장음표시 사용
102쪽
'eliolia monent alios earinen hoe inscripsisse περὶ Θανασίμων.
φαρμακον. In reliquis locis Elymes. M. Iaudare solet ταδειε φαρμακα. v. r. Τεύχεα mese Medie. Scholia: εἰ κω μη σύνεγγυς
εχομεν τοῖς κληρους των πόλεων ἐπὶ της Ἀσίας - δημουσλέγει τa αθροίσματα των τε προγόνων κω των έιρύων. σύγκληρα, σύνοικα των αὐτοκληρων. Euleenius: at κω μη της αὐτηο επω πόλεως μηδ' ἔθνους, ω Πρωταγόρα, του αὐτου δι κληρωθημεν, οικου τε δη που συγγενείας οὐδαμοῖ , καδα-- περ αδ.οις δ&Gι, των τ αυτων άπολαύειν ημῖν. Callimaelius in Del. verem 28o. αἴ τε προς ηοίην ora F ἔσπερον αιτ ανα μέσσην κληρους ἐσ= σαντο. In Lavacro Pallad. t a. κω Δανααν κλαρον απαντα σαω. In Carmine 469. AnthoIo
Reificianae est οὐ μέγα τούτο κληριόν. Hinc πῖαρ ἔγκληροναρουρης. et αμαζόνος σύγκληρον πέῖον apud Lycophr. p. ab g.
. et p. 344. V. 2. Τύρσεσιν. SchOIia: δεῖ ἄκουειν τας πόλεις, αλ' οὐ σας ἐπαλεεις. το δὲ τέων οὐκ ορθως κεῖτα ' σημαίνει γαρ
τὸ τίνων. βούλετα δὲ λέγειν ων. βλαέας δὲ - βλα Τη--τα, τα νέν . tibi G u. addit: Τοτύης τέων των - δωρι- κως, καλως ἔχει. Lorr. habet Τομύης φησὶ ληρεῖν τον σχο- λιογραφον περι σοῖ τέων. De Voce τυρσις vide Galeni et
103쪽
Erotiani Glossaria Hippocratis, Foεsii Oemnom. h. U. Sulis dam et Galenum T. ra. p. 376. eLorarterii. - σέ- pro Aest ut apud cillimaehum H. in Dianam versu 224. σάωκ. v. q. Ἀεμνει Paris. Seholia: δολιχὸe, μακρὸς, πολύς. Euleentus: οὐ =ὰρ δη ἐσπ σις ολίγη κατὰ την Ἀσίαν ἡ τὰς πατρίδας ἡμῶν κομaη διείργουσα χώρα. Protagoram CUM eentini hune aliunde ignoro, nisi sit Protagora des is, cujus varios libros laudavit Athenaeus, ex cujus Ioco A. p. 124. zO-gnoscitur eum Antiochi regis aetate vixisse. Sed Antiochum illum, qliis intelligendus sit, ignoram .
