Glossen und Scholien zur hesiodischen Theogonie mit Prolegomena

321쪽

προς εαυτὸ στρέφεσθαι καὶ ἀνακάμπτειν. ὁθεν καὶ ψι- λοὐται, την συστολην την προς εα-ὁ του πνεύματος του ψιλos ἐμφαίνοντος. περὶ δεκάδος. δεκὰς δε εἴρηται ἀπὸ του των δύο εκὰς ει ναι, δύο εκάς τις ουσα. μονὰς γάρ ἐστι δευτέρα, συμπτύσσουσα τα σκεδάννυσθαι μέλλοντα καὶ διχοτομεῖσθαι. ἀλλα περὶ μεν τούτων ἱκανῶς ἡμῖν εἴρηται, ἔτι δε καὶ διὰ τί εννέα τον αριθμὸν αἱ Μουσαι λέγονται ειναι, προφθάσαντες ανωτέρω εἴπομεν. εἰ δοκεῖ δέ, τα ονόματα

αυτῶν κατίδωμεν

Κλειώ τ', τέρπη τε, Θάλεια τε, Μελπομένη τε, Τερψιχόρη τ', Ἐρατώ τε, Πολύμνια τ', ουρανίη τε, Καλλιόπη θ' ' η καὶ προφερεστάτη ἐστὶν ἀπασέων. ἔτι μεν Μούσας τὰς ἐπιστημονικὰς γνώσεις ὁ λόγος προσαγορεύει, παντί, φασί, δῆλόν ἐστι' διαφόρων δὲ Ουσῶν των τοιούτων γνώσεων, ποῖον εἴληχεν ἐκάστη ὁνομα μουσικόν, τοίτο νει ἡμῖν εἰς ἐξέτασιν προκείσθω. φαμεν

δή, ὁτι ἐννέα εἰσὶ καὶ αἱ απὸ των μαθημάτων τῆ ψυχῆἐγγινόμεναι μέθοδοι γνώσεων γραμματική, ποιητική, μετρική, ρητορική, φυσική, φιλοσοφία, γεωμετρική, ἀστρονο

μική, αριδμητικὴ καὶ μουσική ' ἡ γὰρ ηθικῆ καὶ ἡ θεο-

λογικὴ ως απὸ τούτων ἐγγινόμεναι συνεπινοείσθωσαν αὐταῖς ' ρυθμίζει γάρ τις το οἰκεῖον ῆθος ταύταις προσομιλήσας ταῖς ἐπιστήμαις τελεώτερον. αλλὰ μέντοι καὶ διὰ τούτων προελθὼν περὶ θειοτέρας φιλοσοφεῖ -υστερον. Πολύμνια γοῶν λέγοιτ' ῖν ἡ γραμματική, ώς πολλούς υμνοῶσα καὶ δοξάζουσα. τούς γὰρ πολλούς ῆτοι

τούς αγελαίους καὶ πρότερον ἰδιωτικὸν βίον ζῶντας προς ἐαυτὴν έλκυσαμένη, υμνεῖ τε καὶ ἀνυψοῖ ἐκ τότε καὶ την παχυτητα παρασκευασαμένη ἀποθέσθαι καὶ τον δίυγρον βίον καὶ την ανοησίαν καὶ αγροικίαν ἀποξέσασα τοὐς γὰρ ουτω ζῶντας λλοὐς εἰώθαμεν ὀνομάζειν) ὐμενοῖ, καὶ otiν πτερύσσει καὶ λεπτοτέρους ἐργάζεται προς τὰς ἐξης μαθήσεις καὶ γνώσεις, παιδαγωγός τις Ουσα καὶ καλλίστη μαιεύτρια, διαπλάττουσα μεν καὶ διαρθροὐσα τηνἄναρθρον γλῶτταν καὶ ἐξελληνίζουσα, τῶ ἀποδιώκειν 553

322쪽

μακρὰν πὰν βαρβαρῶδες και ἄλογον μορφοὐσα δὲ πρόσω - πον καὶ παρρησιάζεσθαι ποιοὐσα τοὐς πρὶν αφανεῖς, χε ρας δὲ ὀξύνουσα προς ορθογραφίαν καὶ λοιμάζουσα, καὶ ουδέν τι κατὰ τοὐτο τάχα λειπομένη ἐστι τῆς ἄρκτου ἀδιάρθρωτα γὰρ καὶ βάρβαρα καὶ ἄσημα παραλαβουσα μειράκια, διαρθροῖ τε καὶ περίβλεπτα ποιεῖ. Θάλεια δὲ ε

