Babrii Fabellae iambicae 123 a minoide mena in monte Atho nuper repertae ex recensione I. Fr. Boissonadii

41쪽

BADRII FAB. 48. 49.2su ὀμοφρονῆτε πάντες, Ουδ' αν εἷς υμῶς. βλάψαι δυναιτο, καν μέγιστον ἰσχυη'uὴν δ' ἄλλος ἄλλου χωρὶς ἡτε την γνώμην, , πείσεσθ' εκαστος ταυτὰ τy μια ἐάβδω .u15 Φιλαδελφία μέγ' ἀγαθόν ἐστιν ἀνθρώποις,

η και ταπεινους οντας ηρεν εἰς υψος.

V μῶθος ημῆς ἐκδιδάσκει ὁσον τb τῆς ὁμονοίας κα- λιν καὶ τί πάλιν το ἐπιζήμιον τοῖς μηδαμῶς ταύτην

κεκτημένοις.

λίθων δ' υπ αὐτω σωρος ην. κυων τούτω εἶπε προσελθών ' u Xαiρε πρῶτον, Ἐρμεία ἡ επειτ' ἀλειψαι βουλομαί σε μηδ' ουτω5 uθεον παρελθε ἶιν, και θειν παλαιστρίτην. uo δ' εἶπεν u ην μὴ τοὐτό μοι 'πιλιχμήσης,,τoυλαιον ἐλθῶν μηδέ μοι προσουρήσης, n χάριν εἴσομαί σοι και πλέον με μὴ τίμα.

τι τοῖς κακοις άρκει τίως, ο9κ ἄλλως πως δυνα - μένοις δρῶσαι τὰ βελτίω, καν των συνήθων αυτῶν αίτιων αὐγῆσαι.

42쪽

εδοξ' ἀκούειν n Oἔτος, ουκ ἐγερθήσης is μή σου πεσόντος αἰτίη παρ' ἀνθρώποις 5 u θῶ λέγωμαι και κακην λάβω φήμην.n ἐμοι γὰρ ἐγκαλουσι πάντα συλλήβδην, ἡ ὁσ' ῖν παρ' αυτου δυστυχῆ τις ἰ πίπτy. α

''Eλεγχος των ε μαρμένην δοξαζόντων και ανάγκητα τῆς ημῶν ἐξουσίας υποβαλλόντων και μη τω αυτεξουσIω εἰς δέον κεχρημένων.

δρυτόμον δ' ἰδουσα n Προς θεῶν σε σωτήρων, n κρύψον με ταύταις, αἷς ἔκοψας, αἰγείροις 5 n και τω κυνηγῶu φησί n μή με μηνίσης. ud δ' οὐ προδώσειν ωμνυ', ὴ δ' ἀπεκρύφθη. ῆλθεν κυνηγος καὶ τον ἄνδρ' ἐπηρώτα, μη τῆδ' ἀλώπηξ καταδέδυκεν ῆ φεύγει.n Ουκ εiδονμ, εἶπε ' τω δε δακτυλω νεύων 10 τον τόπον ἐδείκνυ' ου πανουργος ἐκρύφθη ὁ δ' οὐκ ἐπισχών, τω λόγω δε πιστευσας, παρῆλθε. θερμοὐ δ' ἐκφυγουσα κινδύνου κερδῶ παχείας ἐξέκυπτεν αἰγείρου, σεσηρὸς αἰκάλλουσα. τῆ δ' o πρεσβύτης 15 ηZωαγρίους μοι χάριτας εἰπεν nὀφλήσεις. n ἐήρυσάμην σεα φησίν, n αλλά μου μνήσκου in Πῶς Ουκ αν,μ ειπεν, - ῶν γε μάρτυς εἱστήκειν ,, φήρωσο τοίνυν, και τον υρκον ου φεύξss. ἡ φωνὴ μ' εσωσας, δακτύλω δ' ἀπέκτεινας .

43쪽

20 Σοφὸν το θειον κἀπλάνητον ' Ου δ' αν τις l λαθεῖν επιορκων, προσδοκῶ δίκην φευγειν.Eυκαίρως ὁ μυθος ρηθήσεται προς ἐκείνους, τους χρηστὰ μεν ἐπαγγελλομένους, δόλια δὲ και φαυλα εργαζομένους.

