장음표시 사용
491쪽
δυστυχίαις' σοὶ γὰρ, ἶτινι ωφθην ευτυχοῖσα, αἰδοῖμι οφθην δηλονότι, ἴπαρχουσα εν ταύτη τη δυστυχία, ἄπου εἰμὶ νῖν, καὶ οὐκοῦν δυναίμην βλεπειν προς σὲ οφθαλμοῖς ορθῶς ἀτενίζουσιν. ἀλλ' αυτὸ μη νομίσης ἔχθραν σου, ὼ II ολυμηστορ' αλλως τε και νόμος αιτιόν τι, λέγω το μη βλέπειν γυναικας κατὰ πρόσωπον ἀνδρῶν. I. s968. αἰσχύνομαί σε ' τη μὲν δεηθεια ου θέλει αυτὸν ψαν μισουσα, ως φονεύσαντα τον υἱὸν, προφασίζεται δε δια την δυστυχίανερυθριῶν. επεὶ οἶν εἶπεν, οὐ δύναμαι σε προσβλέπειν ορθαῖς κόραις, v υποψίαν αυτοῖ περιελεῖν βούλεται ειποῖσα μη δύσνοιαν ἡ σησεθέν. B.Μ. αἰδοῖμαι, εντρεπομαι. B. οἶτοι οι στίχοι λέγονται Io σχηματισμένοι, οἶτινες τω μεν φαινομένω κατ' αληθες όμιλοῖνται, τω δε νοουμένω λεγονται εσχηματισμένως. η Ἐκάβη γουν τω μεν φαινομενω προς τον Πολυμηστορα διαλεγομένη ώς αιχμάλωτος λεγει αἴδοῖμαι προσβλέπειν σε, Πολυμηστορ, κατὰ πρόσωπον, εν τοιούτοις κειμένη κακοῖς' αιδως γὰρ καὶ εντροπη ἔχει εμὸ ὐπάρχουσαν ἐν is τοιαύτη δυστυχία την πρ ν ουσαν βασιλίδα, καἰ αιδως ἔχει εμὲ κατὰ κοινὸν βλέπειν, ἄτινι - v ευτυχοῖσα, πουν σοι, και ου δύναμοι προσβλέπειν σε εν ορθοῖς οφθαλμοῖς. m. 59. το αἰσχύνεσθαι επὶ μεγάλοις αἰτιάμασίν εστιν, το αἰδεῖσθαι εν μικροῖς. GRεναντίον ζ αντιπρόσωπον. Gr. ἔμπροσθεν, ἄντικρυς. Gu. η υ- ao προσθεν, η τον εχθράν. B.
969. τοιοῖσδε '. τοιούτοις συγκειμενη. B. re .
97o. ἔφθην : ωτινι γὰρ ωφθην ευτυχοῖσα. M. εφάνην. B. Gu.εθεάθην. Gu. εὐτυχοῖσ : εξεθλίβη το α καὶ το ' ίς καὶ παρ' μηρω βούλομ' .γὼ λαόν,' καὶ ώς το ἔσθ' ἔδε' αντὶ τοῖ ἔστιν asΩε' πολλὰ γὰρ εὐρίσκονται εκθλιβόμενα στοιχεῖα. εἰ δε συντάξεις
τοῖτο τυγχάνουσα ευθεῖαν, σολοικοφανές εστι, καὶ ἀσυντακτικον
παντελῶς. m. a I. 59. αιδώς μζ ἔχει : ἀγνοουντές τινες ενταῖθατην σύνταξιν σάλοικον ποῖνται, λέγοντες ώς τυγχάνουσαν ἔδει εἰπεῖν προς το αδώς μ' ἔχει. τὸ Ουτω συντάσσεται' εν τωδε γὰρ τω 3οπότμω καὶ τη τύκη, ἴνα καὶ ἄπου εἰμὶ νῖν τυγχάνουσα, αιδώς μ'
Io. 33. 28. I. 8. σεει ἁνJ οδν Om. M. in Pio 3I. ινα και n. l. haec separato scholio scripta sunt
492쪽
επι εκείνου τοῖ ἀνδρὸς, Aae xαι ωφθην και εφάνην εὐταοῖσα. ἡ τὸ τυγχάνουσα προς το αιδως συναπτέον ουτως' αἰδως γὰρ ἔχει εμὸεκείνου, ἴτω ἔφλs ευτυχοῖσα, τυγχάνουσα ἡ ωδως ἐν τωδε τω πότμω, ἶνα και ἄπου εἰμὶ νῖν, τουτέστιν αἴδοῖμαι θεάσασθαί σε. ἡ
s δε αἴδὼς οὐκ ἄλλοθεν ἡ εκ τῆς δυστυχίας ε ἰν , νῖν πρόσκειμαδ. o
δὴ και κρεῖττόν εστι του προτέρου. Gu. I. εντροπή. κρατεῖ. B. αἰδουμαι και ἔχω αιδῶ και ἔχει es αἰδὼς ταυτόν. Gr. 97I . πότμω: εν δυσταία. M. τύχη. Gr. τυγχάνουσ : το- νουσαν οφθῆναι δηλονότι. M. ro 972. ορθαῖς . ουκ ἀπεστραμμέναις. Gu. ατενεσιν. M. H. IO. 973. αυτό: το in θέν. H. Io. ἡγουν ότι ου βλεπω σε εἰς προσωπον. Gr. το W1 δύνασθαι βλέπειν σε. Gu. δυσνοιαν : κακίαν.
