Politica

81쪽

νον και περὶ γυναικὸς καὶ παιδος, πότερα καὶ του- των εἰ ν ἀρεται, καὶ τ=i γυναῖκα εἶναι σώφρονα καὶ ανδρείαν καὶ δικαίαp, καὶ παῖς εστι καιακόλαστος καὶ σώφρων Μ ου και καΘόλου δε τοῦτ'εστι επισκεπτεον περὶ ἀρχομένου φύσει και αρ- χοντος, πότερον η αὐτῆ ρετῆ ή τέρα Ε μεν γαρ δεῖ ἀμφοτέρους μετεχειν καλοκαγαΘιας, λὰτ τον ἐν Αρχειν Γοι αν, τον δε αρχεο Θα κα- Θαπαξ; υδε γαρ τι μαλλον καὶ ηττον οἶόντε διαφέρειν το μεν γα ἀρχεμαι και Οχειν εἴδει διαφέρει τω δε μαλλον και ηττον ου δεν Ε δε τονμsν δεῖ, τον δε μ' , Θαυμαστον εἴτε ἀρ ο αρ- χων ι, ἔσπαι σώφρων και δίκαιος πως αρξε κα- λως; FG ἀσχόμενος πως εχ ησεται καλως;

ακόλαστος γα ων και δειλος κειν ποιησει των stος-ηκόντων Θανερὰν τοίνυν, τι νάγκη με μετε-

χειν ἀμφοτέρους ἀρετης, ταύτης δ' εἶναι διαφορας,

ωςπερ και των φύσει αρχομενων Καὶ τοῦτο ευ-

ξεις φηγηται περὶ την φυχη εν ταύτη ἀρ - στι φύσει τὰ με αρχον, τὰ δε ἀρχόμενον ' ν τέ- ραν φαμεν εἶναι ἀρετην, οῖον τῆ λόγον χοντος

και του ἀλόγου Δηλον τοίνυν, τι το αυτὸν τρόπον χει και επὶ των αλλων' ςτε φύσει ταπλείω ἀρχοντα και αρχόμενα. Ἀλλο γαρ τρο πον τα λευΘερον του δάλου σχει, καὶ τὰ α ρρεν τοῦ χ λεος, και 'νῆ παιδός καὶ πασι ενυπάρχειμεν τα μορια της ψυχης, αλλ' νυπα χει διαφε-

82쪽

ἀρχικὴ ἀνδρεία, η δ πηρετικη Ομοίως o χεικαὶ πυρὶ τὰς ἄλλας. Δῆλον δε τοῦτο καὶ κατοἰ

χἡ ἀρετη ἡ τ ορθοπραγετν η τι των το των. ΓIολ γἀ αμεινον λεγουσιν σι ξαρι Aντες δε-εώς, ωςπερ ορπέας, in πως ὁριζομένων. διὸ δεῖ, ςπε ο ποιητης εἴρηκε περὶ γυναικος στωνομίζειν χειν πεοὶ πάντων, γυναικὶ κοσμον ἡ σιγη φερει, ἁλ ανδρὶ κ τι τουτο Ἐπεὶ δ ο παῖς τελης. δηλον, τι τάτου με και ἡ ἀρετ si αυτ προς αυτόν εστιν, αλλὰ προς το τελειον καὶ τον γέ- μενον. μοίως δε καὶ δουλου προς δεσπότην. Θε-

83쪽

μεν δε ποος τἀναγκαια χρησιμον εἶναι τον πλο ωςτε δῆλον, τι καὶ ἀρετῆς δεῖται μικρῶς, καὶ τοσαύτης σπως μητε δἰ ἀκολασίαν μητε διά δειλί-xo. α ελλε η των ργων. πορησειε δ' ἔν τις, τονυ ειρημενον εἰ ἀληΘες, αρα και τους τεχνίτας

δεήσει ἔχειν αρετήν; πολλάκις γαρ δι' ἀκολασίαν οῦλλειπουα των ἔργων ἡ διαφερε τουτο πλεῖστον; μἐν α δουλος κοινωνοῖ γῆς, ο ὐπορρώτερον,

