장음표시 사용
51쪽
oi μ', ως εοικας ορθὰ μαρτυρεῖν ἄγαν. δηλοῖ δε, τουργον ώς ἀφροντίστως ἔχει. 35b
γένος ναῖας αρωγον τέχνας, 356 s
αλιον ῆς ἐπέβας ελίσσων πλάταν, MT Lσέ τοι, σέ τοι μόνον δέδορκα πημονὰν σπαρκέσοντ 359 Lαλλά με συνδάιξον.
52쪽
εν ἀφοβοις με θηρσὶ δεινον χέρας; Oi μοι γέλωτος, οἷον υβρισθην ἄρα.
ἰῶ. Tli lik. 5, 85 διανοεῖται κακὰν κακω ἰῶσθαι, Sopli. geli, si Frg. 75 πάντα τἀωθρώπων νοσει, κακοῖς ῖταν θέλωσιν ἰάσ ι κακά. Cae . b. civ. 1, 81 praesenti ni alo aliis malis remedia dat, antur. - Τῆς, da dis besciminio ἄτη des Aias ge- me in t ist. Eustath. Eu Ηon . Od.
3, 352 Uμηρου εἰπόντος πῆμα κακοῖο, ὁ ζηλωτὴς αυτου Σοφοκλῆς πῆμα ατης Tησίν. So Plii l. 765 eo πῆμα τῆς νοσου. I gl. Aias 1163. 364. ὁρας με δεινὲν ὁντα. ἄφοβοι, die svor dein Men schen)
σιν . . τέκνον, τον δ' εναντα προσ
53쪽
ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ μεθῆκα τοὐς ἀλάστορας, ἐν δ' ελίκεσσι βουσὶ καὶ κλυτοῖς πεσὼν αἰπολίοις
τί δῆτ' αν ἀλγοίης επ' ἐξειργασμενοις; οὐ γὰρ γένοιτ' αν ταῶθ' οπως οὐχ ωδ εχειν.
κακῶν οργανον, τέκνον Λαρτίου, κακοπινέστατόν τ' ἄλημα στρατου,
η που πολυω γέλωθ' υφ' ηδονῆς ἄγεις.
ξ- τῶ θεῶ πῶς καὶ γελῶ κἀδυρεται.
ἴδοιμί νιν, καίπερ ω δ' δτώμενος.
374. Dia homeris clien Epitheta ter Rinder und Schase verketulich
10, 11; 69, 46, 1.379. πάνθ' oρῶν. l. Phil. 1013n κακὴ σὴ διὰ μοχῶν βλέπουσ
381. ἄλημα vvle Ant. 320 Aegiημα δῆλον ἐκπεφυκὸς εἶ. So
54쪽
ω Ζευ, προγόνων προπάτω9, πῶς αν τον αἱμυλώτατον, ἐχθρὸν ἄλημα,
τούς τε δισσάρχας ὀλέσσας βασιλῆς ,
ευχου τί γὰρ δεῖ ζῆν με σου τεθνηκότος;
σκότος, εμὸν φάος, ἔρεβος ω φαεννότατον, ὼς ἐμοί,ελεσθ', ελεσθέ μ' οἰκήτορα, ελεσθε μ'. Ουτε γὰρ θεῶν γενος ουθ' ἁμερίων ἔτ' ἄξιος βλέπειν τιν' εἰς ἔνησιν ἀνθρώπων.
