Scholia graeca in Euripidis tragoedias ex codicibus aucta et emendata edidit Guglielmus Dindorfius

발행: 1863년

분량: 549페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

501쪽

καὶ συμπίπτει τη δίκη και τοῖς θεοῖς, οὐ δίκαιον φαίνεται. ὀλεθριον κακον υπάρχει, οπερ εποίησε, η ἄπερ μελλε παθεῖν. H. 59. ιυπω δεδωκας '. δίδωσι δίκην ὁ τιμωρούμενος τον τιμωροῖντα, ὁ δετιμωρων λαμβάνει. το αυτο και ο Πολυμήστωρ ε βε δίκην παρὰ του Πολυδώρου φονεύσας αυτον, νυν δε και χρεωστῶν ταύτην ἀπο-5τίνει τη Ἐκάβη αυτην. Fl. 59. εδωκα δίκην και ετισα το αὐτο,αni του εὐλάσθην ελαβον δίκην αντι του εκίλασα. Gr. ἴσως :ἴντως. Gr. τάχα, ταχέως. Gu. δώσεις δίκην: αντι του τιμωρη- θη . Gr. H. IO. Io 25. ἀλώμενόν τις et λώμενα μη εχον. M. ἐμπεσων λεχριος io

ἔσπερ τις εἰς πέλαγος αλίμενον εκπέση της φίλης ψυχης ἀμαυρώσας τον βίοτον, ηγουν την ζωήν. Gu. τουτο προς το ἄνω συναπτέοντο οἴπω δεδωκας, ἀλλ' ισως δώσεις δίκην. τιμωρηθηση, φησὶν, ως τις εἰς αντλον λεπιος καταπέση, ἀπολέσας τον βίον της φίλης καρδίας. B.M. I. αντλον δε λέγει το πέλαγος, καἰ ἀλίμενον τα λιμένα is

μη εχον. B. l. αντλον ζ υπέραντλον σκάφος τὸ δεξάμενον τοσοῖτον υ ρ εν πη αντλία ἔστε καλ-ληαι υτ αυτου και υποβρύχιον γενέσθαι. αντλον τὸ εν τη αντλία υδωρ. λήγεται δε καὶ παν υδωραπλῶς αντλον, ατε ἀντλεῖσθαι δυνάμενον, καθὰ λέγεται ενταυθα τὸ πελαγος αντλον εν τούτοις ἀλίμενόν τις ως αντλον εμπεσων λε- ao χριος. Gu. Io 26. λέχριος ζ πλάγιος. M. Gr. λεγουσιν ιτι, εἰ πλάγιος-ων πέσοι τις εν τω ἴδατι, καὶ εἰ εὐφυως οἶδε νηχεσθαι, ἀποπνίγεται. Gr. εκπέση: στερηθηση. M. καρδίας '. οι παλαιοὶ την καρδιαν ποῖ μεν επὶ της ψυχης ἄλης εκλαμβάνουσιν, ώς ενταυθα, ποῖ δε as επὶ του νοὸς, ῶς τὸ Ρ εγὼ καθευδω, καὶ ἡ καρδία μου γρηγορεῖ ' καὶ επὶ μεν της φυχης ἴσως διὰ τὸ εἶναι δοχεῖον του εμφύτου θερμο τοῖ συνδετικοῖ της ψυχης καὶ τοῖ σώματος, επὶ δε τοῖ νοὸς διὰ τὸ τὸ ψυχρον τοῖ εγκεφάλου, ενθα ἡ νοῖς, θάλπειν καὶ παρηγορεῖν τη οικεία θερμότητι' τη ευκρασία γὰρ ταύτης ἐκεῖνος εχει τὸ 3o