ῖν καὶ Κυτέρπη ῆ τε μετρικὴ καὶ ἡ ποιητικὴ διὰ τὸ τοῖς

μέτροις χρῆσθαι τοὐς παλαιούς ἐν ταῖς ἐορταῖς και ταῖς εὐωχίαις ' και διὰ το θάλλειν τὰς ευνομουμένας των πόλεων. ἐν αἷς κολάζεται μεν τε κακόν, τιμῆται δε το καλόν, οποῖον το χρήσιμον ἡ ποιητικὴ παρεισάγει ταῖς πο- λεσι, καὶ διὰ το ευτέρπεσθαι τοὐς τερπομένους ἐν ταῖς

των ποιημάτων αναγνώσεσιν ἡ υποκρίσεσιν '). Οὐ γὰρ ἐπιβλάβρ, αλλ' ἐπὶ σωτηρία χαίρουσιν εαυτῶν τε καὶ τῆ των πόλεων συστάσει. Μελπομένην δε και Πρψιχόρην ἀκουστέον τήν τε μουσικὴν καὶ τὴν αριθμητικήν τοὐς γὰρ λόγους των αρμονιῶν ἡ αριθμητικὴ δίδωσιν ' ο&υ τον ἡμιόλιον ὴ τον ἐπίτριτον καὶ τὰς συμφωνίας αυτη αρμόζεται, τήν

τε διὰ τεσσάρων. και τὰς λοιπὰς τῶ καρκίνω και ταῖς καταμετρήσεσι συνταξαμένη. ἀλλα μέν τοι και ταῖς ψήφοις τοῖς ψόφους καταστησαμένη το εξῆς επιτρέπει τῆ Πρψιχόρη, ῆγουν τῆ μουσικῆ τῆ τερπουση τοὐς χοροῖς τῶν

ἀκουόντων. Μελπομένq δε λέγοιτ' ἰν ώς τῶ μέλει επομένη, μελεπομένη τις ουσα. δεῖ γὰρ τον λόγον σύμφωνον εἶναι τῆ αἰσθήσει. τὰ δύο ταῶτα τῶν ψόφων κριτήρια καὶ μὴ τὴν ακοὴν μεν ἄλλως ἔχειν, τοὐς αριθμούς δεετέρως' οὐτω γὰρ ἰν συμφωνία λέγοιτο. Ἐρατὼ δὲ ἐκληπτέον καὶ Ουρανίαν τὴν γεωμετρίαν, ώς το ὁνομα imm- φαίνει αυτό, και τὴν αστρονομίαν τὴν περι τῶν Ουρανίων κινήσεων ἐπτοημένην γνῶσιν. Κλειὼ δε νοητέον τὴν ἐνδοξον φιλοσοφίαν, τὴν κλείουσαν τον ἄνθρωπον και ἀπαθανατίζουσαν καὶ τῶ θεῶ ἀφομοιοὐσαν διὰ τὴυ τῶν ἔντων γνῶσιν. Καλλιόπη δε λέγεται ἡ ρητορική ' ταύτη γὰρ πλέον του κατὰ τὴν λέξιν κάλλους μέλει, και τῆς ευφραδείας ξ ευ- γλωττίας ' ἐς τινος δὴ Ααλλιόπης τὰ κατορθώματα καταλέγει

323쪽

και ) ὁ Ησίοδος. ἀλλὰ ταυτας τὰς εννέα Μουσας οZευς, ἐπ' εννέα νυξι τῆ Μνημοσύνst συνών, ἀποτίκτει ἐν τῆ Πιερία καὶ τοῖς γουνοῖσι του ρλευθῆρος, παρόσον ἐκ τῆς προς εαυτον του νου ἀνελιξεως καὶ τῆ του μνημονικουμέρους τῆς ψυχῆς ἀνεγέρσει καὶ ἀναδόσει των αἰσθημάτων ἡ των ἐναποκειμένων αυτῶ μαθημάτων, ἐπιγίνονται καὶ προέρχονται αἱ ἐννέα γνωστικαὶ μέθοδοι. δεῖ γὰρ μαθόντας ημῆς πολλά τε καὶ μνημονεύοντας αυτῶν, καὶ γεννῶν οἴκοθεν ἄλλα ἄττα τελεώτερα, καὶ τὰς ἐπιστήμας κατορθουν, τετραγωνικῶς προς έαυτους στρεφομένους καὶ ἀκλινῶς, ῶσπερ καὶ αυτὸς ὁ Ησίοδος φωραθήσεται ποιων χρήσεται γὰρ πάσαις ταῖς εἰρημέναις μεθόδοις. ἀλλ' αἱ μεν προοιμιακαὶ του Ησιόδου σχολαὶ ἄλις ἐχέτωσαν ' ἐδηδ' ἐπ' αυτὴν την προκειμένην θεογονίαν ξ μἀλλον εἰπεῖν, του παντὸς φυσιογονίαν, ἰτέον, ἐπαγομένους ἀρωγὸν εἰς την διατράνωσιν των Hσιοδείων βημάτων την πάντα νουνυπερέχουσαν γνῶσιν καὶ τqν γλῶτταν, προς τα εξῆς χειραγωγεῖν δυσωπουντας αυτὴν καὶ ἐμπνέειν ἀρρήτως ἡμῖν τῆς βιαίας εκείνης πνοῆς ἱκετεύοντας τὴν ἀγαθοδότιδα σοφίαν και κρυφιομύστιδα. εἴ τι δε εἰρήσεται σοφὸν τάχα και ἄριστον και τὰς των πολλῶν διανοίας ευφραῖνον, τῆς ἐκεῖθεν πάντως ἐπιπνοίας οἰητέον ' εἰ δ' ἄχρηστόν τι καὶ

