Glossen und Scholien zur hesiodischen Theogonie mit Prolegomena

391쪽

γεῖν, μόνον δε τον ista τουτον υπερνικῆσαι, δηλουντος

του λόγου, ὁτι ὁ χρόνος, ὁσα ἐνταυθα παράγει, ταλακαι αφανίζει, μόνης τῆς ἡμετέρας ψυχῆς καὶ του vos ουχ υπερισχύει, ου γὰρ αν ἐκλειψst αυτη ποτέ, μέχρις αυτὀ τῆδε παν συνεστηκὸς ) περίγειον ἐκλειφy. ος νους νικήσας τον χρόνον πάντα καλῶς ωκονόμησε και περὶ πάντων ἐφυσιολόγησεν, ἔτι αἱ ἐννέα Μοὐσαι εἰς ἐννέα λογικὰς ανάγονται τέχνας. Κλειω μεν γὰρ ἐφεὐρε ρητορικήν, Ευτέρπη αυλητικήν, Θάλεια κωμωδίαν, Μελπομένη τραγωδίαν, Πρψιχόρη κιθαρωδίαν, ' ατὰ ποίησιν, Πολυμνία γεωμετρίαν, ουρανία αστρονομίαν, Καλλιόπη τα ἔμμετρα ἔπη ). των δε θ Μουσῶν τα ονόματα απὴ τῶν τεχνῶν παρητυμολόγηνται. τον γὰρ την ρητορικὴν μετερχόμενον κλείεσθαι, ξτοι δοξάζεσθαι συμβαίνει, συμβουλεύοντα καὶ ) δικανευόμενον καὶ πανηγυρίζοντα, τον δετην αυλητικὴν πολλούς τέρπειν τοῖς μέλεσι, τον τὴν κωμωδίαν μετερχόμενον θάλλειν ἐν αυτῆ τῆ τέχνη διὰ το ἀεὶ θάλλειν τῆς ποιήσεως, τον δὲ τὴν γεωμετρίαν ἀσκοὐντα πολλούς υμνεῖν καὶ πολλοῖς υμνεῖσθαι, καὶ καθεξῆς απὸ τῆς ἐμφαινομένης πείρας ἔχειν τὸ ἄνομα, ῶσπερ καὶ τὴν Καλλιόπην απὸ του καλλύνειν τὰ ἔπη ὴ απὸ του κάλλος

ανάγεται, δεῖ τον ταυτη προκείμενον, τὴν γλῶτταν ευ-

περίστροφον φέρειν. ὁ δε υσίοδος διὰ τούτο ταύτην λλον τῶν ἄλλων ἐγκωμιάζει, ἐπειδὴ ποιητής ἐστιν, καὶ 'γἐπειδὴ ἡ Καλλιόπη, προς ποίησιν ανάγεται. αυτη γάρ,

φησίν, ἡ Καλλιόπη ἡ δι ἐμμέτρων ἐπῶν προσγινομένη

γνῶσις, ἐπακολουθεῖ καὶ τῶ βασιλεῖ, ἔν τινα αυται αἱ λογικαὶ τέχναι κοσμήσωσι, καὶ ὁν τινα εἰσίδωσι γεννώμενον, ξγουν') ω τινι ἐπικλωσθῆ τὸ γενέσθαι σοφόν. ἰ

ἡ Καλλιόπη f. Cas. προς τὴν ποιητικὴν Par. Καλλιόπη δι' - ἀκολουθεῖ τῶ riae. 6. αἱ f vat. Cas. κοσμήσειαν eodd.

392쪽

τις τὰς δ λογικὰς τέχνας τὰς πρώτας ἐμφαινομένας, τῆ Κλειοῖ την αριθμητικὴν, η γὰρ αριθμητικὴ τα πλεῖστα εἰς is συνενοῖ καὶ συνάγει καὶ συγκλείει, ἐτυμολογουμένη ἀπδ τοὐ κλείειν), τy τέρπη την μουσικὴν ως ἀπὸ τουτέρπειν, τύ Eρατοῖ την γεωμετρίαν, ώς δῆλον ἐστι καὶαπ' αυτου του ονόματος, ἔρα ) γὰρ καὶ γῆ ταυτὸν δηλουσι συνεκφωνούμενα), τῆ ουρανία την αστρονομίαν καὶ τοὐτο δῆλον από του ονόματος.

