Antiqvitatvm romanorvm qvae svpersvnt, recensvit Adolphvs Kiessling

81쪽

32 A

γὰρ δη κἀκεῖνοι επὶ ξυλίνοις ώσπερὰν πύργοις υφηλοῖς σταυρώμασι, μόσσυνας αυτὰ καλοsντες. XXVIl. Οι δὲ μετανάστας αυτοὐς μυθολογοῶντες εἶναι Ἀρρηνὸν ἀποφαίνουσιν ηγεμόνα τῆς αποικίας 5 γενόμενον ἀφ' εαυτos θέσθαι τῶ εθνει τουνομα τοὐτον δε Λυδὸν εἶναι το γενος ἐκ τῆς πρότερον Mρονίας καλουμενης, παλαιὸν δή τινα μετανάστην ἄντα ' εἶναι δ ' αυτὸν πέμπτον απὸ Aιὸς, λέγοντες ἐκ

Λιὸς καὶ Γης Μάνην γενέσθαι πρῶτον ἐν τῆ γῆ ταύ- 10 τη βασιλέα ' τουτου δὲ καὶ Καλλιρόης τῆς Ωκεανοῶ θυγατρὸς γεννηθῆναι Κότυν ' τῶ δὲ Κότυῖ γήμαντι θυγατέρα Tύλλου τos γηγενοsς Αλίην δύο γενέσθαι παιδας υσίην καὶ ωτυν' ἐκ δε υτυος καὶ Καλ- 1λιθέας τῆς Xωραίου Λυδὸν φῶναι καὶ Τυρρηνόν' 15 καὶ τον μὲν Λυδὸν αυτοs καταμείναντα την πατοφαναρχὴν παραλαβεῖν καὶ ἀπ' αυτοs Λυδίαν την γῆν ὀνομασθῆναι ' Ἀρρηνὸν δὲ τῆς αποικίας ἡγησάμενον πολλὴν κτήσασθαι τῆς Ιταλίας καὶ τοῖς συναραμένοις τοὐ στόλου ταυτην θέσθαι την ἐπωνυμίαν. 20 Ηροδότω δε εἴρηνται υτυος τοὐ Μάνεω παῖδες οι

περὶ Tυρρηνὸν, καὶ ἡ μετανάστασις των Μύόνων εἰς ταλίαν οὐχ ἐκούσιος. φησὶ γὰρ ἐπὶ τῆς Mτυος αρχῆς αφορίαν καρπῶν ἐν τll γῆ Μyόνων γενέσθαι, τοὐς ανθρώπους τέως μὲν υπὸ τῆς φιλοχωρίας κρατου ab μένους πολλὰ διαμηχανήσασθαι προς την συμφορὰν ἀλεξητήρια, τῆ μὲν ετέρα τῶν ημερῶν μέτρια σιτία προσφερομένους, τῆ δ' ετέρα διακαρτερουντας ' χρονίζοντος δὲ τοὐ δεινοῶ διανείμαντας ἄπαντα τον δῆμον διχῆ κλήρους ταῖς μοίραις ἐπιβαλβιν' τον μενω ἐπ' ἐξόδω τῆς χώρας, τον δ' ἐπὶ μονῆ, καὶ τῶν Aτυος T2

παίδων τον μεν τῆ προσνεῖμαι, τον-τῆ. λαχούσης

δε τῆς ἄμα aυδω μοίρας την μεν ἀμείνω τύχην, ἐκχωρῆ-

82쪽

σαι την ἐτέραν ἀπολαχοῶσαν των χρημάτων τὰ μέρη, ὁρμισαμένην o ' ἐπὶ τοῖς εσπερίοις μέρεσι της Λαλίας,

ἔνθα ην υμβρικοῖς η οἴκησις, αυτos καταμείνασαν ἱδρύσασθαι πόλεις τὰς ἔτι καὶ κατ αυτὸν ἐκεῖνον ούσας.

