Antiqvitatvm romanorvm qvae svpersvnt, recensvit Adolphvs Kiessling

발행: 1860년

분량: 368페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

καίδεκα γενεαῖς τῶν Tρωικῶν υστερον, ἐν νυν ἔρουσιν ονομασίαν μεταλαβόντες ἔθνος τε μεγιστον ἐξ ἐλα- 2rχίστου γενέσθαι συν χρόνω παρεσκεύασαν καὶ πεοι φανέστατον si ἀδηλοτάτου, τῶν τε δεομενων οἰκήσεως si παρὰ σφίσι φιλανθρώπω υποδοχν καὶ πολιτείας με - ταδόσει τοῖς μετὰ του γενναίου ἐν πολέμω κρατηθεω δουλων τε ὁσοι παρ' αὐτοῖς ἐλευθερωθεῖεν ἀστοῖς εἱ- ναι συγχωρησει τυχης τε ἀνθρώπων οὐδεμιῆς εἰ μέλλοι τὸ κοινὸν ἀφελεῖν απαξιώσει' υπερ τ τα δὲ πάντα I0 κόσμω του πολιτεύματος, δν ἐκ πολλῶν κατεστήσαντο παθημάτων, ἐκ παντὸς καιροὐλαμβάνοντές τι χρήσιμον

X. Toυς δὲ 'Aβοριγῖνας, ἀφ' ων ἄρχει Ρωμαίοις

τὸ γένος, οἱ μεν αὐτόχθονας 1ταλίας, γένος αυτὸ καθ' ἐαυτὸ γενόμενον ἀποφαίνουσιν ' ΤΙταλίαν δὲ καλῶ τη. Id ακτὴν σύμπασαν, ὁσην Ιὀνιός τε κόλπος καὶ Τυρρηνικὴ θάλασσα καὶ τρίται περιέχουσιν ἐκ γης υλπεις. καὶ την ονομασίαν αὐτοῖς την πρώτην φασὶ τεθῆναε

διὰ τὸ γενέσεως τοῖς μετ' αυτοῖς ἄρξαι, ῶσπερ ἄν πημεῖς εἴποιμεν γενάρχας ἡ πρωτογόνους. ἔτεροι δὲ

20 λέγουσιν ανεστίους τινὰς καὶ πλάνητας ἐκ πολλῶν συνελθόντας χωρίων κατὰ δαίμονα περιτυχεῖν ἀλλήλοις αυτόθι καὶ την οἴκησιν ἐπὶ τοῖς ἐρυμασι καταστήσασθαι, ζην δὲ απὸ ληστείας καὶ νομῆς. παραλλάττουσι δὲ καὶ την ονομασίαν αυτῶν ἐπὶ τὸ ταῖς 25 τύχαις οἰκειότερον, 'Aβερριγῖνας λέγοντες, ἄστεδηλ σθαι αυτοὐς πλάνητας. κινδυνεύει δὴ κατὰ τούτους μηδὲν διαφέρειν τὸ τῶν Ἀβοριγίνων φυλονων ἐκάλουν οἱ παλαιοὶ Λελέγων ' τοῖς γὰρ ἀνεστίοις καὶ μιγάσι καὶ μηδεμίαν γην βεβαίως ως πατρίδα κα-30 τοικουσι ταύτην ἐπετίθεντο την ονομασίαν ως τὰ

πολλά. ἄλλοι δὲ Λιγύων ἀποίκους μυθολογοωιναυτοὐς γενέσθαι τῶν ὁμορούντων υμβρικοῖς ' οἱ γὰρ

