Glossen und Scholien zur hesiodischen Theogonie mit Prolegomena

381쪽

σμένους και .καταπεπτωκότας υπό τινος ανιαροs ἀνεγεί- 606

ρουσί τε καὶ ε υτόνους ποιοίσι, καὶ υφ' ηδονῆς ενθους εργάζονται και ὀρχουμένους καὶ σειομένους τὰ μέλη. καὶ Ουτως οἴκοθεν καὶ εξ εαυτῶν νοεῖν ἄριστα καὶ σοφώτατα καὶ πολλὰ δωρεῖσθαι παρασκευάζουσι ' ραστώνην γάρ τινα ἐπαινουμένην πάσχουσιν οι ταῖς ἀρμονίαις άλισκόμενοι ταῖς συντόνοις καὶ ἀνδρικαῖς.

979. Κούρη δ' τὸ κεανοῖο. ἡ Καλλιρόη δέ, ἡ του

'Ωκεανοῶ θυγάτηρ, τῶ μυσάορι Πηγάσφ μιγεῖσα τον Γηρυόνην γεννῆ, δν κτείνει ὁ Ηρακλῆς καὶ ἐλαύνει τὰς βόας αυτοί εν ἀμφιρρύτω Ἐρυθείη, παρόσον ώς καιανωτέρω ἐλέγομεν προ πολλοs ὁ χειμὼν γίνεται ἐκ των ἀναδιδομένων μεν ἐκ θαλάσσης καὶ απλῶς ἐξ ἡδάτων ἀναθυμιάσεων, υφ' ἡλιου δε ἀναγομένων. Γηρυόνην γὰρ

τον χειμῶνα φαμεν, ώς γαρυόνην ἔντα τινὰ και θορυβώδη , ου τὰς βοάς τε και βροντὰς απελαύνει μακρόθεν ὁ ῆλιος ἐλθών, αῖ τινες βρονταὶ τρέφονται τε καὶ νέμον- ται ἐν καθύγροις τόποις' εκεῖθεν γὰρ ἡ αυτῶν συστασις,

μέχρι μεν τοὐδε προῆλθον ἡμῖν αἱ τῆς Nσιόδου Θεογονίας ἀλληγορίαι ), καὶ τάχα το ευλογον ἀπέλαβον τέρμα τὰ γὰρ εξῆς οὐκ αν ἀλληγοροῖτο δικαίως, ὁτι τε πλήρεις

τούτων εἰσὶ συγγραφεῖς ἄνδρες καὶ ἱστορικοί, και οτι

γεγόνασιν αληθῶς, καθὼς μαρτυροῶσι βίβλοι σοφῶν, ώς δῆλον απὸ τῆς κατὰ Σάσονα ἱστορίας και ἀπὁ τῆς κατὰ τον Μέμνονα τον Αἰγύπτιον, ἔτι δὲ καὶ ἀπὸ τῆς κατὰ τον Λαερτιάδην δυσσέα καὶ τον Ἀγχίσου Αἰνείαν. ῖνα δε μὴ επικρώζη λακέρυζα κορώνη, γλῶσσα πονηρά τις και λοίδορος, τον λόγον ημῶν ) ώς ἀτερμάτιστον αἰτιωμένη,

καὶ τοὐτο προσθετέον το εἶδος τῆς αλληγορίας τοῖς εἰρημένοις, ῶς ανδρες τινὲς γυναιξι συνελθόντες, ρυηφενῶν γονέων θυγατράσι και βασιλέων, ἐμυθεύθησαν παρὰ τῆς Ελληνικῆς αυτονομίας, ώς θεαῖς συνῆλθον ' και εξ αυτῶν

382쪽

ἀπέτεκον παῖδας τους ημιδέους. ώσων μεν. τῆ θυγατρὶ τοὐ κρατοῶντος τῆς Κολχίδος γης, Ἀγχίσης δέ τινι βασιλίδι παρθένω Ἱδης ἐν μωρείαις τos ὁρους συνὼν λάθρα, σκότιον εξ αυτῆς τον Αἰνείαν ἀπέτεκε ' καὶ 'οδυσσευς παραπλέων την θάλασσαν ἐξ 'HΩυ τῆ Κίρκst συνῆλθε καὶ 607 ἐγκυμνα παρεσκευασε ταυτην ' καὶ ἄλλος ἄλλy συνευνασθεις ἄλλον ἀπεγέννησε παῖδα. τὸ γὰρ θεὸς ἄνομα πολλαχῶς ἐστιν εὐρηκέναι παρὰ τοῖς ποιηταῖς καὶ μάλιστα παρ' Ομήρω πῆ μεν γὰρ αυτὰ τὰ στοιχεῖα θεους καλεῖ, οταν ista νεφεληγερετην λευρ, καὶ γαιήοχον Ποσειδῶνα καὶ χρυσόθρονον Ἐραν πῆ δε τὰς ψυχικὰς δυνάμεις καὶ τὰ πάθη, οταν λέγρAιὶ μῆτιν ἀτάλαντον.