XX, lII. Toυτω τω λόγω πολλούς και ἄλλους bσυγγραφεῖς περὶ τοs Tυρρηνῶν γενους χρησαμένους ἐπίσταμαι, τοὐς μεν κατὰ ταὐτὰ, τοὐς δὲ μεταθέντας τον οἰκισμὸν καὶ τον χρόνον. ἔλεξαν γὰρ δη τινες Ηρακλέους υιὸν εἶναι τον Tυρρηνὸν ἐξ ομφάλης τῆς Λυδῆς γενόμενον ' τοὐτον δ' ἀφικόμενον εἰς 'Ιταλίαν loἐκβαλεῖν τοὐς Πελασγοὐς ἐκ των πόλεων οὐχ απασῶν, ἀλλ' ὁσαι πέραν ησαν του Τεβέριος ἐν τω βορείω73 μέρει. ετεροι δὲ Τηλέφου παῖδα τον Τυρρηνὸν αποφαίνουσιν, ἐλθεῖν δὲ μετὰ Ποίας ἀλωσιν εις Ιταλίαν.

Σάνθος δὲ ὁ Λυδὸς ἱστορίας παλαιῆς εἰ καί τις ἄλλος ibἔμπειρος ὼν, τῆς δε πατρίου καὶ βεβαιωτὴς ἀν οὐδενὸς

υποδεέστερος νομισθεὶς, οὐτε Τυρρηνὸν ἀνόμακεν Ου- δαμos τῆς γραφῆς δυνάστην Λυδῶν οἴτε αποικίαν Μnόνων εἰς Ιταλίαν κατασχομαν ἐπίσταται Γυμηνίας τε μνήμην ώς Λυδῶν ἀποικήσεως ταπεινοτέρων ἄλλων 20 μεμνημένος οὐδεμίαν πεποίηται ' υτυος δὲ παῖδας γενέσθαι λέγει Λυδὸν καὶ πρηβον, τούτους δὲ μερισαμένους την πατρωαν ἀρχὴν ἐν 'Aσέα καταμήῖναι ἀμφοτέρους ' καὶ τοῖς ἔθνεσιν ων ἐρξαν ἐπ ' ἐκείνων φησὶ τεθῆναι τὰς ονομασίας, λέγων ωδε' απὁ Λυδos 25

μὲν γίνονται Λυδοὶ, ἀπὸ Ἀρήβου δὲ πρηβοι. τού - των ἡ γλῶσσα ολίγον παραφέρει, καὶ νῶν ἔτι ξυνου-74 σιν αλλήλοις φήματα οὐκ oλίγα, ῶσπερ Ἱωνες καὶ

Λωριεῖς Ελλάνικος δὲ ὁ Λέσβιος τοὐς Τυρρηνούς

φησι Πελασγοὐς πρότερον καλουμένους, ἐπεt δὴ κατω- 30κησαν ἐν Λαλία, παραλαβε γ ῆν vsν ἔχουσι προσηγορίαν. ἔχει δε αυτῶ ἐν Φορωνίδι ὁ λόγος ωδε' τos

DION. Ia

83쪽

Πελασγοί τοὐ βασιλέως αυτῶν καὶ Μενίππης της πη- νειου ἐγενετο Φράστωρ, τοs δὲ 'Aμύντωρ, του δὲ Τευταμίδης, του δε Νάνας. ἐπὶ τούτου βασιλεύοντος οἱ Πε- ίασγοὶ υπ' Ἐλλήνων ἀνέστησαν, καὶ ἐπὶ Σπινῆτι --b ταμῶ ἐν τῶ 'Dνω κόλπω τὰς νῆας καταλιπόντες μό- τωνα πόλιν ἐν μεσογεία εἷλον καὶ ἐντεsθεν ὁρμώμενοι την νυν καλουμένην Τυρρηνίαν ἔκτισαν Μυρσίλος δετα ἔμπαλιν ἀποφαινόμενος Ελλανίκω τους Τυρρηνους 7b φησιν, ἐπειδὴ την ἐαυτῶν ἐξέλιπον, ἐν τῆ πλάνη με I0 τονομασθῆναι Πελαργοὐς, των ὀρνεων τοῖς καλουμένοις πελαργοῖς εἰκασθέντας, ως κατὰ ἀγέλας ἐφοίτων εἴς τε την Ἐλλάδα καὶ την βάρβαρον ' καὶ τοῖς Ἀθηναίοις το τεῖχος το περὶ την ἀκρόπολιν, - Πελαργι- κον καλούμενον, τούτους περιβαλεῖν.