καὶ τοσουτον επιβάλλει ἀοετης σονπερ και δουλεί- ας ο γαρ βάναυσος τεχνίτης ἀφωρισμενην τινἀεχε δουλείαν καὶ ρ με δουλος τη φύσει σκυτοτό- 13. μος δ' κλὶς κδε των ἀλλων τεχνιτων Φανερὸν τοίνυν, στι της τοιαύτης ἀρετης αἴτιον εἶναι δεῖ, δάλω το δεσπότην, αλλ' ὐ σνJ την δίδασκαλικην εχοντα των ργων δεσποτικην. Διὸ λεγουσιν si καλως οἱ λόγου του δάλους ἀποστερgνκες, καὶ φάσκοντες επιτάξει χρημαι μόνον ' νουθετητεον γαρ μαλλον τους δουλους, τους παῖδας Ἀλλα περ με τάτων διωρίσΘ τον τρόπον τοῦτον Περι r ανδρο ,αι γυναικὰ καὶ τέκνων καὶ πατρὸς της τε περὶ καστον αυτων ἀρετης καὶ της προς σφας αὐτους ομιλίας τιτο καλως καὶ μη καλως στι; καὶ πως δεῖ τομεν υ διώκειν, τὸ δε κακως φεύγειν, ν τοῖς περὶ is τὰς πολιτειας ἀναγγαῖον λελειτν. Ἐπεὶ γαρ ρικία μεν πασα μεοος πόλεως, ταυτα ν οἰκίας την

δε του μέρος προς την τῆ ολ δε βλεπειν ἀρετην,

ἀναγκαῖον προς την πολιτείαν βλεποντας αβεύ-

84쪽

ειν και τους παῖδας και τὰς γυναῖκας, εἴπερ τι δια. φερει, προς το την πόλιν εἶναι σπουδαίαν, και τὰς ωα δας εἶναι σπουδαίους καὶ τἀ γυναῖκας σπουδαίας. Ἀναγκαῖον δε διαφέρειν α με γαρ υνατκες uισυ μερος των ἐλευΘέρω με δε των παIδων ο κοινωνοὶ γίνονται της πολιτέιας no Ἐπεὶ περι μεντάτων διωρισται, περὶ δε των λοιπων ε ἄλλοις λε- κτεον, αφεντες ως τελος εχοντας τους νυν λόγους, αλλην ἀρχην ποιησάμενοι λεγωμεν, καὶ πρωτονεπισκεψώμεθα περι των ἀποφηναμένων περὶ της πολιτείας της ἀρίστης.Tελος τοῦ πρωτου.

85쪽

νιας τῆς πολιτικῆς ἡ κρατίστη πάντων τοῖς δυναμενοι ζην τι μάλιστα κατ εύχην, και τάς α λωλας ἐπισκέφασΘα πολιτειας, τε χρωνταί τινες των πόλεων των εὐνομεῖσΘαι λεγομένων, χανε τινες τεραι τυγχάνουσιν πό τινων ευρημέναι καὶ δοκουσα καλως χειν, να τό ὀρεις εχον φΘ3

και τὸ χρησιμο , ετ δε ία τὸ ζητεῖν τι παρ αὐτὰς τερον μή δοκη πάντως εἶναι σοφίζεσΘαι βουλομένων, αλλὰ θι τὰ μη καλως χειν ταύτας τἀ νυν παρχουσας, διὰ τουτο ταύτην δοκωμεν ἐπι- α βαλέσΘα την μέθοδον Ἀρχην δε πρωτον ποιητέον, περ πέφυκεν ἀρχη ταύτης τῆς σκέφεως

ανάγκη γαρ τοι πάντας πάντων κοινωνεῖν τους πολίτας η μηδενὸς, τινων μεν, τινων δε η. To

86쪽

μεν ουν μηδενος κοινωνεῖν, φανερον - δυνατον ' γαρ πολιτεία κοινωvία τις εστιν. Καὶ προῦτονανάγκη του τόπου κοινωνεῖν Ο με γαρ τοπος εῖς της μιας πολεως, οἱ δε ποMῖται κοινωνοὶ τη ς μι- ας πόλεως Ἀλλα πότερον, σω ενδεχεται κοινωνησαι, πάντων βέλτιον κοινωνεῖν την μέλλουτανοικησεσΘαι πόλιν καλως η τινων μεν, τινῶν Ἀβέλτιον 'νδέχεται γὰρ καὶ τεκνων καὶ γυναικων καὶ κτημάτων κοινωνεῖ τὰ πολίτας ἀλληλοις, ωςπερτ τη πολιτεία τοῦ Πλάτωνος ' κε γὰρ ὁ Σωκρα- της φησὶ δεῖν κοινά ἀ τέκνα καὶ τάς γυναῖκας εἶναι καὶ τὰς κτησεις τουτο δ πότερον, νυν, ουτωβέλτιον χειν οῦ κατὰ τον εν τη πολιτεία γεγραμμένον νόμον; χε δ δυςχερείας αλλας τε πολ- . λα - πάντων εἶναι τὰς γυναῖκας κοινὰς καὶ διην αἰτίαν φησὶ δεῖν νενομοΘετησθαι τον τρόπον τουτον ο Σωκράτης, ἡ φαίνεται συμβαῖνο εκ των λόγων 'Eτι δε πρὸς το τέλος, ο φησι τη πόλει δεῖν πάρχειν ως με εἴρηται νυν, δυνατον, πως δε δεῖ διελελ, δε διωρισται. Λέγω δε το μίαν εἶναι την πόλιν πασαν, ως ἀριστον ον τι μάλιστα λαμβάνει γἀ ταύτην πόΘεσιν ο Σωκράτης. Καίτοι φανερόν εστιν, ως προῶσα καὶ γινομένη .

