장음표시 사용
141쪽
Λέων ποτε καυματος ωρα εν τ ι σπηλαίω αν
παυετο. Μυος δια τῆς χαίτης αυτοs διαδραμόντος, ταραχθεὶς και ἐξαναστας φοβερον ἀπεβλεπεν. 'Aλώπεκος καταγελωσης εἶπεν ' - ου τον μυν ἐφοβήθην, ἀλλα την κακὴν ὁδὸν καὶ συνήθειαν ανατρέπω - ἰτι τῆ κακὴ συνηθεία ου δεῖ παρεχειν ἄδειαν ' νομὴν γὰρ λαβουσα λύπην ἐσχάτην ποιεῖ.. 258. Aέων και πιναγρος. C. 225. F. 299. B. 67.
Θῆρας ἐθήρευον λέων καὶ οναγρος, ό μεν λέων διὰ τῆς δυνάμεως, ὁ δε οναγρος διὰ τῆς ἐν ποσὶ ταχύτητος. ραεὶ ζῶά τινα ἐθήρευσαν, ὁ λέων μερίζει καὶ τίθησι τὰς μοίρας. se Πν μὲν μίαν με εἶπεν - λήα ομαι ως πρῶτος, βασιλεὐς γάρ εἰμι ' τὴν δὲ δευτέραν, ως ἐξ ἴσου κοινωνῶν' ἡ δὲ τρίτη μοῖρα, αυτη κακον μέγα σοι ποι ήσει , ην μὴ ἐθέλyς φυγεῖν.
πιτι καλον εαυτον μετρεῖν ἐν πῶσι κατὰ τὴν εαυτοs ἰσχυν, καὶ δυνατωτέροις εαυτον μὴ συνάπτειν μηδε
259. Aέ- καὶ 'πινος. S. 149. C. 226 et p. 376. F. 99.)Λέων καὶ ονος κοινωνίαν προς ἀλλήλους σπειδά-
μενοι ἐξῆλθον ἐπὶ θήραν. Γενομένων δὲ αυτῶν κατά τι σπήλαιον, ἐν ω ἐσαν ἄγριαι αἶγες, ὁ μεν λέων προτοs στομίου στὰς ἐξιούσας παρετηρεῖτο, ὁ δὲ εἰσελθών ξλαυνεν αὐτὰς, καὶ ώγκατο ἐκφοβεῖν βουλόμενος. Tovδὲ λέοντος τὰς πλείστας συλλαβόντος, ἐξελθὼν ἐκεῖνος ἐπυνθανετο αυτοs, εἰ γενναίως ήγωνίσατο καὶ τὰς αἶγας ἐδίωξεπι, o δε εἶπεν ' ,, ἀλλ' ευ ἴσθι, οτι κἀγὼ ἄν σε ἐφοβήθην, εἰ μὴ ρδειν ονον οντα σε. Oύτως οι παρὰ τοῖς εἰδόσιν ἀλαζονευόμενοι εἰκότως γέλωτα ὀφλισκάνουσι.
