Sophoclis Tragoediae septem cum scholiis veteribus versione latina et notis accedunt deperditorum dramatum fragmenta ex editione Rich. Franc. Phil. Brunck Tomus 2

491쪽

IN ANTIGONAM

etainda in αἰΘαλια, quod vir runiarius ignoravit, necessario pIoducitur.

492쪽

IN ANTIGONAM.

493쪽

IN ANTIGONAM.

11ob. Impeditior paullo hujus loci Structura . vix enim reperiasqu; verba το cum Praecedentibus connectaratur. Per ellipsin praepositionis εἰς vel difficultatem expedit He athius. Nescio an melior sit Augustant codicis lectio:

λονεικητε ον.

11o7. μηδ' A' αλοισι τρίπε. Glossa Supplet σαυτήν. ηγο- μη --ταἔααου. Hoc quidem sensu melior esset lectio quam exhibet E. τρίπου.

Verum aliter haec verba accipi debent, μηο επίτρεπι αλοισι. Tu Φισλaec exsequere , nec aliis committe. . II 8. ιι οπαονες. Male Vulgo οι τ οπαονες, ut est in membr. In tribus aliis codd. ἴτ οπα ονες, cum glossa ελΘετε. Uerum hoc merulosum

esse metrum ostencit.

III O. ε πειδη δοξα εααδραφη. Sie codd. omnes et Alaus. Nescio unde Turnebus soloecum εαειδαν invexerit. Vix credam in codice quopiam olim lectum fuisse δόξα ἰοες'ραφην, quod e scholiis colligi possit. Ita o. πα κοίνου Ελευσινίας Δηους εν κόλποις. Scholiastes Iegisse videtur πα κοίνοις, quod longe elegantius Vulgato, Sincerum esse opinor, et Ie- poni Volebam. Pro παβιοίνοις scholio praepositum παλοίνους , quod E. exhibet in textu. Genuinae lectionis manifeSta depravatio. II uet. In collicibus sic hic locus distinctu S est: ω Βακχευ Βακχαν, μητρί πολιν Θηἔαν ναίων - Glossa, οῦ Βακχευ μαινα δων εφορε. Priora si . Isto modo accipiantur, tum μητρόπολιν praestabit cum Scholiasta et Eu- Statilio ad Odyss. A. p. 139 I. interpretari, την πόλιν τῆς μητρής σου Σμμελης, auctore Veteris glossae, αρχηγὸν τουτων , id est των μαινάδων. Sed prava est illa distinctio , nec alius Sensus est quam is

quem in versione eXpressimus.

494쪽

IN ANTIGONAM.

δικόρυτον σελας. II 3I. μειων ο ρεων. Sic metr1 rationem legendum. In E. Nυσεων. In membr. Νισαίων. Aldus dedit Νυσσαίων. Ex Triclinii interpolatione est νυρεων. II 33. πουλυHαφυλος. Sic ob metrum legendum. Ubri omnes πολυσθοι- φυλος. Ante hanc vocem Triclinius Copulam καὶ inepte infersit. 134. αUροτων. Perperam Aldus αμδεύτων. II 37. ταν , aniculus Singularis relatus ad plurale nomen Θηταίας α νιας. Vide notam priorem Oedipum v. 267. 239. τρὶ συν κεραυνία. Eurip. Bacchis 6.ορω μητρος μνημα τῆς κεραυνίας. It 4 I. Vulgo perverso Vocurra ordine et turbato metro legitur εχεται πανδημος πολις, et seq. Versu μολειν κα3αρσίω ποδί. II 46. πνειόντων. AlduS et codd. πνε ἰνrων. Sol Bacchi nomine colebatur in mysucis sacris: inde est quod Uirgilitis Georgicoriani initio ait: Vos 5 clarissima Inumsi lumina, labentem coelo quae ducitis Manuni, I iber , et alma Ceres. II 47. ναίων. Aldus et codd. καὶ ναίων. Elanguem copulam metrum respuit, 1151. In Aldina et in veteribus codd. legitur , σαῖς αμα περιπόλοις Θwασιν , αr σε μαινομενω παννυχοι χορευουσι, τον ταμίαν Ιἄκχον. Qitae ut ad legit linam anethi forinam revocentur, Sic clisPonenda Sunt, exilito

inutili pronomine σαῖς. Θυιάσιν αμα περιπίλοις, αε παννυχοί σε μαινομέναι

χορευουσι, τον

ταμίαν Ιακχον. Verbum χορευειν hic activum est. χορεύειν Θ ιοῦν, Deum chora is celehrrare. Pinclarus Isthm. I. 8. καὶ τον ακειρεκίμαν χορεύων. Alias χορευειν τινα Deus ipse dicitur , id est incitare ad celebrari ε choreas , ut apud Eurip. Herc. Fur. 688.