Gr. κακόνοιαν, εχ αν. Gu. ἡ δύσνοια ἡ εμ , ἡ ξν ἔχει τις προς ἐμιε, ἡ εν ἔχω εγὼ προς ἔτερον. ενταυθα δε τὸ πρότερον λέγεται
Is σηγινόμενον. Gu. Cant. ἡγήση : νομίσεις. σέθεν : Θουν ἄπ' ἐμου εις σε. Gr. 974. αὐλιόν τι : υπάρχει κατά τι. H. 59. νόμος : ἡ φύσις. T. IO. Tην ἴποψίαν α-ου περιελεῖν βουλεται ' φυσικω νόμω αἱ γυναικες ἐνατενίζειν ἀνδράσι κωλυονται. m. 33. εσχημαrιγανως ao δε και πεπλασμενως λέγει τουτον, ώς φονέα του παιδὸς αwας' Πολυμῆστορ, αἰσχύνομαι προσβλέπειν σε κατὰ προσωπον τον γὰρ φονέα του παιδὸς αυτῆς πως ἔμελλε βλέπειν ἐν οφθαλμοις ορθοῖς ἰπεπλασμένως δε λέγει, ἄτινι ωφθον ευτυχοῖσα, ἄλλως τε δε οτι και ὁ νομος κωλύει τού μη όρῶσθαι τους ανδρας κατὰ προσωπον υπὸ as τῶν γυναικων. n. 59. νόμος : εθος. Gr. ρ ῶσπερ νενομισμένον
ἐστί. Gu. το χρόνοις βεβαιωθεν. ἡ στερχθὲν πη φύσει νόμον
976. και θῶμα γ οὐδεν : αἰσχύνεσθαί σε δηλονότι. αλλὰ τίς πεία εμοῖ σοι; δια τί πρῆγμα μετεπέμψω ἐκ των δόμαν του
I 8. φυσικν - κωλυονται J IIaec sunt etiam in Gu. In Flor. post νων interplin itur. MATTH. Sunt illa verrita etiani in B.M. cum leInmate γυναῖκας ἀνδρμγ μη βλεπειν.
493쪽
ειπεῖν, ἀλλα τίς πεία σοι εμου; νῖν δε ' η'κω ζηλω αντὶ του σοι σε εἴρηκε, λαμβάνων τὴν εἰς πρόθεσιν εξωθεν, ώς το 'πεω βου- λης εμε καὶ σί' ἡ επεὶ ἡ οι δίφθογγος κου ζεται, ἔστω κἀνταῖθα σοί. Gu. I. και θαυμα γ οὐδέν: τὰ πιῆς Ἐκάβης συγγνωμη 5 διδοῖς ο Πολυμήστωρ την επειξιν πομιτα πρὸς το ἴδιον βουλημα. Gr. 977. τι χρημ : διὰ τί Gr. κατὰ ποίαν αἰτίαν. Gu. πῆμ' πρῆγμα. Gu. μὴ λάβης εις το τί χρῆμα κατά, ως τινες, ἀλλ' ἔστιν αυτη ἡ αιτιατικὴ προς το πόδα, ο ω' τί χρῆμα τον ἐμὸν πόδα io εξεπέμψω και εξέβαλες των δόμων, ἡγουν ό εμος ποῖς εκπεμφθεὶς ενταυθοῖ παρὰ σου τί χρῆμα εξεπέμψει, αντι του, τίς ὁ νους τῆς τούτου προς σὲ μετακλήσεως; Gu. επέμψω: μετεκαλέσω. Gr. εξέβαλες, ἐκίνησας. Gu. μετεπέμψω. M. δια τί πῆμα μιετεπεμψω με καὶ προσεκάλεσας. B. πόδα : ἀπο του μέρους το ολον, Is συνεκδοχικῶς. Gr.