142쪽
260. Aέων, πινος καὶ 'Aλωπηξ. C. 38 et p. 298. S. 1 7. F. 109. Λεων καὶ ονος καὶ ἀλωπηξ κοινωνίαν ποιησάμενοι ἐξηλθον προς αγραν. Πολλης ουν θηρας συλληφθείσης, προσεταξεν ὁ λεων τῶ oνω διελεῖν αυτοῖς. υτρεις μερίδας ποιησάμενος ἐκ των ἴσων, ἐκλέξασθαι τουτους προυτρεπετο. Καὶ ὁ λεων θυμωθεὶς τον ονον κατέφαγεν. ατα τῆ ἀλώπεκι μερίζειν ἐκέλευσεν. υ δ' εἰς μίαν μερίδα πάντα σωρευσασα, λυτὴ μήτι κατέλιπε. καὶ ὁ λέων προς αυτην ' ,,τίς σε, ω βελτίστη, διαιρεῖν ουτως ἐδίδαξεν; -δ' εἶπεν ' ,,η του ονου συμφορά.- Ο μυθος δηλοῖ, οτι σωφρονισμοὶ γίνονται τοῖς ἀνθρώποις τὰ των πέλας δυστυχήματα. 261. Aέων, Προμηθευς καὶ Ἐλέφας. F. 357. C. 407. Λέων κατεμέμφετο Προμηθέα πολλάκις, ὁτι μέγαναυτὸν ἔπλασε καὶ καλὸν, και την μὲν γένυν ωπλισε τοῖς
οδουσι, τους δὲ πόδας ἐκράτυνε τοῖς ἔνυξιν, ἐπά σέ τε των ἄλλων θηρίων δυνατωτερον ' - ὁ δὲ τοιουτος ἔφασκε ,,τον ἀλεκτρυόνα φοβουμαι. καὶ ὁ Προμηθευς ἔφη ,, τί με μάτην αἰτια; τὰ γὰρ ἐμὰ πάντα ἔχεις,οσα πλάττειν ἐδυνάμην ' η δέ σου ψυχη προς τουτο μόνον μαλακίζεται. Ἐκλαιεν ουν ἐαυτὸν ὁ λέων, καὶ της δειλίας κατεμέμφετο, καὶ τέλος ἀποθανεῖν ηθελεν.Ουτω δὲ γνώμης ἔχων ἐλέφαντι περιτυγχάνει, καὶ προ αγορευσας εχτηκει διαλεγόμενος. Kαὶ ὁρῶν διαπαντὸς τὰ ἄτα κινουντα, ,, τί πάσχεις ἔφη - καὶ τί δηποτε
ουδὲ μικρὸν ἀτρεμεῖ σου τὸ οὐς; Καὶ ὁ ἐλέφας, κατὰ τύχην περιπτάντος αυτθ κώνωπος, δεδρας ἔφη ,,τουτοτὸ βραχὐ, τὸ βομβουν; ην εἰσδυνη μου τὴ της ακοῆς ὁδῶ, τέθνηκα Καὶ ὁ λέων ,,τί ουν ἔτι ἀποθνήσκειν
143쪽
. ἐφη se με δεῖ, τοσουτον οντα καὶ ἐλέφαντος ευτυχέστερον, οσον κρείττων κώνωπος ὁ ἀλεκτρυών Ορας, οσον ἰσχυος ὁ κώνωψ ἔχει, ώς καὶ ἐλέφαντα φοβεῖν. 262. Aέων καὶ Tαυρει. S. I I. C. 227 et p. 377. F. 92. B. 97. Λέων ταυρω παμμεγέθει ἐπιβουλευων ηβουλη αυτ οὐ περιγενέσθαι' διόπερ πρόβατον τεθυκεναι φοσας πρqς εστίασιν αυτον ἐκάλεσε, βουλόμενος κατακλιθέντα αυτον καταγωνίσασθαι. υ δὲ ἐλθὼν καὶ θεασάμενος λέβητας πολλους καὶ οβελίσκους μεγάλους, τὸ πρόβατον ουδαμου, μηδὲ, εἰπὼν ἀπηλλάττετο. Toυ δὲ λέοντος αἰτιωμένου αυτον καὶ την αἰτίαν πυνθανομένου, δι ην ουδὲν δεινον παθῶν ἀλόγως απεισιν, ἔφη ' se ἀλλ' ἔγωγε ου μάτην ποιῶ ' ορῶ γὰρ κατασκευην Ουχώς εἰς πρόβατον, ἀλλ' εἰς ταυρον ητοιμασμένην. - Ο λόγος δηλοῖ, ὁτι τους φρονίμους των ἀνθρώπων αἱ των πονηρῶν τέχναι ου λανθάνουσι.