Ἐν τω ποτ οἴκω πρόβατον εἰχε τις χήρα. θέλουσα δ' tivτου τον πόκον λαβεῖν μείζω, ἔκειρεν ἀτέχνως τῆς τε σαρκὸς ου πόήβωτον μαλλον ἐψάλιζεν, ωστε τιτρώσκειν. 5 αλγουν δε πρόβατον εἶπε ' ἡ Μή με λυμαίνου ', πόσην γὰρ ολκῆν τουμὸν αἱμα προσθήσεις

n ἀλλ' εἰ κρεῶν, δέσποινα, των ἐμῶν χρήζεις, u ἔστιν μάγειρος, ἶς με συντόμως θύσει', εἰ δ' εἰρίων πόκου τε κου κρεῶν zρήζεις. 10 is πάλιν ἔστι κουρευς, ος κερεῖ με και σωσει. Προς τους μετὰ απειρίας τοις πράγμασιν ἐγχειρουν-

τας, ἐξ ης οὐ τοσουτον το κέρδος, ἴση βλάβη προσγίνεται. V . BONAΛΤΗΣ ΚΛΙ AMIEI. Εἰς ἄστυ τετράκυκλον ἄωενες ταυροι ἄμαξαν ἄμοις εἱλκον. η ὁ ἐτετρίγει, και τον βοώτην θυμος εἶχε. τῆ δ' Ουτως ἐγγυς προσελθῶν εἶπεν ώς ἀκουσθῆναι 5 παγκάκιστον κτημάτων. τί δη κρώζεις,

44쪽

O μυθος τουτο λέγει δεἐνὶ μηδαμῶς ἐν τοις πράγμα οιν αλλων πονουμένων αλλους αδίκως οἰμώζειν και πόνους αλλοτρίους λαυτοῖς ἐπιγράφειν

ο τρίτον δ' ἐπ' αὐτοις, εἶπε ' ημη σύγ' εἰς ἄρας M ῖκοιο μηδέ μοι πάλιν συναντήσοις οτι πολλάκις αἱ περιστάσεις πεφύκασι και παρὰ γνώ τμ σιγῆς αξια εἰς τοsμφανες ἄγειν. νδ .

45쪽

ηροτρία, πτωχῶς μέν, ἀλλ' ἀναγκαίως.επεὶ δε τουργον ἐτετίλωτο και λυεινεμελλεν αυτούς, η γ' ὁνος διηρωτατον βουν n Πς ἄξει τω γεροντι τα σκευη ἰσο δὲ βοος προς αυτηυ εἶπεν ' n 'Oσπερ εἰώθει. ggra ΚΛΙ ΠΙΘΗΚΟΣ. . τεκνίης ἔπαθλα πῶσι τοῖς ζωοις ο Ζευς ἔθηκε ' πάντα δ' εβλεπε κρίνων. ηλθεν δε καὶ πίθηκος ώς καὶη μητηρ, πίθωνα γυμνόν, σιμόν, ηρμενη κόλποις. γελως δ' ἐπ' αὐτω τοῖς θεοῖς ἐκινήθη .. ἡ δ' εἶπεν ουτω' u Ζευς μεν οἰδε την νίκην 'nεμοὶ δε πάντων ούτός ἐστι καλλίων. 'Ο λόγος δοκεῖ μοι πῶσι τουτο σημαινειν χτον αυτος αυτOs πας τις ευπρεπη κρίνει.

Ἐρμης, ἄμαξαν ψευσμάτων τε πληρώσας απάτης τε πολλης και πανουργίας πάσης, ηλαυνε διὰ νης , ἄλλο φολον ἐξ . ἄλλon σχεδίην ἀμείβων και μερος των ανθρώπων, a

46쪽

BABRII FAB. 58. 59. νέμων ἐκάστω μικρόν. ως δε τῶ χώρφτῶ των ' Ἀράβων ἐπῆλθε καὶ διεξηει,

λέγουσιν αυτου συντριβεῖσαν ἐξαιφνης ἐπισταθῆναι την ἄμαξαν. οἱ δ, ωσπερ πολύτιμον ἁρπάζοντες ἐμπορου φορτον , ἐκένωσαν αυτην Ουδ' ἀφηκαν εἰς αλλους .ἔτι προσελθειν, καίπερ ὁντας ανθρώπους - - ἐντεμεν Ἀραβες εἰσιν, ως ἐπειράθην, ψεῖσταί τε καὶ γ4ητες, ων ἐπι γλωσσης ουδεν κάθηται ρημα της αληθειας-

ER G καὶ Ποσειδῶν, φασί, και τριτη τουτοιἀ-οηνῶ, τίς καλόν τι ποιησει.

47쪽

35BΛBRII FAB. M. ποιεῖ μὲν o Zευς ἐκπρεπέστατον ζῶον ἄνθρωπον, ή δε Παλλὰς οἶκον ἀνθρώποις, 5 ὁ δ' tio Ποσειδῶν ταυρον. ρρέθη τούτοις κριτὴς ο Μῶμος' ἔτι γὰρ ἐν θεοῖς ωκει. κἀκεῖνος, ῶς πέφυκε, πάντας ἐχθραίνων,

πρῶτον μεν ευθυς ἔψεγεν το του ταυρου,

των ἀμμάτων τὰ κέρατα μῆ κάτω κεῖσθαι. 10 ώς δν βλέπων ἔτυπτε. του δέ γ ἀνθρωπου, μη σχεῖν θυρωτὰ μηδ' ανοικτὰ τὰ στήθη, ως ἄν βλέποι τις τον πέλας, τί βουλευο τῆς οἰκίας δέ, μὴ τροχοὐς σιδηρείοvς εν τοῖς θεμελίοις γεγονέναι, τόπους δ' ἄλλους

