장음표시 사용
211쪽
λον. ουτε συκη, ως gnum praevarica- τινές φασιν οὐτε το tionis sese, curus eti--ροδρύον ἔτερον ει- amfoliis transgressores ναί πιπεισρεΘα . ει ad se tegendos is fue- δε περι βρωσεως rιnt, ct miseruorditer αἐσλτης ἐντα α a Gyrso maledictum κω λέγων ὁ Θεο- illi esse, ne fructum ann-πτης Μωσης ' αλλ' plius ferret peccaticam εγω φησι τῆς φιας sam. Divinarii in veri ακούω γραφης. Oυ μο- rerrum consultissin iis νὰν σω τικην επι Ioannes Damascenus, ς αμω βρωσιν ἀλλα Paradisi cibum divi- τινα ετεραν οιδα nam cognitionem su-τροφην , ης η ἀπο- isse clixit. Dedit enim λαυσις ἐπὶ μόνην την Deus Adamo omni ψυχην διαβαίνει. φα- una plantar m , quae γαρ του εμὰν in Paradiso erant po-αρτον η σοφία τῶς testatem, veriIInta.
πεινωσι παρακελεύε- men ' non alimenti
ταα, πιετε οινον gratia , sed ut exino, κεκερακα υμιν . de ad opificem ipsum αλλὰ - ο κυριος την reduceretur. A IIIa-
των Σαμαρειτων υπο- gnitii ne enim αφαίνων σωτηρίαν ε- pulcrattuli ne creatu.
βρωσιν ἰχω rarum, ut ait Salo-
que ab ipso laudati Sci iptores Eeclesiastici , & in
ter alios Philoxenus Mabugensis o Diuitiaco by Coosl
212쪽
δε ἡ Ε δεμ έρμηνεύε- inquit super his: De ταί , ἄξιόν τινα . τον omni ligno quod est in
214쪽
επντρεπεν αυτί o meorum, cuius fructus Θεο ς απο πάντων ε - solam anima pervadit. νγιειν των ἐν πς Comedite enim panem
omninur fra rum apo me , qui vero sum vita. Omnia tibι υitans μι ii reat , ω mei participium fac proprias fossantiao constitustonom. Nos autem in con textii verba illa ita disiecta di silaneaque retulitinauS, ne primitivi Exemplaria MS. quidquam immuta-
215쪽
XXI. Nonnulli totum illitin paradisum sol pinis; Iomines parente. generis humani fanctae Serapturae veritat fuis narrautur , ad 1Mesellilia rimerunν , arboresque illas , ligna se diisera, tu virtutes vitae moresque convertunt, tamquam visibilia 6' corporalia illa non fuerint, sed intelligibilium signific-dorum enausa eo modo Licta vel seripix t. tiuasi propterea non potuerit esse Paradisus eorporalir, quia potes et tam δελι ι- tualis intelligi , ωe. Acti Naia . Alexandreum Tomis T. His. Ereles Pνim. Aetat. Dissera. II. artis. I. PropUI.& 4dnotata silperius lag. 7 7. Sev
216쪽
r Sectis, & recte mea sententia arbitratiir magnus Augustinus Lib. XIII. De Gυ. Dei Cap. XX. De corpore enirn post Resui redii onein loqtiens ait: Non solum enim non erit tale quale nune es in qua Dis optima valetudine I sed nee tale quidem quale fuit in primis hominibus ante peccatum. Qui licet moritur non essent, nisi pereassent , alimentis tamen ut homines utebantur , nondum spiritualia , sed admιe an malia corpora terrena, gesantes . Quae lieet senio nora veterascerent , ut necessitate perducerentur ad mortem, qui satur eis de ligno vitae , quod in medio paradisi eum arbore vetita simul erat , mirabili Dei gra- . tia praefabatur : ramen o alios sumebant cibos prae- Ter unam arborem, quae fuerat interdicta , ωe. Alebantur ergo aliis quae sonebant , ne animalia eorpora mo-
Iesiae aliquid esuriendo, ω sitiendo, sentirent. De trano autem vitae propterea gusas attιr ne mora eis unde
cura crue subreperet , vel senectute eonfecta deciιrsis temporum Daciis interirent a tamqDam cetera essent alia mento , illud Sacramento . Consule etiam Caput XXIII.
euisdem libri . Sed quamquam ipse Gbeas superatis
pag. . . Adam tun non negat ex arboris vitae eiultiisse imimortalent , & in serius etiam concedit e alus Parassi si plantis cornesturum suisse, tanten id Vtili eum modo quodam spiritali facturrem suisse.
