Glossen und Scholien zur hesiodischen Theogonie mit Prolegomena

371쪽

χρωματίσαν, ἔτι δε ἐν αὐτῶ τῶ νέφει πολυ και λεπτον ἐκθλιβεν πρηστὴρ καὶ κεραυνον γίνεται. ενθεν τοι και εὐλόγως λέγεται διὰ ταυτα, o Tυφωευς βασιλεμαι μέλλων τοὐδε τοὐ παντος ἐκωλώθη υπὸ του Aιὸς ἐγνωκότος την αυτοs μηχανήν, καὶ ἀναλαβόντος τὰ αinos βέλη και καταβαλόντος αυτόν, βροντῆ τε καὶ αστραπῆ καὶ κεραυνῶ. τάχα γὰρ αν ἀνεκυκησε πάντα τον κόσμον καιήφάνισεν επικρατησαν το τοιοίτον πνεῶμα, εἰ μὴ διεκρίθη-ὁ τῆς πάντα διοικούσης εὐλόγως προνοίας εἰς κεραυνούς τε και πρηστῆρας καὶ ανέμους, και οἴτως ήλαττώθη καιούτως ἀπεδυναμ- η' ἡ απὸ τῆς ενούσης τῶ νέφει ξηρῆς ἀναθυμιάσεως ἰσχυρῶς γεγονυίας τῆ εκτρίψει, καὶ οἷον μένος ἀναλαβούσης καὶ την αστραπὴν και τον κεραυνὸν ποιησάσης, διεσπάσθη και ἀπεγυωθη τὸ Τυφωνικὸν ἐκεῖνο ανεὐμα. ἐοικε δὲ ὁ -ίοδος υπὸ γῆν osεσθαι γίνεσθαι τον Τυφῶνα, παρόσον αὐτον λέγει ἐκ γῆς και Tαρτάρου γεννηθῆναι, οι δὲ ὁστερον υπερ γῆς διῖσχυριζόμενοι λέγουσιν Τ) ἐν τῶ υπερ ημῶς αέρι γίνεσθαι τούτον. τί δέ βούλεται παρ' αὐτῶ τὸ διὰ χρυσῆν 'Aφροδίτηmi οἶμαι την τos εἶναι ἔφεσιν ' ἄπαντα γὰρ του εἶναι ἐφίεται, καντὰ μὲν μῆλλον καὶ ἐπιπολυ, τὰ δε οὐχ oλω. καὶ ὁ Τυφων οὐν τos εἶναι ἐφίεται καὶ ἡ χάλαζα καὶ ἡ ομίχλη, καὶ πάντα τὰ υπὸ φύσεως ξ φυσικῶς γινόμενα. δράκοντιδε αὐτὸν παρείκασε διὰ τὸ αηδῆ εἶναι καὶ πικρὸν τοῖς ἀνθρωποις καὶ θανάσιμον, ἡ διὰ τον συριγμόν λέοντι δεκαὶ ταύρω διά τε τὸ ἰσχυρὸν καὶ τὸ θορυβῶδες κυνὶ δεδιὰ eὁ ἀηδὲς καὶ ἔστιν ἔτε λιγύφωνον. 869. ἐκ δε Τυφωέως. τάχα ἐκ τos Τυφωέως οἴεται τοὐς ανέμους εἶναι, εἰ μὴ καὶ πάντας διὰ τὸ διαλυθέντος τοὐ παχέος ἐκείνου ) συνίστασθαι τους βλαπτικούς τῶν 698ανέμων. πιθανῶς δὲ τὰ τοιαῶτα λέγει, καὶ τοὐτο δὴ κατὰ ποιητικὴν ἄδειαν οὐ γάρ εἰσιν ἐκ τοὐ Tυφωέως οι

ἄνεμοι, ἀλλ' ἐξ οὐρανοῶ καὶ τῆς γῆς ' ξηρῆς γὰρ ἐκ γῆς

ἀναθυμιάσεως πλῆθος περὶ γῆν κινούμενον τῆς μὲν κινή-

I. διισχυριζόμενοι λέγουσιν Par. 2. ἐκείνου πνεύματος Trino. G. διισχυρίζονται Trino. O. Vind. Vind.

372쪽

σεως αρχην ἔχει ἄνωθεν ἀπὸ τοὐ ἡλιου, τῆς δε υλης καὶ τῆς γενέσεως κατωθεν. . καλῶς ) δε παρ' Ἱμιόδω είρηται τὸ υγρὸν ἀέντων ' εἰ γὰρ καὶ ἀπὁ ξηρῆς ἀναθυμιάσεως