62쪽

i Λίγυες οἰκοsσι μεν καὶ τῆς Λαλίας πολλαχῆ, νέμον-i 20 ται δε τινα κάὶ τῆς Κελτικῆς. ὁποτέρα δ' αυτοῖς ἐστι γῆ πατρὶς, αδηλον Ου γὰρ ἔτι λέγεται περὶ αυτῶν

i προσῖτέρω σαφὲς ουδέν. XI. οἱ δε λογιώτατοι των Ρωμαἱκῶν συγγρα-l φέων, ἐν οἱς ἐστι Πόρκιός τε Κάτων ὁ τὰς γενεαλογίας των ἐν Λαλία πόλεων επιμελέστατα συναγαγὼν l καὶ Γάως Σεμπρώνιος καὶ αλλοι συχνοὶ, Ἐλληνας αυτους εἶναι λέγουσι των ἐν Ἀχαῖα ποτὲ οἰκησάν-s των, πολλαῖς γενεαῖς πρότερον του πολέμου του Tρωικοs μεταναστάντας. ουκέτι μέντοι διορίζουσιν ουτε φυλον 'Eλληνικὸν ου μετεῖχον, ουτε πόλινῆς ἀπανέστησαν, ουτε χρόνον Ουθ' ηγεμόνα τῆς αποικίας ουθ' ὁποίαις τύχαις χρησάμενοι την μητρόπολιν ἀπέλιπον' Ἐλληνικω τε μυθω χρησάμενοι Ουδένα

των τὰ Ἐλληνικὰ γραφάντων βεβαιωτὴν παρέσχοντο. τὸ μὲν ουν ἀληθὲς ὁπως ποτ ἔχει, ἄδηλον ' εἰ δ' ἐστὶν

ὁ τούτων λόγος υγιὴς, ουκ ἀν ἐτέρου τινος εἴησαν 30 ἄποικοι γένους ἡ του καλουμένου νῶν Αρκαδικοs. πρῶτοι γὰρ 'Eλλήνων Ουτοι περαιωθέντες του γόνιον κόλπον ωκησαν Λαλίαν, ἄγοντος αυτους οἰνώτρου vos Λυκάονος ' ἐν δε πέμπτος από τε Αἰζειοὐ καὶ Φορωνέως των πρώτων ἐν Πελοποννήσω δυναστευσάντων. Φορωνέως μεν γὰρ Νιόβη γίνεται ' ταυτης 3I υίὸς καὶ Λιὸς, ως λέγεται, Πελασγός' Αἰζειos δὲ υιος Λυκάων' τούτου δε Aηιάνειρα θυγάτηρ' ἐκ δὲ Aηιανείρας καὶ Πελασγοὐ Λυκάων ἔτερος ' τούτου δὲ Οἴνωτρος, επτακαίδεκα γενεαῖς πρότερον τῶν ἐπὶ Tροίαν στρατευσάντων. ὁ μὲν δὴ χρόνος ἐν ω τ ναποικίαν ἔστειλαν Ἐλληνες εἰς Ιταλίαν, ,ουτος ἐν.

ἀπανέστη δὲ τῆς Ἐλλάδος Οἴνωτρος ουκ ἀρκούμενος

63쪽

μενων εἰς τοσουτους ἔδει κληρους νεμηθηναι την' - κάδων χωραν. ταύτης μὲν δη της αἰτίας ενεκα Πελοπόννησον Οἴνωτρος ἐκλιπὼν καὶ κατασκευασάμενος ναυτικον διαίρει τον γόνιον πόντονJ καὶ συν αυτῶd Πευκέτιος των αδελφῶν εἷς. εἶποντο δὲ αυτοῖς του τε

οἰκείου λαοs συχνοί, πολυάνθρωπον γὰρ δη τομο τὸ ἔθνος λέγεται κατ' ἀρχὰς γενέσθαι, καὶ των αλλων Ελληνων ὁσοι χωραν εἶχον ἐλάττω της ἱκανης. Πευκέτιος μὲν ουν, ἔνθα τὸ πρῶτον ώρμίσαντο της 'μα-

10 λίας, ἡπὲρ ἄκρας γαπυγίας ἐκβιβάσας τὸν λεων -- 32τos καθιδρύεται, καὶ απ' αυτos Οι περὶ ταλα τὰ χωρία οἰκοsντες Πευκέτιοι ἐκλήθησαν. Οἰνωτρος δὲ την πλείω τοὐ στρατοs μοῖραν αγόμενος εἰς τὸν ἔτερον ἀφικνεῖται κόλπον τὸν ἀπὸ των ἐσπερίων με - 15 ρῶν παρὰ την 'Ιταλίαν ἀναχεόμενον, δς τότε μὲν --σόνιος ἐπὶ των προσοικουντων Aυσόνων ἐλέγετο, ἐπεὶ δε Τυρρηνοὶ θαλασσοκράτορες ἐγένοντο, μετέλαβενῆν ἔχει νυν προσηγορίαν.