ἄχαρι καὶ τὰς τῶν ἀκροωμένων ἀκοὰς ἀηδίζον, τῆς ἐμετέρας νομιστέον ἀπότευγμα φύσεως καὶ τῆς του κρείττονος ἐγκαταλήψεως. 116. ῆτοι μὲν πρώτιστα. ἄλλοι μὲν ἄλλως τῶν φυσικῶν ἀνδρῶν περὶ τῆς τῶν ἔντων γενέσεως φυσιο - λογοῶσιν, ὁ μεν το πυρ τιθεὶς προγενέστερον ) τῶν ἄλλων ὁποῖος φάκλειτος, ὁ δε τὴν γῆν, ώς Ἱππων ὁ ἄθεος ἔτερος δὲ ἄλλο τι. Hσίοδος δὲ γεννῆ ταλλα ἐκ του υδα- τος καὶ αρχαιότερον πάντων τὸ Dδωρ τίθησιν, ἀπὸ τῆς χύσεως παρονομάσας αυτὸ χάος ' χυτὸν γὰρ καὶ ὐυτὸν τὸ

2. προγενεστερον Par. O. πρεσβυγενέστερον Trino. O. Vind. ετε

324쪽

- 306 Dδωρ. εξ αυτοὐ δ' ot μαι και τον Μιλήσιον Θάλητα την δόξαν ταύτην σφετερίσασθαι καὶ Πίνδαρον, ἄριστον τὸ

ἴδωρ λέγοντα. ἐπειτα δε ἡ γη παράγεται μετὰ τὸ χάος, ευλόγως ' του γὰρ ἴδατος πυκνουμένου ) και εἰς ὁλοσχερεστέραν φύσιν συνισταμένου, παχύ τι καὶ γεωδέστερον 555 τὸ συναγόμενον γίνεται ' μανουμενου δε και αραιουμένον, εἰ μεν ηττον, ἀηρ απογεννῆται ' εἰ δε μειλον λεπτομερέστερον γίνεται, πυρ τὸ εντεόθεν ἀποτελούμενον. 117. πάντων ε δος ἀσφαλές. λέγεται δ' ἐνταυθα qγq εδος ασφαλες των τε Ουρανίων θεῶν καὶ ) υποχθονίων. παρόσον στήριγμά ἐστι του Ουρανos καὶ των μερῶν αἰ-τοῶ, δηλαδη των τε ἄνω ἄστρων καὶ των κάτω. καὶ γὰρ παν κινούμενον περί τι ακίνητον εδράζεται ' εδρα δὲ πάντως τῆς Ουρανίου κινήσεως τὸ μεσαίτατον τοὐ παντός

ἐστιν ῆγουν ἡ γῆ ακίνητος μένουσα ' εστι δε και Ουτως εἰπεῖν, ὁτι ἡ γῆ εδος λέγεται τῶν θεῶν, παρόσον κυκλικῶς τos ουρανοὐ κινουμένου αυτη ἐστὶν αἰτία τὸ γὰρ κέντρον τοὐ κύκλου αἴτιον πρῶτον γὰρ ἡ νυγμὴ και ἡτοί κεντρου πῆξις καὶ τότε ἡ περιφέρεια ' θεους δε νυν λέγει τὰ ἄστρα, και απλῶς τὰ Ουράνια σώματα διὰ τὸ

θέειν αεί.

τον τῆς Ἀφροδίτης παῖδα πῶς γὰρ τῆς μητρὸς μήπω

γεγονυως ουτος παράγεται;), ἀλλ' ἄλλον τινὰ πρεσβυγενῆ ερωτα ἐκληπτέον. οἶμαι δὲ την ἐγκατεσπαρμένην φυσικῶς κινητικὴν αἰτίαν εκάστω τῶν ἔντων καθ' ἡν εφίεταιεκαστον τοs ειναι ' τὸ μὲν νοερῶς' τὸ δὲ αἰσθητῶς διῖ γὰρ προ-οκεῖσθαι την ἐν εκάστω ἐπιτηδειότητα και ορμὴν προς τὸ τόδε τι γενέσθαι.