εξοχα γάρ μιν εφίλατο Παλλὰς Ἀθήνη. καὶ τω δ' αυτε παρμέμβλωκε φιλομειδὴς Ἀφροδίτη. καὶ πάλιν ἄντα δ' Ἐνυαλίοιο θεὰ γλαυκῶπις 'Aθήνη. ποτε δε τους βασιλεῖς θεους ονομάζει, οταν λέra tos δ' ἐμείβετ' επειθ' Ἐλένη Λιὸς ἐκγεγαυῖα. καὶ - τον υπ' 'Aγχων τέκε δῖ' Ἀφροδίτη δης ἐν κνήμρσι, θεὰ βροτῶ εὐνηθεῖσα. ἄλλοτε δε τους σοφούς, oταν λέγy δν Βριάρεων καλέουσι θεοί, ἄνδρες δέ τε πάντες

Αἰγαίωνα. και πάλιν

την ῆτοι ἄνδρες Βατίειαν κικλήσκουσιν,αθάνατοι δέ τε σῆμα πολυσκάρθμοιο Μυρίνης. ενωτε δε καὶ την πρόνοιαν θεὸν ονομάζει καὶ την ειμαρμένην καὶ τους ἀστέρας, ώς ὁταν φησὶν ὁ Ἐλενος ὼς γὰρ ἐγὼν ἔπ' ἄκουσα θεῶν αἰειγενετάων. καὶ πάλιν ' οἱ δε θεοὶ πὰρ Ζηνὶ καθήμενοι ἐγορόωντο χρυσω ἐν δαπέδω.

383쪽

καὶ πολλος αν ευροις ) τὰς χρήσεις ου παρ' Ομήρω μόνον, ἀλλα και παρ' Nσιόδω ἐνταμα καὶ παρ' 'ορφεῖ καὶ Προναπίδῖ τῶ -ήρου καθηγητῆ. αλλὰ γὰρ ἔχεις, ῶτέκνον ' μνη, τὰς εἰς την θεογονίαν τοὐ Hσιόδου αλληγορίας κατὰ το ἡμῖν εφικτόν. ἔχεις ἄρα το ζητηθέν σοι, κἄν Ου κατ' ἐλπίδας τὰς σάς, ω Μουσης τῆς Ἀττικῆς θρέμμα καὶ μαίευμα, Μουσης πάσας ἐν ἐαυτῆ περιεχου- 608σης τὰς Μούσας, ῶς υπὲρ πῶσαν Μοὐσαν ευμούσως ἀνακρουσθείσης καὶ ἁρμονικοῖς λόγοις ἐμμελῶς ἀρμοσθείσης, Μουσης Ἀθήνηθεν μεν ὁρμωμένης, ἐν τῆ Βύζαντος δεκρουομένης τῶ πνευματι, καὶ πέρα φωνούσης Θούλης τῆς τλκεανίτιδος. ἐξάκουστος γὰρ ὁ ηχος ταύτης τῆς Μουσης τοῖς του παντὸς γέγονε μέρεσιν, ἐγκόσμιον πάντως ήχούσης την μελωδίαν, εἰ δε βουλει καὶ υπερκόσμιον. τί μοι προς ταύτην την ἱερὰν αρμονίαν καὶ υφηλόφθογγον μελω

