Politica

91쪽

των ρώντων το δ εραν μὴ κωλυσαι, μηδε τάς χρησεις τάς αλλας, ας πατοὶ προς ιον εἶναι πάντων ε στὶν ἀπρεπεστατον, καὶ δελφω προς ἀδελφόν επει καὶ το ερα μόνον Ἀτοπον δε καὶ τοτην συνουσἰαν ἀφελεῖν D ἀλλην με αιτίαν μηδεμίαν, ως λίαν δε ἰσχυσς της δονης γινομένης 'οτι ο με πατηρ η υιος, ο δ αδελφοὶ αλλήλων, μηΘῖν KσΘαι διαφέρειν Ῥοικε δ μαλλον τοις γεωργοῖς εἶναι χρησιμον τα κοινάς εἶναι τἀ γυναῖκας καὶ τους παῖδας η τοῖς φύλαξιν ηττον ἀρεσται φιλ α κοινων οντων των τεκνων καὶ των γυναικων δεῖ δὲ τοιάτους εἶναι τῶ ἀρχομένους προς 16 το πείαρχεῖν και μη νεωτερίζειν. 'Ολως δε συμβαίνειν νάγκη τέναντίον λ τον τοιουτον νομον, ων προςηκε τὰς ορΘως κειμένους νόμους αἰτίους γινεσΘαι, και δι - αιτίαν ο Σωκράτης ύτως οἴεται δεῖν τάττειν τα περὶ τα τέκνα και τάς γυναικας' φιλίαν τε ἀρ ιόμεει μέγιστον εἶναι των γα- Θων ταις πόλεσι 4τω ἀρ- ηκιστα στασιάζοιεν καὶ τα μίαν Πναι την πόλιν παινεῖ μάλισθ

ο Σωκράτης, ο καὶ δοκεῖ, κακεῖνος εἶναί φησι της φιλίας εργον καθάπερ εν τοῖς ἐρωτικοῖς λόγοις

ἴσμεν λεγοντα τον Ἀριστοφάνην, ως των ζώντων

διὰ το σφόδρα φιλεῖν πBυμάντων συμφυναι καὶ II. γενέσΘα ε δύο ντων ἀμφοτέρους να. Ἐνταυ- ει με ἔν νάγκη ἀμφοτέρους ἐφΘάρΘαι- ο ενα 'εν δε ii πολει την φιλίαν ἀναγκαῖον δω γίνε-

92쪽

περ γαρ μικρὰν γλυκυ εἰς πολλύδωρ μιχΘἐν αναι.

σθητο ποιεῖ τὴν κρασιν, τω συμβαίνει καὶ τηνοικειότητα την προς αλλήλους τr v etro των νομα- τω τουτων .... διαφροντίζειν ἐκιστα ἀναγκαῖονον εν ῆ πολιτεια τη τοιαύτη η πατέρα ς υιων, - λον ως πατρος η ς δελφὰ αλλήλων Δύσίστιν, α μάλιστα ποιέ κήδεσΘαι τὰς ανΘρωπους και φιλειν, το τε λον και το ἀγαπητόν ωκουδέτερον Πν τε ὐπάρχει ταῖς τω πολιτευομένοις. Ἀλλα μην καὶ υεὶ τ μεταφέρειν τα Ῥόμ 13. να τέκνα, τα με ἐκ τῶν πιωργουν καὶ τεχνιτλει τὰ φύλακας, τα ε τουτων- κείνης, πολ- λην χει ταραχὴν τίνα σται ζοοτον και γινω. σκειν ἀναγκαῖον τὰς δβόντας καὶ μεταψέροντας, τίσι τένας διδόασιν Ἐτι δε καὶ τα παλαι λεχθέντα μαλλον ἐπὶ τάτων ἀναγκαιον συμβανειν oti αἰκίας, ερωτας φόνους ἡ ἀυετι προςαγορε σι ouελφὰ καὶ τέκνα και πατερας καὶ μητέρας τὰς φύλακας ο τ ει τὰ λλους πολίτας δοΘέντες καὶ πάλιν οἱ παρα τοῖς φύλαξι τὰς εἰς αλλους πολίτας,λτ υλ HAEM των τοιάτων τι πράττειν α την συγγένειαν. Περὶ μεν ουν της περὶ τα τεκνα καιτα γυναῖκας κοινωνίας διωνμω τὸν τρόπον τουτον. Κ p. . Ἐχόμενον δε τουτων ε τὶ μισκέψασΘαι περὶ τῆς κτήσεως, τίνα τρόπον δεῖ κατασκευάζεμαι τοις

