος νεον ἄλγος ἔχει. το γὰρ ἐσλευσσειν οἰκεῖα πάθη, 260 μηδενος ἄλλου παραπράξαντος, μεγάλας ὀδυνας υποτείνει.
ἀλλ' εἰ πέπαυται, κάρτ ει ευτυχεῖν δοκῶ.φρούδου γὰρ ξδη του κακού μείων λόγος.
πότερα δ' ἄν, εἰ νέμοι τις ἀρεσιν, λάβοις, 26b
είνα δὴ μῆτιν ἐρέσσων; Ant. 158.
254. λευω allein heis si schonstet nigen; die Tantologia naeli Dichterbrauch des Nacli Irucks vegen, Wie λευσθῆναι πέτροις Ο. Κ. 435 u. Eur. Iph. A. 1350. θανεῖν λευσίμφ πετρώματι Eur.
απλατος, ἡ ιανία. λήνει γὰρ ἀρ
ἀρχόμενος μέγας, ὁ δε νότος λήγων. Aristot. probi. 26. 20 4 νότος ἐλάττων ἀρχόμενός ἐστιν, ἐπὶ
261. Vel. Soph. Fr. 345 μόσου γὰρ οὐδεὶς του παρελθόντος λογος.
44쪽
φίλους ανιῶν αυτὸς ἡδονὰς ἔχειν, ἡ κοινός εν κοινοῖσι λυπεῖσθαι ξυνων:
Ψό τοι διπλάζον, ὼ γυναι, μεῖζον κακύν.
ἡμεῖς ἄρ' οὐ νοσουντες ἀτώμεσθα νυν.
πῶς τοὐτ' ἔλεξας; Ου κάτοιδ' ὁπως λέγεις
ἀνὴρ εκεῖνος, ἡνίκ' ἐν ἐν τη νόσω,
αυτὸς μεν ῆδεθ' οἷσιν εἴχετ ἐν κακοῖς, ημῆς δὲ τους φρονουντας ηνια ξυνών νυν δ ώς ἔληξε κἀνέπνευσε τῆς νόσου, κεωος τε λυπη πῶς ἐλήλαται κακῆ, ημεῖς θ' oμοίως Ουδεν ἐσσον ῆ πάρος .cio' εστι ταυτα δὶς τόσ' ἐξ απλῶν κακά;
- ξυμφqμι δή σοι καὶ δέδοικα, μὴ κ θεοί πληγή τις ῆκει. πῶς γάρ, εἰ πεπαυμένος μηδέν τι μῆλλον ῆ νοσῶν ευφραίνεται;
λεχη του θανόντος χραίνω αρ' ἔφυν κακός; . 278. μὴ 'κ Eu 235.
45쪽
Ah g δ' ἐχόντων τῶνδ' ἐπίστασθαί σε χρη.
τίς γάρ ποτ αρχὴ του κακου προσει-το; δήλωσον ημῖν τοις ξυναλγοῶσιν τυχας.
ἄπαν μαθῆσει τουργον, ως κοινωνὸς ών.
κεῖνος γὰρ ἄκρας νυκτός, ἡνίχ ἔσπεροι λαμπτῆρες ουκέτ' Iθον, αμφηκες λαβὼν ἐμαίετ ἔγχος ἐξοδους ερπειν κενας. κἀγὼ ' πιπλήσσω και λεγω τί χρῆμα δρας,μας; τί τήνδ' ἄκλητος, ουθ' υπ αγγέλων
κληθεὶς ἀφορμῆς πεῖραν, ουτε που κλυωυσάλπιγγος; αλλα νυν γε πας ευδει στρατος.
ὁ δ' εἶκε πρός με βαί', ἀεὶ δ' υμνούμενα
γυναι, γυναιξὶ κόσμον η σιγη φέρει.
κἀγὼ μαθoso' εληξ', ὁ δ' ἐσσύθη μόνος.
292. Plat. Siaat 8, 5 S. 549 crώς ἄνανδρος αυτρο ὁ πατηρ καὶ ἄλλα δη, ὁσα φιλοῖσιν αἱ γυναῖκες
ταιξὶ πάσαις κόσμον ἡ σιγὴ φέρει. VEI II. 6. 490. Od. 1, 355. 21, 350.
46쪽
καὶ τὰς εκεῖ μεν ουκ ἔχω λέγειν παθας. 29b ἔσω δ' ἐσῆλθε συνδέτους αγων όμου ταυρους, - κυνας βοτῆρας ευκερών τ' ἄγραν.