δίαν ἡ Ἀρσηνικὴ σάλπιγξ ὴ κώδωνος χαλκοστόμου ηχος

ὁ θρυλλουμενος; τί δε λύρα υρφέως, τί Tιμοθέου μουσουργία ἡ ἔντεχνος; ἐγὼ ταύτην την Aττικὴν μύσαν Ἐλικῶνα καλῶ, ὁτι πάσας ἐν εαυτῆ τὰς Μουσικὰς υφίστησι συμφωνίας, τὰς μέν τινας βίου ρυθμίσει, τὰς δέ τινας λόγου παιδαγωγία, τὰς δ' αυ ψυχῆς εὐκοσμία. ἀλλ' εἴη, μιστὲ βασιλεs, ἔτι καὶ ἔτι παρὰ τῆς σῆς βιαίας πνοῆς ἐμπνέεσθαι τομο τὸ ἔργανον, καὶ ταῖς παντοκρατορικαῖς σου χερσὶ καὶ ἐπιστημονικαῖς ευτόνως εἰς τονεξῆς ἀνακρουεσθαι χρόνον, καὶ ἐμμελῶς ἐναρμόζεσθαι την παγκόσμιον αρμονίαν Ουτω γὰρ ἄν ἡ τοὐ καθ' ημῆς βίου διατηροῖτο ) κατάστασις.

385쪽

ΕΞΗΓΗΣΙΣ

386쪽

τέχνας φησί. χορεύειν δὲ περὶ τον 'Ελικῶνα, ητοι την βάσιν του εγκεφάλου. φασὶ γὰρ καὶ το ὀστοῶν, ἐν ω. ἱδρυεται ὁ εγκέφαλος, τοιουτον εἶναι ἐλικοειδές' η χορεύειν φησί, τουτέστι ἐγκεῖσθαι ταύτας περι τον ἐγκέφαλον, οτι

εἰ μή τις αεὶ στρέφοιτο ἐπὶ τῆς τέχνης, ῆν ἐξηγήσατο,

ουποτ' ἀν ἐν ἔξει ταυτη γενήσεται. καὶ λουθεῖσαι τῆ

τος αἱ τέχναι κρατοὐνται), χορευουσι και συστρέφονται

περὶ τον ἐγκέφαλον, ἔνθα, ἡγουν απὸ του ἐγκεφάλου, προέρχονται ) κεκαλυμμέναι σκότω πολλῶ αόρατοι γὰρ αἱ τέχναι κρατοὐνται). χορεύουσι δε συστρέφοντες περὶ τον ἐγκέφαλον, ῆγουν απὸ τοs ἐγκεφάλου πατρός εἰσι. κατὰ την νύκτα πορεύονται, ξγουν ἀσωμάτως καὶ μὴ ὁρώμεναι πρός τινος.ῆ νύχιαι πορεύονται, ἐπειδὴ ὁ νους μῶλλον κατὰ την νύκτα συνάγεται και γίνεται καθ' ἐαυτὸν καὶ ταύτας προβάλλεται. αυται δὲ περὶ τον εαυτῶν πατέρα διηνεκῶς στρέφονται ῆγουν μενουσι περὶ τον ἐγκέφαλον καὶ φωνὴν πέμπουσι θαυμαστήν, περί ) τε αἰθέρος φάσκουσαι,ον ista φησί, καὶ περὶ ἀέρος αργos, ῆτοι λευκos, τοὐἐμβαίνοντος χρυσοῖς υποδήμασι, τουτέστι τοὐ συγγινομέ

νου τω αἰθέρι ὁ γὰρ αἰθὴρ λαμπρός ἐστι καὶ πυρώδης , καὶ περὶ ἡλίου καὶ σελήνης ἴκαιJ υδατος καὶJ θέμιδός

τε, ῆγουν τοὐ νos, παντος κόσμου θέσεως καὶ διαθέσεως, καὶ περὶ αστέρων ' περὶ Λητοίς, ῆτοι σκότους, περὶ γαπε-

