장음표시 사용
61쪽
POL IOR LETICUS. 18. 45 στελεόν, ἀπενεχθείσης δε ἐξηρέθη, ωσιε προς την βάλανον ' προσαχ γεῖσαν ἡρμήσαι. ῆδη δέ et ινες εν τη βαλανοδόκη ουσης I 2
της βαλάνου τὼ περίμετρον ωδε ἔλαβον. πηλὰν κεραμικὴν περιελίξαντες ὀθονίω λεπτῶ καθῆκαν, ἐρρωμένως πιέζοντες 5 περὶ την βάλανον τον πηλόν' ἐπειτα ἀνέσπασαν τον πηλὰν καὶ ελαβον τον τύπον τῆς βαλάνου, προς ἄν τ'ν βαλανάγραν εποιῆσαντο. συμβάλλεται γίνεσθαι Τημένω ' δίω εν γωνία lat. ἀπενεχθείσης seripsi: ἀπενεχθέντος κῶπιε προς την βάλανον προσαχθεῖσα ἡρμοσαι J Capio sic: aeum, c ut in
ome ina labri aptatum suerat manubrium, postquam doni uin suit allata, deinpto manubrio coniunctam esse cuin tubo, quae e I at pars aueia huius iiistrunienti, quo usuri erant pro clave. quid hie sa-ciat vox βάλανον, nescio.' haee Casau- bonus, cui socii scrupulomilii eXtiterunt Turieenses et orellius. atque hie qui- deIII prorsus absurile pro τὴν βάλανον seribendum esse coniecit την βαλαναγραν, quasi de toto instru In nto ageretur, non cle sola elave. Turi enses iuoratione posuerunt τον σψωνα, qimul vel propterea ineptum est, quod clavis
non so Iulia admovetur sed inseritur tubo. mihi nihil vicietur inii laudi in esse. na In eum at sa acus dicatui' concava fuisse,
non potest id genus clavi uin significa iii, quo psalterioruna, ut his utar, fides contetuli solent; niini luce clarius est eius imuli clavi pessuluin vix ita iii haesurum esse , ut retracta clave et ipse extrahatur; neque video quae tun e tubo percipiatur utilitas. inan o ansam non modo concavani fuisse puto, sed etiarn bis quaterve fissam , haud secus atqueacias, quibus carnes in lami; ntur, vel tubuli, quibus carbo pictorius infigi solet, quosque anulus superan luctus artius consti ingit. anuli vices hoc loco tubus eXplet, cuius oIte ansae laniminae ita eoe retentur, ut Prehendere pessulum et quasi devinctuni tenere possint. habet
autem ille tubus etiam id conrinodi, utini pelli in ento sit ne descendens in obicem acus ligni asperitatibus adhaereseat atque sic ab altius penetrando prohibeatur. recte igitur mihi Aeneas scripsisse videtur ωστε προς την βάλανον προσαχθεῖσαν ἁρμόσαι, unde scilicet educto manubrio) facturn est, ut iam aeus, e Inn ad ns Deretur pessulo, apta esset, hoc est, pielieitinere I essulum posset. neque obstat huic opinioni, quod acus cava suisse ii arratur ut si Taeiu in vel Stelea, ituorum non modo cavunx vel suis ramen hoc noni ine indicatur, sed laet-niae quoque ferreae, ex hiistae vel manubrii lateribus pendentes, quibus in-elluli ista solent clavis confixa. 2. Post kρμοσαι expunxi verba προνοητικῶς δὴ δοκεῖ ποιηθῆναι πρός τε
*ων ου ἔνεκα φργασθεὶς εχ καὶ 4 φορμοραφὶς καὶ τα ἄρμενα γίνεσθαι. vide ad pag. 27, 9.
3. τῆς adieci. κεραμ κbν Casnu bonus: κεραμεικον u et codex Casauhoni.
interpretatur Casa ubonus, domiserunt in claustr m alipιο instrigmento. hoc eunt iure par uni et ollibile visum esset Turi-eelisibus, ipsi periclitati sunt ἀρμενως,
adverbi uin eo Ininenti ciuin . saetii opera par abile erat ἔροωμενως, qu id cum πιμωπιες iungendum est. Sunestus Ep.
108 oῖμαι τὰς κοπίδας ἔρρωμενέστερον ἐμβάλλων τοῖς Τῶν ἀνrirεrαγμένων
62쪽
λασσων απὰ τῆς πόλεως πέντε σ1άδια, οποι ἔμελλον οι εἰσπο-
16 ρενόμενοι ἐξειν. ἐπει δἐ παρῆν ὀ στρατηγὼς κλεῖσαι τὰς loπ 'λας, και ἔδωκε κατὰ το ἔθος τῶ πυλωρῶ ἐμβαλε Iν την
βάλανον, δεξάμενος ἐνέrεμεν λαθραίως ρινὴ ῆ σμιλη την βά-
ΝlIN. di inimi in hellenismus, quo O ni- ne Aeneae inter pretes pri, lige uti soleut, lite nullus est. ilia et erre nil uua potius doliorum veritorii in emendatione.
