Glossen und Scholien zur hesiodischen Theogonie mit Prolegomena

251쪽

Κρόνος τους θεούς, καὶ λαβεῖν την βασιλείαν αυτος, ηγουν πάλιν ἐπικρατησαι μέλλει το σκότος ἐκεῖνο τὸ αρχαιότατον. ἄλλως. Τιτὰν διὰ του ι γράφεται. παρὰ τὸ τίνω, ο σημαίνει τὸ ἀποδίδωμι γέγονε Tιτὰν καὶ Πτάνες, η ουτως διαπράττονται, ως δοίναι τιμωρίαν, η παρὰ τιταίνω γέγονε Tιτάν, οι ον οἱ τιταίνοντες καὶ κόπτοντες etὰ αἰδοῖα τοὐ πατρός.

210. τοῖο δ' ἔπειτα. τούτου γὰρ τοί ἔργου ἔμελλεν αυτὸς ὁ Ζευς τιμωρῆσαι τον Κρόνον, ἐπεὶ καὶ αυτὸς

ημαρτεν εἰς τον ἴδιον πατέρα.

211. Νυξ δ' ἔτεκε. εἰκότως ἐκ Νυκτὸς εἶπε γεγενῆσθαι' ἀγνοίας γὰρ δν τὰ τοιαυτα παθήματα. ἔθος ουν καὶ τω ποιητῆ ἐπὶ των τεθνηκότων λέγειν ' στυγερηνυξ ἐκάλυ φεν. υνείρων δὲ φίλον τὸ πλῆθος αυτῶν ἐμφαίνει' ἄν τινες μὲν θορυβώδεις, τινὲς δε απατεῶνες ἡ δὲ ακριβῶς ουδενὶ συγκαθευδήσασα τέτοκε Κῆρα μέλαιναν. καὶ Μοίρας λέγει τὰς ἐπιμεριζούσας, Κῆρας δε τὰς ἐπικυρουσας, ώς ε αρται, ) τον θάνατον, η τὰς γινομένας τιμωρους των κακῶν ἔργων ἐξ αφανοῶς γὰρ και αυταὶ ἐπέρχονται τοῖς ἀνθρώποις. τρεῖς δέ φασιν εἶναι τὰς Μοίρας, την μὲν Κλωθώ, ώς ἐπικλώθουσαν ενι ἐκάστωτων υπὸ γένεσιν τὸ εἱμαρμένον, την δὲ Λάχεσιν απὁ τοὐλαγχάνειν, ώς ἐπικληρουσαν τω μεν αγαθον, τω δὲ ἐναντίον, την δὲ υτροπον, ώς ποιουσαν τὸ ἀποκληρωθὲν ἀμετάτρεπτον. ) ἄλλως. τὰ γὰρ εξ ἀμιξίας γεννηθέντα φοβον εμποιεῖ.492 212. ου τινι κοιμηθεῖσα. ουδενὶ συνευνηθεῖσα,

φησίν, η Νυξ τέτοκε τὸν πνον και τους 'ονείρους' ταυταμ)γὰρ ἔθος επεσθαι τῆ Νυκτί.

I. αρχαιότατον. τοὐς Ζωδιακοὐς κύκλους, τοὐς ἔχοντας τους αστέ- ρας Bius. G. Tιτὰν - πατρὸς Μ f. G. κολάζεσθαι Vind.2. Rῆρας δε τὰς ἐπικυρουσας, ῶς εῖμαρται Schoemann. Κῆρας - ἐπικυρουσας Vind. ἐπιμερι- ωυσας καὶ ἐπικυρούσας, ῶς εἰρη- ται codd. G. 3. ἀμετάτρεπτον τέκε δ' ἔπνον. ταῶτα ἔθος επεσθαι τῆ νυκτί Bas.

252쪽

214. Μῶμον και Uιζύν. εξ αφανοὐς γὰρ ὁ μῶμος γίγνεταιJ. ταλαιπωρίαν γὰρ καὶ λύπην ἡ νυξ τοῖς ανθρώποις δια το σκότον δίδωσι.