δος 3ν της αὐτης μετεσχηκὼς, ἐγὼ περὶ τῶν βοηθημάτων ων φαρμασσομένων τοῖς ἀνθρώποις εἰς ἐπικουρίαν παρὰ της φύσεως ἐλύρηται, οὐὀὲ υποχειρίους συγχωρεῖ σω θανάτω τις ενοῖο όπωσοῖν λανθάνειν, διεξελεύσεσθω εἰμί σοι παρος σαφῶς προθυμίας ἐντὸe. Quae sunt partim vitiosa. v. s. 'Ara. Scholia: εδει εἰπεῖν αἱ ι:ες, αἱ πόσι . r spexisse igitur poetam ajunt ad vocabilium φάρμακα, Iatens in Φαρμακοέσσωe. MOX in hoc v. corrig. ἐνιχριμφθέντα. v. o. Paris. habet πολυσι ρόβοια. Scholia: της πολυτα- ραχου, παρὰ το σῖροβεῖν τὰς ναὐς, o ιέι ταράσσειν. Acidit Goet t. li r et Lorr. κατα παρένθεσιν του T πολυσυόφου, τηι πολοῦς σιροφὰς ἔχούσης. Idem Vocabulum Orphicis AN gonauticis versu lo 92. restituit Gesner. v. 7. Ἐ- ίσσεο Riceard. Emeentus: οὐκοῖν οἰκεῖα μὲν σα σὰ ταῖτα και ἐν οἶς δίωτα, κατα το μεσαίτατον της Ἀρ- ωύου κεί ενα τυγχάνει. απεχει δ' ἐν ο2 ταῖτα οὐ κολὐ Θαλάσσηο, od μη πλησίον.- Scholia: όμφαλον δε καλεῖ τον βόρειον πόλον, ὼς μεσαίτατον, ν αὐτην την δεκτον, δια τον παρακει αεγον αὐτς τῶν xσjρων χορόν. ὀμφαλόεσσαν εἴρηκε, διὰ το περὶ το μέσον του βορείου κεῖσθαι ' άρκτικωτέρα.γὰρ ἡ Κύζικοu νης Κολοφῶνοο. τινὲe δε ἐπειδη δοκεῖ ό κατα τὰς ἰρ ους τόπος εὐβοτώτατος, ὀμφαλόεσσαν φασιν εἰρησθαι την
104쪽
Hesychii: ὀμφαλόεσσα αρκτος, δια το μεσον τqv βόρειον πόλον περιέχειν. τινὲς δε την εἴτροφον χώραν ' η ὀμφαλους εχουσα, η έρογγύλη. Postremam interpretationem equidem probo. Ita Aeneas Garaeus, quanquam recenuor poeta, Versu II S. κώ τροχαλην κρυόεσσαν ἐς αντυγα διψαδος αρκτου. Polus enim est rotundum corpus. Contra Uossius ad Catullum με do. interpretatur Ἀρκ=ου de monte CyZiceno Arcto, et ὀμφαλόεσσαν de antris seu antro in medio monte, ubi Inagnae matris sacra celebrabantur. Scio equidem monteni αρέων-οe CyZico imininere, et ipsam CyZicum olim αρέων νησον
dimini fuisse, auctore Steph. ByZ. et Plinio s. s. 4o. - όμφαλόεσσα ita non habet aptam interpretationem. Eo enim sensu quo Vossius dici voluit, ut fgnificetur animam in monte Arcto excavatum, equidem diei posse vix eredo; deinde ipse poeta paulo post clarissime plures thalainas Cybelae indieat in montibus CyZi eo vicinis. Reliquae explicationes a Scholiis
et Hesychio allatae non merentur Operam refellendi. V. B. Λοβρίνης, Θαλαμαι. Paris. Θαλαμοι. Seholia: τοῦ ποι ἱεροὶ υπόγειοι ανακειμενοι τν 'PA οπου ἐκ ζεμνόμενοι ταμ δεα κατετίθεντο οι τῶ Uει κω τν 'Pεα λατρεύοντες. εἰσὶ