'Pod i Ita u. Ῥυδίων impressi ante
Turacenses, atque ita codex Casau boni. 1. προειδόroςJ προδοθεῖσα Casaubonus. Ego hoc vocabulum et proxima desperavi, videluintur en illi in ilii ex eomi in genete esse, quae non tarn sanantur suspicionibus, sed n agis etiam exulcerautui'. nolui tanten lectoribus invidere doctoriana hoin inuin inventa, si quelii fortasse lectorem et ipsum desperati teni ait Spen le Voc ID POsSent.
3. ἔπεὶ ivl ἔπεὶ δε ἔδει illi; Si us. Orellius post πραχθῆναι verinani excidisse suspicatur velut ξυνέβησαν.
πισrOς Oς Turacen Ses. 5. και αἱ πύλαι εμελλον κλείεσθαιl Post Mec verba deesse Ca Saul, , nus at hi imitur 'liaec aut similia, ἔμελλεν ἀπιέναι , vel cet te in priIecedentibus vocem OGrις tollendatu et sententia in aliter distinguendaui esse. Oi ellius cerii ora istis sibi reperisse videtui . scilicet subesse orationis neglegentia in et defeetum ἀποδόσεως haud in laevientem apud Aene ina, queIn oblitiun verborum
απηHάσσετο. ni nitrum cavenduui est,ue de eiusinodi panniculis, quales hieloeus monstI'at, Aeneae virtutes aestin elnus . eri antem ille orationem et Iicentiae plenani nun tulimisit.
τείχους Herilinus: rείχεος M. 7. ἀγαθίδος Casaubonus: ἀκανθίδος v. S. ἀγαθίδα Casaiul, onus: ἀκανθίδα καπιλασσων M. ἀπελίσσων Herilinus. ἀνελίσσων inalebat Casa uia, nus, ἀπειλίσσων Orellius. 9. οποι Hert linus: ὁπη M.
12. λαθραίως ἀφωνηrὶ M. Meine-kius in Herana t. II. p. 189 λαθραίως καὶ ἀφοφhic, nisi λαθραίως delere prilestat.' iugatii ista Aenea esse parum cre libile est; sed ἀφοφητί potius alaicienduin erat. supra ο 4 ἡδο δεπυλωρὰς δεξάμενος rhν βάλανον παρὰ του σrραrπου ἔμβαλεῖν ἔντεμῶν λά
θρα σμαρ η ἡ ν νην βάλανον βρόχον
λίνου περιβαλων ἐνωαλεν. λαθραίως ex iis vocabulis esse, titia Is Ina line Aeneas delectetur, dixi ad p. 43, 12.
63쪽
λανον, ίσι ε ενέχεσ9αι λίνος ετια βρόχον περιθεις καθῆκε την βάλανον ἐχομέν ν υπὰ του λίνον, μετὰ δε ταῶτα κινήσας τον μοχλον και ἐπιδειξας τω στρα γω κεκλειμένην την πύ-λθν εἶχεν ησυχίαν. χρόνον δἐ προῖόντος ἀνασπάσας την βά- Π5 λανον, την αρχὴν του σπάρτου προς αντον ἔδησε τονδε ἔνεκα, rν', εἰ καθυπνώσας et υχοι, θεργείη σπώμενος Dπὼ του λινον. 18δ δε Tήμενος παρῆν διεσκευασμένος, μεθ' ίν ἔμελλεν εἰσπορεύεσθαι εἰς χωρίον ἐητὰν προς τὰν την ἀγαθίδα εχοντα. ἐνδε προσυγκείμενον τω Tημένω προς τὰν προλωρον ελθών εἰς 10 et 4ν χῶρον σπαν το σπαρτον. καὶ εἰ μἐν ἐν ἔτοιμα etω πυ- 19λωρῶ ἄπερ ἐθελε, προσεπιδῆσαι προς την αρχὴν του λίνον μαλλον ερίου καὶ ἀφεῖναι, ἔπερ ἰδὼν ὁ Τήμενος ἔμελλε σπευ- δειν προς τὰς πνλας' εἰ δ' ἀπετυγχανεν ὁ πυλωρὰς et οὐ θελήματος, ονδῖν προσάφας αφῆκε τὰ λινον, ἄστε