263. Aέων κώὶ δευρος. C. 339. F. 410. Λέων ποτε ταυρον ὁρα, καὶ τροφης μὲν ωα, τὰς δὲ των κεράτων δειδίττεται προσβολὰς, καὶ τὸ φάρμακον ευρὼν ου θεραπεύει τὸ πάθος ' νικα μὲν αυτὸν ὁ λιμὸς, καὶ τω ταυρω κελευει συμπλέκεσθαι, ἀλλ' ἐκφοβεῖ των κεράτων τὸ μέγεθος. πλος πείθεται τῶ λιμῶ, καὶ φιλίαν πλασάμενος εἰς απάτην τὸν ταυρονυπέρχεται' ὁπου γὰρ τὸ κακὸν πρόχειρον, καὶ τὸ ἀνδρεῖον πεφόβηται ' κὰν ἴδη τὸ βία κρατεῖν ουκ ἀκίνδυνον, τὸ λάθρα σοφίζεται. ,γγὼ γουν φησὶν ,, ἐπαινῶ σου τὸ καρτερὸν, υπεράγαμαι τὸ κάλλος, ὁποῖος μὲν
ει την κεφαλην, ὁποῖος δὲ την μορφην, ὁσος δὲ τους πόδας, ὁσος δὲ τὰς ὁπλάς' ἀλλ' ὁσον ἐπὶ της κεφαλῆς
144쪽
φερεις το αχθος t Περίελε γουν ούτω ματαίαν ἐπιπλο-κην, καί σοι καὶ κόσμος ἔσται της κεφαλῆς, καὶ βάρους α παλλαγη, καὶ προς τὸ κρεῖττον μεταβολη. π δὲ καὶ δεῖ σοι κεράτων, εἰρήνης ουσης προς λέοντας Πείθεται τουτοις ὁ ταῶρος, καὶ την ἐκ των οπλων ἰσχυν ἀποβαλὼν, τω λέοντι λοιπον ευχείρωτος ἐν καὶ δει--ον ἀκίνδυνον. Oυτω το πείθεσθαι τοῖς ἐχθροῖς μετὰ τῆς απάτης
φέρει καὶ κίνδυνον. i264. Aηστὴς καὶ Συκάμινος. S. 150. F. 100. C. 400.)Ληστὴς ἐν ὁδω τινα ἀποκτείνας, ἐπειδὴ παρὰ των
ἐπιτυχόντων ἐδιωκετο, καταλιπὼν αυτον ἔφυγε. Tων δὲ ἄντικρυς ὁδευόντων πυνθανομένων αυτοῶ, τίνι μεμολυσμένας ἔχοι τὰς χεῖρας, ἔλεγεν ἀπὸ συκαμίνου καταβεβηκέναι' καὶ ώς ταὐτα αεγεν, οἱ διώκοντες αυτον ἐπελθόντες καὶ συλλαβόμενοι εἴς τινα συκάμινον αυτὸν ἐσταυρωσαν. Η δὲ συκάμινος ἔφη ' ,, ἀλλ' ἔγωγε οὐκ ἄχθομαι προς τον σὸν θάνατον ὐπηρετοsσα' καὶ γὰρον αυτὸς φόνον κατειργάσω, τοsτον εἰς ἐμὲ f ἐξαιμά
Ουτως πολλάκις καὶ οἱ φύσει χρηστοὶ , οταν υπὸ τινῶν ως φαsλοι διαβάλλωνται, κατ αυτῶν πονηρεύεσθαι οὐκ ὀκνοῶσι. 265. Aιθουργὸς καὶ Ερμῆς. B. 30.)
Γλύψας ἐπώλει. λύγδινόν τις Ἐρμείην τὸν δ' ἡγόραζον ἄνδρες, ὁ ς μὲν εἰς στήλην υἱὸς γὰρ αὐτω προσφάτως ἐτεθωήκει , ὁ δὲ χειροτέχνημ' ως θεὸν καθιδρύσων. ν δ' oψέ, χἁ λιθουργὸς οὐκ ἐπεπράκει, συνθέμενος αὐτοῖς εἰς τὸν ὁρθρον αδ δεῖξαι
145쪽
ἐλθουσιν. ὁ-λιθουργος εἶτεν υπνωσας αὐτόν τον Ἐρμῆν ἐν πυλαις ονειρείαις εἶδεν λέγοντα ' se τἀμα νυν ταλαντευγὶ η γάρ με νεκρον η θεον σὐ ποιήσεις. - 266. -κοι και Κυνες. C. 233. F. 302.