123. ἐκ Xάεος δ' Ἐρεβος. ἐκ χάους τὸ ερεβος και ἡ νυξ γεννῆται, δηλαδὴ ὁ απὸ τοὐ πρὁ τῆς διακοσμήσεως i)γροὐ ζοφώδης καὶ σκοτεινὸς αήρ, ὁστις δη λεπτυνόμενος αὴρ ) εἰς αἰθέρα καὶ εἰς φῶς μετέβαλεν, η δει

I. πυκνουμένου μεν Trinc. G. 3. αἰσθητῶς Par. O. Vind. αἰ- Vind. πυκνουμένου Par. σθητικῶς Trino. G. 2. και Piar. τῶν τε Trinc. G. 4. λεπτυνόμενος ἀνΛ3 Par λεκτm

325쪽

εκ τῆς στερήσεως πάντα προῆλθε διὰ τοὐτο το χάος ἀρχέγονον λέγεται.

124. Νυκτὸς δ' αὐτ' Αἰθήρ. απὁ δε τῆς νυκτὸς καὶ του ερέβους μιγνυμένων ἡ ημέρα και ὁ αἰθὴρ γεννῆται, Ο τι ορῶμεν τον αἰθέρα κεκοσμημένον τοῖς ἄστρασιν

ἐν τῆ νυκτί, καὶ ὁτι ἡ ημέρα γίνεται νυκτος υποχωρούσης. E ρεβος δ' ἶν εἴη ὁ κοσμητικὸς λόγος καὶ τακτικός, ὁ ἐντεθεὶς ημέρα τε καὶ νυκτί, και ποιων ερέβεσθαι, ξγουν καταλαμβάνεσθαι θάτερον υπὸ θατέρου, νύξ γὰρ νυκτὶ αναγγέλλει γνῶσιν, και ημέρα τῆ ημέρα ἐρεύγεται ρῆμα ' υποχωρουσης μεν γὰρ τῆς νυκτὸς ημέρα ἔρχεται, και ημέ- ρας τερματιζομένης ἡ νυξ ἀφικνεῖται, ωσπερ τινὶ κοσμῆτορι τῶ ἐν αυταῖς ἐντεθέντι παρὰ του δημιουργοὐ λόγω,

το παν συντηρουσαι και φυλάττουσαι.

126. Γαῖα δέ τοι πρῶτον. ἡ γῆ δε τον ουρανὸν ἴσον ἐαυτῆ γεννῆ, διότι κέντρου λόγον ἐπέχουσα προς το 656παν αἰτία ἐστι τῆς κυκλικῆς αυτοὐ διαμορφώσεως, ῶσπερείρηται ανωτέρω. ἐδει γὰρ τοὐ κέντρου προὐποστάντος περιγράφεσθαι πέριξ τον κύκλον. ἴσον δ' ἐαυτῆ λέγεται τὸν Ουρανὸν γεννῆσαι, ώς κατὰ παν μόριον εαυτοs ἀφεστηκότα ἐπίσης τῆς γῆς ') 129. γείνατο δ' Ουρεα μακρὰ. γεννῆ δὲ καὶ τὰ ὁρη ἡ γῆ, ἐν οἶς κατοικοίσιν αἱ 's ὀκεανίδες, καὶ την θάλατταν, ἄτερ φιλότητος, παρόσον ἐν τοῖς κοίλοις αυτῆς μέρεσιν ἡ θάλασσά τε υπέστη και συνηθροίσθη τὰ υδατα, τὰ ὁρη δὲ περὶ τὸ ανώμαλον τῆς συνιζήσεως ἔλαβε τας

ἐξοχὰς και κατὰ εξοστρακισμὸν αυτῆς. 133. Ουρανῶ ευνηθεῖσα. τὸν δ' Ἱδκεανὴν ουκ ἄνευ τίκτει φιλότητος ἐφιμέρου, ἀλλ' ουρανῶ ευνηθεῖσα, ὁτι σύνεισι μὲν τῶ ουρανῶ καὶ πέριξ ἐαυτῆς μετὰ τοί ου- ρανοὐ συμπεριέχει τὸν λεγόμενον ωκεανόν φιλότητα γὰρ ἐφίμερον την μετά τινος συνέλευσιν ὁ λόγος προσαγορεύει

1. γῆς. τόσον γὰρ Ουρανος εστ' απὸ γαίης, ὁσον μερθεν ἀῖδαο αυτ q. I rine. G. Vind. τόσον αυτη s. Par. O. v. Sehol. 720. Gaiss. 589, 6. Νηρηίδες codd. G. 20. Dissilired by Corale

