Sophokles für den Schulgebrauch erklärt von Gustav Wolff Aias

발행: 1867년

분량: 168페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

Ανδρες φίλοι, τὸ πρῶτον ἀγγεῖλαι θέλω, Πυκρος πάρεστιν αρτι Μυσίων ἀπὸ et 20 κρημνῶν μέσον δὲ προσμολὼν στρατήγιον κυδάζεται τοῖς πῶσιν 'Aoγείοις ὁμου. στείχοντα γὰρ πρόσωθεν αυτὸν ἐν κύκλωμαθόντες ἀμφέστησαν, εἶτ' ὀνείδεσιν

ηρασσον ἔνθεν κανθεν ουτις ἔσθ' ος ου, 725τον του μανέντος κἀπιβουλευτου στρατου

ξυναιμον ἀποκαλουντες, ῶς οὐκ ἀρκέσοιτὀ μη ου πέτροισι πας καταξανθεὶς θανεῖν' ἄστ' εἰς τοσουτον ηλθον, ἄστε καὶ χεροῖν

πάρεστι den Sinn von παρελήλυθεν hat. - Prapositionen Atellen, abges ellen 'ton der Anastrophe, an das Ende von Trimetern alle

Trallivere Sopho kles Ai. 1311. Tr. 539. 557. o. T. 555. O. Κ. 312. 495. 737. Phil. 626. Ugl. die Anm.

723. ἀμφέστησαν αυτθν ἐν κυ - κλαν, πρόσωθεν μαθόντες στεί

χοντα.

82쪽

ΑΙΑΣ.

-λεῶν ἐρυστὰ διεπεραιωθ' ξίφη. λήγει δ' ἔρις δραμουσα του προσωτάτω ἀνδρῶν γεροντων ἐν ξυναλλαγῆ λόγου. ἀλλ' ἡμὶυ Λίας πού 'στιν, ώς φράσω τάδε , τοῖς κυρίοις γὰρ πάντα χρὴ δηλουν λόγον.

Ο ἔνδον, ἀλλα φροὐδος ἀρτίως , νέας βουλὰς νέοισιν ἐγκαταζευξας τρόποις.

βραδεῖαν ημῆς ἄρ' ὁ τήνδε την oδὸν πέμπων επεμψεν, ἡ 'φάνην ἐγὼ βραδυς

εἰ δ' ἐστὶ χρείας τῆσδ' υπεσπανισμένοm,

ΑΓΓΕΛΟΣ.

to ν ἄνδρ' ἀπηύδα Πυκρος ἔνδοθεν στέγης μὴ 'ξω παρήκειν, πρὶν παρών αυτὸς τύχll. 30

35740

vie 1287. Ant. 418 τυφὼς ἀείρας σκηπτὸν χθονός. Phil. 612 εἰ μὴ τόνδε ἄrοιντο νήσου τῆσδε. El. 324δόμων Ορω μυσόθεμιν φέρουσαν ἐντάφια. o. T. 142 βάθρων ῖστα-sθε. Sehol. εκ τῆς lari 1iέως προς 'Aγαμέμνονα- μάχης παραγέγραπται ' καὶ ωσπερ ὁ πιστωρ εκεῖ διαλλάσσει, Οὐτως καὶ νυν or γέ- Φοντες. Ugl. II. I, 191.

1, 3, 1 οὐκ ἔφασαν ἰέναι vos πρόσω. 5, 4, 30 ἐπορεύοντο tos

83쪽

ἀλλ' οἴχεταί τοι, προς το κέρδιστον τραπεὶς γνώμης, θεοῖσιν ως καταλλαχθῆ χόλου.

ταυτ ἐστὶ τἄπη μωρίας πολλῆς πλέα, 74 εἴπερ τι Κάλχας ευ φρονῶν μαντεύεται.

ποῖον - τί δ' εἰδὼς του δε πράγματος πάρει ,

ΑΓΓΕΛΟΣ. τοσουτον οιδα καὶ παρὼν ἐτυγχανον.

