Sophokles für den Schulgebrauch erklärt von Gustav Wolff Aias

61쪽

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ

παυσαί γε μέντοι καὶ δὸς ἀνδράσιν φίλοις γνώμης κρατῆσαι, τάσδε φροντίδας μεθείς.

ί δέσποτ' Αως, τῆς αναγκαίας τύχης 48, ο κ ἔστιν ουδὲν μεῖζον ἀνθρώποις κακόν.όγὼ δ' ἐλευθέρου μεν ἐξέφυν πατρος,

εἰπερ τινος σθένοντος ἐν πλουτω Φρυγων

νὼν δ' εἰμὶ δούλη. θεοῖς γὰρ ω δ' ἔδοξέ που, καὶ σῆ μάλιστα χειρί. τοιγαρουν, ἐπεὶ 49 eto σὸν λέχος ξυνῆλθον, ευ φρονῶ τα σά. καί σ' ἀντιάζω πρός τ' ἐφεστίου Λιὸς

ευνῆς τε τῆς σῆς, ἡ συνηλλάχθης ἐμοί, μή μ' ἀξιώσρς βάξιν αλγεινὴν λαβεῖν

των σῶν υπ' ἐχθρῶν, χειρίαν εφείς τινι. 4-

εἰ γὰρ θανεῖ συ καὶ τελευτήσεις, α φής,

Huls. 842 εἰπέ γ', ῶς σοφώτερος,

νέοισιν.

488. σθένοντος, εἴ τις Φρυγῶν, wie Tr. 7 ὁκνον ἄλγιστον ἔσχον,εῖ τις Αἰτωλὶς γυνη. X. 1664 ἐξεπέμπετ', εῖ τις βροτων, θαυμαστός. ἐν πλουτρο, ravi' licho Bege ichnung stari des dat. instr., vi e Pili I. 60 ἐν λιταῖς στείλαντες

102 l. δόλω μῶλλον η πείσαντἄγειν. 1393 εἰ σέ γ' ἐν λόγοις πείσειν δυνησόμεσθα. Ant. 962 ψαυωντον θεὸν ἐν κερτομίοις γλώσσαις:El. 1138, 1141 ἐν χερσὶν ἐκόσμησά

491. Tr. 27 λέχος Ηρακλεῖ κριτὸν ξυστῶσα. Hom. II. 1, 31 ἐμὰν λέχος ἀντιόωσαν. 492. Ζευς ἐφέστιος oder ερκεῖος, der Haus unci Heerd schutEt. 494. El. 1006 βάξιν καλὴν λαβόντε 496. Tr. 719 δέδοκται, κεῖνος ει

62쪽

ταυτ si νόμιζε κἀμε τῆ τόθ' ημέρα

βία ξυναρπασθεῖσαν 'Αργείων υποξυν παιδὶ τβ σφ δουλίαν εξειν τροφήν.. καί τις πικρὸν πρόσφθεγμα δεσποτῶν ἐρεῖ 5ω λόγοις ἰάπτων ' ἴδετε την ὁμευνέτιν Αἰαντος, ος μέγιστον ἴσχυσε στρατο ,οῖας λατρείας ἀνθ' ὁσου ζήλου τρέφει. τοιαῶτ' ἐρεῖ τις. καμε μεν δαίμων ἐλα, σοι δ' αωχρα ταπη ταυτα καὶ τῶ σφ γένει. M5αλλ' αἴδεσαι μεν πατέρα τον σὸν ἐν λυγρβγήρα προλείπων, αἴδεσαι δε μζτέρα, πολλῶν ἐτῶν κληρουχον, ῆ σε πολλάκις θεοῖς ἀρῶται ζῶντα προς δόμους μολεῖν οἴκτειρε δ ῶναξ, παῖδα τον

venn Ie,,unsere in oderis mei ne in

σόν, εἰ νέας 510

Homer o d. I9, 129 τόσα γάρ μοι

ἐπέσσευεν κακὰ δαίμων. 5, 395.10, 64. Die siber cidis mens chliche Iaass hi naus geli enclen Urevel-

' λάστωρ. Aisch. Pers. 348 θοξεν etos παντὸς κακos φανεὶς ἀλαστωρῆ κακὸς δαίμων ποθέν. - ἐλαύ-

63쪽

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ τροφῆς στερηθεὶς σου διοίσεται μονος υπ' Ορφανιστῶν μὴ φίλων, ὁσον κακον κείνω τε κἀμοὶ et θ', οταν θάνyς, νεμεῖς.