387쪽

τοὐ ζτοι Ουρανοὐ κινήσεως, περὶ Κρόνου, ητοι καθαροὐ

νοός κορὸς γὰρ ὁ καθαρόδε, περὶ Ἱμέρας, περὶ νυκτὸς

καὶ περὶ πάντων. ῆ ὁρχελται περὶ την βάσιν του κρονίωνος, του υἱος του νοός. το μεν γὰρ του νοός ἐστι πρακτικόν, τὸ δὲ θεωρητικόν. ἐπει γοῶν δύο μέρη του νοός εἰσιν, εἰκότως Κρονίδην το πρακτικόν φησι του νοός. καλῶς δὲ καὶ τοs εἶπε μονίδου, ηγουν του θεωρητικοῶ, ἐπεὶ γὰρ αἱ λογικαὶ τέχναι Ουκ εἰσὶ τοὐ πρακτικοs μέρους, ἀλλα τos θεωρητικοὐ, διὰ τούτο ἔνα Κρονίδην εἶπεν ' αἰγίοχον δε τον αἰθέρα εἶπεν, ἐπειδὴ ὁ αἰθηρ πάντωνυπεραναβεβηκὼς των στοιχείων. αἱ αἰγίδες δέ, ηγουν αἱ καταιγίδες καὶ τὰ πνεύματα πάθη τοὐ ἀέρος εἰσίν. 23. ἄρνας ποιμαίνονθ'. αῖ τινές ποτε, δηλονότι αἱ τέχναι, ἐδίδαξαν τον 'Πσίοδον καὶ ἐσόφισαν ἄρνας ποιμαίνοντα, ηγουν πρῶτον μὲν ταῖς ἀλὀγοις ἐπιθυμίαις ε μενον; υστερον δὲ ασχολεύσαντα ἀπὸ πάντων καὶ οἱονεὶ μύσαντα καὶ ἀναισθήσαντα προς πῆσαν αἴσθησιν. ἄρνας δὲ λέγει τοὐς ἀλόγους ἐπιθυμίας, Ἐλικωνα δὲ τον ἐγκέφαλον, επόμενον ουν ταῖς ἀλόγοις ἐπιθυμίαις υποκάτω τοὐ νοός. ὁ μὲν νοῶς πάντων μερανέστηκεν, οθεν καί, ον μέγαν μέλλομεν εἰπεῖν, κορυφαῖον καλοῶμεν διὰ τοτοὐ σώματος ἔλου ὐπερανεστηκέναι τον νοῶν. ὁ δὲ ποιμαίνων ἀφίησι τὰ ποιμαινόμενα, ὁπου αν ἐθέλοιεν πορεύεσθαι.

24. τόνδε δέ με. αυται γοῶν, αἱ Μοῶσαι δηλονότι, εἶπον πρός με '), ηγουν αἱ λογικαὶ τέχναι, ητοι ἐν συναισθησει ) εα-os γεγονὼς καὶ ἀναλογισάμενος εἶπε πρὸς εαυτόν ἁ ποιμένες, δosλοι κοιλίας, ἐπονείδιστοι.

οἱ σοφοὶ γινώσκουσι πολλὰ ψεύδη λέγειν ὁμοιουμενα ἀληθέσι καὶ πάλιν αληθῆ λέγειν. τοὐτο δὲ παρήγαγε δεικνύων ), ἔτι τὸ περὶ ἔργων ἀψευδῶς ) φαίνεται πρὸς τονεα-os αδελφὸν ) Πέρσην λεγόμενον q). ευθὼς δὲ σκῆπτρον

4. ψευδῶς Vat. Cas. b. αδελφόν f. Par. 8. Nach λεγόμενον : Ουτως εἶπον πως ἐμαυτόν Vat. O .

I. πρώτιστα Par. - αἱ τῶν λόγων Piar. 2. συνθέσει - ἀναλυσάμενος PM. 3. Oτι καὶ T. π. ε. καὶ ἡμερων

γίνεται Vati e . Diuiti eo Coo e

388쪽

καὶ στήριξιν ') ελαβον δάφνης, ῆγουν ) επεχειρησα κοπιῶν ). καὶ γὰρ τὰ φύλλα τῆς δάφνης πικρά εἰσι, καὶ ὁ ἡπερ τῆς αρετῆς ἱδρὼς επίπονος. καὶ ἄλλως ) δε νοητέον το εδον μοι δάφνης κλάδον. εἰ μη γὰρ την γλῶσσάν τις ἐξασκήση καὶ οἱονεὶ στομώσύ προς το φωνεῖν, οπότ αν βούλοιτο καὶ o θέλοι ), Ουκ ῖν ἄλλως γινώσκοιτο σοφός. δάφνη γὰρ εἴρηται απὸ του δα επι- Σατικου μορίου καὶ του φωνῶ. ἐνεπνεύσθην δὲ υπὸ τῶν

καὶ πιμηρος ἐν υδυσσεία φησὶν ἐμφαίνων δεῖν εἶναι περὶ ἐσσομένου γινώσκειν τον ποιητήν. ἄειδε δεῖ) Φήμιος καλόν, ου κλέος ουποτ' ὀλεῖται, γινώσκων γὰρ το μέλλον, και ώς oύποτε το ἔνομα τῆς τούτου σβεσθείη ποιήσεως, τοίτο ἐπέγραψεν. 35. αλλὰ τίη μοι ταυτα. αλλὰ τί μοι ταλα, φησίν, ῶσπερ εἰ ἔλεγον περὶ τῶν ἐν δρυὶ ) καὶ πέτρα σκηνωμάτων. οἱ γὰρ παλαιοὶ προ τοὐ κτίσαι πόλεις ἐν δρυσὶ

καὶ πέτραις ωκουν.