XII. Eυρὼν χώραν πολλην μὲν εἰς νομὰς, πολ- 20 λην δε εἰς ἀρότους εὐθετον, ἔρημον δε την πλείστην καὶ ουδὲ την οἰκουμένην πολυάνθρωπον, ἀνακαθήρας τὸ βάρβαρον ἐκ μέρους τινὸς αὐρος ωκισε πόλεις μικρὰς καὶ συνεχεῖς ἐπι τοῖς ὁρεσιν, ὁσπερ ην τοῖς παλαιοῖς τρόπος οἰκήσεως συνήθης. ἐκαλεῖτο δὲ ἡ τε25 χώρα πάσα πολλὴ οὐσα ὁσην κατέσχεν οἰνωτρία, καὶ Moἱ ἄνθρωποι πάντες ὁσων ἡρξεν Οἴνωτροι, τρίτην μεταλαβόντες ονομασίαν ταυτην. ἐπὶ μὲν γὰρ Αἰζει βασιλεύοντος Αἰζειοὶ ἐλέγοντο, Λυκάονος δε παραλαβόντος την αρχὴν ἀπ ἐκείνου αὐθις Λυκάονες ἀ--30 μάσθησαν, Οἰνώτρου δὲ κομίσαντος αυτοὐς εἰς Λα- λίαν Οἴνωτροι χρόνον τινὰ ἐκλήθησαν. μαρτυρεῖ δέ

μου τῶ λόγω Σοφοκλῆς μὲν ὁ τραγωδοποιὸς ἐν Πι-

64쪽

15 πτολέμω δράματι ' πεποίηται γὰρ αὐτῶ Θημήτηρ διδάσκουσα τὸν Τριπτόλεμον, οσην χώραν ἀναγκασθήσεται σπείρων τοῖς δοθεῖσιν ἡπ' αυτης καρποῖς διεξελθεῖν ' μνησθεῖσα δὲ της εώου πρῶτον Λαλίας, ηἐστιν ἀπὸ ἄκρας γαπυγίας μέχρι πορθμου Σικελικου, οκαὶ μετὰ τοsτο τῆς αντικρυ ἀψαμένη Σικελίας, ἐπὶ την ἔσπεριον αὐθις 'Tταλίαν αναστρέφει καὶ τὰ μέγιστα των οἰκουντων την παραλίαν ταυτην ἐθνῶν

διεξέρχεται, την αρχὴν ἀπὸ τῆς Οἰνώτρων οἰκήσεως ποιησαμένη. ἀπόχρη δὲ ταυτα μόνα λεχθέντα των 10 34 ἰαμβείων, ἐν οἷς φησι τὰ δ' ἐξόπισθε, χειρὸς εἰς τὰ δεξιὰ,

Οἰνωτρία τε πῶσα καὶ Τυρρηνικὸς κόλπος Λιγυστική τε γη σε δέξεται. ωντίοχος δὲ ὁ Συρακουσιος, συγγραφευς πάνυ ἀρ- 15χαῖος, ἐν γ ταλίας οἰκισμῶ τους παλαιοτάτους οἰκήτορας διεξιὼν, ώς ἔκαστοι τι μέρος αυτῆς κατεῖχον, Οἰνώτρους λέγει πρώτους των μνημονευομένων ἐναυτῆ κατοικῆσαι, εἰπὼν ἄδε' 'Aντίοχος Σευοφανεος τάδε συνέγραψε περὶ Λαλίης ἐκ των αρχαίων λόγων πτὰ πιστότατα καὶ σαφέστατα ' την γῆν ταυτην, ῆτις νυν Λαλία καλεῖται, τὸ παλαιὰν εἶχον Οἴνωτροι. ἔπειτα διεξελθών ον τρόπον ἐπολιτεύοντο, καὶ ώς