ἐμοὶ γὰρ Ουκ ἔτ' εστιν εἰς ο τι βλέπω, πλὴν σου. σὐ γάρ μοι πατρίδ ηστωσας δορί, bibκαὶ μητέρ' ἄλλη μοῖρα τον φυσαντά τε

καθεῖλεν Αδου θανασίμους οἰκήτορας. τίς δῆτ' ἐμοὶ γένοιτ' αν αντὶ σου πατρίς, τίς πλοῶτος; εν σοὶ πῆσ' ἔγωγε σφζομαι. ἀλλ' ἴσχε καμου μνῆστιν. ἀνδρί τοι χρεὼν b20 μνήμην προσεῖναι, τερπνον εἴ τί που παθ si

χάρις χάριν γάρ ἐστιν ἡ τίκτουσ' ἀεί

Iis μὴ ὁ παῖς νέαν ημέραν ἀπολι-

. . ut d i in Medi una de artietilis 225

διαφέρονται.

619. ἐν σοί vie O. T. 314 ρῆσαι πόλιν' ἐν σοὶ γάρ ἐσμεν.

520. καμ os denice nichi nur an dicit und dei ne Elii et ἀνδρί wird dureli Stellung ui id Coniunction

μιμνήσκει τὰ τῆς ευνῆς. Schol. 521. Den in Prosa sellenen, belEpikerii unci Lyri Icern hfius non

64쪽

o του ὁ ἀπορρεῖ μνῆστις ευ πεπονθοτος , -κ αν γένοιτ ἔθ' ουτος ευγενης ἀνηρ.

Αως, ἔχειν σ' αν οἶκτον, ως κἀγω, φρενὶ tabθέλοιμ' αν αἰνοίης γαρ αν τὰ τῆσδ' ἔπη.

κέα καρτ' ἐπαίνου τευξεται προς γουν ἐμου, ων μόνον το ταχθεν ευ τολμα τελεῖν. ΤΕΚΜΗΣΣΑ.

αλλ', ω φίλ' Αως, παντ' πείσομαι.

κόμιζε νυν μοι παιδα τον ἐμόν, ώς ἴδω. 530

καὶ μὴν φόβοισί γ αυτὸν ἐξελυσάμην.

μὴ οοί γε που δυστηνος ἀντησας θανοι.

πρέπον γε ταν ην δαίμονος τουμου τόδε.

999 δαίμων τοῖς μεν εντυχὴς, ημῖν δ' ἀπορρεῖ κἀπὶ μηδὲν ἔρχεται. o. T. 1193 παράδειγμ' ἔχων τον σὰν δαίμονα, βροτῶν Οὐδένα μακαρίζω.

65쪽

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΤΕΚΜΗΣΣΑ.

-ήνω' ἔργον καὶ πρόνοιαν, ην ἔθου.

εἰ δῆτ' ἀν λ εκ τῶνδ' ἀν ωφελοῖμί σε;

δός μοι προσειπεῖν αυτὸν ἐμφανῆ τ ἰδεῖν. ΤΕΚΜΗΣΣΑ. καὶ μην πέλας γε προσπόλοις φυλάσσεται.

τί δῆτα μέλλει μη οὐ παρουσίαν ἔχειν; 540

ἔρποντι φωνεῖς, η λελειμμένω λόγων;

καὶ δη κομίζει προσπόλων οδ' ἐγγυθεν.

Phil. 1431 σκυλα . . κόμιζε ' καί σοι ταντα . . παρήνεσα. 1288. Phil.

66쪽

νεοσφαγῆ που τόνδε προσλευσσων φόνον, εἴπερ δικαίως ἔστ' ἐμὸς τα πατρόθεν. ἀλλ' αυτίκ' ἁμοῖς αυτὸν ἐν νόμοις πατρος δεῖ πωλοδαμνεῖν κἀξομοι σθαι φυσιν. o παῖ, γένοιο πατρος εὐτυχέστερος, db0τα δ' αλλ' ὁμοιος ' καὶ γένοι' αν οὐ κακός. καίτοι σε καὶ νυν τοὐτό γε ζηλουν ἔχω, ὁθουνεκ' ουδεν τῶνδ' ἐπαισθάνει κακῶν.

ἐν τP φρονεῖν γὰρ μηδεν ῆδιστος βίος, το μη φρονεῖν γὰρ κάρτ' ανώδυνον κακονJως το χαίρειν καὶ το λυπεῖσθαι μάθρς. bb5ἄταν δ' ῖκρ προς τοὐτο, δεῖ σ' ὁπως πατρος δείξεις ἐν ἐχθροῖς, οἷος ἐξ oῖου 'τράφης. τέως δε κούφοις πνευμασιν βοσκου, νέαν ψυχην ἀτάλλων μητρι τῆ δε χαρμονήν.

Ant. 471 δηλοῖ το γέννημ' ωμὸν ἐξ ἀμου πατρος.