την σύστασιν οἱ ανεμοι ἔχουσι, και δια τοὐτο ἄφειλον

ψυχροὶ μὴ δοκεῖν ἡμῖν, ἀλλ' ουν ἐπειδήπερ ὁ αὴρ πλήρης

ἐστιν υγρῆς καὶ ψυχρας ατμίδος ο -' αυτῶν μεταρριπιζόμενος, και εἰς ημὰς μεταφερόμενος, διὰ τοὐτο κἀκεῖνοι ψυχροὶ καὶ υγροί πως δοκοωιν εἶναι. 886. Ζευς δὲ θεῶν βασιλευς πρώτην ἄλοχον θέτο Μῆτιν. καὶ ἔγκυον ταυτην ποιησάμενος καταπίνειαυτήν, ῖνα μὴ αλλος τις των θεῶν ἀποκυηθείη παρ' αυ- τῆς αναιδὴς καὶ ἀτάσθαλος. καὶ ταυτην καταπιὼν ἀποτίκτει ἐκ τῆς εα-οὐ κεφαλῆς τὴν Πιτογένειαν 'Aθηνῶν, τὴν καὶ ἀγέστρατον καὶ ἀτρυτώνην, και ἀγελείαν καλου

μένην. ἡ γὰρ Ουχὶ και ἡ εν ἡμῖν βουλη υπὸ διανοίας

καὶ λόγου ἐλλαμφθεῖσα και τὸ ορθὸν ἐπιγνοῶσα τὸν εὐβουλίαν ἀποτίκτει, ὀρθοτάτην ουσαν κατὰ τὸ συμφέρον πρός τι τέλος, καθὰ δοκεῖ τω Σταγειρίτη, οὐ τινος συμφέροντος ἡ ἀληθὴς υπόληψις φρόνησίς ἐστιν. ευλόγως δὲ ἀπὸ τῆς κεφαλῆς αυτοί ὁ Ζευς λέγεται τὴν Ἀθηνῶν γεννῆσαι. διότι ἡ φρόνησις εξ ἐμπειρίας ἐστίν' ἡ δ' ἐμπειρία ἐξ αἰσθήσεων αυται δὲ πέριξ τῆς κεφαλῆς εἰσιν εἰσάγουσαι τὰ αἰσθήματα καὶ των καθ' ἔκαστον πράξεων τα εἴδη περι πράξεις γὰρ ἡ φρόνησις, καὶ περι τὰ καθ' ἔκαστα καταγίνεται πλέον. ὁ δ' υπὸ τοὐ Θιὸς κωλυθεις γεννηθῆναι ἐκ τῆς Μήτιδος παῖς υπέρβιον ἡτορ ἔχων πάντως ἡ κακοβουλία ἐστὶ καὶ ἡ ἐξ αυτῆς φαύλη πρῆξις. τάχα γὰρ ἐκ τῆς βουλῆς μήπω τῶ λόγω συνελθούσης και τῆόρθότητι τῆς διανοίας ἀποτίκτεται τὰ φαὐλα βουλεύματα καὶ αἱ τοιαῶται πράξεις ' ἐπὰν δε ἡ τos λόγου ἔκλαμψις τῆ βουλῆ προσγένηται και σφετερίσηται ταύτην ὁ λόγος

59s ἔνδον, τοῖς οἰκείοις οροις περικλείσας, τότε δὴ συνίστησινεκείνη αγαθόν τε κακόν τε, και διακρίνει τὸ χεῖρον ἀπὸ τοὐ κρείττονος, κριτική τε ουσα και υπερκαθημένη τῆς κοι-

373쪽

νῆς λεγομένης αἰσθήσεως, Μῆτιν Ουν ὁ λόγος τὴν βου-

λην προσαγορεύει, ista δε τον λόγον τον εν ἡμῖν καὶ την ἐκ του νου ἔκλαμψιν, ἄν συνελθόντων η υθηνῆ ἀποτίκτεται, τουτέστιν η εὐβουλία καὶ η φρόνησις. αλλ' ἐκ τῆς κεφαλῆς του Aιὸς προκαταπεπωκότος εν τῆοἰκεία νηδύῖ τὴν Μῆτιν, τουτέστι προορίσαντος την

βουλὴν τὴν εἰς πολλὰ ὁρμῶσαν, καὶ τῆ εξ αυτου εκλάμψει ἰθυτενῶς καὶ ἀκλινῶς προς το δέον αυτὴν παρασκευασαμένου ὁρμῶν, ῆν τινα δὴ φρόνησιν καὶ ἀγελείαν καὶ ἀγέστρατον καὶ τριτογένειαν ονομάζει ὁ ποιητής, ἴσον ἔχουσαν ') τῶ πατρὶ μένος καὶ ἐπίφρονα βουλήν. τριτογένειαν μέν, ὁτι απὸ τῆς τριτους γεννῆται. τριτὼ γὰρ ἡ κεφαλὴ κατὰ διάλεκτον. ἴσον δε μένος ἔχει τῶ πατρὶ διὰ τὁ πάντα τὰ καλὰ υπὸ φρονήσεως γίνεσθαι και πολλὰ τὰ κατορθώματα ταυτης εἶναι τῆς αρετῆς. ἀγέστρατος δε καὶ ἀγελεία λέγεται διὰ το ἄγειν λαους καὶ διεξάγειν στρατόπεδα