94. ἐκ γὰρ Μουσάων καὶ ἐκηβόλου Ἀπόλλωνος. ἐνταμα περὶ των ἐν Ουρανω διαλέγεται. του γὰρ Ἀπόλλωνος εἰς τον ῆλιον ἀναγομένου, φησιν, ἔτι του ἡλίου καὶ τῆς των αστέρων κινήσεως τοιῶνδε εμφαινο-

τοιαυτα, γίνεται καὶ κιθαριστής. ἐπειδὴ δὲ κυρίως μὲν απὸ των ἐν τῆ γεννήσει επιθηφισθέντων συμβαίνουσι τὰ

γινόμενα εἰ μὴ γάρ τινι ἐπικλωσθείη τὸ γενέσθαι τοιωδε, ουκ ἄν συμβαίη, τέως δὲ καὶ απὸ τῆς ἐνασκουμένης τινὶ τέχνης, διὰ τομο καὶ τὰς Μούσας ἐπήγαγεν, ώς ) διὰ μὲν τοs ζωδίου τῆς τύχης ἐμφαινομένας, διὰ δε τῆς ἀσκήσεως την τοιάνδε τέχνην καὶ τὸ πλήρωμα. πάλιν τοὐAιὰς εἰς βασιλικὸν αστέρα ἐμφαινομένου, τοιόσδε γίνεταιουτος, ἐφ' oυ ῖν τούτο παρηγοροῖτο ), αρχων τυχὸν ἐβασιλεύς. ουτος δ' ἐστὶ μακάριος, δν ἡ φιλοσοφία κατακοσμήσει' εἰ γάρ τίς, φησι, νεωστὶ ἐπισυμβάντος πάθους q)κατατήκοιτο την καρδίαν, υπὸ μουσικos ῆ τοιούτου τινος θεραπεύεται, οἷον καὶ τὸ ἐπί τινι των βαρβάρων βασιλέων συμβάν. τεθνηκυίας γὰρ αυτοὐ τῆς συμβίου, και')την καρδίαν κοπτόμενος ἀβίωτον εἶναι τομον ) τον βίον ἐνόμιζε. προσελθόντος δέ τινος αυτοὐ μουσικos καὶ την

393쪽

γυναῖκα την σην ἀναστήσειν δυναμαι φήσαντος, ῶ βασι-

εὐρεῖν, μη δυνηθέντος τοὐ βασιλέως τούτους ευρεῖν, --ταὐθα ὁ μουσικὸς εἶπεν ' ω βασιλεs, τρεῖς μόνους ἀλυπους μη δυνάμενος ἐαευρεῖν αυτὸς ἄχθy καὶ την καρδίαν σπαράττst, ὁμοιοπαθης τυγχάνων και αυτὸς τοῖς πολλοῖς; ὁ δε βασιλεὐς τολο ἐνωτισθεὶς εὐθυς τῆς λύπης

ἐπαύσατο.

116. ἡτοι μὲν πρώτιστα χάος ἐγένετο. χάος δε- ταυθα ἡλληγόρησάν τινες το υδωρ παρὰ τὁ κεχύσθω. πρῶτον μεν ουν, φησί, προυπέστη τὸ υδωρ ἡ γῆ τε, τ ασφαλες κατοικητήριον των ἀθανάτων, ἀθανάτων ) νοουμένων ἐνταυθα ἀέρος, ἴδατος, πυρός. καὶ γὰρ καν τοῖς κοιλώμασι τῆς γῆς εστιν ευρεῖν αέρα ) καὶ κῶρ καὶ ἴδωρ. καὶ τὰ ἀγγεῖα δε καν υγρότητος μη ἐμπέπλησται, ἀέρος μεταλαμβάνουσι. κατοικητήριον γουν ἐστιν αυτη των τοιούτων στοιχείων, ἄπερ ἀθάνατα εἶπε διὰ τὸ ἀεὶ εἶναι. ποίων δὲ ἀθανάτων κατοικητήριον; oῖπερ περὶ τον ἀέρα εἰσί.