IO27. ἀμερσας'. μέρδω ἐνεστὼς παρὰ ποιηταῖς τὸ παρὰ τοῖς

502쪽

470 SCHOL. I A

κοινοῖς μαρμαίρω, καὶ μετὰ τοῖ στερητικοῖ α ἀμέρδω, ημερδον παρα- τατικος, ἀμέρσω μέλλων, ημερσα αίριστος, ἀμέρσας μετοχή. γίνεται δε το μέρδω ἀπὸ τοῖ μερίζω κατὰ συγκοπην τοῖ ι καὶ εκβολῆτοῖ σ τοῖ εν - ζ το λευκον γὰρ καὶ λαμπρον μερίζει και διαιρεῖ 5 την Μιν εις τα ορατά. Gu. I. ἀπὸ τοῖ α καὶ τοῖ μη στερητικοῖμορίου καὶ τοῖ ψω το βλεπω και τοῖ ἔσσος ό οφθαλμός. Gu. H. 25. ἀπολέσας. B. Gr. H. ΙΟ. ἀμαυρωσας, στερηθείς. Gu. κύψας. H. IO. τὸ γὰρ υπεγγυον : Δίδυμος ουτως 'υπεγγυον το αληθες ουτε παρὰτη δίκη ουτε παρὰ τοῖς θεοῖς εμπεσὸν αφανίζεται. τοῖτο δε ro φησι διὰ τον Πολυμηστορα, ἔτι μέλλει τιμωρεῖσθαι πρωτος ἀρξάμενος των ἀτοπων. Aλλως. υπέγγυον, δίκαιον. ἄδε υποστικτέον. το ησφαλισμένον, φησὶ, τη νίκη κώ παρὰ τοῖς θεοῖς ου διαπίπτει, τουτέστιν a m κυρωση η δίκη, τοῖτο βέβωον παρὰ τοῖς θεοῖς, πουνἔ τι τιμωροῖνται οἱ νόμοι ως ἄδικον, τοῖτο καὶ θεοὶ τιμωρουνται, is επειδη οἱ νόμοι παρὰ θεων, καὶ ταλα βουλονται τιμωρεῖν και διεκδικεῖν, α καὶ οἱ θεοί. δικαίως ουν κολαζόμενος ό Πολυμηστωρ καὶ τους θεους εχθρους ἔχει. B.M.Ι. Ἀλλως. τὸ γὰρ υπέγγυον . τοῖτο διπλως νοητέον. τὸ γὰρ υπέγγυον και φανερον τη δίκη καὶ τοῖς θεοῖς μέθριον κακὸν, πουν ἄπερ όμολογουμένως οἱ θεοὶ κακον ηγουνται καὶ Io ροσοῖσιν, οὐ συμπιτνεῖ κώ συμπίπτει, πουν εις ληθην ἔρχεται, αλλὰ κολάζεται -' αυτων. καὶ πάλιν. τὸ γὰρ υπέγγυον καὶ φανε- ρον καὶ όμολογούμενον ὀλέθριον κακον ου συμπιτνεῖ καὶ συνέρχεται

τη δίκη καὶ τοῖς θεοῖς, ηγουν οὐκ ἀποδεκτὸν αὐτοῖς ἐστιν' οἱ μεν γὰρ ἀγαθοὶ καὶ δίκαιιοι, τὸ δ' ἄδικον καὶ κακόν. λέγει δε τοῖτο διὰ τὸν

25 τοῖ Πολυδωρου φόνον. Gu. I. τὸ ἀληθὲς η τὸ δίκαιον. B. υπέγγυον : εγγυτατον, τὸ οὐ πρὸ πολλοῖ γε νός. Gr. υπεύθυνον, φανερόν. Gu. τὸ υπέγγυον κώ υπεύθυνον τη δίκη, αντὶ τοῖ ἄξιον εὐθυν- θηναι ὐπὸ της δίκης, καὶ τοῖς θεοῖς οὐ συμπιτνεῖ καὶ συνέρχεται,

Dis ilige i by Corale

503쪽

ἡγουν οὐδε τοῖς θεοῖς ἀρέσκει. Gu. το ἔδραῖον. m. 33. βέβαιον. FL Io. το γὰρ δίκη κατησφαλισμένον ουδὲ παρὰ τοῖς θεοῖς ἄκυρον μένει, ἀλλα μαλλον μόνιμον και βέβαιον. H. Io.