οἱ λυκοι τοῖς κυσὶν εἶπον ' se Αιὰ τί ομοιοι οντες
ἡμῖν ἐν πασιν, Ουχ ομοφρονεῖτε ημῖν ώς αδελφοί; ουδὲν γὰρ υμῶν διαλλάττομεν, πλην τῆ γνώμη. καὶημεῖς μὲν ἐλευθερία συζῶμεν ' υμεῖς δὲ τοῖς ἀνθρώποις
υποκυπτοντες καὶ δουλευοντες, πληγὰς παρ' αυτῶν υπομένετε. καὶ κλοιὰ περιτίθεσθε, καὶ φυλάττετε καιτα πρόβατα ' οτε δὲ ἐσθίουσι, μόνα τα ὁστῆ υμῖν ἐπιήρμπτουσι. 'Aλλ' ἐὰν πείσησθε, πάντα τα ποίμνια ἔκδοτε ημῖν, πάντα κοινὰ εἰς κόρον ἐσθίοντες. - Τπηκουσανουν πρὸς ταυτα οἱ κυνες ' οἱ δὲ ἔνδον του σπηλαίου εἰ ελθόντες, πρότερον τους κύνας διεφθειραν. χτι οἱ τὰς εαυτῶν πατρίδας προδιδόντες τοιούτους μισθοὐς λαμβάνουσι. 267. Αύκοι και Κυνες. C. 359. B. 85.
Λύκοις καὶ κυσὶν ην ποτε ἔχθρα ' κύων δὲ Ἐλληνηρέθη στρατηγὸς κυσίν. Oυτος πρὸς την μάχην ἐβράδυνεν' οἱ δὲ λύκοι ηπείλουν σφοδρῶς. υ δὲ εἶπεν is οἴδατε, τίνος χάριν βραδύνω; πρέπον ἐστὶν ἀεὶ προβουλεύεσθαι. 'Tμῶν γὰρ το γένος καὶ η χροιὰ πάντων ἔν ἐστιν ' οι ημέτεροι δ' ἐκ πολλῶν τρόπων εἰσὶ καὶ τοῖς τόποις καυχῶνται. 'Aλλὰ καὶ η χροιὰ ἀπάντων ουκἐστι μία καὶ ἴση ' ἀλλ' οἱ μὲν μελανες, οἱ δὲ πυήῆοὶ, οἰδὲ λευκοὶ, οἱ δὲ τεφρώδεις. καὶ πῶς ἄν δυνηθείην εἰς πόλεμον αρχειν των ἀσυμφώνων καὶ μη ὁμοια πάντα ἐχόντων;
146쪽
268. -κοι καὶ Πρόβατα. S. 151. U. 237. F. 21 I. Λυκοι ἐπιβουλευοντες ποίμνη προβάτων , ἐπειδηουκ ηδυναντο αυτῶν περιγενέσθαι διὰ τους φυλάσσον τας αυτὰ κύνας, ἔγνωσαν δεῖν διὰ δόλου τοὐτο πρῆξαι. Καὶ πεμήναντες πρεσβεις ἐξητουν παρ' αυτῶν τους κύνας, λεγοντες, ἐκείνους της ἔχθρας ὁντας αἰτιους ἐγχειρίζεσθαι δεῖν αὐτοῖς, καὶ εἰρηνην μεταξὐ αυτῶν γενήσεσθαι. N δὲ πρόβατα μη προβλέποντα το μελλον ἐξέδωκαν τοὐς κύνας ' καὶ οἱ λύκοι περιγενόμενοι ἐκείνων ραδίως την ποίμνην ἀφύλακτον οὐσαν διεφθειραν.
Οἴτω καὶ τῶν πόλεων αἱ τοὐς δημηγόρους ἐαδίως
προδιδοῶσαι λανθάνουσι καὶ αὐταὶ ταχεως πολεμίοις χειρούμεναι. 268h. υλλως. C. p. 156.)