550. Nactabit lenit Attius armor'. iudi c. 10 Ribb. virtuti sis pari dispar fortunis patris. Verg. Aen. 12, 435 disce, puer, virtutem ex me verumque laborem. fortunam e aliis. Diese Ae usserung charalite-r1siri des Aias Hel de iistola. 552. καίτοι Ge en satZ Eu γE-

ωoto 550. Doch dii bist schon και vel) jelgi Elucknclaer. 553. Ugl. Soph. Frg. 521 νέαι ἐν πατρος ηδιστον, οἶμαι, ζῶμεν ἀνθρώπων ρίον τερπνῶς γὰρ αεὶ πάντας ἄνοια τρέφει δταν δ' ἐρῆβην ἐξικώμεθ' ἔμφρονες etc. Trach. 142 sagi Deianetra EuIungi rauen: ώς ἐγὼ θυμοφθορῶ μήτ' ἐκμάθοις παθοῖσα, νυν δ' ἄπειρος εἶ. τὰ γὰρ νεάζον ἐν τοι - οῖσδε βόσκεται zωροῖσιν αυτ s . . ἡδοναῖς ἄμοχθον ἐξαίρει βίον.Ο. Κ. 1229 sve' ἄν τι νέον παρn κουφας ἀφροσύνας φέρον, τις πλάγχθη πολύμοχθος ἔξω; Ρon1 pejus Macer βουλεσθ' αd aio ειν; παίζετ', ω νέαι φρένες' ῶς ἔστιν

555. Eo seto, τό χαίρειν καὶ λυπεῖσθαι. ἔως mit. Conj. Oh ne αν Tr. 147 ἐξαίρει . . Gς τις . . γυνὴ

ῆπως . . μηδὲν διοίσεις, veil δεῖεlε ii Sinn vo ni teli bese illa dir. hat παρεκελευοντο ὁκως παρήσουσι Herodot 8, 15. διακελεύονται ὀπως

τιμωρήσεται Platσ Sta at 8, 549 e).558. τῆ μεταφορὰ των μικρῶν φυτῶν ἐχρήσατο Schol. V l. Tr. 144 τό νεάζου βόσκεται, ta αὐαίνοντος οὐ θάλπος θεos οὐδ' ὁμ- βρος οὐδὲ πνευμάτων οὐδὲν κλο

67쪽

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ

oυτοι σ' 'Aχαιῶν, οἶδα, μη τις υβρίση d60 στυγναῖσι λωβαις, ουδὲ χωρὶς ὀντ' εμοὐ.

τοῖον πυλωρὸν φύλακα Tεsκρον αμφί σοι λείψω τροφῆς αoκνον ἔμπα, κεἰ τανυν

τηλουρὸς οἰχνεῖ, δυσμενων θήραν ἐχων.

ἀλλ', ἄνδρες ἀσπιστῆρες, ἐνάλιος λεώς, d6bυμῖν τε κοινην τήνδ ἐπισκήπτω χάριν, κείν' τ ἐμὴν αγγειλατ' εντολήν, ὁπως τον παῖδα τόνδε προς δόμους ἐμους αγων

δελαμῶνι δε an μητρί τ', Ἐριβοία λέγω,

ως σφιν γένηται γηροβοσκὸς εἰσαεί, 570ἔστ' αν μυχοίς κίχωσι του κάτω θεου και τἀμα τεύχη μήτ' αγωνάρχαι τινες

θήσουσ' 'Aχαιοῖς, μήτε λυμεῶν ἐμός.

560. El. 42 οὐ γάρ σε μὴ γνῶσι.

ἔμπης φασίν, 'Aττικοὶ δε ἔμπας καὶ ἔμπα. - κεἰ sur εἰ καί iste 692 und 962. Es gehi aus φύλακα. 664. Vgl 342. - Eur. Or. 1325 τηλουρὸς Ουσα δωμάτων. Das A dJ.

sast et u 463. Ἐριβοία λέγω xvio

emosth. para pr. 388 περὶ .των

μειζόνων, λέγω δη Φωκέων καὶ Πυλῶν, Aisehylos in deni Eu 190

verni cluet halte.

68쪽

AΙΑΣ. 57 ἀλλ' αυτο μοι συ, παῖ, λαβὼν επώνυμον, ρύσακες, ἴσχε, διὰ πολυρράφου στρεφων 57b πόρπακος, ἱπτάβοιον ἄρρηκτον σάκος 'ουὰ δ' ἄλλα tεύχη κοίν εμοι τεθάψεται. ἀλλ' ώς τάχος του παῖδα τόνδ' ηδη δέχου, καὶ δῶμα πάκτου μηδ' επισκήνους γόους

δάκρυε ' κάρτα τοι φιλοίκτιστον γυνή. 680πυκαζε θῆσσον. ου προς ἰατροὐ σοφου θρηνεῖν ἐπωδὰς προς τομῶντι πήματι.