Ungluck ist. Κruger Ι 6s , 63 , 6. Ant. II 61 Κρέων ἐν ζηλωτός, ῶς ἐμοί, ποτέ. o. T. 1078 φρονεῖ γὰρ ῶς γυνὴ μέγα. O. Κ. 20 μακρὰν
Antig. 1176 πότερα πατρώας ηπρὰς οἰκείας χερὸς Oλωλεν; O. T. 733 ὁδὸς Βελφων καπι Βαυλίας ἄγει. Eur. Phoin. 283 πέμπειν μαντεῖα Λοξίου τ' ἐπ' ἐσχάρας. 399. εἰμί ergangt: 813. Kruger I62. 1, 5. 400. In inelis chen Stellen der Pragi Icer oνασις I ur Eur. Hipp. 757, ὀνησις Ant. 616. El. 1061. 401. Aiis Athenes holanen deni ZWiegespracli init ilini honnte Aias dies errathon. Uιός, Eu 172. 402. ὀλέθριον adverbial. Der nior an la mit aulae loster Arsis, Hie Ant. 798 πάρεδρος ἐν ἀρχαῖς
55쪽
ποῖ μολων μενῶ; εἰ τα μεν φθίνει, φίλοι, μένω τοῖς δόμου πέλας; μώραις δ' ἄγραις προσκείμεθα, πας δὲ στρατὸς δίπαλτος αν με
ώ δυστάλαινα, τοιάδ' ἄνδρα χρήσιμον
πόροι αλίρροθοι πάραλά τ αντρα και νέμος ἐπακτιον, πολυν, πολυν με δαρόν τε δηκατείχετ ἀμφὶ Tροίαν
56쪽
λ αμπνοὰς ἔχοντα. τουτό τις φρονῶν ἴστω. 4IT Lω Σκαμάνδριοι 410 γείτονες ροαί, 419
ώθε πρόκειμαι. X ΟΡΟΣ. Ουτοι σ' απείργειν Ουθ' οπως ἐῶ λεγειν ἔχω. κακοῖς τοιοῖσδε συμπεπτωκότα.
ii e ni sol genden ausaninient inge, unil cIoc: li mit hiatus unci anceps,
δύνασθαι μήθ' ὁρῶν, δυοῖν λα- κοιν. Hom. Il. 22, 265. Od. 9, 146.11, 483. Aiscli. Persi 589 οὐκετι δασμοφοροῖσιν Ουτ' ἄρεονται. Herodot3, 155 ουκ ἔστι ovτος ἀνὴρ. . ovis τις ἀλλοτρίων. Plato Sta at 3, 398a Ουκ ἔστι. . ἐν τῆ πόλει οὐτεθί- μις εγγενέσθαι - Αeliniiche Entge genstelluit gen 223. Aisch. Prom. I 06ου τε σιγῶν Ουτε μὴ σιγῶν οἱόν τε
μοι τάσδ' ἐστί. 199 αλγεινὰ μέν
57쪽
ΑΙΑΣ. Zivei tes Epei sodion.)αἰαῖ ' τίς αν ποτ ωεθ' ί ὁ ἐπώνυμον 430τουμῖν ξυνοίσειν ὀνομα τοῖς εμοδ κακοῖς , νυν γὰρ πάρεστι καὶ δὶς αἰάζειν ἐμοι καὶ τρίς. τοιουτοις γαρ κακοῖς ἐντυγχανω οτου πατηρ μὲν τῆσδ' ακ' γδαίας χθονὸς τὰ πρῶτα καλλιστεῖ' ἀριστευσας στρατου, 43b προς οἶκον η λθε πῆσαν ευκλειαν φέρων όγὼ β' ὁ κείνου παῖς, τον αὐτον εἰς τόπον Ποίας ἐπελθὼν Ουκ ἐλάσσονι σθένει,
οὐδ' εργα μείω χειρῖς ἀρκέσας ἐμῆς,
ατιμος υργείοισιν ωδ' ἀπόλλυμαι. 440
μοι καὶ λέγειν ἐστὶν τάδε, ἄλγος
δὲ σιγῶν. - συμπ. Wie Herodot 3,
52 μιν ἀλουσασί τε και ἀσιτίησι
58쪽
καίτοι τοσουτόν γ' ἐξεπίστασθαι δοκῶ, εἰ ζῶν 'Aχιλλευς τῶν ὐπλων των ἁν πέρι κρίνειν ἔμελλε κράτος ἀριστείας τινί, φουκ ἄν τις αυτ' ἔμαρφεν ἄλλος ἀντ' ἐμου. νυν δ' αυτ' Aτρεῖδαι φωτὶ παντουργω φρένας q4b
ἔπραξαν, ἀνδρὸς τουd' ἀπώσαντες κράτη. κεἰ μη τόδ' ἔμμα καὶ φρένες διάστροφοι γνώμης ἀπῆξαν τῆς ἐμῆς, ουκ ἄν ποτε δίκην κατ' ἄλλου φωτος ω δ' ἐφήφισαν. νυν δ' ἡ Αιὸς γοργῶπις αδάματος θεα η50ῆδη μ' επ' αυτοῖς γεῖρ' ἐπευθυνοντ' ἐμὴνεσφηλεν, ἐμβαλοῶσα λυσσώδη νόσον,
βοτ' εν τοιοῖσδε χεῖρας αἱμάξαι βοτοῖς κεῖνοι δ' ἐπεγγελῶσιν ἐκπεφευγότες, ἐμου μεν ουχ εκόντος ' εἰ δέ τις θεῶν 455 βλάπτοι, φυγοι τ ἀν χἁ κακὸς τον κρείσσονα.