978.-98O. ἴδιον εμαυτῆς '. ἡμέτερον ἰδιάζον. M. ἴδιον δή τιεμαυτῆς βούλομαι εἰπεῖν προς σε και τοῖς σοὐς παῖδας. τοἰς δε-ολούθους κελευσον χάριν inop μακρὰν γενεσθαι τῶνδε των δό- μών. I. ao98O. κελευσον τῶνδ' ἀποστῆναι δόμαν ζ ακολουθούντων του Πολυμήστορι των αυτοῖ υπηκόων ελθόντι προς την Ἐκάβην ἰδοῖσα αυτηώς οὐ δυνηθείη το κατ' αυτοῖ δρῶμα τελεσαι, τούτων παρόντων, φησὶ προς τον Πολυμήστορα, κελευσον ἀπελθειν τοῖς σοῖς δούλους, ἴνα σοι λάθα εἴπω ο βούλομι. καὶ 'ος πεισθεὶς, υποχωρεῖτε, τοῖς αυτοὐ 25
δούλοις φησίν' οὐ γὰρ φοβοῖμι μονωθεὶς ἴμων. τουτὶ γὰρ δηλοῖ τορο εν ἀσφαλεῖ γὰρ ηδε ἡ ερημία.' Gu. I.
οὐδενὶ φόβω εστιν ἡδε ἡ ερημία. προσφιλὴς μεν εἰ σῖ, προσφιλες
δε εμοὶ καὶ τόδε το στράτευμ των Ἀχαιων. ἀλλα πρεπει δηλοῖν, ἡτοι λεγειν σε, τί τον εὐτυχοῖντα πρεπει βοηθεῖν τοῖς μὴ ευτυχοῖσι
494쪽
462 SCHO MAεν ἀσφαλεῖ γάρ '. ἐν οὐδενὶ φίβρ. δειλοὶ γὰρ οι βάρβαροι περι
φέροντες τους αμολούθους ἐαυτοῖς διὰ το μη ἀναιρεθηναι ἴπό τινος αδικηθέντος ὐπ αυτων. προσφιλὲς δε εἶναι αυτω o ΙΠολυμηστωρε το Ἐλληνικον στράτευμα δια το μη συμ-χησαι αντον τοῖς 5 Τρωσί. B.M. αντὶ του ασψαλης ἡ μόνωσις. Gr. ἡ στέρησις μων, η μόνωσις. Gu. 983. σημαίνειν ζ προστάσσειν. Gu. δηλοῖν το σὸν βούλημα. Gu. H. 6. I7. al. 56. 59. 76. rari: πρέπει' ό παρων ἀντι ἐνεστῶτος. Fl. 59. io 984. τι Mni . ἀλλα χρη και πρέπει σημαίνειν σε τι. το τι απὸ του ἐτέρου στίχου, και ἔκτοτε στιξον αυτὸ εἰς το τί H. 59. ειμὼν στίξεις εἰς το σημαίνειν σε χρη, το λοιπον ό ΙΠολυμηστωρ οῦλον εν ἐρωτησει' και ετοιμός εἰμι ἐγω βοηθησαί σοι. εἰ δε στίξεις εἰς το τι, το λοιπὸν η Ἐκάβη ἀπολύτως, ἔτι ετοιμός ειμι βοηθησαι 1 5 σοι. Fl. a5. τι χρη . κω δια τί κέκλημαι ωδε. Gr. τον ευ πράσσοντα : με τον εὐτυχοῖντα σοὶ τη ἀτυχούση προσηκει βοηθῆσαι. B.Μ. χρη γὰρ τον εὐπραγοῖντα, και καλως ἔχοντα, ἐπαρκεῖν, και βοηθεῖν τοῖς φίλοις τοῖς μη πράσσουσιν ευ, τοῖς κακοπραγοῖσινητοι τοῖς κακως εχουσιν, ως και καθὰ ετοιμός εἰμa ἐγω ποιεῖν τολοαο εἰς σέ. οἱ Ἀττικοὶ το ευπραρο σύνθετον ον λέγουσιν . υτω διαλελυμένως, ευ πράσσω. ομοίως και To κακοπραγω και το αγαθὸν πράσσω, ηγουν το καλοπραγω, εἰς δε τὴν συνταιν πάλιν συντάσσετω συνπρημένως. m. 59. 935. ώς : ἔτι, λίαν. Gu.us 986.-988. πρῶτον εἶπε . δια τον παῖδα τον Πολυδωρον,ον ἔχεις εν τοῖς δίμοις ἐκ της ἐμης χειρος, λαβων δηλονότι, ἔκ τε του πατρὸς, εἰ o. τα δε ἄλλα ἐρωτησω σε κατὰ δεύτερον λ
γον. I. οσον δι' ἐκεῖνον ευτυχεῖς. B. M. ἄσον το κατ' ἐκεῖνον.
