Fabulae Aesopicae collectae ex recognitione Caroli Halmii

111쪽

Oυτω καὶ των παίδων Ουχ ομοίως τρέφονται οἱ υπο μητρυιῆς τρεφόμενοι τοῖς μητέρας ἔχουσι. 191h. υλλως. ληρ καὶ Καντουρός. C. 380. F. 3 I. 'Aνήρ τις κηπουρόν τινα θεασάμενος των λαχάνων

ἀρδείαν ποιουμενον, ἔφη πρὸς αυτόν' ,, πῶς τὰ μεν ἄγρια φυτὰ, μητε φυτευόμενα μήτε ἐργαζόμενα, ἄραῖα πεφύκασι, τὰ δὲ τῆς υμῶν φυτηκομίας πολλάκις ξηραί- 'νεται; U δε κηπουρὸς ἀντέφησεν, ,,ώς τὰ ἄγρια των φυτῶν μόνη τῆ θεία προνοία ἐφορῆται, τὰ δε ἡμερα υπὸ χειρὸς ἀνθρωπίνης ἐπιμελεῖται. - Ο λόγος δηλοῖ, ως κρείττων ἡ των μητέρων. ανα- τροφὴ πέφυκε τῆς των μητρυιῶν ἐπιμελείας.

102. πωρὸς καὶ Κυων. C. 67. F. 229. S. 119. πωροs κύων εἰς φρέαρ κατέπεσεν. υ δε κηπωρος βουλόμενος αυτὸν ἐκεῖθεν ἀναγαγεῖν, κατῆλθε καιαυτὸς εἰς τὸ φρέαρ. οἰηθεὶς δ' ὁ κύων, ώς κατωτέρω μῶλλον αυτὸν παραγέγονε καταδυσαι, τὸν κηπωρὸν στραφεὶς ἔδακεν. Ο δὲ μετ' oδύνης ἐπανιὼν ,, δίκαια - φησὶ ,, πέπονθα ' τί δη ποτε γὰρ τὸν αὐτόχειρα σῶσαι ἐσπούδασα; U μs ς πρὸς αδίκους καὶ ἀχαρίστους. ' 193. Κιθαρωδός. S. 120. C. 96. F. 248.3Kιθαρωδὸς ἄμουσος ἐν κεκονιαμένω οἴκω συνεχῶς

ἄδων, ἀντηχούσης ἴδὲJ αὐτῶ τῆς φωνῆς, ἄστε αυτὸν ν μίσαι εἴφωνον ειναι σφόδρα, καὶ δη ἐπαρθεὶς ἐπὶ τούτω ἔγνω δεῖν καὶ εἰς θέατρον εἰσελθεῖν' ἀφικόμενος δὲ ἐπι σκηνήν, και πάνυ κακῶς ἄδων λίθοις βαλλόμενος ἐξηλάθη. Οἴτω καὶ τῶν ὐητόρων ἔνιοι ἐν σχολαῖς ειναί τινες

112쪽

3κουντες, οταν ἐπὶ τας πολιτεως αφίκωνται, ουδενος εὐρίσκονται. 104. Κ λα. S M. c. 200 et p. 369. F. 73. 'πν τινι μυρσινῶνι κίχλα ἐνέμετο ' δια δὲ την γλυ-υτητα του καρπου ουκ αφίστατο. 11ευτης δὲ παρατη-

ησάμενος ἐμφιλοχωρουσαν ἰξεύσας συνελαβε ' καὶ δηέλλουσα ἀναιρεῖσθαι εφη ' ,, δειλαία εἰμὶ, ητις διὰ ροφης γλυκυτητα ζωης στερίσκομαι λόγος ευκαιρος πρὸς ἄνδρα ἄσωτον, δι ηδυπά-

νειαν ἀπολωλεκότα εαυτόν. 195. Κλέπται καὶ 'Aλεκτρυων. C. 97. F. 249. S. 121.3κλέπται εἴς τινα εἰσελθόντες οἰκίαν, ουδὲν ευρον,