215. Ἐσπερίδας. τὰς εσπερινὰς ωρας λέγει. μῆλα δε χὐυσῆ τα ἄστρα. αυτοῖς δὲ μέλει, ἐπειδὴ ἐν αὐτοῖς ταῶτα ὁρωμεν. Ηρακλεα δε τον ῆλιον. λέγει δὲ τοὐτο,

οτι παρερχομένου του ἡλίου ο- ετι φαίνονται') τα αστρα, O ἐστι τό τρυγῆσαι τον 'Hρακλέα τα μῆλα. αλλως. διατὀ λαμπρον δια φροντίδος εἰσίν. ἐν νυκτὶ γαρ των δένδρων ὁ καρπός, ως φησιν, αὐξει. 216. φέροντά τε δένδρεα. καρπον δὲ δια τὸ συνυπάρχειν τοὐς καρποῖς τῆ δυνάμει ἐν τοῖς ἀρδεύουσινυδασιν. ἐν ω καὶ ὁ Ζεὐς τὸ ἐπὶ Ἀλεξάνδρου μῆλον ἔλαβε. )217. νηλεοποίνους. ἀνηλεεῖς ἐν τω τιμωρεῖσθαι, καὶ τὰς γινομένας τιμωρίας των κακῶν ἔργων. 220. αῖτ' ἀνδρῶν τε θεῶν τε. ῖνα δεαν τῆ υπερβολὴ τὸ ἔλαττον, ὁτι εἰ καὶ θεοὶ ἀμαρτάνοντες τιμωροῶνται, πολλω μὰλλον οἱ ἄνθρωποι. ὁσα δὲ λαμβάνεται ἐπ' ἀνθρώπων, ταλα καὶ ἐπὶ θεῶν.222. κακὴν ὁ πιν. την εξ ἐπιστροφῆς γινομένην

223. τίκτε δὲ καὶ Νέμεσιν. ὁτι χμηρος τὸ μὲν πρῆγμα οἶδε, την δὲ θεὸν ου. Ἀσκληπιάδης δὲ ἐν τοῖς 'αγωδουμένοις φησὶν εἰς κύκνον μεταβληθέντα τον Λία Νεμέσει μιγῆναι. Νέμεσιν δὲ λέγει την μέμψιν, ως ἐὰν υβρωζς πένητα, μέμψις αυτη ' ἐὰν δὲ ἀδικήσρς, δίκη ἐν- ταῶθα ἐπακολουθεῖ. ἄλλως. ἐξ αφανοῶς γὰρ fγίγνεται καὶ αυτη. 224. Aπάτην. ῶσπερ γὰρ ἐπιλανθανόμενοι τῆς τιμω- 493ρίας ἀμαρτάνομεν, διὰ τομο νυκτὸς απάτη ' νυκτὶ τὰ

Ovnn του ἡλίου ἐμφαίνονται G. διὰ εό - αυξει Μη f. s. 2. Schol. 217 Μοίρας λέrει τὰς επιμεριζούσας, Κῆρας δὲ τας ἐπιψηφιζομένας τον θάνατον Baa. G. 3. ἐξ - αυτη Μη f. O. 4. διὰ τοῖτο νυκτὸς απάτη. νυκτὶ τὰ - εἴκασται. λεληθότως γὰρ εἰσέρχεται Schoeniann διὰ τοὐτο νυκτὸς ἀπατη τὰ ἐν σκοτία γινόμενα εἴκασται. λεληθότως γὰρ Duiligod by Corale

253쪽

ἐν σκοτία γινόμενα εἴκασται, λεληθότως γὰρ εἰσέρχεται. ὁ γαρ απατῶν την ἀλήθειαν αποκρύπτει. μετα την δ' Ἀπάτην τέκε. ου την ἐν τῶ βίω απά

την λέγει, ἀλλα την τῆς Ἀφροδίτης. ἡ γὰρ Φιλότης παρα

κειμένη ταλα υποβάλλει.225. Γῆρας τ' Ουλόμενον. ὁτι οἱ γηρῶντες παραπλήσιοί εἰσι τῶ θανάτω. 226. αυτ ὰρ Ἐρις. μίαν ἐνταυθα Ἐριν λέγει' ἐξαυτῆς Πόνον καὶ Λήθην καὶ Λιμὸν καὶ τἄλλα τὰ ἐκ ταυτης ἀποτελουμενά φησι γεγενῆσθαι. ἐκ γὰρ τῆς φιλονεικίας πόνοι καὶ μάχαι καὶ παν κακὸν γίνεται. 227. Λήθην τε. πολλάκις γὰρ ἔριδος πρός τινα γινομένης ἐπιλανθανόμεθα καὶ τῶν προσηκόντων. 229. νεύδεα. ου γὰρ ἀληθῆ πάντα λέγουσι. τοιαυτη