3o 988. ἐρησομαι : ἐρωτησω. M. 989. μάλιστα : κατὰ το μέρος ἐκείνου, πιουν ἄσον δί ἐκεῖνον
495쪽
99O. ω φίλτατε : ως λίαν καλως καὶ ἀξίως σου λέγεις. διαχλευάζουσα αυτον ταύτα φησι. B.M. I.
99I . τί τα, τί ουν θέλεις ἐκ δευτέρου μαθεῖ, ἐξ ἐμοῖ ; I.
992. ει τῆς τεκούσης ζ τοῖτο θελω μαθεῖν, ει ό υιός μου μέμνηται κοπά τι εμου τῆς τεκούσης ἐκεῖνον. I. s993. καὶ δεῖρο γ : ναι, μέμνηται δηλονότι, και ωδε κρυψίως εζήτει ἐλθων. l. ἐμαντικὸς ό καί τοῖ μη μόνον μεμνησθαι, ἀλλακαι πλέον τι διατίθεσθαι προς αυτ ν. Gr. κρύφιος.ἔνεκεν των Δαναῶν. m. 2I.
994. χρυσός . ὀ δε χρυσος ἀνελλιπης και ἀκέραιός εστιν, ον ῆλθε Io φέρων ἐκ Τροίας ς I. σῶς: ἀπο του σωος κατὰ συγκοπην γίνεται σῶς. το δε σῶς Δωρικῶς σάος, και τροπῆ τοῖ α εἰς ω μέγα καὶ ἐκβολὴ τοῖ ο σῶς. ετι δε και σόοι διὰ τού ο μικρου, ἀφ' ου και λαοσσόος Ἀθηνῶ. τοῖτο δε γίνεται ἀπο τοῖ σείω σόος. Fl. 59. 995. σως'. σῶος. Gr. σῶός ἐστιν, ἐν τοῖς ἐμοῖς φυλασσόμενος 15
οἴκοις. I. 996. σῶσόν νυν αυτόν : φύλαττε δὴ αυτον, τον πλοοῦτον, κώ μη ἐπιθύροι τῶν πραγμάτων τοῖ πλησίον. I. το νῖν ουκ εστι πονικον ἐνταὐθα, ἀλλα συμπερασματικον, αντὶ τοὐ δη λαμβανόμενον, ωσπερ και το νο παραπληρωματικόν. πῶνται δε τω si μόνοι οἱ ποιηταὶ, ao τῶ δε νῖν και ποιηταὶ και λογοποιοί. Gu. I. ἴσθι δε ἔτι το μὲν ἀντο πονικον ἀεὶ μακράν εστι και περισπῶται' διὸ κώ το νυν ἐκ τούτου γινόμ νον μακρόν ἐστι' το δὲ νῖν ἀντι τοῖ δή ἀει βραχῖ, καὶοξύνεται μένον κει μενον, συντεθὲν δε ἐγκλίνεται, ως κἀνταῖθα. διοκαὶ το τοίνυν ἐκ τούτου γιν- νον βραχύ ἐστι. I. νῖν : ἀντὶ τοὐ as δή. M. το νῖν αντὶ τοὐ δή παραπληρωματικος σύνδεσμός ἐστι, καὶ οἱ ἄλλοι δή, Μ, νοῦ Παν ουν εχη ἔμπροσθεν αυτοῖ φω ν, ἐφελκυστικόν ἐστι τοῖ ν, ἄταν δε σύμφωνον, ἐκλείπει, ως το ουτωουτως. μ γι μέχγις, καὶ τὰ σερα. Fl. 59. σῶσον '. διατήρησον. Gr. σῶον καὶ Θιὰ διαφύλαττε. Gu. των πλησίον : τῶν τοῖ 3o πλησίον. Gu. πραγμάτων φίλου. Gr. να δε το τοῖ πλησίον ἀντὶ τοῖ πυσοῖ αυτοῖ, περὶ ου ἡρωτησε ' πλησίον γὰρ αὐτοῖ ῆν, ἐπει αρ ἐν τοῖς οἴκοις αὐτοῖ κατείχετο. Gu.
