장음표시 사용
111쪽
να. Hesychins: άλίλαγξ, ἡ πλίνη. quin us ex hoe nostro eorrigerulus. Hinc άλαλύκτη uis κατά διάνοιαν ταράσσομαι ex uiat . κ. 94. Ab δεύω est αλαλυω, ab δευο ἔλυγε et αλα- λυνε . Hesyctitas: ἀλαλύεσθίω, φοβεῖσθω, δεύειν. Idem αλυχία, αδημονία, ακηδία. Diost et gravitatem pectora hyp ehonficioque affert, curn salutant nullioriana eruptione. Multoaeeuratius Aetius: καὶ καρδιωγμος,, καὶ πόνος πλευρων καιθώρακος βοὸς καὶ ὐποχονδρίων. ἐπερείδει γὰρ οδύνη τις καιολν περι τον Mφαλ . Qilae pessime vertit Cornaratis. U. I P. Δύν. Scholia: τη ταλαιπωρία τοὐ πάθουe τὸ της παρδίας ἄκρον υπιδάκνεται. Post ἐπικαρδιοων, eXcidit colon. V. 2o. Naια- e. Scholia: της κοίλης, της κατωτάτω, κατὰ το Δρον και σκλειέον σῖ-α της νειαίρης γα σρόο άειρόμενον τὸ σύρμακον. 6όμα δὲ γασυὸς, ό Gόμαχος. ποι νικωο n ἐειφρασεν ἡ δὲ κάκωσις, φησὶν, ἐπιτίθεται τω ri ματι της κοιλίας, o δὴ δια παντὸς λεπιδε ἐσλ. Rut nius: ora ὁ Hόμαχος οδυναται, καὶ μάλισ, δη δνθα εἰσω αI - του λεγόμεναι παρὰ πάντων πύλα. . Noster infra a Io. νειαίραν σάρκα intimam, exuennam carnem vocat. Erotianus in Sosiario Hippocr. recte interpretatur την κάτω κοιλίαν. ubi
112쪽
vule Heringae obser v. p. 8. Arati νασῖοι ,εια ν German, Cus aIuunt vertit. Latini similiter alaum inferiorem dixeriant, ut docui ad Catonis de Re Nilli ea cap. Is 6. a. Alter Scholi
παντὸς μένον, των πόνων ἐπιτριβόντων αυτὸ , κω των ἄλγ δόνων αὐτν τε τν τασῖρὰ το α ν κω - κάτω παρέχειν ἐντέρω φλεγμονην πέφυκm . τι ἐς τουτο κωλεν προσαγορευουσι τα ἔντερον. αρχη ὀέ ἐσλ μὲν τουτο των κάτω του ανθρωπον
κύτη τοὐ ονόματος ἡ κλησις μαρτυρεῖ Q e sunt asini Otium eum m inepta. Seholia interpretantur πύλην hane de py-Ioro, et ἐπικέκλιτα explicant, quasi scriptum sit ἐπικέκλεισναι. Ita etim Gorraeus: eramque elattilantur magno intestina d lare. De pyloro assentior Scholiis; de reliqua interpretatione minime. Poeta grammaticus haec venia maasi epissidium ad-3unxit mentioni Oris ventricula, quo claritu sitiam elus demo straret anteriorem et ad versium pyloro seu initio intestinoriam. Atque ita video elimi alterum Scholioriam auctorem in para
113쪽
phrasi hujns Ioel intellexisse verba poetae: Ita enim siler
διὸ καὶ τον Gόμαχον αεικίνητον ἔντα ἐμποδίζουσα κλείει. τηνει κοιλίαν πνευμάτωv ἐμπίπλησι κώ το κωλον. - V. 23. Πρωτον κώλων - ἐμφερεν αβαρ ves αἰδως P
Tis Nam postrema vox nota est perstrapta. Ad κόλωυ glossa
V. 24. Norεων υπολείπεται Paris. Scholia: παρακολουθεῖα aὶ ἐκ των βλεφύρων κα των μεχων υτρὰ υπόσΤαῖς. Eu-teeninse αλα γὰρ ἐπακολουθεῖ της ἀκονίτου τοῖς πιουσιν απὸ
πλνθος αυτων πολυ, ρώσθω δὲ και τὴν γασ=έρα. Dioscor. oeuloriam humi statem prolicit. Aelius: οἱ δὲ όφθαλμοὶ ταραχωδεις γίγνονται κώ υφαιμοι κώ δακρυουσιν. in Codice male est τροχωδειο scriptum. Scribonius sudorem frigidiain circa oculos et frontem maxime apparere ait. Vides dissensum me- Teoruini Alter Sehesiorum auctor: και τοῖο μέλεσιν ἱδρωτας. V. M. Κυκοωμενη Paris. ηλιΘα.Goeu. Scholia: τ υ δὲ
κοιλίαν πνευμάτων ἐμπίμπλησι κω το κωλον. ἡ ' '.