ἐκ γὰρ ξυνέδρου καὶ τυραννικοί κυκλου Κάλχας μεταστὰς ο&ς 'Aτρειδῶν δίχα, 7b εἰς χεῖρα Πύκρου δεξιὰν φιλοφρόνως θεις εἶπε κἀπέσκηψε, παντοία τέχνn εἶρξαι κατ' ημαρ τουμφανες τὸ νυν τόδε Aω- ' υπὸ σκηναῖσι, μηδ' ἀφέντ' ἐῶν, εἰ ζῶντ' ἐκεῖνον εἰσιδεῖν θέλοι ποτέ. 755

λαχθεὶς χόλου. Der Gen. der Tren-nungi Κrsiger I 47, 13. Eur. Med. 896 διαλλάχθητε τῆς πρόσθεν la-

θρας

746. Sehol. εἰς παροιμίαν ὁ στίχος παρῆκται. 747. πάρει uvie El. 1100 τί βουληθεὶς πάρει; Der Genetiv xvie Eur. 1pli. A. IIII οἶσθα γὰρ πατρὸς πάντως ἀ μέλλει.

18, 503 os δὲ γέροντες ε τ' ἐπὶ ξεστοῖς λίθοις ιερψ ἐνὶ κύκλω.

Be1 Homer ἐπ' Dδυσσῆος νηί, ῆρ' ἐν μεσσάτω ἔσκε, γεγωνέμεναμφοτέρωσε Il. 8, 222, ινα σφ' ἀγορή τε θέμις τε ξην, 11, 807.

84쪽

ΑΙΑΣ.

τα γὰρ περισσὰ κἀνόητα σωματα 'πίπτειν βαρείαις προς θεῶν δυσπραξίαις ἔφασχ' ὁ μάντις, οστις ἀνθρώπου φυσιν βλαστών, ἔπειτα μη κατ' ἄνθρωπον φρονΓ.. κεῖνος δ' απ' οἴκων ευθυς ἐξορμώμενος ἄνους καλῶς λέγοντος ευρέθη πατρός. ὁ μεν γὰρ αυτὸν ἐννέπει τέκνον, δορὶ βουλου κρατεῖν μέν, συν θεῶ δ' ἀεὶ κρατεῖν

ὁ δ' υψικόμπως κἀφρονως ἡμείψατο πάτερ, θεοῖς μεν καν ὁ μηδὲν ἀν ὁμου κράτος κατακτήσαιτ' ἐγὼ δὲ καὶ δίχα

κείνων πέποιθα τοὐτ' ἐπισπάσειν κλέος. τοσονδ ἐκόμπει μυθον εἶτα δεύτερον

δίας 'Aθανας, ἡνίκ' ὀτρυνουσά νιν ηυδῆτ' ἐπ' ἐχθροῖς χεῖρα φοινίαν τρέπειν.

ose θεος πάθεα πόροι. Ben Conjunetiv ohno ἄν lassen naela dein Relativum Me Epiker. Lyrii erund Tragi Icer Eu, selten Prosaiker. 1160. 1081. Kruger I 54, 15, 3. φύσιν βλαστών Eu 42. 761. ἔπειτα 1094. El. 1007 δταν θανεῖν χρήζων τις εἶτα μηδε τουτ' ἐχη λαβεῖν. o. Κ. 264. 277. Ant. 495 χύταν εν κακοῖσί τις ἀλοῶς ἔπειτα et osτο καλλύνειν θέλη. 762. Uni Stelmait Eu Verane iden, selit Soph. in die direete Rode uber, vie der Bote Tr. 35I τούτου

ovκ ἔπειθε, επιστρατεύει. - ευ-

θύς vor deni Pateticipium Kriister I 56, 10, 3.764. ἐννέπω immer mit νν inclen trag. Trimeter n. Mit dein Acc. auch Hesiod IV. u. Τ. 191i βλάψει δ' ὁ κακος τον ἀρείονα φῶτα μύθοισι σκολιοῖς ἐνέπων, wo der Acc. auf betae Verba gehi. So λέγειν Hom. II. 12, 60. 13, 72517, 237. 20, 375. Sopli. ΡMi. 1065μη μ' ἀντιρρώνει μηδὲν ως στείχοντα δη. o. Κ. 991 μ' ἄμει

85쪽

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣανασσα, τοῖς αλλοισιν υργείων πέλας

ῖστω, καθ' ημῆς δ' ουποτ' ἐκρήξει μάχη. τ75 τοιοῖσδε τοῖς λόγοισιν ἀστεργῆ θεῆς

ἐκτήσατ' οργήν, ου κατ' ἄνθρωπον φρονῶν.