βασιλεὐς ἐν αυτοῖς Λαλὸς ἀνὰ χρόνον ἐγένετο, ἀφ' ου μετωνομάσθησαν 'Ιταλοί, τούτου δὲ την αρχὴν 25 Μόργης διεδέξατο, ἀφ' ου Μόργητες ἐκλήθησαν, καὶώς Σικελὸς ἐπιξενωθεὶς Μόργητι ἰδίαν πράττων αρχὴν 35 διέστησε τὸ ἔθνος, ἐπιφέρει ταυτί ' Οἴτω δὲ Σικελοὶ καὶ Μόργητες ἐγένοντο καὶ 'Ιταλίητες ἐόντες Οἴνωτροι'. XIII. Φέρε δὴ καὶ τὸ γένος οιον - τὰ των οἰ- κνώτρμν ἀποδείξωμεν, ἔτερον ἄνδρα των αρχαίων συγγραφέων παρασχόμενοι μάρτυρα, Φερεκύδην τὸν

Diuitias 1 Corale

65쪽

Ἀθηναῖον, γενεαλόγων Ουδενὸς δευτερον. πεποίηται γὰρ αυτῶ περὶ των ἐν 'Αρκαδία βασιλευσάντωνίδε ὁ λόγος 'Πελασγου καὶ Ληιανείρης γίνεται Λυ-καων' οὐτος γαμεῖ Κυλλήνην, Νηίδα νύμφην, ἀφ' ο ἐς το ἔρος η Κυλλήνη καλεῖται ἔπειτα τους ἐκ

τούτων γεννηθέντας διεξιὼν και τίνας ἔκαστοι τό πους ωκησαν, Οἰνώτρου και Πευκετίου μιμνήσκεται λέγων ωδε 'καὶ Οἴνωτρος, ἀφ' ου Οἰνωτροι κα- λέονται οἱ ἐν 'Ιταλίρ οἰκέοντες, καὶ Πευκετιος, ἀφI0 ου Πευκέτιοι καλέονται οἱ ἐν τῶ γονίω κόλπω.' τα μὲν οὐν υπὸ των παλαιῶν εἰρημένα ποιητῶν τε καὶ

μυθογράφων περί τε οἰκήσεως καὶ γένους των Οἰνώ- 36τρων τοιαυτά ἐστιν' οἷς ἐγὼ πειθόμενος, εἰ τῶ ὁντι Ελληνικὸν φυλον ῆν το τῶν 'Ἀβοριγίνων, ως Κάτωνι 15 καὶ Σεμπρωνίω καὶ πολλοῖς αλλοις εἶρηται, τουτοἔγγονον αυτῶν τῶν Οἰνώτρων πείθομαι. τὸ γὰρ δῆΠελασγικὸν και τὸ Κρητικὸν καὶ ὁσα ἄλλα ἐν Ιταλίαωκησεν, υστέροις εὐρίσκω χρόνοις ἀφικόμενα. παλαιότερον δε τούτου στόλον ἀπαναστάντα τῆς Ελλά- 20 δος εἰς τὰ προσεσπέρια τῆς Mρώπης Ουδένα δύναμαι καταμαθειν. τοὐς δε Οἰνώτρους τῆς τ' ἄλλης

λαλίας πολλὰ χωρία οχμαι κατασχεῖν, τὰ μὲν ἔρημα, τὰ φαύλως οἰκούμενα καταλαβόντας, καὶ δὴ καὶ τῆς υμβρικῶν γῆς ἐστιν ἐν ἀποτεμέσθαι, κληθῆναι 25-Mβοριγῖνας ἐπὶ τῆς ἐν τοῖς ορεσιν οἰκήσεως cAρκαδικὸν γὰρ τὸ φιλοχωρεῖν ὁρεσιν , ῶς υπερακρίους τινὰς καὶ παραλίους Ἀθήνησιν. εἰ δέ τινες πεφύκασι μὴ ταχεῖς εἶναι περὶ πραγμάτων παλαιῶν ἀβασανίστως τὰ λεγόμενα δέχεσθαι, μὴ ταχεῖς ἔστωσαν μηδε 37M Λίγυας ἡ υμβρικους ἡ ἄλλους τινὰς βαρβάρους αυ-

τοὐς νομίσαι, περιμείναντες δὲ καὶ τὰ λοιπὰ μαθεῖν κρινέτωσαν ἐξ απάντων τὸ πιθανώτατον.