93쪽

μελλουσι λλιπουδε Θαι τὴν ἀρίστην πολιτείαν, ποτε - ρον κοινην - κοινὸν εἶναι τὴν κτῆσιν. ουτο δ αντις καὶ χωρὶς σκέψαιτο ἀπο των περι τα τέκνα καὶ τας γυναiκας νενομοΘετημένων ' λέγω δε τὰ περὶ τὴν

κτῆσιν, πότερον, κα εκεῖνα χωρὶς αα 4 νυν τροπον εχε πασι τα τε κτήσεις κοινὰς εἶναι βελτιον

καὶ τάς χρησεις; οῖον τα με γεπεδα χωρὶς τὰς δἰ καρ πὰ το κοινον φέροντας ἀν-Iσκειν σπερενια ποιεῖ- εΘνων ἡ τέναντίον τὴν μεν γῆν κοινῆν εἶναι, καὶ πιωροεῖν κοiνῆ τὰ καρπῶς ιαιρεῖσθαι προς τἀ αα χρησεις λεγονται δέ τινες και τοῦτον τον τρόπον κοινωνεῖν των βαρβάρων ' ἡ και - γηπε- a. δα καὶ τὰ καρπου κοινδε Ἐτέρων με ἔν οντων

των γεωργουντων, αλλος α τρόπος και ρα- , --

τῶν αυτοὶ λαπονουντων, τὰ περὶ τἀ κτήσεις πλείους ἁ παρέχοι δυς-Mας καὶ γάρ εν ταῖς ἀπολαύσεσι καὶ ε τοι εργοις, γινομενων ἴσων ἀλλ' ανισων, αναγκαιον ἐγκληματα γίνεσει πρὸς τους

απολαύοντας μεν λαμβάνοντας πολλὰ ὀλίγα

πονοῦντας τοις λάττω με λαμβανουσι πλείω δε πο- S. νῆσαν χλως δε το συγ και κοινωνεῖν των ἀνΘρωπικων παντων χαλεπον, καὶ μάλιστα των ταάτων δηλοῦσι ' αἱ των συναποδήμων κοινωνίαι σχεδον γαρ ι πλεῖστοι διαφερόμενοι κ των ε ποσὶ καιε μικρῶν προυκούοντες ἀλλήλοις. τι δε των Θεραπόντων τάτοις μαλιστα προςκρέομεν , οῖς πλεῖστα προαρωμελ πρου - διακονίας ἀς εγκυκλίους. ο μεν ἔν κοινὰς εἶναι - κτήσεις ταύτας τε α ἀλλα τοιαύτας εχε δυαερείας.

94쪽

Ο δε νυν τρόπον χει χαὶ επικοσμηθεν Θεσι καὶ 4. τάξει νόμων μων, ἡ μικρο α διενεγκαι' ἔξει- το, ξ ἀμφοτερων γαθόν λεγ δ το ξαμφοτέρωντο εκ τοῦ κοινὰς εἶναι τάς κτησεις καὶ το εκ ου ita ας δεῖ γαρ πως Ἀμν ιναι κοινὰς, ολως δ' ἰδίας. AIμεν-επιμέλειαι δι ρημέναι τα εγκλήματα προς ἀλλήλους ου ποιησαισι, μαλλον δ' πιδωσουσιν, ως

εσπαι προς το χρῆσει κατα τὸν παροιμίαν κοινάτα φίλων Ἐστὶ δε καὶ νυν τον τρόπον τουτον εν .ενίαις πόλεσιν τως υπογεγραμμενον, ovἀδύνατον, καὶ μάλιστα εν ταῖς καλως οἰκουμεναις