θ' ον χρόνον ομόφωνα ην τὰ ζῶα, πόλεμον οἱ λύκοι τοῖς προβάτοις συνηψαν. Tῶν δὲ κυνῶν συμμαχουντων τοῖς θρεμμασι καὶ τοὐς λύκους ἀποσοβούντων, οἱ λύκοι πρεσβευτην ἀποστείλαντες ἔφασαν τοῖς πρόβασιν, εἰ βούλοιντο βιοsν ἐν εἰρηνῖ καὶ μηδενα πόλεμον ὁποπτεύειν, τοὐς κύνας αὐτοῖς ἐκδοὐναι. Tῶν δεπροβάτων ὐπ' ἀνοίας πεισθεντων καὶ τοῖς κύνας ἐκδεδωκότων, οἱ λύκοι τούς τε κύνας διεσπάραξαν και τὰ πρόβατα ραστα διεφθειραν. 269. Αυκοι, Πρόβατα καὶ Κριός. c. 238. F. 304. B. 93. Λύκοι πρεσβεις ἔστειλαν τοῖς προβάτοις, εἰρηνην ποιησαι μετ' αυτῶν διηνεκη, εἰ τοὐς κύνας λάβωσι καὶ διαφθείρωσι. Tὰ μωρὰ δε πρόβατα συνέθεντο τοὐτοποιῆσαι ' αλλά τις γέρων κριὸς εἶπεν ' - πῶς ἡμῖν πιστεύσω καὶ συνοικήσω, ὁπου, καὶ τῶν κυνῶν φυλαττόντων με, ἀκινδύνως νέμεσθαι ου δυνατόν ἐστι ,
147쪽
'Οτι ου δεῖ τινα ἀσφαλείας της εαυτου γυμνωθηναι, τοῖς ἀκαταλλάκτοις ἐχθροῖς δι' ορκων πεισθέντα.270. λκος καὶ Ad. S. 154. C. 230 et p. 379. F. 103.)Λυκος θεασάμενος αἶγα ἐπί τινος κρημνου νεμομένην, ἐπειδη ουκ ηδυνατο αυτῆς ἐφικέσθαι, παροειαυτύ κατωτέρω καταβηναι, μη καὶ πεσn λαθοsσα, λέγων, ώς καὶ λειμῶν εἰσι) παρ αυτῶ, καὶ η πόα φαιδροτέρα. δὲ προς αυτὸν ἔφη ' ,, ἀλλ' oυκ ἐμὲ ἐπὶ νομην καλεῖς, αυτὸς δὲ τροφῆς ἀπορεις.
Ουτω καὶ των ἀνθρωπων οἱ πονηροὶ, ὀταν παρατοις εἰδόσι πονηρεύωνται, ἀνόνητοι των τεχνασμάτων
Εἰς λυκον αλωπηξ ἐνέπεσεν ' ἐδυσώπει δὲ ώς γραυναυτὴν ουσαν μη ἀποκτεῖ-ι. U-λυκος ἔφη ' ,, ἐαντρεις λόγους ἀληθεῖς εἴπρς μοι, ἀπολυθήσp. Η δε εἶπεν ' ,, εἴθε μή σοι συνήντησα, καὶ se μηδαμῶς ωρα ταυτη ζήσαις, καὶ ,,μήπως πάλιν συναντήσαις μοι. 'Οτι ἐν περιστάσει τις ἐμπεσων, καὶ τὰς κεκρυμμένας τῆς ψυχῆς βουλὰς ἐξάγει. 271 υλλως. Αυκος καὶ Παιδίον. S. 156. Αυκος τροφῆς κεκορεσμένος, ἐπειδὴ ἐθεάσατο παιδίον ἐπὶ γῆς βεβλημένον, αἰσθόμενος ὁτι διὰ τον ἐαυτοs φόβον ἐπεπτωκει, προσελθὼν παρεθάσήυνεν αυτό, λέγων ώς, αν τρεῖς λόγους ἀληθεῖς αυτῶ εἴπη, απορολυει αυτό. Kαὶ ἀρξάμενος ἔλεγε πρῶτον, μὴ βουλε- σθαι αὐτs περιτυχεῖν, δευτερον, παραπλησίως ἡμαρ τηκέναι τυφλs ' τρίτον, ,,κακοὶ κακῶς ἀπόλοιντο πάντες οἱ λυκοι, ὁτι μηδὲν παθόντες υ.' ημῶν κακῶς πολεμεῖτε
148쪽
ημῶς Καὶ ο λυκος ἀποδεξάμενος το ἀψευδὲς αυτου
Ο λόγος δηλοῖ, ὁτι πολλάκις η αληθεια καὶ πολεμίοις ἰσχύει.