15 XXVIIII. 'Eμοὶ μέντοι δοκοὐσιν ἄπαντες ἁμαρτάνειν οἱ πεισθέντες Τν καὶ το αυτὸ ἔθνος εἶναι το ρρηνικὸν καὶ τὸ Πελασγικόν. τῆς μὲν γὰρ ονομασίας ἀπολαῶσαί ποτε αυτοὐς τῆς ἀλλήλων οὐδὲν θαυ- 76

μαστὸν ἡν, ἐπεὶ καὶ ἄλλα δή τινα εθνη, τα μεν Ελ- 20 ληνων, τὰ δὲ βαρβάρων, ταυτὁ ἔπαθον, ῶσπερ τὸ Tρωικὸν καὶ τὸ Φρυγικὸν ἀγχos οἰκοῶντα ἀλλήλων ' πολλοῖς γέ τοι γένος δν ἄμφω ταμ ἐνομίσθη, κλήσει διαλλάττον ου φύσει καὶ Ουχ ῆκιστα των ἄλλοθί

που συνωνυμίαις ἐπικερασθέντων καὶ τὰ ἐν γταλία

25 ἔθνη τὸ αυτὸ ἔπαθεν. ἐν γὰρ δὴ χρόνος ὀτε καὶ Λατῖνοι καὶ υμβρικοὶ καὶ Αἴσονες κ;ὶ συχνοὶ ἄλλοι Τυρρηνοὶ υφ' Ἐλλήνων ἐλέγοντο, τῆς διὰ μακρουτῶν ἐθνῶν οἰκήσεως ἀσαφῆ ποιούσης τοῖς πρόσω τὴνακρίβειαν τήν τε Pώμην αυτὴν πολλοὶ τῶν συγγρα- 30 φέων Τυρρηνίδα πόλιν εἶναι υπέλαβον. ονομάτων μεν ουν μεταλλαγῆν, ἐπεὶ καὶ βίων, πείθομαι τοῖς ἔθνεσι γενέσθαι ' κοινos δὲ ἄμφω μετειληφέναι γέ-

84쪽

77 νους ου πείθομαι, πολλοῖς τε ἄλλοις καὶ μάλιστα ταῖς φωναῖς αυτῶν διηλλαγμέναις καὶ ουδεμίαν ομοιότητα σωζούσαις τεκμαιρόμενος. καὶ γὰρ δη ουτε Κροτωνιῆται ῶς φησιν Ηρόδοτος 'ουδαμοῖς τῶν νυν σφεας περιοικεόντων εἰσὶν ομόγλωσσοι ουτε Πλακιηνοὶ, σφί- dσι δ' ομόγλωσσοι. δηλουσι δὲ ὁτι, τον ήνείκαντο γλώσσης χαρακτηρα μεταβαίνοντες ἐς ταυτα τὰ χωρία, τοsτον ἔχουσιν ἐν φυλακῆ καίτοι τί θαυμάσειεν αντις, εἰ Πλακιανοῖς μὲν τοῖς περὶ τον Ελλήσποντον οἰκοὐσιν ὁμοίαν διάλεκτον εἶχον οι Κροτωνιῆται, 10

ἐπειδὴ Πελασγοι ἰσαν ἀμφότεροι ἀρχῆθεν, Ἀρρηνοῖς δὲ τοῖς εγγιστα οἰκοόσι μηδὲν ὁμοίαν; εἰ γὰρ τὀ

συγγενες τῆς Oμοφωνίας αἴτιον υποληπτέον, θάτερον του δη που τῆς διαφωνίας ' ου γὰρ δη κατά γε τὸ αυτὸ ἐγ- χωμεῖ νομίζειν τἀμφότερα. και γὰρ δη τὸ μὲν ἔτερον Id καὶ λόγον αν τινα εἶχε γενόμενον, τὸ δη τους πρόσω τὰς οἰκήσεις απ' ἀλλήλων ποιησαμένους ὁμοεθνεῖς μηκέτι διασώζειν τὸν αυτὸν τῆς διαλέκτου χαρακτῆρα δια τὰς προς τους πέλας ομιλίας ' τὀ-τους ἐν τοῖς αυτοῖς οἰκουντας χωρίοις μηδ' ὁτιουν κατὰ την φω- 20νὴν ἀλλήλοις ὁμολογεῖν ἐκ ταυτου φυντας γένους Ουδένα λόγον ἔχει.