326쪽

οθεν καὶ την θάλασσαν μετὰ ) τὰ ὁρη ἄνευ φιλότητος

ἀπεγέννησεν ου γάρ τινι συνηλάθη προς την τουτων παραγωγην η περιοχήν' ἀλλ' αυτὴ μόνη κατὰ τον εαυτῆς ἐξοστρακισμὸν καὶ τqν εκμυζησιν ταλα ἀπεγέννησεν. 134. Κοῖόν τε Κρ εῖόν θ' Τπερίονα. τάχα ἄν εἴη τὰ στοιχεῖα ) διαγορεύων, εκ τῆς ἀνειδέου Γλης εκείνης εἰδοποιηθέντα καὶ ταῖς οἰκείαις ποιότησι διακριθέντα. εων δε και Γπερίονα καὶ γαπετὸν τὸ πυρ ἐκληπτέον, ὼς υπερανεστηκὸς των ἄλλων βασιλικῶς ῆ δραστικῶς, καιυπεριεμενον ῆ υπερφερόμενον ' τον ἄνω γὰρ τόπον ειληχε τὰ δ' ἄλλα των στοιχείων διὰ τὸ ὁποβεβηκέναι τῶ πυρικαὶ μὴ κατ' ἐκεῖνο ἐνεργά τε και δραστήρια ε ἐναι θηλυτερως ωνόμασται. Φοίβη μεν χρυσοστεφανος ὁ αὴρ oνομαζόμενος διὰ τὸ φως του ἡλίου βαίνειν δι' αυτos καιπρος ημῶς διαπορθμεύεσθαι καὶ ωσπερ τινι χρυσῶ στεφάνω τῶ 'λιακῶ δίσκω και ταῖς ἀκτῖσι κατακοσμεῖσθαι. Θείαν δε ) καὶ μίαν την υδαρὰν φύσιν ἐκληπτεον, - θυν δε την γην, πάντων μητερα καὶ τροφὸν οἴσαν. Θέμις

557 δ' ἄν εχ καὶ Μνημοσυνη ἡ θεμιτουργὸς ῆ μἀλλον γε

νεσιουργὸς καὶ παραμένειν ποιοῶσα τὰ ἐκ τῶν στοιχείων ἀποτελουμενα κρῆσις ὴ ἐπιτηδειότης καὶ ε υφυῖα προς τὸ γενέσθαι τόδε τι. γεννῆται δὲ νεώτερος τούτων ὁ Κρόνος και δεινότατος, δηλαδὴ ο χρόνος, ὐστερος γὰρ παρῆκτοι τῶν στοιχείων, διότι καὶ ἀγκυλομήτης καὶ δεινότατος λιγεται ' ὁτι τε αγκύλα μήδεα καὶ πολλὰ καὶ ποικίλα βουλεύματα εἰδέναι τοὐς πολυχρονίους ποιεῖ, καθὼς εἴρηται χρόνος θ' ῖς πάντ' ἐθελει με διδάσκειν. δεινότατος δὲ τῶν του Οὐρανos παίδων λέγεται, παρόσον ἀφανιστικός ἐστι καὶ λυμεῶν τῶν πραγμάτων κατὰ το φόκλειον ἄπανθ' ὁ μακρος κἀναρίθμητος χρόνος φύει τ' ἄδηλα, καὶ φανέντα κρύπτεται.

I. μετὰ τὰ Οὐη Par. καὶ τὰ δρη στοιχεῖα ουτω προσαγορευαν Trine. Trinc. G. Vind. O. Vin 1. 3. Θείαν δε Par. Θείαν Trine. 2. στοιχεῖα διαγορευων Par. B. G. Vind. Diuiligo 1 Cooste

327쪽

τοῶ Ουρανοῶ δε γεννηθῆναι λέγεται, παρόσον μέτροντης ἐκείνου κινήσεως κατὰ τὸ πρότερον καὶ υστερόν ἐστιν' ἀλλα καὶ ώς μετρων την ἐκείνου κίνησιν καὶ περιορίζων, κατάγειν αυτὸν λέγεται τῆς βασιλείας ' παν γὰρ τὸ υπότινος μετρούμενον ώσπερεὶ δεσμεῖται καὶ ἀφαιρεῖται τὸ

κράτος ' τότε δ' ἐλέγετο βασιλεύειν ὁ Ουρανός, ἡνίκα καὶ ἡ κίνησις αυτοῶ ὁπόση τίς ἐστιν Ουκ ἐγινώσκετο ' θαλερὸς δε λέγεται ὁ Ουρανός, ώς θαλεροποιὸς τω βίω ' ζωογόνος γάρ.