γὰρ ἡ φιλονεικία ἀμφίλεκτος. )230. Λυσνομίην, υτ ην τε. ἔπεται ἡ βλάβη U

δυσνομ'. συνήθεας. τουτέστι συντριβουσας ἀλλήλαις

ὁ γὰρ τοῖς νόμοις μὴ προσέχων ἐν ἄτη διατρίβει. 233. Νηρέα τε. την ρευσιν καὶ τὸ κατωφερὲς τῆς ἴλης λέγει. ἀψευδῆ δὲ καὶ ἀληθῆ, ώς παλαιῆς ουσης τῆς Γλης, καὶ ὁτι αἰσχρὸν τοῖς παλαιοῖς ψεύδεσθαι. ἀψευδῆ, ὁτι ψευδει ου πείθεται, ἀληθῆ δέ, ὁτι ψευδος ου λέγει. τὸ δὲ σημεῖον παράκειται, ὁτι Ουκ ἔστι διλογία, αυ, ἐπεὶ ψευδόμενοι διὰ δυο ψεύδονται, ὴγουν ἐκουσίως διά τινα ωφέλειαν, ἡ ἀκουσίως διὰ τὸ ἐπιλανθάνεσθαι, ἄλλως. τον μεν ἀψευδέα φασὶν τον μὴ ψευδόμενον, τον δὲ ἀληθέα τον μὴ ἐπιλανθανόμενον τῶν ἀληθῶν. ὁ πρ494 ἐπιλανθανόμενος ἄκων ψεύδεται. ) ἄλλως. ) Νηρέα τροἐπεισέρrεται τὰ ἐν σκότει γινόμενα Trino. G. απάτην PM.1. Schol. 229 Μη f. G. 2. ἀψευδῆ - ψευδεται R ἄλλως. αψευδῆ, ὁτι πευδει Ου πείθεται' ἀληθῆ δέ, ὁτι ψεὐδος οὐ λέγει. τὸ δὲ σημαινόμενον παρά κειται, ὁτι Ουκ ἔστι διὰ λόγον, ἀιλ' ἐπεὶ καὶ ψευδόμενοι διὰ δυοψεύδονται, ἡγουν εκουσίως διά τινα ωφέλειαν, ξ διὰ τό ἐπΔανθάνεσθαι. ἀκουσίως δὲ τον Miεκουσίως ψευδόμενον. μάτην Ταραφευδῆ εtπεν. ἄλλως. τὸν μενἀψεοδέα μὴ ψευδόμενον, τὸν Φεἀληθέα μὴ ἐπιλανθανόμενον. ογὰρ ἐπιλανθανόμενος ἄκων φεν

δεται Baa. ἀληθῆ δὲ ' ως μὴ '

254쪽

νῆξιν, ηγουν την πλεύσιν ἐκ του νήχω το πλέω. ἄλλως. αρχαία γὰρ η χυσις του υδατος καὶ πρώτη των λοιπῶν στοιχείων, ώς εἴρηται. 234. πρεσβυτατον παίδων. διὰ το ἔντιμον καὶ

ἀληθες η διὰ το γέροντα απλῶς δ) εἶναι.

235. ου δὲ θεμιστέων λήθεται. ἐπεὶ συμβαίνει κατὰ περίστασίν τινα, ὁτι ῶν ἐν νοῖ εχομεν λανθάνομεν θέλοντες δηλῶσαι. 237. αυτις δ' αυ Θαυμαντα. την ἀπὸ τῶν πε- λαγων γινομένην ἀναθυμίασιν καὶ το πλῆθος τῶν ὐδά- των λέγει, παρὰ τὸ θαυμα παρέχειν. Φόρκυνα δὲ την περιφορὰν τῶν υδάτων καλεῖ ἐνταυθα. ἔχει γὰρ ἄψιν μόνην καλην τῶν υδάτων τῆς θαλάσσης ἡ φυσις. Γαίηδὲ μισγόμενος διὰ τὸ εἴσω τrς γης υπεισδυεσθαι. ηΦόρκυνα τὸ βίαιον του πόντου, Θαυμαντα δε τὸ θαυμάσιον. 238. καὶ Κητώ. πεντω γὰρ τὰ κήτη διάγειν εἰώθεσαν servρότατα τε ὁντα καὶ εὐμεγέθη καὶ ἀδάμαντος ἰσχυν ἔχοντα. Di.Jκαλλιπάρηον. ἐστὶ γὰρ καὶ τουτοις κάλλος ἐπικείμενον. 240. Νηρῆος δ' ἐγένοντο. ὁσα κατὰ ναυτιλίαν ἔργα

ἐπαινετὰ καὶ ἄξιόχρεα συμβαίνει, ) ταῶτα o λόγος τέκνα του φρέως προσαγορεύει, ἐπεὶ καὶ ταυτα ρευστά ἐστί. Di J. λέγοντα ψεὐδος. διπλῶς δὲ τοὐτοεἶπεν, oτι Οἱ ψευδόμενοι διὰ δύο ψεύδονται ῆ ἔκουσίως διά τινα ωφέλειαν, η ἀκουσίως διὰ τὸ ἐπιλαθέσθαι. ράντιν γὰρ ανεοδῆ φασι τὸν μη ψευδόμενον, ἀλλατον ἀληθῆ λέγοντα ' αψευδος γάριστιν ὁ μὴ ψευδόμενος, ἀληθῆς δὲ ὁ μὴ ἐπιλανθανόμενος' ὁ γὰρ