τὰν I με- 15 νον ἐκ πολλον φ γάσαι τε και λαγεῖν ἀπαλλαγέντα. ἐσγάνοντο οὐν ἐν τῆ -κτι et ὀ σπαρτον νπαρχον εν τῆ πόλει οὐχ ο ν τε ἐν π eoiέναι. τρόπον δε καὶ τόνδε προεδόθ' πόλις 20υπὰ πουλωρο p. σύνζθες ἐποιήσαro, επrii μέλλοιεν αι πυλαι κλείεσθαι, ἡδρεῖον εχων ε ξιέναι ώς ἐφ' ἴδωρ. ἀφικνουμενος 20 δε επὶ τὴν κρήνην, λίγους ἐτίθει εἰς τόπον γνωστὰν τοῖς πο-3. κεκλίiμένην, id est κεκλεισμέν v. scripsi κεκλειμέν ον. 5. αλὸν M. ἔδησεν κτοῖ&J Ita II. τοὐδ' in liressi. ἔνεκεν ἔτι M. scripsi ἔνεκα D'. Heret linus malebat ενεκεν ώς. potet atet ἔπως scribi. 6. τύχοι IL Dimio illius in Thesauro
οὐχ o ιόν τε ἐν προῖμαι Turacenses. Casaubolius post πόχει inserit δrt. 17. καὶ Casa uliolius: κατὰ u. 19. υδρίων M. scripsi ὐδρεῖον. ἐξιέναι Casa ubolius: εἰσιέναι κ20. κρήνην Elisau bonus: κλίνην II et eo lex Casaul,oni. Ab hoc inde versu in Inem blanaraim Medicearii in soliis 169 et Hulara-Inina patent ituo. literiis exesas custodium unt libi4 Palsisini, ex quiluis is, qui nitituro 2b52 insignitus est, accuratissima in Medicet effigiein piaebet. hunc igitur in auxiIiuili vocavi, ubi
64쪽
λεμίοις, ἐφ' ον ν οι tωντες ει ρισκον διἁ των τιθεμένων λίγων
21 ἄπερ θελοι ὁ λουν ὁ τῆς πόλεως φυλαξ. εἰ μἐν γὰρ πρώτην
φυλάσσοι, ἔνα λίθον ἐτίθει εἰς τον συγκείμενον τόπον, εἰ δὲ δευrέραν, δυο, εἰ δε τρίτην, τρεῖς, εἰ δε τετάρτ ν, τέο αρ ς, ει ι δἐ καὶ ῆ του τείχους καὶ κατὰ τι των φνλακείων λελω- 522 χοι. τούτων οὐν τῶ τρόπω σημαίνων ἐνέδωκε.' ' πράσσοντα δέ τι et o ovio ν τον μοχλὰν ἀφανιζει W ῆdq
γὰρ καὶ ἀφος ηιὶ μῶλλον πρισθήσεται. εὰν δε καὶ σπόγγος ἐπι τε τον πρίονα καὶ τον μοχλὴν ἐπιδεθῆ, πολλῶ κω - φδιερος ὁ φόνος εσται. πολλὰ ir ἄν τις καὶ ἄλλα ομότροπα
seire intererat, quid in Medi eo oli in Ioetuni fuisset. in lit, ' quae perierunt, diuuetis literis sigilis ea vi. τοῖς M. 1. ων Hert linus: OD M.
Turi censes: πρώτην φυλάσσοιεν αν- θων tro11 Parasinus 2552, atque ita nisi illuuii codex, nisi quod habet ἰνθ' ων. in II periit ρώr ν ιυλάσσοιεν --
την φυλάσσοιεν ενα λίθον ὐτίθει. 3. προς M. scripsi εἰς.
μεν παρετέον.Mὶ αὐ ro ν τον ἄρχοντα κλείειν καὶ μηἄλλφ διδόναι την βάλανον iόναι την βάλανον perierunt in M, quae reposui
unde ite illerunt. vide ait pag. 26, 1. Aeneam, ut alia onii Nain, dedecet ουν tertio loco collocatum. 7. πράσσονrα δέ τι Totoυrori τι ro os roν quid hoc loco dicatur nescio. apparet nou nulla ante πράσσονrα intercidisse. seci asteriscos.
9. Post παρόνrος in libris est διδδεῖ πάντα τὰ et oitiὐτα προνοεῖν, Piae in huinitiorem quam quem occupabal tIocuin deieci. vide ad pag. 26, 1. 9. In M Iemina est Μοχλοῖ πρως. τον adieci. seci asteriscos.