- ἐν Κυζἴκω, Δίδυμον κου Λοκρίνιον. Sed recte Schol. Goeti. Lobrinium montem Rheae sacriain dicunt, tibi Atten sepiillumniissea Rhea suspicari licet, quamvis ad montem Agdisten sepuutuni fuisse tradat Strabo p. 662. et Pausanias p. 8. qui eX Her- mesianacte res Atyos enarrat p. 43o. Lf et Plutarch. in Sertorio p. 364. T. 1Il. ed. Bryani. Formam 'Arrio pro χέις I iaconibus adscribit Hesycllitas. Cf. Salmasti Exercit. Plinian. p. 37. Alteriam montem Dindymon vuIgo vocant. Vide. Plinium a. s. o. et Echolia-Apollonil Argon. l. 98s. gu-tecnius
105쪽
teenius breviter: και τα της 'Pεας ἔργια παρὰ τουτοις μώει, οτε τοῖ υτ'εω γάμος και τα ἐπὶ τούτοις, o τα παρά σφι τελεῖται. Hesychius: Κύβελα ἔρη Φρυγίας καἰ ἔντρα καἰ Θάλααοι. tibi recte Θαλαμαι emendat Henisterh. ad Lucian. p. 9o. Plunius tanten μ. s. 7 i. de Apit delubra et gemina, quae Vocantillat Inos. Sunt etiam Dioscitror In Θαλαμά i ita enim has scribi voluit cuin Dionysio Eustathius ad iliad. p. 9o6. De Lobrino vide Memoires de i Academ. des B. L. T. 23. P. za4-226. Sacra haec Cybelae accurate olim descripserat Neanthes, teste Harpocratione in ' Aryις. Vide Inte retes ad Hem, toti libriun . . p. 3t8. Hinc apparet cur sacerdotes
Rheae et Galli Θαλαμηουόλοι dieantiar. ita in Epigr. Rhiant Ἀρχυλις η Φρυγίη θαλαμηπόλος. Ipse Atys Κυβελης ΘαλαμηVόλοe in Epigr. Dioscoridis, apud Reificium DO. 473. ub
ipsi in illud καταντες αντρον postea Θαλίμη vocatur. Idem in Carinine no. os s. ἱερὰ ταν Κυβέλοις vocat sacra Rheae, et. sacerdotem 'lδάης αμφίπολον θαλάμης. V. 9. Κρεούσης. SchOlla: Ἐρεχθεως καἰ Ἀπόλωνος ων, αφ' ου Ιωυες οἱ Ἀθηναῖοι, καἰ Ἱάῆες πολαὶ πόλεις ' ηδὲ Κολοφων τηο 'Iωνίας. Glossa interi. GOett. παῖξες, o 'Pα-χιος κά ό Κλάροe. Eutecnius: τὸ ὀὲ ἐμὸν οἰκητηριον η πόλις Κολοφων τυγχάνει. Ἀπόλεωνος δε ἐκ=ιν αρα παρ αυτηνιερὸν Κλαριον, κοὐ τὸ ονομα Κλάρου ἐτέθη τούτω τα μαντείω, ori Eἐ lego) ο χωρος ουτος κληρος μενετο των Κρεουσης παιδων Pαχίου κώ Κλήρου, οι περὶ τούτων ημας σαφεσ ατα διαγγέλκοντες διδάσκουσι λόγοι. De Rhaeio et Claro postea
videbimus. Intelligit poeta celeberrimani Jonum coloniam ab Jone Creusae nepote deductam in Asiam. v. t r. Ἐζόμενοι. Ita Medie. Ruc. Mosquenss et Euis tecnitis. Vulgo εςόμενος. Scholia: γράφεται κώ ἐύομεν Κλαρίοιο Θεου παρὰ πιονι νηῶν. Sed ibi legendum est ε μενοι. In Paris est Κλαρίου Ἐκάτοιο. Ἐκατοι Apollo est in Epigrammate aphad Pausaniam p. 6 i. et in loco Simonidis apud Julianum Epist. Sorapionem p. 146. in Collessione CuJacii.