τα με ἐστι, τα δε γενοι αν διαν γαρ εχαστος την κτῆσιν χων τα με χρωμα ποιε τοῖς Lλοις, τοῖς δε χρῆται i. κοινοις Πν καὶ ε Λακεδαίμονι τοῖς τε δάλοις χρωνται τοῖς ἀλληλων ως ἰδίοις, τι δ' Ἱπποις και κυσι καν δεηΘωσιν φοδι- ων ε τοῖς γροῖς κατὰ τῆ χώραν. φανε ρο τοι- νυν, τι βελτιον εἶναι με ἰδίας τὰς κτησεις, τηδε χρη τε ποιεῖν κοινάς. 'Oπως δε γίνωνται τοῖ- τοι, του νομοΘέτου του ερπον διον εστιν. Eτι δἐ 6. καὶ προ - δαῆν μυΘητον - διαφερε το νομί

ζειν ἴδιον τι - - - ου μάτην τῆν προ -υτὸν χη

φιλία ἔκαοπος αλλ εστ τοῦτο φυσικόν τὸ sφίλαυτον εἰναι εγεται δικαίως. Ου εστ δε τοῦτο φλε εαυτον, αλλὰ το μαλλον η δεῖ φιλεῖ καΘαπερ καὶ το φιλοχρηματον ἐπεὶ φιλουσι e

95쪽

πάντες ως εἰπεῖν καστον των τοιουτων Ἀλλα μην

καὶ το χανίσασει καὶ το βοηΘησαι φίλοις, ξε-7. νοις Ἀταίροις ἡδιστον ' ο γίνετα της κτήσεως δί- ας της. αυτ τε δη ἡ συμβαίνει τοῖς Ια εν ποιουσι τη πόλιν, καὶ προῖ τάτοις ἀναιρῆσι εργα δυοῖν αρεταῖν φανερως, σωφροσυνης με τὰ περὶ τὰς γυναῖκας εργο γἀ καλον ἀλλοτρίας, σης ἀπέχεσει δια σωφροσυνην ἐλευθεριότητος δε το περι τα κτήσεις ' τε ἀρ εσται φανερός ελευει-

ριος si ν με πράξει πήξιν ἐλευΘέριον δεμίαν

8. v τη- ei ει ὰω κτημάτων - της - λευ θεριότητος εργον στίν. υπρόσωπος μεν ἔν ἡ τοιαύτη νομοθεσία, χαὶ φιλα ,Θρωπος αν εἶναι δόξειεν ο γὰρ ἀκροωμενος ἀσμενος ποδέχεται, νομίζων σεσΘαι φιλια τιν Θαυμαστην πασι ποος

απαντας, ἀλλως τε καὶ ταν κατηγορη τις των νυν παρχοντων ε ταῖς πολιτείαις κακων, ω γι

νομένω δια τὰ μὴ κοινην εἶναι την σIαν- λέγω δὲ δίκας τε προς ἀλληλους περὶ συμβολαίων καὶ φευδομαρτυριων κρίσεις, καὶ πλουσιων κολακείας, ἄν δεν s. γίνεται δια την κοινωνησίαν, ἀλλ λ την μοχ- Θηρίαν. Ἐπεὶ καὶ - κοινὰ κεκτημενους καὶ χοινωνοῦντας πολλω διαφερομένους μαλλο ορωμεν τὰς χωρὶς τάς σέας εχοντας ἀλλα Θεω μεν ολί

λὰς συαβάλλοντες τους κεκτημενους δία τὰς τη- σεις. Eτι δε δίκαιον, μόνον λέγειν, σων στε-

96쪽

νσοντα κακων κοινωνησαντες ἀλλα καὶ σσων γα-

ων Φαίνεται εἶναι πάμπαν ἀδυνατος ο βίος. Αἴτιον δε - Σωκράτει της παρακρέσεως χρη νομίζειν τειν μοεσχνόκ ουσα ορΘi1U δετρον γαρ εἶναι ς- μίαν καὶ τὴν οἰκίαν καὶ την πόλιν, αλλ' ου παντως ἔστι μιν γ' in ἔσται προ ουσα πολις εστι δίς ἔσται μεν, πιυς δ ἔσα τοῦ μ πολ εἶναι ἔσται χείρων παλις 'n'ε κα εἴ τις την συμφωνίαν πα-