και νυν τί χρὴ δρῶν; ὁστις ἐμφανῶς θεοῖς
para pr. 381 γράτος πολέμου καὶ νίκην αὐτοῖς διδόναι. 444. αντί Hie O. Κ. 488 κεῖ τις ἄλλος αντὶ σos. 445. Zu παντουργῶ vgl. 379.
Ini Heroen alter stim In te nian
niund lich abi docti die Dieliter ubertragen die Sitten threr Zeitaufi das filior ilium fetu 17 , Wie Pindar Feni. 8, 26 κρυφίαισι γὰρ
P tan) τον τῶν δέκα στρατηγῶν θανατον . . So ἐπιψηφίζω aurAbstini mung braii gen. αναψηφίζω
Von ne ueni E. A. brangen. Aias
besehul disit die Atreiden, die Stim .
μ' ελαυνετε. 864 μὴ δαίμονες θεῖέν μ' ἄφωνον τῆσδε τῆς ἀρῶς,ος μ', ω κακιστε, ἐξοίχει. Thuic. 6, 68 1 παραινέσει τί δεῖ χρῆσθαι, οῖ πάρεσμενς,
59쪽
ἐχθαίρομαι, μισεῖ δε μ' 'Ελλήνων στρατός, ἔχθει δὲ Ποία πῆσα καὶ πεδία τάδε. πότερα προς οἴκους, ναυλόχους λιπών εδρας 460 μόνους δ' Ἀτρείδας, πέλαγος Αἰγαῖον περῶ , καὶ ποῖον oμμα πατρὶ δηλώσω φανεὶς Πλαμῶνι; πῶς με τλήσεταί ποτ' εἰσιδεῖν γυμνὸν φανέντα, τῶν ἀριστείων ἄτερ, ἄν αυτὸς ἔσχε στέφανον εὐκλείας μέγαν; 46b οὐκ ἔστι τουργον τλητόν. ἀλλα δῆτ' ἰὼν προς ἔρυμα Tρώων, ξυμπεσών μόνοις, καὶ δρῶν τι χρηστόν, εἶτα λοίσθιον θάνω;
ἀλλ' ὐδέ γ' Atρείδας δν εὐφράναιμί που.
So bet Uras en o R. o. Κ. 72 ώς ἄν κερδάνη μέγα. Σένος. καὶ τίς προς ἀνδρος μη βλέποντος ἄρκε -
464. Die Erklῆrung des γυμνόν ie 171. 750. 910. Ant. 566 τι γάρμόκη μοι τῆσδ' ἄτερ βιώσιμον; O. T. 1463 χωοὶς ἄνευ τουδ' ἀνδρός.
griechi scher Quelle erlialten liat: se in per Max sortis, sortissimus tamen in furore, nam ., facinus fecit in 1xi in uni, cuin Danais incli-nkntibus Suni in si in rem perfecit, manu suἀ restituit pra filium Ιnsanie iis . Auch Philostratos Her.
13, 6 u. claraus Eudoria S. 28 er alint die Salve: μανέντα δὲ αυ- τόν οἱ μεν Πῶες ἔδεισαν πλείω ἐεἰcit θεμαν, μὴ προσβαλῶν τρο τεθεις ήξst αυτό, καὶ hυχοντο Ποσειδῶνί τε καὶ 'Aπόλλωνι, προβεβλῆσθαι
manii sagen: ὁ Τυδέως παῖς η τ' 'Oδυσσέως βία διώμοτοι πλίουσιν,
η μῆν η λόγω πείσαντες ἄξειν sΦιλοκτήτηνὶ θ προς ἰσλύος κράτος.
