Politica

321쪽

τροπον τουτον, ου δεῖ πάντων πεινῆμαι δεσπόζειν. λα των δεσποστων ωςπερ δε λοευει επὶ Θοίνην ὁ Θυσίαν οἰνΘρωπους, αλλα το προς τουτο θη

πολις ευδαίμων, ἡ πολιτευεται δηλονότι καλως, εἰ- περ ενδέχεται πόλιν σικεῖσθαί που καθ' εαυτὴν, νόμοις χρωμένην σπουδαίοις, ης της πολιτείας συνταξις ου προς πόλεμον δε προς το κρατεῖν Ἀσται του πολεμίων μηθεν γαρ παρχέτω τοιουτον. 1Ο Δηλον αρα, τι πάσας δε προ τον πόλεμον -- μελείας καλἀ με Θετεον, χ ως τελο δε πάντων ἀκρότατον, ἀλκ κείνου χάριν ταυτας δὸνομοειτου του σπουδαίου - , Θεάσασει πόλιν και γενος ἀν'ώπων καὶ παταν ἀλλην κοινωνίαν,

ζωης ἀγαΘης πως μεΘέξουσι καὶ τῆς ενδεχομένης

αυτοῖς re δαιμονίας ' διοίσει μέντοι των ταττομε- νων νια νομίμων. Και τουτο της νομοΘετικης εστινιδεῖν, άν τινες πάρχω πιιτνιωντες, ποῖα ποος ποίους ἀσκητέον, η πως τοῖς καΘηκουσι ποος κόστους χρηστέον Ἀλλα τουτο μεν αν στεοον τυ -

χοι τῆς προςηκάσης σκεψεως, προς τί τέλος δεῖ την 'ίστην πολιτείαν συντείνειν.

322쪽

ρον τινα εἶναι τοῦ πολιτικου και πάντων αἱρετώτατον, ο δὲ τουτον αρεστον ἀδύνατον ἀρ-ον μηΘεν πρώτοντα πραττειν ευ τὸ δ' εὐπραγία καὶ την εὐδαιμονίαν εἶναι ταὐτόν, οτι τα μεν αμφότεροι λεγουσιν eΘως, τα δ' ἡ ορεις ρι μεν, τι obgελευΘέρου βίος του δεσποτικου ἀμείνων τοῦτο γ' ἀληθές κειν γὰρ τω γε δουλωβ δοῦλος χρῆσΘαι

σεμνόν η γαρ πίταξρος η περὶ in ἀναγκαίων ἀδενος μετεχει των καλων Το μεντοι νομίζειν, πασας αρχεν εἶναι δεσποτείαν - ομον γὰρ ελαττον διεστηκεν ἡ των λευειρων ἀρχη της τωνδάλων, αὐτο τὸ φύσει λεοερον του φυσει δουλου 'δ ρισπαι δ περὶ αὐτων κανως εν τοῖς πρώτοις λόγοις. T v μαλλον παινεῖν το πρακτε7ν ἔπραττειν si ἀληΘες η γαρ ευδαιμονία πραξις

εστιν ετ n πολλων και καλων τελος εχουσιν αἱ

τῶν δικαίων καὶ σωφρόνων πραξεις. αἰτοι - - πολάβοι τις τάτων ἴτω διωρισμενων, τι τοκύριον εἶναι πάντων ἄριστον in γὰρ ν πλείστων καὶ καλλίστων κύριος si πράξεων - πη π

323쪽

δὲ τον δυνάμενον ἄρχειν παφέναι τω πλησιον, αλλα μαλλον ἀφαιρεῖσΘαι, καὶ μήτε πατερα

ται εἶναι--μη διαφέροντι τοσουτον, σο ανῆ γυναικος ἡ πατηρ τεκνων δεσποτης δέλω ςτε παραβαίνων ει α τηλικοῦτον κατο βωσειεν ὐστε- ρον, σον δη παρεκβέβηκε της ἀρετης. οῖς γαρομοίοις το καλαν και τὸ δίκαιον ν τω μερει ' τοῦτο γὰρ ἶσον και μοιον ' τὰ ἡ ἶσον τοῖς ἴσοις καὶτ μη μοιον τοῖς μοίοις παρα φύσιν ἡδε δάτων παρὰ φυσιν καλόν. Διο καν αλλος τις κρείττων κατ α ετη καὶ κατα δύναμιν την πρακτικην των ἀρίστων, τουτω καλον κολου&7 καὶ του- τω πείΘεμαι δίκαιον Δεῖ δ ου μονον αρετὸν, αλ-λα και δύναμιν πάρχειν, in v εσται πρακτι 5. ος. Ἀλλ' εἰ ταυτα λεντα καλως, καὶ τη ευ- δαιμονίαν εὐπραπίαν Θετεον, καὶ κοινῆ πάσης πόλεως, εἴ χαι καθ' εκαστον ἄριστος βίος ὐπρακτικοὶ Ἀλλα τὸν ποακτικον αναγκαῖον εἶναι