496쪽
997. ηκιστ οναίμην . ουδαμῶς ἐρῶ τοῖ πλούτου του πλησίον' ἀπολαύσαιμι του ἰδίου ου κέκτημαι, ω γύνω. B. I. ηκιστα : ουδαμῶς. Gr. ἐλάχιστα του πλησίον ἐρῶ. Gu. κπουν εἰς τον πλησίον ἐρῶ, μηδὲ του παρόντος μοι κώ ἄφεληθείην, ἀλλα καὶ ἐκείνου ἀπο-5 λαύσαιμι. Fl. 33. ου κέκτημαι ἰδίου ἀπολαύσαιμι. M. η στικτέον εἰς το ηκιστα, ινα λέγη ουδαμῶς ἀπολαύσωμι του παρόντος πλούτου μου, ω γύνω. ουδαμῶς ἀπολαύσαιμι του παρόντος πλούτου, ω γύναι, πουν τοῖ πλούτου τοῖ υἱοῖ σοῖ. Fl. 59. παρόντος : ἐμοι δηλονότι, ηγουν ἰδίου. m. IO. 59. io 998.- v '. οἶδας ουν a εἰπεῖν σοὶ καὶ τοῖς σοῖς τέκνοις θέλω - ουκ οἶδα' τοῖτο- λύσεις διὰ τοῖ σου λόγου. - ἀγα- θητω o παῖς μου -ο σοῖ, ῶς νυν συ ἀγαπα - ἐμοῖ. κατὰ μῆντο φαινόμενον λέγει, ἀγαπάσθω ό Πολύδωρος υπο σοῖ ουτως, καθὰ συ νυν φιλῆ υπ' ἐμοῖ' κατὰ δε το νοούμενον, ώς σῖ φιλη ἀρτίως i s παρ' ἐμοῖ, οντως ἐφιλεῖτο καὶ ο Πολύδωρος παρὰ σοῖ I. Ioo I. τί Πημα . τί ἐστὶ το πρῆγμα, ἄπερ ἐστὶ πρέπον εἰδέναι καὶ ἐμ καὶ τὰ ἐμὰ τέκνα; - θησαυροὶ παλαιοι χρυσοῖ
κεκρυμμένοι των Πριαροδῖν' τοῖτο ἐστι το πρῶνα, θησαυροὶ κεκρυμμένοι των Πριαμιδῶν. I. et o ICΟ2. κατώρυχες '. κεκρυμμένοι ἐν γη θησαυροί. Gr. κατορωρυγμένοι. Gu. θησαυροί. M. FI. 59. κατώρυχες οι θησαυροI. παρηκολούθησεν ἡ λέξις' ορυσσει γάρ τις την γην κώ ώσάγει τον χρυσόν. m. 59. Ioo3. ταῖτ' ἔσε : ταυτα α διηγησω. B. τοῖτο ἐστι το πρῶ-25γμα. θησαυροὶ κεκρυμμένοι των Πριαμιδῶν. M. ταὐτά ἐστιν
ἄτινά με θέλεις δηλῶσα τῶ παιδί σου : I. ἄνω εἰπὼν ' τί Π- ὸ κάμε καἰ τέκν' εἰδέναι υεώοῦ ἰνταχα λέγει, ταὐτά ἐστιν a βούλει
2 4. τουτο το πραγμα θ. κ. τῶν E.JHaec verba liabet etiam B., omisso ἐστι 6.
497쪽
παιδὶ τω σω δηλωσαι ς ἐξαπατων δῆθεν τὴν Ἐκάβην, ώς μηδαμως
τα τοῖ παιδος εκεινης ἰδιοποιούμενος. GRIOO μάλιστα '. ναι, δια σου θέλω μηνῖσαι ταλα τω Πολυδώρου υπάρχεις γὰρ εὐσεβὴς ανθρωπος. I. εὐσεβής . Γρωνικως κατ' ἀντίφρασιν, τουτέστιν ἀσεβής. Gu. SI OO5. IOI7. κατα τί ουν πει. --Πι της ἐλεύσεως των παίδωνοῦ - λυσιτελές ἐστιν, εαν συ ἀποθάνης. τούτους γινωσκειν. - καλως εἶπας ουτως τμε τη διανοία, και σοφωτέρως ἐμοῖ. I.
