Dionysi Halicarnasensis Antiquitatum Romanarum quae supersunt

발행: 1860년

분량: 376페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

κGι ου πάνυ ευτυχεῖς, ἀστε δι' οἰωνοὐ λαμβάνουσαι τὰς εκείνων συμφορὰς αἱ λοιπαι παρθένοι μένουσι παρὰ τn θεω μεχρι θανάτου, τότε δε εἰς τον της ἐκλιπουσης ἀριθμὸν ετέρα πάλιν υπὸ των ιεροταν- των ἀποδείκνυται. τιμαὶ δε αυταῖς αποδέδονται παρὰ 1της πόλεως πολλαὶ και καλαι, δι ἶς ουτε παίδωναυταῖς εστι πόθος ουτε γάμων, τιμωριαι τε επὶ τοῖς άμαρτανομένοις κεινται μεγάλαι, ών ἐξετασταί τε και κολασταὶ κατὰ νόμον εἰσιν οἱ ἱεροφάνται, τὰς μεν ἄλλο τι των ἐλαττόνων ἀμαρτανουσας ράβδοις Τομαστιγουντες, τὰς δε φθαρείσας αἰσχίστω τε καὶ ἐλεεινοτάτω παραδιδόντες θανάτω. ζῶσαι γὰρ ετιπομπευουσιν ἐπι κλίνης φερόμεναι την ἀποδεδειγμενην τοῖς νεκροῖς εκφορὰν, . ἀνακλαιομένων αυτὰς καὶ προπεμπόντων φίλων τε καὶ συγγενῶν, κομισθεῖσαι Ili μέχρι της Κολλίνης πύλης, εντὸς του τείχους εἰς σηκὸν υπὸ γης κατεσκευασμένον ἄμα τοῖς ἐνταφίοις κόσμοις τίθενται και ουτ ἐπιστηματος ουτ' ἐναγισμῶν Ουτε ἄλλου των νομίμων ουδενὸς τυγχάνουσι. πολλὰ μεν ουν και ἄλλα δοκεῖ μηνύματα εἶναι της 20ουχ ὁσίως υπηρετούσης τοῖς ἱεροῖς, μάλιστα δε ησβέσις του πυρὸς, ην υπερ ἀπαντα τὰ δεινὰ Ῥω - μαῖοι δεδοίκασιν ἀφανισμου της πόλεως σημεῖον υπο- λαμβάνοντες, ἀφ' ης ποτ ῶν αἰτίας γένηται, καὶ πολλαῖς αυτὸ θεραπείαις ἐξιλασκόμενοι κατάγουσι 2b πάλιν εις τὸ ιερόν' υπερ ῶν κατὰ τον οἰκεῖον και

ρὸν ἐρῶ.

252쪽

ἀσκοῶσι φιλοσοφίας, εἰ δη και φιλοσοφίας αὐτὰς δεῖ καλεῖν, ἀπάσας διασύροντες τὰς επιφανείας των θεῶν τὰς παρ' 'Ελλησιν η βαρβάροις γενομένας κοὶ ταύτας εἰς γέλωτα πολὐν ἄξουσι τὰς iστορίας ἀλα 5 νείαις ἀνθρωπίναις αυτὰς ἀνατιθέντες, ώς ουδενὶ θεῶν μέλον ανθρώπων ουδενός. ὁσοι δ' ουκ ἀπολυουσι της ανθρωπινης ἐπιμελείας τους θεοὐς, ἀλλοκαι τοῖς ἀγαθοῖς ευμενεῖς εἶναι νομίζουσι καὶ τοῖς κακοῖς δυσμενεῖς, διὰ πολλης ἐληλυθότες ιστορίας