ζαι μη ἀλεκτρυόνα, καὶ τουτου λαβόντες ἄπίεσαν. Oνε μέλλων sar αυτῶν θυεσθαι, ἐδεῖτο, ῶς αν αυτονιπολυσωσι, λέγων , χρήσιμος εἶναι τοῖς ἀνθρώποις /υκτὸς αυτους ἐH τα ἔργα ἐγείρων. οἱ δὲ ἔφασαν', ἀλλὰ διὰ τουτό σε μῆλλον θοομεν' ἐκείνους γὰρ ἐγεί- ων, κλέπτειν ημῆς Ουκ ἐῶς. μυθος δηλοῖ, ὁτι ταυτα μάλιστα τοῖς πονηροῖς

ἔναυτ ιοῶται, ἶ τοῖς χρηστοῖς ἐστιν ευεργετηματα. 196. Κλέπιης καὶ Πανδοχευς. F. 423. C. 425. κλεπτης κατέλυσεν ἔν τινι πανδοχείω ' διεμενεν δε κεῖ ημερας τινὰς προσδοκῶν κλέψαι τι. Σὸς ουκεδυνατο τουτο ποιησαι, μια των ημερῶν ἰδὼν τον πανδοχέα ἐνδυθέντα χιτῶνα ἄραῖον καὶ καινὸν ην γὰρ εορτὴ , καὶ καθεζόμενον προ τῆς πύλης του πανδοχείου, καὶ οὐδένα ἄλλον τυχόντα ἐκεῖ, ἐπελθὼν καὶ ὁ κλέπτης ἐκάθισεν πλησίον τos πανδοχέως, καὶ ρρξατο διηγεῖσθαι μετ' αυτου. καὶ διηγούμενοι ωρα ἱκανῆ, ἐχανήσατο ὁ κλέπτης, καὶ ὁμου μετὰ του χασμῆσθαι ἀρυῆτο

113쪽

ωσπερ λύκος. V δε πανδοχεύς φησι προς αυτόν ουτως ποιεῖς Καὶ ὁ κλέπτης ἀπεκρίθη ' - νῶν ἀναγγελῶ σοι ' ἀλλα δέομαι σου, ῖνα φυλάξῖς - ἱμάτια μου ' ἐνταsθα γὰρ καταλείψω. Eγὼ, κύριέ μου, ουκοἶδα, πόθεν μοι ἐπέρχεται το χασμῆσθαι Ουτως , η διοτὰς αμαρτίας μου, η διὰ ποιαν α βίαν, οὐ γινώσκω οταν οὐν χασμηθῶ τρεις βολὰς, γίνομαι λύκος ἐσθίων ἀνθρώπους.=- Καὶ ταυτα εἰπὼν ἐχανησατο ἐκ δευτώρου, καὶ πάλιν ἀρυῆτο, καθάπερ καὶ το πρῶτον 'Aκούσας οὐν ταstα ὁ πανδοχευς καὶ πιστεύσας τῶ κλέπτI

ἐφοβήθη, καὶ ἀναστὰς ηβούλετο φυγεῖν' ὁ δὲ κλέπτηρ

δραξάμενος αυτον τοs χιτῶνος, παρεκάλει αὐτὀν λέγων ' ,, ἀνάμεινον, κύριέ μου, καὶ λαβὲ τὰ ιμάτιά μου, ωα μη ἀπολέσω αυτά ' καὶ παρακαλῶν αυτὸν, ἀνοίξας τὸ στόμα αυτου ηρξατο χανῶσθαι ἐκ τρίτου. V δε πανδοχευς φοβηθεὶς, μηπως φάγli αυτὸν, κατέλιπε τον εαυτοs χιτῶνα, καὶ εἰσελθὼν δρομαῖος εἰς τὁ πανδοχεῖον, κατησφαλίσατο εἰς τὸ ἐνδότερον. Kαι ὁ κλέπτης λαβὼν τον χιτῶνα ἀπῆλθεν. Ουτω πανθάνουσιν οι τὰ μη ἀληθη πιστεύοντες. 197. Κοιλία και Πόδες. S.I29. C. 202. F. 286.)Kοιλία και πόδες περὶ δυνάμεως ηριζον. Παρ' εκαστα δὲ τῶν ποδῶν λεγόντων, οτι προέχουσι ἰσχυ τοσοsτον, ὼστε καὶ αυτην την γαστέρα βαστάζειν