ἐπιλανθαωόμενος ἄκων ψεύδεται. τέφοπια δε λέγει καλεῖσθαι αυτόνη διὰ to ἔντιμον καὶ ἀληθὲς ξδιὰ τὸ Ψόν γέροντα ἄκρον εἶναι Trino. G. ὁ μὴ ἐπιλανθανόμενος τῶν ἀληθῶν, ξ οτι νευδει οὐ

πείθεται, η ὁτι - ψεὐεις λέγει τό δε σημεῖον παράκειται τε Ουκ ἔστι δίλογος ἀλλ' ἐπεὶ οἱ ψευδόηενοι διὰ δύο ψεύδονται, τοι εκουσίως διά τινα ωφέλειαν, η διὰ eὸ ἐπιλανθάνεσθαι, ἀκου

σίως, τὸ μὲν ἀψευδέα μῆ ψευδόμενον, τὸν δὲ ἀληθέα μὴ ἐπιχανθανόμενον ὁ γαρ ἐπιλανθανόμενος ἄκων ψεύδεται. νέξοντα δὲ λέγει καλεῖσθαι αυτόν, η διὰ

3. φρέα - πλέω Vat. f. O. αρχαία - εχηται M . O 1. απλῶς F. ἄκρως Bas. O. ἄκραν Par. M. ἄκρως εἶναι. ἐπεὶ γὰρ συμβ. κ. περ. τινα καὶ ων ἐν νει ἔχομεν λανθάνειν θέλων δηλῶσαι, τόν δὲ μὴ ἄκοντά ποτε

αὐτὀν ἐπιλανθάνεσθαι, τοὐτοφησι. BRS. G. 2. θαυμάσιον F θαυμάζειν Bas. I. Schol. 238 ἐστὶ - επικείμενον Μη f. G. 3. συμβαίνει Schoen an σημα νει Trino. O.

255쪽

μεγήρατα τέκνα θεάων. μεγάλα, ἐπέραστα, ἡ υπερήφανα τέκνα διὰ τὸ κάλλος, καὶ θαυμαστά ' μεγήριτα 496 τέκνα θεάων. μεγάλως ἐρίζοντα περὶ κάλλους, ἡ προς ὼ οὐδεὶς δύναται ἐρίσαι, ἀλλ' αὐτὰ μετ' ἀλλήλων ἐρίζει. )ῆ τίμια, ῆγουν ἔνδοξα. Λωρίδος δέ, διότι δεδώρθται καὶ ἐν γαλήνy πλεῖν καὶ κερδαίνειν. 242. τελήεντος. ἡ ) ἐπισήμου καὶ ημεῖς γὰρ τους

ἐπισήμους ἐντελεῖς καλούμεν), ἡ του τα πάντα τελεσφο- ροῶντος ' πάντων γὰρ ἡ τροφὴ ἐκ του 'Sδκεανου. 243. Πρωτώ τ' Εὐκράτη τε. τὰ ονόματα των Νη- ρηχων, ώς προς τὰ θαλάσσια εἰδη καὶ σχήματα λέγεται.

Πρωτὼ γὰρ παρὰ τε πρώτως ἐπιβαίνειν τῆς θαλάσσης, ὴ παρὰ τὸ πρωτεύειν' πρωτεύει γάρ, ῶς φασι, τὸ υδωρ πάσης Γλης, ῆ διὰ τὸ βασιλικὸν τῆς γαλήνης. Εὐκράτη. διὰ eὁ εὐκατόρθωτον ῆ διὰ τὸ εὐκράτους διδόναι τους

αέρας. Σαώ. διὰ την σωτηρίαν των πλεόντων. Ἀμφιτρίτη. διὰ τὸ αμφίβολον του φόβου ὴ διὰ τον πανταχόθεν φόβον ἡ διὰ τὸ πανταχόθεν, ἄνωθέν τε καὶ κάτωθεν, τρίτον εἶναι στοιχεῖον. Eυδώρη. ἡ καλλίδωρος. 244. Θέτις τ'. ἡ θέσις τῶν υδάτων, ) διὰ τὸ γαληνιῶσαν γαλήνη. ἡ στέρεσις καὶ ησυχία τῶν υδάτων. Γλαύκη. διὰ την ἔψιν τῶν υδάτων. 245. Κυμοθόη. διὰ τὸ ταχυ τῶν κυμάτων ἡ τῶν πλεόντων. Σπειώ. ἡ ἐπακολουθία, ενὸς γὰρ ἐλθόντος ἐπακολουθοῶσι καὶ ετερα. Θόη. ἡ ταχυτάτη. Θαλίη. ἡ θάλλειν δυναμένη. ἐρόεσσα. ἐπιθυμητή. 246. Πασιθέη. ῆ υπὸ πάντων θαυμαζομένη, θαυμάζουσι γὰρ πάντες τοὐς σωθέντας ἐκ ναυαγίας, ἡ εἰς ῆν πάντες θέουσι. Ἐρατώ. ῆς πάντες ἐρῶσι διὰ τὰ κέρδη ἀγαθά. Eυνείκη. ἡ προς τὸ πλουτεῶσαι φιλονεικία.

