Nicandri Alexipharmaca, seu De venenis in potu cibove homini datis eorumque remediis carmen. Cum scholiis Graecis et Eutecnii sophistae paraphrasi graeca. Ex libris scriptis emendavit animadversionibusque et paraphrasi latina illustravit Jo. Gottlob

81쪽

μοίρας, μέσας μεν ομος, δοιας δὲ γλυκέος, τουτέσjι tae δύο μοίρας γλυκέος καὶ την μέσην τούτων, τουτέσJι την μίαν ἔξους.

V. 36n. 'Aλα κέ του ἐκ νηο Λιβύης σιλφίου τὰς ρίζας

82쪽

σὶ Θους της ἔρνιθος ό χυλὸς η ετερον βοηθημα λέγει, χυλὸν

την τε. Τρῆτο δε τὸ ποτὸν τν μεν γεύσει μ' ἰν ομοιον νάρδε, του δὲ πεπωκότος τὰς μεν σιαγονας ἐνέπλησε, τοῖς Ea του σωματος πασι μέλεσι τρόμον ἐπενεγκε Μαι παραφροσύνην ἐν το a

83쪽

παρά τινων θυλάκιον τῆς νάρδου ονομάζεται adii. G. v. 4o4. AI ἐξοχα αὐξάνουσι Κέέρου, ποταμοῖ Παμφυλίας ἡ Κιλικίας. . V. 4O5. To σμυρνεῖον παραπλέσιον ἐέι νάρθηκι, το δὲ σπέρμα πράσου ἐχρι, οσμῆν δὲ σμύρνης. Αἴνυσο, λάβε. V. 4O6. ΤΟ Η θιὸα, ωφειλεν ἶριν, ωσπερ εριν. εἴη δὲ cκαι Om. G. ο τ νως ἰρίς, ωσπερ βολίς, ἡ ωο Κύπριδα. Λειριόεν κάρη, τοτου κρίνου ανθημα. Ἀφρω, ἡ Ἀφροδίτη, ἡ ἀφρογεν ς' υπωκοριέικῶς. V. 4o T. Θρίοις, φύλοις. D νειδείη ν, αἰσχύνην, βρωμήεvτος, του ἴνου. Ἐ ναλδήσασα, ἐναυε σασα, Κορύνην, το αιδοῖον τοῖ ονου. Λειριόεν κάρη, την κεφαλῆντοὐ κρίιου. τοῖ λειρίου. λείριον δέ φασι το κρίνον. G.) Τολτο ὀὲ λέγει Φίσαι τῆ Ἀφροδίτν περι εὐχροίας, την δὲ ὀργισθεῖσαν ' δμοιον αἰδοίω ποιῆσαι ἔνου. V. 4 32. Σκύλαιο, ειρησον. Ἐπεσίνατο, εβλαψεν. Περὶ κόρσaα πλάσσοις' ἐπίπλασσε την κεφαλ v. Σκύλαι ο κάρη. κελεύει ευραν την κεφαλὴν αὐτου και καταπλάέειν πηγάνω κω αλεύρω κριθίνω και ποτίζειν νάρδω ως πλεῖσ=ον, κω οεους ἐσκευασμένου. βλαέεσθαι

δέ φησι τὸ πήγανον υπὸ τῆς κάμπηο. VALωe. Σύρισον, φησὶ,

τὴν κεφαλὴν, κω κατάπλασσον ωμῆ λύσει μετὰ πηγάνου. τὸ δὲ π γανον παρὰ τὸ π γνυσθαι τὸν γονήν ' εέι δὲ κω ἐπισχετικὸν τῆς συνουσίαο ' διο και οἱ μυούμενοι αὐτω χρωνται. ἡ

διὰ τὸ ἐν πάγοιο φύεσθαι τὸ πήγανον. Ἀλως. Σκύλαιο, φησὶ, τὴν κεφαλὴν τος πηγάνου και ἔπαρον αυτοῖ τὴν λάχνην, ἡγουν τὸ ἔνθος, κα ona. G.) κόψας αυτὸ κάτωθεν εὐήκει ευρω, οισιν εὐακινέτω, κώ adci. G. εψησον ἄλευρα κριθων νεάλεσ=α,