IO3I. ολέθριον : το γὰρ ολέθριον και πρόξενον ολέθρου κώ απω- λῶας κακόν. Gu. λείπει το εις, ἡ τουτο προς τον Πολυμηστορά φησι, το, ω ολέθριον κακόν. Fl. 25. ἔπραξας, ω Πολυμῆστορ, ἡολέθριον κακον μέλλεις λαβειν. Fl. 59. OIo32. ψεύσει σ δδοῖ: απὸ ἐτέρας αρxῆς ολέθριον κακὸν, και λεγει απατήσει σε εἰς ολέθριον κακόν. M. ψευσει σε όδοὐ, ῆτις ἐλπὶς ηγαγέ σε ἐπι ολέθριον κακὸν, πρὸς τον Ἀίδην τον θανάσιμον. Gu. ἡ ἐλπὶς ταύτης τῆς οδου απατήσει σε εις ολέθριον κακόν. B. Fl. 33. απατήσει σε ἡ ἴπόσχεσις αυτη τῆς Ἐκάβης ἡ περὶ του 15πυσι , ῆτις ἀπάξει σε εις τον Αιδην. Gu. Fl. 59. ψεύσει '. απατήσει. Gr. ψευσθῆναι ποιήσει. Gu. ψευδομαι αντὶ του ψευδῆ λέγω' ψευδω ἀντι του ἀπατω, ώς ἐνταυθα Gr. ὐπήγαγε ζ ἐφειλκυσατο, ἐνέβαλεν. Gu. Io33. θανάσιμον : θανάτου δεσποτην. Gr. θανατηφόρον. Gu. et Io34. ἀπολέμω: ἀνάνδρω, γυναικεία. M. μὴ ειδυία πόλεμον, δειλῆ, ἀνάνδρω. Gu. ἀσθενῶ. Fl. 33. ἀντὶ τοῖ ἄνανδρος, τουτέστι παρὰ γυναικων φονευθήση και οὐ παρ' ἀνδρων. Fl. 25. ωμοι τυφλώῖμαι : ἔνδον τυφλουμενος βοα, φευ μοι, πηρώ αι τηνοψιν των οφθαλμων ὁ ἄθλιος ἰγω. I. κατὰ το σεσιωπημένον ἐκτυ- as φλουμενος ὁ Πολυμήστωρ κραυγάζει, υστερον πάντα ἐμφαίνει τὰ σιωπῆ πραχθέντα ἐντὸς εις αυτόν. Gr. Fl. 25. φέγγος ο την οπτικὴν δύναμιν. GH. Io 36. ἡκουσατ' . ἡκούσατε τον τοῖ Πολυμήστορσς κλαυθμὸν, ω

504쪽

4 2 SCHOLIA

φίλαι; I. δίχοροί εἰσι νῖν αἱ γυναῖκες αἱ ουσαι μετὰ τῆς 'Eκάβης

καὶ ἄλλαι οἶσαι ἔξω των σκηνων. m. a I. IΟ37. ωμι μαλ' αυθις: ωμοι λίαν α ις, ῶ τέκνα, ενεκα της ἀθλιας σφαγῆς. I. λείπει - ενεκεν. M. S IO38. φίλαι, πεπρακται ω φίλαι, ἐνηργηται νέα κακὰ εντος των δόμων. I. πέπρακται : επράχθη, Ἀττικόν. m. 33. καινά :

παράδοξα ἡ νέα. Gu. Fq. I 7. 59. 76.

Io39. ἀλλ' ου τι μη φύγητε ζ αλλ' οὐδαμως αποδρα τε ταχεῖ ποδὶ, ὁγουν φθάσω και καταλήψομαι υμας ταχεῖ ποδι, και ου μητο διαφύγητε' πλήττων γὰρ καταβαλῶ τὰ θεμέλια των δόμων τουτων. I. λαιψηρω πόδί: ταχυτάτω. M. λαιψηρω: δια ταχείας πορείας των ποδων. Bar. 74. IlI. Io o. βάλλων ζ παίων. Gu. κρούων χερμάσιν. βάλλει αντι τουαπλῶς τοξεύει, βάλλει δε κατὰ σκοπὸν αντι του εὐστόχως. ιστέον

1 5 δε οτι επὶ παντὸς πεμπομένως αμέσου απὸ χειρὸς, ἡ ρομέσως οργάνωτινὶ το βάλλειν λέγεται. Gr. m. 25. ἀναρρηξω : ἀνορύξω. Gr. ἀναμοχλεύσω. ανατρέψω, ἀνασπάσω. Bar. 74. Gu. μυχούς γ στηρίγματα. M. θεμέλια. Gr. τοἰς θημελίους Bar. 7 IO4I. ιδου βαρείας . βέλος παν το βαλλόμενον. καὶ τοῖον δέ τινες τον στίχον υπὸ τοῖ Πολυμήστορός φασι λέγεσθαι, ώς βάλλον- τος λίθους εν τοῖς ο ἰκημασιν, ἴνα παίη τάς αιχμαλωτους, το δε βούλεσθ' ἐπεισπέσωμεω τοῖ ημιχορίου. θέλετε ἶνα επέλθωμεν, ἐπεὶ ὁ καιρὸς καλεῖ, ωστε παρυπάρχειν τη Ἐκάβη οὐ ταῖς Ρωῖκαῖς γυναιξὶ βοηθούς; B. I. βαρείας ζ βαρέως ἐμπιπτούσης. I. ώς ἔοικεν, a5 ευρὼν ό ΓΠολυμήστωρ ἔμπροσθεν αυτοῖ ξύλα καὶ πέτρας φέρει ταλτας κατὰ των γυ*αικῶν απὸ της εαυτοῖ μανίας μη δυναμένου δρασαί τr λέγει γοῖν ό χορός' ιδοὐ, απὸ τῆς βαρείας χειρὸς τοῖ Πολι- μήστορος εξέρχεται βέλος. ῶς απὸ τοῖ βέλους δε καταχρηστικῶς λέγει καὶ πέτρας καὶ ξύλα καὶ ἄλλ' ἔ τι το προστυχον εκεῖνον.