10 οὐδὲ ταύτας υποληψονται τὰς επιφανειας εἶναι απίστους. λέγεται δη ποτε τοὐ πυρὸς ἐκλιπόντος διολιγωρίαν τινὰ της τότε αυτὸ φυλαττούσης Αἰμιλίας ἐτέρα παρθένω των νεωστὶ κατειλεγμένων και ἄρτι μανθανουσῶν παραδούσης την επιμέλειαν ταραχῆ15 πολλη γενέσθαι κατὰ την πόλιν ὀλην και ζητησις υπὸ των ἱεροφαντων, μη τι μίασμα περὶ τὸ πυρ της ιερείας ἐτυγχανε γεγονός ' ἔνθα δη φασι την Αἰμιλίαν ἀναίτιον μεν οὐσαν, ἀπορουμένην δ' ἐπὶ τωουαβεβηκότι παρόντων των ἱερέων καὶ των ἄλλων 20 παρθένων τὰς χεῖρας ἐπὶ τον βωμὸν ἐκτείνασαν ἐἰπεῖν ' Εστία της Pωμαίων πόλεως φύλαξ, εἰ μεν ὁσίως καὶ δικαίως ἐπιτετέλεκά σοι τὰ ιερὰ χρόνον ὀλώγω δέοντα τριακονταετοὐς καὶ ψυχην ἔχουσα καθαρὰν και σῶμα αγνὸν, ἐπιφάνηθί μοι και βοήθησον ab και μη περιωρς την σεαυτης ιέρειαν τον οἴκτιστον μόρον ἀποθανοῶσαν ' εἰ δε ἀνόσιόν τι πέπρακταί μοι ταῖς ἐμαῖς τιμωρίαις τὸ της πόλεως ἄγος ἀφάγνισον. ταυτ εἰποῶσαν και περιρρήξασαν απὸ της καρπασίνης ἐσθῆτος, ην ετυχεν ἐνδεδυκυῖα, βαλεῖν τον 30 τελαμῶνα επι τον βωμὸν μετὰ την ευχην λέγουσι κο εκ της κατεψυγμένης προ πολλοs καὶ οὐδένα φυλατ-τ0ύσης σπινθηρα τέφρας ἀναλάμψαι φλόγα πολλην M

253쪽

B197 διὰ τῆς καρπάσου, ἄστε μηδεν ἔτι δεῆσαι τῖ πόλειμητε ἀγνισμῶν μητε νέου πυρός. I XVIIII. ρτι δε τούτου θαυμασιώτερόν ἐστι καὶ μυθω μὰλλον ἐοικὸς ο μελλω λέγειν. κατηγορησαι τινά φασιν αδίκως μιας των παρθένων των ιερῶν G κκιας ἔνομα, ἀφανισμὸν μεν πυρὸς Ουκ εχοντα προφέρειν, ἄλλας δε τινας ἐξ εἰκότων τεκμηρίων καὶ μα9τυριῶν αποδείξεις φέροντα Ουκ αληθεις ' κελευ- σθεῖσαν δ' ἀπολογεῖσθαι την παρθένον τουτο μόνον εἰπεῖν, ὁτι τοῖς ἔργοις ἀπολύσεται τὰς διαβο- 10λάς' ταυτα δ' εἰποῶσαν και την θεὸν ἐπικαλεσα- μενην ηγεμόνα της οδοs γενέσθαι προάγειν ἐπὶ τον πβεριν ἐπιτρεψάντων μὲν αυτῆ τῶν ἱεροφαντῶν, του 3 κατὰ την πόλιν ἄχλου συμπροπέμποντος

γενομένην δε του ποταμοs πλησίον το παροιμιαζό- 15μενον εν τοις πρώτοις τῶν αδυνάτων τόλμημα υπομειναι, ἀρυσαμένην εκ του ποταμοs κενῶ 1οσκίνω καὶ μέχρι της αγορῆς ἐνέγκασαν παρὰ τους πόδας ri τῶν ιεροφαντῶν ἐξερῶσαι το υδωρ. και μετὰ ταὐτά φασι τον κατηγορον αυτῆς πολλης ζητήσεως γενομέ- 20νης μήτε ζῶντα ευρεθῆναι μήτε νεκρόν. ἀλλ' υπερμεν τῶν επιφανειῶν τῆς θεὰς εχων ἔτι πολλὰ λέγειν και ἄλλα ταῶτα ικανὰ εἰρῆσθαι νομίζω.