παιδειαν senui καὶ μίαν πω ν καὶ τον γε μέλλοντα ἄδειαν, γειν, και νομίζειτα λα ταύτης ἔσεσει την πολιν σπουδαίαν, τοπον τοῖς τρώτοις εσθαι διομουν, αλλα - τοχ Θεμ καὶ τῆ φιλοσοφία καὶ τοῖς νόμοις ωμεντα πεφ- - - σεις , Λακεδαιμοτι καὶ Κρήτη τοῖς συσσιτίοις -μΘέτης κοίνωσε Δεῖ δἰ μηδὲ τοῦτο αυτ mγνοεῖν, τι τὸ πρηεχειν τω πολλω χρόνω κοὐ ταῖς πολ λοῖς τεσιν, εὐοῖς κ αν ελαειν, εἰ ταλτα καλως εἶχε Παντα γαρ σχεδὸν εΘ1τω D. ἀλλα τα - ου συνηκτα, τοῖς δ' ου χρωνται - ωσκοντες. αλιστα αν γένοιτο φανερον, εἴ r. τε τοι . ωοὰ ποι την τοιαύτην πσλιτείαν κατασκευαζομεν ' ου γά ωνησεται μη κίζων αὐτακαὶ χωικων ποιησαι την πόλιν, τὰ μεν εις συγσίτια, τα ν εἰς φρατρέας καὶ φυλάς' πεκλλο συμβησεται νενομοΘετημενον, πλην μηθων

97쪽

της λης πολιτεια τίς σται τοι κοινωνουσιν.

πον κοινα παντα πάντων τι διοί σιν ἔτοι κεινων

ρήκασι τα γυμνασια και τῆν των πλων κτῆσιν. E δἐ καλ. περ ἐν ταῖς άλλαις πόλεσι, καὶ παρ εκείνοις σται τὰ τοιαυτα, τις ο τρόπος εσται τῆς κοινωνίας ἐν μια γὰρ πόλει δύο πόλεις αναγκαῖονύναι καὶ ταυτας πεναντίας αλλήλαις ποιεῖ γαρ

13. καὶ τὰ τεχνίτας και τὰ λλους πολιτας Ἐγκλήματα δἐ και δίκαι καὶ ὁσα ἀλλα ταις πολε- σιν π χειν φησὶ κακὰ παν θ' υπαρξει καὶ του- τιοῦις Κατοι λέγει o Σωκρατης, ως ου πολλων δεό- σονται νομίμων λα τὰ παιδειαν, οῖον στυνομικων

πολλις μονον τὴν παιδείαν οἱ φύλαξ ν. τι

98쪽

δε κυνίους ποιεῖ των κτημάτων τους νωτνους, ἀπο

φορὰν φέροντας Ἀλλα πολύ μαλλον εἰκος δαιχαλεπὰς καὶ φρονη-ων πλεχεις - τὰ παρ' ενι

ειλωτειοι καὶ πινεστεὼς καὶ δουλε ας Ἀλλὰ 14. --τα Ἀμοίως, εἴτε μὴ νυν γ' ουδεν διώρισται και περὶ τῶ ἐχομένων τις ἡ λτων τε πολιοι καὶ παλια, κοὐ νόμοι τίνες. min. χ' ευνῶν ραδιον, ἔτι το διαφέρον μικρον.

τεστιν Ἐπισφαλἐς δε καὶ τὰ ἄρχοντας κα- Θίστησιν o Σωκράτης - γὰρ ποιti k αυάρχοντας ' τοῦτο δε στάσεως αἴτιον γίνετα καὶ παρα τοῖς μηδὸν ἀξίωμα κεκτημένοις, γε mi παρα γε Θυμοειδέσι κοὐ πολεμικρὰ ἀνδράσιν 'ora δ' in σκουον αὐτω ποιεῖν τὸ - ἀρχοντας. φανερόν is γὰρ τε μεν ἀλλοις τε δ άλλοις μι- μικτα ταις φυχαῖ o παρα του χρυσος, αλκῶ τοῖς αυτοῖς Φησὶ δὲ - μεν εὐ λὶ νομένοις μίξαι χρυσον, τοι δ' ἀπυρον χαλκον σιδηρον - τεχνίταις μέλλουσι ἔσεσ- καὶ γε-

