Glossen und Scholien zur hesiodischen Theogonie mit Prolegomena

231쪽

34. σφῆς δ' αυτάς. αυτὰς δε υμνεῖν πρῶτον τε )καὶ υστερον, ώσανεὶ αεί. ἀλλὰ συ, ῶ Nσίοδε, παυου τῶν αρχαίων ρημάτων, παῶσαι κομφοποιῶν, παὐσαι μύθους ληρωδῶν ἀλλοκότους. τὸ δε τύνη προς εαυτόν φησι

κατὰ ἀρχαῖσμόν' αντὶ τοὐ συ, ἁ Ησίοδε, Λωρικῶς. 35. ἀλλα τίη μοι ταὐτα. ῶσπερ ἄκαιρος ἐφάνηαυτῶ ἡ ομιλία, ῆν ῆρξατο λέγειν, ὁτι αἱ μοὐσαι ἔδωκάν μοι, και τἄλλα. καὶ φησί τί μοι ταῶτα τὰ ρήματα, ώς περὶ δρῶν, ξ περὶ πέτρην, τί μοι χρεία ἐστὶν ἀρχαιολογεῖν; ἡ γὰρ ποίησις μυθολογία ἐστὶν ἐοικυῖα ἀληθεία. εἰς τί τοὐτο καιρos ἐπείγοντος ἀρχαιολογῶ, καθάπερ oc

αυτούς ἐκ δρυὸς γεγεννῆσθαι ἰ πέτρης;

ἄλλως. παροιμία ὁταν τις καιρos τινος αυτόν κατεπ- 467 είγοντος περὶ ἄλλων λέγειν, ὁ δε ταὐτα ἀφεις ἄλλοις χρῆται. και ουτος ουν ἀφεὶς περι τῶν προκειμένων αυτῶ λέγειν, ἡτοι τῆς τῶν θεῶν γενέσεως, ὁπως αυτῶ αἱ Μοὐ- σαι δάφν ς ἔδωκαν κλάδον, λέγει.

40. γελῶ δέ τε δώματα πατρός. ἀπὸ ἀνθῶν τινῶν ἡδυτάτων χαίρουσιν οἱ οἶκοι Λιός. ἡ τὸ γελῶ ἀντὶ τοὐ διαχεῖται τῆς φωνῆς σκιδναμένης, ηχεῖ καὶ γελῶ τὰ δώματα. τὸ δὲ θεῶν, ἀντὶ τοὐ θεῶν, Λωρικῶς' οἱ γὰρ Aωριεῖς ουτω λέγουσιν .44. θεῶν γένος αἰδοῖον πρῶτον κλείουσιν ἀοιδῆ. τὸ τίμιον γένος τῶν θεῶν υμνοῶσι καὶ δοξάζουσι τῆφωνῆ.45. ἐξ ἀρχῆς, οῖς Γαῖα. οῖς ἐξ ἀρχῆς ) ἔτεκεν ἡ

Γῆ καὶ ὁ Ουρανὸς, και τοῖς ἐκ τούτων γινομένους. λέγει δὲ τοὐς Tιτῆνας. ἄλλως. πρῶτος θεὸς υφίων ἐγένετο.

1. πρῶτον τε F. πρῶτον τὸ Bas. G.

232쪽

47. δεύτερον αυτε Ζῆνα. ἀρχόμενος του δευτέρου προοιμίου τον ista ἐκ δευτερου υμνουσι καὶ ἀρχόμεναι καὶ λήγουσαι ώς θεόν, ώς απ' αυτos αρχουσαι, καὶ εἰς αυτον λήγουσαι διὰ την νίκην.48. λήγουσί τ' ἀοιδῆς. ὁτι γράφεται λήγουσαί τ' ).

ω ἐγεννήθησαν αἱ μίσαι, παρατεῖνον εως τῆς Θράκης. 54. γουνοῖσιν 'Ελευθῆρος. ὁ δε Ἐλευθὴρ βασμλεὐς ἡν τῆς χωρας, υἱος Απόλλωνος καὶ Αἰθούσης τῆς Ποσειδῶνος, καὶ ὁνομα πόλεως ἐστι τῆς Βοιωτίας οπου, φησίν, ἡ Μνημοσύνη τιμῆται. καὶ τοὐτο δὲ δόξαν προσάπτων τῆ εαυτοὐ πατρίδι λέγει, ὁτι ἐγεννήθησαν μεν ἐν Πιερία, ἀλλ' ἡ μήτηρ αυτῶν ἐκ Βοιωτίας ἐν '). ἄλλως. εστι δὲ καὶ ἴρος, ῶς φασιν, ἐπ' ὀνόματι τοs ῆρωος. 468oDτω δὲ λέγεται, ἔτι ἐκεῖ ὁ Αιόνυσος τῆς μανίας ἐπαύσατο καὶ 4λευθερώθη. Μνημοσύνην. δεῖ γὰρ τον συγγραφέα ἔχειν νοῶν καὶ μνήμην, ῖνα γεννῆ λόγον ' καὶ ἔτι ἐν ταῖς ἀναγνώσεσι χρῆσθαι δεῖ προσοχῆ τον συγγραφέα.