LXX. Ἐκτη δὲ μοῖρα τῆς περι τὰ θεῖα νομοθεσίας ὴν ἡ προςνεμηθεῖσα τοῖς καλουμένοις υπὸ 25 Pωμαίων σαλίοις, ους αυτὸς ὁ Νόμας απέδειξεν ἐκ

τῶν πατρικίων δώδεκα τους ευπρεπεστατους ἐπιλεξάμενος νέους, ύν ἐν Παλατίω κεῖται τὰ ἱερὰ καὶ

αυτοὶ καλοῶνται Παλατῖνοι. οἱ μεν γὰρ 'Aγωναλεῖς, υπὸ δέ τινων Κολλῖνοι καλούμενοι σάλιοι, ών το ιε- 30ροφυλάκιόν ἐστιν ἐπὶ τοὐ Κολλίνου λόφου, μετὰ Νόμαν ἀπεδείχθησαν υπὸ βασιλέως 'οστιλίου κατ

254쪽

ευχην, ην ἐν τω προς Σαβίνους ευξατο πολεμω. 0υτοι πάντες οἱ σάλιοι χορευταί τινές εἰσι καὶ πινηταὶ Mτων ἐνοπλων θεῶν. εορτη δ' αυτῶν ἐστι περὶ ταΠαναθήναια ἐν τω καλουμένω Μαρτίω μηνὶ δημο-5 τελης ἐπὶ πολλὰς ημέρας αγομενη, ἐν αἷς διὰ της πόλεως ἄγουσι τοὐς χοροὐς εῖς τε την αγορὰν και το πιτώλιον και πολλοὐς ἄλλους ἰδιους τε και δημοσίους τόπους, χιτῶνας ποικίλους χαλκαῖς μίτραις κατεζωσμένοι καὶ τηβέννας ἐμπεπορπημένοι 10 περιπορφύρους φοινικοπαρύφους, ας καλοίσι τρα

βέας ἔστι δ' ἐπιχώριος αυτη Ῥωμαίοις ἐσθὴς εν

τοῖς πάνυ τιμιπι καὶ τὰς καλουμένας ἀπίκας ἐπικείμενοι ταῖς κεφαλαῖς, πίλους υψηλοῖς εἰς σχημg. συναγομενους κωνοειδες, ας Ἐλληνες προσαγορεv-15 ουσι κυρβασίας. παρέζωσται δ' ἔκαστος αυτῶν ξί-

ος καὶ τρ μεν δεξια χειρὶ λόγχην η ράβδον η τι in τοιοὐθ'. ἔτερον κρατεῖ, τη δ' εὐωνύμω κατέχει πέλτην Θρακίαν ' η δ' ἐστὶ ρομβοειδεῖ θυρεῶ στενωτέρας ἔχοντι τὰς λαγόνας ἐμφερης, οῖας λέγονται φε 20 ρειν οι τὰ Κουρητων παρ' Ἐλλησιν ἐπιτελοῶντες ιερά. καί εἰσιν οι σάλιοι κατὰ γοῶν την ἐμην γνῶ σιν Ἐλληνικῶ μεθερμηνευθέντες ὀνόματι Κούρητες, ἡφ' ημῶν μεν ἐπὶ της ηλικίας οἴτως ἁνομασμέν0, παρὰ τοὐς κούρους, υπὸ Ῥωμαίων ἐπὶ της συν- 25 τόνου κινησεως. τὸ γὰρ ἐξάλλεσθαί τε και πηδαν σαλῖρε ὐπ' αυτῶν λέγεται. απὸ δε της αυτης αἰτίος και τοὐς ἄλλους πάντας ὀρχηστὰς, ἐπει καν τουτ0ις πολὐ τὸ ἄλμα καὶ σκίρτημα ἔνεστι, παράγοντες απὸ τῶν σαλίων τοὐνομα σαλτάτωρας καλοῶσιν. εἰ 30 δε ὀρθῶς ἡπείληφα ταύτην αὐτοῖς την προσηγορίαν ἀποδιδοὐς ἐκ τῶν γιγνομένων ὐπ' αυτῶν ὁ βουλόμενος συμβαλεῖ. κινοsνται γὰρ προς αὐλὸν ἐν ρυθμ'