προς τέρους, κα περ οἴονταί τινες δε τὰς διανοίας

εἶναι

324쪽

εινα μονας ταυτας πρακτικάς, τὰς των ἀποβαινόντων χάριν πιπιομενα ε του πράττειν, αλλα πολὐμἀλλον τάς αυτοτελεῖς καὶ τάς αυτων νεκε Θεωρίας καὶ διανοησεις υ γαρ δετραξία τελος ' ςτs καὶ πρῆξίς τις μάλιστα δε καὶ πράττειν λεγομεν καὶ κυρίους των ξωτερικων πράξεων του τατ λα-νοίαις εχιτέκτονας Ἀλλα μην ia' πρακτεῖν . ἀναγκαῖον τἀ καθ' ἀταις πόλεις ρυμένας καὶ ζῆν τηο ποουμενας ενδεχεται γαρ κατα μέρη καὶ τουτο συμβαίνειν πολλαὶ γαρ κοινωνίαι προς ἄλληλα τοῖς μέρεσι τῆς πόλεως εἰσιν. 'OμοIως δε

τουτο πάρχει και καΘ ενὰ τουοῦν των α Θρώπων ' σχολη γαρ αν - χοι καλως αα πας ο κ σμς,-ου ει τὶν ξωτερικαὶ πράξεις παρα τάς οἰκειας δε αυτων. ori μεν ουν τον αυτον βίον ἀναγκαῖον εἶναι τὸν ἀριστον κάστω τε των via Θρωπω καὶ κοινὴ ταιὰ πόλεσα καὶ τοῖς ἀ*Θρώποις, φανερόν εστιν.

. αυτων, και περὶ δε ἀλλαις πολιτείας μῖν τε- Θεώρηται πρότεοον ἀρχὴ των λοιπων ειπεῖν πρωτον, ποια τινὰς δε τὰς ποΘεσεις εἶναι περὶ τῆς μελλέσης κατ εὐχην συνεστάναι πόλεως ἡ ἀροῖόν τε πολιτεIαν γενέ-αι την ἀρίστην νευ συμμετρου χορηγίοις. χι δει πολλοὶ προυποτίλσΘαι

325쪽

οῖον φαντη και ναυπηγω δε την λην παρχειν επιτ, δεIαν ἔσαν προῖ τὴν ργασιαν οσω - άναύτη τυγχαν παρεσκευασμεν βελτιον, ἀναγκη καὶ το γνόμενον πο της τέχνm εἶναι κάλλιον 'ἔτω και ἡ πολιτικω καὶ τω νομοΘέτη δε τὴνοικεία υλη μαρχειν ε πιτηvίως χουσαν. Ἐστι δε πολιτικωχορηγίας πρωτον το τε πληΘος των ἀν Θρώπων, ποσους τε καὶ ποιους τινα Ἀπάρχειν δειφυσει και κατα την χώραν λαύτως, πόσην τε εἶναι και ποίαν τινα ταύτην. ιγνται μεν ουν οἱ πλεῖστοι, προςηκειν μεγάλην ειναι την ευδαιμονα

πόλιν - δε τοῦτ' αληΘες, γνοgσι ποία μεγάλη καὶ ποια μικρα πόλις κατ' ἀρβμου γὰρ πληΘος των ἐνοικουντων κρίνουσι την μεγάλην Δει δε μαλ- λον εἰς το πλῆ Θος, ει δε δύναμιν ἀποβλέπειν. Εσπι γάρ τι και πόλεως ερροον 'Ωπε την δυνα-

μένην τουτο μάλιστ ἀποτελεῖν ταύτην οἰητεον εἶναι μεγίστην οῖον Ἱπποκράτην κ νΘρωπον αλλ' ιατρον εἶναι μείζω φησειεν αν τις τοῦ διαφεροντος κατα τὸ μεγεθος τοῦ σώματος. οὐ μην ἀλλὰ καν ει δει κρίνειν προς το πληΘος αποβλεποντας, κατά- τυχον πληΘος τοῦτο ποιητέον- αναγκαῖον γαρ εν-πολεσι μως πάρχει καὶ δουλωνῆιυον πολλων καὶ aτοIκων καὶ ξένων, ἀλλ'