XXX. Toυτω μὲν δὴ τῶ τεκμηρίω χρώμενος

ετέρους εἶναι πείθομαι των Τυρρηνῶν τους Πελασγούς. ου μὲν δὴ ουδὲ Λυδῶν τους Τυρρηνους ἀποί- 25κους ο&μαι γενέσθαι ' ουδε γὰρ ἐκείνοις ομόγλωσσοί εἰσιν, οὐδ' ἔστιν εἰπεῖν ώς φωνῆ μὲν ουκέτι χρῶνται παραπλησία, ἄλλα δέ τινα διασώζουσι τῆς μητροπόλεως γῆς μηνύματα. ουτε γὰρ θεους Λυδοῖς τους αυτοὐς νομίζουσιν ουτε νόμοις οὐτ ἐπιτηδεύ- 30μασι κέχρηνται παραπλησίοις, ἀλλὰ κατά γε ταυτα 'πλέον Λυδῶν διαφέρουσιν ἡ Πελασγῶν. κινδυνεύ-

85쪽

36 A

oυσι γὰρ τοῖς ἀληθέσι μῶλλον ἐοικότα λέγειν οἴ μηδα- 70μόθεν ἀφιγμένον, ἀλλ' επιχώριον το ἔθνος ἀποφαίνοντες, ἐπειδὴ ἀρχαῖόν τε πάνυ καὶ ουδενὶ ἄλλω γένειουτε ὁμόγλωσσον ουτε ὁμοδίαιτον ευρίσκεται. ώνο-5 μάσθαι δ' υφ' 'Eλλήνων αυτὸ τῆ προσηγορία ταυτηουδὲν κωλυει, καὶ διὰ τὰς ἐν ταῖς τυρσεσιν οἰκήσεις και απ' ἀνδρὸς δυνάστου. ' μαῖοι μέντοι ἄλλαις αυτὸ προσαγορευουσιν ὀνομασίαις ' καὶ γὰρ ἐπὶ της

χώρας, ἐν η ποτε ωκοσαν, Mρουοίας προσαγορευOI0 μένης Κτρουσκους καλοίσι τους ανθρώπους ' καὶ επὶ τῆς εμπειρίας τῶν περὶ τα θεῖα σεβάσματα λειτουργιῶν, διαφέροντας εἰς αυτὴν ετέρων, νυν μέντοι ασα - φέστερον, πρότερον δ' ἀκριβουντες τουνομα ῶσπερ Ἐλληνες Θυοσκόους ἐκάλουν ' αυτοὶ μέντοι σφῆς αυ- 80 Id τους ἐπὶ τῶν ηγεμόνων τινὸς Ῥασέννα τον αυτον ἐκει- νω τρόπον ὀνομάζουσι. πόλεις δὲ ἄςτινας ωκισαν οἱ

Τυρρηνοὶ, καὶ πολιτευμάτων Ουςτινας κατεστήσαντο

κόσμους, δύναμίν τε ὁπόσην οἱ συμπαντες καὶ ἔργα εἴ τινα μνήμης ἄξια διεπράξαντο. τυχαις τε ὁποίαις 20 ἐχρήσαντο, ἐν ἐτέρω δηλωθήσεται λόγω. τὸ δ' ουν Πελασγικὸν φυλον, ὁσον μη διεφθάρη τε καὶ κατὰ τὰς ἀποικίας διεσπάσθη, διέμεινε δε ολίγον απὸ πολ-

λου, μετὰ τῶν 'Aβοριγίνων πολιτευόμενον ἐν τουτοις υπελείφθη τοῖς χωρίοις, ὁπου συν χρόνω την Pώμην 25 οἱ ἔκγονοι αυτῶν συν τοῖς Ἀλβανοῖς ἐπολίσαντο. καὶ τα μεν υπὲρ του Πελασγῶν γένους μυθολογουμενα τοιάδε ἐστί.