255쪽

τὰς ἐνοπλίους κινησεις το ὲ μεν ὁμοs, το ὲ δεπαραλλὰξ, καὶ πατρίους τινὰς ἴμνους αδουσιν ἄματαῖς χορείαις. χορείαν δὲ καὶ κίνησιν ἐνοπλων καὶ τον ἐν ταῖς ἀσπίσιν ἀποτελούμενον υπὸ των ἐγχειριδίων ψόφον, εἴ τι δει τοῖς αρχαίοις τεκμηριοῶσθαι ολόγοις, Κουρητες ησαν οι πρῶτοι καταστησάμενοι. τον δε περὶ αυτῶν μυθον ουδεν δέομαι προς εἰδότας ολίγου δεῖν πάντας γράφειν. . XXI. Ἐν δε ταῖς πέλταις, ας οἶ τε σάλιοι φο- ροῶσι καὶ ας ἡπηρέται τινες αυτῶν ηρτημένας απὸ 10 κανόνων κομίζουσι, πολλαῖς πάνυ οἴσαις μίαν εἶναι λέγουσι διοπετη, ευρεθῆναι δ' αυτην φασιν ἐν τοῖς

βασιλείοις τοὐ Νόμα, μηδενὸς ἀνθρώπων εἰσενέγκαντος μηδ' ἐγνωσμενου πρότερον ἐν Λαλοῖς τοι-0υτου σχηματος, ἐξ ων ἀμφοτέρων ὁπολαβεῖν ' - 15 μαίους θεόπεμπτον εἶναι το ὁπλον. βουληθέντα δετον Νόμαν τιμῆσθαί τε αυτὸ φερόμενον υπὸ τῶν si κρατίστων νέων ἐν ιεραῖς ημέραις ἀνὰ την πόλιν καὶ θυσιῶν ἐπετείων τυγχάνειν, δεδοικότα ἐπιβουλάς τε τὰς απ' ἐχθρῶν καὶ ἀφανισμὸν αυτοὐ κλο- 20

παῖον οπλα λεγουσι πολλα κατασκευασασθαι τω διο

πετεῖ παραπλησια, Μαμορίου τινὸς δημιουργοὐ τοἰργον ἀναδεξαμένου, ἄστε ἄσημον γενέσθαι και δυσδιάγνωστον τοῖς μέλλουσιν ἐπιβουλεύειν την τos θεοπεμπτου φύσιν διὰ την ἀπαράλλακτον τῶν ἀν- 25θρωπείων ἔργων ομοιότητα. ἐπιχώριον δε Ῥωμαίοις και πάνυ τίμιον ὁ κουρητισμὸς, ως ἐκ πολλῶν μεν

καὶ ἄλλων ἐγὼ συμβάλλομαι, μάλιστα δ' ἐκ τῶν περὶ

τὰς πομπὰς τάς τε ἐν ἱπποδρόμω και τὰς ἐν τοῖς θεάτροις γινομένας ' ἐν άπάσαις γὰρ αὐταῖς πρόση- 30βοι κόροι χιτωνίσκους ἐνδεδυκότες ἐκπρεπεῖς κράνη καὶ ξίφη καὶ πάρμας ἔχοντες στοιχηδὸν πορεύονται,

256쪽

καί εἰσιν ούτοι τῆς πομπῆς ηγεμόνες καλουμενοι lπρος αυτῶν ἐπὶ τῆς παιδιὰς τῆς υπὸ Λυδῶν ἐξευρῆσθαι δοκούσης λυδίωνες, εἰκόνες ἐμοὶ δοκεἶ lτων σαλίων ' ἐπεὶ των γε Κουρητικῶν ουδεν ἄσπερ 5 οἱ σάλιοι δρῶσιν οἴτ' εν υμνοις οὐτ' ἐν ὀρχήσει. lχρῆν δε τούτους ἐλευθέρους τε εἶναι και αὐθιγενεῖς