i. δίχοροι Matiniae pro δίσχοροι. 9. εγον διαφυγητεJ Haee sunt otiani in Gu. I9. βέλος - αἰχμαλώτουςJ Haec

etiarn in M., sic scripta, βέλος παντο βαλλόμενον. ταῖτα δε φησὶ ώc βάλλων λίθους δε τοῖς οἰκήμασι, I in ... πατη hoc καταπατη potius est quam παιηὶ τὰς αἰχμαλώτους. 2o. -ο scripsi pro ἀπό.aa. θέλετε Lα-καλεῖ l IIaec etiam in M. . omisso Lα.

505쪽

T. 59. ψμαται : ὀρμα, κινεῖται, εξέρχεται. Fl. a I. 59. όρρο, πέμπεται. Gu. Io42. βούλεσθ' επεσπέσωρον : συμμαχήσωμεν. Gr. επεισέλθωμεν. επεισπίπτειν τὸ μετὰ σφοδρας -μης εἰσέρχεσθαι. Gu. ακμη: ἐπὶ παντὸς πράγματος κατὰ μικρον ηυξημένου και κατὰ θμικρον ληγοντος το μεσαίτατον, ὁ την μεγάλην ἰσχυν εχει, ακμηλέγεται, οἷον, ἐπὶ της ηλικίας το μέσον, και ἐπὶ του χειμῶνος τομέσον, και ἐπὶ τοὐ θέρους, και ἐπὶ του νοσηματος. Gr. H. M. I 44.-I 46. αρασσε . πληττε, μηδαμως ακριβολογου καὶ ἐλέει, ἐκριζῶν τας πύλας' ουδέποτε γὰρ το φαεινὸν φως ἐμποιησεις io καὶ ἐν σεις τοῖς οφθαλμοῖς, ουδε τους παῖδας θεάση ζῶντας, ους ἐφόνευσ ἐγω. I. κατάσπα. Gr. κατάβαλ , πληττε. Gu. κατάβαλλε, σύντριβε. m. I7. a I. 56. 59. 76. κτυπει. M. - που. m. IO. φείου : τοῖ ἀράσσειν. μη ἔλεον λάμβανε. Gu. ἐκβάλλων : ἀνασπων. m. 17. 59. 76. Gu. εις γην ρίπτων. Gu. 15

τοῖτο ἡ Ἐκάβη ἐκτος ἔστῶσα του δόμου φησὶ πρὸς αὐτον ἐντὸς

ἔντα. Gu. Io 5. γαρ ποτ' . ἰστέον ώς ονκ ἔμελλε θεάσασθαι τους παῖδας διὰ των οφθαλμῶν, ἀλλα τω νω' νους γὰρ ψα καὶ νους ἀκούει. m. 25. ἔμμα . φως. Gr. την ἴασιν, την φωτιστικην δύναρον. ἴψιν. Gu. λαμπρόν: φωτεινόν. Gr. την βλεπτικην δύναμιν. B. ου την φωτιστικην δυναμών, την ἄψιν, ἐν τοῖς τόποις των ο α ἀνθησεις' το λευκον γὰρ καὶ ὐμπρὸν μερίζει καὶ διαιρει την ἄψιν εἰς τα νατά. Bar. 74. Io47. ὁ γαρ καθειλες et ἴσως ἐνίκησας Πολυμηστορα. B.M. 35ἄρα νενίκηκας τον Πολυμηστορα, και κρατεῖς του φίλου, ω δέσποινα, καὶ πεποίηκας -οῖα λέγεις; I. IO49.-IO55. ἴψει: θεάση αυτὸν ταχέως υπάρχοντα ἔμπροσθεντων δωμάτων τυφλὸν, εν τυφλω καὶ παραφερομένω ποδὶ βαδίζοντα θεάση καὶ των δυο παίδων τα σωματα, ους ἐφόνευσ ἐγω συν ταῖς 3