. V. 26. ' νaρθε κατὰ M. R. Lorr. et Goett. nisi quod Meearil. vulgatum δουὲρ est in lacuna. Deinceps λίζει Paris Scholia: 3 δὲ γασιηρ πνευματουμενη κώ ταρασσομένη - μεν-ο των πνευμάτων ἄνωθεν ἐκβάλει, - τα δὲ λοιποῦ, οῦτινα κα-- τον ὀμφαλὸν ἰδρυνθέντα, ἐμφράσσει την κοιλίαν. Eutecnius: πνευμάτων τε ἐν αυτν γίγνεσθαι διαδρομὰς συχνῶς, οῦ κώ Τηρίλννα ποRάκις περὶ τον ὀμφαλὸν αυτὸν άσχετους το lόδμας πέφυκεν ἐμποιεῖν. Aelius: κοὐ φορὰ γίγνεται μετὰ πνευμάτων πολ ωv. Cornaru verso expressit vitiosam Coilm. eis lectionem φθορά. Scribonius: Instantur intestina, et venis ii plurimum euiluunt, qui biberiant. Similis locus est infra: versu 595. τότε γασ7ρὶ πέση βάρος, άμφι δὲ μέσσον πνευματ άνειλησαντα κατ όμφάλ- βρομέησι. Ubi vide notas. . v. 27. 'Εαβάρος Paris Scholia: πνευμάτωσιο δὲ πολη καὶ βάρος κεφαλης κοῖ κροτάφων παλμός. Sed alter auctor Scholiorum: κώ τν κεφαλε βάρος , - τῶῖς ιεμπροτάφοις παλ-
114쪽
μὸν παρέχουσα - ἔκφρονας ποιεῖ καὶ ἀσθενεῖς. Eutecnius. βαρυτης ra 3εινη της κεφαλης ἐπὶ τούτοις κά των κροτάφων παλμος Aύποισ=ος κρατεῖ. . Aelius: βαρύνεταί τε κεφαλ . κω κρόταφοι πάλονται - ἐπιμένοντος. n. του. .κακοῖ κά νρ μος ααὐ παλμός κα οἴ3ησις παντὸς του σώματος ἐπακολουθεῖ
Scribonius: capuisque dolorem habent cum vertigine quadam assidua quidem, sed praeeiplae, cum se e lectulo levare conaniatur. Ρroprium est autem hujus mali medicamenti protinus Iividos artieulos et artus sacere. Quae postrema signa praeterea nealo postlit. rv. 28. Διπλόα. Scholia: διπλα όρα, οῖα συμβαίνει τοῖς σκοτωμένοις τν μον' οἴτω, φησὶ, βαρεῖτω υπο του φαρμάκου ὁ πιων αυτό, ώς άνηρ κραιπαλων. Elneenim: ορῆν τε οἱ των τοιούτων όφθαλμοὶ δοκοῖσιν ου κατὰ τί αυτὰ, ουδ' νπερ προσέκει τοῖς ὀρωσιν, άκ ἐνηALαγμAως. το τοὐν αυτ. καθ' αυτὸ πολαπλοῖν νομίζει, καὶ τὰ δύο ὀρων οἴεται τέσσαρα, ἄσπερ αν οινός τις otτος ων και κραιπαλων τύχην.