I. πρὸς - ἐρίζει Μuetgeli προς ους δυναται ἐρίσαι, ἀλλ' αὐτοὶ μετ' ἀλλήλων ἐρίζειν Ba s. ἐρίσαι τις, I. 2. ῆγουν ἐπισήμου Par. ἐπισήμου Bas. G. 3. δι' - θαλάσση M s. o. διὰ τὸ γαληνιῶσαν Par. M L G. SehoL245 ένος - ετερα Μη f. G. 4. Schol. 246 θαυμάγοσι φιλονεικία, Schol. 248, 249 Νησαίη - πόλεις, 25I ῖ ἡ ταχέως ἐργάζεσθαι Μη f. s. Βωρὶς ἀνθρώποις Par. Μ. Trino. Uωτώ

256쪽

23724T. Μελίτη. διὰ τὸ ἡδυ' ) ἡδυ γὰρ τοῖς πῶσι τὸ

πλεῖν. Eυ λιμένη. δια την ηδονὴν του λιμένος τοῖς ἐκ ζάλης ἐρχομένοις. Ἀγαυη. η λαμπρότης των υδάτων. 248. Θωτώ. ἡ διδοίσα την υποστροφήν. 496Πρωτομέδεια. διὰ τὸ πρωτευειν των ἄλλων στοιχείων καὶ βασιλεύειν αυτῶν ώς ἐξ αυτοὐ γεγενημέν ν, ως εῖρηται, τὸ βασιλικὸν των πρωτίστων την βουλην, διὰ την σχολην καὶ γαλήνην.

249. Νησαίη τε καὶ Ἀκταίη. ἡ δυναμένη φέρειντους πλέοντας καὶ εἰς νήσους καὶ εἰς ἀκτὰς καὶ λιμένας

καὶ πόλεις. 250. Λωρίς. διὰ την γενομένην δωρεὰν τοῖς αν- θρώποις.

Πανόπη. ἡ πῆσιν ὁρωμένη. ευειδὴς Γαλάτεια. ἡ ευειδὴς γαλήνη, ἡ λευκότης των κυμάτων, ὁτε μετρίαις αυραις περιπνέεται θάλασσα, καὶ ἡ ἴψις αυτῶν ἡ χαρίεσσα.

οτι τοὐτο τὸ ἐπίθετον αφορμὴν παρέσχε τοῖς νεωτέροις διασκευάσαι τὸν του κυκλωπος ἐπὶ τὴν Γαλάτειαν ἔρωτα. γ251. Ἱπποθόη. ἡ ταχυτης. ἐρόεσσα. ἐπιθυμητική.Ἱππονόη. ἡ ἐκ τῆς ταχυτητος του νου, ἡ ἡ ταχέως

νέουσα και πλέουσα. ροδόπηχυς διὰ τὸ καλὰ ἐργάζεσθαι. 252. Κυμοδόκη. τὸ πραυντικὸν καὶ δεκτικὸν των κυμάτων η παρὰ τὸ δοκευειν τὰ κύματα ἰ διὰ τὴν ἐπι-τήρησιν αυτῶν. ἡ εροειδέr. ἀερώδει καὶ μέλανι.253. ζαχρηῶν. ) ἄγαν πνεόντων. συν Κυματολήγy. τῆ τῶν κυμάτων λήξει, τουτέστι καταπαυσει. ἐὰν κατὰ )ὁνομα ἀκουσωμεν, ως φησιν Ἀρίσταρχος, ἔσονται μία καὶ πεντήκοντα Νηρηῖδες κατειλεγμέναι. οἱ ἐπὶ του

Trino. G. 2. διασκευάσαι - ἔρωτα Par. Μ BM. τὸν Κύκλωπος καὶ Γαλατείας κατασκευάσαι ἔρωτα ranc.