57. ἐννέα γάρ οἱ νύκτας. ἀπορήσειεν αν τις, πῶς

Ηρακλῆς μεν ἐν μια νυκτὶ πεντήκοντα διεκόρησε κόρας καὶ κύειν περοποίqκεν, ωστε τεκεῖν πεντήκοντα καὶ 'ῖν τέκνα, τῆς πρώτης δίδυμα I. Schol. 48 M. s. G. 2. δείκνυσιν, Oτι Βοιωτία μενην ἡ Μνημοσύνη, ἐμίγη δὲ τῶ istia

εν - Πιερία, ὁρει - παραΤείνοντι

Trino. O. εως τῆς θαλάσσης Trinc. 3. ὁ bὲ - Βοιωτίας ἐν F. ρτοι τοῖς γονιμωτάYοις τόποις του Ἐλευθῆρος. o δε Ἐλευθὴρ ἔνορα πόλεως ἐστι τῆς Βοιωτίας, από τινος βασιλέως αυτῆς τῆς πὀλεως ουτως ἀνομασμένου, υ&s ' πόλλωνος καὶ Αἰθούσης τῆς Ποσειδῶνος. Trinc. s. καὶ - ἰω nachηλευθερώθη. G. τούτου δὲ δόξαν

παρωτάτου τόπου του Ἐλευθῆρος αρχουσα. συν αἷς καὶ την λήθην, την τῶν πολυλύπων μεριμνῶν ἀνάπαυσιν. ὁ δὲ Ἐλευθὴρ βασιλεὼς ἐν τῆς χώρας καὶ δρος επ' ἀνόματι τοὐ 'ρωος' υίος ' πόλλωνος καὶ Αἰθουσης τῆς Ποσειδῶνος. Ἐλευθὴρ ἄνομα πόλεως τῆς Βοιω-

τείας. εκ τούτου δόξαν προσάπτει

δνομα γυναικός. Oπου φησὶν η Μνημοσύνη τιθῆται. ovτως λέγει, ὁτι ἐκεῖ Λιόνυσος τῆς μανίας ἐπαύσατο καὶ ἐλευθερώθη. BM. Ἐλευθὴρ τόπος κατὰ την ' ττικὴν Μ s. Diuiligod C,Orale

233쪽

τεκούσος, Ζευς δὲ ἐννέα νυκτῶν χρείαν ἔσχε Μνημοσύνν συγγενέσθαι προς συλληψιν των Μουσῶν; φαμεν τοίνυν, οτι εἰδώς ώς ὁ προς τὰς

Μούσας ἔρως βραδέως ἀνύεται, ὁ προς ηδονὴν ταχέως ' ἐντελεῖ δὲ ἐχρήσατο ἀριθμφ' ουδὲν γὰρ ἐλλιπες παρὰ ταῖς Μούσαις. BV.J νόσφι δε εμῶν ἐπήγαγε τὸ ιερόν, α μη νομισθῆ μοιχεία. By.J58. ἀλλ' ὁ τε δή si' ἐνιαυτός. υποδιαίρεσιν ἐνταυθα του χρόνου πεποίηκε, καὶ ἄρχεται ἀκολουθως απὸ του γένους, λέγω δη του ἐνιαυτοὐ ' ειτα εἰς τὸ καθέ- 469 καστον και τὸ εἶδος. απὸ γὰρ τῶν ωρῶν αἱ ἡμέραι συνίστανται, απὸ δὲ ημερῶν οἱ μῆνες, απὸ δὲ μηνῶν si

ἐνιαυτοί.

περὶ δ' ἔτραπον ύραι. αντὶ του απὸ τροπῶν εἰς τροπὰς ἰουσαι εἰς τὸ αυτὸ κατέστησαν ξ ἐκυκλωσαν, νῆπεριῆλθεν ο καιρος ).60. ὁμόφρονας. ὁμοια μυταῖς φρονουσας, ῆ τὸ αυτὸ φρονουσας και μὴ ἐναντιουμένας ἀλλήλαις. ἄλλως.