ἐκείνη ἀπεκρίνατο ' ,,d ούτοι, ἐὰν μη ἐγὼ τροφην

προσλάβωμαι, ουδ' υμεῖς βαστάζειν δυνησεσθε. Ουτω καὶ ἐπὶ τῶν στρατευμάτων αδύνατοί εἰσιν οἰστρατιῶται, ἄν μη οι στρατηγοὶ ἄριστα φρονῶσι. 198. Κόκκυξ καὶ 'υρνιθες.

C. 316. F. 387. ex Plui. v. Arali c. 30.

N κόκκυγί φησιν Αἴσωπος ἐρωτῶντι τοὐς λεπτους

114쪽

59νι θας, RG φευγοιεν αυτον , εἰπεῖν ἐκείνους, ῶς ἔσται ποτὲ ἱεραξ. 199. Κολοὰς καὶ 'Aλώπηξ. S. 125. e. 20 i. F. 284. κολοιος λιμώττων ἐπί τινος' συκης ἐκάθισεν ' ευ-οῶυ δὲ τους ὀλύνθους μηδεπω πεπείρους, προσεμενενεως σsκα γένωνται. 'Aλώπηξ δε θεασαμενη αυτον ἐγ- χρονίζοντα καὶ την αἰτίαν παρ' αυτοs μαθοῶσα, ἔφη ' , , ἀλλὰ πεπλάνησαι, d ουτος, ἐλπίδι προσέχων, ητις βουκολεῖν μεν οἶδε, τρεφειν οὐδαμῶς. - Προς ανδρα φιλόνεικον ὁ λόγος εὐκαιρος.J200. Κολοὰς καὶ Γλαυξ. c. p. 117. F. 217. B. 72. κάλλους ην αγὼν, καὶ παρὰ τω Aιὶ κριθησόμενοι πάντες οἱ ὁρνεις ἐφοίτων, Ἐρμου την κυρίαν ὁρίζοντος. Ποταμούς τε καὶ λίμνας ἄπαντες κατελάμβανον, τα μDφαολα τῶν πτερῶν ἀποβάλλοντες, τὰ-κρείττω φαιδρύνοντες. κολοιὸς δε, οὐδὲν εὐπρεπὲς ἔχων απὸ τῆς φύσεως, ἁ τῶν ἄλλων ἐξεπιπτε, ταsτα οἰκεῖον συνε- θηκε κόσμον. Γλαὐξ δὲ μόνη ἐπιγνοῶσα, το εαυτῆς ἀφρρεῖτο τον κολοῶν, καὶ τὰ ἄλλα πράττειν ἀνεπειθεν. 'Aφαιρεθεὶς δε τὰ παρὰ πάντων ὁ κολοιος γυμνὸς εἰς την Aιὸς ἀφίκετο κρίσιν. κόσμος ἐπείσακτος αἰσχύνη τοῖς ἔχουσι.

200υλλως. Κοχοὰς καὶ 'ορνεις. C. 188 et p. 367. F. 78. S. 101.)Zευς, βουλόμενος βασιλεα καταστῆσαι ὀρνεων, προθεσμίαν αὐτοῖς εταξεν, ἐν η παραγενήσονται πάντες πρὸς αυτὸν, ὁπως τὸν ίραῶτερον πάντων καταστήση ἐπ' αυτοὐς βασιλέα. Tὰ δὲ παραγενόμενα ἐπί

τινα ποταμὸν ἀπενίζοντο. Κολοῶς δε, συνιῶν εαυτῶ περικειμενην δυσμορφίαν, ἀπελθὼν καὶ τὰ ἀποπίπτοντα

115쪽

των ὀρνέων πτερα συλλεξάμενος , εαυτῶ περιέθηκέ τι καὶ προσεκόλλησε. Συνέβη ουν ἐκ τούτου ευειδεστ ρον πάντων γενεσθαι. Ἐπέστη ουν η ημέρα της προθεσμίας, καὶ ηλθον πάντα τὰ ορνεα προς τον isse. υ δὲ Βιος μελλοντος χειροτονησαι αυτοῖς τον κολοιοι βασιλεα διὰ την ευπρέπειαν, ἀγανακτησαντα τὰ Ορνεα ἔκαστον το οἰκεῖον πτερον ἀφείλετο αυτου ' καὶ ὁ κολοιος ην πάλιν κολοιός.