ἀλλ' εἴπερ ἔστι τῆ δ' ἐν ἡμερα, τάχ' ἀν

γενοίμεθ' αυτου συν θεῶ σωτήριοι.

τοσαυθ' ὁ μάντις εἶτ' ' ὁ δ' ευθυς ἐξ εδρας 80

πέμπει με σοὶ φέροντα τάσδ' ἐπιστολὰς Τευκρος φυλάσσειν. εἰ δ' ἀπεστερήμεθα, Ουκ ἔστιν ἀνὴρ κεῖνος, εἰ Κάλχας σοφός.

o δαῖα Τέκμησσα, δυσμορον γένος, ορα μολοῶσα τόνδ' ὁποῖ' ἔπη θροεῖ, 785ξυρεῖ γὰρ ἐν χρῶ τουτο μὴ χαίρειν τινά.

ἀπεστερήμεθα τουὶ φυλάσσεινουάσδε τὰς ἐπιστολάς, Wie O. T. 69 Iovaste: ἀξία μαθεῖν κἀγώ. Oid. κου μὴ στερηθῆς, nῆ uilicii res) μαθεῖν. Die Ergangung desbios seu Infinitius reostsertigi derDi tergebriiuch. Zu 70. Der Sinnahnlicli 740; . so ἐξαμαρτάνειν Phil. 94i βούλομαι καλῶς δρῶν ἐξαμαρτεῖν μὰλλον ἡ νικῶν κακῶς.

φωνῆ γὰρ ὁρῶ τὸ φατιζόμενον.

Alexis coin. rg. 217 ὼν οἴνουοσμὴν χωσιν. Aisch. Si obon s9 κτύπον δέδορκα. Soph. Ρlii l. 216 τηλωπὸν ἰωάν. 786. ξυρεῖ ἐν rρφ. παροιμία ἐπὶ των ἐπικινδυνων πραγμάτων ' ἐνίοτε γὰρ καὶ τos σώματος ἄπτε-

86쪽

ΑΙΑΣ.

τί μ' αυ τάλαιναν, ἀρτίως πεπαυμένην κακῶν ἀτρυτων, εδρας ἀνίστατε;

x δ' εἰσάκουε τἀνδρός, ῶς ηκει φερων Αἰαντος ἡμῖν πρῆξιν, ἐν ηλγησ' ἐγώ. τω

ΤΕΚΜΗΣΣΑ.

καὶ μην θυραῖος, ῶστε μ' ἁ δίνειν τί φής.

87쪽

Ο 'γώ. φίλοι, πρόστητ' αναγκαίας τύχης, καὶ σπεύσαθ' οἱ μὲν Τευκρον ἐν τάχει μολεῖν, οι δ' εσπέρους αγκῶνας, οἱ δ' αντηλίους 805

ζητεῖτ' ἰόντες τἀνδρὸς ἐξοδον

Aeliniich σφσας ἐχθρῶν τήνδε

πρὸς εσπέραν φέρει. 805. ἰόντες αγκῶνας Hie οὐκ εἶ συ τ' οἴκους; ἴκέσθαι στέγας χώρους, ναούς o. T. 637. 533. 798, 912. ἔρχεται πόλιν Tr. 259. - τἀν- δρος ε ξοδον κακήν, dictiteriscli fur τόν κακῶς ἐξελθόντα ανδρα. - αντήλιος, ἀπηλιώτης, ἐπαμαξευω ansangs aueh καταμαξεύω), λευκιππος, ἴππαρμοσεής. iii taete lie Spraehe stati ἀνθήλιος,

88쪽

καὶ τῆς παλαιῆς χάριτος ἐκβεβλημένη. οῖμοι, τί δράσω, τέκνον; - ουχ ἱδρυτέον, ἀλλ' εἶμι κἀγὼ κεχ', οποιπερ ῶν σθένω. χωρῶμεν, ἐγκονῶμεν - ουχ ἔδρας ακμή - σpζειν θέλοντές γ' ἄνδρ' oς ῖν σπευδοι θανεῖν

χωρεῖν σοιμος, κοὐ λόγω δείξω μόνον τάχος γὰρ ἔργου καὶ ποδῶν ἄμ' εφεται.