καὶ τους μὲν ηὐχένιζε, τους δ' ἄνω τρέπων ἔσφαζε κἀρράχιζε, τους δὲ δεσμιους ὐκίζεθ', ῶστε φῶτας, ἐν ποίμναις πίτνων. 300 τέλος δ' ἀπάξας διὰ θυρῶν, σκιὰ τινὶ
λόγους ἀνέσπα, τους μεν Aτρειδῶν κάτα, τους δ' ἀμφ' 'Oδυσσεῖ, συντιθεὶς γέλων πολυν, οσην κατ' αυτῶν υβριν ἐκτίσαιτ' ἰών.κἄπειτ' ἀπάξας αυθις ἐς δόμους πάλιν, tabἐμφρων μόλις πως ξυν χρόνω καθίσταται, καὶ πλῆρες ἄτης ώς διοπτευει στέγος,
alle Eus ammen. Leletteres ei glebi sicli schon aus τε, Helelies nur
τοι τοὐς λόγους; Beklcer an. 6 ἀνασπῶν γνωμίδιον, κωμωδικῶς, ola νἐκ βυθου διανοίας ἄγειν. Arist. Frosche 903 von Αischnos: ἀνασπῶντ' αὐτοπρέμνοις τοῖς λόγοι - σιν ἐμπεσόντα συσκεδῶν ἀλινδήθρας ἐπῶν. - Die Anastrophe von κατά aucti 969. 303. συντιθεὶς τοῖς λόγοις. Vgl. 105. 304. ἐκτίσαιτο. Αias halte seine Rache an den Thieren beretis ge-
47쪽
ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ νεκρῶν ἐρειφθεὶς εζετ' ἀρνείου φόνου, κόμην α πριξ ονυξι συλλαβὼν χερί. 310 και τον μεν ηστο πλεῖστον ἄφθογγος χρόνον ἔκειτ' ἐμοὶ τα δείν' ἐπηπείλησ' επη, εἰ μη φανοίην παν το συντυχὸν παθος κἀνηρετ', ἐν τῶ πράγματος κυροῖ ποτε.καγώ, φίλοι, δείσασα τουξειργασμένον 315 ἔλεξα παν, οσονπερ ἐξηπιστάμην.
ὁ δ' ευθυς ἐξωμωξεν οἰμωγὰς λυγράς,
ὼς ουποτ' αυτου πρόσθεν εἰσήκουσ' εγώ. προς γὰρ κακου τε καὶ βαρυφυχου γόους
974 ἀλαον ἀλαστόροισιν. O. T. 70ἐς τὰ Πυθικὰ δώμαθ', ὼς -- θοιτο. 603 Πυθώδ' ἰὼν πευθου. Phil. 297 ἔφην' ἄφαντον φῶς. Urg. 844 φιλει ἄκων ἀκουειν, ους
ρες δ' ἐν χεροῖν λαβῶν δέπας ἔρρει χειρὶ χοάς. - ἀπρίξ. ei geniticii so
θες δείν' ἀπειλήσων ἔπη Εur. Huls. 542. AischcAR. 180 πύργοις δ απειλεῖ δείν', ἁ μη κράνοι τύχη.
184 δέ τὰ δεινὰ τῆδ' ἐφυβρίζει
313. Opi. siit. Κruger I 30, 9. 3 bei der Hypothese ii, cler in directen Rede, .ie Phil. 352 χώ λόγος καλὰς προσῆν, εἰ πέργαμ' αἴρήσοιμ' ἰών. 374 Oασσον κακοῖς τοῖς πῶσιν, εἰ oπλ' ἀφαιρήσοιτό με.
1071 sagi: οστις ἀστε παρθένος βέβρυχα κλαίων. καὶ τόδ' οὐδ' αὐεις ποτε τόνδ' ἄνδρα ταίη προσθἰδεῖν δεδρακότα ' αλλ' ἀστένακτος αἰὲν ἐσπόμην κακοῖς. 319. ἐξηγεῖτο ἀεὶ τὸ ἔχειν γόους ε Iναι πρὸς ἀνδρὸς κακου v. β. Furi
48쪽
τοιουσδ' αεί ποτ' ἀνδρὸς ἐξηγελ εχειν. 320 ἀλλ' ἀψόφητος οξέων κωκυμάτων
υπεστέναζε, ταῖρος ως βρυχώμενος. νυν δ' ἐν τοιῶδε κείμενος κακὴ τυχ/ὶ
ἄσιτος ἀνήρ, ἄποτος, εν μέσοις βοτοῖς
σιδηροκμησιν ζ συχος θακεῖ πεσων' 32δκαὶ δῆλός ἐστιν ως τι δρασείων κακον. τοιαυτα γάρ πως καὶ λέγει κωδυρεται.
ἀλλ', ώ φίλοι, τούτων γὰρ Ουνεκ ἐστάλην, ἀρήξατ' εἰσελθόντες, εἰ δυνασθέ τι.
φίλων γαρ οἱ τοιοίδε νικῶνται λόγοις. 230
Tέκμησσα, δεινά, παῖ Tελεύταντος, λέγεις ἡμῖν, τον ἄνδρα διαπεφοεβάσθαι κακοῖς.
49쪽
ἀνὴρ ἔοικεν ῆ νοσεῖν, ξ τοῖς πάλαι
νοσήμασι ξυνουσι λυπεῖσθαι παρων. ΑΙΑΣ. ἰὼ παῖ παῖ.ΤΕΚΜΗΣΣΑ.
ωμοι τάλαιν' ' Ευρυσακες, ἀμφὶ σοὶ βοῶ. τί ποτε μενοινῶς που ποτ' εἶ; τάλαιν ἐγω.
Τευκρον καλῶ. που Πυκρος; ἡ τον εἰσαεὶ λεηλατησει χρόνον, ἐγω δ' ἀπόλλυμαι;
77 ἰώ μοί μοι δύστηνος. - ἀμφὶ
50쪽
ἀνηρ φρονεῖν ἔοικεν. ἀλλ ανοίγετε. τάχ αν τιν' αἰδῶ καα ἐμοὶ βλεφας λάβοι. . 31b
ἰδου, διοίγω προσβλέπτειν ὁ ἔξεστί σοιτα του δε πράγη, καυτὸς ώς εχων κυρεῖ.