XXXI. Μsτὰ δὲ Ου πολυν χρόνον στόλος ἄλλος

Ἐλληνικὸς εἰς ταὐτα τὰ χωρία τῆς Ιταλίας κατάγεται, 30 ἐξηκοστῶ μάλιστα ἔτει πρότερον τῶν Πωικῶν , ῶς αυτοὶ ωμαῖοι λέγουσιν, ἐκ Παλλαντίου πόλεως Mo-καδικῆς ἀναστάς. ηγεῖτο δε τῆς ἀποικίας μανδρος

86쪽

μου γενόμενος και νυμφης τινος 'Αρκάσιν ἐπιχωρίας, ην οἱ μὲν Ἐλληνες Θέμιν εἶναι λέγουσι καὶ θεοφόρητον ἀποφαίνουσιν, οἱ δὲ τὰς Pωμαζκὰς συγγράψαντες αρχαιολογίας τst πατρίω γλώσση Καρμέντιν ὀνομάζουσιν ' εἴη ὁ ' αν 'Ελλάδι φωνρ Θεσπιωδὸς τη dνύμφη τουνομα ' τὰς μὲν γὰρ -δὰς καλουσι Ῥωμαῖοι κάρμινα, την γυναῖκα ταύτην ὁμολογοsσι δαιμο- νω πνεύματι κατάσχετον γινομένην τὰ μέλλοντα συμβαίνειν τῶ πλήθει δι' ωδῆς προλέγειν. ὁ δε στόλος οὐτος οὐκ απὸ τοs κοινοῖ γνώμης ἐπέμφθη, 10 αλλὰ στασιάσαντος τοὐ δήμου τὸ ἐλαττωθεν ἐκούσιον 82 μέρος ὐπεξῆλθεν. ἐτύγχανε δε τότε την βασιλείαν των 'Aβοριγίνων παρειληφὼς Φαῶνος. Aρεος ῶς φασιν απόγονος, ἀνὴρ μετὰ του δραστηρίου καὶ συνετὸς , καὶ αυτὸν ώς των ἐπιχωρίων τινὰ Pωμαῖοι δαι- Ibμόνων θυσίαις καὶ ωδαῖς γεραίρουσιν. οἶτος ὁ ἀνὴρ δεξάμενος κατὰ πολλὴν φιλότητα τοὐς 'Αρκάδας ολίγους ἔντας, δίδωσιν αὐτοῖς τῆς αυτos χώρας ὁπόσην ἐβουλοντο. οι δὲ Αρκάδες, ῶς ἡ Θέμις αὐτοῖς ἐπιθειάζουσα ἔφραζεν, αἱρουνται λόφον ολίγον ἀπέχοντα πτου Τεβέριος, ος ἐστι νsν ἐν μέσω μάλιστα τῆς Pωμαίων πόλεως, καὶ κατασκευάζονται προς αυτῶ κώμην βραχεῖαν, δυσιν ἀλιευτικοῖς πληρώμασιν ἐν οἷς απανέστησαν τῆς Ελλάδος ἀποχρῶσαν, ἐν ἔμελλε τὸ πεποωμένον σύν χρόνω θήσειν ὁσην Οἴθ' Ἐλλάδα re πόλιν οἴτε βάρβαρον κατά τε οἰκησεως μέγεθος καὶ κατὰ δυναστείας ἀξίωσιν καὶ την ἄλλην ἄπασαν εὐ- ηδ τυχίαν, χοόνον τε ὁπόσον ἀν ὁ θνητὸς αἰὼν ἀντέχη πόλεων μάλιστα πασῶν μνημονευθησομένην. ὁνομα δὲ τῶ πολίσματι τούτω τίθενται Παλλάντιον ἐπι τῆς Mἐν 'Αρκαδία σφῶν μητροπόλεως ' νsν μέντοι Παλάτιον υπὸ Ρωμαίων λέγεται συγχέαντος του χρόνου την

87쪽

ακρίβειαν καὶ παρέχει πολλοῖς ἀτοπων ἐτυμολογιῶν

ἀφορμάς'