139. γείνατο δ' αἴ - εχοντας. Κύκλωπες δε νοηθεῖεν ἐυταὐθα τὰ κατὰ περιόδους τινὰς και κυκλικῶς υφιστάμενα ἐν τοῖς μετεώροις πάθη τω διττῶ τῆς ἀναθυμιάσεως ' διὸ και αυτοὐς εἰκότως ἡ γῆ γεννῆ ' λέγονται μενδ) oύτοι τὰ μεν ἄλλα θεοῖς ἐναλίγκιοι, Κύκλωπες δὲ καλεῖσθαι και ἔνα ὀφθαλμὸν ἔχειν, παρόσον τω ξηρῶ μενεῖδει τῆς ἀναθυμιάσεως, οὐρανω πλησιάζουσι και μετεωρίζονται ἀνερχόμενοι περὶ τὰ ἄνω ' τω δε υγρῶ βαρυνόμενοι κάτω φέρονται' διὰ τομο γὰρ ἄνωθεν μὲν βρονται καὶ ἀστραπαὶ γίνονται, κατωτέρω δε χιόνες και ὁμίχλαι ἡ διὰ τοὐτo ἔνα ὀφθαλμὸν ἐν τω μετώπω κείμενον ἔχειν λέγονται ), παρόσον ἐν τοῖς νέφεσιν ) ἐναπειλημμένων πνευμάτων ἰσχυρῶν τε και βιαιων και κύκλω περιωταμένων, ἐκπυρηνίζεσθαι συμβαίνει τὰ πνεύματα και ἐξιέναι ἐκεῖθεν καὶ τὰς αστραπὰς ποιεῖν, θἀττον ημῶν περιθεούσας τοὐς οφθαλμούς' ῆ διὰ τὸ κατὰ περιόδους τινὰς και κυκλικῶς bos τὰ τοιαῶτα πάθη γίνεσθαι.

147. ἄλλοι δ' αὐ Γαίης τε καὶ Ουραν os ἐξεγένοντο, παῖδες ἐκατοντάχειρές τε καὶ πεντηκοντακέφαλοι, δηλαδὴ τὰ ἡπὸ την γῆν ἐναποκλειόμενα πνεύματα, καιαυτὴν δεινῶς σπαράττοντα και οιον μαστίζοντα. 155. σφετέρω δ' ῆχθοντο τοκῆι. ἀπεχθάνονται δεούτοι τῶ πατρι τω οὐρανῶ ), παρόσον ἐξ αυτοἱ ἀποπέμπονται προς γῆν καὶ κατακρύπτονται οι τινες και Π-I. λέγονται μεν ΡRr. λέγονται κείμενον λέγεται Trinc. G. δε Trino. G. Vind. 3 ἐν νέφεσιν Par. 2. κείμενον ἔχειν λέγονται Par. 4. τω πατοι οὐρανῶ Pari Dissiligini by Corale

328쪽

τῶνες λέγονται, παρόσον τιταίνουσιν, qγουν κατασκευάζουσι

καταπίπτουσι και ἡ γο σχίζεται και κατακλυζονται ἄνθρωποι και ἀλλ' ἄττα συμβαίνουσι.

161. α ἐφα δε ποιήσασα. ποιεῖ δὲ η γῆ εκ του πολιου ἀδάμαντος μέγα δρέπανον, παρόσον η του σιδηρον γένεσις ἐκεῖθέν ἐστιν, ὁ δ καὶ πολιὸν καλεῖ, ουχ ως λευκόν, ἀλλ' ώς τίμιον καὶ πολυχρηστον. 171. πατρός γε δυσωνύμου. δυσώνυμος δὲ ὁ Ου- ρανὸς λέγεται κατὰ ἀντίφρασιν, ηγουν διότι ώρεῖ, τουτέστι φυλάσσει καὶ ἐνδον εα-os αποκλείει τα πάντα ' τομο δε οἱον ἀπῆδον δοκεῖ κατὰ τον μῶθον τοῖς τηρουμένοις. λέγεται δὲ πολλῶν καὶ ἄλλων τῆς Γης τε και τοὐ Ουρανοὐ ἔντων παίδων, μόνος ὁ Κρόνος την κατ' α/οὐ βουλὴν μελετῆσαι καὶ ἄρκην ἐν χειρὶ κατασχεῖν, παρόσον ο χρόνος μετακυλινδούμενος, τῶν ἐξ Ουρανos τε καὶ γης ἀναδιδομένων καρπῶν καὶ τῆς γονιμότητος ἀφανιστικός ἐστινὴ θεριστικός. τοὐ γὰρ θέρους ἐλθόντος, θερίζουσι τὰ ἄρια οἱ ἄνθρωποι, δρεπάνας ἐν χερσὶν ἔχοντες, την ἐξουρανοῶ δηλαδὴ εὐκράτως τοῖς σπέρμασι καὶ ἐκ γης ἐντεθεῖσαν γονιμότητα. πάλιν δὲ ρίπτουσ J φέρεσθαι ἐξοπίσω, παρόσον τοὐς σπόρους ἐκ τῶν θερισθέντων ποιουσι.