ου γάρ μ' ἀρέσκει γλῶσσά σου τεθηγμενη.

579. δάκρυε ἐπισκήνους, κατὰ τῶν σκηνῶν Schol. , vor deii Zelten, go das s der Κlang hinei mirangi. Das Folgende glebi den Gruriat des Besellis ani Telcmessa ais Ive ib

net clurchi γλῶσσα τεθηγμένη 584, 2 et gen Aias eniscillos sene That-krast und passen beson ders amSchlusa der Recte. 580. φιλοίκτιστος nur hier. Es isi getra et ii iril gebrauchi iste φιλαίακτος φιλόδυρτος v. φιλόθυ- τος bet Aisci tylos. Das Neutruilivvie Ουκ ἀγαθἡν πολυκοιρανίη Il. 2, 204, ασθενέστερον γυνη ανδρός Plato Sta at 5, 4b5 e. varium et niutabile seinper semina Vergit A. 4, 569. Κi siner I 43, 4, 11.581. πρὸς ἰατρου, 319.

582. Tr. 1001 τίς γὰρ ἀοιδός, τίς ὁ χειροτέχνης ἰατορίας, δς τήνδ'

ahniich Soph. Frg. 510 εἰ μεν ῆν κλαίουσιν ἰῶσθαι κακά, ὁ χρυσος

708 μισεῖ γὰρ ὁ θεὸς τὰς ἄγαν

προθυμίας, μισοῖσι δ' ci στοί. Ioi 1109 gu ei ne in I tener, der uberali vergeblicii gesticissit hat: τίς προθυμία ποδῶν ἔχει σε; Plato Phai-ilon 64 a o παλαι προυθυμουντοτε καὶ ἐπετήδευον. Aisch. Ρrom.

631 ἐπεὶ προθυμεῖ, χρὴ λέγειν. 87 ἐπεὶ προθυμεῖσθ', ουκ ἐναντιώσομαι. 584. ἀρεσκω verbindet Sopli.

69쪽

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΤΕΚΜΗΣΣΑ.

ω δέσποτ Aως, τί ποτε δρασείεις φρενί;

μη κρῖνε, μη Ἱέταζε. σωφρονεῖν καλόν.

ΤΕΚΜΗΣΣΑ.

αγαν γε λυπεῖς. ου κάτοι- ἐγὼ θεοῖς ώς ουδὲν ἀρκεῖν εἴμ' οφειλέτης ἔτι;

ευφημα φώνει.

οὐ δ' ουχὶ πείσει;

ταρβῶ γάρ, ῶναξ.

ΤΕΚΜΗΣΣΑ. ΑΙΑΣ.

τοῖς ἀκουουσιν λέγε.

ΤΕΚΜΗΣΣΑ. ΑΙΑΣ.

gucer Ρhrynichos Frg. 19 μη μ' ἀτιμάσας γένη. Platon Soph. 217 b c

δέ έστο μοι τιμῶσα φαίνεσθαι

χάριν.

70쪽

ΑΙΑΣ.

ΑΙΑΣ.

Ου ξυνέρξεθ' ως τάχος;

ΤΕΚΜΗΣΣΑ. θεῶν, μαλάσσου.

μωρά μοι δοκεῖς φρονειν, - εἰ τουμὸν ηθος ἄρτι παιδεύειν νοεῖς. 595

Στροφῆ α κλεινὰ Σαλαμίς, σὐ-που ναίεις ἀλίπλακτος ευδαίμων,

πῆσιν περίφαντος αεί. 598 Bede ut ung ξυμπράξετε, Hie Tr. 83o υκ εἶ ξυνέρξων;

1384 b 14) or τε αρτι βουλόμενοι

φίλοι εἶναι καὶ των παλαι γνωρί

xvi e Phil. 855: ουφός, τοι, τέκνονιουρος ' ανῆς δ' ανόμματος ουδ ἐχων ἀρωγαν. o. Κ. 668 ευίππου, ξένε, τῆσδε χώρας Δου τὰ κράτιστα γῆς ἔπαυλα. 678 χειμώνωνῖν ο βακχιώτας αεὶ Βιόνυσος ἐμ

ναίεις ευδαίμων που εν αλί. I l. 2, 626 νήσων α ι ναίουσι πέρην αλὸς Ηλιδος αντα. Od. 9, 22 νῆσοι ναιετάουσι. - Pi n d. Ρyth. 4, 14ὰλιπλάκτου γῆς von iter Inse I