장음표시 사용
91쪽
συνισΤαμένην του κράματος των , αλων, μαν ουτοι μίξιν λάβωσιν. 'IWέον οτι οι άλοπηγοὶ μιγνύουσι τοῖς θαλασσίοις ἴδασι γλυκέα υδατα, και συνταράσσουσιν άμφότερα, ωσπερ άποπλύναντες τα Θαλάσσια ἴδατα του βρωμου τοῖς τλυκέσιν. ἐν τοῖν τω ταρά
δη ἐκ της της γεγνωνται. ουτοι δὲ .τὲ μὲν ἐν τοῖς σῖέρνοισάνοιδοῖσιν, ὀτὲ ὀὲ κω περὶ τον λαιμον ἀνίσΤαται η - αυτων κάκωσις. τότε δὲ ἐνεργοῖσιν οι μύκητες , οταν φυωσιν si τῶν τόπω, οπου ἐφωλενσεν ἐχιδνα. ' ζύμωμα δὲ αυτοῖς ἐκάλεσεν , ἐπειδη ἀναζυμοῖνται εσωθεν μη πετ όμενοι, η οτι ἄσπερ ζύμωμα εἰσι ρης γης. V. Iaa. Aγχον. οἱ μέν φασι πόαν τινα εἶναι πλησίον τοῖ' φωλεοῖ της σχίδνης φυομένην και τὸ α σθμααυτης ἀνιμωμένην αὐτην, αλοι δὲ ἐκ τού βρωτος τοῖ ἔφεως. τὸ Ea πολλακι μὲν σ7έρνοισιν α νο ιδέο v, καθὸ βρωθέντες οι μύκητες άνοιδοῖσιν ιν γασΤρὶ. κώ τὸ ευ τ έπὶ φ ωλεύοντα, ἀντὶ τοὐ οτε τραφν περὶ τον φωλεύοντα βαθὰν ολκὸν της ἐχί- , δνης. ητοι περιφρα ικως, περι τον βαθὰν φωλεὸν της εχβννς.
92쪽
Θιεὶς κατάσχοις την oλην κάκωσιν.
93쪽
σου δύσφευέον. τὸ δὲ γλώσσης βαθος περιφρασΤικως αντὶ
του η γλωσσα. ἐπρησθη. των πινόντων γαρ, φησὶν, η γλωσσα παχύνετω. Τετραποδες. ουτοι δὲ σφαλόμενοι τετραποδιέὶ σύροντὰι καθαπερ βρέφη. αι γαρ διaνοιαι αυτων άμαυροῖνται κω αφανίζονται. ' V. 544. Ἀντὶ του ἐπιτρέχει τν σαρκὶ π
λιδνότης, α ης υγρασία. κου ἐπιπορθμευομένης της κακίας ητοι σκεδαννυμένης η σκεδαζούσης κρα τα ἐεις. βοηθειαν δὲ διδους ρητίνην πευκίνην αγαμίσγων ταύτην C. Omittita σω μελιτι. Σμώδ ιντ εο αδται κατα σύντηειν της σαρκὸς σΤαύουσιν. ἐαν ,δὲ σῖίζουσι γραφηται, καθάπερ οἰ σιζόμενοι. γράφεται ταρσ=ίζουσαι, ι, ν σημαῖνον το ποικίλως πελιδνοῖσθαι, καθαπερ τους σῖζομένους. Κεδαιο μένης M αντὶ του μεριζομένης. πανταχου τω σωματι. V. 347. T ε ν Θ ρ η ν η ς. τενθρηνην a s την νενδρηδόνα. ζωον ὀέ ἐσβι μελιτοποιὸν, o υπ ένίων λέ-
Τενθρηνη aDος μελίσσης, η τόπος οπου αἰ μέλισσου διατρίβουσιν, c ως εἶναι το μελίσσειον. δύναται δὲ κατα συγκοπην τενθρηδόνος αυσὶ του Θεσσαλικου. 'Ομηρος ' Πρόθοος Τενθρηδόνος υιδο. ἐπεὶ κω 3. τενθρηδων, o ἐσδε μελίσσζς εἶδος, ποιεῖ εργα. παρακμMύaraia ουν ἐκ τουτων τὸ μέλι λαμβανειν. V. 348. ' Η τ σχαμαιπίτυος του βλασ=οὐ μετα κωνιον. εἰσὶν ουν κωνοι πίτυος οἱ συόβιλοι ' συνεψησας ουν, φνσὶ, τώτους τοῖς φύλλοις τηρ χαμαιπίτυος δίδου πιεῖν. Ῥὲ χαμαι πίτυος. της πίτυος ταφύλα και τοῖς κωνους αφεψησαντα κελεύει τον χυλὸν διδόναι
πιεῖν. ὁμωνύμως ὀὲ λέγεται ὀ καρπὸς κου ὁ συόβιλος και ἡ κω- νος. η της χαμα πίτυος φησὶ της βλαέημονος αναμεμιγμένως sinaψησας τα φύλα κω τοῖς κωνους οσους ἐθρέψατο η πεύκη, σουτέσΤιν ολα ὀμοὐ σύμμικῖα ἐψησας. V. Iso. 'Aλλοτε δὲ σπέραδος. κγβης σπέρμα ξηρὸν, ν αὐτην ε ραν κελευει κόψαι, και ὀρόβου ειροῖς αλουροις is ἀλα- μίξαντα διδόναι φαγεῖν εἰς κόρον. κνίδης σπέρμα κου ὀρόβου αλευρον κελεύει κόψαντα δι- , δόναι πιεῖν, μετα τινὸς δὲ, οὐκ εἴρηκε Scholia G. vetustiora: n va, ut edita). Mυλο εργέr αντὶ του υπὸ μύληο μύλου essituo κατεργασθέντι αλεύρω του ὀρόβου ξηραίνειν κω φρυγειν