. 29. Δεδημένος Paris. UOlilit m μένος, credo. Ad χαλικρα* glossa interi. Goeti. habet χαλώση κάρα et ad νύχια habet ἔωθινός. Α χαλις, χάλιε, meriam Uinum, si χάλιμος, χαλιαρὸς, χαλίκραιοe. Vide Hesychitina h. v. ElymoL M. Seliolia Apollonii Rhodii l. 473. Eustath. ad Homeri P. 147 r. a I Dionysii Pei Ieg. vers. 948. TZetZena ad Lycophr. p. 88. αp. Is a. denique Philemonis exeerpta apud Villoison in Apo, lonii Lexim Homerae. p. 849. TOm. II. IL
115쪽
Idem aecidit Galeno in Gloss. Hippoer. qui radirem squillae
si utile in facit, et noniinis rationem inde derivat. 'Aκουαι. ις. Me die. οἰκοναίν. Scholia: ἐν τοῖς τόποις, οδ γίγνονται αἱ οἰκόναι. τας δὲ οἰκόνας οἱ μὲν ἐν Ἐρακλείην φασὶ et6νεσ3ου, οἱ δὲ ἐν Ἐρμιδνν, οἱ δὲ ἐν Τανάγρα. Plinius 27. s. a. . Nasticiar in nuclis ciuitibus, qtlas aconas vorant, et ideo aeonitum aliqui rixere, nullo juxta ne pulvere auidem nutriόnte. Hane alimri rationem no binis attulere. Alii quoniam Vis eadent in niorte esset, qllae contriis adferri aetiiti deis terendam, statinaque admota velocitas sentiretur. Altera et, niologia respicit Verbum graecum ακονιτὶ, sine Pulvere. Aelius Proni Otiis in lituo περὶ ἰοβόλων κώ δηλητηρίων φαρμακωυ manuscripto in Vaticana Bibl. apud Mercurialeni R
μένας τούτου πνιγμό9 υπομένειν. Antigonus Caryst. In Hist. Ρaradoxa e. I 3I. Θεόπομπος δέ φησιν ὁ ΒΤοριογράφος το καλου μενον α κόνιτον γίγνεσθαι μὲν περὶ Ἱερακλείαν - ἐν ταῖς όνσααζομεναιο Ἀκόναις, οθεν κω r c προσηγορίας τετυχηκέναι δυναμικον δὲ ἐναργως ον ουκ ἐνεργεῖν eυδεν αν π* τις π γα- νον ταυτην ἡμεραν. 'nc Ἀγαθαρχου του τυραννου πολους ἀποαεῖεΓαντος φαραακω και πaιρωμενου λανθανειν, ως ἐγένετο συμφαν e. τοῖς πλείσλους Ἀρακλειωτων ου πρότερον ἐδέναι προτου φαγεῖν πήγανον. Eadem ex Theopompi Historiarum tricesimo octavo libro narravit Ailaenaeus 3. p. 8 s. ubi rectius Oearchus tyrannus, sed vitio librarii venenum κώνειον nonnunatur. De Clearcho hoe vide Memnonis Excerpta p. 63.
' a V. U. Θηλει v. Mirum est libros seriptos in hae Iemone consentire, aperte tamen vitiosa. Meliorem medicinam ea,
116쪽
φορίων δὲ θηλυκως λέγει την βορον ν - ολω Μεθόδιοe. In Etymologico Gudiano ΜSto legitur Δονίοιο, et inulta desunt eX edito supplenda, adeoque nonien Meilaodit. Eadem fere Enstathius ad Dionysii Perleges vers. 787. et 79 I. L vum Euphorionis integriorem habent Seholia Apollonia II 3s . Etsi vero ira eonstat Euphorionem dixisse femineo seXu τηνακόνιτον, nihil tamen inde proficimus ad hirjus loci emendatioἀnem, nisi malis legere θηλείη άκόνιτος. Ubi tamen, quem sensum tribuas τω Θ λεβ, dubium est. ορόγκοις. Schesia: τοῖς μετεωροue τόποις; απὸ του σου. ερεινους τόπους ἔγκους εχειν, η τοῖς τόποις od αοχὰς ἔχον- θιν. Stephanus Byn Ἀκόναι πολιχνίον πλησίον Ἐρακλείας Hesychius: όρωνα , των όρων τα ογκωδη, α και ὀρόγχθους καλουσιν. ubi legendum όρόγκη -- όρόγκους.