XXXII. ώς δέ τινες ιστορουσιν, ων ἐστι καὶ m-λύβιος ο Μεγαλοπολίτης, επί τινος μειρακιου Πάλ-d λαντος αυτόθι τελευτήσαντος ' τοsτον δε υρακλέους εἶναι παῖδα καὶ Λαύνας της μάνδρου θυγατρός 'χώσαντα δ' αυτω τον μητροπάτορα τάφον ἐπι τῶ λό- φω Παλλάντιον ἐπὶ του μειρακίου τον τόπον ὀνομάσαι. ἐγὼ μέντοι Ουτε τάφον ἐθεασάμην ἐν μη Πάλ- 10 λαντος οἴτε χοὰς ἔμαθον ἐπιτελουμένας οὐτε ἄλλο των τοιουτοτρόπων οὐδὲν ήδυνήθην μαθεω, καίτοι Mγε Ουκ ἀμνήστου της οἰκίας ταύτης ἀφειμένης Ουδ' ἀμοίρου τιμῶν αἷς το δαιμόνιον γένος υπ' ἀνθρώπων γεραίρεται. και γὰρ μάνδρω θυσίας ἔμαθον υπὀI5 ωμαίων ἐπιτελουμένας ὁσέτη δημοσία καὶ Καρμέν-τd, καθάπερ τοῖς λοιποῖς ηρωσι καὶ δαίμοσι, καὶ βω-

μοὐς ἐθεασάμην ἱδρυμένους, Καρμέντη μὲν υπὸ τῶ

καλουμένω Καπιτωλίω παρὰ ταῖς Καρμεντίσι πύλαις, μάνδρω δὲ προς ἐτέρω των λόφων Αυεντίνω λε- 20 γομένω τῆς Πιδύμου πύλης οὐ πρόσω ' Πάλλαντι δε οὐδεν οἶδα τούτων γινόμενον. οἱ δ' οὐν ωρκάδες υπὸ τῶ λόφω συνοικισθέντες τά τε ἄλλα διεκόσμουντο κτίσμα τοῖς οἴκοθεν νομίμοις χρώμενοι καὶ ἱερὰ

ιδρύονται, πρῶτον μὲν τῶ Λυκαίω Πανὶ τῆς Θέμιδος re ἐξηγουμένης Ἀρκάσι γὰρ θεῶν αρχαιότατος τε καὶ τιμιώτατος ὁ Πάν) χωρίον ἐξευρόντες επιτήδειον, οκαλουσι ' μαῖοι Λουπερκάλιον, ημεῖς δ' ει εγοιμεν M. Λύκαιον. νυν μὲν οὐν συμπεπολισμένων τῶ τεμένει

τῶν πέριξ χωρίων δυσείκαστος γέγονεν ἡ παλαιὰ 30 του τόπου φύσις, ἐν δὲ το ἀρχαῖον ώς λέγεται σπήλαιον υπὸ τῶ λόφω μέγα, δρυμῶ λασίω κατηρεφες, καὶ κρηνίδες υπὸ ταῖς πέτραις ἐμβυθιοι, ῆ τε

88쪽

προσεχὴς τῶ κρημνῶ νάπη πυκνοῖς καὶ μεγάλοις δένδρεσιν ἐπίσκιος. ἔνθα βωμον ἱδρυσάμενοι τῶ θεῶ την πάτριον θυσίαν ἐπετέλεσαν, ῆν μεχρι του καθ' ημῆς χρ0νου Pωμαῖοι θυουσιν ἐν μηνὶ Φεβρουαρίωμετὰ τὰς χειμερίους τροπὰς, ουδὲν των τότε γενομέ- 5νων μετακινοίντες ' ὁ δε τρόπος τῆς θυσίας ἐν τοῖς

ἔπειτα λεχθήσεται. ἐπὶ δε τῆ κορυφῆ του λόφου τὸ τῆς Νίκης τέμενος ἐξελόντες θυσίας και ταυτI κατεστήσαντο διετησίους, ἶς καὶ ἐπ' ἐμου ' μαῖοι ἔθυον. XXXIII. Tαυτην δὲ υρκάδες μυθολογουσι Πάλ- 10

λαντος εἶναι θυγατέρα του Λυκάονος ' τιμὰς δε παρ'