326쪽

ὁσοι πόλεως εἰσι μέρος, καὶ ε ων συνίσταται πολις οἰκείων μοριων. υ γὰρ τάτων περοχη του πληΘους μεγάλης πόλεως σημεῖον ' ξ η δ βάναυσοι μεν εχχονται πολλοὶ το ἀρι ὀν, πλ7- ται δε ολIγοι, ταύτην δύνατον εἰναι μεγάλη γἀ ταὐτο μεγάλη τε πόλις καὶ πολυάνΘρω

λιτευεσει καλως δεμίαν ὀρωμεν ἀνειμενη προς το πληΘος. ουτ δε δηλον ααὶ διὰ της των Lγων πώτεως ο τε γὰρ νόμος τάξις, is εστι, καὶ την εὐνομίαν ἀναγκαῖον εὐταξίαν εἶναι ὀ δε λιανύπε βάλλων ἀριυὰς ἡ δυναται μετεχειν τάξεως ' Θειας γἀ δη τουτο δυνάμεως εργον, τις καὶ τόδε συνεχει τὰ παν. Ἐπεὶ το γε καλον εν πληΘει καὶ μεγεΘε εἴωΘ γίνεσΘαι ι καὶ πόλιν, ης

εἶναι καλλίστην ἀναγκαῖον. Ἀλλ' - τὶ αἰπόλεσι μεγδους μετρον, ςπερ καὶ των αλλων παν- των ζωων φυτων, ουργάνων καὶ γάρ τάτων κα-στον τε λίαν μικρον ἔτε κατ μεγεΘος πεσάλ- λον ἔξει τὸν αυτοῦ δύναμιν, ἀλU τε μεν ολως ἐστερημενον εσται της φύσεως, τε δε φαύλως εχον ο ῖον πλοῖον σπιΘαμιαῖον μεν κυσται πλοῖον λως, δὲ δυοῖν σταδίοιν εις δε τι μεγεΘος ελειν με με δια σμικρότητα φαύλην ποιησει

327쪽

πολις πολιτείαν γὰρἈ άλον πάρχειν , στατηγος σται του λια υπερβάλλοντος πλη-

εἶναι πόλιν ἀναγκαῖον την ε τοσουτου πληΘους, πρωτον πληθος αυταοκες ποος τ ευ ο εστι κα- τὰ την πολιτικὴν κοινωνιαν. νδέχεται δε καὶ την

ταύτης περβάλλουσαν κατὰ πληΘος εἰναι μείζωJ

άρθων ἰδεῖν ἀδιον εἰσὶ γὰρ αἱ πρἀξεις της πο- λεως των με ἀρχόντων των δ ἀρχομένων ἄρχοντος δ' πίταξις καὶ κρίσις ἔργον Προς δε το κρίνει περι των δικαίων καὶ ποος το τἀ ἀρχὰς δι νεμειν - ἀξέαν, ἀναγκαῖον γνωρκειν ἀλληλους, ποῖοι τινες εἰσι τὰς πολk- ως που τῆτο μὴ συμβαίνει γίγνεσΘαι, φαυλως νάγκη γίγνεσΘαιτα πεν τὰς ἀρχάς καὶ τἀ κρίσεις Περὶ ἀμφό- τεο γἀ ου δίκαιον αυτοσχεδιάζειν, περ εν τηs. πολυανΘρωπία τη λίαν πάσει φανσοως Ἐπιδ ξένοις καὶ μετοικοι ράδιον μεταλαμβάνειν της πολιτείας ου γαρ χαλεπον το λανΘάνειν δι την άπεσολην τοῦ πληΘους χηλον τοίνυν, ως τὰ εστι πόλεως οoος ἀοιστος, η μεγίστη τοῦ πληΘους

328쪽

τουτον.

Παραπλησίως δε και τὰ περὶ τῆς χώρας ἔχει περ με γαρ του ποίαν τινα, δῆλον τι τὴν

αυτα εστατην πας τι άν παινεσει ' ταύτην δ ἀναγκαῖον εἶναι την παντοφόρον - γα παντα

λέγομεν, στερον επισκεπτεο ἀκριβέστερον, τανολως πεφ κτήσεως καὶ H. περ τὴν σίαν εὐπορίας συμβαίνη ποιεῖσΘαι μνείαν πως δεῖ καὶ τίνα τροπον ἔχειν προς την χρῆσιν αυτήν. Πολλαὶ γὰρ περὶ τὴν σκεψιν ταύτην εἰσὶν ἀμφιςβητήσεις λα τους ελκοντα εφ'εκατέραν τοῦ βίου πεσο- λῆν, τὰς με επὶ την γλισχρότητα, ἡ δ' πὶ τὴν τρυφήν. ο δ Πος τῆς χώρας ου χαλε- - πον εἰπειν δεῖ δ' ενια πεBεσθαι καὶ τοῖ περὶ τὸν πρατηγίαν εμπείροις, τι χρη με τοῖς πολεμίοις εἶναι δυςέμβολον, αὐτοῖς δ ευε οδο ετ διωςπερ τὸ πλῆΘος το των νΘρωπων εὐσυνοπτον εφαμεν εἶναι δεῖν, ουτ καὶ τὴν χω αν. ο δ' εὐ- συνοπυν το υβο τον εἶναι τὴν χώραν στί.