257쪽

238 Προνόη )Νημερτής τε ἡ πατρὸς ἔχει νόον -

το τε περισσόν φασι κεῖσθαι ' ῖνα κατὰ του Προνόη ἀκου-

ται ἐπιθετικῶς. ἡ γὰρ προνοουμένη πάντων αληθής ἐστι' καὶ ο πατὴρ αυτῆς Νηρευς αληθὴς παρωνόμασται, MI ἄλλως. ἐξαναστροφὴ το σχημα, ὁτι ἡ Κυματολήγη συντη Ἀμφιτρίτsi παύουσι τους ανέμους, αλλὰ τὰ πνεύματαλήξαντα καὶ των κυμάτων κατάπαυσιν ποιεῖ.

255. εὐστέφανός θ' Ἀλιμήδη. ἡ σκῆψις των

πλεόντων τ τὴν αλμυρότητα λέγει, καὶ τὸ μήδεσθαι, τουτέστι βασιλευειν. 256. Γλαυκονόμη. ) διὰ τὸ μεταβάλλεσθαι εἰς γλαυκότητα τὴν υπὸ του φόβου των πλεόντων ἀχροτάτην. Ποντοπόρεια. φίλον γὰρ πῶσιν ἡ ἔξω τοὐ πόντου πορεία.

257. Λειαγόρη. τὸ ἀκώλυτον τῆς ομιλίας, ὴ τολεῖον τῆς ομιλίας, ἐν γὰρ τρ θαλάσσρ ἀεὶ ὁμιλουσιν, ν ἡ αγαθὴ ομιλία, ἐν γὰρ τῆ θαλάσσst συν υβρεσι καὶ μώμοις ὁμιλοωιν. υλομέδεια. ἡ των ἀλλοτρίων ἐν πλῶ μντμη πραγμάτων, ξ ἡ τοὐ ναυτικου λαοs ἀρχή ἐκεῖ γὰρ οὐκ

οἴδασιν ἄρχοντα. 258. Aυτονόη. ὁ αυτόματος νους. Λυσιάνασσα. παρὰ τὸ λυσιτελεῖν. ἄλλως. ὁσα γὰρ ναυτιaίας ἔργα ἐπαινετὰ

καὶ αξιόχρεα συμβαίνει, ταὐτα ὁ λόγος τέκνα του πηρέως προσαγορεύει Di J ἐπεὶ καὶ ταὐτα ζευστά ἐστιν. ἐξελθόντες γὰρ τῆς θαλάσσης πανταχοῖ φέρονται ' λυθείσης γὰρ τῆς αρχῆς αυτῶν διεξελθεῖν τοῶσπηλαίου αὐτοβούλως ἔκαστος προς τὸ δ οὐν αυτν πορεύεται νε--μενος Τή.J259. Eυάρνη. οἱ γὰρ νουνεχεῖς σωθέντες ἐκ των δυσχερῶν τῆς θαλάσσης ἄρνησίν τινα, ως εἰπεῖν, ποιοὐ- σιν τοὐ μὴ αυθις εἰσελθεῖν ἐν αυτῆ. ἐπέραστον γὰρ καὶ

ἀμώμητον τὸ μένειν ἐν γῆ.

ληγοντα τὰ κύματα καθηται ἄρ ἔν τινι κάτω μέρει. παυομενωνουν τῶν ανέμων ἡ κατάπαυσις γίνεται αὐτοῖς. ἐξαναστροφὴ δὲ N. T. λ. Baa. Trino. s.

258쪽

260. ναμάθη. διὰ τὸ ψάμμον. χαρίεσσα. χαρίεν γὰρ τὸ διαφανεν ψάμμF. Μενίππη. ἡ παραμονη τῆς ὀξύτητος του πλοs, ῆενδοξον τὸ μένειν ἐν γῆ καὶ ἱππεύειν. 261. Νησώ τ' Ευπόμπη τε Θεμιστώ τε. ἡ γὰρ νημερτῆς καὶ αληθὴς Θέμις καὶ δικαιοσύνη προνοουμένη

τοὐ κέρδους εκάστω καλῶς προς τὰς νήσους πέμπει τοὐς πλέοντας, ῶς αν κερδάναντές τι οἴκαδε ἐπανέλθωσι. 264. κοὐραι πεντήκοντα. ἀπὸ γὰρ τῆς πενταδικῆς αἰσθήσεως συνάγεται ὁ πρακτικος νους. 265. Θαύμας. Πόντου παῖς ' λέγει δὲ τὸ του πελα- γους θαὐμα.

266. ἡγάγετ' 'Hλέκτρην. 'Hλέκτρα δε ἡ λαμπηδών.