οὐχ ῶσπερ Ἀμφίων και Ζῆθος αδελφοὶ μὲν ἐσαν, ετερόζηλοι δε γεγόνασι ταῖς προαιρέσεσιν, αλλὰ xqν αυτὴν τῶν ἐπιτηδευμάτων ἔσχον προαίρεσιν' ἡ οτι δείκνυσι τὰς λογικὰς ἐπιστήμας ἀλλήλαις ἐπικοινωνουσας. BV.J τὸ δε κουρας Αωρικῶς συνέστειλεν.

61. μέμβλεται. μέλει, ἐν φροντίδι ἐστί. τὸ δεἀκηδέα, ῆγουν ἄλυπον, ουτως λεκτέον. δεῖ γὰρ τον περὶ λόγους ἀσχολουμενον ἀφρόντιστον και αλυπον εἶναι. 62. τυτθόν απ' ἀκροτάτης. ὁτι υπέρβατόν ἐστι, τὰς ἐν Πιερίρ τέκε τυτθὸν απὸ του υλυμπου. ἐγγυς γὰρ ἡ Πιερία του υλυμπου. λείπει τὸ Ουρο, τῆ Πιερία δηλονότι ).M. πὰρ δ' αυτῆς Xάριτες. ἀντὶ του περὶ τὰς Μουσας πάρεισιν. ἄλλως. φασίν, ὁτι ἐστὶν ἐν Ἐλικῶνι και χαρίτων ιερὸν και 'Iμέρου και Μουσῶν. κατὰ λόγον δὲ Ἱμερος καὶ Xάριτες συνοικουσι ταῖς Μουσαις; ῆγουν

ή Xάρις και ἡ ἐπιθυμία, ων ἄνευ ουδὲν τὰ τῶν Μουσῶν δῶρά ἐστιν ῆ ὁτι ὁ χρηστὸς ποιηφῆς οὐ μόνον ἐστι πο-

1. ἡ ἐκύκλωσαν ἡ περιῆλθεν ὁ 2. λείπει - δηλονότι Schoe-

234쪽

λυμαθὴς καὶ δυνατος λέγειν ἀλλα και ἐπίχαρις και στω

καὶ μη παυσαίμην τὰς Xάριτας 470 ταῖς Μούσαις συγκαταμιγνυς. τὸ δε εν θα λ ίρς, ἐν τn ευωχία γὰρ πάντα ἐστὶ τὰ μου σικά. ἔσσαν εἶπεν, ἁσανεὶ δύναμιν κλνδόνος εχουσαν την λέξιν, εἴγε περὶ των μελλόντων διαγορευουσι. 66. νόμους και ἐθεα κεδνά. νόμους δε λέγει, υβριν τε και ανομίαν ἐφέποντας ), τὰς πολιτείας, τὰς διατριβὰς, τὰς νεμήσεις ), τὰ διαιτήματα. καὶ ἡ θεα κεδνά.ῆθεα δε τὰ εργα. των νόμων γὰρ οἱ μέν εἰσι φυσικοί, οι δὲ των θεῶν, οἱ δὲ των ἀνθρώπων. εἰ δε νόμους ώς σοφους αναγνώσεις, την αυτῶν ἔξεις διάνοιαν. 68. αῖ τότ ἴσαν προς χλυμπον. δτι ἐπεσημήνατο ταὐτα ό . Ἀριστοφάνης. νυν περὶ τῆς ανόdου αυτῶν φησι τῆς εἰς τον πιλυμπον πρότερον γὰρ ἐν ὁ λόγος αὐτῶ περὶ τῆς εν τόπω αυτῶν χορείας. 71. ὐμνεύσαις, ἐρατός. fh γὰρ συνθήκη τοὐ λόγου

ηδονὴν ποιεῖ και δείκνυσι τον ποιῆσαντα αυτὸν τίμιον, καὶ πανταχοὐ

διαβεβοημένον, πλὴν εἰ σώφρων καὶ συνετός εχ. By.J νισσομένων πατέρ' εἰς ὁν. πορευομένων αυτῶν προς τον εαυτῶν πατέρα. ἔδει δε εἰπεῖν, σφῶν πορευο μένων αυτῶν προς τον χιον πατέρα, δς ἐν Ουρανῶ βασιλεύει.