τῆ γὰρ φρονήσει και στρατόπεδα διῖθύνεται, καὶ οἰκονομουνται οἰκίαι, καὶ ευνομοῶνται πόλεις ταῖς νομοθεσίαις. γλαυκῶπιν δὲ αυτὴν προσαγορεύει διὰ το λαμπρὸν καὶ περίβλεπτον τῆς αρετῆς' τοιούτους γὰρ τους αυτὸν εχοντας ποιεῖ.901. δεύτερον ἡ γάγετο. ἄγεται δε ὁ Ζευς τὴν λιπαρὰν Θέμιν καὶ ἐξ αυτῆς ἀποτίκτει τὰς Ἀδρας, τὴν νομίαν, καὶ τὴν Λίκην καὶ τὴν Εἰρήνην, παρόσον

ἐκ του κατὰ νόμους θεμιστεύειν τους σοφους καιροὶ ἐπιγίνονται ευνομίας καὶ δικαιοσύνης καὶ εἰρήνης ταῖς πόλεσι, τηρουντες τὰ ἔργα των ανθρώπων, καὶ ) ἐν θέρει μεν παρασκευάζοντες τους καρπούς συλλέγειν, ἐν

χειμῶνι δὲ τους σπόρους ἐργάζεσθαι καὶ τέμνειν τὴν γῆν. εἰ γὰρ οὐχ ουτως ἔχοιεν αἱ πόλεις, ἀλλ' ἀνομίαι τε καὶ ἀδικίαι καὶ μάχαι ἐν αυταῖς περιπολάζουσιν ουτ ἄρ' ὁ γεωργὸς τὴν γῆν ἀροτριάσει, Οἴτε ὁ χαλκεὐς τον χαλκὸν

λασσαν καθείργονται γὰρ πάντες των οικείων ἔργων. ἔτι

374쪽

δε και τὰς Μοιρας απὸ τῆς Θέμιδος Ζευς γεννα, παρόσονεν ταῖς θεμιστείαις διανομαί τινες και μερισμοὶ προσήκοντες γίνονται κατὰ τὸ ἀνάλογον εκάστω, τομο μεν 600 κόλασιν ἐπάγοντες τῶ ἀδικήσαντι, τομο δε γερα παρέχοντες τῶ δικαιοπραγήσαντι.

907. τρεῖς δέ οἱ Εὐρυνόμη. ἡ δὲ Ευρυνόμη τάς

Xάριτας απογεννα, την 'Aγλαῖαν και την Mφροσυνην καιτην Θαλίαν, ῆ οτι εν αις των πόλεων ευρύνεται ὁ νόμος, αγλαῖζονται αυται καὶ ευφραίνονται καὶ θάλλουσιν, ξ διατὁ τα ἐν εὐρείαις νομαῖς νεμόμενα ζῶα θάλλειν τε καὶ ἀγλαῖζεσθαι και γεγηθέναι.

912. αυτ ὰρ ὁ Θήμητρος. συνέρχεται δε ὁ Ζευς μετατῆς is μητρος τῆς πολυφόρβης καὶ απογεννῆ την Περσεφόνειαν διὰ τὰ ἐπινοήσασθαι τοὐς ἀνθρώπους την τῆς

γῆς ἐργασίαν ' Θημήτηρ γὰρ ἡ γῆ λέγεται ἡ πολλούς τρέ

φουσα, ξτοι πάντας. Zεῖς δε ρηθείη δν ἐνταυθα τὸ περὶ τῆς ἐργασίας νόημα προς την ζωὴν ημῶν, ἐξ ἄν ἡ Περσεφόνεια γεννῆται, ὴν ὁ Ῥιδης μεν αρπάζει ἐκ τῆς μητρός, δίδωσι δὲ ὁ Ζευς' οἱ γὰρ ἐκ γῆς ἀναδοθέντες καρποὶ καὶαπλῶς οἱ σπόροι αρπάζονται, οἷον υπὸ γην κρυπτόμενοι και καταβαλλόμενοι εν καιρῶ σπόρου ταῖς βουλαῖς τῶν ανθρώπων, καὶ τῆ τομῆ τῆς γῆς αφανεῖς γινόμενοι ' ους τινας δη σπόρους διὰ τὸ ἀποθνήσκειν, οἷον και περισσῶς φονευεσθαι ὁπὁ γην ἐκτεθέντας Περσεφόνειαν ὁ λόγος καλεῖ. περὶ δὲ τῆς Μνημοσυνης καὶ τῶν Μουσῶν τὰ μεν ἄλλα προείρηται κατ' ἀρχὰς τos βιβλίου ' άδεω δὲ ταυταις αἱ θαλίαι λέγονται καὶ ἡ τέρψις διὰ τὸ τοὐς μνημονεύοντας καὶ απογεννῶντας λογικὰ κυήματα θάλλειν τε καὶ

τέρπεσθαι.