προσπεσεῖν, το ἐξαίφνης μὴ εἰδότα
60쪽
τοιἄδ', ἀφ' ἐς γέροντι δηλώσω πατρὶ μη τοι φυσιν γ' ἄσπλαγχνος ἐκ κεινου γεγώς. αἰσχρὸν γὰρ ἄνδρα του μακρου χρὴ ζειν βίου , κακοῖσιν ὁστις μηδεν ἐξαλλάσσεται. τί γὰρ παρ' ημαρ ἡμερα τέρπειν ἔχει 475
προσθεῖσα κἀναθεῖσα του γε κατθανεῖν;
-κ ἀν πριαίμην ουδενὸς λόγου βροτον,
οστις κεναῖσιν ἐλπίσι θερμαίνεται.
ἀλλ' ἡ καλῶς ζην, ξ καλῶς τεθνηκέναιτον ευγενῆ χρή. πάντ' ἀκήκοας λόγον. 480
δεὶς ἐρεῖ ποθ', ώς υπόβλησον λόγον, Αἰας, ἔλεξας, αλλὰ τῆς σαυτου φρενός.
472. ri stelli φυσιν deni Ungluck .des Aias entgegen. δηλώσω γεγώςtiir γεγονέναι aucti in Prosa. Thuy. I, 21, 2 ὁ πόλεμος Ουτος δηλωσει μείζων γεγενημένος. Λndi, Ades
I 56, 7, 6. 474. Ant. 1165 τὰς γὰρ ἐδονὰς δ ταν προδῶσιν ἄνδρες, ου etίθημ' ἐγὼ ζῆν toὐτου, ἀλλ' ἔμψυχον
ηγοῖμαι νεκρόν. El. 148b τί γὰρ βροτῶν αν συν κακοῖς μεριγμένων θνήσκειν ὁ μέλλων του χρόνου κέρδος φέροι; Frg. 867 ὁστις ἐν κακοῖσιν ἱμείρει βίου, ξ δειλός ἐστιν ῆ δυσάλγητος φρένας. - κα κοῖσιν Dati v des oris, Her in sei non UEbein keine Verῆnderungeriei det. o. T. 22 πόλις φθίνουσα κάλυξιν. Xen. ΚΥr. 4, 1, 8 διεφθαρθαι ταῖς γνώμαις. 475. ἡμερα παρ' ημαρ vie Aristoph. Fros ehe 643 πληγὴν παρὰ πληγήν. Der Vsseclis et uvie 1304. Ant. 596 ou δ' απαλλάσσει γενεὰν γένος. 1067 pνα νέκυν νεκρῶνῶμοιβόν. 1291 ἐπ' ὀλέθρω μόρον. Frg. 320 καλὰν φρονεω τον θνq- τὰν ἀνθρώποις ισα. gl. Eu Αi. 22.476. In προς und ἀνα soli omn-har ein Gegei, satZ llegeni ob gleieli ἀιατίθημι fur αναβάλλο -
tivus. Κrsiger I 47, 15, 3. Viees fieissi διδόναι του οἴνου, tri dbei Lusias 21, 701: υμῖν προσήκει, των υμετέρων ἐμοὶ διδόναι, sobringi uns j e ter ungi uotclicho Taget vas Todesqual, unil lassi es docti Euni Sterben ii icht Icommen, sciti ebies hi natis. Aucli bei ἀναθεισα stetit hier et as Steri en, nulli τι κατθανεῖν. Ebenso kanu Ant. 537 καὶ ξυμμετίσχω καὶ τέρω τῆς αἰτίας der Gen. so Erylkra Herden, dasser ala partit. at Cli von τέρω ab -l angi. - γέ, doch nur. - Scli. II. 12, 322 την παραυτίκα σωτηρίαν οὐκ απαλλαγὴν θανάτου, ἀλλ' αναβολὴν χρόνου μικρὰν μετ' ἀδοξίας
γενομενην φησίν. Αehiiliches in Bezug aus die Anschau ung Eu 208. Seneca cons. ad Polyb, 30, 2 tota vita nihil aliud quam a l ni ortem iter est. - Die stete Wiodo rho lung druchi a iacti der Melchkla ligaus et u 866), liter der Tlauto. 477. πρ. o. λ. - λόγος auelli vo in Gege nata nil der Rede. O. Κ 1225 μὴ τῖναι τον ἄπαντα νικῶ λόγον,
Vgi. Aristoph. Εk. 750 οὐ τὸν ἐμὸν ίδρωτα καὶ φειδωλίαν Ουδεν προς ἔπος ἐκβαλῶ.