장음표시 사용
61쪽
πος ε, τος φυσε θουλος εστιν Ἀλλου δ' εστὶν αν- Θρωπος, ο αν κτῆμα , ὀυΘρωπος ν' κτνημα δεοργανον πρακτικὰ καὶ χωριστόν Πότερον δ' εστί τις φυσει τοιῆτος η , καὶ πότεοον βελτιον και, καιόν τινι δουλεύειν η , ἀλλα πῶσα δουλε α παρά 8. φυσιν εστι, μετ ταυτα σκεπτέον Ου χαλεπο, δε κοὐ τω λόγω Θεωρησαι, κώ εκ των γινομενων
καταμαθεῖν. ο γαρ ἄρχειν καὶ ἀρχεμαι si μό
νον των ἀναγκαιων, ἀλλα καὶ των συμφερόντων. στί καὶ εὐΘλ εκ γενετης νια διεστ υε α μενεπὶ τὰ ἁρχεσθαι τα o ἐπι το ἄρχειν, καὶ ειον πολλὰ και ἀρχόντων καὶ ἁρχομενων στί καὶ ἀεὶ βελτιόνων η ἀρχ η των βελτιόνων ἀρχομένων, οῖον ἀν- Θρω που η Θηρίου το ἀποτελάμενον πο των βελτιόνων βελτιον Cyο π δ το με αρχε , os. ἀρχεται, στι τι τάτω εργον. σα γαρ εὐπλειόνων συνέστηκε, καὶ γινεται ν τι κοινὰν εῖτε κσυνεχων εἴτε ε δ ρομένων, ε απασιν εμφαίνεταιτο ἄρχον καὶ το ἀρχόμενρν καὶ τουτο εκ τῆς ἀπα-σης φύσεως νυπ-χει τοῖς φυχοις. Και γαρ και εν τοῖς μη μετεχουσι ζωης εστ τι άρχη οῖον ἁρμονίας. Ἀλλα ταυτα μεν σως ἐξωτερικωτέρας
Io εστ σκεψεως, o ζωον πρωτον συνεστηκεν εὐψυχης και σωματος ων το με αρχον εστ φύσει, τὰ δ' ἀρχόμενον. χεῖ δὲ σκοπεῖν ν τρῖ κα-
62쪽
Tin A. 13 et φύσιν χουσι μαλλον το φύσει, και η εν τοῖς
διεφΘαρμένοις Διο και τον βέλτιστα διακε Hlvo και κατα σωμα και κατα υχην ἀνθρωπον
Θεωρητέον εν ω τοῦτο δῆλον ων γὰρ μοχειρῶν μοχθηρῶς εχοντων όξειεν αν ἄρχειν πολλάκις τοσωμα της φυχης, δια το φαύλως καὶ παρὰ φύ-
φύσει το εν κρεῖττον, το δε χεῖρον, το μεν ἀρ- χον, το ἀρχόμενον. ο αυτὸν δε τρόπον ἀναγκαιον ιναι και πὶ πάντων ἀνΘρώπων 'Uσοι με 13. ἔν τοσουτον διεστασιν, σον φυχη σώματος και αν- Θρωπος Θηρίου, διακεινται δε τοῦτον τὸν τροπον, οσων στι εργο η του σώματος χρησις, και τοῦτ'εστιν - αυτῶν βελτιστον, ἔτοι μέν εἰσι φύσει δουλοι, οἷς βελτιόν εστιν ἀρχεσει ταύτην την ἀρχην,
63쪽
δυνάμενος αλλου ειναι, και αλλου στι καὶ κοινωνὸν λογου τοσουτον, σον αἴτΘάνεσΘαι άλ.