84쪽

G J V. 4r'. νέον. σπείρημα λεγει λεγεται G. 9 το ἄκρον της κόμης, o Dyιν απαλόν. o Zy πολακις συμβαίνει τοῖς ηθη δυνααίνοις παισὶ χωρὶς των τιθηνων πορευεσθαι κω ἐσθιείν. AALως. Νεον σπείρημα. οἱ ετι τας τρίχας α ποτης σπορας φθερούντες. σπείρημα γαρ το σπέρμα. Ἀμφι-

καρηγα κομαων. ηγουν τά περὶ την κεφαλην των κοιχων. 'ραφεται ἡ δὲ το σπ έρχονται κω τ εύχοντας, αντι του ποιοῖσιν. e δὲ νους τοιουτος ' τα πωδία τα νεωσ7ὶ έκφυγόντα σο ἐπὶ γαπιέρα συρεψαι κω τετραποδίζειν, κω απειπαμενατων τριχων το αμφικαθηγον, τουτέσ7ι, τα νεωσ=ὶ κουρευθέντα κω αρεαμενα περιπατερ ανευ της τροφου. λέγει δε τα Ουτοι περι τα τέσσαρα ετη καὶ τα πέντε. ταύτα γαρ έπιτυγχανοντα

85쪽

V. 4a9. Κίχορα δε και καρθαμβας, εἴδη λαχάνων, κω γηθυλλίδας, εἶδος κρομμύων , ητοι τας κεφαλας, η τας ρίζας, η ταὐπ' ἐνίων λεγόμενα αγριόφυτα. αγριόφυλα G. V. 432. Κω ευαγλις, κxλας αγλίθας εχουσα. αγλίδες οἱ κόκκοι, αύν αἱ κεφαλαὶ των σκορόδων συγκεινται, απερ σκελίδια ησυν θεια φησι. In GOett. Sehol. sic est: προεμιδες H αιτων σκορόδων δέσμαι. κώδεια η κεφαλη. αγλιθες δε οἱ κοκκοι , α ων αἱ κεφαλαὶ των σκορόδων συν Τανται. Isti ex Aristoph. Acharn. 83 3. lege τροπελιδες θ τα δὲ κίχορα ia Amτικοὶ κιχ ρια φασιν, ημεῖς ὁa γογγύλια. c. αθυας το νέον κρόμμυον Om. G.)U. 433. Κεβληγόνου, της ἐν τν κεφαλν τον γόνον ἐχούσης, o DJι το σπέρμα. συγγενες γαρ το β τω φ. και Καλλιγαχος ' αμφί τε κεβλην εἰργμένος αγλίθων Οἶλον εχει GLφανον. τινὲς της κατα την κεφαλην κομώσνς μηκωνος. βοταννταρ ἐέιν η μ κων, D τν κεφαλη εχουσα τον γόνον. και Εὐ' φορίων περὶ της Ἀθηνας κεβληγονου Ἀτρυτώνης. ad i. G. μηκων δὲ ε 3rru παρὰ τὸ μν κονεῖν, o ιέι μη ἐνεργεῖν. κονεῖν ταρ λέγaται το ἐνεργάδ. κωλυτικον δε τουτο των κατα φύσιν ἐνεργειων. V. 434. Καθυπνέας, ἡπνοοῦντας. αγει γαρτο μηκωνειον ast υπνον. ἐτυμολογοῖσι ὀβ την μηκωνα ητοι τηνμη άκονεῖν, ώς ευνται, μηδὲ ἐνεργεῖν ποιοῖσαν. V. 435. Ἀντὶ του οὐκ ανοιγονται οἱ όφθαλμοί το δε δέδηεν αντι του ὁ δήται, δεσμεῖrαι. Uὀμνεις ὁὲ OOZης, όδμην εἴκων τ υ απὸ του ότου. φέρεται γαρ βρως ψυχομένου του σώματος. τὸ δὲ πρόσωπον Disisset by Coos