τοῖ τόπου ἐν ά ἐστίν ; I. ἐνταὐθα : προαρπάζει τον λόγον ό Πολυμήστωρ ῶς φιλοπυσότατος, λέγων, ἐνταὐθα --χει ὀ πυσος, πουν ἐκεῖ ἐν τω ναου της Ἀθηνας; τί δε σημαῖόν ἐστιν εις το ἐξευ- χορεῖν τοῖτον ἰ m. 59. λέγει ναί, ἀλλ' ἐρωτα ει ἐ- ό πυσός
το πρόσωπον γὰρ τοῖ Πολυμηστορος ἐναγωνιον παραληφθὲν ἐν τοῖς αμοιβαίοις τούτοις τοιοῖτον φαίνεται πανταχοῖ. Gr. H. 25. IO IO. μέλαινα πέτρα et μέλαινα πέτρα ἴπάρχει υπερκειμένη της γης. I. την τύφλωσιν αὐτοῖ λέγει. Gu. υχαρτέλλουσ' : Pπερανε- ae στηκυῖα, ἴπερικομένη. B. ἀνεστηκυῖα. GL ἴπεράνω κειμένη, ἴπεράνω της στέγης ἀνεστηκυῖα ἴπερφαινομένη. Gu. Io II. D Ois'. τί οἶν. τί βούλει. M. ἔτι ουν ἐπὶ τούτοις θέλεις τι των ἐκει πραγμάτων δηλοποιειν μοι ς I.
IOI 2. σωσαί σε . φυλαξαι σε τα πήματα, μεθ' ἶν ἐξῆλθον τῆς πόλεως, θέλω. I. Io I 3. ποῖ δῆτα : εισὶ δηλονότι. ἐντος των πέπλων ἔχεις; ἡ κρύψασα αλλαχοῖ φυλάσσεις; I. που δῆτα ἔχεις; M. ποῖ δῆτα
498쪽
φέρεις ταῖτας ἔσωθεν των πέπλων. ηγουν του κόλπου σου, η κρύ-
5 ταις ταῖς σκηναῖς, ἔνθα τα λάφυρά ἐστι πάντα. το δε ταισδε καιαναφορικόν ἐστι και δεικτικόν. ἡ μεν ουν Ἐκάβη δεικτικως εἰπεταύταις ταῖς στέγαις ητοι σκηναῖς, ο δε Πολυμηστωρ ανα ορικῶς νοήσας, ἰρωτα ' ποῖ δε αυται αἱ κατασκηνωσεις των Αχαιων αἱ ναυτικαί: εἰς το αἴδε στικτεον' το δε λεῖπον ιδια κατ' ερωτησιν ενιο υποστιγμῆ. ναύλοχοι δε τα ναύσταθμα.) ποῖ δε αἱ στέγαι αυται, ἔς λέγεις ἔχειν τον χρυσόν ς ἄρα τα ναύσταθμα των Ἐλλήνων, τουτέστινεν ταῖς ναυσὶ λέγεις εἶναι τον χρυσόν ς προς ο επάγει ἡ Ἐκάβη ἔτι ου τὰς γαῖς στέγας εἶπον. ἴδιαι γὰρ γυναικων αἰχμαλωτίδων στέγαι.