λα μη χει - υα αλλα ῶα ου ἐγγου αἰσΘανο- 24. μενα, αλλἀ παθημασιν πηρετεῖ. Καὶ Ἀρέα δε παραλλαττε μικρόν ἡ γαρ τἀναγκαῖα τω σωματι βοηΘεια γίνεται παραμφοῖν, παρα τε των δήλων καὶ παρα των μέρων ζώω -Bάλεται μενου ἡ φύσις καὶ τ σωματα λαφέροντα ποιεῖν τὰ των ἐλευθέρων καὶ των δάλων, - μεν ἰσχυρὰ προς την ναρο α αν σσιν, τοῦδερ Θοὶ καὶ χρηστα προ τἀ τοιαυτας ἐργασίας, αλλἀ χήσιμα προς πολιτικον βίον ουτος δὲ καὶ γίνεται διηρη- μενος εις τε την πολεμικὴν χρεία καὶ τῆν εἰρηνικήν ' συμβαίνει δε πολλάκις καὶ τίναντίον, τὰς με τἀ σώματα χειν ἐλευθέρων, τῶ δ τας φυ-
15. Ἐπεὶ τουτό γε φανερον, ς εἰ τοσουτον γε- νοιντο διάφοροι το σωμα μόνον, οσον αἱ των Θεων εἰκόνες, τὰς υπολειπομενους πάντες φαῖεν α αξίους εἶναι του τοι δουλεύειν Ε δ επὶ του σωματος τοῦτ αληεις,
πολ δικαιότερον ἐπὶ της φυχης τουτο λωρίσΘαι. Ἀλλ' si ομοίως ραδιον ἰδεῖν το τε τῆς φυχης κάλλος καὶ το του σωματος πιτι με τοίνυν εἰσὶ φύσει τινὸς οἱ μεν ἐλε Θεροι, οἱ δὲ δοῦλοι, οἶς καὶ συμφερει το δουλεύειν καὶ δίκαιόν ἱστι, φανερόν.16. οτι δε καὶ οι ταναντία φάσκοντες τρόπον τινὰ λέγουα ορθως, ου χαλεπον ἰδεῖν. χιχως γαρ λεγε-
64쪽
λογία is εστιν, εν, τα κατὰ πόλεμον κοατάμενατων κρατάντων εἶναί φασι. Tοῦτο δ το δίκαιον πολλοι των ε τοῖς νόμοις ςπερ ρητορα γράφονται παρανόμων ως ει ὰν, εἰ του βιάσασθαι δυν
μενου και κατα υναμιν κρείττονος σται θουλον καὶ
ἀρχόμενον το βιασθέν. Καὶ τοῖς μεν ουτ δοκεῖ, τοῖς δ' κεινως καὶ των σοφων. Ἀστιον δε ταύτης a . της ἀμφισητησεως καὶ ο ποιε τὰς λόγους επαλλάττειν, τι τρόπον τινὰ ἀρετ τυγχάνουσα χορηγίας καὶ βιάζεσθαι δύναται μάλιστα καὶ εστιν ἀεὶ το κοατουν εν περοχη ἀγαΘ τινος ' ςτ δο- κειν μὴ νευ ἀρετης εἶναι την βιαν, αλλὰ πεοὶ gδικαίου μόνον εἶναι την ἀμφισβητησιν ' δια γἀ του-το τοῖς με ευνοια οκε το ίκαιον εἶναι, τοῖς δ' αυτ τλο δειαιον, τὸ τον κρείττονα αρχειν π ἀδιαστάντων γε χωοὶ τάτων των λόγων si ἰσχυρὸνουθεν εχουσιν τε πιΘανον μεοοι λόγοι, ως ου θεῖτο βελτιον κα δεετην ἄρχειν καὶ δεσπόζειν 'Oλως δ' ἀντεχόμενοί τινες ς ίονται δικαίου τινος, ο ἀρνόμος Iκαιόν τι την κατα πόλεμον δουλείαν τιθέωσι 4καίαν ἀμα δ' φασι την τε γὰρ ἀρχην Αοέχεται μη καίαν εἶναι τω πολεμων καὶ τον να-
ξιον δουλευειν δαμως ἁ φαίη τις δοῦλον εἶναι εἰ δε
μη, συμβησεται τους ευγενεστατους εἶναι δοκουντας
65쪽
ληφοέντας Διόπερ αυτους ἡ βάλονται λεγειν δου- λους ἀλλα τὰς βαρβάρους Καίτοι ταν τοῦτο λε-
αρχῆς εἴπομεν Ἀνα ,κ γαρ ναί τινας φα- 19. α τοῦ μεν πανταχοῦ δήλους, τους δ' ιδ g. . ον ἀυτον δε τρόπον καὶ περ ευ νείας ἀυτους με γαρ