66쪽

Ἀβοριγῖνες, ὀλίγαι περιῆσαν επ' ἐμοὐ ' αἱ δε πλεῖσται υπό τε πολέμων καὶ αλλων κακῶν οἰκοφθορηθεῖσαι ἔρημοι ἀφεῖνται. ἡσαν δ' ἐν τy λατίνst γη τῶν 'Aπεννίνων ορῶν οὐ μακρὰν, Βάρρων Πρέν- οτιος. ἐν ἀρχαιολογίαις γράφει, απὸ τῆς Ρωμαίων πόλεως αἰ τὸ βραχυτατον ἀπέχουσαι 'μερησίου διάστημα οδοὐ ' ων εγὼ τὰς ἐπιφανεστάτας, ως ἐκελνος ἱστορεῖ, διηγήσομαι. Παλάτιον μεν πέντε προς τοῖς εἴκοσι σταδίοις ἀφεστῶσα λάτου, πόλεως οἰκου- 10μένης υπὸ Ρωμαίων ἔτι καὶ εἰς ἐμε, πιωτίας ὁδουμ πλησίον. Tριβόλα δε ἀμφὶ τους εξήκοντα σταδίους τῆς αυτῆς πόλεως ἀφεστῶσα, λόφον ἐπικαθημένη συμμετρον. Συεσβόλα δὲ τό αυτό διάστημα τῆς Πι- βόλας απέχουσα, τῶν Κεραυνίων ooῶν πλησίον. απὸ Ibδε ταύτης τετταράκοντα σταδίοις διηρημένη πόλις επιφανὴς Σουνα, ἔνθα νεὼς πάνυ αρχαῖος ἐστινυρεος. Μήφυλα δὲ ως τριάκοντα σταδίοις ἄπωθεν τῆς Σουρος ' δείκνυται δε αυτῆς ἐρείπιά τε και τείχους ἴχνη. τετταράκοντα δὲ σταδίους ἀπέχουσα Μη- 20φυλης υρουῖνιον. εἰ καί τις ἄλλη τῶν αυτόθι πόλεων ἐπιφανὴς καὶ μεγάλη ' δῆλοι γάρ εἰσιν αυτῆς or τε θεμέλιοι τῶν τειχῶν καὶ τάφοι τινὲς αρχαιοπρεπεῖς και39 πολυανδριων ἐν υφηλοῖς χώμασι μηκυνομένων περίβολοι ' ἔνθα καὶ νεὼς ώθηνας ἐστιν αρχαῖος, ἰδουμέ- 2bνος ἐπι τῆς ἄκρας. απὸ δε σταδίων ὀγδοήκοντα μάτου τοῖς ἰοίσι διὰ τῆς Κουρίας ὁδου παρὰ Κόρητον ορος Κόρσουλα νεωσH διεφθαρμένη. δείκνυται δέ τις καὶ νῆσος. 'Iσσα αυτῆ ἄνομα, λίμνη περίρρυτος, ῆν χωρὶς ἐρυματος ποιητου κατοικῆσαι λέγονται τοῖς τέλμασι 30 τῆς λίμνης ὁσαπερ τείχεσι χρώμενοι. πλησίον δὲ τῆς

67쪽

Ισσης Μαρούιον ἐπὶ τῶ μυχῶ τῆς αυτῆς λίμνης κειμενη, τετταράκοντα σταδίους ἀπέχουσα των καλου-