272. -κος καὶ 'Aλώπηξ. J. 360. C. 410. B. 101. Αυκος τις αδρὸς ἐν λυκοις ἐγεννήθη, λέοντα δ' αυτὸν ἐπεκάλουν ' ὁ δ' ἀγνώμων την δοξαν ουκ ηνεγκε, των δὲ συμφυλων ἀποστατήσας τοῖς λέουσιν ἁμίλει. κερδὼ δ' ἐπισκώπτουσα - μη φρενωθείην ἐφη ,, τοσουτον, ώς συ νυν ἐτυφώθης'
οὐ γὰρ ώς ἀληθῶς ἐν λυκοις λέων φαίνΓ,
ἐν δ' αυ λεόντων συγκρίσει λυκος γίγνy. Προς τους υπὸ των κολεκων Ουκ ὀρθῖ κοίσει ἐπαινουμένους καὶ μέγα φρονουντας, ἐλεγχομένους δὲ εαυ- τους ἐπιγινώσκοντας. . 273. λκος καὶ 'Αρνίον. F. 107. C. 228 et p. 378. Αυκος αρνων ἐδίωκε ' τὀχλεῖς τι ιερὸν κατέφυγε. οσκαλουμένου δὲ αυτὸ του λυκου, καὶ λέγοντος, ὁτιθίσιάσει αυτὸ ὁ ἱερεῶς, εἰ καταλάβy, τω θε', ἐκεῖνο ἔφη ' -ἀλλ' αἱρετώτερόν μοί ἐστι θεου θυσία γενέσθαι, η υπο σοs διαφθαρηναι. Ο λόγος δηλοῖ, ἔτι οἷς ἐπίκειταί τὸ ἀποθανεῖν, κρείττων ἐστὶν ὁ μετὰ δόξης θάνατος. 274. λκος καὶ 'Αρνός. F. 10I. C. 229 el p. 378. B. 89. Αυκος αρνα ευρῶν πεπλανημένον, οὐκ ἀφηρπασε χειρὶ δυνατωτατη, αλλ' ηθέλησε μετ' ευλόγου αἰτίας τουτον φαγεῖν. Εἶπε δὲ πρὸς αυτὸν τοιαυτα ' ,, πέρυσισυ πολλα καθυβρισας με. Ο δὲ πρὸς αυτὸν θρην' δῶν ανεβοα' ,, ἔγωγ' οὐκ ἐν τουτω γεγένημαι τω
149쪽
μητρός μου το γάλα η τροφή μου καὶ το πόμα μου. υ δὲ συλλαβὼν καὶ φαγὼν τουτον, εἶπεν ' - ἀλλ' ἐγὼ τεως ἄδειπνος ου μενῶ, εἰ καὶ συ αφορμὴν ἐμὴν πῆσαν
μυους δηλοῖ, οτι γνώμην κακουργου καὶ πλεονεκτου λόγος ου πείθει, κἄν ἀληθὴς τυγχάνη. 274h. υλλως. -κος καὶ ωρήν. S. 152. C. 229. Λυκος θεασάμενος ἄρνα από τινος ποταμου πίνοντα, τοsτον ἡβουλήθη μετά τινος ευλόγου αἰτίας κατα ινήσασθαι. Θιόπερ στὰς ανωτέρω hτιῆτο αυτὸνώς θολουντα το υδωρ, καὶ πίνειν αυτὸν Ουκ ἐῶντα. υ δε λέγοντος, ως ἄκροις τοῖς χείλεσι πίνει, καὶ ἄλλως ου δυνατὸν, αυτου ἐστῶτος κάτω, ἐπάνω ταρά σειν το υδωρ, ὁ λυκος ἀποτυχων ταυτης τῆς αἰτίας