μάζεται. τέκεν Ἱριν. γριν δε τίκτει, ἐπεὶ καὶ ἡ γρις θαύματός ἐστιν αξία. ὁρῶντες γὰρ αυτὴν θαυμάζομεν καὶ περιφέρομεν λόγω. Ἱρις δε ὁ προφορικὸς λόγος ἀπ του εχω, τὸ λέγω. ) ἄλλως. ) ἀπὸ τῆς λαμπηδόνος γίνεται τὼ τόξον ' ου γὰρ ἔχει ἰδίαν ὁπόθεσιν, ἀλλ' ἔμφασίς

τίς ἐστι. του γὰρ νέφους μικρὰς ρανίδας ἔχοντος, καὶ ἐξεναντίας κειμένου τοι ἡλίου, ανακλῶται ἡ ἡμετέρα 49s ὀψις πρὸς τὸν ῆλιον, καὶ δοκεῖ τι κύκλου τμῆμα ἐν τω νέφει εἶναι. πολλάκις δὲ ἐν ταυτῶ δύο φαίνονται ψι-δες. ἄλλως. ὁπόταν εἰς υδωρ μεταβάλλη τὸ νέφος, ἐξ ἐναντίας ἔχει τὸν ῆλιον, ἡ δ' ὁρῶσα ἴψις τυγχάνει μεταξὐτου ἡλίου καὶ του νέφους. ἔντος δὴ του νέφους κοίλου τε καὶ περιφεροῶς, τότε καὶ ἡ ἴψις ἀνακλωμένη ἴτυγχάνειJ μετὰ του φωτὸς καὶ των ἐν τω νέφει γινομένων ξδη ψεκάδων ἐπὶ τὸν ῆλιον, καὶ δι αυτῶν δὴ τούτωνώς παρ' ἐνόπτρων τὴν ἡλιακὴν ὁρῶσα χροιὰν τὴν ἶριν

φαντάζεται. ὁταν τὸ ἐκκρινόμενον πνείμα ἐκ τῶν νεφῶν τὴν ἐπευθεῖαν φορὰν κωλυθῆ, τα τοιαλα συμβαίνει. )

1. καὶ F. f. O. 2. λέγω ορῶντες γὰρ καὶ θαυ- άζοντες προφερόμεθα λόγους

3. ἄλλως F. f. BM. G. 4. ὁπόταν -- συμβαίνει Μη f. s. ἡ ελισσομέκη - πίπτουσα ΜηL G. μετέωροι - καλουσι PM. M. ἀντὶ του - ἐπέτοντο Par. Μ. ἀντὶ του ἔτρεχον, ἐπέτοντο, καὶ Doligo 1 by GOoste

259쪽

240 267. 4υκόμους θ' υρπυιας. τὰ ονόματα των υρ- κυιῶν 'Aελλὰ καὶ 's κυπέτη, ἡ ελισσομένη πνοη καὶ ἡ

ταχέως πίπτουσα. Αρπυίας τας ἀρπακτικὰς πνοάς, τας ἐκ τῆς των υδάτων αναδόσεως γινομένας ' οθεν καὶ τροπροσηγορίαν ἔσχον. Αωρικῶς δὲ συνέστειλε το ας. τας γὰρ εἰς ας ληγουσας αἰτιατικὰς πάσας Αωριεῖς συστέλ

λουσι.

269. μεταχρόνιοι. μετέωροι, καὶ τον ουρανὸν γαρ χρόνον καλοῶσι. ἴαλλον. αντὶ του ἔτρεχον, ἐπέτοντο.

270. Φόρκυι. Φόρκυς ἡ ἐπιφορὰ των υδάτων. Κητὼ δὲ τὸ βάθος. Γραίας δε τον ἀφρόν. ἄμεινον δὲ γράφειν καλλιπάρηος, ιν η ἐπὶ τῆς Κητους τὸ ἐπίθετον,

ως Σέλευκος' ἄλλως τε καὶ ἐν τοῖς επάνω την Κητώκαλλιπάρρον εἶπεν. ἐκ γενετῆς δε πολιάς, διότι ἄμα τῶ γίνεσθαι λευκαί εἰσιν ' ἡ ἐντίμους λέγει. 273. Πεφρηδώ τ ευπεπλον Ἐνυώ τε. την μα- λίαν πομπὴν καὶ τον ἐνυάλιον πλοῶν. φ) ἐπεὶ Ουν ἐν τῶ πλεῖν ἔνι καὶ σωθῆναι, καὶ ναυαγῆσαι, την μὲν Πεφρηδὼ εἶπεν ευπεπλον, την δὲ Ἐνυὼ προκόπεπλον, ως ἐπὶ κακῶ .