μία ἀλλον δ πόλις σται πληΘος γάρ τι τὸν

φύσιν στὶ η πόλις γινομένη τε μία ἀλλον οἰκία με ε πόλεως, ανΘρωπος δ' εὐοικIας ἔσται 'μἀλλον γὰρ μίαν την οἰκίαν της πόλεως φαίημεν

87쪽

άν. καὶ το ἔνα της οικίας ' ως . ει καὶ δυνατὰ τις εἴη τουτο δραν, ου ποιητέον ἀναιρησε γαρ τὴν πόλιν Ου μόνον δ εκ πλειονων ἀνΘρώπων στὶν πόλις, αλλα καὶ ε ε ει διαφερόντων ' ου γαρ γίνεται πόλις, ομοίων τηρον γαρ συμμαχ- καὶ πόλις το με γαρ τω - χρήσιμον , ἀνη το αυτ τ εβει, βοηθείας γἀ χάριν η συμμαχία πεφυκε γ ως περ α ει στομὸς πλεῖον ελ-

Καὶ συμβαίνει δὴ το τρόπον ἄτον, ωςτε πάντας ἄρχειν, orae v ει μετεβαλλον οἱ σκυτεῖς καὶ οἱ τεκτονες, και η ο αυτοὶ ἀεὶ σκυτοτόμοι καὶ τεκε τονες ησαν. πε δε βελτιον Θως χει καὶ ταπερ την κοινων ν την πολιτικην, δηλον ς τὰ

αὐτὰς ἀεὶ βελτιον αρχειν, εἰ δυνατον. οῖς sμη δυνατον, οι τὸ την φυσιν σου εἶναι πάντας, αμα δε καὶ δίκαιον, εἴτ' αγαΘον εἴτε φαυλον το

ἄρχειν, παντας αυτ μετέχειν, ε τουτοις δε μι- μετΥΘαι- εν μερε τὰς σου εἴγειν μοίως το ς

Q. κρος - με γαρ ἄρχουσιν, οι δ'Ἀρχονται πα-

88쪽

Tin B. - . 59μερος, ωςπερ αν ἀλλοι γενόμενοι. ον αυτὸν δητον τρόπον των αρχόντων τεροι τέρας ἀρχουσιν ἀρχάς Φανερον τοίνυν εὐτάτων, ως ἔτε πέφυκε μίαν r. ουτως εἶναι τη πόλιν ωςπερ λέγουσί τινες και το λε-χΘεν ως μεγιστον αγαΘον εν ταις πόλεσι οτι τὰς πόλεις ναιοει Καἱτοι το γ έκαστου γαΘον ω- ζει καστον Ἐστι δε καὶ κατ' ἀλλον τρόπον φανερὸν, ὁτι το λίαν νουν ζητεῖν την πόλιν κ - στιν ἄμεινον. Οικia με γαρ αὐταοιεστερον ενὸς,

πόλις o οικίας καὶ βάλετα isti τότε εἶναι πόλις,

στα εἶναι την κοινωνίαν, ἡδε τλ' ἀποδείκνυμαι φαινεται κατὰ τοι λόγον, ἀν πάντες ἀμα λεγωσἐννοεμὸν καὶ το μη μόν τουτο γὰρ οἴεται ὀ Σωκράτης σημεῖον εἶναι του την πόλιν τελεως εἶναι μιαν.T γἀ πάντες διττόν. a μεν ουν εκαστος, τάχυν εἴη μἀλλον ο βέλεται ποιῶν ὀ Σωκρατη εκαστος γαρ υἱὸν αυτ φήσει τον αυτον, καὶ -

ναῖκα is την αὐτην, και περ πῆ καὶ πεδεκάστου δη των συμβαινόντων ως τως. Nυν Ἀ-δ τω φησουσιν οι κοιναῖς χρωμενοι ταις γυναιξὶ και τοι τεκνοις, ἀλλα πάντες μεν, χ ς καστος