183. ὀσσαι γὰρ. ραθάμιγγες δ' αἱματόεσσαι τῶν τουουρανοῶ αἰδοίων καταρρέουσι, καὶ ταύτας ἡ γῆ δέχεται καὶ ἐξ αυτῶν γεννῆ τὰς Ἐρινές, τοῖς Γίγαντας καὶ τὰς μελιάδας Νύμφας διὰ τοὐς ἐπισυμβαίνοντας μόχθους καιαιματηρούς ιδρῶτας καὶ πολέμους, περί τε πόλεων καὶ χωρῶν εὐκρατων καὶ γονίμων γαιῶν. εἰκότως δὲ λέγεται τὰ τοὐ ουρανοῶ μήδεα ἐν τῆ Κυπρω πεσεῖν ὴ καταβλη-5bs θῆναι, παρόσον ὁ τόπος γονιμώτατός ἐστι καὶ τοὐ κυειν ποριστικός' ἐν ω καὶ ἡ 'Aφροδίτη ἀναδοθεῖσα καὶ ἐξελ- θοῶσα, ἐν τοῖς ποσὶν ἀναδιδομένας ἔχει παντοδαπὰς πόας ἱμερόεσσα γάρ τις χάρις καὶ τερψίθυμος τῆ τῶν Κυπρίων

329쪽

ἐμπελάζει χώρα. καὶ λεγέτωσαν, ὁσοι τον τόπον εἰδον, καὶ φυσιολογείτωσαν περὶ των ἐν αὐτῶ γυναικῶν, δια τί

μαχλόταται καὶ προς συνουσίαν ετοιμόταται.

211. Νὐξ δ' ἔτεκε. υπὸ δε τῆς νυκτὸς γεννῆται ὁμόρος και ἡ Κήρ. παρόσον ἀγνώστως ἐπιφοιτῶσι ταλατω βίω τῶν ἀνθρώπων και ἀοράτως. ὁ υπνος δε καὶ οι

ἔνειροι τέκνα λέγονται ταύτης, ὁτι περ νυκτὸς ἐπιτελουνται. Κλωθὼ δε καὶ Λάχεσις και υτροπος διανεμητικαί τινες δυνάμεις τῶν κατ' αξίαν εἱεν αν, τοῖς ἀνθρώποις ανωθεν ἐπιπολάζουσαι, ἔφοροί τε τῶν παρ' ἡμῖν και ἐπόπτριαι, κλώθουσαί τε τον ἐκάστου βίον και ποικίλλουσαι και λαχ- μους καὶ κληρους ποιοῶσαι, οῖς μετατρέψαι αδυνατον.

γεννῆ δε ἡ αξ την Νέμεσιν και την Απάτην, καὶ την Φιλότητα και τὸ Γηρας καὶ την Ἐριν, η ὁτι απὸ τῆς στερησεως τῶν ἀγαθῶν ταυτα προέρχεται ' γηράσκουσι γὰρ οἱ ἄνθρωποι νεότqτα παριππεύσαντες και ἐρίζουσι την κακόχαρτον ἔριν, απὸ τῆς ἰσότητος και τῆς δικαιοσύνης εἰς πλεονεξίαν ἐκκλίναντες, και την ἐφίμερον ἀσπάζονται φιλότητα, τη Αφροδίτη θυοντες καὶ τον ἀνασειράζοντα λόγον τῆς αλόγου ὀρέξεως ἀποτροπιασάμενοι, καὶ μέντοι καὶ ἀπατῶνται την του μέλλοντος γνωστικὴν ἐπιζοφώσαντες δύναμιν τῆς νυχῆς, και μη ώς δέον ποιουντες ' ἡ ὁτι ἀδήλως ταυτα πάντα ἐπιγίνεται και ἀφανῶς. Φιλότης δ' αν λέγοιτο τῆς νυκτός, παρόσον ἐν τη νυκτὶ ἐπιτελεῖται μῶλλον. λέγονται δε τῆς Ἐριδος τέκνα ὁ λιμός τε καὶ ἡ λήθη και τα δακρυόεντα ἄλγεα και ὁ ὁρκος, και ἡ δυσνομία καὶ ταλλα ' παρόσον ἐπισυμβαίνουσιν ἐξ εριδος μάχαι τε και ψεύδεα και αμφιλογίαι καὶ λησμοσύνη καλῶν, λιμοί τε καὶ ὁρκοι. ἀλλα καὶ τον Μῶλον και την Drων γεννῆ τον μῶλον μέν, ἔτι ἀοράτως οἱ πόλεμοι αναφύονται, τον 'Ocυν δέ, ἴτι εἰώθασιν οἱ ἄνθρωποι ἐν νυκτὶ κακοπαθεῖν,οδοιποροὐντες καὶ εργαζόμενοι καὶ χειρωνακτοὐντες ' ξ ὁτικαὶ ἀμφότερα ημῖν ἐξ ἀγνοιας ἐπιγίνεται ), ουκ οἷδαμεν γάρ, ὁθεν ο πόλεμος, καὶ ὀθεν ἡ κακοπάθεια. γεννῆ δὲ καὶ τὰς Ἐσπερίδας ἡ Νύξ, αἷς χρυσῆ μῆλα μέμηλε, τ0υ-