ἄλλως. Πεφριδώ. ' φρίσσει γάρ τις ἀρχόμενος του πλοῶ διὰ τους .ἐπιγενομένους κινδύνους, ἀλλὰ λαμπροφορεῖ ταῖς ἐλπίσι θελγόμενος, μάχης δε γενομενης αυτῶ μετὰ τῆς θαλάσσης καὶ ναυαγήσας, Ουκέτι λαμπροφορεῖ, αλλὰ στολὴν ἀμφιέννυται μέλαιναν By.J ὁτι 'ομηρος

Ἐνυὼ πολεμικόν τινα θεὸν λέγει, Hσίοδος δὲ μίαν τῶν Φορκίδων. ) Γοργους δε εἶπεν απὸ ευθείας τῆς Γοργώ λθει δὲ τον φόβον τῆς απηνοῶς καὶ ἀπλευστου θαλάσσης, τουτέστι τον αφανῆ πλοῶν. ss 275. ῖν' 'Εσπερίδες λιγυφωνοι. διὰ τοίτο ταυ- τας καλεῖ, διότι κατὰ μουσικὴν αρμονίαν οι αστέρες κι- νοῶνται περὶ τὰ Γάδειρα, ώς 'Αριστοτέλης φησί.

260쪽

276. Σθεινώ τ' Εὐρυάλη τε. διὰ το δύνασθαι πολλοῖς καὶ δεινοῖς περιβάλλειν κακοῖς τους ἐκεῖ παραγενομένους. Εὐρυάλην δὲ τον ἐκ του πλάτους τῆς θαλάσσης φόβον, Μέδουσαν δὲ τὴν ἀναδιδομένην ἄνω δυναμιν των υδάτων. παρελέξατο δὲ καὶ συνεγένετο τὴ μιααυτῶν ὁ κυανοχαίτης ἐν μαλακω λειμῶνι, τῶ του ἔαρος δηλονότι καιρω διὰ τὴν ἡσυχίαν' οτε γὰρ τὰ ἄνθη, τότε καὶ ἡσυχία. ἄλλως. ') το δυνατὸν καὶ κατάμηκες πέλαγος φησι, Μέδουσαν δὲ τὴν λεπτοτάτqν οὐσίαν. Περσέα δε τον ῆλιον καλεῖ, τον προς εαυτὸν ἔλκοντα τὴν ἰκμάδα, ως ἀποτέμνοντα αυτήν, ) παρὰ τὸ περισσῶς σεύειν, τουτέστιν ὁρμῆν' καί φησιν, ὁτι ὁ ῆλιος κινουμενος τῆ ου- ρανία φορῶ τὴν μὲν Σθεινὰ καὶ τὴν Mρυάλειαν, ξγουν τὸ δυνατὸν καὶ κατάμηκες πέλαγος τῆς θαλάσσης οὐκ αναιρεῖ, ξγουν οὐκ ἀνιμῶται ' τὴν δε Μέδουσαν, ώς θνητὴν αναιρεῖ ' ργουν τὸ βασιλικώτατον καὶ λεπτὸν τῆ κινη- σει τῆ εαυτοὐ ἀνιμῶται. ὁρμῶ δὲ απὸ τῆς κεφαλῆς αυτοῖ ὁ Πήγασος. ἀνιμωμένου γὰρ τοs ἡλιου καὶ τοὐἀέρος, τὸ κεφαλαιῶδες καὶ ἀτμῶδες συμβαίνει τὸ βαρύτατον ἀναφερόμενον καταπηγάζειν καὶ χέεσθαι. ἄλλως. )Μέδουσα ὁ προς καιρὸν φόβος, καὶ ἡ φροντίς. 277. καὶ ἀγήρω. μονόκλιτος γάρ ἐστιπι ἡ εὐθεῖα 4 ἀγήρως ἡ γενικὴ τῆς ἀγήρω , ἡ δοτικὴ τῆ ἀγήρω, ω ἀγήρως, τὰ ἀγήρω ταῖν

282. περὶ πηγάς. διὰ τὰς πηγὰς λέγουσι τῆς χιόνος λυομένης καὶ Πήγασος ῖππος. τοὐ γὰρ ὁδατος

αναχθέντος, τίκτονται ἀστραπαὶ καὶ ὁμβροι, Ο ἐστι Xρυσάωρ καὶ Πήγασος. μυσάωρ ὁ λαμπρὸς αήρ. Πήγασος διὰ τὰς πηγὰς λέγει, τὰς γινομένας λυομένης τῆς χιόνος. Περσεὐς δὲ ἡ διαπεραίωσις τos χρόνου των ἀρχομένων πλεῖν. 284. χώ μὲν ἀποπτάμενος. ὁ Πήγασος οὐχ ἄμα 5001. ἄλλως F. f. s. 2. ως - αυτήν F. καὶ ἡ φροντίς η ῆ ἀναδιδομένη ἄνω κίνησις των κοράτων. Περσεὐς δε ὁ ξλιος, ὁ ρυς εαυτον ελκων τὴν ἰκμάδα, ῶς