O μυθος δηλοῖ, ὁτι καὶ οἱ χρεωφειλέται καὶ ἐπι-

κτητους προσκτώμενοι πλουτους, μέχρις αν κατέχωσι τὰ ἀλλότρια, δοκουσιν εἶναί τινες' ἐπειδὰν δὲ αυτα ἀπαιτηθῶσιν, οποῖοι ησαν πρότερον γινώσκονται. 201. Κολοιος καὶ Κόρακες. S. 122. C. 101. F. 285. Kολοιος, τω μεγέθει των ἄλλων κολοιῶν διαφώρων, υπερφρονησας τους ὁμοφυλους παρεγένετο προς τοὐς κόρακας, καὶ τουτοις ηξίου συνδιαιτῆσθαι. οἱ δὲ ἀγνοουντες αυτου τό τε ειδος καὶ την φωνην παίοντες

αυτὸν ἐξέβαλον. καὶ δς ἀπελαθεὶς υπ' αυτῶν ηκε πάλιν εἰς τοὐς κολοιους' οι δὲ ἀγανακτουντες ἐπὶ τῆ υβρειου προσεδέξαντο αυτόν' ουτω τε συνέβη αυτῶ της μετ' ἀμφοτέρων διαίτης στερηθηναι. Ουτω καὶ των ἀνθ ρωπων οἱ τὰς πατρίδας ἀπολιμπάνοντες καὶ την αλλοδαπη, προκρίνοντες Ουτε ἐν - ἐκείνοις ευδοκιμουσι, καὶ υπὸ των ἰδίων πολιτῶν ἀποστρέφονται. 201 υλλως. Mλοὰς καὶ Περιστεραί. e. 101. F. 253. S. 128. Kολοιὸς ἔν τινι περιστερεῶνι περιστερὰς ἰδών --λῶς τρεφομένας , λευκάνας εαυτὸν ηλθεν, ώς καὶ av- τὸς της αυτης διαίτης μεταληψόμενος. δὲ, μέχρι μὲν

ησυχαζεν, οἰόμεναι περιστερὰν αυτὸν εἶναι, προσίεντο '