36. τύνη Μουσάων. σὐ δέ, ἁ νοῶ, ἄρχου λέγειν

περὶ πάντων τῶν προαναφωνηθέντων σοι τεχνῶν, αῖ τινες γνοῶσι τον εαυτῶν πατέρα, τον νοῶν δηλαδή, καὶ λέγουσι τὰ ἔντα καὶ τὰ ' ἐσσόμενα ὁμοφωνοὐσί τε ἀλλήλαις. τὰ γὰρ καλὰ πάντοτε συμφωνοῖσι, τα δε μὴ τοι- αμα και ἀφ' εαυτῶν ἐλέγχονται. διαχέεσθαί φ) τε ποιοῖσι τc ν ἐγκέφαλον, ἐνστρέφονταί τε ἀεὶ ἐν αυτῶ, καὶ 4χεῖσθαι

ποιοίσι τον νιφόεντα χλυμπον, ῆτοι τον καθαρώτατον νομ. ἄρχου τε πάλιν, ἁ νοῶ, ἡμεῖν τον Λία, ἡτοι τον νουν, τον πατέρα πάντων, ὁτι πάντων κρατεῖ, ἔπειτα λέγε περὶ ἀνθρώπων περὶ τεχνῶν τε. ποιωm, ὰς ἐγέννησεν

5. θελη Vat. Cas. 6. ἐσόμενα Piur. I. δὲ f. ΡM. 8. οτι Par. Ουτε CRA. τοὐ Par. σβεσθείσης Vat. CM. καὶ θυτος ἐπέγραφεν Vat. s. δουὶ καὶ πέτρα Par. δρυσὶ καὶ πέτραις CM. περὶ τεχνῶν Vat. in 10. τὰ f. Par. 11. διαδέχεσθαι Par. ἀεὶ s. Par. 24. Duilipso by Cooste

389쪽

ἡ Μνημοσύνη ', συνελθουσα τῶ Λιῖ, ῆτοι τῶ νοῖ. ἐγέννησε δὲ ἐν τῆ Πιερία, ἐν ἐπιθυμητῶ δηλαδὴ τύπω. μνήμη δὲ ποια; ἡ βασιλευουσα ἐν τῶ Ελευθῆρι. τοὐτοδὲ εἶπεν ἐμφαίνων, ως δεῖ τον μέλλοντα την φιλοσοφίαν μετέρχεσθαι ἐλεύθερον μεν ) εἶναι παντος βιωτικοὐ πράγματος. ἄρχειν δ' ἐν τουτω καὶ μόνον ἐμμένειν την ἐλευθερίαν. ἐγέννησε δε ταύτας τὰς τέχνας εἰς λησμοσύνην τε των κακῶν και ἀνάπαυσιν των φροντίδων. δεῖ γὰρ τον μανθάνοντα προς τῶ πόνω καὶ τῆ σπουδῆ καὶ πῆσι τοῖς εἰς τοὐτο συντείνουσιν, ἀπεπιλήσμονα εἶναι τῶν μαθημάτων αυτῶν. ἀντίκειται γὰρ τῶ λόγω και ) ἡ λήθη, και τοὐτο δηλοῖ ) χμηρος παρεισάγων ἐν τη ἰδία ποιησει την Ληθὼ τῶ 'μῆ ἀντιμαχομένην, Λητοὐς μεν τῆς λήθης νοουμενης, ' μοὐ δε vos λόγου. 56. ἐννέα γάρ οἱ νύκτας. διὰ τούτου δηλοῖ τοπολυχρόνιον τῶν μαθημάτων. δες γὰρ τον μανθάνοντα

πολυχρονίζειν ἐν τοῖς μαθήμασι. καὶ γὰρ ὁ ἐννέα ἀριθμος τέλειός ἐστιν. ἐμίσγετορ) γ ν ταύτy τῆ Μνήμύ Ζευς, ἡγουν ὁ νους, ὁ το ευ ζῆν ἡμῖν παρεχόμενος, ημέρας