86쪽

πρόσωπον ωχρον γίνεται και τα χείλη ἐμπίμπραται. v. 43y. Παῖρον. ἐκ δὲ του αυχένος ολίγον ἔσυα ἐλκόμενον ψυχρον διέρχεται, κω πάρεσις των σιαγόνων γίνεταου. πολάκις δὲ καιοι ονυχες πελιδνοὶ γινόμενοι, cci ο om. G. ἐντὸς γυῖ α ατος χωρουντος. και η φις Uρεβλουμένη , κα οἱ οφθαλμοὶ κοῖλοι γινόμενοι θάνατον ἀπαγγέλουσιν. V. 443. Mέλοιο δὲ ἐπιμελου της Θεραπείας και βοηθείας, γλυκυν Θερμὸν οἶνον διδοῖς αυτω. V. 444. Κεκαφηότα ἀντὶ του ὀλιγοψυχοῖντα πληροῖς , και τινθαλέω, Θερμω, διαπύρω. V. 445. Ἐργω μ λίσσης, αντὶ του σύμμισγε και μέλι μετά θερμοῖ οDου. ' mrῖβος δὲ Ἀτλκολ απὸ 'Τμηύου του ἔρους in Wικης. v. 446. Mόσχου. αἱ μέλισσαι, ως φησιν αυτός ' ωποι μὲν σφη κων γένεσις, ταυροι δὲ μελισσων. V. 448. Κατὰ δρυός. παλαιάν τινα μελιτΤουργίαν ἐκ Θετω. μηπω γὰρ ημερούμε

ποιοῖσιν. c τὸ δὲ ἐκ σαντο αντὶ του κατεσκεύασαν. adii. G. Ἀλως. τουτο κω Ἐσίοδος ' σκρη μέν τε φέρει βαλάνους, μέσσν δὲ μελίσσας. και Φωκυλίδης ' καμνει δ' ηερόφοιτοσάριέοπόνος τε μέλισσα, Σὲ πέτρης κοίλης κατὰ χηραμὸν, ηδονάκεσσιν, es δρυὸς ωγυγίης κατὰ κοιλάδος ἐνδόθι σίμβλων Σμηνεσι μυριότρητα κατ ἄγγεα κηροδομοῖσα. ad i. G. v. 449. Φησὶ δὲ οτι ἐν τω 'Υμητῖω πρωτον ἐγένοντο μέλισσαι. συνομηρεες, συνερχόμεναι βοτρυξόν. πολυωπέας, ποχ ὼς όπὰς ἐχουσας ' τοιαυτα γὰρ τὰ κηρία. V. 4so. Ομπω οι μέλιτὰ δεδευμένοι πυροὶ. και Καλίμαχος ' ἐν δὲ Θεοῖσιν ἐπὶ φλογὶ καιέμεν ομπνας. τούτους γὰρ Δημητρι ἔθυον. Νίκανδρος δὲ ἰδίως εἴρηκε τὰ κηρία ομπας. V. 45 1. Ἀντὶ τοὐ διερχόμεναι τὰ θύμα ' τοῖς ποσί το δὲ ἀ v Θ a μ ό ε σ σ α ν γράφεται και η νεμόεσσαν. ἐρείκη δέ ἐσ=ι δένδρον, οὐ τὰ φύλα οἱ μυούμενοι ὐποέρωννύουσι διὰ τe ψυκῖκὰ εἶναι και αγώ. LUι γὰρ τὸ ἀγνεύειν, ἀγονεύειν, και χωρὶς γογης μένειν. . V. Met. ΓΗ σύνταεις οἴτως. η κω ἰρινέου μαλὸν βαθύν κορέσκωνελκοις, αντὶ τοὐ δεκε τον ἰον, ὀχλίζων διὰ τὸ κλείειν τί Gμα

