장음표시 사용
471쪽
IN ARGIIMENTO Aristopliani tribulo p. 4. I. I. perperam in codice scriptu in υ πο Λαομίορύος. Notus Iaodamas Eteoclis filius ex Apollodoto ali ioclite auctoribus quos illurn lati dat in notis doctissi inus Eclitor P. 643. κρύω πίωσίηναι , Potius καὶα περιχθηναι , Sisnificat υίαισθηναι,δINPria tar f/isse , vel quotlιnrvis luc&brao expositas fra sse. DRA I UUS V. 4. ατνριον. Libri onines Scripti et impressi ουτ ατης ατρε, quod at Surdurn ebi et Plane contrarium ejus, ilii od sententia postulat. Manifesta est lectionis depravatio , librarii socordiae tribuenda. De lioc loco egi ad Aescii li Prona. Ioe . tibi conjecturana protuli. vulgata Iectione, qua nillil deterius esse possit, sane Inelio rein, οἴς α, συ- λον. Post naodo vero sagaciora investigatione senuinaem lectionem deprehendere nulli visus si in . cr αrχριον. Legitimae laritiae sunt ατγροῦς,
472쪽
. . m. st S. τοῖς ενεργοῦν επιμον Θεοῖς. Sic legendum. Conso 77. 745. Ioro. Male vulgo νεκροῖς. 27. τἰ μή ταφω καλυχιαι. Sic limri omnes, Sine οὐ, infra 544. additum. Vide Iiorum ad priorem Oedipum 1 387. 3o. εἰσοριλωσι. Sic optime erudituS BritannuS in nova ectitione Pent Iosiae Io. Bu Non. Vulgo sensu nullo. Conjecerat Ualchenarius ad Phoen. p. 549. ενο οξουσι, Onus feliciter. προς valet ἴνεκα , ut
nira 9 odi. τινος νομου στρος χαριν, tu est τινος ενεκα νομου. Apud Euripidem Med. 543. πρις ἰσχυος χαριν , idem est ac πεἰς βιαν, καν ἰσχύν, seu , ut loquitur nos er Plii l. b94. προς ἰσχυος κρατος. . 33. τοῖς μή ουκ t ἰσοσι. talari Oinales τοῖς μη εἰδίσου, in qui biis hiatus estque ni non feret,ant Atticolum aures. η ει apud Atticos poetas in unam syllabam seni per coalescunt. Vide not. ad Oed. Col. IIII. οὐκ inseri deinbuit, ut in priore Oedipo 2 2I.
4o. Legitur vulgo λυM' ίν η Θαπύουσα , manifesta depravatione r nam quae inter duoe vecta Opposivo debet e Sse , nulla hIC est, quum λυσιν tον νίμαν prorsus idem Si te quod Θ κάειν. Mendam esse in alterutra voce nenio non vidit. Priora earn sula esse pronuntiavit Toupius Cur. Nov. in Suida in p. Io 4. et legendum esse κλυουσ ' αν η Θαίουσα. Sed cui hoc placere possit, is nullum elegantiae sensum habuerit. Quis non intelligit poetam duolaus Oppositis uti debuisse , qualia sunt latina assentire eteontra licere ρ Longe acutius Canterus viderat in Scholiastae interpret tione genuinum Verbum latere, quod pro Θαδουσα reponendum esset rverum e depravatis SCli Oliis , quibuS utebatur, nihil honi eruere potuit. Nos e Regiis moniliranis scholion emendatum dedimus, et inite Tragici manum restituimus: εἰ γραφεται η φαάουσα, ααι τοῖ λυουσα τὸν νομον, η επι2zαιουτα αυ ν. OPPOSit A sunt λυειν et εῖα gtiν , solνere etia Istringere. Librarii error ex φκαΤουσα fecit Θαείουσα , eo procliviori. Iapsu, quo magis ObVersabatur svultiarae cogitatio , culiis taui fre quens in ta ac fabula, et statim ab initio, mentio. Dubitari non potest, quin Ilaec Sit vera lectio , quana si mihi me nil ranae Regiae non ola tuli sent , aliorum conlecturis praetulissem EMichii facileni et elegantem emendationem. etiamSi a Veteri scriptura paullo longius recedat: λίγαπ