73. ευ δε ἔκαστα ἀθανάτοις διέταξεν. τὰ τῶν 47Iθεῶν , τουτέστιν ἐκάστω τῶν θεῶν καλῶς την ἀρμόζουσαν παρέσχε τιμὴν ἔχειν. τὀ δὲ διέταξεν μετὰ τάξεως διεμέρισεν, ήγουν τὰ ἄτακτα εἰς τάξιν ῆνεγκεν ), ἐκάστω1. κατὰ λόγον - ῶς Bas. ῆτε χαρ χάρις - δῶρα ' ξ - δυνατός.

η Bas. 'Iμέρου καὶ Μουσῶν. καὶ Eνριπίδης -. φησὶν ουν Oτι ὁ Iμερος καὶ αἴ χάριτες συνοικουσι ταῖς Μούσαις, ων ἄνευ τὰ τῶν

Μουσῶω δῶρα ἀγλευκῆ τέ ἐστι καὶ μηδεμίαν Qοντα χάριν η ὀτι ὀ γαθὸς ποιητὴς os μόνον πολυμαθης καὶ δυνατὸς λέγειν, αλλὰ καὶ ἐπίχαρις καὶ ἡδύς. G.

2. υβριν - ἐφέποντας Vat. Cas. f. G. 3. νεμήσεις Heinsius, νεμέσεις codd. G. σοφοὐς αναγνώσεις Vat. Cius. σοφὸς αγαπήσεις BRS. G.

235쪽

μεταδους τῆσ οικείας αρχῆς. τιμὰς δε λέγει τὰς πολιτείας, τὰς διατριβάς, τὰς νεμήσεις, τὰ διαιτήματα. μεαδε τὰ ἔργα.75. ταυτ' ἄρα Μουσαι ἄειδον. απὸ διηγηματι- κου μετέβη εἰς πρόσωπον μιμητικῶς, ως καὶ Ἀθρος 'ῶς ο γέρων ώτρυνε πάλαι πολέμων ευ εἰδώς.ουτω δὴ καὶ υσίοδος ταυτ' ἄρα Μουσαι ἄειδον. 76. ἐννέα θυγατέρες. εἰσὶ δὲ τὰ τῶν Μουσῶνευρήματα ταυτα. Κλειὼ ρητορικήν, Ευτέρπη αυλητικήν, Θάλεια κωμωδίαν, Μελπομένη τραγωδίαν, Πρψιχόρη κιθαρωδίαν, Ἐρατώ ποίησιν, Πολύμνεια γεωμετρίαν, ουρανία ἀστρονομίαν, Καλλιόπη ἔπη, ῆν και προφερεστάτην εἶπε

πασῶν, ὁτι πάσης επιστήμης ὁ λόγος ανώτερος, ξ διὰ τbτην ποιητικὴν ἀνωτέραν εἶναι.

79. ἡ δὲ προφερεστάτη ). 'Αρίσταρχος τὸ προφερεστάτη αντὶ του πρεσβυτάτη ἡκουσεν. ἄστε ἄδηλον πότερον τῆ τιμῆ, ἡ τῶ χρόνω προφερεστάτη ' οἱ δὲ ἐντιμο-

80. ἄμ' αἰδοίοισιν. ἔτι ου κῶσιν ὀπηδεῖ, ἀλλα τοῖς αἰδους καὶ ἐντροπῆς ἀξίοις. τουτο δὲ Ουκ ῆρτηται ἐκ τῆς προτέρας διανοίας, ἀλλ' ακ' ἄλλης αρχῆς. 82. γεινόμενόν τ' ἐσίδωσι. αντὶ τοὐ ευμενῶς θεάσονται, καὶ δν τινα, φησί, βασιλέα ἴδωσι καλοῖς ὀφθαλμοῖς. ἐντευθεν καὶ Καλλίμαχος ἔφη Μουσαι γὰρ ὁσους ἴδον ἔμματι παῖδας μη λοξῶ, πολιους Ουκ ἀπέθεντο φίλους. ισ2 83. ἐέρση. ὁτι ἡ δρόσος κυρίως, νυν δὲ μεταφορικῶς τὸ μέλι. γλυκερήν δε τὸ γλυκύ καὶ απαλὸν τῶν λόγων 86. ἰθείησι δίκρσιν. οἱον Uδυσσέα τινὰ εἰσήγαγεν μηρος κεῖνος δ' οὐποτε πάμπαν ἀτάσθαλον ἄνδρα ἐώργει

ταυτα δε πάντα διὰ τὸ ἐπιφερόμενον εἶπεν ).