12. ἐμὶJ περὶ Tum censes vel υπό τετον πρίονα καὶ ἔπὶ τον μοχλόν, quasi Graeee ilici possit ἐπιδεῖν τι περί νιvel ὐπό τι. praeterea III iror serrae dentes spongia obvolutos, quos morsu suo nihil praecidere posse iiiihi citi idem inanifestum est. libriiruua lectio sanis-stina est.
καὶ τον μοχλόν M. κουτότερος ὁ μοχλὸς M. puleris Hauptius κωψότερος ὁ φόνος. 13. ν τις καὶ ἄλλα M. 14. γράεναι u. scripsi γρά)νειεν.
65쪽
εις δἐ τὰ τούτων μηδὲν κακοτργεrσθαι χρὴ πρωτον μεν Σοτον στρατηγὼν μη δεδειπνηκότα δι' αντοὐ την κλεῖσιν ποιεr- σθαν, μηδἐ ἀλλω πιστεύειν pacti μως διακείμενον ' ἐν δἐ τοἶς επικινδυνοις καὶ πάμπαν σύννουν δετ περὶ ταύτην εἶναι. 5 επειτα τον μοχλὼν σεσιδηρῶσθαι τριχῆ v τειραχθ' ἄπριστος et γὰρ εσται. επειτα βαλάνους ἐμβάλλεσθαι τρεrς μ' ὀμοτρόπους, τούτων δὸ εκάστην φυλάττειν ἄρα τον στρατηγόν' ει δἐ πλειονες εἶεν, πάλω καθ ' ημέραν τον λαχόντα. ἄρισr o ν δὲ a
την βάλανον μη ἐξαιρετὴν εἶναι, υπὰ δὲ λοπιδος σιδηρῶς
Io κατέχεσθαι, Im μν πλέον ἐξαιρομένη μετεωριχται τω καρκινω ῆ ἄστε μοχλω uno rσθαι κλειομένων των πυλῶν και
1. In v lemnia est κώλυμα τῶν περὶ μοχλοις καὶ βαλάνους κακουργημάτων,
sed truneum; nam novissimae voeis prima tantum litera relieta est. integram
habet Parisinus 2122. πρῶτον μὲν στρατηγὁν M.
2. Adieci τόν. αυrοὐ κσιν καὶ την ἐπ ι μ έλειαναοιεῖσθαι M. eleel quae in manu seriptis post κλεῖσιν adduntur verba καὶ τὴν ἐπιμέλειαν. apparet enim notionem specialem, qualis πλεχις est, non posse premi generali mirationis.
ee minus eertum est, vera quarto pronomiI e Tabzην solam portarum conclusionem, curationem respici.
3. ενον φ ν δὲ ἐπικινδ υνοις καὶ M. inserui τοῖς ante ἐπιπινδύνοις, quod ipse gna te hat Aeneas XIV 1 ἐν δὲ τοῖς λίαν ἔnικινδύνοις. XXII 11 ἐν δὲ τοῖς ἀκινδυνοτέροις. b. α τὀν μοχλ ὁ κσεσιδηρῶσθαι διὰ μήκους V. debebat esse κατὰ μῆκος. sed vereor ne interpolatoris frauit e in teneamus. eerte σεσιδηρῶσθαι ad rem demonstrandain satis abundeque fiunt eit. per se enim intellegit ir, tibieem, ne serra dissecari posset, non anulis Vel orbibus serreis, sed lamminis in longitudinein obdueendulIi fuisse. neque Aeneas in hae vel sint ili re verbo illo nisi nudo usus est,
velut in prox linis, ubi est οὐ τω μεγάλα τε καὶ σεσιδηρωμένα τὰ κλεῖθρα, neque aliter Philo de Teloriun constri p. 94σταυροῖς λοξούς και σεσιδηDωμένους. I. τούτων δὲ ἔκαστον φυλαrrειν ἄνδρα τῶν στρατηγῶν εἰ δὲ πλείονες ε 'σαν V. seripsi τούrων δὲ ἐκάστην φυλάτzειν ἄρα τὸν στρατηγόν ει ει πλείονες εἶ. ν. ni x pro τοὐς λαχόντας seripsi τὸν χόντα.9. τὰς βαλάνους μὴ ἐξαιρετὰς κseripsi τυν βάλανον μὴ ἔξαιρεrήν et ob
Sequens ἐξαιρομένη με rεωρίζηται et propterea, quod, si tres pessulos exeipias, de quibus proximis versibus demonStratum est, nusquam Aeneas, ubi de pessulis praecipit, nisi singularem
numerum usurpavit. eontrariam rationem Turi censes inierunt, cum relicto
τὰς βαλάνους μὴ ἐξαιρεrάς reponerent
ἐξαιρόμεναι μετεωρίζωνza . λοπίδod λεπίδες Casau bonus, euius eodex ut M. 10. Scribendum fortasse rνα μὴ α' μένη πλέον μετεωρίζηναν. ad sententiam
satis fuerit rνα μὴ πλέον μετεωρίζηται
omisso ἔξαιρομένη. proxima nec ipsa in vado sunt. Turieenses in omitione posuerunt ῶστε μονω ὐ θωμι. pro ἐπικλειομένων malui κχειομένων. nox pro ἐσκευάσθαι sortasse ἔσκολιῶσθαι corriSendum eSt.