καὶ αμφιθαλεῖς, οἱ δ' εἰσὶν εξ ὁποιαςδήποτε τύχης, lτι γὰρ δεῖ τα πλείω περὶ αυτῶν γράπειν;

LXXII. N δ' ἐβδομη μοῖρα τῆς ἱερῆς νομοθε-l

10 σως τῶ συστήματι προσετέθη τῶν καλουμενων φετιαλίων. οἶτοι δ' αν εἴησαν κατὰ την Ἐλληνικροκαλούμενοι διάλεκτον εἰρηνοδίκαι. εἰσὶ δ' ἐκ τῶν lἀρίστων οἴκων ἄνδρες ἐπίλεκτοι διὰ παντὸς ἱερώμε- νοι του βίου, Νόμα του βασιλέως πρώτου καὶ τοὐτο15 Ῥωμαίοις το ἱερὸν ἀρχεῖον καταστησαμένου ' εἰ μέντοι παρὰ τῶν καλουμενων Αἰκικλῶν το παράδειγμα

ἔλαβεν ἄσπερ οἰονταί τινες, ῆ παρὰ τῆς 'Αρδεατῶν πόλεως ώς γράφει Γέλλιος οὐκ ἔχω λέγειν, απόχρη δέ μοι τοσοsτο μόνον εἰπεῖν, ὁτι προ τῆς Νόμα

20 αρχῆς οὐπω το τῶν εἰρηνοδικῶν σύστημα παρὰ Ρω- aμαίοις ήν. κατεστήσατο δ' αυτὸ Νόμας ὀτε Φιδηνάταις ἔμελλε πολεμεῖν ληστείας καὶ καταδρομὰς τῆς χώρας αυτοὐ ποιησαμένοις, εἰ βούλοιντο συμβῆναι δίχα πολέμου προς αὐτὸν, ὁπερ εἰς ανάγκην κατα 25 στάντες ἐποίησαν. οχμαι δ' ἐπειδήπερ οὐκ ἔστιν ἐπιχώριον Ελλησι το περὶ τοὐς εἰρηνοδίκας ἀρχεῖον ' ἀναγκαῖον εἶναί μοι πόσων καὶ πηλίκων ἐστὶ πραγμάτων κύριον διελθεῖν, ἶνα τοῖς ἀγνοοὐσι την Pωμαίων εὐσέβειαν, ἐν οἱ τότε ἄνδρες ἐπετήδευον, μη παρά 30 δοξον ειναι φανῆ το πάντας αὐτοῖς το κάλλιστον λαβεῖν τοὐς πολέμους τέλος. απάντων γὰρ αὐτῶν τῆς αρχὰς καὶ τὰς ὁποθέσεις εὐσεβεστάτας φανήσ0ντοι

257쪽

ποιησάμενοι καὶ διὰ τοὐτο μάλιστα τους θεοὐς ἐσχηκότες ἐν τοῖς κινδύνοις ευμενεῖς. ἄπαντα μὲν ουνῖσα ἀνάκειται τούτοις τοῖς εἰρηνοδίκαις ἐπελθεῖν διὰ πλῆθος οὐ ράδιον, κεφαλαιώδει δ' υπογραφῆ δηλῶσαι τοιάδ' ἐστι' φυλάττειν ἶνα μηδένα ' μαῖοι 5l πόλεμον ἐξενέγκωσι κατὰ μηδεμιῆς ἐνσπόνδου πόλεως αδικον, ἀρξάντων δε παρασπονδεῖν εἰς αυ- τοὐς ετέρων πρεσβεύεσθαί τε καὶ τα δίκαια πρῶτον