473쪽
42. -υ - o Sic membr. at Alclus. In T. πῶ. Tumebin, nescio in se, πῆ. Perpetua fere harum vocularum constrato. 48. εμοῦν μ' ίδγειν. ominum in libris omnibus pronomen, tante sensu reposui. 53. In membr. παθος, superscripta altera lectione quam adgnoscit Scholiastes. ἴπος. Vide Valchenarium ad Phoen. p. I 53. et Leu- neptum ad Phalaridis Epistolas p. IOO.55. αγελτί δύο. Sic emendate in August. et in T. Alaus edidit Γλύω, quam formam Atticis poetis prorsuS es e inusitatam ad Comicum satis ad-Mnaximus.7 1'. οποῖα. Neutrum plurale. Sic codd. Aldus et Scholiasies. Perperam Turnebus o ποία. 79. βι, πολιτο , invitis Cirihur. In recentioribus editt. additum fuit ad hunc locum satis ineptum scholion , sita, αντὶ βιαίως. quo auctore nescio. Ista nec in Romana, nec in Florentina editione leguntiar. 83. πότμον. Iectionem hane acignoscit Scitoliastes. In codd. EA, , quod a librario suppositum fuisse videtur ignorante in arἰmis priorem corripi, ut in oe l. T. 27 I. 97. μη οὐ καλοῦς. In E. T altera negatio omissa. Ioo. αιλίου. Perperam Aldus αελιοιο. Ioll. τῶν πιο πιιον. Sic membr. recte. Ceteri των πειrίρων.xo 6. Aldus et codd. veteres τιν λευκασπιν ΑργίΘεν, me ro claudicante. De pio additamento Triclinius defectum supplevit, πρίν. Legendum τιου
-ero singulari τον φωτοι, ArgivOS Omnes significat, schemate nihil magis obvium. Io 8. οξ-ἰρω. Sic liquido E. gl. ταχυτασφ. Male vulgo ἰξυτίρω.IIo. ος , scilicet ο λεύκασπιε φωε ὼς Αργοῖεν βας, qui quidem ιαμ εἰ:ία, αιΘεὶς εξ αμφιλίγωι νειαί- Πολ-ίκους. Perperam Vulso ιν Πολυνεικης, sine ulla legi uinae structurae lanna. Sic legendum esse utilitetiam enulitus Britannu apii l Heathium.
474쪽
ης υπεροπλινσι ταχ αν πιτε νυμον ολες s. Ex crasi copulae και in χυπερραλίησι priina Producituri 34. ανrί πα δ' επι γα π M. Sic Atalas et veteres codd. quam Iecmionem adgnoscit Eustathicis p. Iro I. Ista suo more imerpolavit Triclinius. 58. Aldus lilinc versum sic edidit : εἶχε δ σα μοῦν α , τανε π αλοις. In membr. non his αλ : sed priori factum oportuit, posteriori soli siti scriptum I 45. καθ id est, ut a Schol irata recte expositum . κατ' αὐληMin. Non itaque solus Μenander ἰαυτους pro adhibuit, et praedem crina inanti Eristathio Soptroclem dare potest. Sic enim ille in V. Oclysseae P. I 547. Ora ου ταυτον ΑΛΛΗΛΟΙΣ εἶπε ν κυι ΕΑΥΤΟΙΣ. το
ουν, Φασιν, αμαρτανυ λεγων, U- ηρκεσαμιν επιτοις. εχρην γαρ α λοις εἰatali. 5 i. 9ίσθαι. Sic legendum esse nemo non videre poterat, quod diu postquam admiseram , sic liquido scriptum reperi in T. cum gi. λλο meo. Ceteroriam librorum Iectio γεσθε mendosa est, quippe quae metriim j gulat: est enim versus dactylicus. I 54. ελεώ ων. Sic Aldus et veteres codd. Scholiastes ελπιδι-, qtiam Iectionem secutus est et non male defendit Triclini M. 156. τνσδε. Haec vox ab Oinni hus libris abest: ad tit eam Heathius; et sic quidem integris pedibiis versus processit, sed invenusus. In PD-νοικ ως fit synia esis , ut non in νεοχμος, quae VOX anapaestus esti media Corripitur ante tenuem et liquidam. Plii loci. 75 .rI δ εσrὶν ουτω ridi ἰν ε ξαίφνης σου. Eurip. Bacchis 2I 2.