προὐπέστη δὲ καὶ ) Tάρταρος, ἡγουν ο ἀὴρ παρὰ τὸ τεταράχθαι. φύσει γὰρ οντος ἀφεγγους και σκοτεινοῶ του ἀέρος 'ὶ, ὁ ξλιος φωτίζει τοὐτο τὸ ἀχλυῶδες καὶ σκοτεινόν. καὶ ἄσπερ ἡλίου μὴ φαίνοντος ἐπίκειται ομίχλη, ἄμα δὲ τῶ φάνσαι τosτον διασκεδάζει, Ουτω και ὁ ἀὴρ φύσει ἀν ζοφερὰς ὐπὸ τos ἡλιου φωτίζεται. ἐπεὶ δὲ ὁμεν κατὰ μέσον ουρανοῶ καὶ γῆς ἀὴρ καν ζοφώδης ἐστίν, αποβάλλει τον γνόφον, αυτos φαίνοντος τοs ἡλίου, ὁ υποκάτω τῆς γῆς ἀεὶ ζοφώδης ἐστί, διὰ τοὐτο ἐπήγαγε τὸ μυχφ χθονὸς εὐρυοδείης, και γὰρ τον υποκάτω τῆς γῆς ἀέρα συμβαίνει ἀλαμπῆ τινα ειναι. προsπέστη δε καὶ ὁ ἔρως, τουτέστιν ἡ αρμονία και κοινωνία των στοιχείων προς ἄλληλα. τοὐ γὰρ ἀέρος θερμοs καὶ υγροὐ ἔντος,

394쪽

προς τω ) καὶ ψυχρον εἶναι. πάλιν τοὐ υδατος ἔντος

ξηρὰν τυγχάνειν. ωσαυτως και το πυρ προς τῶ ) εἶναι θερμον καὶ ξηρόν ἐστι, και Ουτως ἀλλήλοις εἰσὶ συνηνωμένα καὶ τῆς ἀλλήλων ποιότητος συμμετέχοντα. καὶ τουτό ἐστιν, δι' οπερ και πιμηρος παρεισάγει τον ista λέγοντα

ὀργιζόμενον τοῖς θεοῖς το ,,σειρὴν χρυσείην εξ Ουρανόθεν κρεμάσαντες -. ἐὰν γὰρ ἡ τάξις καὶ ἡ κοινωνία των στοιχείων ἡ προς ἄλληλα διαλυθῆ. ήδη καὶ τὸ παν καταλέλυται. τινες δέ φασιν Ἐρον νοεῖσθαι και τον αἰθέρα. ἐπεὶ

γὰρ ὁ Ἐρως ου μόνον θερμότητός ἐστιν αἴτιος q), ῶσπερ και ὁ αἰθήρ, ἀλλα και λυων τὰ μέλη, εἰκότως αν κἀπὶ του αἰθέρος λαμβάνοιτο, δς ἔρως, ῆγουν ἡμ) κοινωνία των στοιχείων ἡ προς ἄλληλα ξ ὁ αἰθήρ, δαμάζει την φρόνησιν πάντων των ἀνθρώπων διὰ τὸ μη Dπό τινος δυνασθαι

νοεῖσθαι.

126. γαῖα δέ τοι. ἡ γῆ δὲ Τ) πρῶτον μεν ἐγέννησε

τον ουρανόν. φησὶ γὰρ την γην κέντρου λόγον ἐπέχειν προς τον ουρανόν. τὸ δὲ ἶσον εαυτῆ, ῆγουν πάντοθενομοίως ἀπέχοντα καὶ διεστηκότα ταυτης ) πάντοθεν γὰρ ἶσος ἀφέστηκε τῆς mi, ῖνα ταυτην παρα-λυπτύ παντα-χου, δως') ἐστήρικται καὶ τὰ στοιχεῖα ἐν αυτῆ. ἐγέννησε δὲ καὶ τὰ ὁρη' ὁσον γὰρ γλίσχρον τῆς γῆς, ἀναπηδῆσαν και ἐξοστρακισθὲν ἐξ αυτῆς, δρη ἐγένετο, ὁσον λεπτὸν ταυτης, ἐκμυζηθὲν την θάλασσαν ἀπετέλεσε. ποῖα δὲ ἔρηθέννησε; τὰ κατοικητήρια των νυμφῶν, ῆτοι τῶν πηγῶν, αῖ τινες κατοικοῶσι ἀνὰ τὰ ἔρη τὰ βησσήεντα, ῆγουν τὰ ἀφ' ενός μέρους βάσιμον δ') την πορείαν ἔχοντα, ῶσπερ