B.M. I. σκύλων : λαφύρων ηγουν αἰχμαλωτίδων. GP. τω εσκυ-Ι5 λευμένων γυναικων εν τω πληθει. Gu. εν ταῖς στέγαις, πουν εν τοῖς καλυβίοις φυλάττοντα εν τω πληθει των κρούσων, σωζονται,
φυλάττονται. m. 59. Io I 5. ποῖ δ' α ιδ': αἱ στέγαι δηλονότι. Gr. εἰσὶν αἱ στέγαι τωναιχμαλωτίδων. Gu. αυται γὰρ των 'Aχαιων εἰσι σκηναί η στικτέον dio εἰς το ποῖ δέ'V ναύλοχοι καὶ τα ναύσταθμα. ποῖ δε, φησὶν, αυται αυται γάρ εἰσι των 'Aχαιων σκηναί n 25. περιφραστικῶς τα ναύ-
Ib. σκύλων-πάωταJ λαφύροήν, ἐν ταῖσδε ταῖς σκηναὰ σώζεται τὰ χρηματα I. 5. ταῖσδε καὶJ και om. I. In M. v. ταῖς ἀιαφορικόν ἐστι, Otuis so
ρὶς . ἰθι δηλονότι αἱ στέγαι των αἰχμαλωτίδων γυναικων I. 2 l. περιφραστικωέ-σκηναι J κερίφρασις. τὰ ναύσταθμα μαι. κοῖ δέεισιν. αδται γὰρ των ἀχαιων σκηναί
H. 33 ih. κου δέ εἰσι: φησί,J φησιν οἶν, ωου δέ ἐστιν M. D tiroci hy
499쪽
σταθμ. ποῖ-εισι ἰ ψησίν' αἶται γὰρ αἱ των 'Aχαιων εισι σκηναί. B.M. T. 33. λιμένες ἰξοχικοὶ, εν οἷς λοχωνται καὶ ἶστανται αἱ ες αἱ ταῖς ναυσὶ ἱστάμεναι θύραι. Fl. 33. ναύλοχοι : ναυλοχος ἀπο του
ναὸς και του λοχω' πλησίον γὰρ ησαν των νηων. Gu. αι φυλάσσου- σαι τὰς νηας. B. περιπτυχαί: καλύβαι. Gu. καταφυγαί. B. Gu. 5 Io I 6. ἴδιαι γυναικων : ουκ εἰσὶν εν ταῖς σκηναῖς των Ἀχαιωντα χρηματα, ἀλλ εις τας σκηνὰς των αἰχμλωτίδων' ἰδία γὰρ καὶ
χωρίς εισιν αἱ στέγαι τούτων των γυναικων. m. 59. κεχωρισμέναι εἰσὶν, ἰδίως εἰσίν. Gu. το ἴδιον στρεφεται προς το κοινὸν, το δε οἰκεῖον προς το ἀλλοτριον. Gr. IOIOI7. τἄλ9 δε: - ενδον δε πιστὰ καὶ ασφαλη, καὶ ε ροα καὶ στέρησις ἀρσένων. I. ενδον επὶ πεμίας, οἷον ενδον κάθηται' εσω επὶ κινησεως, οἱον εσω ἔρχεται. ευρηνται καὶ ἀνάπαλιν κείρονα Gr. πιστά: πεπληροφορημένα. Gr. ασφαλη εἰσι, βεβωα. Gu. κἀρσένων ερημία μόνωσις. B. των αβρων μοναία. Fl. 59. λεῖψις is ἀνδρων. Fl. II. φοβούμενος ο Πολυμηστωρ λέγει, τα ἔσωθεν των σκηνων πιστοῦ, ηγουν ουκ εἰσί τινες Ἀχαιοί. η ουκ εἰσί τινες εχθροί:επιτρωσκετο γὰρ υπὸ τοῖ φόνου. η λεγει, μη πως ἴδωσιν οι Ἐλληνες τα χρηματα διδουσαν ταῖτα εψε, καὶ σκανδαλισθωσι περὶ Φοῖδιότι βοηθω σοι καὶ ἔχω σε φίλον. m. 59. 2 OIO 18.-Io22. οὐδεὶς των 'Aχαιων ενδον, ἀλλα ηροῖς μόναι. ἀλλα βάδιζε εις τους οἴκους. καὶ γὰρ οι Ἀργεῖοι ποθοῖσι λῆσαι τον πόδα, ἀντὶ του την πορείαν, των νηων εκ της Τροίας εἰς τον οἶκον, ινα πράξας πάντα ῶν χρεία εστὶν εις πραιν ελθεῖν, δηλονότι σε, ἐπαναστρέψης συν τοῖς παισὶν, ἄπου κατωκισας τον εμὸν υιόν. I. 25 Io I9. ἀλλ' ἔμ' ες οἴκους : ἀλλ' εἴσελθε εντος της σκηνης' καὶ γὰρ οι Ελληνες ποθοῖσιν ἀπὸ τοῖ νυν λῖσαι τον πόδα των νηων. ἀπομερους τὸ παν, πουν τὰς νηας. ποῖς δε νηὸς λεγει το κάτωθεν τοῖκατάρτου τριγωνιον. Fl. 59. Ioa . λῖσαι : το λῶσαι επὶ των νηων λέγεται κυρίως' ἡ δε3o λέξις Πησιμι τάτη. FI. 59. πόδα τὰ ἀπόγεια σχοινια. M. Fl.