88쪽

κα ἔζειν ποιεῖ cpost μολύνν ita pergit G. M ου δηλοῖ το

φθείρει. αυεὶς εἰ δος ἰχθύος ομοιον θύννω. . αὐείδα χραων , τουτέέι τo. σωμα αφανίζει. αύεις δε το σωμα ' μετα γὰρ τοάγρευθηναι οἷον 33 τινα ἰχειν, at μενοι et cet.) V. 47 o. 'Ο λαγωὸς νεωσ7ὶ γεννηθεὶς ὀμοιος ἐσδε ταῖς Θριειν ηγουν κατὰ τὰς τρίχας της τευθίδος. V. 47 L. Τεύθου. τουτέσδε του 'gήρουνοή. 'Υ π όστλίγγεσσιν. ἐπειδη γλ νωδης υπάρχει. οέλιγγας δὲ λέγει τοῖς βοσ=ρύχους, ο ιέι τὰς κόμας των τευθίδων κώ σηπιων, ἐν αῖς ἄρτι γεννωμενοι οι Θαλάσσιοι λα- τωοι διατρίβουσι. V. 473. Xυλῆ, τω μέλανι. Ἀγρωσ= ρος. ἐπειδὰν γαρ τὸν τον δι- , ἐκβάλει το μέλαν εις την Θάλασσων, Kα αθεωρητος v. τοῖς δε πίνουσιν ακολουθεῖ σκό- τω τις χολωδης, ἰκ ρωὁης. τοῖτο γαρ φησι ' των ητοι ζοφόειο ' τουτεύι, των φαγόντων τον λαγωόν. Περ ισΤολαδην δὲαντὶ τοὐ οὐκ αΘροαι, ἀχά οῖον κατὰ σΤαλαγμὸν ἐλατ7οὐνται. Ο δὲ λόγοι' αἱ δὲ σάρκες Οἶον κατὰ σΤαλαγμὸν ἐκ του κατ ολί- τον τηκόμεναι κω κατασ=άζουσαι φθείροντα. ἡ δὲ τροφηνοὐ προσίεται. V. 476. Ῥινος. αρσενικως ειπεν o ρινός,

τουτέσ=ι το δέρμα. κά του δέρματος κατὰ την ἐπιφάνειαν γίνεται επαρμα, μάλιέα δὲ περὶ τὰ σφυρά. περὶ δὲ τὰ αοδ προσωπου Uλα γίνεται οἰδημωτα ἐν ἐρυθηματι. V. 478. Κυ- λοιδιόωντος τοὐς οφθαλμοῖς διοιδοῖντος κω κοίλους εχομτος' κοῖλοι γαρ. V. 479. Ἐπακολουθεῖ ταρ και ὀλιγωτεραεκκρισις. σων ούρων, ποτὲ μεν πορφυρῆ ποτὲ ὀὲ αἱματωδης, διὰ το εύεσθαι τὰ ἔντός. V. 48 l. Πας δὲ ελ οψ, τουτέσ=ιναθῖς, φανεὶς τοῖς οφθαλμοῖς αυτοῖ μισεῖται, τουτεHιν, ἐὰν nν ἰχθὐν, άποσ=ρέφεται. τοῖτο γὰρ σημαίνει το ἐμυδάεα-σ o. cάντὶ σοῖ ἐμυσάλτο add. G.) απεμυκ/ηρισε, . παρντησατο τοσοῖτον ως κώ ι αυτιάσαι και μέσαι ὐπο τηο α ὀίας βιάζε- σθω. V. 433. Tων μὲν φοιν ηεσσαν. γράφεταου νων

ῖ , πόσις

89쪽

ποσις ἐν Φωκίδι δοκεῖ ευρεθηνω. κελευει δὲ ἐλέβορον η σκωμωνιαν διδονα πίνειν τῶν καμνοντι, λα της κοιλίας φερομένης

κατενεχθείσης s. συγκριθν Om. G. κω το του φαρμάκου

πιεσθεῖσαν.

90쪽

σου υφάλμυρον βωλον τῆς γης. λέγει δὲ τὸ ἔλαι, ἡ του seo s. Τόν αλα. ἐν αλμυροῖς γὰρ τόποις οὐ γίγνεται . βδέλα.