66쪽
ἀνοιγομένων. τον δὲ καρκινον ἐσκευάσθαι, ὁπως υπὼτην λοπίδα κάθνται καὶ ραδίως την βάλανον μετεωριζη.4 Ἀπολλωνιῶται δε οἱ ἐν τω Πόντω παθόντες τι των προγεγραμμένων κατεσκεύασαν τὰς πύλας κλείεσθαι υπὰ σφύρας τε μεγάλ' ς και κτύπου παμμεγέθους γιγνομένου, ώς σχεδὰν bκατὰ πῶσαν την πόλιν ἀκούεσθαι οταν κλείωνται ' ἀνοίγωνται αἱ πύλαι ' ούτω μεγάλα τε και σεσιδηρωμένα τὰ κλεῖθρα.
5 τὰ δὲ αὐτὰ καὶ ἐν Αἰγίνη. ἄταν δὲ αἱ πύλαι κλεισθῶσι, et οἶς φύλαξι σύνθημα καὶ παρασύνθ μα δόντα ἐπὶ τὰ φυλα
2 Περὶ δἐ αρμένων ετοιμασίας καὶ ὁσα χρῆ περὶ χώραν φιλίαν προκατασκευάζειν, ' τὰ ἐν τη χώρα ώς δεῖ αφανιζειν
η Οχρεῖα ποιευ τοτς ἐναντίοις, ἄδε μέν μοι παραλείπεται, ἐν δὲ τω Παρασκε ναστικω περὶ αυτῶν τελέως δεδήλωται. 2 περὶ δἐ φυλάκων καταστάσεως καὶ περιοδειῶν καὶ πανείων ibκαὶ συνθημάτων καὶ παρασυνθημάτων τὰ μἐν πολλὰ ἐν τῆ Στρατοπεδευτικῆ βιβλω γέγραπται, ολίγα δἐ αυτῶν καὶ νον ὁ λώσομεν.
7. μεγάλαὶ Ita v et ceteri scripti.
8. καὶ ἐν αἰγίνν V. deest γίγνε- τοι vel si inite quid. 9. θημα και π αρα σύνθη v. δόντα Herilinus: δόννας v. φε ακεῖα scripsi: φυλάκια M. 10. διαπέμψαιJ Fmastra ante hanc
1 l. περὶ δὲ αρμένων ε 1οιμασίας M. χρὴ ad lidi, quod non poterat ninitti in enuntiato relativo. neoae nudus iu- finitivus in sequentibus positus est ξ τὰ ἐν τῆ χώρα ῶς δεῖ ἀειανίζειν. eri et tui litu tmiliat quae I obericius adnotavit ad Pili 3 aicii uni p. 772.
ρεῖα codex Casaiaboni. τίοις ω δέ μοι πα ραλειπ ετ αεπ. adieci μέν. vide iret pag. 16,1.14. τούτων M. scripsi αυτῶν. τελείως δηλοῖ ται περὶ δi M. eorrexi τελέως δεδήλωται. 15. nεριοδειῶν Herilinus: περιοδιῶν M. καὶ πανείων καὶ συνθημά των M. 16. ἐν τῆ στ ρατ οπ εδευr ικῆ v. 17. γέγραπται ego: γραπτέον κ cu
Post γραnτέον in seraptis legi tui ον τρόπον δεῖ γενέσθαι. haee si Aeneas scripsit, torrigi opoit et o ν τρόπονδει γίγνεσθαι. peete VII 4 ώς δὲ δεῖ
τοὐτο γίγνεσθαι. nescis tamen, an ex
67쪽
μκroφυλακεῖν ἐν ι ἐν τοις κινδύνοις προσκαθημένων 22ῆδη ἐορς των πολεμίων πόλει ῆ στρατοπέδω ωδε. Tον μεν 2 στρατηγὼν καὶ τοὐς μετ' αυτον τετάχθαι περὶ τὰ αρχεῖα καὶ την πορών, ἐὰν οχυρότqrος μετεχη ' εἰ δε μή, προκατειληφέ-5 ναι τόπον τῆς πόλεως ἐρυμνότα ν τε καὶ επὶ πλεῖστον τῆς πόλεως ὁρώμενον. περὶ δε τὼ σrρατήγιον σκηνουκ καὶ δια- 3τελεῖν αεὶ τον σαλπικτὴν καὶ τοὐς δρομοκῆρυκας, ἶν', εάν