918. Λητὼ δ' Ἀπόλλωνα. τῆ δὲ Λητοῖ συιελθών ὁ Ζεῖς ἀποτίκτει τον 'Ἀπόλλωνα καὶ την υρτεμιν, ἱμερόεντα γόνον περὶ πάντων Οὐρανιώνων, εὐλόγως. βουλόμενοι γὰρ οἱ ἄνθρωποι ἐπιλανθάνεσθαι τῶν κατὰ τὸν βίον ανιῶν ἐφεὐρον την μουσικὴν κο ἀπέτεκον, ποτε μεν ἀρρενοποιούντες τοῖς ) συντόνοις τῶν

375쪽

μελωδιῶν, ποτὲ δε θηλύνοντες τῶ μαλακῶ καὶ τῆ χαλαρότητι ' τοιαύτη γὰρ ἡ τῆς μουσικῆς δύναμις. ἱμερόεντα δε γόνον ταύτην καλεῖ, παρόσον πάντων, G ἐφεὐρον ἐξ επινοίας οἱ ἄνθρωποι, τομο μἀλλον τὸ ευρημα ηδονῆς ἐστι

περιποιητικὸν καὶ χαρμόσυνον. 921. λοισθοτάτην δ' ἹIρην. την δε μαν ποιεῖται παράκοιτιν ὁ Ζευς, καὶ αυτη γεννῆ την Ἐβην, διότι ἡβάσκουσιν αέρα εἰσπνέοντες οἱ ἄνθρωποι καὶ ἐκπνέοντες. τον δε υρην γεννῆ, διότι δι αέρα καὶ ευκρατον τόπον ἐρίζουσι καὶ μάχονται ενιοι. εκ δε τῆς πιρας γεννῆ ὁ 601Zευς τον πιφαιστον, κλυτὸν ἀμφιγυήεντα καὶ τέχνyσι κεκασμένον περὶ πάντων οὐρανιώνων καὶ ερίζει μετὰ του

Λιός, καὶ οργίζεται μετ' αυτοs, παρόσον ἡ φλὸξ αήρ ἐστιν

ἐκπεπυρωμένος, ῆτις καὶ ἀμφιγυήεις ἐστίν υπεσκαμμένη γάρ ἐστιν ἡ τοs πυρὸς κίνησις, καὶ ἀμφοτέρωσε ρέπουσα. κλυτὸς δε καὶ περὶ πάντων κεκασμένος ἐστί, παρόσον τε διακονικὸν τολo πῶρ πολυμεργον ) καὶ δραστήριόν ἐστι καὶ πολυχρηστον ' φωτίζει τε γὰρ καὶ καίει, καὶ μεταβάλλει φύσεις καὶ διακρίνει καὶ συγκρίνει τὰ ομοιογενῆ καὶ ἀνομοιογενῆ. ερίζει δε τῶ ἰδίω παρακοίτη ἡ πιρα, παρόσον ἐξαναφθεὶς ὁ αὴρ ἰσοφαρίζει καὶ ἐξομοιοὐται τῶ αἰθέρι Ουτος γὰρ διὰ τὸ υπερκεῖσθαι τοs ἀέρος λέγεται παρακοίτης τῆς πιρας. 930. ἐκ δ' Ἀμφιτριτης. ἐκ δε τῆς Ῥμφιτρίτης καὶ etos ἐρικτύπου Ἐννοσιγαίου ὁ 'δεων γεννῆται ὁ ευρυβίης διὰ τὸ τους ἐν θαλάσση καὶ ἐν τοῖς κύμασι διάγοντας ἡ διημερεύοντας ἐνίους τρεῖν, Ο ἐστι φοβεῖσθαι καὶ ευρέως βοῶν Ἀμφιτρίτη δὲ λέγεται ἡ θάλασσα καὶαπλῶς ἡ τῶν υδάτων υπόστασις διὰ τὸ ἀμφὶ τοῖς στοιχείοις τρίτην λαχεῖν τάξιν τὸ πῶρ γὰρ πάντων υπέρκειται, εἶτα ὁ αὴρ τέτακται, καὶ τότε τὸ υδωρ τρίτον ἐστίν. λέγεται δὲ ὁ Πίτων Ουτος τον πυθμένα ἔχειν τῆς θαλάσσης καὶ κατοικεῖν παρὰ φίλy μητρὶ καὶ κατοικεῖν παρὰ

φίλη μητρὶ καὶ πατρί, παρόσον οἱ φοβούμενοι ἐν θαλάσση

376쪽

- 358 - φαντάζονται τὰ βάθη ταύτης, καὶ ἐν τουτοις δοκουσι

κατοικεῖν.