236쪽

88. του νεκα γὰρ βασιλῆες ἐχέφρονες. διὰ τούτογὰρ οἱ βασιλεῖς ἐχέφρονές εἰσι καὶ καλοῶνται, οτι τοῖς ἴχλοις βλαπτομένοις δι ἀγνωσίαν του δικαίου, μετατρέποντες τὰς δίκας fl) αυτῶν επὶ τὸ βέλτιστον τελουσι τὰ ἔργα, οὐκ ἐξουσιαστικῶς, ἀλλα παραινετικῶς' ῆγουν, οὐ κολάσει, ἀλλα μειλιχίοις λόγοις. τολο γὰρ τὸ

μαλακοῖσι παραιφάμενοι ἐπέεσσιν. ἄλλως. μετὰ πειθοῶς νέμουσι την δικαιοσυνην. μετα- τρέπουσι γὰρ τὰ ἔργα, τον ἀδικουμενον περισώζοντες καὶ τον ἀδικοειτα ἀνακόπτοντες, Ου κολάσει, ἀλλα μειλιχίοις ἐπέεσσι.89. μετάτροπα. ἀντὶ του μεταβλήσιμα εἰς τὸ βέλ

τιον

91. ερχόμενον δ' ἀνὰ ἄστυ. οὐκ ἀνάγκη, ἀλλα φίλτρω του βασιλέως, ἔντος ηπίου καὶ δικαίου πρὸς τους κρινομένους, μη ἀλαζόνος πρὸς τοὐς προσιόντας. ἀνὰ ἄστυ.δτι γράφεται ἀν ἀγῶνα, ἀντὶ του ἀνὰ τὸ ἄθροισμα καὶ την ἄγυριν ). λέγεται δὲ τριχῶς, αυτὸ τὸ χωρίον, καὶ ὁ ἐν αὐτω ὁχλος, καὶ το ξυναμφότερον, ῶσπερ καὶ πόλις. ἐτυμολογεῖται δε διὰ τὸ μη γωνίαν ἔχειν, ἀλλ' εἶναι περιφερῆ. οἱ δε ἐκ του ἀθροίσματος ἄγυριν λέγουσι, ως χμηρος - ' ως οῖ γ' ἐν νηῶν ἀγυρει, ἀντὶ του ἐν ἀγῶνι. τὸ δὲ θιδυ ώς ἱλάσκονται,

ἀντὶ του ώς θεὸν αυτὸν τιμῶσι διὰ την προσήνειαν αυ- τοὐ την τιμίαν.

93. οἱά τε Μουσάων. το τοιολον εἶδος ἀνθυπο- 473μ φορὰ καλεῖται, ἀνθυποφέρει γὰρ εαυτῶ ὁ Ησίοδος, ἐκ γάρ τοι Μουσάων τοιο λος βασιλευς ἐστιν, ἐπειδὴ τοὐς βασι-

237쪽

λεῖς εἶπε φιλεῖσθαι υπὸ τῶν Μουσῶν, φιλουνται δε καιυπό του Λιὸς εἶπεν. οἶδα μεν γάρ, φησί, υτι υπὸ μεντοὐ Ἀπόλλωνος καὶ των Μουσῶν οἱ ἀοιδοὶ καὶ οι κιθαρισταὶ φιλουνται, υπὸ δὲ του Aιος οἱ βασιλεῖς, ἀλλ' εκεῖνος, φησί, ὀλβιώτατος βασιλέων, ἔν τινα μετὰ του Aιὸς καὶ αἱ Μουσαι φιλουσιν. ἄλλως. αναλαμβάνει διὰ τον ἀνακόπτοντα λόγον ἐκ γὰρ Μουσάων ουχ υπάρχει τὸ βασίλειον γένος, ἀλλ' ἐκ Βιός' μόνον δὲ τὸ ευγλωττον αἱ

Μουσαι παρέχουσιν.

95. ἄνδρες ἀοιδοί. ἐνταυθα μαθηματικῶς διδάσκει καὶ λέγει, ὁτι ἐκ τῆς συμφωνίας των ἀστέρων, και τῆς ἀγαθῆς συνδρομῆς του ἡλιου γίνονται Οἱ ἄνδρες σοφοὶ καὶ μουσικοί, ῶσπερ καὶ ἐκ του ' μου, ἐκ δε του Aιὸς βασιλεῖς. 98. εἰ γάρ τις καὶ πένθος εχων. ἐνταυθα δείκνυσι την δυναμιν τῆς μουσικῆς διὰ τὸ εἰπεῖν νεοκηδέr θυμῶ δυσκατάπαυστον γὰρ τὸ νέον πένθος.