329쪽

των τόπων πάντων. V δε λοιπος προς - των γνομενων κανπων παραπομπάς, τι δὲ της πεδ ξύλα λης, κανδε τινα ἄλλην ΓρασI χωοατυγχάνοι κεκτημεν τοιαυτην , ευπαρακω ov. S Περι δε της προς την Θάλαττα κοινωvίας, πότερον φέλιμος ταῖς εὐνομουμέναις πόλεσιν η βλαβε- ρἀ, πολλὰ τυγχάνουσιν ἀμφιςβητουντες. ό τε γαρ επιξενουμα τινας ἐν ἀλλοις τεθραμμένους Lἀσυμφορον εἶναί φασι προς την εὐνομία καιτῆν πολυανΘρωπίαν γνεσΘαι μεν - - του χρη- σθαι η Θαλαττη διαπέμποντας α δεχομένους, εμπόρων πληΘος, πεναντίον εἶναι προ τ πο- Α λιτευεσει καλως πιτ μεν ουν, εἰ ταυτα μη συμβαίνει, βέλτιον καὶ πρὸς ἀσφάλειαν καὶ πρὸς ευπορίαν των ἀναγκαίων μετεχειν την πόλιν καὶ την

χώραν της Θαλάττης - ἄδηλον Και γαρτο Ξον φέρειν τὰς πολεμου ρύβοηΘητους εἶναι δεῖ

κατ αμφοτερα τὰς σω Θησομένους, και κατ γῆν καὶ κατὰ Θαλατταν καὶ προς το βλαψαι τους επιτιΘεμενους, ει μη κατ άμφω δυνατον, αλλά γε κατὰ Θάλατταν πάρξει μαλλον αμφοτερων μετε-χκαν οσἀ- άν- τυγχάνη παρ αυτοῖς ὀντα, δαασει ταυτα, καὶ τ πλεονάζοντα των γιγνο-

330쪽

ωόλιν. οἱ δε παρέχοντες σφας αὐτάς πασιν ἀγο- ρὰν προσόδου χάριν ταυτα πράττουσιν ην δε μηδὲ πόλιν τοιαύτης μετεχειν πλεονεξίας, ἡο εμπο- ριον δε κεκτησΘαι τοιοῦτον. Ἐπεὶ δε καὶ νυν ορ tam πολλαῖς πάρχει καὶ χωραις καὶ πολεσινε πίνεια καλλιμενα εὐφυως κείμενα προς τήν πόλιν, πε μητε το αυτ νεμειν ἀστυ, μήτε πορρρολίαν, ἀλλἀ κρατεῖσεις τείχεσι καὶ το τοι αλλοις

ερυμασι, φανερὸν, ς, εἰ μεν γαΘον ν συμβαίνει γίνεσθαι διὰ της κοινωνίας αυτων, πάρ ει τη πόλει τουτο τ αγαειν ει δέ τι βλαβερὸν φυλαξασγαιραμιον τοῖς νόμοις, φράζοντας καὶ διορίζοντας, τίνας δεῖ καὶ τίνας επιμI εσΘαι δε7 προς άλληλους Περὶ δε της ναυτικης δυνάμεως, οτι με βέλτιστον πά - χειν μεχρι τινος πληΘους δε δηλον ἡ γὰρ μονον αὐτοῖς αλλὰ καὶ των πλησίον τισὶ δεῖ καὶ φοβερὰ εἶναι καὶ δύναμαι βοηΘε ῖν, ωςπερ κατὰ γῆν, καὶ κατὰ Θάλατταν. Ιερὶ δε πληΘους δ καὶ με Θους της δυνάμεως ταύτης προς τὸν βίον σκε-

πτεον της πόλεως ει με γαρ γεμονικον καὶ πολιτικὸν ζησεται βίον ἀναγκαῖον καὶ ταύτην την δύναμιν πάρχειν προς τἀ πράξεις σύμμετρον. Tην δὲ πολυαν ωπίαν την γιπιομένην περὶ τον γναυτικὰ οχλον ἡ ἀναγκαιον πάρχει ταις πόλεσιν Ἀειν γα αὐτῶ μερος εἶναι δὲ της πόλεως'