86 ἀνθρώπων ἶς ἔχει νυν Ἀθηνῶς βουλήσει λαβειν, γενομένην τῆς θεοὐ συντροφον. δοθῆναι γὰρ ευθυς απὸ γονῆς την Ἀθροῶν Πάλλαντι υπὸ Λιὸς και παρ' ἐκείνω τέως εἰς ἄραν ἀφίκετο τραφῆναι. ἱδρύσαν- 15το δε καὶ Θήμητρος ἱερὸν καὶ τὰς θυσίας αυτῆ διὰ γυναικῶν τε καὶ νηφαλίους ἔθυσαν, ώς Ελλησι νόμος, ων Ουδεν ὁ καθ' ημὰς ἡλλαξε χρόνος. απέδειξαν δὲ καὶ Ποσειδῶνι τέμενος Ιαπίω καὶ την ἐορτὴν Ἱπποκράτεια μὲν ὁπ' Mρκάδων, Κωνσουάλια δὲ -ὁ - 20μαίων λεγόμενα κατεστήσαντο, ἐν ἡ παρὰ Ρωμαίοις ἐξ ἔθους ἐλινυουσιν ἔργων Ἀποι καὶ ὀρεῖς καὶ στέφονται τὰς κεφαλὰς ἄνθεσι. πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα τεμένη καὶ βωμους καὶ βρέτη θεῶν καθωσίωσαν, ἀγι-87 σμους τε καὶ θυσίας κατεστήσαντο πατρίους, αῖ μέχρι 2bτων κατ' ἐμε χρόνων τον αυτὸν ἐγίνοντο τρόπον. ου θαυμάσαιμι δ' ἀν εἰ καὶ παρεῖνταί τινες διαφυγουσαι

την τῶν ἐπιγινομένων μνήμην απὸ του πάνυ ἀρχαίου ' ἀλλ ἀποχρῶσί γε αἱ νυν ἔτι γινόμεναι τεκμήρια εἶναι τῶν Mρκαδικῶν ποτε νομίμων ' λεχθήσεται Dπερὶ αυτῶν ἐπὶ πλεῖον ἐν ἐτέροις. λέγονται δὲ καὶ γραμμάτων Ελληνικῶν χρῆσιν εἰς 'Ιταλίαν πρῶτοι

89쪽

διακομίσαι νεωστὶ φανεῖσαν 'Αρκάδες καὶ μουσικὴν την δι' οργάνων, ἄ δη λυραι τε καὶ τρίγωνα καὶ αυλοὶ καλοῶνται, των προτέρων ὁτι μη σύριγξι ποιμενικαῖς ουδενὶ ἄλλω μουσικῆς τεχνήματι χρωμένων, b νόμους τε θέσθαι καὶ την δίαιταν ἐκ του θηριώδους ἐπὶ πλεῖστον εἰς ἡμερότητα μεταγαγεῖν τέχνας τε καὶ

επιτηδεύματα καὶ ἄλλα πολλά τινα ωφεληματα εἰς M το κοινὸν καταθεῖναι, καὶ διὰ ταλα πολλῆς ἐπιμελείας τυγχάνειν προς των ὐποδεξαμένων. τοὐτο δεύ-

10 τερον ἔθνος Ἐλληνικὸν μετὰ Πελασγοὐς ἀφικόμενον εἰς γ ταλίαν κοινὴκ ἔσχε μετὰ των 'Aβοριγίνων οἴκησιν ἐν τω κρατίστω τῆς Pώμης ἱδρυσάμενον χωρίω. XXXIIII. υλίγοις δ' υστερον ετεσι μετὰ τους 'Αρκάδας ἄλλος εἰς Ιταλίαν ἀφικνεῖται στόλος Ελλη- 15 νικὸς ἄγοντος Ηρακλέους , ος Ιβηρίαν και τὰ μεχρι δυσμῶν ἡλιου πάντα χειρωσάμενος ἐκεν. ἐξ ών τινες