Τρωάσι γυναιξί' δέδωκε δέ μοι τιμωρίαν όρμα δ', ώς ψας, ουτος ἐκ

506쪽

των οἴκων. ἀλλα μακρὰν ἀπελεύσομαι, καὶ μακρὰν στησοροι τοῖδυσμαχωτάτου Θρηκὸς θυμῶ περιρρεομένου. I. αὐτίκα . ἄσον Οἴπω, μετὰ μιικρόν. Gu. ἄμα. H. IO. πάρος

5 IOIO. τυφλῶ στείχοντα : τυφλῶ ποδὶ πορευόμενον, ηπουν διὰ ποδὸς, μη υπὸ βλεποντων οφθαλμῶν ὁδηγουρονου' ωσπερ γὰρ οἱ μαινόμενοι ενθα και ἔνθα φερονται. οἴτω και οἱ τυφλοί. δια τουτοπαραφόρω ποδί φησιν, ηγουν παραφερομένε, καὶ οὐκ ορθῶς βαδίζοντι, ἀλλα σφαλλομνω διὰ το τετυφλῶσθαι αυτὸν, παρατετραμ-r o μένω καὶ ἀτάκτως περιπατοῖντι, ηγο- μανικῶ. Gu. I. παραφόρου :παρμορος κυρίως ό μαινόμενος, απὸ του παρατετραμμένας εχειν τὰς φρένας, καταχρηστικῶς και ο τυφλός' οὐ γὰρ κατ' ισότητα περιπατεῖ, ἀλλα παραφόρως ενθεν κἀκεῖθεν. H. 59. IO52. ἀρίσταις : ταῖς γενναιοταται, ταῖς ἀνδρείαις. m. 6. 9. I 7. 5a I. 56. 59. 76. δικην δέ μοι δέδωκε : τετιμώρηται -' εμου. Gr. εδωκε δίκην ό τιμωρούμ ενος, λαμβάνει δίκην ὁ τιμωρῶν. Gu. IO53. χωρει . 'σαι. Gr. όρμα, εκβαίνει. Gu.

όρμῶντι ταχέως καθ' ημῶν καὶ ὀξέως κινουμενω δίκην ρούματος. m. 25. Gu. ρέει θυμὸν ό δεῖνα κοινόν' καὶ ρέει ό δεῖνα τω θυμω, Ἀττικόν.Gr. ρέει ό ἀνηρ τω θυμω αντὶ του θυμοσται. Gu. δυσμαχωτάτω : ισχυροτάτω. Gr. δυσπολεμήτω. Gu. τω δυσκαταπονητω.

verba priora τυψλν ποδι-οδνπουρον habent etiam Horr. 6.9. I7. 2I . 56. 59. 76. in vitiosa etiam Scriptura ποβλ-οντων pro υκε m. Cum I. consentientes, nam ὐπὸ m. jam Barn. dedit. Pro ὁδηγουμένου Κing. ἰδηρουμενον. Se l. ωσπερ γαρ τυφλοI in Gu. Cum UOC. μανικνpruemissa scholion per se constituunt. Vecta παραγρομήν τετυφλῶσθαι αὐτόν sunt in B. etJ Flor. 33. Io. nisi quod in lioe ἀλλὰ σφαψομίνν omissa suntὶ et Gu. qui

Voce παραφερομένφ Caret. Omne lii αλλὰ σφαλλομένν pro eo, quod in I. ESL ἀλλα τετυφλωμένω, et sic jam Κing. Ultima παρατετραμμέν - νικφ e Gu. nieci, in quo cum PrRe e. colanerent. MATTH.

507쪽

Io56.-Io7O. ωμοι ἐγω . ἄθλιός εἰμι πω δηλονότι. ποῖ ἔλθω, ποῖ σταθω, ποῖ πλησιάσω, ποιούμενος επὶ χεῖρα κατ' ἴχνος, ητοι κατὰ τους πόδας, βάσιν και πορείαν θηρος ορεινον οῦ ποίαν, οοον δηλονότι, εξαλλάξω και περιπατησω, η ταυτην, η τηνδε, χρηζων και θέλων καταλαβεῖν τὰς ἀνδροφόνους Ἱλιάδας, αi διωλεσαν εM. τάλαιναι, sτάλαιναι θυγατέρες των Φρυγων, ω κατάρατοι, εις ποιον μαρος των βαθυτάτων τόπων και καταδύσεων διὰ φυρος, ἐλθουσαι δηλονότι, πτωσσουσιν, ητοι συστέλλοντα καὶ κρύπτονται ἐμε, ἀντὶ τοῖ δι'

εμέ. εἴθε, ω ' Hλιε, θεραπεύσας το βλέφαρον των - των εμὼ τοαιματηρον, ἐλευθερωσας τυφλον φέγγος, αντὶ τώῖ τους τυφλους τού- I oτους οφθαλμους, φέγγος ἐνθεὶς αυτω δηλονότι. I.