μίζου τι τους δε βαρβαρους οἴκοι μόνο v τι τομἐν άπλως ευγενες καὶ ἐλέυθερον, το δ ίχ απλῶς Gπερ καὶ λ Θεοδέκτου Ἐλένν φησι Θείων δ α Ἀμφοιν κγονον ριζωμάτων τλαν προειπειν ἀξιώσειε λάτριν; πιτα δε τοῦτο λεγωσιν, Θένι αλλ' ἡ αξετ;ii και κακία διορι σι το δῖλον και ἐλεύθερον καὶ τὰ ευγενεῖς και τους δυςννεις' ἀξῶσι γαρ ςπερ ε ανΘρω- που ανθρωπον καὶ ἐκ Θηρίων γίνεσει Θησον, ου
ριὸν τοῦτο ποιεῖν πολλακις, ου μέντοι δυναται. χτιμεν ἔν εχει τινὰ λόγον η ἀμφισητησις, καί ἐισιν eo οἱ μεν φυσει δοῦλοι, οἱ δ' ελέυΘεροι, δῆλον καὶ τιεν τισι διώριστα το τοιουτον, ν συμφερει τω με τοδουλῶ ιν, τοῦδε το δεσπόζειν καὶ δίκαιον καὶ δεῖτο μενασχεο Θαι, το δ αρχειν ἡ πεφύκασιν ρχῆ αρχειν, ωςτε και δεσπόζειν. o δε κακως, ασύμφορον Lςπιν ἀμφοῖν. ο γαρ αὐτὸ συμφέρει τω μέρει καὶ τω λη, καὶ σώματι καὶ φυχῆ ὁ δε δοῦλος μέρος τι τοῦ δεσποτου, οἱον ἔμψυχόν τι τοῦ σώματος, αε-
66쪽
φυσει τουτων ξιωμένοις τοῖς - τουτον τον τροπον, ἀλλα κατὰ νομον καὶ βιασΘεῖσι τουναντέον. Φανερον δε καὶ κ τουτων, τι ου ταυτόν σri 'ποτε, καὶ roιτικν', δὲ πασαι προς ἀλλήλας αἰ
γἀ λαμβάν. τις μισειν δβασκε τὰ ἐγκύκλια
διακονηματα τὰς παῖδας. - δ αν και ἐπὶ ουλε οντων τοιήτων μησις, οἱον ὀψοποιia καὶ ταλλατα τοιαυτα γενη τῆς λακονίας. Eirri γἀ ἐτεραετεoων τα μὲν ντιμοτερα εργα τα δ' ἀναγκαιοτερα, καὶ κατ τὸν παροιμίαν '
67쪽
επείπερ και ο δουλος τῆς κτησεως μεοος τι ην. Πρῶτον ἐν ζ ἀπορησειεν ἄν τις, πότερον η χρηματιστικη η αυτ τη οἰκονομικ' ἐστιν η μερος τι, υπηρετικη καὶ εἰ πηρετικη, ποτερον ς η κερκι
το ποκενενον, ου τι ποτελεῖται ροον, οἷον. φάντη με ερια, ανδριαντοποιοῦδε χαλκόν. χτι μεν ἔνυχ ἡ αυτεῖ ἡ οἰκονομιν - χρηματιστικη δηλον της με γα το πορίσαμαι, τῆ a τὸ χρησασλι. ις γὰρ ἔσται ἡ χρησομενη τοῖς κατὰ την οἰκ α παοὰ την οικονομικην Πότερον δε μέρος αύτης εστ τι, ετεοον εἶδος, εχει διαμισητησιν Ε γὰρ εστι του χρηματιστικου Θεωρησαι ποεν χρηματα καὶ κτησις σπαι, alias κτησις πολλὰ πεοιειληφε,
68쪽
ρον μέρος τι 'ης χρηματιστικης η τερον τι γέ
νος καὶ καθολου ε0 την τροφην επιμέλεια και κτησις Ἀλλα mi εἴδη γε πολλὰ τροφ λο καιβ , πολλοὶ καὶ των ωων καὶ των νΘρώπων ει- σω ου γάρ Πντε ρα ανευ τροφης ωςτε αἱ λα- φοραὶ της τροφης του βίους πεποιηκασι διαφέροντας των ζώων. ων τε γὰρ Θηρίων τα με ἀγελαῖα, ταδε σποραλκα στιν, ποτέρως συμφέρει προς την τροφην αὐτοῖς, διὰ το α με ζωοφάγα, τα δε καριποφάγα, τα δε παμφάγα αυτῶν εἶναι οςτε προς τάς αστύνας καὶ την αυεσιν την τάτων η φύσις τους βίους αυτῶν διώρισεν, Ἀπεὶ δ' ου αὐτο εκά- στω o κατὰ φύσιν, αλλὰ τερα τέροις, καὶ αυ- των των ζωοφάγων καὶ των καρποφάγων οι βίοι προ αλληλα διεστασιν Ομοίως δε το των ἀν- Θρωπων πολλοῖς γάρ διαφέρουσιν οἱ τάτων βίοι. Ο μεν ουν ἀργότατοι νομαδες ισίν - γὰρ ἀπο τωνημέρων τροφη ζώων ἄνευ πόνου γίνεται σχολάζουσιν.