475쪽
IS 2. καὶ μείζον οHις. Sic tres codd. Apud Sto eum in Flori l. Grosii
P. I 75. Variata si luctura , ideoque forte melius , εἴ τις.196. και τα παντ ετ αγνίσαι. Sic liquido scriptum in E. T. Estque haec sincera lectio et optima , ut in glossis traditur , ad hiinc modum resolvenda : ταeω τε κρυ φαι, καὶ επὶ τω ταῖν αγνίσαι τα παντα, α Infra ad 7. καζα πι ευσας itidem Valet καὶ ε φαγισὶευσας. In Diembr. Scriptum αφαγνίσαι. Arius mendose ellidit ατανίσαι, qtiod nescio an in ullo Eclipto lilbro reperium stierit. Miro tamen id Juclicio Toupius ad Suidam I. 66. et Britannus nescio quis in nova editione Pentalogiae tuentur, laintlliam lilarorum veterum Omnium lectione in.uo 6. αἰκισιον τ ιοεῖν. Sic optinae in E. αἰκισδος Verbale eius leni formae qua εδείος. Aldus edidit αἰκισθεντ . Melior est membran. scriptina αικισθεν τ - Sane copulam sagitat structurae ratio: et αἰκισθοῦν ad δόμα:relatum Graminaricae regulis consentit. Nam ordo sic instituendus r ἰαν
αΘααθον , καὶ ἰδεῖν δεμας εδείον καὶ αἰκισθεν πρὸς οἰωνων καὶ προς κυνων.
a II. σοὶ ταυτ αρίσκει. Sic Scribendum esse vidit eruditus Brat Minus apud He allatum. Perperam Vulgo ταυτ , confusionem Jarn observavi naus ad O ecl. T. 284. Tantina scripturae monita doctis viris fra tuli. fuit, Toupio ad Stiidam I. p. 6 o. et Eoenio ad auctorem de Dialectis p. v 7. qui σε in hoc Versu legendum putariint. σοὶ non ad αξ σκει, sed ad τα αυτα reseraur, Subaudito alio pronomine με. Constructio est. ωροσκει με τα αυτα σοι. Haud δnelior cot alius Britanni conjectura legentis
476쪽
μοῦ ταῖr αρίσκει - Uera est, opinor, MarUandi observatio , με initio
seriarii tragici niis luam reperiit. 2I7. πιοῦ νεκμοῦ γ επίσκοχοι. Perperam in litetis νἴκρου τ Initio versus rei arair ad suppressam Sententiae partein , qua in Supplet glossa : λίνω ἰμοῦς δυλασσειν, αλα - Nili Iruili senes, ni inus Per-Cep a Creontis Inente, oniis custodimidi callaveris, quod sibi illiponi re hantur, deprecati suerant. v I S. et Alclus liunc versit in Sic exilit, ent: τί δητ' αν ααντιοῦτε πέντε Μοις ετι ι salsa et inepta Sententia. αλα thic olim lectu in filis se evincit Obseo alio in veteri coli. scripta : οἱ μεγαλο γε κeιζες τί αλο, id
fescere ivluias pu 2 9. κει τα δ' - Perperam n enitar. et Alcitis και ταδ' In E. Ω ταο - initio versus τλ; μων habent codd. plerique. u 3 S. Turnebus e Triclinio pessi ine παύα. Parmeno servus aptiu terentiu in in Eunucho U. I. Here , priui uni te arbitraii id quod res est velinit qui l quid thujus factum 'st, culpa non factum 'st inea. Pari naculo Sosti ala ni arito suo ait in Heautontilia. IV. I. Prini uin.lloc te oro . ne sit ita credas Die advorsum edictum tuum
242. σημανοῦν. Sic E. T. August. ut legendum esse monii erat Ualche. Narius ad Piroen. p. 334. Apud Terentium Syrus servus, audita Prae munitione So tratae, eanulein conoecturam facit: Nescio quid peccati portat haec purgatio. 247. κF-αγγιῶιυσας. glossa in T. ε τ ε κεῖνον καθοσιωσας. Recte. Est enina, ut stipra observavi καὶ ε*αγιά ιυσας. In minorii us scholiis glos- Tam hanc decli ex August. cod. ubi minus hene ortρὶ ἰκεινον - α χρή.Sic tia cantar. et Alclus. Triclinius χρην. νa60. Qύλαξ φυλακα, pio φυλακος ελε αντο:. Non inatiVusat Solutus per ablativit in absoluturn latine reddeuclus. IIujus schematis