94쪽
- σω αντίλυτρον την κιθάραν την ἐκ της χελωνης αυτω κατεσκευασμένην, την λεγομένην χέλυν, οθεν κου λύρα ἐκληθη, οἱονεὶ λυτρα τις οὐ- ὐπερ των βοωνί V. 5sq. Κυτιση νόμου. χελωνης ειδη δύο, ορειον κρω θαλάσσιον. ων αἱ ορειναὶ χελωνα ὐπ ανέμων πληρουντα, ἄσπερ αἱ ορτυτες. η της ἐν κυτίνω διατρι- βουσης. κύτινοι δὲ ἐξανΘησεις των ροων. V. 56 t. Xέλaιον. . αντὶ του, δέακον ποικίλον. κω αγκωνας δύο ητοι κανόνας, octav δέδεντα αἱ νευραί κω π έζαις, τὸ P ωμοις φησὶ του ὀέρα- κου αυτης δύο παρέθηκε πηγματα, α φησιν αγκωνας. V.. 363. ' Γουρύνων δὲ βατράχων' κω λωδρους τους αναδεῖς, δια το βοαναεὶ τν φων ν τραχυτέρα. Δαμασοι o. ἔψησειας. Τοκηας. των τερύν ων φησι, τουτέσσι των μικρων βατράχων τους άνωδεῖς. πράσων, η ρίδες η ρυγγου, o ἐέιν ειδος βοτάνης, προσπάσσων ἀμμωνιακὸν κω χορτάσας, ἡγιάσεις τον κάμνοντα. 'AR ως. X Lσρω σκα μμων ιον. τούτοις εἰ κορέσοις τον ανθρωπον, κω Θανάτου πλησίον ἐλθόντα σωσεις. V. 567. Φρύνοιο. περὶ
φρύνου διαλέγεται, οὐ se ' βατράχου εἶδος. εἰς δὲ τον τέλειον λόγον προδε πῖον το τ . ενιοι δὲ αγνοουντες γράφουσι μετὰ E 3 του
95쪽
βάτραχου ' ἐπεὶ ὀμογενη τὰ ζωά εἰσιν. ἡ γὰρ κωφος βάτραχόσιέιν, αRc οὐ φρῖνος. ὁ υο δὲ γένη τῶν βατράχων. καί ὀ uεν φθεγγόuευοe άμαβὴς, ὁ δὲ κωφος θανάσιμος. Horum postreisina verba Editus svira habet. Aτει δὲ χλόον, δηλονότι
97쪽
xsia i δια των βατράχων γιγνομένη, ἐσ7ὶ τοιαύτη. A βίνουσι
πω κατακεν τοῖσιν ολον τα σωμα, φυλασσόμενοι κατὰ βάθοu ποιεῖσθαι τα κεντήματα, αὐτὴν δὲ μόνην παίοντες την ἐπιφάνειαν
99쪽
Ἀφροδίτην ἐκόσμησεν, οτι περὶ καλους αI αθάνατοι ηρισαν Θεοί. ουτω. την η θην ἐκόσμησαν αἰ θεοὶ τοῖς ἔνθεσι των βοτανων, και ταῖς λόχμους, ενθα δια κοίλους εἰς αμιλαν κριθησόμενα παρεγένοντο. Δίκῖυννα δὲ κου η 'Αρτεμις λέγετοώ. κά το τέης, ησῖινος ἐμίσησε. V. 6 a a. Tαυτης ουν, φησὶ, της μυρσίνης τοεὐανθὲο ἔφελος. ο γαρ καρπὸς αυτης ωφέλιμός ἐσΤι τοῖς πασχουσιν, ο ιτ ι την καρπὸν τον πορφυρουν, τον συναύξοντα ταῖς χειμεριναῖς νυεὶν, οιονεὶ τω εαρι. η τὸν συναυξοντα ταῖς χειμεριναῖς πνοαῖς η ημέρως ' μαλον γαρ τω χειμωνι ανθεῖν τουτόν φησι τὸν καρπον, απὸ της ευνδρου ναπης λαβων, κωθαλφθέντα ταῖς του ηλίου αέῖσι λειωσα , τουτέσΤι, δερανθέντα λειωσας, κω τὸν χυλὸν ὀί χόνης η κυρτίδος ἐκπιέσας δίδου κο- συλην τω μέτρω πεπληρωμένην ἐν κυαθε, η κω κοτύλης πλεῖον. Εὐαλθὲο, το εὐανθὲς ἔφελος. κοα ηελίοιο βολνο, ητοι
νυν ημων τὸν νόμον φυλασσοις του ξενίου Διός. M νησ= ιν γαρ