99쪽

16. ρροοχ υτ δε καὶ την ευδαιμονία ἀφαιρέμενο των φιλοίκων, λην ηδ δεῖν ευδαύμονα ποιεῖν mi πόλιν τὰ νομολτην. δύνατον δἰ εὐδαιμ- νῶν ἴλην, μη των πλείστων ε μη ἀπων μερων τινων, μόντων την ευδαιμονίω. Οὐ γὰρ τλα των, εὐδαιμονεῖν, mrε το ορτιον τουτο μεν γ' ενδεχεται ολ υπαρχειν των δε με νμηδετερω το δ ευδαιμονεῖν λίνατον Ἀλλαμ ει ι φύλακες, εὐδαίμονες, τίνες τεροι u erati scis τεχνῶτα καὶ το πληΘας το των ναύσων υ μεν ἔν πολιτεία περὶ si ὀ Σωκράmae' εχηκε, ταύτας τε τας ἀπορίας και τουτων,

Σχοον δε παραπλησίως καὶ πεοὶ τους νόμους ἔχει τους στερον γραφεντας διο καὶ περὶ της μταυΘα πολιτείας επισχεψασθαι μικα βέλτιγ' καὶ γαρ ἐν τῆ πολιτ α πε- λέγων παμπαν διώ-e κε o Σωκράτης, περί τε γναικων καὶ τέκνων κοινωνίας πως χει δεῖ, καὶ περὶ κτήσεως, καιτης πολιτείας την τάξιν λαιρεῖται γαρ μέρη το πληΘος των οἰκουντων το μεν εις τὰς γε- ο ρ νους τ υ προπολεμῶν αερος, τρίτον δ' εὐτάτων το βουλευόμενον καὶ κύριον της πόλεως. Περὶ δε των ωργων καὶ των τεχνιτων, ποτερον

100쪽

κυρις-των κτημάτων του γωρ γλ άπο- φονῶν φέροντας Ἀλλα πολ μαλλον εἰκος εἶναι χαλεπῆς και φρονημάτων πλήρεις, τὰς παρ ἐνί-

σι ειλωτείας και πενεστέας και δουλειας 'A λα , γαρ εστ αναγκαῖα ταχ ομοίως, ε τε η νυν γουδέν λώρισται και περὶ τωνδεχομένων τις η τά- τω τε πολιτεία, καὶ παιδεία, και νομοι τίνες.

Eiri δ' ἔ F εὐρεῖν ράδιον, τε το διαφέρον μικξον,το ποιάς τινας εἶναι τάτους προς το σωζεσΘαι τηντων φυλάκων κοινωνίαν. Ἀλλα μην , δε μεν

γυνα7κας ποιησε κοινὰς τἀ δε κτησεις ἰδίας κανε κοιναὶ αἱ κτησεις καὶ αἱ των γεωργων γυναῖκες, τίς οἰκονομησει. ωςπερ τα επὶ των ἀγρων οἱ ἄνδρες αὐτων Ἀτοπον δἰ καὶ το εκ των η φων ποιεῖ- 5 σΘαι τη παραβολην, τι δε τα αυτ επιτηδεύειν

τὰς γυναῖκας τοῖς ἀνδράσιν, οἶς οικονομίας δε μετεστιν. Ἐπισφαλες δε καν τὰς ἄρχοντασως κα&στησιν ο Σωκράτης ἀεὶ γαρ ποιεῖ τους αυτω ἄρχοντας τουτο δε στάσεως Διτιον ινεται καὶ παρ τοῖς μηδεν αξίωμα κεκτημένοw, που γε δῆπαρά γε Θυμοειδεσι καὶ πολεμικοῖς ἀνδράσιν. τιδ αναγκαῖον αὐτω ποιεῖν τὰς αυτὰς ἄρχοντας, φανερόν ου γὰρ τε με δελοις, τὸ δυλλοις -- μικται ταῖς ψυχαῖς ο παρὰ τοῦ Θεου χρυσος, αλλ' αεὶ τοῖς αὐτοῖς. Φησὶ δε τοῖς μεν οὐ γινομένοις μίξαι χρυσον, τοῖς δ' ἄργυρον, χαλκον δε καὶ σίδηρον τρῖς τεχνίταις μουλλουσιν σεμαι και -