477쪽
exempla protuli mi Aeschyli Persas isto. quibus adde Eurip. Iphig. T. o I. Ione 945. Hippol. 23. utrumque casum eleganter in ea tem phrasi iungit I.ysias p. 8 2. edit. ReisHi: Διοῖ οὐκ επι - ουνοι κλίT 7ου ναλ αυτοι λοι utarim, χάριν ισθε , ἔσπερ ἰμεῖς τα τουτων μισοπορουμνις, αα ου τουτ- τα υμίτιρα κωπὶἰνυ .g64. Nescio an antiquius aliud exstet superstitionis illius testimonium. qua diu captae fuerunt septentrionalium omnium populorum inmites. Nishil in historia notius, quam purgationes , quibus . adhibito sacramento, rei objecta crimina amoliebantur, et innocentiam suam comprobabant. Earia in diversa erant genera , quae omnia communi nomiae invigetaba tur . Iudicium Dei. Sollemnis fuit purgatio Per Jerrum carusensi alia per meinum ignem incessus, qualis fuit Hirporum Θαυμαδος cujus meminit Virgilius Aen. XI. 787. et medium freti pietate per ignem cultores multa premi intra vestigia prirna. 28 o. ordo est , παυσαι λίγω, πριν - ssa. Aut memoria falsus, aut pravo exemplari usus Eustathius hune locum respiciens ter divereae lectionis meminit, quae metro nequaquam
accommodari potest: κάρα mίοντες , ουδ' υπο ζον νῶτον εὐλόφως εἶχον. 318. τι δει μομίοις - Sic in August. in α πῆ δἰ - Membr. ut impressi, τί δαί. Triclinii glossa, δια νο μίτρον. Absque hoc sarium est
metrum : vocalis brevis ante ρ producitur. Vide ad Oecl. T. 847. Hune versum Grotius nescio unde . sed mire depravatum. inter Sophoclis imcerta fragmenta retulit tτί δαί, μαδιις υν εμοῦν λυπην επι .eumque Sic vertit tTua vecta vero suscitant luctus meos. 3sto. λαλημα. Id est λαληπιοῦς. Res pro persona. Sic in Aj. 381. 38 q. Ulysses Δημα appellatur.3ai. εἰμὶ ποιήσιους ποτε . Sic optime in E. Aldus et membr. ουκουν τοπυρο που rε ποινσιους ποτε . In T. τουτο ποιήσας εγύ. Umle Ualchenarius ad Phoen. p. 269. condiciebat legendum τουτο ποιησας εχω. 3a 3. ν δοκεῖ γε. Sic in E. ut apud Scholiastam. Ceteri, ut Vulgo ,
478쪽
333. Ουυ. Id est κατα τουτο. 337. περ . Sic E. T. gl. διερχύμενος. Perperam in aliis οδερων. - επ' οἴδμα- Sic etiam E. alii υπ' οἴδμαm. 34O- ἰλλοπινων. ΑHus et membr. πα--νοπ. Ceteri εἰ ut in. Vide doctos viros ad Timaei glossam in Lex. Platon. ἰλομίνην. 34 I. επος εις ευμ dic tres codd. ut legendum esse metrica ratio evi et t. In membri ut apii l Aldum , ετους εἰς ευς. 343. κουφοMων. Iabri omnes κουφονίων mendose. 345. ει An τ αγρί- ελη. Aldiu et membr. καὶ μαγείων tam . In E. καὶ 3χρίων. 35 l. υπύξεται. Metro sagitante praepositionem restitui a librarias omissam. ΑMus et veteres codd. hλbent αξινα. Triclinia Interpolationes nihil moror. 368. παράρων. gl, ο φυλαrlim υς ε -οντας ν μους. Verrum non VN leo qui significationem hanc verbum παρεδειν induere possit. Alias significat inserere. Locus vitia suspectus esse possit, tan etsi in Cocia. Scripturae nulla olueoatur Varietas. Legendum sorte νίμους ευωροῦν. 3 o. απολις δ' Adversalivam particulani male omittunt membriet Aldus. 3θ4. ηο εκεινη τουνον γε ξεινασμενη. Iegenuum esse eX mora poEtuum Atticorum et indole linguae nemo non videre poterat. Arai uinlus in membranis praepostero loco positus, in aliis codd. Plane omissus