934. βινοτόρω Κυθέρεια. τω δε ρινοτόμω ' ωρεῖ συνελθοῶσα η Ἀφροδίτη ἀποτίκτει τον Φόβον καὶ τον Αεῖμον διὰ το προσδοκῶντας μεῖζόν τι εσεσθαι μυτοῖς αγαθὸν τους ανθρώπους καὶ ἐλπίδας ἀγαθὰς τρέφοντας υποδεδιέναι τον πόλεμον καὶ την ρῖνα πολλάκις τέμνεσθαι. Θεῖμος δε καὶ Φόβος οὐκ ἔστι ταυτόν, οὐδ' ἐκ παραλλήλου ως τισι δοκεῖ) είρηται ' φόβος γάρ ἐστιν ἡ νυγή φέβω γὰρ τὸ διώκω, ώς τὸ Ομηρικὸν ἐκεῖνο ' κραιπνὰ μάλ' ἔνθα καὶ ἔνθα διωκέμεν ήδὲ φέβεσθαι. Θεῖμος Ουχ ἡ φυγή, ἀλλ' ὁ ἐκ δειλιας ἐνίοις ἐπιγινόμενος δεσμός' εἰσὶ γάρ τινες ἐν πολεμω ἐννεοὶ καθιστάμενοι καὶ ἄφνω καταπληττόμενοι ' διὰ τοὐτο και υμη-ε02 ρος μέλλων ἐπαινεῖν τὸν Μενέλαον, ώς μζ παντελῶς ἐπτηχότα ἐν πολέμω, βοὴν αγαθὸν προσαγορεύει ου γὰρ ἀναιρουμενος ην ἐν πολέμω την φωνήν, εξ ἄκρας δειλιας. 937. Mρμονίην θ' ἡν Κάδμος. ετι την Αρμονίαν γεννῆ ἡ Ἀφροδίτη ἐκ του υρεος, και ταυτην ἄγεται εἰς

γυναῖκα ὁ Κάδμος, παρόσον τὰ ἐκ πολέμου καταπεπτωκότα μέρη τῶν πόλεων καὶ καταδεδαμασμένα συναρμολογουσι καὶ ευ πάλιν διατιθέασιν οἱ αυτῶν ἱμειρόμενοι ἄνθρωποι καὶ οἱ ταυτας τὰς πόλεις κατοικεῖν ἐθέλοντες.

938. Zηωὶ δ' ἄρ' Ἀτλαντὶς Μαίη. φιλοσόφως δὲ πάνυ λέγεται ἡ του υτλαντος Μαῖα τω Ζηνι συνελθοὐσα ἀποτεκεῖν τὸν Ἐρμῆν τὸν ἄγγελον τῶν θεῶν ἡ γὰρ ἐν ἡμῖν λεκτικὴ δυναμις τὰ ἀπὸ του νος προεξαλλόμενα

δεχομένη νοήματα μαιευει καὶ οἷον διαρθροῖ, ἄνομα ἐπ' ὀνόματι συντιθεῖσα φ), καὶ τὸν προφορικὸν ουτως ἀπο- γεννα λόγον τῆ εἰσπνεύσει καὶ ἐκπνευσει του ἀέρος καὶ τῆ συστολῆ καὶ πλήξει τῶν φωνητικῶν οργάνων, πνεύμονος τε καὶ τῆς τραχείας αρτηρίας και ὁδόντων και χει

λέων και γλώττης καὶ υπερώας, ὁστις δὴ ὁ λόγος διὰ τὸ ἐξαγγέλλειν και διερμηνευειν τὰ τῆς ψυχῆς παθήματα, κήρυξ τῶν θεῶν λέγεται καὶ ἄγγελος. θεούς δὲ νυν τὰ

I. συντιθεῖσα Vind. συντεθεῖσα Par. Trino. O.

377쪽

- 359 - νοερα νοήματα ἐκληπτέον, Ζῆνα δε τον νουν, ῶς την ζωὴν ημῶν κυβερνῶντα.