I. μεν ἔχειν Cas. 2. προς TO ORS. 3. προς τῶ τε Vat. 4. προς το PM. Tosto ἐστιν οπερ codd. 5. αἴτιος f. Par. νε. καὶ eas. ξ αἰθὴρ Par. πάντων ἀνθρώπων Vat. Cas. δυναται Par.

395쪽

ἐκτραπῆναι Ουκ ἔστιν. ἐγέννησε δε καὶ τον πόντον, soσον γαρ λεπτότατον τῆς γης, ἐκμυζηθὲν οἱονεί, τομον ἀπετέλεσε), μήτινι συνελειῶσα, ἔπειτα δε συνελθούσα τῶ ου- ρανῶ ἐγέννησε τον 'Ωκεανόν, ἡγουν τον ) ποταμὸν παρὰ τὸ ἀκέως νάειν. και γαρ ἄνωθεν κατερχομένου του ατμου, του ἐκ τῆς γῆς ἀναχθέντος, συμβαίνει τα κατερχόμενα εἰς λίμνας υδάτων συνεστάναι. 134. Κοῖόν τε Κρ εῖόν τε. δια των τοιουτων )oνομάτων συμβαίνει νοεωθαι τῶν ὐομένων υδάτων την ἐτυμολογίαν. δια μεν γαρ του κοίου γ τὐ ποιὸν νοεῖται

τοὐ ὀμβρίμου υδατος, διὰ δε του μειου τὸ ἀκράτητον του υδατος τῆς γῆς, διὰ δὲ του Pπερίονος τὸ απὸ του-ὲρ') ημῆς κατέρχεσθαι τόπου, διὰ δὲ του Ἱαπετου τὸ Lεσθαι και πέτεσθαι, διὰ δὲ τῆς Θείας την θεῶσιν και την ταχύτητα τῶν υδάτων, διὰ τῆς Φοίβης τὸ καθαρώτατον τούτων καὶ ευειδές. διὰ δε τῆς Θέμιδος την θέσιν τοὐ υδατος καὶ διευθέτησιν, μέχρις αν συνίσταται τὰ τῆδε πάντα καὶ τὰ Γδατα κατερχόμενα ἄνωθεν βέουσι Τ), διὰ δὲ τῆς μας την ρεῶσιν, διὰ τῆς Μνημοσυνης τὸ μόνιμον τούτων, Μνημοσύνης τινος ουσης, διὰ τῆς 'θυος τὸ αυξητικέν τε τούτου καὶ θρεπτικόν. μετὰ ) τοὐτο δὲ ἐγένετο ὁ Κρόνος, δηλονότι ὁ χρόνος, συνεπινοουμένουτῶ χρόνω καὶ τοὐ ηλιακοὐ περιδρομου. ἄλλο τι γὰρ

ουκ ἔστιν ὁ χρόνος, εἰ μη ἡ διὰ τῶν δώδεκα ζωδίων διόδευσις τos ἡλιου. μετὰ ταῶτα γὰρ συνέστη ''J ὁ ῆλιος ὁ ' ἀγκυλομήτης, περὶ ον δηλαδὴ πολλά εἰσι τὰ αγκύλα

138. δεινότατος παίδων. μόνος γὰρ ουτος ουχυποπίπτει τῶ χρόνω, τῶν ἄλλων φθειρομένων καὶ εἰς τὰ I. 4 οδὸς ἡ λεία Vat. C . ῆς

5. διὰ το Κοῖον Ρ . 6. ἡπερ f. Par. διὰ του τῆς Vat. CRE. 7. διὰ δὲ τῆς 'μας τὴν ρευσιν F. f. codd. τούτου Ρar. 8. μετὰ τούτων ἐγένετο Par. αλλο γάρ τι Vat. γάρ ἐστιν o ΡM.