ω ι εγω: που πορευθω, που στω, που κέλσω, ητοι προσπελάσω ἰκυρίως δε το ναῖν προσορμίσαι τινὶ εὐόρμω τόπου ἐξοκεῖλαι δε τοἰκβληθηναι την ναυν ἔξω του λιμ/νος ὐπὸ ανέμου. λάκειται δε ὁ Πολυμηστωρ τετραποδίζων, διό φησι τετράποδος βάσιν θηρος τι-r5 θέμενος, ποίαν παρέλθω οδόν; δρα ταύτην, δρα εκείνην, ἄρα τήνδε ἰB. I. Io58. βάσιν ' ωσπερ τὰ θηρία τέτταρσι ποσὶ Πωντα προς βάδισιν, ουτω καὶ αυτος χερσὶ καὶ ποσὶ χρησομαι. δέον δὲ εἰπεῖν και κατ' ἴχνος, ἀσυνδέτως εἶπε. Gu. στάσιν, ἔρεισιν, κίνησιν. 2Om. 6. 9. I7.2I. 56.59. 76. Gr. πορείαν. Gu. ορεστέρου : αγρίου. M. T. 59. Gu. ορεινοῖ. Gr. o τω ἔρει ἔντος. Fl. 59. οἱ παλαιοὶ

πάντα τὰ ἄγρια θηρας λέγουσιν. Gr. I 59. τιθέμενος : ποιούμενος. M. κατ' ἴχνος : ἴχνος ό τύπος τοῖπιδος, καὶ ἀπὸ τούτου ό πούς. ἀφ' ου πάλιν ἴχνος ἡ πορεία, επεὶ διὰ των asποδων ἡ πορεία γίνεται. λέγεται το ἴχνος κατὰ ροταφορὰν ἀπὸ των πιδων καὶ επ' ἄλλων, οἷον ἴχνη χειρων καὶ ἴχνος ανθρωπον, καὶ ἴχνος παλαιὰς αιτίας παρὰ Σοφοκλεῖ, καὶ ἴχνη αγαλμάτων, καὶ άπλως

επὶ πάντων των ἀμυδρως καὶ εν τύπου φαινομένων. Gr. I. Io6o. η ταύταν: λείπει οδάν. M. 3o

Etifitin in M. et separatim, τετράπο- 25. ἡ κορείαJ και ἡ πορεία hic et δος : υπόκειται γὰρ τετραποδίζων. in proxi a I. I . ὐπὸ ανέμου addita ex M. ικο 28. Σοφοκλε Dd. T. IO9. ἀνεμων ante 44, positurn habet B.

508쪽

4 6 SCHOLI A

I 6 I. εξαλώξω: περιπατ σω. Gr. πορευθῶ, εξαμείψω. Gu. πορευθήσομαι. Fl. 33. επιδιώξω καταλαβεῖν βουλόμενος. M. Io62. ἀἀροφόνους : τὰς φονικὰς, τας Τρωλάς. M. φονικάς. H. Io. μάρψαι μάρπτω κυρίως επὶ των μετα θυμοῖ συλλαμβα-5 νόντων. Fl. 59. η χειρ Δωριεις' εξ οἶ και μάρπω τοκαταλαμβάνω. Gu. Io63. τάλαιναι : Urἰ κακου νυν To τάλαινα, και Ουκ επι ελέους. Fl. a I. εἰς το Φρυγων τελείαν. αἱ τάλαιναι Ουν κόραι των Φρυγων.

ου γὰρ προς αὐτὰς ο λόγος. B. M.

io Io64. ποῖ καί με φυγα: εις ποιον μέρος των μυχων, ητοι των καταδύσεων, δια φυρος ελθοῖσαι, πτωσσουσι δι' ἰρο, ηγουν συστέλλονται. Gr. I. καί: περισσός. Fl. I 7. 59. 76. Gr. με φομπτώσσουσι : δι ἐμε. Gr. φεύγουσι. B. ποῖ των μυχων αντὶ τουτων κρυψιων τόπων. B. M. εν ποίω τόπμ εις ποιον μαρος. Gu. διαis φυρος, ῶς το τί re φεύγεις τον γέροντα. Gu.