116쪽

sαεὶ δε ποτε ἐκλαθόμενος ἐφθεγξατο, τηνικαυτα τηναυτου γνουσαι φυσιν, ἐξηλασαν παίουσαι. Kαὶ ος ἀποτυχὼν της ἐνταυθα τροφης, ἐπανηκε προς τους κολοιους 'πάλιν. κἀκεῖνοι διὰ το χρῶμα αυτον ουκ ἐπιγνόντες, της μεθ' αυτῶν διαίτης ἀπεῖρξαν, ἄστε δυοῖν ἐπι μησαντα μηδετερας τυχεῖν. Ο μπιθος δηλοῖ, οτι δει καὶ ημῆς τοῖς εαυτῶν ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους, οτι η πλεονεξία προς τs μηδὲνώφελεῖν ἀφαιρεῖται καὶ τα προσόντα πολλάκις. 202. Κολοὰς φυγάς. S. 130. C. 102. F. 254. κολοιόν τις συλλαβὼν καὶ δησας τον αυτου πόδα λων, τοῖς αυτου παισὶν εδωκεν. υ δὲ Ουχ υπομείνας την μετ ἀνθρώπων δίαιταν, ώς προς ολίγον ἀδειας ἔτυχε, φυγὼν ηκεν εἰς την εαυτos καλιάν. Περιειληθέντος δὲ του δεσμου τοῖς κλάδοις, ἀναπτηναι μη δυνάμενος, ἐπειδη ἀπο ησκειν ἔμελλεν, ἔφη προς ἐαυτόν' ,, ἀλλ' ἔγωγε δείλαιος, οστις την μετὰ τῶν ἀνθρώπων δουλείαν μη υπομείνας ἔλαθον ἐμαυτον καὶ σωτηρίας στερησας. Ουτος ὁ λόγος ἁρμόσειεν αν ἐπ' ἐκείνους τῶν ἀνθρώπων, οῖτινες μετρίων εαυτους κινδύνων ἐυσασθαι βουλόμενοι ἔλαθον εἰς μείζονα δεινὰ πεσόντες. 203. Κομπαστης. C. 14 et p. 287. F. M.)υνήρ τις ἀποδημησας, εἶτα δὲ πάλιν προς την εα- του γην ἐπανελθὼν, ἄλλα τε πολλὰ ἐν διαφόροις ην- δραγαθηκέναι χώραις ἐκόμπαζε, καὶ δη κἀν τη Ῥόδφπεπηδηκέναι πηδημα, οἷον οὐδεὶς τῶν ἐπ' αυτου δυνατὸς αν εἴη πηδῆσαι. Προς ταυτα δὲ καὶ μάρτυρας τοὐς ἐκεῖ παρόντας ἔλεγεv ἔχειν. Tῶν-παρόντων τις ἡπολαβὼν ἔφη ' ,, ἁ ουτος, εἰ ἀληθὲς τουτ' ἔστιν, ου-

117쪽

102δεν δεῖ σοι μαρτυρων ' ἰδου η Ῥόδος, ἰδου καὶ τὸ πν

o μυθος δηλοῖ, ὁτι, ἐὰν μη πρόχειρος η του πράγματος απόδειξις-πας λόγος περιττός ἐστιν. 203h. υλλως. Πωταπιος κομπαστης. S. M. υνηρ πένταθλος ἐπ' ἀνανδρία ἐκάστοτε υπο των

πολιτῶν ονειδιζόμενος, ἀπύδημησας ποτε καὶ μετὰ χρόνον ἐπανελθὼν, ἀλαζονευόμενος ἔλεγεν, ώς πολλα μDJ καὶ ἐν ἄλλαις πόλεσιν ἀνδραγαθησας ἐν τn 'ειδωτοιομον ηλατο πήδημα, ώς μηδένα τῶν υλυμπιονικῶν ἐφικέσθαι ' καὶ τουτου μάρτυρας ἔφη παρεξεσθαι τους παρατετυχηκότας ἄνδρας, ὰν ἄρα ποτὰ ἐπιδημησωσι. Tων δὲ παρόντων τις υποτυχὼν ἔφη προς αυτόν' ,,ἀλλ' ὼ φίλε, εἰ τοsτο ἀληθες ἐστιν , ουδεν δεῖ σοι μαρτυ- ρων ' αἴτη γὰρ Ῥόδος καὶ πηδημα. Ο λόγος δηλοῖ, οτι, ἄν πρόχειρος η δι' ἔργων πεῖρα, περὶ τούτων πῆς λόγος περιττός ἐστι. 204. Κόραξ καὶ 'Aλώπηξ. S. Ira. c. 204. B. 77. Κόραξ κρέας ἀρπάσας ἐπί τινος δένδρου ἐκάθισευ' ἀλώπηξ δὲ θεασαμένη αυτὸν καὶ βουλομένη του κρέως περιγενέσθαι, στῆσα ἐπίνει αυτὸν ώς ευμεγέθη τε καὶ καλὸν, λέγουσα καὶ, ώς πρέπει αυτφ μάλιστα των ο νέων βασιλευειν, καὶ τοsτο πάντως ἀν γένοιτο, εἰ φωνην εἶχεν. V δὲ παραστησαι αυτο βουλόμενος, λι καὶ φωνην ἔχει, βαλὼν τὸ κρέας μεγάλως ἐκεκράγει ' ἐκείνη δὲ προωραμοsσα καὶ τὸ κρέας ἀρπάσασα ἔφη ' ,, ω κόραξ, ἔχεις τὰ πάντα ' νοsν μόνον κτησαι. - Πρὸς ἄνδρα ἀνόητον ὁ λόγος ευκαιρος,204h. υλλως. C. 201. F. 216. N κόρακι τὸ θήραμα τυρὸς ην, καὶ ἐν μετεώρω