μενων ' τὰ ὐδάτων. ἀπό δε μάτου πάλιν την ἐπὶ Λατίνην ὁδὸν ἰοῶσι Βατία μὲν ἀπὸ τριάκοντα στα- 405 δίων, Πώρα δὲ ἀπὸ τριακοσίων, ἡ καλουμενη μα- τιήνη. ἐν ταυτn λέγεται χρηστήριον 'Aρεος γενωθαι πάνυ ἀρχαῖον. ὁ δὲ τρόπος αυτοs παραπλήσιος ἡνῶς φασι τῶ παρὰ Λωδωναίοις μυθολογουμένω ποτὲ γενέσθαι ' πλὴν ὁσον ἐκεῖ μὲν ἐπὶ δρυὸς ἱερῆς περι- 10 στερὰ καθεζομένη θεσπιωδεῖν ἐλέγετο, παρὰ δὲ τοῖς 'Aβοριγῖσι θεόπεμπτος ἔρνις, ον αυτοὶ μὲν πῖκον, Ἐλληνες δὲ δρυοκολάπτην καλοῶσιν, ἐπὶ κίονος ξυ- λινης φαινόμενος τὸ αὐτὸ ἔδρα. τέτταρας δὲ ἐπὶ τοῖς εἴκοσι σταδίοις ἀπέχουσα τῆς εἰρημένης πόλεως Aίστα, 15 μητρόπολις υβοριγίνων, ἐν παλαίτερον ἔτι Σαβῖνοι νύκτωρ ἐπιστρατεύσαντες ἐκ πόλεως υμιτέρνης αφύλακτον αἱροίσιν ' οἱ δ' ἐκ τῆς ἀλώσεως περισωθέντες υποδεξαμενων αυτοὐς λατίνων, ώς πολλὰ πειρα- 4i

θέντες οὐχ οιοί τε ἡ σαν ἀπολαβεῖν, ἱερὰν ανῆκαν ώς

20 σφετέραν ἔτι την γῆν, ἐξαγίστους ποιησαντες ἀραῖς τοὐς καρπωσομένους αὐτὴν ὐστερον. XV. 'Aπὸ δὲ σταδίων ἐβδομήκοντα μάτου Κοτυλία πόλις ἐπιφανὴς προς ὁρει κειμένη ' ης ἐστιν οὐ πρόσω λίμνη τεττάρων πλέθρων ἔχουσα την διάστα- 25 σιν, αὐθιγενοsς πλήρης νάματος ἀπορρέοντος ἀεὶ, βάθος ώς λέγεται ἄβυσσος. ταυτην ἔχουσάν τι θεοπρεπὲς ἱερὰν τῆς Νίκης οἱ ἐπιχώριοι νομίζουσι καὶ περιείρξαντες κύκλω στέμμασι του μηδένα τῶ νάματι πελάζειν ἄβατον φυλάττουσιν, ὁτι μη καιροῖς τισιν

30 ἐτησίοις, ἐν οἷς ἱερὰ θύουσιν ἁ νόμος ἐπιβαίνοντες

τῆς ἐν αὐτὴ νησῖδος οἷς ὁσιον. ἡ δὲ νῆσος ἐστι μὲν

ἄσπερὰν πεντήκοντα ποδῶν την διάμετρον, υπεραν-

68쪽

έστηκε δε του νάματος ου πλεῖον ἡ ποδιαῖον υψος ἀνίδρυτος δ' ἐστὶ καὶ περινήχεται πολλαχῆ δινουν- τος αὐτὴν ἄλλοτε κατ' ἄλλους τόπους ξρέμα του πνευ- 42 ματος. χλόη δέ τις ἐν αὐτῆ φύεται βουτόμω προσεμφερὴς καὶ θάμνοι τινὲς ου μεγάλοι, πρῆγμα κρεῖττον ολόγου τοῖς ἀθεάτοις καὶ ων η φύσις δρὰ θαυμάτων οὐδενὸς δεύτερον. XVI. Tην μὲν δη πρώτην οἴκησιν οἱ 'Aβοριγῖνες ἐν τούτοις λέγονται ποιήσασθαι τοῖς τόποις, ἐξελάσαντες ἐξ αυτῶν υμβρικους. εντευθεν δε ὁρμώμενοι is τοῖς τε ἄλλοις βαρβάροις καὶ πάντων μάλιστα Σικελοῖς ὁμοτέρμοσιν ουσιν υπὲρ τῆς χωρας ἐπολέμουν, τὐ μὲν πρῶτον ἱερά τις ἐξελθοsσα νεότης, ἄνδρες ολίγοι κατὰ βίου ζήτησιν υπὸ των γειναμένων ἀποσταλέντες, ἔθος ἐκπληροὐντες ἀρχαῖον, ω πολλοὐς lli