Ηρακλέα παραιτησάμενοι τῆς πραγματείας ἀφεθῆναι, περὶ ταὐτα τὰ χωρία ἡπέμειναν καὶ πολίζονται λόφου ἐπιτήδειον εὐρόντες, τρισταδίω δὲ μάλιστα μήκει τοs 20 Παλλαντίου διειργόμενον, δς νῶν μεν Καπετωλινος ονομάζεται, υπὸ δὲ των τότε ανθρώπων Σατουρνιος ἐλέγετο, ῶσπερ αν εἴποι τις Ελλάδι φωνῆ Κρόνιος. των δὲ υπολειφθέντων οἱ μὲν πλείους ἐσαν Πελοποννήσιοι, Φενεῆταί τε καὶ πειοὶ οἱ ἐξ 'Ηλιδος, οἷς 25 οὐκέτι πόθος ἡν τῆς οἴκαδε οδos διαπεπορθημένης αυτοῖς τῆς πατρίδος ἐν τω προς μακλέα πολεμω, 87 ἐμέμικτο δέ τι καὶ Πωικὸν αυτοῖς των ἐπὶ Λαομέδοντος αἰχμαλώτων ἐξ χλίου γενομένων ὁτε τῆς πόλεως μακλῆς ἐκράτησε. δοκεῖ δέ μοι καὶ τos ἄλλου 30 στρατοs παν, εἴ τι καματηρὸν ἡ τῆ πλάνη ἀχθόμενονην, ἄφεσιν τῆς στρατείας αἰτησάμενον ἐν τω χωρίωτωδε υπομεῖναι. το δὲ ὀνομα τω λόφω τινὲς μεν

90쪽

Κρόνου νομίζοντες 'Hλεῖοι θυσίαις καὶ ἄλλαις τιμαῖς οσυνιόντες γεραίρουσιν ἐν ώρισμένοις χρόνοις. Eυξενος δὲ ποιητὴς αρχαῖος και αλλοι τινες των 'Ιταλικῶν μυθογράφων υπ' αυτῶν oωνται Πισατῶν διὰ τηνομοιότητα του παρὰ σφίσι Κρονίου τεθῆναι τω τόπωM τουνομα, καὶ τον βωμὸν τω Κρόνω τους Ἐπειους 10 ἱδρυσασθαι μεθ 'Hρακλέους, δς ἔτι καὶ νυν διαμένει παρὰ τῆ ρίζη του λόφου κατὰ την ἄνοδον την απὸ τῆς αγορῆς φέρουσαν εἰς τό Καπετώλιον, την τε θυσίαν, ἐν και ἐπ' ἐμου Pωμαῖοι εθυον φυλάττοντες τον Ελληνικὸν νόμον, ἐκείσους εἶναι τους καταστησα - Ibμμους. ώς δ' ἐγὼ συμβαλλόμενος ευρίσκω, καὶ πρὶν Ηρακλέα ἐλθεῖν εἰς Λαλίαν ἱερὸς ἐν ὁ τόπος του

Κρόνου καλούμενος υπὸ των ἐπιχωρίων Σατουρνιος,

και ἡ ἄλλη δὴ ακτὴ σύμπασα ἡ νῶν Βαλία καλουμένη

τωθεω τουτω ἀνέκειτο, Σατουρνία προς των ἐνοι- 20κουντων ὀνομαζομένη, ῶς ἔστιν ευρεῖν ἔν τε Σιβυλ- λειοις τισὶ λογίοις καὶ ἄλλοις χρηστηρίοις υπὸ των θεῶν δεδομένοις εἰρημένον. ἱερά τε πολλαχῆ τῆς χώρας ἐστὶν ἱδρυμένα τω θεῶ καὶ πόλεις τινὲς ουτως ἄσπερ ἡ σύμπασα τότε ακτὴ ὀνομαζόμεναι χῶροί τε ππολλοὶ τοs δαίμονος ἐπώνυμοι καὶ μάλιστα οἱ σκόπελοι καὶ τὰ μετέωρα XXXV. 'Ιταλία δὲ ἀνὰ χρόνον ἀνομάσθη ἐπ ἀνδρος δυνάστου ἄνομα Λαλοs. τοὐτον δέ φησιν 'Aντίοχος ὁ Συρακουσιος ἀγαθὸν καὶ σοφὸν γεγενημένον MM καὶ των πλησιοχωρων τους μὲν λόγοις ἀναπείθοντα, τους δὲ βία προσαγόμενον, ἄπασαν υφ' ἐαυτω ποιη-