margine huc transsilueraui. nitiIi pellitus quidem totaque verba illa pertinent ad tesseras signaque nauta , sed ex innima tantuni parte ad pauicos terrores, de qtubiis avertendis Aeneas plurima capite XXVII verba seeit, paucissima de
excitandis , qua inquam hoc ipsiam est Oν τρόπον δεῖ γίγνεσθαι. non debet dubita iii, quin Aeneas in libro strato pedeu-tico vi uiue de repellenilis potius ituam de excitandis panicis itisputa vel u. αὐrῶι l Aut delenda haec vox aut ante eam in sei eiuluin περί. 1. Iu u lentina est ΦΥ Oh iton φυλοκάν, ut intel pietes reserunt. νυκτοφυλακεῖσθαι u. seei νυκτοφυλακεῖν. Graeca eiii In litigua in eo m- positis in φυλακειν temni uatis nieilialem somna In non agnoscit. προσκαθημένων ueterus: προ--θημένων v. ante hoc vocabuluin in manu scriptis legitur καί, quod expun Ai. 2. 1ων adieci.ῶδε addidit Meteius. Τον μὲν Grραγρον τον τοῖ ὁ λουνγεμόνα u. apparet Aeneam, qui uri isyri et o Pein per tuitani liune lilaeuum saepissi ine dixit Greαrηγόν, hoc uno loco, quasi voce γλωσσηματικῆ ae ininus te I et rata uteretur, addero non potuisse τον τοῖ ἔλου ηγεμόνα. itaque tui csuu Inovi. Turi censes post στραrηγόν intei iecerunt η, sed vitium orationis non elevarrunt. debuerant saltem ξ τον
των ἔχων ηγεμόνα. 3. τεταχθαι περι ris αρχεῖα scripsi: τετά θαι καὶ τὰ περι αρχεῖα π, τε- ταχθαι καὶ τὰ περὶ αρχεῖα codex Casa uiuini cum spatio PIatuor litera- 'um. τετάχθαι δεῖ περὶ τὰ ασεῖα Ca
5. ἔρυμνότατόν τε καὶ M. ἐπὶ πλεῖστον απ' αὐτοὐ της πόλεως u. Mec labe in contriixisse intellexerit ni Turicenses. neque tamen illi probabiliter scripserunt inὲ πλεῖστον Παπια οὐ τῆς πόχεως. iiii enim efficitur, ut idem genetivus a duobus pondeat ad veliniis uii Ilo inter se vinculo ligatis et magno opere intre se pugnantilaus. illuit milii eertis si inuin videtur, iunxisse Aeneam ἐπὶ πλεῖστον τῆς πόλεως id quod, ut alia, Illucr didis exemplo secei itin, neque diritui haec verba posse alienis intei missis. recte απ' αυrrc ponitur XXVIII 1 , ἄν τὁ δυσπροσοδώω- τον ὴ τῆς πόλεως καὶ ἐπὶ πλεῖμον απ'
μεῖα: sed nostro loco vereor ne eodem modo somnula ista orationem adultera
bis ξδη γὰρ ἐν ορεσιν ἴλη τριφθεῖσα
κεν, ubi I obraeus euit Iema deprehendit. si utiliter X 6 orationis perpetuitatem pereumpit ἐν αὐτοῖς, quod et ipsum in marginent, unde ii repsit, revocavi.