εἰ μὴ διὰ codd.

396쪽

ἀφ' ἄν συνέστηκε ), διαλυομενων, καὶ τούτω υποπιπτόντων. ἐμίσησε δε ὁ ηλιος καὶ τον εαυτου πατέρα χρόνον. κάλιν δε ἐγέννησε τους Κυκλωπας, δηλονότι τὰς βροντάς, τὰς αστραπὰς καὶ τους κεραυνούς, οῖ τινες καὶ τηθεία προνοία ) ταυτα παρέχουσιν, οῖ Κύκλωπες, ηγουν

ομοιοι τοῖς θεοῖς, ηγουν τοῖς ἄλλοις στοιχείοις υπῆρχον, κατὰ τουτο δε μόνον διέφερον, ἐπειδη κατὰ μέσον του μετώπου εἶχον τον ὀφθαλμόν, επειδη κατὰ το μέσον τουουρανοῶ καὶ τῆς γης, ηγουν' του ἀέρος εἶχον την ἐπιφάνειαν. ἄλλοι δὲ του Ουρανοῶ καὶ τῆς γης ἐγένοντο τρεῖς μεγάλοι παῖδες, λέγωμ) δὲ τους ανέμους Ζέφυρον, Βορρῶν καὶ Νότον. ἐτυμολογεῖ δὲ διὰ των ονομάτων τὰς τῶν ανέμων δυνάμεις, διὰ μὲν τos Κόττου ) τo ὀργίλον τούτου καὶ δριμέ τε καὶ απειλητικόν, διὰ δν') τοὐΒριάρεω το ἰσχυρὸν καὶ σφοδρόν, διὰ δὲ τοὐ Γύγουτο απὸ τῆς γης γεννῆσθαι, γύων τῶν πλέθρων τῆς γης

νοουμένων. τούτων τῶν ανέμων ') εκατὸν ησαν χεῖρες. διὰ τούτου δείκνυσι το ἰσχυρὸν καὶ προς πάντα σύντομον τῶν ανέμων. το δε ν κεφαλὰς προς το ρ χεῖρας νοεῖται. ἐπειδη γὰρ ρ ησαν χεῖρες, ανάγκη καὶ πεντηκοντα εἶναι κεφαλάς.

154. ὁσοι γὰρ γαίης τε. ὁσα γάρ φησιν ἀνεβλά- στανον ') απὸ τῆς γης, τῶ εαυτῶν πατρὶ μισητῶς διετίθεντο. πατέρα δὲ τον Ουρανὸν τὰ απὸ τῆς γης βλαστά

νοντα κέκτηνται.

155. δεινότατον τῶν παιδων. τολο εἶπεν, ἐπειδημετὰ τὸ τὰ τῆδε πάντα πραχθῆναι ἄχρι καὶ τὰ νυν σπειρόμενα σπέρματα ἀναδίδονται καὶ ἐξέρχονται τῶν λα-

I. συνεστήκεσαν Cas. πατέρα f. Par. καὶ τούτων codd.

397쪽

ουδεὶς μετατρέψαι ἰσχύει), μισητῶς διέκειντο τῶ πατρὶ τῶεαυτῶν ἐξ αρχῆς, ἡγουν προ τῆς του ἡλίου παραγωγῆς, προ τῆς των τῆδε ) πάντων διακοσμήσεως, διὰ τύ ἄματῆ των φυομενων βλαστήσει πάλιν αυτὸ ἀποκρύπτεσθαι. των ἀτμίδων δε των τῆς θαλάσσης εἰς τον Ουρανὸν ανα-