Ceterum de ipsa herba ita Theophr. H. P. 9. I9. Το δὲ θηλυφόνου ' οἱ δὲ σκορπίον καλουσι, διὰ τὸ την ρίζαν ὁμοίαν
η ρίζα η φυλον, αυθημερόν. χρησιμον δὲ προς σκορπίου πλη- ην πινόμενον. ἔχει δὲ το μὲν φυλον ομοιον κυκλαμίνω, τησιὲ ρίζαν, ωσπερ ἐλέχθη, σκορπίω. φυεται D ωσπερ η ἄγρω-Hις, κοὐ τόνατα ἴκει, φιλεῖ χωρία σκιωδη. Quem locu in hune vertit Plinius a s. c. 7s. Sehesia Nicandri, ριζῖον τί ἐσ
βοτανης ομοιον αγρωσῖδι. Aetlus e. 59. aeonitum ait a qtu busdam irin silvestrem diei. Sed Codex graeeus integrior se habet: το ακόνιτον απὸ του τόπου ακονίσ7ομον ονομάζεται, ο
117쪽
Idem aeculit Galeno in Gloss. Hippoei'. qui radioena squil sutile in facit, et norninis rationem inde derivat. Ἀκουαίοιο. Medie. ἀκοναίν. Sela Olia: ἐν τοῖς τόποις, οδ γίγνοντοia αἱ άκόναι. τας H ακόνας οἱ μὲν ἐν Ηρακλεια φασὶ γνεσ3αι, οἱ δε ἐν Ἐρμώνν, οἱ δε ἐν Τανάγρα. Plinius 27. s. n. . Nastici ir in nudis caluibus, qtlas aeonas vocant, et ideo aeonitum aliqiri dixere, nullo yixta ne pulvere quidem nutriente. Hane aliqlli rationem hominis attulere. Alii quoniam vis eadem iii inorte esset, quae cotibus adferri aetem dolerendam, stata nupte admota velocitas sentiretur. Altera et 1 mulogia respicit verbum graeemn ἀκονιτὶ, sine pulvere. Aelius Promotiis in libro περι ἰοβόλων κα δηλη ηρίων φαρμάκων manuscripto in Vaticana Bibl. apud Mercurialem WI- 3. e.. A, τε ἀκόνιτον φύεται μὲν ἐν άκόναις. λόφοι δέ έσΤιν ἐν
Hἁι διεμφερές απο του τόπου τοὐτα ἔνομα κέκδεται, a κω αρδαλία γχές τινες όνσὶιάζουσιν, δια - ρας παρδάλειe άπογευε- μένας τούτου πνιγ 9 ὐπομένειν. Antigonus Caryst. ln Aist. Parat OXa e. 131. Θεοπομπος δέ φησιν ὁ ΒΤοριογραφος το κα- λούμενον άκόνιτον γίγνaσθω μὲν περὶ ' Ηρακλaιαν - ἐν ταχύ ό uαζομέναις Ἀκόναις, οεν κω νης προσηγορίας τετυχηκέναι δυναμικὸν δὲ ἐναργως ον οὐκ ἐνεργεῖν οὐδεν αν πών τις π γα- ναν ταύτην ημέραν. N.ς Ἀγαθαρχον του τυράννου πολοῖς απμαῖ εἰναντος φαραάκω καἰ πειρωμένου λανθάνειν, ρύς ἐγένετο συμ-φα ae, τοῖς πλείέους Ηρακλειωτῶν οὐ πρότερον σιέναι προσοῖ φαγεῖν πήγαγον. Eadem ex Theopompi Historiarum tricesimo Oetavo libro narravit Athenaeira 3. p. 85. libi remus Oeare is tyrannus, sed vitio librarii venenum κώνειον nona natur. De Clearetra hoc vide Memnonis Excerpta p. 63. ed. OX Ou. I' 'V. U. Θηλε M. Mirum est libros seriptos in hae temone ponsentire, aperte tamen vitiosa. Meliorem medicinam ea,
118쪽
Etymologico Gudiano MSto Ie tur Δονλe, et multa desunt ex edito supplenda, adeoqlle noliten Mettio si. Eadem fere habet Enstathius ad Dionysii Peneges vers. 787. et 79 I. LO. vum Euphorionis integriore in habent Seholia Apollonii II 3s . Etsi vero ita eonstat Euphomonem dixisse femineo sexu την ἀκόνιτον, nihil tamen inde profielmus ad hujus Ioel emendatio Mnem, nisi malis legere Θ λείη Δόνιτος. Ubi tauten, quem sensum tribuas σω θηλείει dubitani est.