106쪽
Pergunt Sctolia: Κλαρος ταρ συνται παρα τὸ κἀκληρωσθἀετον τοπον Ἀπολ-ι, η οτι ἐκεῖ έκληρώσαντο Ζευω Ποσειδὼν κω λΠλούτων ' η οτι ἐκεῖ ἔκλαυσεν ε Mαντῶ συν τῶν ανδρὸΒακχιαδν ὁδε την του τόπου ἐρημαv. origines Clari easdem fere tradunt Seholia Apollonii Rhodin I. 3o8. et Eustithius ad Dionysium vectia 444. in Scholiis Apollonii pro verbis
νιχρότητα κω κακοειμονίαν. Oari In cum Brancho tanquam
Apollinis a sum nostianat Philostrariis Epist. 4 I. Hie mihi videtur Clariis esse Τheopo i, non historici Chii, sed Colmphonisi poetae, quem laudat Athenaeus S. P. I 83. De Μan. to alios auctores seeutus Mela l. 17. ita refert: IN Lebedos arosque Apollinis fanum, quod Manto Tiresiae filia fiagiens victores Thebanoriun Epigonos; et Colophon, qtum Mopsus
107쪽
Cimone p. II 8. T. 3. eL Bryan' si οροις Κολοφωιίων de condita Phaselide, ubi coloniae auctor Δέκιος clicitur , ut etiam a Philostephano, qui tamen ab. aIus Argivum, ab alias Linis dium et fratrem Antiphem conclitoris Getae, pioisituna fuisse monet. Laetus hic cum Mopso advenisse et terram Phaselitarum occupasse ilicitur; tamen in eodem loco est statim postear ἡπο Mοψου μετ α, - πεμφθέντα κατά τινα λόγον ναν-τοιο τηο Mόψου μητρός. Sed in verbis ὐπὸ Mόψου πεμφθέν- , videtur esse vitiuui ; nam antecessit: τὸν συν νόψω άφικόμενον. Ceteriam dubitari non potest, quin Lacius hie idem sit euna Rhaeio ab aliis Vocato. Aάκιον Antiphemi fratrem ex Aristaeneto nominat Stephanus ByZ. in Γέλαι ι sed idem in Παμφυλία sic: ὐπο Παμφύλης της 'Pακίου κώ Mανσουe. EUndena plane esse hominem non vetat nonsinis varietas. Scholia Apollonii Cretensent faeiunt,. ,et nomen interpretantiir κακοεί- μου. . Ecce Vero Hesychius: δεύκη, φάκη Κρηνες. itaque O tensis Iaacius a reliquis graecis Rhacius fuit appellatus, 'eademi nominis
108쪽
Gnis significatione. Hine etiam fit protabile laetum seu
Rhaesum fuisse Cretensem. , ' De Mopso Oarn oraculi nae dotium post matris Mantus obitum sortito narrationem habes apud Cononem α . 6. Sed meo satis ad Seholla illustrandri Euleenius cum auctore Ilossae Goeti. manifesto R,hacium e Clarum alieno loco commemoravit; Nicander ehim Gelasim.
sqm filium Xuthum nepotemque Jonem intellim, qui
to tempore postea coloniam in Asiam deduis tibiqiae Colmphonem multMque alias urbes condidit. Recte Uitur Eumenium taxavit Rulinicen ad Ueli um p. I7. . , 8:i . Breviter nune . Vuleamus adhuc de temone Uz--ο ι quam qt labri scripti cum. Euteonio diutinant, et sententia lora in grammatica reprobant. . Ρ r tamen lectio m olim videtur impositisse Dionysio Phaselitae, ex e s libro de Poetis refert incertus Uitae Nicandri auctor: δε α φ ὶν α υ
Antiquis temporibus sacen otium Clusi Apollinis feminis et maribus commune fuisse testatur sabulosa historia; seriori vero tempore heredssitate posteris trassitum fuisse Μ et Oidem ma imus plenamque Mileto aςcitis testitur Gestus Annal. a. s4. Non femina, inquit, illic, ut apini Delphos, sed certis ensiliis et serme Mileto accitus, sacertios. Ex qua narraei, tione Spanhena. de U. et P. Numis m. Dissere. IX. p. sis arguit Colophonem aliquando a Mileto colonos accepisse. ntra quem monest quaedam nuper auctor Dissere. O mi to sque Coloniis, F. E. Rambach, Halae I 79o. p. 33. staeaulam consanguinitatis is ponit, cur lacertiores Clarii Apollianis suerant Mileto accersiti. Haec ipsa narratio Taciti, si do 'temporibus Nicandii etiam valet, admodum improbabilem saeit Dionysii Phaseliine triuiitionem; nec puto eum alia fuisse auctoritate commotum, nisi vitiosa hujus loci Iemone, ut meerdotium Nicandri memoraret, quod poeta ipse in tam apta
109쪽
, v. II. MMων Paris. Seholi 'interpretantur natum ex vomitu Ceineri proe cti ex inseris, et Iucem non ferentis. Men. χολῆν --ιούν. et sic Emeentus: μινυώση umm βοτάνην αὐτίκα ὁ μάλα προσενεχθεῖσαν τω σῖόματι τὴν ἀκόνιτον οντως ὀνομαζομένην ' πικράτ. Ψήρ ἐδιν istiGe κώκίνδυνον ευ ταν τυχόντα ἐπάγει, ην τινι δῶς m. D. Dioscor.