διὰ το μήπω τον ῆλιον παραχθῆναι, παν τὸ φυόμενον ἀπὸ τῆς γῆς διεφθείρετο. 159. ἡ δ' ἐντὸς στοναχίζετο. ἡ δε γῆ, φVσι,ποὐ μεν πολλὰ ἀναφιεῖσα , κοὐ δὲ υδατώδη πλημμυρανεν ἐαυτῆ δεχομενη, ωτοναχίζετο καὶ ἐστενοχωρεῖτο. ἐμηχανήσατο δε δολίαν, ῆγουν. συνετὴν τέχνην. κατασκευάσασα γὰρ απὸ αδάμαντος, Θοι σιδήρου, δρεπάνην ειπε τοῖς φίλοις πῆσι παισί' τιμωρησώμεθα τον υμῶν παgέρα. πάντων δε προς τουργον δειλανδρησάντων '), ὁ Κρόνος μόνος ἐθάρρησε τουτο ποιῆσαι. καλῶς δὲ τοὐτο εἶπε. πάντα γὰρ τὰ εκ τῆς γῆς προερχόμενα μητέρα κέκτηνται ταυτην. τινῶν δε τούτων μὴ δυνηθέντων στῆσαι την τῶν υδάτων

ἄτακτον φορὰν μηδὲ καλῶς μετέρχεσθαι τὰ τῆς γῆς, μόνος ὁ Κρόνος δηλονότι ὁ αρχαιότατος τῶν ἀνθρώπων τοὐτο ἐδυνήθη ), θαρρήσαντες δὲ μετίεσαν μὸν τὰ τῆς γῆς, τοὐ δὲ Ουρανοὐ ουδὲ ολίγον ἐφρόντιζον

171. ἐπεὶ πατρός γε δυσωνύμου. καλῶς καὶ τολοπροσέθηκε. και γὰρ ὁ ἄνθρωπος οὐδένα λόγον κέκτηται τοὐ ουρανοῶ. ουτε γὰρ γεννώμενος' ἐξ αυτοὐ την υπόστασιν ἔχει, οὐτ αν αναλυόμενος εἰς αυτὸν αναλύεται. διὰ τοὐτο έἶπεν, ὁτι ου φροντίζω τos ουρανοῶ.173. γήθησεν δὲ. ἐπὶ πάσης διαχύσεως εἰώθασιν οἱ ποιηταὶ τοὐτο τιθέναι, ώς καὶ πιμηρος ' πῶσα δὲ γήθησε πέρι χθών.

398쪽

174. εἷσε δέ μιν κρύφασα λόχω. ῶσπερ οἱ λοχῶντες καθήμενοι ἐνεδρευουσι καὶ κρύπτονται, οὐτως οἱ θερίζοντες οἱονεί τινι λόχω προσκαθήμενοι, τὰς στάχυας δ)ἐκθερίζουσιν. ἐδίδαξεν ουν, φησί, τους ανθρώπους ἡ γῆ, πῶς δεῖ ταυτα μετέρχεσθαι. δέδωκε δε αυτοῖς καὶ δρέπανον ) κεχαραγμένους ὀδόντας ἔχον καὶ υπέθετο τούτοις πάντα τὰ τεχνάσματα. το δε λοιπὸν μυθικόν ἐστι. 178. ὁ δ' ἔκ λοχε οζο. καὶ γὰρ οἱ θερίζοντες τῆ λαια etῶν ἀσταχύων ἐπιλαμβανόμενοι τῆ δεξια ἀποδρεπανίζουσιν. ἀπέκοψε δὲ τὰ αἰδοῖα του o ανοὐ, ηγουν την ἄτακτον ἐκείνην τῶν υδάτων φοράν.181. πάλιν δ' ἔρριψε φέρεσθαι. καὶ γὰρ οἱ