I 65. μυχων et των κρυπτων. Bar. 74. I O66. ομμάτων : -- των βλεφάρων ωφειλεν ειπεῖν' ἐνηλλαξε δε τας πτωσεις. Fl. 59. αἱματόεν αιματηρόν. Gr. το νυν ἐκ της

πληγῆς. i γμένον. Gu.eto Io 67. ἀκέσαιο, Δέσαιο: πάνυ ἀνάρμοστον-τω τε ρυθμῶ καἰτω ματρω δια την ἀνάρροστον χασμεδίαν, διὸ και ἐξεβλήθη παρ' εμου

το εν. ευ ρηται δε και εν τινι των παλαιων ουτως. I.

δεέσαιο, τυφλόν : θεραπεύσειας. M. εἴθε, ω ηλιε, ἀκέσαιο τὸ φέγγος καὶ τον ο ὐμὸν ἀπαλλάξας στερήσας το τυφλον βλέφαρον as το αἱματόεν των ομμάτων ἐροῖ, πουν την τύφλωσιν, περι- στικως. Gu. αντὶ του τὸ τυφλῖν καὶ ἡμαγμένον ομμα θεραπεύσειας. τυφλον γὰρ φέγγος τὸ ομμα φησὶν, επειδη φέγγος επὶ σκοτου ου λέγεται. B. H. 25. πουν σκότος διωξας. τυφλον φέγγος το σκότος κακως' φέγγος γὰρ επὶ σκότους ου λέγεται. B. H. IO. 33. so Ηλιε φέγγος ἀπαλλάξας ζ δια τοῖτο προς τον Ηλιον ποιειται τον

λόγον, ώς φωτος παρεκτικόν' μη φαίνοντος γὰρ ἡλίου, ἄπαντα

509쪽

εν σκότω εστὶ, τῆ τοῖδε δε παρουσία φως λαμβάνει. Gu. I. τομαλλάξας φεγγος ἀντὶ του φως ενθεὶς, νοεῖται - τεT- μενωοφθαλμω, ει καὶ α ψως εἴρηται διὰ την του λεγοντος δεινοπάθειαν κώ υ αγαν τεθορυβησθαι και συγκεχύσθαι αυτάν. τούτου χάριν καὶ το ἀπαυάξας ἀντὶ του μεταποιήσας νοοῖσιν ενιοι, τιθεντες 5

και νην εις πρόθεσιν, εις φεγγος. Aλλως. φέγγος ἀπαλλάξας, πόρρω πέμψας το σκότος. l. φέγγος ἀπαλῶάξας οῦ ε εἰς φέγγος. GRεις τον οφθαλμώ. Gia. ἀντὶ του τυφλον ἔμμα M. εις ἀνάβλεψιν ἀγαγων. Μ. ἀπαλλάξας: ἰMυθερώσας σκότους. Gr. στερήσας, μετατρέψας. Gu. μεταποιήσας. m. 33. 3O

των γυνακων. που τον πόδα - σας σαρκων και oστέων κορεσθω, ποιούμενος εὐωχίαν των ἀγριων θηρων, ηγο- των γυναικων, ἀος θηρας ταύτας καταθοινωρονος, λαμβάνων και ἀφαιρούμενος ἀντέκτισιν της

ἐμῆς βλάβης καὶ τυφλώσεως. I. ISIC69. α ἄ: επιφωνημα εφεκτικάν. Gr. καθ' εαυτόν. Gu. FL6. 9. I7. a I. 56. 59. 76. το a οῦ Fl. ό δε ἄὶ κλητικον επίρρημα, η σχετλιαστικω ἴδιον δε τοι το ψυχῆς τεταραγμένης. Gu. Fl. 25.

κρυπτάν'. λαθραίαν. H. IO. ἀντὶ του ω ω λαθραίαν. ως προα διζουσων αυτων. M. 2 IOIo. βάσιν . πορείαν. Gr. βάδισιν. Gu. αισθάνομαι : νοω. Gr. κατὰ 'Aττικοῖς αἰτιατιο, κατὰ δε κοινοῖς γενικῆ. Gu. τὸ αἰσθάνομαι, το λαμβάνω, επὶ μεν ἀψυχων αιτιατικη συντάσσεται,

φησὶ, κινησας τον ποδα κατάσχω ταύτας, δηλονότι τας ματα της Ἐκάβης αιχμαλωτους γυναικας, και καταφεύγω καὶ τας σάρκας καὶ τα οστὰ τούτων θοίναν, πο- ευωχίαν καὶ τράπεζαν ἀγριων

θηρων, ποιούμενος, τουτέστιν, ώς αγριος θηρ αὐτας θοινωμενος πουνεσθίων ἀμιδως. τὸ δε ἀρνύμενος ἀντὶ τοῖ ποιούμενος και ωσπερ ἀπο-3 διδοῖς η μἀλλον ἀπο-μβάνων καὶ eras καὶ κρατων βλάβην ἀντίποινον της ἐμῆς λύμης. A. Io72. ἐμπλησθω . χορτάσω. m. 59. κορεσθω. Gu. Io73. θοίναν : ευωχίαν. Gr. ἀπο τοῖ θοινωμαι τὸ ευωχοῖμαι.