Hesychius: όρωγκη, νων όρων τα όγκώδη, α καἰ ὀρόγχθους καλοῖσιν. ubi legentium μόγκη - όρόγκου e. Ceterum de ipse herea ira Theophr. H. P. 9. I9. To δὲ Θ λυφόνον ' οἱ δὲ σκορπών καλούσι, δια το την νίζαν ὁμοί-
η μζα η φύλλον, αὐθημερόν. χρήσιμον δὲ προς σκορπίου πλη- v v πινόμενον. Φχει δὲ το μὲν φύλον ομοιον κυκλαμίνω, την ὲ ρίζαν, ωσπερ ἐλέχθη, σκορπίω. φύεται δὲ ωσπερ i ἄγρω- σῖς, και γόνατα εχει, φιλεῖ δὲ χωρία σκιωδη. Queni locum
latine vertit Plinius et s. s et s. Seholia Nieandra, si ον et ἐκ
119쪽
uhes, thelyphonum, nivoctonum et canunaron dictim micem ha re ait scorpionis catallae sivilem; eanique carnibita adis milia in occidere pantheras, Ita pos et sues, atque omnino Onines. feras. Alterius aconiti lyeoctoni et cynoctoni dicti rassices esse smiles istissae tentaeulis et nigras, easqiae admistas carnibus enidis Ilipos occidere refert cap. 78. Hujus vero ra sicem. Theophr. H. P. 9. I 6. similem esse ait καρύα fornaa et colore; tibi Marcelliu et Saracentis reponnnt καρίδι i. e. sint illae. Dα veneno ita Plinitur ea est, inquit, natura, ut hominem oeci. dat, nisi invenerit, qM, 1 in hontine perimat; cuni eo solo colluctatur, velut pari intus invento. bola haec pugna est, cum venenum in viseeribus reperit; natriamque exitialia per se ambo cum sint diro venena, in holmine commoriuotur, ut homo supersit. Husis mirabilis sententiae argumentinu et ex ena plitin praebet Plutarchus in Crasso T. Ill. p. 96. ed. B ani, tibi Orodi, mortam aliqpo in hydropem converso laboranti, mlius Phraates aconitum propinasse, atque ita praeter exspectationena et consilivin morbo allevasse aegroem dicitur. Recentiorum herbarioriana opiniones de aconito collegit Beeniann ad Aristotel. Mirsi. Ausc. P. I 24. post quem cominparari potest E. F. Schulge in Toxieologia Ueteriam. Halae I 788. p. I 3. et seqq. Equidem ad liquidum per lucere disputationeni hane non possum; igitur plura de variis vibroruni doctorum opinionibus inemorare nolui. Nicander ape te uni aconito tribuit cognomina plura, quae alii totident fera diversis plantis assigrarunt. Qui vero in postqrum accuratius et meliora etini fortuna hiljus veneni historia in examinabunt, reperient illi saltem hic congestam notitiarum materiam copi
Mimani et accurate dispositam. i. H
V. 43. Ἀρκει Medici et G. pro ἔλκαρ. In Guet t. adstri.
120쪽
Scilicet graece κονία non solum cinis lixivim, humorqtie cineriam percolatus, sed et lixivium calcis, ipsamque calcem vivani significat. Ut egregie doctiit itarnacius. ad GaIeIrum cisi
Paris. Vulgo αφυσσω. Selaosia: οἶνον πυ ον ἐν τρυβλωμετρη ἱὸν cita G. pro uετρητον αντὶ του μετρησας, αφνσσνς. Eutecnius: νιρρον interpretatur μέλανα. in I aeriae. 3 3 9. similiter κέραδος Osνης interpretantur Sehosia nigrum Vinum nescio, quam bene. Uox ἐωριβι mihi sussiecta est pro vase τρυβλίν; et video nunc Zeunium in Animadv. ad Nisandrum, vittebergae 1776. e sitis p. Io. lapicari olim fuisse h. l.