η ξειργασμενη, ut infra II S. η ξαμαρτία, pro η εξαμαρτloia 387. πρου τυ . Haec est optima coclicum omnium lectio. In lan- pressis δίκη. ξύμμετρος. gl. ευκαιρος. ηο3. ξυνιεῖς. Codd. alii tinίσις , alii tiniat. Vid. ad Ood. T. 628.4o4. ταύτην γ' ἰδων- Sic Iegendum. Ot9οῦς α φημὶ, ἰδων riτx υτην Θαάουσαν. Perperam eodd. plerique et Aldita ιδον, August. aιδον. Da vesius Misceli. crit. p. 267. emendaverat this, quod per εα quidem bonum est, minus tamen probabile quam In ν.4 2. αδ μου. Codd. et impressi κ'π' αυrου male. Vide Orvi tuum
479쪽
479. οσΤις οροῦλός ετ ι τῶν πδας. Irra utriue Vettit JOlinson M. qui sempus est proximi. οἱ πελας sunt quivis alia: ο πέλας, alius quisis. Vide Gaiaheruin opp. T. I. p. 5a 6. 487. τος παιτος Ζηνος Ερκιου. Id est, Cognatis omnibus, ellii me curn in iisdem aedibus conversantur, et eu uidem Jove tu Perieti aleui colunt.
480쪽
de auctores laudatos ad He Sycl. ii glossam Ερκῆίου Διος. Orito est: αλ . εἴτε κυρεῖ αos.φης, εἴτε ἰμαιμονεσ3ίξας ημῖν του πανrἰς Ζηνος Ερκίου. Meras nugas agit novus editor Pontalogiae in longa ad liunc locum nota , quam bene Saltem Conclusit naerita derisione Gallici in te pretis. ομαιμονε Περας in cocta. In eis omnibus reperi. Si qui sunt alii in quibus ἰμαιμονεσὶ ραι scriptu in sit, librarii errori varietas imputanda est. Tragici verba non aliter interpretamur ae Eusi almus P. 195O. χρησις σε Ερκειου Διὸς καὶ παρα Σοφοκλαῖ, εγο α Eρκεῖον Δία ε κεῖνος τους εν οἴκω
488. αλυξετον. gl. εκῖεύξετον. Significare Voluit grammaticus patitos casus μόρου κακίgιου Pendere a suppressa praepositione ἰξ. Ellipsin non acignoscit Elistathitis p. 71O. ἔτι δε τε α λυξαι οὐ μόνον κοινή rεμν αἰ
τον μορου κακίσὶου. 5o4. τοῖσδε τουτο. Sic ob euphoniam lego, libris Oinnibus invitis , inquitatis τουτοις τουτο. Perpetua Confusio est prono in inuin Ozor et ουτοι.
Stati in v. 5o9. ubi Abdus et plerique libri liabent ἰρωσι χ οῖοι , in E.
scriptum ορωσι χ ουτοι. 512. χω καταντίον Θανων. Eteocles nempe. Sic me imbr. et Aldus. In
aliis χύ καrα χθονος Θανὼν , inepte ; inale PQβilis hic Vocibus, quae ad V. III. pertinebant. 514. δυσσε . Sic tres codd. optirne. In naeni 'or. ut apud Alauni σεσεῖ, sensu nullo aut pravo. Seirientia est; πως . rκ τιμας τοῦ Πολυ,iLκει χαριν, η τις εκείνω, 'ηγουν τοῦ Ε τεοκλει, εHιν. Monuit Triclinius no inen δυσσεση ad e κείνου re Ierii. Bolla in lectionem quain ille suppeditabat neglexit Turnelaus, alias proratissinius ad pessima quaevis .ecipienda. bib. . κατα χθονος νίκυς. Sic Opliine E. T. In membr. et apitis Al. dum ο κατθαναν νίκυς, qti Od ine Pili in est, quunt de ultoque fratre per inde intelligi possit. At hic significatur Eteocleo, cui iusta peracta fue xant, quique proinde perspicite deSign tur liniβ Vultas, ο καrὼ χθονἰς νεκυζ. 519. τους νόμους ἴσους πο9εῖ. Pio υλ liaec lectio Scholiastae debetur. CO . OInnes, τους νίμους τουτους. 52 o. λαχειν ἴσον. E-Versu repetendum Vethlim ποῖ az α οὐ