I. ἐν σκότφJ σκότος I. 7. πόρρω πέμψας τε σκότος habet B.

510쪽

SCII OLIA

Gla. Cant. ποιων αυτὰς θοίνην. m. 59. θὴρ ταυτας κατα- θοινωμενος. B. M. H. IO.

Io 74. Nνύμενος . αφαιρούμενος την υβριν της ἐμῆς τυφλωσεως αντάξια παρέχων. 'Aλλως. ἀπαιτων τιμωρίαν αντι της ἐμῆς λύμης, 5 δ ἐστι τυφλώσεως. M. λαμβάνων καὶ ἀφαιρουμ νος αντέκτισιν πης ἐμῆς βλάβης καὶ τυφλωσεως. B. θηρον : των γυναικων φησι. B. reo. τιθέμενος : εις ἀνταπόδοσιν. B. ἀρνύμνος : ἀποδιδους. Gr. ἀντιλαμβάνων, καταλλάσσων. Gu. λαμβάνων, ανταλλασσίμνος. B. λαμβάνων παρ' αυτων. πουν Oαυτὰς τιμωρουμνος ἀνθ' ων εἰς ἐμ τοιαῖτα ἐτεχνάσαντο. Gu. λωβαν: βλάβην. Gr. υβριν. Fl. I . λυμας: καθάρματος, φθορῆς. B. απωλείας. n. Io. βλάβης. Gu. ἀντίποιν : ἀντέκτισιν. Gr. ἀντίδικα. Gu. ἡ αντί η τοῖσον δηλοῖ, οῖον αντίθεος, ως παρ' GMρω, η το εναντίον, οῖον ἀντι- 5 στάτης, η ἀναπλήρωσιν, οἷον αντὶ παιδὸς Γλω τον δεινα. Gr. IO75. ποι φερομαι : λιπων τα τεκνα μου ταῖς Βάκχαις του Aιδου, πουν ταῖς Τρωὶ καῖς γυναιξίν. εν γὰρ τω Αίδη ελεγον εἶναί τινας τιμωρητὰς και ανημερους θεάς τινας, Βάκχας καλουμένας, καὶ διὰ το ἄγριον αυτων κατὰ τουτο ἐκάλεσε καὶ την Ἐκάβην συν ταῖς 2O λοιπαῖς αιχ λωτοις γυναιξὶ Βάκχας. το δε ἔλον, ποῖ φερομαι καταλιπων τα τέκνα μου τοῖς Βάκχαις καὶ τοῖς κυσὶ τροφην καὶ

σιν αυτὰ εν ορει. ἡ δε συνταξις ουτω, ποῖ φερομι Mπων τα τέκνα μου τοῖς Βάκχαις διαμοιρῆσαι, ηγουν διασπαράξαι μεληδὸν καὶ τοῖς as κυσὶ πάλιν καταλιπων τον ἀπὸ σφαγης φόνον, ηγο- αυτὶ τα οἰκεῖα τέκνα, δαῖτα ἀνημερον; καταλιμπάνω δε αυτὰ καὶ εκβολην, πουν ρίμμ , ὀρείαν, ἰηλονότι εἰς τὸ ἔρος, ριφῆναι. ἀπὸ κοινου δε τὸ καταλιμπάνω. A. IO75-Io78. ποῖ φέρομαι : ποῖ αντὶ του που, ἴτε μεν επὶ 3o κινησεως λαμβάνεται, δια τῆς οι διφθόγγου γράφεται, ἴτε δε επὶ στάσεως, διὰ του η. καὶ δῆλον ἀπὸ του - στω. ευρηται δε καὶ επὶ κινησεως καὶ δια τοὐ η, και δῆλον εκ του πα βω, καὶ πα κέλσω. l. ποῖ φέρομι . ποῖ ἄγομαι, τα -- τέκνα ρομονωμένα λιπων ταῖς Βάκχαις τοῖ Aιδου, ωστε διασπαράξαι καὶ διαμιρῆσαι ροληδον,

3. ἀφαιρουμενος ὁ ἐστι τυ λωσε scripta. λαμβάνων, ἀφαιρούμενος λι-

Haec in M. repetuntur infra sic mi , et ἐστι πηρώσεως:-

SEARCH

MENU NAVIGATION