940. Καδμείη δ' ἄρα o P Σεμέλη. ἡ Σεμέλη δε λέ

γεται συνελθοῶσα τψ Αιῖ γεννῆσαι τον πολυγηθέα Βιόνυσον, παρόσον τψ περὶ φυτευσεως λυτῆς νοήματι συνελθούσα ἡ αμπελος ἀπεγέννησε τον οἶνον ἐπενοήσαντο γὰρ οἱ ἄνθρωποι φυτευσαι αμελ- και πιόντες ἐκ του καρπου αυτῆς εἰς πλατυσμbν το ἔργον προήνεγκαν. Σεμέλη

δε ἡ αμπελος λέγεται, ώς σειόμενα -' ανέμων ἔχουσατα μέλη ' εὐκλόνητον γαρ το φυτόν ' Καδμεία δέ, ώς καταδαμαζομένη τ- χειμῶνι καὶ εξω μένουσα, καὶ καταπαγετουμένη καὶ ψυχομένη ' ξ ώς τῆς χρήσεως αυτῆς σείεσθαιτα μέλη ημῶν ποιουσης, καὶ δαμαζου ς' τοιουτοι δὲ πάντως οἱ μεθύοντες. Aιόνυσος δε πολυγηθης ὁ οἶνος εἴη

ἄν, ώς τον Αία, τουτέστι τον νοῶν, νυσσων ' ανεγείρει γὰρ ὁ οἶνος ἀκαίρως πινόμενος τον νουν' οθεν καί τινες τον οἶνον παράγουσιν απὸ του οδειν, τουτέστι κακίζειν γ

ν νουν ' πολυγηθὴς δε ὁ οἶνος εστι διὰ τὰς συμβαινουσας εξ αυτου χαρμονάς. 942. ἀθάνατον θνητή νυν δ' ἀμφότεροι. ἡ θνητή 603δε τον αθάνατον γεννα, παρόσον ἡ ἄπαξ φυτευθεῖσα καὶ εὐρεθεῖσα διὸ καὶ θνητή) τον πολυχρηστον ἀποτίκτει οἶνον διὸ καὶ μάνατον). νυν δὲ διὰ τον οἶνον κἀκείνη ποθεινή ἐστι καὶ ἐράσμιος οθεν καὶ ἀθάνατος λέγεται διὰ

943. 'Ἀλκμήνη δ' ἄρ' ἔτικτε. αλλὰ καὶ ἡ ωλκμήνητον μακλέα γεννῆ φιλότητι Aιὸς νεφεληγερέταο, ευλόγως. 'ὁ γὰρ Dιος καὶ ἡ αυτου ενέργεια καὶ ζωοποιὸς θέρμη

παρὰ του ἀλκίμου νου γέγονε καὶ σοφῶς ἄρα ἐν τῆ τετάρτω των σφαιρῶν ἐντέθειται, ἴνα μήτε φλέγη κατωτέρω ἐντεθεὶς μήτε φῶχος ἐμποιὴ καὶ μέρμαντον ἐα τὸ περίγειον ανωτέρω ταχθείς' ῖνα δε καὶ τὸ παν ἐκθερμαίνη καὶ φωτίω, την λοξὴν εἴληχε τοὐ ζωδιακos πορείαν. 945. Ἀγλαῖην δ' πιφαιστος. τὴν 'Aγλαῖαν δε ὁ

378쪽

Ηφαιστος ποιεῖτο ἄκοιτιν, νεωτέραν των Xαρίτων, παρόσον διαφόρους καλλωπισμοὐς τεχνιτῶν εργων ἐκ του διακονικου τουδε πυρὸς συμβαίνει γίνεσθαι, ώς δηλοῖ τα των χαλκέων μηχανήματα καὶ τα τῶν χρυσοχόων ευρήματα.

947. χρυσοκόμης δὲ Λιιόνυσος. την δ' Ἀριάδνηντην ξανθὴν ὁ χρυσοκόμης Αιόνυσος ποιεῖται ἄκοιτιν, τηντου Μίνωος θυγατέρα, διὰ το τους οἰνιζομένους ανθρώπους τῆς κόμης ἐπιμελεῖσθαι τῆς εαυτῶν και ἀρὰς ἐντεὐθενδινεῖν, ξτοι κινεῖν βλάβας καὶ ταυταις ἐμμένειν ' πολλοι γὰρ μεθυοντες ου μόνον τῶν τριχῶν ἐπιμελουνται καὶ ξανθίζουσι ταυτας, ἀλλα καὶ βλάπτοντες εαυτοὐς μυρίοις υποβάλλουσιν ἀτοπήμασιν ξ ασελγήμασιν. ἀπαθανατίζεινδε ὁ Ζευς λέγεται την 'Αριάδνην διὰ το τὁ τοιουτον ἐννόημα δόξαι τοῖς πολλοῖς καλὸν του δέοντος ἀποπλανηθεῖσι, διὸ καὶ οἴνω χρώμενοι καὶ εαυτοὐς καλλωπίζοντες ουκ ἴσασιν, o τι ποιοίσι διὰ την ἄμετρον ῆ και ἄκαιρον

του οἴνου χρῆσιν.