99. αυτ ὰρ ἀοιδός. Γώς δυνατου οντος του ἀοιδου παραμυθήσασθαι, οτι in καὶ Ζευς ἀπώλεσε τὸν παῖδα Σαρπηδόνα φάσκον-

λαμβάνεται καὶ ἔτυχε τos παραμυθήσασθαι I. BI J474 ἄζηται κραδιήν. ἀναξηραίνει γὰρ ἡ λύπη, οθεν

καὶ ἄυπνον τίθησι.100. κλεῖα προτέρων. δόξας του κλέους 4ξιωμένας. ταχέως δε παρέτραπε, ἀντὶ του αἶψα παρέτρεψεν

την λύπην τὰ δῶρα των θεῶν, ῆγουν ἡ μουσική.102. ου δέ τι κηδέων. τῶν θλίφεων. ὁ γὰρ λόγος

δυναται καταστελλειν τὰς θλίψεις. ἄλλως. τῶν λόγων

1. οτι F. οτε Bas. G. 2. φάσκοντος - εξῆς F. f. Gφάσκων - ερῆς Vat. CM. BM.A. ἐκλαμβάνεται καὶ ἔτυχε του παραμυθησασθαι F. λαμβάνων παρ. Trine. O Sctol. 99 ὁ ποιητής, φησί, δυνατός ἐστι παραμυθήσασθαι τοὐς λυπουμένους τους ἐπὶ καρτερία θρυλχουμένους παλαιῶς ἄνδρας, οπως προς τὰς λύπας διετέθησαν, καὶ θαυμάζων

αυτῶν τqν καρτερίαν και προς

συμφορὰς γενναιότητα Trino. 0. ἐπιλήθεται, εγουν διηγησάμενος καὶ την τῶν θεῶν καρτερίαν, πως διετέθησαν ἀποθανόντος Σαρπζ-δόνος του υχυ τοὐ Λιός, - μικρῶς παραμυθήσεται ' εἰ γὰρ πλά

238쪽

- 219 - καὶ τῶν Μουσῶν ἡ συνθήκη παρέτρεψε το λυπούμενον τῆς λύπης.108. εἴπατε δ' ώς τα πρῶτα. ἐρωτῶ τας Μούσας, πῶς ακριβῶς γράψει τὰ τῆς θεογονίας, διὰ τομοτῶ εῖπα τε κέχρηται. )109. καὶ ποταμοὶ καὶ πόντος ἀπείριτος. καὶ γαῖα4 τη καταπλήξει ἐπαπορεῖ τον ακροατήνγ )112. ῶς τ' αφενος δάσσαντο. αφενός ἐστι κυρίως 475μεν ο απὸ ενιαυτos πλολος. νῶν δὲ αφενος τον Ου- ρανὀν λέγει καὶ την γῆν καὶ την θάλασσαν. καὶ οπως, φησί, διεμερίσαντο, καὶ ἔσχεν ἔκαστος τῶν θεῶν τηνεα-οὐ τιμήν.

114. ταλα δύο ἔπη ὁ Σέλευκος αθετεῖ' οἱ δε περι

115. ἐξ αρχῆς καὶ εἴπαθ' ὁ τι. τρία πρῶτον ἐγένοντο ' χάος, Γῆ, Ἐρως ουράνιος, δς και θεός' ὁ γὰρ ἐξ 'Aφροδίτης νεώτερός ἐστι. ἐκ δὲ τοὐ gδατος ἐγένοντο τὰ στοιχεῖα ' γῆ κατὰ συνίζησιν, αὴρ κατὰ ανάδοσιν, τὸ δὲ λεπτομερὲς του ἀέρος γέγονε πῶρ, ἡ δὲ θάλασσα κατὰ ἐκμυζησιν, τὰ δὲ ἔρη κατὰ δε οστρακισμὸν τῆς γῆς. 116. si τοι μὲν ) πρώτιστα Xάος. εἰδέναι δὲ δεῖ, ως ἐντεμεν ὁ Πσίοδος ἄρχεται τῆς Θεογονίας, τos προοιμίου και τοὐ τῶν Μουσῶν εγκωμίου καὶ τῆς ανακεφαλαιώσεως παυσάμενος' ώς καὶ ἄλλοι τινὲς περι τῆς θεογονίας ἔγραφαν q).