T. σαλπιγκτὸν M. scripsi σαλπικτήν.
68쪽
τε ἄλλοι φύλακες τὰ μέλλον αἷσθωνται και οι περίοδοι, ὁπου 4 ἄν ἔντες τύχωσι κατὰ περιοδείαν τῆς πόλεως. επειτα τούς τε ἐπι τῶ τείχει φύλακας και τοὐς ἐν τῆ αγορῶ και τοὐς ἐπὶτων αρχειων και των εἰς τὴν πορὰν εισβολῶν καὶ τον θεά- bτρου και των ἄλλων κατεχομένων χωρέων διὰ βραχέων τε
b φυλάσσειν και ἄμα πολλούς. εν γὰρ τῶ δι' oλιγου φυλάσσειν ἐκιστ ῶν κατὰ μῆκος χρόνου δύναιτό τις πραξαι τι προς τοὐς πολεμέους και νεωτερισαι gγάσας, ἐττόν τ' ἄν ὐπνος ἐγγιγνοιτο διὰ βραχέος φυλασσόντων, τῶ τε πολλοῖς ἄμα ih φυλάσσειν μῶλλον ἄν δυναιτο ἐκφερομυθεῖσθαι τι των πρασ-6 σομένων' ἐὰν δὲ ολίγοι τε και μακρὰς νυλάσσωσιν , ὐπνος
I. σε καὶ εἶ τε οι αλλοι φύλακv. or τε pro ε&ε οἱ Casati honus. 3. ἐὰν oντες τύχωσι κατὰ περικ. eoITexit Orellius. περιοδείαν Herilinus: περιοδίαν M. 4. Fes τείχει φύλακας καὶ
τοὐ M. τούς ante ἐπὶ r- αρχείων addidi. b. αγορὰν εἰσβολῶ κ6. διὰ βραχέων τε φυλάσσειν καὶ ἄμα πολλούς eor exi. pro quibus Meum ceteris manu scriptis διὰ βραχέων τε φυλάσσειν καὶ πολλὰς εἶναι Τὰς φυλακὰς καὶ ἄμα πολλοὐς ἀνθρώπους.
horrem verborum extrema, ne σολοίκως efferrentur, ita potius exhibenda erant,
καὶ ἄμα noλλῶν ἀνθρώπων. quid olim
scriptum Rierit, sequeritia ni instrantis γὰρ τψ δι' o λίγου τυλάσσειν et τψτε πολλὼς ἄμα φυλάσσειν et ἐὰν δὲ oλίγοι τε καὶ μακρὰς φυλάσσωσιν, inquiiuus duo tantum respiciuntur, ton traetae vigiliae et inulti titilo vigilii .
unde καὶ πολλὰς εἰναι τὰς φυλακάς, inutileIn matteationem, resecui item*Ie νθρώπους, quod post τούς τε ἔπὶ τψνείχει φύλακας paritin apte in sei'el atur. 8. ἡκιστ' ἄν ego: or' ἄν v, in qua
lectione agnose ei e Iicebat eius Amitulae quam restituimus partem extrenu In CTAN. pei eadem vestigia ereamini librii mi XXII 5, uiri eundem super Iatiis vum restituit Rirelthomus. vide etiam
k 4 οἴτω γὰρ ἄν ἡκιστά τις δύναιτο τοῖς ἔξω προδιδους δηλουν τι. X 15o ἴτω γὰρ ἄν διακείμενοι ἡκιστα ἄν δύ
s. νεωτερίσας gθάσαι Turaeenses, non attendentes, fieri bendum potius suisse ψθάσαι νεωτερίσας, quae apud pedestres scriptores in hoe genere legitima participia eollocatio est. sed de v θάσας non est quod dubites. υπνοι ἐγγίγνοιντο v. singularem
ei ob proxiina ἐὰν δὲ Οχίγοι τε καὶ μακρὰς vυλάσσωσιν, υπνος τ' ἶν ἐγγίγνοιτο διὰ ro μῆκος των φυλακῶν.
in talibus Aeneae vix quidquam variare lieebat. parite ut versu sexto serit euilum διὰ βραχέος aut nostro loco διὰ βραχέων. δι ολίγου legitur versu Septimo, διὰ ταχέων ο 19.
Post πρασσομένων in v habenturhaee, tre γορέναι τε ώς πλείσroυς ἄμεινον ἐν τοῖς κινδύνοις καὶ πάντα ψυλάξαι ἐν τῆ νωrὶ D' ώς πλεῖστοι καθ' ἐκάστην φυλακrν προφυλάσσωσιν, quaesiae ulla Aeneae laceratione in ni arginem seduximus. nempe proxime seque
69쪽
τ' - ἐπιγνοιτο διὰ τὀ μῆκος τῶν φυλακῶν, και εἴ τινές τι ἐγχειροτεν νεωτερισαι, παρέχοι αν αὐτοτς του χρόνον το μῆκος και φθάσαι καὶ λαθεῖν πραξαντάς τι προς τους πολεμίους. ετι δὲ χρὴ ἐν τοῖς κινδυνοις και τάδε προνοετν. I5 των φνλάκων μηδένα προγιγνώσκειν μήτε ὁ τι πράξει μήτε ὁπου φυλάξει τῆς πόλεως, μηδἐ των αυτῶν ἀεὶ τοὐς αυτοῖς ήροωθαι, ἀλλ' ως πυκνότατα πάντα μεθιστάναι τα περὶ Ἀναολιτοφυλακιαν ' οντω γὰρ ἄν ἐκιστά τις δύναιτο τorς εμπροδιδοὐς δηλουν τι ῆ προσδέξασθαι παρὰ τῶν πολεμίων.