αἰτεῖν λόγω, ἐὰν δε μὴ πείθωνται τοῖς ἀξιουμένοις,

τότ ἐπικυροὐν τον πόλεμον. ομοίως δε καν αδικεῖ- 10σθαί τινες ὐπο Pωμαίων ἔνσπονδοι λέγοντες τα δίκαια αἰτῶσι, τούτους διαγινώσκειν τοὐς ἄνδρας εἴ τι πεπόνθασιν ἔκσπονδον καὶ ἐαν δόξωσι τα πρ0σήκοντα ἐγκαλεῖν τοὐς ενόχους ταῖς αἰτίαις συλλαβόντας ἐκδοτους τοῖς ἀδικηθεισι παραδιδόναι τα τε 15 περὶ τοὐς πρεσβευτὰς αδικήματα δικάζειν και ταπερὶ τὰς συνθήκας ὁσια φυλάττειν εἰρήνην τε ποιεῖσθαι και γεγενημένην, ἐαν μὴ κατὰ τοὐς ιεροὐς δόξI πεπρῆχθαι νόμους, ἀκυρουν καὶ τὰς των στρατηγῶν παρανομίας, ὁσαι περί τε ὁρκους καὶ 20 σπονδὰς ἐπιτελοῶνται, διαγινώσκοντας ἀφοσιοὐ- σθαι, περὶ ων κατὰ τοὐς οἰκείους καιροῖς ποιήσομαι τον λόγον. τὰ δε περὶ τὰς ἐπικηρυκείας υπ'αυτῶν γινόμενα, ὀτε την δόξασαν ἀδικεῖν πόλιν αἰτοῖεν δίκας ἄξιον γὰρ μηδε ταυτ ἀγνοεῖν κατὰ 2bu πολλὴν φροντίδα τῶν οσίων καὶ δικαίων γινόμενα τοιαῶτα παρέλαβον' εις μεν ἐκ τῶν εἰρηνοδικῶν, ονοι λοιποὶ προχειρίσαιντο, κεκοσμημένος ἐσθῆτι καὶφ0ρήμασιν ιεροῖς, ῖνα διάδηλος η παρὰ τοὐς ἄλλους,

εἰς την τῶν αδικούντων παρεγίνετο πόλιν' ἐπιστὰς 30

τοῖς ὁρίοις τόν τε Λία καὶ τοὐς ἄλλους ἐπεκα λεῖτο θεοὐς μαρτυρόμενος ὁτι δίκας αἰτῶν ῆκει περὶ

258쪽

5101520

202 Bτῆς ' μαίων πόλεως ' ἔπειτα ομόσας οτι προς αδι- κοῶσαν ερχεται πόλιν και ἀρὰς τὰς μεγίστας εἰ ψευδοιτο ἐπαρασάμενος ἐαυτῶ τε και τρ μύ, τότἐντος ξει των ορων' ἔπειτα οτω πρώτω περιτύχοι τοὐτον ἐπιμαρτυράμενος, εἴτε των αγροίκων εἴτε των πολιτικῶν εἴη, και τὰς αυτὰς προσθεὶς ἀρας προς την πόλιν ωχετο κατα πρὶν εἰς την πόλιν παρελθεῖν τον πυλωρον η τον πρῶτον ἀπαντήσαντα εν ταῖς πύλαις τον αυτον τρόπον ἐπιμαρτυράμενος εἰς την αγορὰν προίει ' ἐκεῖ δε καταστὰς τοῖς εν τελειπερὶ ων ηκοι διελέγετο πανταχῆ τούς τε ορκους καιτὰς ἀρὰς προστιθείς. εἰ μὲν ουν υπέχοιεν τὰς δίκας παραδιδόντες τοὐς ἐν ταῖς αἰτίαις, ἀπίει τοὐς ἄνδρας ἀπάγων φίλος τε ἡδη γεγονὼς και παρὰ φίλων' εἰ δε χρόνον ε)ς βουλην αἰτήσαιντο δεκα δι- δη δοὐς ημερας παρεγίνετο πάλιν και μεχρι τρίτης αἰτήσεως ἀνεδέχετο. διελθουσῶν δε τῶν τριάκοντα ημερῶν, εἰ μη παρεῖχεν αὐτῶ τὰ δίκαια η πόλις, ἐπικαλεσάμενος τούς τε Ουρανίους και καταχθονίους θεοὐς ἀπήει, τοσοsτο μόνον εἰπὼν οτι βουλεύσεται περὶ αυτῶν η ' μαίων πόλις εφ' ησυχίας. καὶ μετὰ τοὐτο ἀπεφαινεν εἰς την βουλην ἄμα τοῖς ἄλλοις εἰρηνοδίκαις παραγενόμενος οτι πεπρακται παναὐτοῖς οσον ην οσιον εκ τῶν ἱερῶν νόμων και εἰ βούλοιντο ψηφίζεσθαι πόλεμον ούδεν ἔσται το κω- λῶσον ἀπο θεῶν. εἰ δε τι μη γενοιτο τούτων ουτεη βουλη κυρία ην ἐπιψηφίσασθαι πόλεμον οἴτε οδῆμος. περὶ μεν ουν τῶν εἰρηνοδικῶν τοσαὐτα παρε λάβομεν. L XXIII. Tελευταῖος δ' ὴν τῆς Νόμα διατάξεως μερισμος ὐπὲρ τῶν ἱερῶν, ων ἔλαχον οι την μεγίστην παρὰ μαίοις ἱερατείαν και ἐξουσίαν ἔχοντες. ουτοι