217쪽
ITE MICHAEIas GLYCAE λεγε τὸ μὲν δε παραδώσω, μετὰ ταυ τα
ει μη Θωα τις ἐαι O-το συγχωρησις ἐπιτε τῆ γαμικ' συν-
λαυσμ των ἐδεδεμένων , ουκ εις πληΘος μετα ταυτα
hunc cibum clivina mlolii a fign ifica mint , & earii aliter uti l lena oriebantiar oui
hunc glissabam. mi intelligibiliter igitiir
peccaveriant , an in aestatim mortem accipiunt . Ita igitiir etia in Theologus Gregorius plantam illam, lignirin videlicet scientiae,contemplationem esse dixit, hoc est,absolutiorem qii 1-dam scientiam , ad quam minime rit tum
est adscendere iis,qui avidiora sunt desiderio. Ne piata igitur liominem in Paradiso sensili cibo saturam solitum , quando
nullum eo opus habebat ibidem propter illam tranquillitatein
pertiirbationibus omnibus vacua ira, qua
tunc gaudebat aestuebatur . Si vero
218쪽
dieant qaedam,si senis sileni cissium in Pamralliso Adainus man ducaturiis non erat, qua de causa permisit ei Deus eX O mnibus Paradisi plantis comedere ρ E regione& cii illos inter rogare potes: si Piratoplasti in Paradiso
carnaliter commiscera non delymerant,qua
riar. Si enim corne ciebant in Paradiso tu via Domini clictum , ut illi aiunt , carnaliter quoque invicem coniungebantur pra 'fecto su . Missos igitur illos facito. Non e rat in Paraci iso cibus sensilis & fluxus; ne-
Ille Imrare propte Tea. Sicili enim . Coe-
ra Vide quae adnotavimus inserita
219쪽
ουν ἐν s: παραδυσν naini I et irari illud rπώνα προ της ἁμαρ- Ecce dedi haec omnia τίας ουκ ην , ἔτι μη- vobis in cisum , ct cun- δε σωμα τηνικαυτα ctis binias terrae; di- τί A ἀμ- κενώμενον ctum est vii denai ν , τί ἄλλο λοιπὸν Paradiso, postea vero ἐτύγχανε το καναγκά- actio ipsa consequiua ν εκῶσε τον αν- est. postquam scilicet e Θρωπον MσΘητης ἄ- Paracliso expulsus fu-πτεσΘM βρωσεως ς isset. Secundum igittar καλως ουν ὀ λόγος divinitima AcaciumCae- ἔλεγε προλαβων οτι sariensem ua de ἔτερα eli ετ ρων η α- hoc cibo sentire tecti-γία διδάσκω γραφη, mnum est. Non enim
σαντες ἀπομεν . O- omni, suesci tunc o-Θεν οἱ πάΘεσι φυσι- ptis haberet , de sen-κοῖς ὐποκῶσΘαε νον siti alimento ali- ,δουμ προ της πα- quid interea praescri
pάβασεως λεγοντες , ptum filii , sed, ut: απου πάντων ἄτε δή intelligere potes ,
rin Aeaeiiιs Caesariensis Eusebii discipulus , &eitis in Episcopatii siiccessor , quani religione Varilis& inconstans , tam ingenio & scriptis volumini IS clariis, anno CCCXL. fiorruit , & cir ca CLXUI. naturae concessit.
220쪽
τοιούτο ην , εὐσηλον esculentariam usuo τι φωτει Θνητὰς concessa fuisset, hali Iην ' ει δε τουτο , τι profecto deinde hu- χρὴ γαu λέγειν αυ- manum geniis In ut τοι καΘ' εαυτῶν ἀ- tiplicari potuisset. Sed κον- τήν μάχαα- & heic advertere ραν ' ουδε γὰρ ἁ- par est. Si enim etiam γνοουσι ὀποια τα Φ- comessisse de . vetata πιτιμια τοῖς Ουτω illa planta Piratopla- φρονουσι περι του stos sancta Scripturii R 'δὰμ η αναγεγραμ- ait, ne mirare propte μένη ἁγια σύνo- rea . Siquidem prae-δ ς δσδωσιν . Οὐι- cedens sereno mani
Ουν αμφιβάλλειν επὶ festissime ostendit ,
ει γαρ αἱσ τήν εν a principio fuerat, re παραδώσω βρῶσιν η- quatis cibi tunc indi erΘre πρὸ τῆς guerat . Si enim παραβάσεως ὀ Α- plerique existimant, δαμ, ανάγκη πἀσα sensilem attigit ci-τους εκ νεκρῶ, birare,necessario etiam εγερΘησομένους εν esurivit . Si autem ἐκείνη τ' ἡμερα τοι- hoc, & ut fluxae sine
βρωσεως ' ωγε ille fiterit reliquii in μἀλλον η Λ'να σις est. Sed neque hoc