950. πιβην δ' Αλκμήνης. ευλόγως δε και πάνυ σοφῶς ὁ ' ακλῆς λέγεται την πιβην λαβεω εἰς γυναῖκα τελέσας τοὐς ἄθλους ἐκείνoνς τοὐς δώδεκα ' τὰ γὰρ δώδεκα ζώδια περιπολευσας ὁ ἡλιος, καὶ απλῶς τον ἄπαντα ζωδιακὸν δι' ἐνιαυτοὐ πληρώσας, εκ τοτε πάλιν, ἄσπερ

ἐξ ἄλλης αρχῆς, ἡβάσκων ἡμῖν ανατέλλει ἐν ἔαρι, την

αθανασίαν και ἀχιότητα, τῶ πάλιν καὶ πάλιν ἐν Ουραωῶπαραλλήλους γραμμὰς ποιεῖν κληρωσάμενος, διὸ καὶ ὁλβιος καὶ ἀπήμαντος ἐν Ουρανῶ ναίειν λέγοιτ' ἄν. εκαστον δε 60e τῶν του 'φααλέους ἄθλων εἰ παραβάλλει ) τις ευφυῶς ταῖς ἐνεργείας τῶν λεγομένων ζωδίων, αληθέστατον ευ- ρήσει το λεγόμενον. ὁτι δε καλῶς ημεῖς ἐξελαβόμεθα τουμεν Ἀρην εἰς τον πόλεμον, τον δὲ Λιόνυσον εἰς τον οἶνον, τον δε Ποσειδῶνα εἰς την θάλασσαν, τον δ' Ηφαιστον εἰς τὸ πυρ, καὶ ἄλλα ἄλλως, μαρτυρεῖ και ἐν

τῶ μικροτερω κρατῆρι ὁ φευς, τάδε λέγων' Ἐρμῆς δ' ερμηνευς τῶν πάντων ἄγγελός ἐστι, Νυμφαι υδωρ, πυρ πιφαιστος, σῖτος Θημήτηρ,

1. παραβάλλει Par. Τrine. Viri I. παραβάλλω G. Diuiti o 1 Coo l

379쪽

ῆ δε θάλασσα Ποσειδάων αὐας ήδ' Ἐνοσίχθων και πόλεμος μεν υρης, εἰρήνη δ' εστ' Ἀφροδίτη

οἶνος, τον φιλέουσι θεοὶ θυητοί τ' ανθρωποι, δν τε βροτοῖς ευρεν λυπῶν κηλήτορα πασῶν ταυρογενὴς Αιόνυσος ευφροσυνην πόρε θνητοῖς ἡδίστην, πάπσί τ' ἐπ' εἰλαπίνησι πάρεστι, και Θέμις, ῆπερ ἄπασι θεμιστεύει τα δίκαια, πιλιος, ον καλέουσιν υπόλλωνα κλυτότοξον, Φοῖβον εκηβελέτην, μάντιν πάντων ἐκάεργον, ἰητῆρα νόσων, Ἀσκληπιόν. is τάδε πάντα. δτι δὲ και ἐκ τῆς Μνημοσύνης αἱ Μουσαι γεννῶντα καὶ ἔτι ὁ Ζευς καὶ αἰθὴρ λέγεται, ἄκουε του εἰρημένου 'Ορφέως Ζευς δέ τε πάντων ἐστὶ θεός, πάντων τε κεραστής, πνεύμασι συρίζων, φωνῆσίν τ' ὴερομίκτοις ). ἡ γὰρ Ουχι δῆλός εστι τον αἰθέρα καλῶν ουτως ταυτὸ και αρμονία Μουσέων, ταῖς τ' ἔργανα πάντα Μνημοσύνη πάντων πρῶτον πόρεν, Ουτ' ανεφάνθη ἀλλα χρόνος λήθη κατεχρήσατο καὶ κατέκρυα ε. νυν δε τέχναι τε λόγοι τε νόμοι θ', ὁσα τ' ἔργα τέτυκται, πάντα διὰ μνήμην διασώζεται ἀνθρώποισιν. ἔχεις ταύτας τὰς χρήσεις τῶν ονομάτων τῆς μεταλήψεως οὐκ ἐκ ποιητου τοὐ τυχόντος, ἀλλ' ἐκ σοφος καὶ χρόνω προήκοντος, ῶστε μη τερατολογεῖν ημῆς Οχυ, ω τέκνον.