259쪽

κατὰ μεν την αυτῶν διάλεκτον ἐφ' ενὸς των εργων o πράττουσιν ἐπισκευάζοντες την ξυλίνην γεφυραν I ποντίφικες προσαγορεύονται, εἰσὶ-των μεγίστων πὐαγμάτων κύριοι. και γὰρ δικάζουσιν οἴτοι τὰς ιερὰς δίκας απάσας ἰδιώταις τε και ἄρχουσι και λει- bτουργοῖς θεῶν και νομοθετοίσιν Oσα των ιερῶν

ἄγραφα ὁντα και ἀνέθιστα, κρίνοντες ἀ ἀν ἐπιτηδεια τυγχάνειν αὐτοις φανείη νόμων τε και ἐθισμῶν τάς τε ἀρχὰς απάσας, ὁσαις θυσία τις η θεραπεία θεῶν ἀνάκειται, και τοὐς ιερεις ἄπαντας ἐξετάζουσιν 10 υπηρετας τε αυτῶν καὶ λειτουργοὐς, οὶς χρῶνται προς τὰ ἱερὰ, οἶτοι φυλάττουσι μηδένα ἐξαμαρτάνειν κεὐι τοῖς ιεροὐς νόμους ' τοῖς τε ἰδιώταις ὁπόσοι μηῖσασι τοὐς περὶ τὰ θεῖα η δαιμόνια σεβασμοὐς, ἐξηγηταὶ γίνονται καὶ προφηται ' καὶ εἴ τινας αἴσθοιντο 15 μὴ πειθομενους ταῖς επιταγαῖς αυτῶν, ζημιοῶσι προς εκαστον χρημα ὁρῶντες εἰσί τε ἀνυπεύθυνοι πάσης

δίκης τε καὶ ζημίας ουτε βουλn λόγον ἀποδιδόντες

Ουτε δημω. περι οὐν τῶν ιερέων Aστε εἰ βούλε i5 ταί τις αὐτοὐς ιεροδιδασκάλους καλεῖν εἴτε ιερο- 20 νόμους εἴτε ιεροφύλακας εἴτε, ώς ημεῖς ἀξιοῶμεν, ἱεροφάντας, οὐχ ὁμαρτησεται τοs αληθ0sς. ἐκλιπόντος δέ τινος αυτῶν τον βίον ετερος εις τον εκείνου καθίσταται τόπον οὐχ υπὸ τοὐ δημου αἱρεθεις, ἀλλ' ὐπ' αυτῶν ἔκείνων, ος ῖν ἐπιτηδειότατος ειναι 2bδοκsi τῶν πολιτῶν ' παραλαμβάνει δὲ την ἱερατείαν