I. Nach κέχρηται : το καὶ τὸ Irine. G. f. Vat. CM. τῆς θεογονίας μαθών. εἴπατε, διὰ τσῆτο τῆ λας μετοχῆ κέχρηται VM. Cas. BM. γράψειε τὰ τῆς θεογονίας δια τοὐτο τῶ εἴπατε κέχρηται. τὸ καὶ τό ποταμοὶ καὶ γαῖα τῆ καταπληξει ἐπαπορεῖ τόν ἀκροατήν. Par. M. Μ . G. τὸ δε καὶ ποταμοὶ καὶ γαῖα ἐπαπορεῖ τὸν ἀκροατὴν Μ.2. Schol. 10s Bas. ἐπαπηλεῖ

3. ψέγουσιν Schoemann. λέγου- div. Par. E. Par. 2833 . G. 4. Nach τῆς rῆς Schol. 116BM.G. 5. ῶς καὶ αuοι - ἔγραψαν F. και ἀλλων δέ τινων περὶ Θεογονίας γραψάντων καὶ ἴσως ἀληθέστερον τos Ἐσιόδου oοτος ἐκείνων προεκρίθη, τῆ ἀρχαιότητι τὸ αἰδέσιμον εχων Trino. G. εἰδέναι

ἄρχεται τῆς θεογονίας τοὐ προοιμίου, καὶ τοὐ τῶν Μουσῶν ἐγκω- μων, τῆς ἀνακεφαλαιώσεως παυσάμενος, ῶς καὶ ἄλλων τινῶν περὶ θεογονίας γραψάντων καὶ χωραληθέστερον Nσίοδος κατά τινας παλαιοτέρους ἔγραψεν. Bias. Disiligod by Corale

239쪽

ῆτοι μεν πρώτιστα. ἐντευθεν ἄρχεται ὁ των Μουσῶν λόγος, ἡγουν ἀλληπορικῶς ἡ γνῶσις του ποιητου. ἡ τέχνη καὶ ὁ κόσμος τοῖς. αυτοῖς υποπέπτωκε πράγμασι, καὶ ἔχει τεχνίτην μὲν τον θεόν, υπὁ δε τῆς τέχνης τόδε πεποίηται. ἔστι δὲ τα προυφεστῶτα του παντός, υλη καὶαρχὴ καὶ στοιχεῖα. καὶ οι μεν συνωνυμίαν ἔφασκον ἔχειν 476 τα προειρημένα, καὶ - ἔτερον οἱ δε διαφέρειν λέγοντες την μεν αρχὴν γένει ἐοικέναι φασίν, εἶδος δὲ την υλην Οὐσιωδῶς λαμβάνουσιν. ἔνιοι δε καὶ την υλην διαφέρειν καὶ την μὲν ἐννοιαν τῆς υλης ἀνήκουσαν προς τον τεχνίτην, την δὲ τῆς Ουσίας προσγινομένην, οιον τῶ ἀνδριαντοποιῶ υλη μέν ἐστιν ὁ χαλκός, ουσία δὲ ἡ διατυπωσις του χαλκos, καθ' o δηλονότι εἶδος ὁρμώμενος ὁ τεχνίτης

του ανδριάντα ποιεῖ. κH την υλην ουν του κόσμου ἀσχημάτιστον Ουσαν, εἰς εἶδος καὶ σχῆμα διετυπωσεν ὁ τεχνίτης καὶ δημιουργὸς θεός, ουκ εξ ἄλλου την ἔννοιαν λαβών, ἄσπερ ὁ ἀνδριαντοποιὸς τὸ του ἀνθρώπου εἶδος ὁρων πλάττει, αλλὰ καὶ την υλην αυτὸς τῆ ἀπείρω παρήγαγε δυνάμει, καὶ τὸ εἶδος τῆ Ma ἐπέθηκε τῶ περιόντι τῆς σοφίας. καὶ Φερεκυδης δὲ ὁ Σύρος καὶ Θαλῆς ὁ Μιλήσιος αρχὴν τῶν ὀλων τὸ υδωρ φασὶν εἶναι, τὸ ρητὸν τό του υσιόδου ἀναλαβόντες. χάος ) Πλάτων πανδεχῆ φύσιν λέγει. δεῖ γὰρ