89쪽

λογισμός τίς εστι, το λέγειν πάντας, φανεζόν τογἀ πάντες καὶ αμφότερα και περιττὰ και ἄρτια δια το διττον, καὶ ε τοῖς λόγοις ἐριστικους ποιεῖ συλλογισμῶς διό ἐστι το, πάντας το αυτ λων, μεν καλὸν, αλλ' ου δυνατον, ω , Ἐδὸν ὀμο- 1 o. νοητικόν. Iρος δε τουτοι is ἔχει βλάβην τολεγόμενον ' Σ. ιστα γάρ επιμελείας τυγχάνει τοπλεIστων κοινόν των γὰρ βίων μάλιστα φοοντίζου-

λει προρ ἀρ-αλλοις, ως ἐτέρου φροντίζοντος, ὀλιγωροῦσι μαλλον. Ωςπερ εν ταῖς ρικετικαῖς λα- κο αις ι πολλοι Θεράποντες ἐνιότε χεῖρον πη - 11. τῆσι των λαττόνων. πάγονται δ' κα- χίλιοι τω πολιτων ιοὶ καὶ τοι χ ως κάστου, αλλὰ

του τυχόντος ο τυχων μοιως εστιν υι- ωςτε πάντες μοίως λιγωρήσουσιν Ἐτι τως καστος εμος λέγει το ε πράττοντα των πολιτων η κα-

κλ ποστος τυγχάνει το ἀριυὰν ων, Io ἐμὸς γ τ δεῖνος τουτον τον τρόπον λέγων καθ' εκαστο των χιλίων η σω η πόλις εστὶ καὶ τοῦτο διστάζων ἀδηλον γὰρ ω συνεβη γενέσΘαι τέκνον καὶ 1a. σωθῆναι γενόμενο Καίτοι πότερον ουτ κρεῖττον το ἐμον λέγειν καστον το αὐτο με προςαγορεύοντας διςχιλίων ἡ μυρίων, η μαλλον ς νυν ε ταῖς πόλεσι το εμον λέγουσιν με γαχ ιὰν αὐτου, ο ἀδελφον αὐτου προςαγοοεύει το αυτόν, δ'

ἀνεψιὰν η κατ' ἀλλην τινα συγγένειαν ἡ πρὸς α

90쪽

των αυτP προ δε τουτοις τερον φρατορ η φυλετην' κρειττον γαρ ιον νεφιὰν ιναι, ἡ τον τρόπον τοῦτον iόν. οὐ μην αλλ' δἐ διαφυγεῖν s. δυνατον το μή τινας πολαμβάνει εαυτων ἀδελφους τε καὶ παῖδας καὶ πατέρας και μητέρας, κα- τα α ρ δε μοιότητας α γίνονται τοῖς τέχνας προς τὰ γεννήσαντας, ἀναγκαῖον λαμβάνειν περὶ αλλήλων τας πίστεις. Oπερ ατ και συμβαίνειν

τινὰ των τὰς τῆς γῆς πεφόδους πραγματευομενων

εiναι γάρ τιο των νω Λιβυων κοινὰς τὰς γυνα7-κας' τα μέντοι γενόμενα τεκνα διαιρεῖσΘαι κατὰ τας μοιότητας Εἰσὶ δέ τινες καὶ γυναῖκες καὶ των αλλων ζώων, οἱον ἱπποι καὶ βοες, α σφόδρα πεφύκασιν μοι ἀποδιδόναι τα τεκνα τοῖς γονέῖ- σιν ωςπερ η εν Φαρσάλω κληΘευ δικαία ππος ijτι δε και τάς τοιαυτα- ρα λο ευ- 4. λαβοῆναι τοὰ ταύτην κατασκευά σι την κοινωνιαν, οἱον αἰκίας καὶ φόνους ἀκουσίους, τους ἐκουσιους, καὶ μάχας και λοιδορίας ' ων δεν σιόν εστι

γίνεσΘαι προς πατερας καὶ μητέρας, καὶ τους mi πόρρω της συγγενείας οντας, ωςπερ προς τάς πωθεν ἀλλα καὶ πλεῖον συμβαίνει ἀναγκαῖον

αγνοουντων ἡ γνωριζόντων. Ἀαὶ γενομενων των μεν γνωρic ντων Ἀνδέχεται τὰς νομιζομενα γίνεσΘαι λύσεις των δ ά; μηδεμίαν Ἀτοπον δε καὶ το κοι 15. νου πορήσαντα τὰς ιὰς το συνεῖναι μόνον φελεh