ὁ δοκιμασθεὶς, ἐὰν εὐόρνιθες αὐτῶ τύχωσιν οἰωνοὶ γενόμενοι. τὰ μὲν δη περι το θεῖον νομοθετηθέντα υπὸ τοs Νόμα και διαιρεθέντα κατὰ τὰς συμμορίας τῶν ιερῶν, ἐξ ἄν εὐσεβεστέραν συνέβη γενέσθαι την 30 πόλιν, προς τοῖς ἄλλοις ἐλάττοσι τὰ μέγιστα καὶ φανερώτατα ταsτ ην.

260쪽

ἀγαγόντα τον ἐκάστου βίον καὶ εἰς ἐπιθυμίαν καταστησαντα της φυλαττούσης ἐν Ο μονοία την πόλιν δικαιοσύνης πλεῖστα οσα, τα μὲν ἐγγράφοις περιλη-5 φθέντα νόμοις, τὰ δ' ἔξω γραφης εἰς ἐπιτηδευσεις. ἀχθέντα και συνασκησεις χρονιους' ὐπερ ων ἀπάν- lτων μὲν π0λὐ δν ἔργον εἴη λέγειν, ἀρκέσει δε δύο uτὰ μεγίστης μνήμης τυχοντα τεκμηρια και των ἄλ- λων γενέσθαι ' της μεν αὐταρκείας και τοὐ μηδένα 10 των ἀλλοτρίων ἐπιθυμεῖν η περὶ τοὐς οριγοὐς των κτησεων νομοθεσία. κελεύσας γὰρ εκάστω περιγρά- ψαι την εαυτοs κτῆσιν καὶ στῆσαι λίθους ἐπι τοῖς lοροις ιεροὐς απέδειξεν ορίου Λιὸς τοὐς λίθους, καὶ lθυσίας ἔταξεν αυτοις ἐπιτελεῖν ἄπαντας ημέρα τακτῆ l15 καθ' ἔκαστον ἐνιαυτὸν ἐπὶ τον τόπον συνερχομένους, nεορτην ἐν τοῖς πάνυ τιμίαν καὶ την των ορίων θεῶν καταστησαμενος. ταύτην Pωμαῖοι Tερμινάλια καλοὐ- σιν ἐπὶ των τερμόνων και τοὐς ορους αυτοὐς ενὸς

αλλαγν γράμματος παρὰ την ημετέραν διάλεκτον ἐκ- 20 φέρ0ντες τέρμινας προσαγορεύουσιν. εἰ δέ τις ἀφανίσειεν η μεταθείη τοὐς δρους ιερὸν ἐνομοθέτησεν 30

εἶναι τοὐ θεos τον τούτων τι διαπραξάμενον, ῖνα τῶ βουλομένω κτείνειν αυτὀν ως ἱερόσυλον ἡ τε ασφάλεια καὶ το καθαρω μιάσματος εἶναι προσῆ. τοὐτο25 δ' οὐκ ἐπὶ των ἰδιωτικῶν κατεστήσατο μόνον κτη- σεων το δίκαιον, αλλὰ και ἐπὶ των δημοσίων, οροις

κἀκείνας περιλαβὼν, ἶνα καὶ την ' μαίων γην ἀποτης ἀστυγείτονος ὁριοι διαιρῶσι θεοὶ καὶ την κοινην ἀπο της ἰδίας. τούτου μέχρι των καθ' ημῆς χρόνων 30 φυλάττουσι Ῥωμαῖοι fτοὐ χρόνουJ μνημεῖα της ὁσίας αὐτῆς ἔνεκα. θεούς τε γὰρ ηγοῶνται τοὐς τέρμονας καὶ θύουσιν αὐτοῖς ὁσέτη των μεν ἐμψυχων οὐδὲν

SEARCH

MENU NAVIGATION