. αι τῶνJ αἱ on . H. Fq. 33. I9. διδουσανJ διδοῖσα T. 59. 33. το πράξας Ona. I.
500쪽
στορος ἀντὶ του ποιήσας νοεῖται, προς δε τηv τῆς ' Κκάβης αντι τουπαθων. πράττω γάρ το ποιω καὶ το πάσχω. Gu. I. ως πραξας:ῖνα ποιήσας ων σε χρεία υπάρχει, πορεύση πάλιν συν τοῖς παισιν, που τον εμ ον υἱον κατώκισας, ἡγουν εἰς του ' Aι v. m. 59. 5 IO23.-IO34. ουπω δέδωκας et εισελθόντος εσω ΓΙολυμήστορος,εκτος ό χορος ιστάμενος τουτο φησιν. Gu. I.
Io 23. οἴπω δεδωκας δίκην, ἀλλ' ἴσως δώσεις. λέχριος και πλαγιος καθά τις εἰς ἄντλον, ἡτοι πέλαγος μ' εχον λιμώ- στερηθησητῆς προσφιλους ψυχῆς, ἀμαυρωσας και ἀπολεσας τὴν ζωήν. το γάρ io υπέγγυον, ἡτοι το ἡσφαλισμένον, τῆ δίκη και τοῖς θεοῖς ου συμπιτ
νεῖ, και οὐ καταπίπτει. ολέθριον ολέθριον κακον, εἰς ο μέλλεις εμπεσεῖν δηλονότι. ψεύσει και ἀπατήσει ἡ ελπὶς τῆσδε τῆς οδοῖ, ρ,
ελπὶς, επήγαγεν, ἀντὶ του ἡγαγεν, σὲ προς τον Ἀιδην τον θανάσιμον, τον τους τεθνεωτας δεχόμενον. ιω, φεῖ, ω τάλας. εν χειρὶ δε ἀπο- is λέμω καὶ γυναικεία καταλείψεις θ ζωήν. I. ουπω δεδωκας: και τουτον ενιοί φασι τον στίχον τηρ Ἐκάβην λήγειν ἡρέμα καθ' εαντ v, ἴνα μὴ υποψίαν αὐτα δω ων μέλλει τυααγειν. B. I. τουτο ἡρέμα λέγει, ἴνα μὴ υποψίαν αὐτω δω ων μέλλει πάσχειν. M. Fl. I . a I. I 23.-IO3I. ουπω δεδωκας : ιδων o χορος τον Πολυμήστορα et o-ν Ἐκά- ακολουθουντα εντὸς τῆς σκηκῆς λέγει, ακμὴν οὐκ εδωκας
δίκην ἴπερ του φόνου οὐ διεπράξω, ἀλλ' ἴσως και τάχα δωσεις δίκην καθά τις ἄνθρωπος εμπεσων εις ἄντλον ἀλίμενον και χωρις λιμένος, ἡγουν εις μακρὰν θάλασσαν, ωσπερ ἄνθρωπός τις χωρὶς νηος ἡ ἀρμε- νου τινος, εἰ μὴ μεθ' ενος σανιδιου, εμπέση εις τὴν θάλασσαν καὶ et κλυδωνίζεται. εμπέσχ ἡγουν ἀποστερηθῆ, ἀποθάνη,4 τῆς φίλης καρδίας, λέχριος καὶ πλάγιος, ἡγουν ἀποθάνη, ἀμέρσας καὶ στερηθεὶς τον βίοτον, ἡγουν τὴν ζῆν αὐτου. ουτως καὶ ὁ ΓΠολυμήστωρ εἰς τον
χορον των γυναικων χωρις βοηθου τινος ἡ θεράποντος. το γὰρ υπέγγυον, ἡγουν το υπεσχημένον παρὰ του Πολυμήστορος, ῶς ῖνα τον 3o Πολυδωρον φυλάττη, κεῖνος δε διεχειρίσατο τουτον-οὐ συμπιτνεῖ
ret. ρ Matth. pro A. bus priora usque ad καθ' ἐαυτό, I 5. και τουτον-τυγχάνεινJ In Fl. Mint etiam in Gr. sed ἀπελθόντα 25. ἐκελθόντος τῶ Πολυμῆστορος συν recte pro ἐπελθόντι . MA H.