ουπω καταπαυσομεν

495쪽

πεο ορτος γενηται τινι η χορνη , ου τιθημ εγω v ετι τρν ανορα τουτον,οῦλα iσίαι τήν Traiasitus fit a nit Hiero plurali ad singillarem. ut A l. isio. ad illiena locinia plura liujus sciternatis exempla proserentur. 1 a te in elegati ita ira ala illis lit a sita gulati ad pluraleni, ut supra ros. iora. Ilaud alas iniit e voluptatis praeconi uim e Thieoplitio Comico profert Atti e iraeus P. 56. . εἰ γαρ ατῆλοι τις του βίου τας χsονας, καταλ ιπzr ουοίν αλο πλοῦν τεληκίναι. I7 . κα-νου σκιγοῦ. Firarii tu nil ra nillil vilitis esse potest. Ex Pindari eo dicto l oc ad irrit raturn , σκιας ιναρ αγγρωπος. II. 6. αυτίχριρ. Male accepturia fuit a Scitoliasta hoc nomen , vel ab iis titii se Diente in Versu in litera X notarunt. αυτίχειε periisse dicitur . cuicuinque violentae nimius illatae sileriint, Sive a se ipso , sive ab alio. Proinde postquam Chorus audierat Hae Ilionein αυrίχειρα αἱμαχθηναι, nihil magis conseinai: eum erat, quain percontata eviII, Liuu Iu Sua, an

496쪽

IN ANTIGONAM.

Patris manti IIaemon inter lacti's suisset. αυrύχειρ idem eri qi3od αυθ εν-της. V de Lexicon in ii ac voce. Fec credere riar est Sopi Ocle in lani in-ep zim iri emogationem Ct oro tri,cli ruiit sh isse, '. isi vox αἰ ristit ambiguae sigilificationis filisset. Nisi cluo 'equentes Versus ab ipso Poeta e Ssent, qtios innien lateor s ne ullo cie trinaemo eximi pos: e, non video cur eos quivis alius inseri isset.

et Pace II 3.

497쪽

IN ANTIGONAM.

κουρίδιον Θαλεροῖσι περσαβυσσετο μύ9οις. υγρον perperam glossa interpretatur εξ α in. ατος. Flexile- molle brachium Sigiti incat, et O consequenti Uebile. Eteocles moriens uitae Euripidem Plioen. I 448. ηκουσε μητρος, καπιθεις vγραν χερα quo i minime Significat nicinum madentem , Se t manum debilem. I 238. πνοην. In August. νοην. hedi. εν A. Οου. Uuleo εἰν αδου, quod mendae suspectum esse possit rnam n pia in alitat poeticum ειν in senario tragico occurrit. Verum hu-j ii sinodi poeticae fornaae RPud Tragicum nostriim plura inae reperiuntur .

εσσομαι , tvι pio εν, υπαι , ποτι in compositione Pro προς , Tiacta. Iu Id. plerique hic liabeni εἰν αδου. gl. το μίτρον. E. εν αδου. Inepta est Heaihil en endae io G γ αδου. Doctior est nil peri edito iis Britanni coiijectura εις αδου. At, si quid mutandum , praestat εναιου. Tris Illatauin α ιδ, ς occurrit in senariis rarissiane. Aliud exein pluinobservare memini in versii ex ali tua Com Oeclia su nito,

ibi κααυ est pio καὶ αi Οου. Contractioneria amat Attica dialectus , dia- I sui Ionica. Apiid Soplioclem nulli ibi, clitantia in coinniemini, reperias Ηρακλ ι τετρασυλαας. Sic exstat apud Euripidem Heraclidarum initior

I a b 4. καλυάιι. Sic tres Regii recte. Mouloso in impressis κοιλ υ b. I et 73. βαρος εχων. Sic E. T. Ceteri codd. cuin Aldo βαρος μmendose. Nersus est asynarietus e duobus doctὲinaicis , unde liquet in

antistrophico Iu 96. male Aldum excudisse τίς quum ex nietri tes: αρα prima brevi Iesi debeat.

498쪽

IN ANTIGONAM,

τοῦ μεν, προ χειρων ' τα δε, φίρων ' ταδ' εν διιιοις

εοικας ηκειν, ταὶ ι νεσθαι κακα. In quibus nec caput est nec pes. In membr. καὶ τύγ' ιέεσθαι. Recie in E. καὶ ταχ - sententia sagitante φίρεις res tilio ei ἔκων. ordo est, ως ἔχων τε και κείημίνος , τα μεν κακα προ χΠρων φίρεις ταδε, τα δι κα εοικας ηκων ταχα ο ιεσοπι εο δίμοις. 28 I. κάκιον in κακώ . Sic recte Canterus emerulavit vitiosam Iiluoria in lectionern η κακοῦν. 2 8 A. αρτι. St. τουτο το αρτι πρὸς τὸ τί3,ηκε συν Πίον. 1 u 84. Hi vel sus in Alclina niale trilauuntur Clioro. I 289. Aldus τινα λεγιις μοι νεον λύγον. Pronomen μοι metro reci

mante insertum. .

3 ra. , ΟΣ προσπολοι, qtiam iterari oportu ISse metri ratio arguit, semel tantum a librariis scripta fuit. I 33o. κα Hα. Neutraim plurale pro adverbio καR, ς. ordo est, φαγητω μοεων ε μων υπατος, ο κα σ7α αγ- εμοὶ rερμίαν ηιαε ραν. 1334. Aldus cia In interrogatione τι χρη πρασσειν,

537. - νι ν προσεύχου μηδίν. Virgil. Aen. UI. 376.

499쪽

IN ANTIGONAM.

FINIS NOTARUM IN ANTIGONAM.

500쪽

495 NOTAE IN TRACII IN IAS.

V. st . εκμαῖοις. Sic in T. recte. Celeri, ut Vtilgo, εκμαθ ρι. Secunda persona pio tertia incetia et non desinita eleganter poni iur in sententiis generalibus: quod uirit 5 liae linguae scrip. Otabiis saniatiare est. r,ic in Ira

κα rος βροτοῖσιν απορία τε γίγνεrαι. Sic in eadem sabula V. 699.