477 τόπον υποστήσασθαι, δς δέχεται τοὐς εἰς αυτὸν γεννωμένους. οι δὲ εἰρῆσθαί φασι χάος παρὰ τὸ χεῖσθαι, o ἐστι χέεσθαι' οἱ δέ φασιν ἀπὸ του χαδεῖν, Ο ἐστι χωρεῖν υρη δ' Ουκ ἔχαδε χόλον.ὴ οὐν εἰς τὰ στοιχεῖα διάκρισις καὶ διαχώρησις, χάος. οἱ δὲ τὸ υδωρ λέγουσιν, ἐκ του Ουρανίου υδατος ἀναδιδόμενον, ἄσπερ ἀὴρ σκοτεινός ), ἄλλοι δὲ τον ἀέρα, ἡγουν τον κεχυμένον ἐν τῶ μεταξὐ γῆς καὶ ουρανοὐ. ἄλλως. χάος λέγει τον κεχυμένον ἀέρα, καὶ γὰρ Ζηνό-

240쪽

δοτος Ουτως φησί. Βακχυλίδης δε χάος τον αέρα ἀνόμασε, λέγων περὶ του ἀετου - ται δ' ἐν ἀτρυγέτω χάει. 11 T. G ευρυστερνος. την γην Ουκ ἐκ του χάους λέγει ' ου γὰρ εἶπεν ἐκ του χάους γη, ἀλλ' αὐτὰρ ἐπειτα γαῖα. Ζήνων δὲ ὁ Στωrκὸς ἐκδ) του υγροῶ τηνυποστάθμην γην γεγεννῆσθαί φησιν, τρίτον δε Ἐρωτα

ώς θεὰν αυτὴν ἀναπλάττει ευρυστερνον λέγων. Μνασέας ὁ Παταρευς ἐν τῆ τῶν Λελφικῶν χρησμῶν συναγωγῆ εὐρυστέρνου ἱερον λέγει ) ἀναστῆσαι. ευρυστερνον δε πλατεῖαν, πλατυπεδον.

πάωτων ἔδος. ὁ Πλάτων ἐν τῶ Φαίδωνι την γην εἶναι φησιν απάντων ἔδος καὶ ἔδρασμα. ἀθανάτων δε 478 εἶπεν, ινα δε an, ὁτι τῶν αρχαίων ευσεβῶν ἔντων, συνανεστρέφοντο αυτοῖς οἱ θεοί. ἄλλως. διὰ τοὐτο καὶ Πλάτων αἴτιον του κόσμου την γην φησιν ἐν τῶ Φαίδωνι . 119. Τάρταρά τ' ἡ ερόεντα. τὰ διήκοντα μέχρι τῶν ἐσχάτων τῆς γης. ερόεντα δε σκοτεινάρ). λέγει δὲ τονα-α τον την γην περιέχοντα και τὸ περὶ αυτήν. εἶναι 47s εἰκὸς τοὐτον ἐξ ἐλάσσονος υγρos εἰς πλείονα ἔγκον διαχεόμενον καὶ ἀτμιζόμενον τεταράχθαι, μέχρι ἀν λάβρτον ῆλιον. τότε γὰρ τῶ ἐλίω συμπαρεκτείνεται, ῶσπερ τῶπυρακτωθέντι σιδήρω τὸ πυρ λ). ἄλλως. Tάρταρα τὸν

γεγενῆσθαί φησι : ὁθεν ἐπαγόμενος αθετεῖ τους στίχους. ἰστέονδε, οτι την ἔννοιαν λέγει τῆς υλης προς Toν τεχνίτην την δὲ τῆς ονοίας πρὰς τὰ γεγονος. Aς γὰρ ἐπι εἶδος ὁρμώμενος ὁ τεχνίτης, τον ανδριάντα ποιεῖ' ουτω καὶ ὁ κοσμος, υλη τις ἄποιος, ασἀημάτιστος, fiω ὁ θεὸς ελαβεν ωσπερανδριαντοποιός. BM. 3. ευρυστέρνου ἱερὸν λέγει Ruhn-xen. εὐρυστέρνας ιερόν φησιν G. 4. Φαίδωνι, ὁθεω ὁ ἐπαγόμενος ἀθεεεῖται στθος Trine. G. 5. 4ερόεντα δὲ σκοτεινά vor ἄλλας BM. G. s. περιέχοντα - τὸ πυρ Schoen iann. περιέχοντα, ἀπὸ vos ταράττεσθαι' ἐξ ἐλάσσονος γὰρ υγρον εἰς πλείονα ὁγκον διαχεομενος, τῆ

ταράττεται, ωσπερ καὶ εν τῶ πυρακτωθέντι σιδήρω γίνεται. Tάρταρα δε εἶπεν απὸ του ταράττεσθαι. Trino. G. Tάρταρα δὲ εἶπεν ἀπὸ του ταράττεσθαι. ήερόεντα δὲ σκοτεινά. Bas. G.