118쪽

τερων ἐκάθητο. γδουσα δε ἀλώπηξ απάτη περιενόστειτον κόρακα ' - τί ταυτα; λέγουσα ' se μετριότητι μὲν ω κόραξ, διενηνοχας σωματος , χροιὰν δὲ φέρεις τν των

ὀρνίθων ηγεμονία προσηκουσαν ' εἰ- scis φωνη πα-ρην, απασαν αν εἶχες την των ορνίθων ἀρχην. Tαυταδε εἶπε προς απάτην. υ δὲ υπαχθεὶς, τον τυρον ἐκβαλὼν, ἀνεκραγε μεγιστον, φωνης ἐπίδειξιν την ἀφαίρεσιν ποιων του θηράματος./δὲ λαβουσα se φωνη μὲν, ω κόραξ, εἶπεν ,,προσῆν, ο δὲ νοsς ἐπιλελοιπεν. Ἐχθροῖς πειθαρχῶν υποστησy την βλάβην. 205. Κόραξ καὶ Ἐρμης. C. 205. F. 287. Κόραξ υπὸ παγίδος κρατηθεὶς, ηυξατο τω 'Aπόλλωνι, λιβανωτὸν ἐπιθυσειν υπισχνῶν. Σωθεὶς δ' ἐκτοπι κινδυνου, τῆς υποσχέσεως ἐπελάθετο. Πάλιν δευφ' ετέρας κρατηθεὶς παγίδος, ἀφεὶς τον 'Aπόλλωνα,τω Ἐρμῆ υπέσχετο θῶσαι. δὲ προς αυτὸν ἔφη ' se dμάκιστε, πῶς σοι πιστευμ, δς τον πρότερον δεσπότην

νησας καὶ ἡδίκησας;

'Οτι οἱ προς τους ευεργετουντας ἀγνώμονες γενόμενοι, ἐν περιστάσει ἐμπεσόντες, Ουχ εξουσι βοήθειαν. 206. Κόραξ καὶ Κυκνος. C. 305. F. 222.

Eωρακὼς του κυκνου ὁ κόραξ ἐζήλου του χρώματος. οἰηθεὶς δὲ εἶναι τοιουτον οἷς ἀπελουετο, τους βωμους ἐκλιπων, οθεν ἐτρέφετο, λίμναις καὶ ποταμοῖς ἐνδιέτριβε. Καὶ τὸ μεν σῶμα φαιδρυνων Ουκ ἡμειβε, τροφῆς δὲ απορῶν διεφθείρετο. Φυσιν Ουκ οἶδε μεταβάλλειν ἡ δίαιτα. 207. Κόραξ και πιφις. S. 127. C. I00. F. 252. Κόραξ τροφῆς απορῶν ως ἐθεάσατο ὁφιν ἔν τινιευηλίω τόπω κοιμώμενον, τοΣτον καταπτὰς ῆρπασε.

119쪽

- 104 υ-ἐπιστραφέντος καὶ δακόντος αυτὸν, ἀπομή- σκειν μέλλων ἔφη ' ,, ἀλλ' εγωγε δείλαιος, οτι τοιουτονερμαιον ευρον, ου καὶ ἀπόλλυμαι.