βαρβάρων τε καὶ Ἐλλήνων ἐπίσταμαι χροσαμένους. οπότε γὰρ εἰς ἴχλου πλῆθος ἐπίδοσιν αἱ πόλεις τισὶ λάβοιεν ῶστε μηκέτι τὰς οἰκείας τροφὰς ἄπασιν εἶναι διαρκεῖς, ἡ κακωθεῖσα ταῖς οὐρανίαις μεταβολαῖς ἡγη σπανίους τους εἰωθότας καρποὐς ἐξενέγκοι, ὴ 20

τοιόνδε τι πάθος ἄλλο τὰς πόλεις κατασχὸν εἴτε ἄμει - 43 νον εἴτε χεῖρον ανάγκην ἐπιστήσειε μειώσεως του

πλήθους, θεῶν οτω δη καθιερουντες ἀνθρώπων ἐτείους γονας ἐξέπεμπον ὁπλοις κοσμήσαντες ἐκ τῆς σφετέρας ' εἰ μὲν υπὲρ εὐανδρίας ἡ νίκης ἐκ πολέμου 25 χαριστήρια θεοῖς ἀποδιδοῖεν, προθύοντες ἱερὰ τὰ νομιζόμενα, εὐφημοις οἰωνοῖς τὰς αποικίας προπέμποντες ' εἰ δ' ἐπὶ μηνίμασι δαιμονίοις ἀπαλλαγὰς αἰτούμενοι τῶν κατεχόντων σφῆς κακῶν τὰ παραπλήσιον δρῶεν, αυτοί τε ἀχθόμενοι καὶ συγγνώμονας ἀξιουν - 3nτες γενέσθαι τοὐς απελαυνομενους. οἱ δὲ ἀπαναστάν-

69쪽

20 Λ

κτήσαιντο ἐτέραν, την υποδεξαμένην αυτοὐς εἴτε

προς φιλίαν εἴτε εν πολεμω κρατηθεῖσαν πατρίδα ἐποιο Γντο ' o τε θεὸς, ω κατονομασθεῖεν απελαυνόμενοι , συλλαμβάνειν αὐτοῖς ώς τὰ πολλὰ ἐδόκει καὶ

5 παρὰ την ἀνθρωπίνην δόξαν κατορθοὐν τὰς αποικίας. τουτω δη τῶ νόμω χρώμενοι και τότε των Ἀβοριγί- 44νων τινῖς ἀνθουντων ἀνδράσι των χωρίων κτείνειν γὰρ ουδενα των ἐκγόνων ηξίουν, ἄγους οὐδενὸς ἔλαττον τομο τιθέμενοι), θεῶν ὁτω δη καθιερώσαντες Io ἐνιαυσίους γονὰς ἀνδρωθέντας ἀποικίζουσι τους παῖδας ἐκ της σφετέρας, οῖ τους Σικελοῶς ἄγοντες τε καὶ φέροντες διετέλουν, ἐπειδὴ την εαυτῶν ἐξέλιπον. ώς δ' απαξ ουτοι χωρίων τινῶν τῆς πολεμιας ἐκράτησαν, ἐκ τos ἀσφαλεστέρου ἡδη και οι λοιποὶ Aβοριγῖνες Ib οἱ δεόμενοι γης κατὰ σφῆς ἔκαστοι ἐπεχείρουν τοῖς ὁμόροις καὶ πόλεις ἔκτισαν ἄλλας τέ τινας καὶ τὰς

μεχρι τοsδε οἰκουμένας, Ἀντεμνάτας και δελληνεῖς καὶ Φικολνέους τοὐς προς τοῖς καλουμένοις Κορνίκλοις ἔρεσι καὶ Tιβουρτίνους, παρ' οἷς ἔτι και εἰς se τόδε χρόνου μέρος τι τῆς πόλεως ονομάζεται Σικελικόν ' καὶ ἡσαν απάντων μάλιστα των προσοικούντων 4bλυπηροὶ τοῖς Σικελοῖς. ἀνίσταται δὲ ἐκ τούτων των διαφορῶν τοῖς ἔθνεσιν ολοις πόλεμος ὁσος οὐδεὶς τῶν πρότερον γενομένων εν Tταλία, καὶ προῆλθεν 2b ἄχρι πολλοs χρόνω μηκυνόμενος. XVII. Ἐπειτα Πελασγῶν τινες τῶν οἰκούντων ἐν τη καλουμένη νῶν Θετταλία την εαυτῶν ἀναγκασθέντες ἐκλιπεῖν σύνοικοι γίνονται τοῖς Ἀβοριγῖσι καὶ κοινῆ μετ' ἴκείνων ἐπολέμουν προς τοὐς Σικε-30 λους. ἐδέξαντο δὲ αυτοὐς οἱ 'Aβοριγῖνες, ἴσως μὲν καὶ κατὰ την τοὐ ἀφεληθήσεσθαι ελπίδα, ῶς δ' ἐγὼ πειθομαι κατὰ τὸ συγγενὲς μάλιστα. ῆν γὰρ δη καὶ