eap. 7. Aconitum statim inter hibendum linguam eum astrNctione quadam dulci sapore irribuit, ae subinde, praesertim eum assurgere corantur, vertig nem inducit. Ita etiam Pau. Ius et Actuarius. Aetius: εὐθέως si vis πίνεσθαι γλυκάνει is γλῶ Ταν μετὰ τινος Ηώφεως, επα μικρὸν ἴWερον πικραί-
νετω τὸ ἀπμα. και σύνδεσις των χελυνων παρακολουθ. z. ubi
in margine adscribitur χαλινων. Scribonius c. s6. Aeonit gustus est austerias atque subamarias; potum antem protinus facit corpira grave ae clisplicens. Moreset autem stomactum Ot eor assicit; itaque sinior e vestigio insequitiar multus ae misgi ius, qui maxime cirra mulos et strantem apparet. v. I 3. 'Aχερωβεο libri scripti Omnes. UuIgo Ἀχερω-
ρα-- Ἀχέροντα αυri φύεται ποταμὸν, αυτόθι δ πού πλησίω κατὰ νοοῦ χάσματορ, ἔθεν πέρ φασι τὰς ψυχαe διαπορθμεδειν νον θάνατον, καἰ ὁ Θασοῖς τῆν ὐπεισελθοῖσαν Noe τὸ Gόμιον λέγει πάλιν χωρεῖν μηδέν. I Zerara ad Lyeophili p. 67. Αχερουσία M λίμνη ἐσ7ὶν --λιίαο νου Ποντον, ὼς και ποταμὸς Ἀχέρων, ἔς γοῦν καλεῖται Σωονα NSed Apollonius Rhod. II. 748. a Nisaeis Mevrensibus au ν ratum So autem fluvium Aeherontem. Ἀχερωα λευκην
lixit Homeriis. Vide Eustath. T. II. p. 9sq. ix et
110쪽
Ss, 3. 4. 29, 6. a 8, 8. I7, I a. et Pausanias Attici I , P. 34. Vide Gesneri notas ad Orpheum. Cicero de Fat. De III. a I. unum ex tribus αναξι nominat Eubulea. Vide Interpis Hesychii ad I. c. ' Xάσμα. Hic fuisse ψυχοπομπεῖον vel νεκυομαντεῖον r fert Plutarchus de S. N. U. p. 4I . ed. Wyttent . et is Cimone p. II 4. ed. Bryani. Simile fuit in Iraenaro, unde Cerberii in Hemile fuisse eductu in ' Iibula traditum
fidi, de qua Pausan. p. a Ia. PO OB. Mela I. I9. Iuxta Heracleam est specus Acheriasia ad manes ut aiunt pervius, atque . inde extractum Cerirerum existiniant. Plinilia 27. c. a. ortum aconitum fabulae narravere e spmnis Cerberi canis extrahente ex inferis Herciale, ideoque apud Heracleam Ponticam, ilia monstratur is ad inferos assitus, gigni. Vide Holsten. ad St,
έυομένη μῖ . Steph. ByZ. Vecυρα πόλις Mυσίας προς τν Tρωαδι. ubi vade Holsten. Idem: Πριόλα πόλις πλησίον E- ρακλείας. ubi HoIsten. Iaiulavit Seholia Apollon. Rhodii ad 4I. 78 a. ubi Priolas ilicitur frater Lyei. I Jeum Ponti regem nominant Argonautica orphica vers. 7Is. Utile etiam Schosia Apollonii adli. 76o. et Casaub. ad Su abon. p. 29. e. U. I 6. 'Υπηνην. . Scholia: η τὸ ἐπάνω του χείλους τρί