ἐπὶ την γην πάλιν εἰσκομίζονται τους καρπούς' διὰ τοὐτοεἶπεν, οτι ) ο- ἐφυγον μάτην ἀπὸ τῆς χειρὸς αinos. oσαι γὰρ κόκκων καταβολαι καταβληθεῖσαι επὶ την γην αἱματόεσσαι, ηγουν αἴτιαι τῆς συστάσεως τos ἡμετέρουαῖματος, πάσας δέχεται ἡ γῆ. τοὐ χρόνου δὲ περιερχο--μένου ἐγέννησε τὰς Ἐρινυς, ηγουν τὰ σπέρματα παρὰ τὸ εν τῆ ερα καὶ ἐν ) τῆ γῆ ναίειν. ἐγέννησε δὲ καὶ τους Γίγαντας, dθλονότι τὰ δένδρα, ἄπερ υφηλὰ μεν ως Γίγαντές εἰσι, τους κλῶνάς τε κέκτηνται αντὶ δοράτων '), καὶ ἀντ' ἀσπίδων τὰ στελέχη. ἡ Γίγαντας τὸν σῖτον, ος τὰς ἀνθερίκας αντὶ δοράτων προβάλλεται '), τὀ δὲ ἄχυρον ἀ- ἀσπίδος. ἐγέννησε δὲ καὶ τὰς Νύμφας τὰς ἐκ τῆς γῆς ἀναφυομένας βοτάνας. ἐτυμολογεῖται δὲ παρὰ τὸ νέας φαίνεσθαι, Iς νύμφας μελιηδέας, ηγουν ἐνηδόνους οἱ ἄνθρωποι κατὰ γῆν ὀνομάζουσι. 188. μήδεα δ' ως τὸ πρῶτον. ουκ ἄλλως ἀν νοηθείη τοὐτο ῆ οὐτως, ῶσπερ εξ ἀρχῆς εἰσεκομίσθη ὁ σῖτος καὶ εἰς πλοῖα εἰσεβλήθη, οὐτως ἐφέρετο ἀνὰ τὸ

3. πρωὶ Cas. eas. 4. οτι f. Par. ματείαν Vat. 8. τosto f. cas. ἐκομίσθη 5. ἐν L. Cas. ἐνεβλήθη P . Diuili od Coos e

399쪽

πέλαγος πολυν χρόνον. οἱ γὰρ ἐμποροι Ουκ αλλως τον σῖτον εἰς πλοῖα ἐνιῶσιν, ἀλλ' ὐς επ' αλλην χωραν μετα-

μεν γαρ ἐπὶ του μύθου ἐτίθει, τὸ ἀεὶ προσέθηκεν αν. μὶ δὲ τῆς αλληγορίας οὐκέτι ἀλλα πολυν χρόνον, Τουτέστι τοσουτον χρόνον φέρεται ἀνὰ τὸ πέλαγος, ὁσον μετακομισθῆναι δεήσει προς ἄλλας χώρας. 190. ἀμφὶ δὲ λευκός. τρεφομένων των ἀνθρώπωνυπό του σιτου ἐξέρχεται ἀφρός, ἡγουν ἡ σπερμογόνος δύναμις, ἡτοι ὁ σπόρος των ἀνδρῶν. απὸ δὲ τούτου τρέφεται ἡ κόρη, ῆγουν αυτὴ ἡ του ἔρωτος δυναμις, is τινα τοῖς Κυθήροις λέγει πρῶτον φ) πελάσαι, ἔπειτα τῆ κυπρω, τοῖς Κυθήροις μεν παρὰ τὁ ἔνδον κεύθεσθαι, ἡτοι κρύπτεσθαι ἔρωτα πρῶτον μὲν ) γαρ ἐρα τις καὶ κρύπτειτον τοιουτον ἔρωτα ) ἐν εαυτῶ, εἶτα καὶ τὸ ποθούμενον, εἰ δυνατόν, ἐκπληροῖ), τῆ δὲ Κύπρω πελάσαι φησὶ παρὰ ' τὸ ποριστικὴν εiναι του κύειν μετὰ τὸ ἀποτελεσθῆναι. ἡ Κυθήροις παρὰ τὸ κύω, τὸ γεννῶ. 194. ἀμφι δὲ ποίη. πους λέγεται τὸ τελευταῖον μέρος του σώματος, Ουκ ἄλλοθεν ἐτυμολογούμενον ἡ παρὰ τὸ παύσω, εἰς ο μέρος ) αναπαύεται καὶ καταλήγει τὸ σῶμα. ῶσπερ γουν παντὸς του σώματος τέλος C πούς, Ουτω καὶ πάσης φιλότητος τέλος ') ἡ συνουσία. ἐν τῶ τέλει ουν καὶ τῆ ἐκπληρώσει τῆς συνουσίας μάρανσις γίνεται καὶ ἀπομαραίνεται τὸ τοιουτον, ἄσπερ καὶ ἡ βοτάνη.200. φιλομηδέα. κατὰ μεν τὸ μυθικὸν ουτως ἐτυμολογεῖ ὁ ποιητής, καὶ ου χρεία καὶ ἡως ἐτυμολογεῖν τολο. κατὰ 'ὴν αλληγορίαν Ουτως ἄν ἐτυμολογηθείη. δέον γὰρ ἐν μήδεσιν, Θουν ἐν βουλαῖς γίνεσθαι τὰ τοιαυτα, ἡγουν μετὰ σκέψεως καὶ ἐξετάσεως, ἡ ἔτι φιλουσιν, ἔγουν εἰώθασιν οἱ ἄνθρωποι βουλευό-