Αναγκαίου , οντος μεταβάλλει τους κτηνεσι διὰ τὰς νομἀς, και αὐτοὶ ναγκάζονται συνακολου-
Θεῖν, ωςπερ γεωργίαν ζῶσαν γεωργουντες. οἱ δ' πο Θήρας ζῶσιν, καὶ Θηρας τεροι τέρας' οῖον οι μενἀπο ληστείας, οἱ δ' α* αλιείας, σοι λίμνας καὶ ε ληκαὶ ποταμους η Θάλατταν τοιαύτην προςοικουσιν οἰδ α δρυβων η Θηρίων ἀγρίων το δε πλεῖστον γε- νος των νΘρώπων ἀπο της γης ν καὶ των ,
69쪽
ρων καρπων οἱ με ἔν βίοι τοσουτοι σχεδόν εἰσιν,οσοι γε αὐτόφυτον εχουσι την εργασίαν, καὶ μη eαλλαγης καὶ καπηλείας πορίζοντα την τροφην, νομαλκοῖ , γεωργικὰ ληστρικο , ἁλιευτικος Θηρευτικός. οἱ δε καὶ μιγύντες εκ τουτων ηδ ως ζῆσι, προςαναπληροῦντες το ενδεεστατο βίον η τυγχάνει λλείπω προς το sτάρκης εἶναι οῖον οι μεν νομαδικον - καὶ ληστρικον, Ira γεωργικον καὶ Θηρευτικόν ομοίως καὶ πεύ τὰς ἄλλους, ως νη χρεια συναναγκάζη, τουτον τον τρόπον διάγουσιν. 6. υ με si τοιαυτη κτησις π αύτης φαίνεται της φύσεως διδομένη πῆσιν, ως περ κατὰ την ζωτην γενεσιν ἈζΘὐς, ουτ καὶ τελειωΘεῖσι καὶ κατὰ την ξ αρχης γενεσι τ μεν συνεκτίκτει των ζώων τοσαύτην τροφην, ως ἱκανην εἶναι μέχοις - δυ- νηται αὐτο αὐτω πορίζει το γεννηΘε, οἱον σασκωληκοτοκεῖ ωοτοκεῖ ' Ο τ ι ζωοτοκεῖ, τοῖς γνομένοις χει τροφη εν αὐτοῖς μεχρι τινος τηνο τοῦ καλουμενου γάλακτος φύσιν 'Cὶςτε μοίως δηλον, τι καὶ γενομενοις οιητεον τά τε φυτὰ των
ζωων νεκεν εἰναι, καὶ τὰ ἀλλα ζωα των ἀνθρω- πων χάριν, τἀ με ηιχερα καὶ δι την χρησιν καὶ διὰ την τροφην των δ ἀγρίων εἰ μη πάντα, ἀλλατά γε πλεῖστα της τροφης καὶ ἀλλης εοηΘείας ενεαεν, να καὶ 4-ης καὶ ἀλλα οργανα γίνηται ξαυτων Ε ου η φύσις μηθεν μητε τελες ποιεῖ μητε μάτην, ἀναγκαῖον των ἀνΘρώπων ἔνεκεν αυτὰ
70쪽
πάντα πεποιηκέναι την φύσιν Διὸ καὶ η πολεμι- . κη φύσει κτητικη πως σται ' η γάρ Θηρευτικη μερος αυτης η δεῖ χρησΘαι πρός τε τα Θηρία καὶ των ανΘηωπων. σοι πεφυκότες ἄρχεσΘαι μη Θέλουσιν, se φυσει δίκαιον τοῦτον οντα το πόλεμον. Evμεν, εἰδος κτητικης κατ φύσιν της ρικονομικης μέρος εστὶν, ο δε ητοι πάρχει η πορίζειν αὐτην,οπως πάμη, ν εστι Θησαυρισμος χοημάτων πρὸς ωην ναγκαίων και χρησίμων εις κοινωνειν πόλεως λοικίας. - εοικεν ο ' ληΘινὸς πλοῦτος εὐτάτων o. εἶναι η γάρ τῆς τοιαυτης κτησεως αυτάρ κεια πρὸς
2λέτου δ' ΗΘ ἐν τέρμα πεφασμένον ἀνδράσι κεῖται κεῖται γαρ ωςπερ καὶ ταῖς άλλαις τέχναις άδεν γὰρ οργανοπι ἀπειρον ,δεμιας εστι τεχνης τε πληίει τε μεγέΘε δε πλοῦτος οργήνων πλη-
θός εστιν ικονομικων καὶ πολιτικων. τι δε τοίνυν εστι τις κτητικη κατ φύσιν τοῖς οἰκονο-
μοις κα τοῖς πολιτικοῖς καὶ δι' - αιτίαν, δηλον. Εςτι δε νος ἁλλο κτητικης η μάλιστα καλουσι, O. καὶ δίκαιον λω καλέῖν , χρηματιςτικην δι ν δἐν δοκε πέρας εἶναι πλάτου και κτησεως η ως μίαν κα τη αύτην τη λεχθείση πολλοὶ νομίζουσι δια τη γ ιτνίασιν Ἐστι δ'ουτε - αὐτη et ειρημένη
κτε πόρ ω κείνης. Eστι δ' η με φύσει, η δ' φύσει αυτων, αλλὰ δι εμπειρίας τινὸς και τέχνης