70쪽

21τὸ των Πελασγῶν γένος Ἐλληνικον ἐκ Πελοποννήσου τὸ ἀρχαῖον, ἐχρήσατο δὲ τύχαις δυσπότμοις εἰς πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα, μάλιστα δ' εἰς την πολύπλανόν

τε καὶ ουδενός τόπου βέβαιον οἴκησιν, πρῶτον μὲν 46 γὰρ περὶ το καλούμενον νυν ' αἶκόν υργος ωκησαν liαυτόχθονες ἔντες, ώς οι πολλοὶ περὶ αυτῶν λέγουσιώτην δὲ ἐπωνυμίαν ἔλαβον αὐχῆς ταύτην ἐπὶ του

Πελασγos βασιλέως. ἐν δὲ ὁ Πελασγὸς ἐκ Θιὸς, ῶς λέγεται, καὶ Νιόβης τῆς Φορωνέως , ὴ πρώτy γυναικὶ θνητῆ μίσγεται ὁ Ζευς ώς ὁ μsθος ἔχει. ἔκτη δ' Ioυστερον γενεὰ Πελοπόννησον ἐκλιπόντες εἰς την τότε μεν Αἱμονίαν, νυν Θετταλίαν ονομαζομένην με τανέστησαν ' ηγούντο δὲ τῆς ἀποικίας Αχαιὸς καὶ Φθῖος καὶ Πελασγὸς οἱ Λαρίσης καὶ Ποσειδῶνος υἱοί. ἀφικόμενοι δ' εἰς την Αἱμονίαν τούς τε κατοι - 15 κοῶντας ἐν αυτῆ βαρβάρους ἐξελαυνουσι καὶ νέμονται την χώραν τριχῆ, τοῖς ἡγεμόσι ποιήσαντες ομωνύμους τὰς μοίρας, Ἀχαῖαν καὶ Φθιῶτιν καὶ Πελασγιῶτιν. πέντε δὲ μείναντες αὐτόθι γενεὰς, ἐν αἷς ἐπὶ μήκεοτον ευτυχίας ῆλασαν τὰ κράτιστα τῶν ἐν τῆ 20 Θετταλία πεδίων καρπούμενοι, περὶ την ἔκτην γε - 47 νεὰν ἐξελαύνονται Θετταλίας υπό τε Κουρητων καὶ Λελέγων, οῖ νυν Αἰτωλοὶ καὶ Λοκροὶ καλοῶνται, καὶ συχνῶν ἄλλων τῶν περὶ τον Παρνασὸν οἰκούντων, - ηγουμένου τῶν πολεμίων Λευκαλίωνος του Προμη- 25θέως, μητρὸς δὲ Κλυμένης τῆς Xλκεανοs. XVIII. Σκεδασθέντες κατὰ την φυγὴν οἱ μὲν εἰς Κρήτην ἀπῆλθον, οἱ δὲ τῶν Κυκλάδων νήσων

τινὰς κατέσχον, οἱ δὲ την περὶ τὸνπιλυμπόν τε καὶ την 'υσσαν, καλουμένην-'Εστιαιῶτιν ωκισαν, ἄλ- Mλοι δὲ εἴς τε Βοιωτίαν καὶ Φωκίδα καὶ Κυβοιαν διεκομίσθησαν ' οἱ δ' εἰς την Ασίαν περαιωθέντες τῆς

SEARCH

MENU NAVIGATION