I. Vat. Cal. ἐτίθει - τουτέστι f. PM. 2. πρῶτον περῶσαι η πεχ. Vat. Cas. πελάσαι, oπερ ἐστίν, οῖομαι,

400쪽

μενοι ἐκτελεῖν τὰ τοιαυτα. ενθυμούμενοι γὰρ υστερον πράττουσιν.

201. τῆ δ' Ἐρος ὐμάρτησε. ταύτη τῆ τεκνογόνω 'γ' δυνάμει συνεκολούθησεν ὁ Ἐρως καὶ ὁ Ἱμερος. διαφέρειδε ψερος καὶ ἔρως. ἔρως μὲν γὰρ ὁ διὰ τῆς ὁράσεως μόνης ) γινόμενος πόθος, ψερος δε ἡ μετὰ την δρασιν

χρῆσις, καὶ το του ὁραθέντος ἐπαπολαύσαι 203. ταύτην δ' ἐξ αρχῆς τιμῆν. τουτο δε ἔλαβεν ἐξ αρχῆς ' τὰς συνουσίας των παρθένων, τοὐς ) γέλωτας, τὰς ἀπατας, την τέρψιν, την μειλιχίην. δεῖ γὰρ τον ἐρῶντα καὶ πρῆον εἶναι. 206. τοῖς δὲ πατήρ. πάλιν προς το ἐξ αρχῆς γανατρέχει καί φησιν, ὁτι τοῖς Κύκλωπας ἐκείνους, τον Κόττον, τον Βριάρεων καὶ τον Γυγην, ἡγουν τοὐς ανέμους εκάλεσε Πτῶνας παρὰ τὸ εἰς πάντα τὰ μέρη τῆς οἰκουμένης τετάσθαι. 211. μ ξ δ' ἔτεκε. ἴσα μὲν φυσικῶς ἐθεωρεῖτο καὶ προς τοὐτο συνέτεινε, κατ ἀρχὰς εἶπε. νυν δὲ προς

τὰ καθ' ημῆς ἔρχεται καί φησιν, ἔτι ἡ Νύξ ἐγέννησε τον

μόρον, την Κῆρα, τον Θάνατον. ἐπεὶ γὰρ αφανῆ καὶ ἄδηλα τὰ πεπρωμένα πῆσίν εἰσι, διὰ τομο εἶπεν, ἔτι ἡ Νῶξ ἐγέννησε ταῶτα. ὁτι δὲ Μόρον ουχ απλῶς τον θάνατον δηλοῖ, αλλὰ τὸ μεμορμένον καὶ πεπρωμένον, ἄκουσον Ομήρου ' δέδοικα μη υπὲρ μόρον Ῥίδος εἴσω βήσομαι, μόρου νοουμένου τοὐ πεπρωμένου καὶ εἱμαρμένου. ἐγέν

νησε δὲ ἡ Νυξ καὶ Κῆρα ἀοράτως γὰρ αἱ κακώσεις

πῶσιν ἐπέρχονται) καὶ τον Θάνατον καὶ τοὐτο δὲ Ουτως

θεῖσα. ἡ νὐξ γὰρ μνω καὶ τοῖς ὀνείρασιν ἀφώρισται ).φῶλον δὲ ονείρων εἶπεν, ἐπεὶ Ουχ ῖν εἶδος ονείρων ἐστίν, ἀλλα διάφορα, διόπερ καὶ πιμηρος δύο πύλας ονείρων φησὶ κερατίνην καὶ ἐλεφαντίνην, διὰ μὲν τῆς κερατίνης τοὐς ἀληθεῖς φάσκων ἐξέρχεσθαι sαπb τos κραίνω