Oυτος ὁ λόγος λεχθείη αν προς ανδρα, ος διὰ θησαυρου ευρεσιν καὶ περὶ σωτηρίας ἐκινδυνευσε. 207υλλως. γκτῖνος καὶ 'οφις. F. 352. c. 404. 1κτῖνος οφιν ἄνω πετάσας φέρει. ἐπιστραφεὶς, καὶ δακων τοὐτον Ιαυθι: ευθυς ἔκτεινεν. δ'οφις ἀνεβόα - ῖνα τί ἄρα ουτως αυτὸς ἐμάνης, ωστε τους μηδεν ὀλως ηδικηκότας βλάπτειν ἐβουλου καὶ θάνατον προσάγειν; ομως πέπονθας ο ἐβουλου μοιχτι πλεονεξία τις προσέχων καὶ τους ἀσθενεῖς ἀδικῶν, ἰσχυροτέροις ἐμπεσων ποτε, καὶ μη ἐλπίζων, ἐκτίσει ἀ πρότερον πεποίηκε κακά. 208. Κόραξ νοσλ. e. 132 et p. 331. F. M. B. 78. Κόραξ νοσων ἔφη τη μητρί' se ευχου τοῖς θεοῖς καὶ μη θρηνει. N δ' υπολαβοsσα ἔφη ' ,, τίς σε, τέκνον,των θεῶν ἐλεησει; τίνος γὰρ κρέας υπὸ σουγε ο

ἔχοντες ουδένα φίλον ἐν ανάγκη ευρησουσιν. 209. Κορυδαλλός. C. 55. F. 228. Κορυδαλλος, εἰς πάγην ἀλους, θρηνῶν ἔλεγεν 'is οἴμοι τω ταλαιπωρω καὶ δυστηνω πτηνω' ου χρυσὸν ἐνοσφισάμην τινος Ουκ ἄργυρον, Ουκ ἄλλο τι των τιμίων ' κόκκος δὲ σίτου μικρὸς τον θάνατόν μοι προυξέ

νησεν.

'Ο μυθος προς τοὐς διὰ κέρδος ευτελὲς μέγαν υφισταμένους κίνδυνον.

120쪽

210. M δαλλει καὶ Γεωργός. F. 379. C. 42I. B. M. Κορυδαλος ην τις ἐν χλόη νεοσσεύων, ὁ τῶ χαραδριω πρὸς τὸν ὁρθρον ἀντάδων,ος παῖδας εἶχε ληίου κόμη θρέψας λοφῶντας ηδη καὶ πτεροῖσιν ἀκμαίους. ὁ δὲ τῆς ἀρουρης δεσπότης ἐποπτευων,ώς ξηρὸν εἶδε τὸ θέρος, εἶπε ' ,, νῶν ωρη πάντας λαβεῖν μοι τους φίλους, ἴν' ἀμήσω.

καί τις κορυδαλου τῶν λοφηφόρων παίδωνεκουσεν αυτου τω τε πατρὶ μηνύει, σκοπεῖν κελευων που σφεας μεταστήσει. ὁ δ' εἶπεν ' ,,ουπω καιρός ἐστι νυν φεύγειν 'ος γαρ φίλοις πέποιθεν ουκ αγαν σπεύδει.

ἄρ δ' αὐθις ἐλθὼν ἡλίου δ' ἡπ' ακτίνων ξδη ἐέοντα τον στάχυν θεωρήσας,

μισθὸν μὲν ἀμητῆρσιν αυριον πεμψειν, μισθον δὲ πῶσι δραγματηφόροις δώσειν εἶπεν, κορυδαλος παισὶ νηπίοις ουτως' ,, νυν ἔστιν ἄρη, παῖδες, αλλαδου φευγειν,οτ' αυτὸς αὐτP κου φίλοισι πιστεύει. Oμυθος διδάσκει ημὰς ἐμπιμελεῖσθαι τῶν οἰκείων, ὁση δύναμις, καὶ μὴ καταφρονεῖν, θαήήουντας ταῖς των φίλων συνδρομαῖς.

211. Κορυδὸς θάπτων τον πατέρα. c. 388. ex Αrisytoph. Αvibus v. 471 sqq.

Ἀμαθὴς γὰρ ἔφυς κου πολυπράγμων, ουδ' Αἴσωπον

πεπάτηκας,ος ἔφασκε λέγων κορυδὸν πάντων πρώτην ὁρνιθα γενέσθαι, προτεραν τῆς γῆς, κἄπειτα νόσφ τον πατέρ' αυτῆς απο- θνήσκειν '