330쪽

560 τέστι τας ωρας τῆς νυκτὸς, αἷς τισι τα ἄστρα τα καλὰ

δολαδή, τα χρυσεα μῆλα, διὰ φροντίδος εἰσίν ' αἱ γὰρ

ωραι ἀμοιβαδὸν διαδεχονται ἀλλήλας, κινουμένου του Ου- ρανοῶ, καὶ των μορίων αυτοs, δηλαδὴ των ἄστρων Ουτω

γὰρ καὶ ο θεῖος ') χμηρος πυλωροἰς αὐτὰς παρεισάγει

ωρῶν μετακυλινδουμένου γὰρ τos ενιαυτos αἰ ωραι τεθηλεναι ταλα ποιοὐσιν. αλλὰ μέντοι καὶ τὰς Μοίρας καὶ

τὰς Κῆρας γεννῆ τὰς νηλεοποίνους ἡ Νύξ, τουτέστι τὰς

επιμεριζούσας ἐκάμω τὰς κατ' αξίαν δυνάμεις, καὶ τὰς γινομενας τιμωροῖς των κακῶν εργων αυται γὰρ ἀορά- τως ἐπιφοιτῶσι τῶ βίω τῶν ἀνθρώπων ' η Μοῖραι καὶ Κῆρες τῆς νυκτὸς εἱεν ἄν τέκνα κλεοπόνα, αἱ δόξαι αἱ ἐπιγινόμεναι καὶ μειρόμεναι καὶ ως γέρας παρεχόμεναι καὶ κλέα τοῖς ἀνθρώποις εκ πόνων τῶν ἐν νυκτί. 233. Νηρέα τ' ἀψευδέα. γεννῆ δ' ὁ Πόντος τον Νηρέα, ἀληθέστατον καὶ αψευδέστατον καὶ πρεσβυτατον τῶν ἄλλων παίδων, παρόσον εἰώθεσαν ώς ἐπὶ το πλεῖστον οἱ ἐν θαλάσσρ διάγοντες καὶ ναυτιλλόμενοι ἄνθρωποι αληθεῖς τε καὶ αφευδεῖς εἰναι' καὶ διὰ τομο καὶ ἔντιμοι καὶ γεραροί' ὁ γὰρ καθ' εκάστην αυτοῖς ἐλπιζόμενος θάνατος ἀναπείθει νημερτεῖς τε καὶ πράους εἰναι καὶ μὴ θεμίστεων ἐπιλανθάνεσθαι, μὴ δε δικαιοσύνης ξ ἰσότητος. 237. αυτις δ' αυ Θαυμαντα. γεννῆ καὶ Θαυ- μαντα, ὁτι περ εἰώθεσαν μακρὰ πελάγη διαπερῶντες οἱ ἄνθρωποι, καὶ θάλασσαν καὶ ουρανὸν μόνον ὁρῶντες,

καταπλήττεσθαί τε ) καὶ θαυμάζειν τοὐ κάλλους ὁμos καὶ τοὐ μήκους, αλλὰ μέντοι καὶ τοὐ βάθους τοὐ θαλασσίου )πόντου τον γενεσιουργὸν θεόν. Φόρκυνα q) δε ὁ Πόsto; γεννῆ Γαίν μισγόμενος, ευλόγως' ὁσον γὰρ πλησιάζουσι τῆ γῆ οἱ ἐκ πελαγους καταίροντες φέρονται προς αυτὴν καὶ ἐλλιμενίζονται. αλλὰ μέντοι καὶ τὰ κήτη τοὐ πόντου

1. ὁ θεῖος ' ηρος Par. πιμηρος

Trinc. G. Vind.2. καὶ τὰ δένδρα Trinc. G. Vind.

3. φοιτῶσι Par. 4. καταπλήττεσθαί τε, Par. κατ. καὶ Trinc. I. Vind. 5. θαλασσιου Par. B. θαλασσι