tia ἐὰν δὲ Οχθοι τε καὶ μακρὰς φυλάσσωσιν ἴπνος et ' αν ἐγγίγνοιτο διὰ τιμηκος τῶν φυλακῶν καὶ εἴ τινές τι ἔγ- χειροῖεν νεωτερίσαι παρέχοι αν αὐτοῖς
τοὐ χρόνου τι μῆκος καὶ φθασαι κιὰ
λαθεῖν πραξαντάς τι προς Τους πολεμίους ad verium paene respondent
praegressis ἔν γὰρ το δι ὀλίγου φυλάσσειν ἡκιστ ' ἄν κατὰ μηκος χρόνου
δύναιτό τις πρῆξαί τι πρὁς Τους πολεμίους καὶ νεωrερίσαι φθάσας ηττόν
τ' ἄν ἴπνος ἔκγίγνοιτο διὰ βραχέος
φυλασσόντων, τῶ τε πολλους ἄμα φυλάσσειν μῆλλον ἄν δύναιτο ἔκφερ
μυθεῖσθαί τι τῶν πρασσοMένων. la sigitur sententias duas, quae causam adserunt cur praecipiat Aeneas δια βραχέων custodiendum esse et non paucis opus esse custostilius, interpolatoris malitia esstraxit interiectis quae post ἄμα πολλούς demun inserenda erant; nos rursus in pristinam eoncordiam reduximus. hoc addo, eum, PIi ista eonflavit, insantia in linguae professum esse. Damnimis universe custodes dicuntur ἔγρηγορέναι, et obseurius dictum est καὶ πάντα φυλάξαι ἐν τν νυκτί. neque tolerabile videtur esse ώς πλεῖστοι il- Iatum post ώς πλείστους. neque προ- φυλάσσειν hoc loco scribi potuit, φλοvoeabulo infra Aeneas primum usus est.
2. παρέχοι Casaubonus: ὐπαρχοι v et eodex Casauboni, quod recte repudiavit Orellius. 3. Post πολεμίους in seriptis est διδ δεῖ τὰ τοιαῖτα μη αγνοεῖν. Vide ad XI b. 5. τῶν φυλάκων μηδένα προγιν σκειν μήτε ὁπου σrῆναι μήτε Oπου φυλάξει τῆς πόλεως u. haec Verba
corriIpta esse Casaubonus animadvertit. sed is cum σrήσει scripsit, receptum illud ab interpretibus, vitiiun eum vitio permutavit. Meinehius μῆναι ἔσται vel υπάρξει, Herilinus στήσεται vel στῆναι δεήσει. si sobrie scripsit Aeneas, duas eiusdem argirinenti sententias, qualesillae sunt, ὁπου ἔσται στῆσεται) et ὁπου φυλάξει τῆς πόλεως, inter se coniungere partieulis μήτε μήτε non debuit. eorrio oportuit μήτε ο τι πράξει μήτε ὁπου φυλάξει τῆς πόλεως. paulo insi a ipse Aeneas habet οὐ γὰρ ἐπιτώδειοι προειδέναι α μέλυι ἔκαστος πράσσειν et X 15 ων διάγειν αυτούς ώς ἔλαχίστων μετέχοντας ἔργων καὶ πράξεων καὶ μήτε ὁπου ἔσονται μήτεο τι πράξουσι προειδότας. praeterea ei προγιγνώσκειν.
Των M. eoncludi sententiam verbis παρὰ τῶν πολεμίων consentaneum erat. post haee igitiir plene interpunai. praeter ea requirebatur μν Ουν προειδ
70쪽
λοι τε ἄμα περιοδεύσουσι καὶ μικρὰν ἔκαστος χωρίον κινηθή- i' σεται, o Dd' αεὶ οἱ αυτοὶ παρὰ τοῖς αυτοῖς διαrελουσι, πυκι is ἄλλων προφυλάκων παρ' ἄλλοις γιγνομένων φυλαξι. τοίδου
ναι, et mox dedi αγ νοεῖν pro eo quod in v est R: ooυντες. aePie bene serari poterat ἀγνοούντων, ut imperativus infinitivum sequeretur, quod factum est
I l2 λίθους βάλλειν ευ vo ἔξω μέρος
προῖμαι αμελεῖ eodex Casa ulioni. in v periit δειον προεδ υνα .5. φυλάκων M. Turi censes φυλακίων. scripsi φυλακείων.
7. αλλος ἐπὶ ego: ἄλλος εἰς κ praecedit ἔπὶ - ἐχόμενον, neque aliter Xenophon Hellen. VII b, 24 o πως μηἐπιβοηθῶσιν οἱ ' θηναῖοι ἀπo roὐ