Ο μὲν σφαγεῖς ἔστηκεν ἡ τομώτατος Sib

beet et elinet die An re de in einer Sueton: scena, quae fiebat, . . Ver ΚdrEe, die Teumessas Angst un- silis tum erat, cum subito totanaclial inlich darstelli, talici der Inaehitiis cliail, us lani converteba-Gegens atE, der in Hirer An tu ori tur et aliam picturae faciem osten-

89쪽

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ γένοιτ' αν, 'εῖ τω καὶ λογίζεσθαι σχολη,

δῶρον μεν ἀνδρὸς Ἐκτορος, ξενων εμοὶ μάλιστα μισηθέντος εχθίστου θ' ὁρῶν.

πέπηγε δ' ἐν γῆ πολεμία τῆ Tρωάδι,

stellend, blieb. Pollux 4, 126 εἰ δὲ ἐπιστραφεῖεν cis περιακτοι. 4 δεξιὰ μεν αμείβει τόπον, ἀμφοτεραι δε χώραν υπαλλάττουσι.) Bel

der. Sis. Vat. 818 ην γὰρ ὁ χορὸς μετ' α-os. δύναται γὰρ ὁ χορὸς

διδαξόμεσθα δή:

82 hρχε ἀνὴρ Παναίτιος. Hier

90쪽

ΑΙΑΣ.

σιδηροβρῶτι θηγάνη νεηκονης '

ἔπηξα δ' αυτον ευ περιστείλας ἐγώ, ευν στατον τῶδ' ἀνδρὶ διὰ τάχους θανεῖν.Oυτω μεν ευσκευουμεν' ἐκ δὲ τῶνδέ μοι

συ πρῶτος, ω Ζευ, καὶ γὰρ εἰκός, ἄρκεσον. αἰτησομαι δέ σ ου μακρὸν γέρας λαβεῖν πέμψον τιν ημῖν ἄγγελον, κακην φάτινουκρω φέροντα, πρῶτος ῶς με βαστάσηπεπτῶτα τῶδε περὶ νεορράντω ξίφει, καὶ μη προς ἐχθρῶν του κατοπτευθεὶς πάρος

ριφθῶ κυσὶ πρόβλητος οἰωνοῖς F ἔλωρ.

τοσαυτά σ', ω Ζευ, προστρέπω ' καλῶ δ' ἄμα πομπαῖον Ερμῆν χθόνιον, ευ με κοιμίσαι, ξυν ἀσφαδάστω καὶ ταχει πηδηματι πλευρὰν διαρρηξαντα τῶδε φασγάνω. καλῶ δ' αρωγους τὰς αεί τε παρθένους,

ἀεὶ δ' ὁρώσας πάντα τἀν βροτοῖς πάθη,

σεμνὰς Ἐρινυς τανυποδας μαθεῖν ἐμέ,

820. νεηκονης nur Her; νεῶκόνητος El. 1394. 821. Vel. 658. περιστέλλειν be-

Ἀχαιους, ἀλλα την δ' ητησατο. 828. Κurg fur περὶ ξίφει, v enn

899. 907. Hom. II. 13, 441 ἐρεικόμενος περὶ δουρί. 8, 86 κυλινδόμενος περὶ χαλκω., 831. προστρέπω Wie O. Κ. 4s μημ ἀτιμάσης ων σε προστρέπω φράσαι. In Prosa Medium. Dor doppello Acc. Hie bet προκαλεῖσθαι und den anderen Verbis des Butens. Κruger I 46, 16.832. 'Ερμῆν, Odyssee 24 Antang. Er hat ράβδον, τη ρ' ἀνδρῶν ἄμματα θέλγει, ων ἐθέλει, τους δ'

ταυτα πόσις τε σὰς ἐφεῖτ', ἐγὼ δ' τελῶ. 333 ώς συ θ' or θέλεις σπευδης, ἐγὼ δὲ τιθῶ. Ant 4096 τό τ' ε&αθεῖν γὰρ δεινόW ἀντιστάντα δὲ . . Hier ist ἀεὶ δέ dureli dis

Anaphora Veraniasst, xvio El. 1098

im athenis chen Cultus. τ ανυπο-

δας Ἐρινυς, ταχυποδας, ἐν τα- χει τιμωρουμένας. ΓτJ ανυποδας, ταχυποδας, ἀπο του τοῖς ποσὶν ἀνυειν schr. ποσὶ τανυειν) Ηesych. So Von don Erinyen 843ταχεῖαι, Aisch. Eum. 363 τανύδρομοι. τανυπους nur liter; μηλα

SEARCH

MENU NAVIGATION