ἐννέα διὰ το δεῖν εἶναι τον μανθάνοντα πολυχρονίζειν,

ἐν τοῖς μαθήμασιν. ἐμίσγετο δε χωρις τῶν ἄλλων μαθημάτων, ῆγουν χωριζόμενος καὶ καθαρεύων πασῶν αἰσθήσεων. ἀθανάτους δὲ ταύτας λέγει διὰ το ἀεὶ συμπαρα- μένειν τῆ φύσει και μήποτε μηδεμ) μίαν ἐκ ταύτης ἀπόλλυσθαι. ἀλλ' oπότε ὁ καιρὸς παρῆλθε τῆς μαθήσεως και

ἡμέραι πολλαὶ ἐτελέσθησαν, ἐγέννησεν αυτη ἡ μνήμη ἐννέα

θυγατέρας, τῶν ἐννέα τούτων εἰς λογικὰς τέχνας αναγομενων, αις θυγατράσι διὰ φροντίδος ἐστι τὸ φροντίζειν και αδειν περὶ θείων και ἀνθρωπίνων πραγμάτων, μικρὸν ἀπεχομέναις του Ουρανοὐ. και αυτοὐ γὰρ ἐφικνοὐνται τοὐ ουρανοὐ σχεδόν, ἐξετάζουσαι, ὁπου γε ἐν τῶ ουρανῶ πολλαὶ αυτῶν ') γίνονται ἐξετάσεις. σὐν αὐταῖς δὲ κατοι-

3. καὶ s. Par. 4. δηλῶν - παρεισάγει Cas. 5. ἐμίσγετο - ἐν τοῖς μαθήμασιν f. Par. 6. δε PM. 7. αὐτοs Vat. f. Par.

390쪽

κουσι καὶ αἱ λάριτες, ας αριτας σωματοποιουσιν οι

εἰσὶ δε ταυτα τα ονόματα τούτων ' Θάλεια, μφροσυνηκαι Ἀγλαῖα. ταυτας δὲ Ουτως ἐζωγράφουν, δηλουντες διὰ μὲν του τρεις γράφειν τον χαρίζοντα, τον ) χαριζόμενον καὶ αυθις τον ἀντιχαρίζοντα, διὰ δε του γυμνὰς γράφειν το ) δεῖν εἶναι τον χαρίζοντα μήτε διὰ φόβον μήτε διὰ κολακείαν μοε δι' ἄλλο τι τοιου

τον χαρίζειν, μηδε προς ἀντίχαριν ἀφορῶντα q), ἀλλα διὰ το ἔχεσθαι ἀλλήλων, ὁτι επεται τῆ αριτι ἡ ἀντί

χαρις. τὰ δε ονόματα ταυτα ἐπέγραφον ταυταις, ἔτι, εἰ μή τις θάλλει καὶ ευπορεῖ, του πράγματος Ου μεταδίδωσί τινι, ομοίως δὲ και επὶ τῆς 'χ γλαῖας και ἐπὶ τῆς φροσυνης. συγκατοικεῖν δὲ τὰς Xάριτας ταῖς Μουσαις φησὶ διὰ το χαρίεν και ἐπιθυμητὸν τῆς σοφίας. αῖ τινες Μουσαι διεξιῶσι καὶ λέγουσι τους νόμους καὶ τὰς ποιότητας και τὰς διαγωγὰς πασῶν τῶν αἰσθήσεων. ἐζωγράφουν δὲ ταυτας ἐπιβαινουσας σφαιρῶν, δηλουντες, ώς δεῖ τον μετερχόμενον την φιλοσοφίαν ολίγον τι τῶν γηινων ἐφάπτεσθαι, ῶσπερ και τηυ σφαῖραν. τολο δε δηλουντες καιεν ὁρει γεγεννῆσθαι ταυτας φασί, δηλουντες ), ῶσπερ τὸ

ορος πάντων υπερανέστηκε τῶν λοιπῶν, Ουτω δεῖν υπεράνω τῶν βιωτικῶν εἶναι και τον φιλοσοφουντα. αῖ τινες Μουσαι προς τον ουρανὸν ἀπήρχοντο, υμνουσαι τον Λία, ῆγουν τον πρῶτον νουν, τον παραγωγέα τῶν etῆδε πάντων.

καὶ γὰρ ἐδόξαζον οἱ παλαιοὶ νουν εἶναι τον') πρῶτοντον τὰ τῆδε πάντα παραγαγόντα. ουτος δε , ἐμβασιλευειτῶ ουρανῶ, ῆγουν οἶδε πάντων τῶν στοιχείων τὰς ποιότητας, νικήσας τον πατέρα μόνον ἐν τῆ δυνάμει. φασὶ γὰρ τον Κρόνον πολλὰ τεκνογονήσαντα πάντα καταφα-