956. υελίω δ' ἀκάμαντι. τῶ ἡλίω δε τῶ ἀκάμαντι συνελθοῶσα ἡ Περσηὶς ἡ 'Ωκεανίνη τίκτει την Κίρκην καὶ τον Αἰήτην, εὐλόγως. κιρνάται γὰρ καὶ μεταβάλλεται τὰ φυσικὰ ταῶτα καὶ ἀλλοιουται εις αλληλα τῆ του ἡλίου κινήσει. ποιητικὸν γὰρ αἴτιον τῆς κράσεως καὶ μεταβολῆς 605 τῶν εξ τὸκεανos ἀναδιδομένων ξ γινομένων ὁ Ουρανός ἐστι καὶ ὁ ῆλιος. είρηται δὲ ἡμῖν ανωτέρω, τίς ἐστιν ὁ 'Ωκεανός, ἄστε 'AZκεανίνη Περσηὶς εἴη ἄν ἡ διαπεραίωσις

τῶν ἀναθυμιάσεων καὶ ἀπάρτισις τῶν διαφόρων συστάσεων.

380쪽

μεταβάλλουσι γοῶν πάντα εἰς ἄλληλα τὰ φυσικὴ συνιστά- μένα τάξει, και μεταβάλλοντα την ετέρου γένεσιν ἄλλου φθορὰν ἔχει ' ἀλλα τολο αεὶ γίνεται' Ουχ ῖσταται γὰρουδέποτε η μεταβολη ἐν τούτοις, καν ἴσως ἡμῖν ἀνεπαίσθητος δοκῆ ἐνίοτε. διὸ και τον Αἰήτην γεννῆ, την ἀlδιότητα την ἐκ μεταβολῆς καὶ διαδοχῆς.

958. Αἰήτης δ' υἱὸς. ἀλλ' oυτος ὁ Αἰήτης ὁ υἱὸς

του ἡλιου τὴ του 'Ωκεανοῶ θυγατρὶ συνεισι 4 'Dυία Ουτω καλουμένη, καὶ τίκτει ἐξ αυτῆς την Μήδειαν, διὰ τὸ την ἐκ μεταβολῆς ἀωιότητα τῶν φυσικῶν τούτων πραγμάτων, ῆν ὁ ῆλιος ἐργάζεται, ώς εἴπομεν, ταῖς ἰδιότησι τῶν ἐξ αυτῆς γινομένων') καιρῶν συνιουσαν βουλεύεσθαι παρασκευάζειν ημῶς' καὶ γὰρ ἡλίου μεταβαλόντος ήδη προς τόνδε τον τροπικὸν και ἰδιότητα χειμῶνος ἡ θέρους ποιησαντος, ἡμεῖς εκ τοτε φροντίζομεν ἡ περιβλημάτων ξ τῶν προς ἀροτρίωσιν ) οργάνων ῆ τῶν προς θερισμόν, τρέφοντες ἔρωτα ἡ τῶν ἐκ γῆς ώρων ἡ ἀπλῶ

του εἶναι καὶ ζῆν' τούτο γὰρ Αφροδίτην ἀκουστέον. 969. Θημήτηρ μὲν Πλοῶτον. γεννῶν δὲ λέγεται ἡ μήτηρ τον Πλομον γασίω ῆρωr μιγεῖσα - νειῶ ἐνὶ τριπόλω Κρήτης ἐν πίονι δήμω, διὰ τὸ ευκρατωθέντος τοὐδε τοὐ παντὸς ἄρξασθαι ἔκ τοτε

τους ἀνθρώπους την γῆν ἐργάζεσθαι. μήτηρ δέ ἐστιν ἡ γῆ. αλλὰ ταύτη ὁ Σάσιος συνεισιν, si γουν ὁ γεωργὸς απὸ τos ἰέναι τὰ σπέρματα κατ' αυτῆς, ἐξ ἐς γεωργίας

ἐπιμελῶς γενομένης ὁ Πλομος γεννῆται. ευλόγως δὲ και ἐν Κρήτης πίονι δήμω, τουτέστιν ἐν ευκράτω χωρίω.975. Kάδμω δ' 'Αρμονίη. αλλὰ γὰρ τῶ Κάδμωή 'Αρμονία συμμιγεῖσα ἡ τῆς Ἀφροδίτης ἀποτίκτει τήν τε γνῶ καὶ τὴν Σεμέλην, καὶ τὴν τονόην, ῆν γῆμεν ωρισταῖος βαθυχαίτης.

ἔτι δὲ καὶ τον Πολύδωρον, εἰκότως ' αἱ γὰρ μουσικαὶ συμφωνίαι ἐμμελῶς ἔχουσαι καὶ ευρύθμως τους καταδεδαμα-