ἔφη ' ,, ἀλλὰ πέρυσι τον πατέρα μου ἐλοιδόρησας. EG πόντος δὲ ἐκείνου, μηδέπω τότε γεννηθῆναι, ὁ λυκος ἔφη προς αυτόν' ,, κὰν συ απολογιῶν εὐπορης, ἐγώ σεουχ ἡττον κατέδομαι. - Ο λόγος δηλοῖ, ὁτι οἷς πρόθεσίς ἐστιν ἀδικεῖν,
παρ' αυτοῖς ουδὲ δικαία απολογία ἰσχυει. 275. -κος καὶ Γραυς. c. 138 et p. 337. F. 104. Λυκος λιμώττων περιρει ζητῶν τροφήν. Γενόμενος κατά τινα τόπον, ἡκουσε παιδίου κλαίοντος, καὶ γραὸς λεγουσης αυτῶ ' ,, παυσαι του κλαίειν ' εἰ μὴ,
τῆ ἄρα ταυτη ἐπιδώσω σε τῶ λυκω. Οἰόμενος δη όλυκος, ὁτι ἀληθευει ἡ γραυς, ῖστατο πολλὴν ἐκδεχόμενος ἄραν. Σὸς δ' ἐσπέρα κατέλαβεν, ἀκουει πάλιν
150쪽
της γραος κολακευουσης το παιδίον, καἰ λεγουσης αυτῶ ' ,, ἐὰν ἔλθη ο λυκος δεsρο, φονευσομεν, ω τέκνον, αυτόν. Tαυτα ακουσας ὁ λύκος, ἐπορευετο λέγων ' - ἐν ταυτη ἰτὴ ἐπαυλει αλλα μὲν λεγουσιν, ἄλλα πράττουσιν. - Ο μυθος προς ἀνθρώπους, οῖτινες τὰ εργα τοῖς λόγοις οὐκ ἔχουσιν ομοια.275h. υλλως. S. 155. Λύκος χιμώττων περιηει ζητῶν εαυτω τροφην. Σὸς δὲ ἐγένετο κατά τινα τόπον, ἀκούσας γραος παιδὶ κλαίοντι απειλουμενης, ώς, αν μη παύσηται, βαλεῖ λύκω, οἰόμενος ἀληθεύειν προσεμενεν. Ἐσπέρας γενομενης, ώς ουδὲν τοῖς λόγοις ακόλουθον ἐγένετο, ἀπαλλαττόμενος ἔφη ' ,, ἐν ταύτη τη ἐπαύλει οἱ ἄνθρωποι ἄλλα μὲν λέγουσιν, ἄλλα δὲ ποιουσιν. - Ο λόγος ἁρμόσει τοῖς μη τοῖς λόγοις τὰ ἔργα ἔχου
275ς. υλλως. c. 138, c. B. 16. Αἰτουντι τροφην νηπίω καὶ κλαίοντι ηπείλησε
γρους, εἰ μη ησυχάσαι, τω λέκω ἐπαι. 'Ο δὲ λύκος, την γραυν ἀληθεύειν νομίσας, ἐκαρτέρησε μέχρις ἐσπέρας πεινῶν, μηδὲν λαβών. Eις δὲ την σύνοικον ἐλθὼν ηρωτῆτο, πῶς ουδὲν ἄρας ηλ θεν, ώς ἀεί. υ δ' εἶκε
,, πῶς γάρ τις πιστεύσας γυναικί ,-276. Αυκος καὶ Ἐρωδώς. S. 153. B. 94. Λύκος καταπιὼν ὀστοὐν περιήει ζητῶν τον ἰασόμενον. Περιτυχὼν δὲ ἐρωδιῶ, τοὐτον παρεκάλει ἐπὶ μι- σθω τὸ ὀστουν ἐξελεω κἀκεῖνος καθεις την εαυτοs κεφαλην εἰς τον φάρυγγα αυτοs τὸ ὀστοῶν ἐξέσπασε,