15 - Ουνεξαμείβειν δεσπόταισιν εκδήμοις. '

Zωμον χύτρα μυς ἐμπεσῶν ἀπωμάστω καὶ τῶ λίπει πνιγόμενος ἐκπνέων τ ξδη η Βεβρωκα u φησί η κθὶ πέπωκα καὶ πάσης τροφῆς πέπλησμαι' καιρός ἐστί μοι θνησκειν. 5 τ ῶν λίχνος γένοιο μυς ἐν ἀνθρώποις αν τι καταβλάπτον ἡδυ μὴ παραιτήση. Oet τὰ ἐπερχόμενα κατὰ ανάγκην κακὰ εἰώθασί τινpς τοιουτοις ἐξομαλίζειν λόγοις. . '

48쪽

Hιει κυνηγος ἐξ ορους κυνηγήοας, γριπευς κυρτον ἰχθυων πλησας.

καί πως συνηβόλησαν οἱ δυ' ἀλληλοις χω μεν κυνηγος ἰχθυων ἁλιζώων,5 θήρην δ' ὁ γριπευς ηρέτιζεν αγρίην ς τ εἶχον ἀντέδωκαν ' εἶτα την θήρηνημειβον αἰεί, δεῖπνα δ' εἶχον ηδίω,

netb χρηστον ἐξολεῖται τη συνηθεία,1 O n πάλιν δ' εκαστος α πριν εἶχε ζητήσει.q οτι πας δυσάρεστος, του παρόντος ήδεος μικρόν τι πολαυσας, pυθώς την ἐπιθυμίαν ἐφ' ετερον τρέπει.

HMIONOS' ίονος αργης χιλῖν ἐσθίων φάτνης καὶ κριθιάσας ἐτρόχαζε κἀφώνει, τένοντα σείωW γ ππος ἐστί μοι μητηρ, ἡ ἐγ- δ' .ἐκείνης Ουδὲν ἐν δρόμοις των. o ἄφνω δ' ἔπαυσε τον δρόμον κατηφησας' ὁνου-ευθυς πατρὸς ων ἀνεμνήσθη Ο μυθος διδάσκει ημῶς μη μέγα τρονεῖν sν ταις

49쪽

ευημεριαις, μαλιστα δε τους ερ αγενῶν προγόνων τύχην. δοξασθέντας. 37 - κατὰ uri . .

προσηυzετ αἰει n χαιρε, φίλταθ' ηρώων, . n καὶ τον σύνοικον ἀγαθὰ δαψιλῆ ποίει. v κακεῖνος αυτῶ νυκτος ἐν μέσαις ἄραις ἡ 'μαθον μεν re εἶπεν , οὐδεν αν τις ηρώων Θούτ αν παράσχοC ταῶτα τοὐς θεους αιτει ἡ κακῶν δὲ πάντων, ἄ τε σύνεστιν ἀνθρώποις, ,, δοτῆρες ημεις. τοιγὰρ εἰ κακῶν zρήζεις, nευχου ' παρέξω πολλά, καν ἐν αἰτηρος. uπρὰς ταῶτα λοιπον αυτος οἶδας αν θέσης. μοτι τους πονηροῖς Ου δει αἰτεῖν ἀγαθά' ου γὰρ παρέξουσιν ' εἰ δε κακά τις αἰτεῖται, ἐτοίμως μὰλλον πα

ρέχουσι. ' - . . '

ἐλατης δ ὲαυτὴν πολλαχῶς ἐπαινουσης in Καλη μεν εἰμι καὶ το μέτρον εὐμήκης, is και Γων νεφῶν σίνοικος ορθίη τέω 'στεγη τε μελαθρων εἰμὶ καὶ τρόπις πλοίων,

50쪽

BΛBILII FAB. 65. 66. , δένδρων τοσουτων εκπρεπεστάτη πάντων.α

βάτος προς αυτὴν εἶπεν η Ην λάβης μνήμην

n τῶν πελέκεάν τε των αεί σε κοπτόντων n καὶ των πελυκων των αεί σε τεμνόντων,10 η βάτος γενέσθαι καὶ συ μῶλλον αἱρήση. 'Aπας ὁ λαμπρις των ἐλαττόνων μῶλλον καὶ δόξαν ἔσχε χυπέμεινε κινδίνους. ο μῶθος προς τοῖς κοσμικαῖς ἀρχαῖς μεγαλοφρο-

νολτας καὶ διὰ τοsτο των πέλας κατεπαιρομενους, οι μετὰ αυταρκείας βιουντες, κἀντεsθεν των μεγάλων ἐκφευγουσι κινδένων. .

Ηριζε τεφρὴ γερανος ευφυει ταῶ σείοντι χρυσῆς πτέρυγας. . , Αλλ' ἐγὼ ταυταις αὴ γερανος εἶπεν, , ἄν si την χρόην σκώπτεις, n ἄστρων σύνεγγυς Ἀταμαι τε καὶ κράζω.sου δ' ώς αλέκτωρ ταῖσδε ταῖς καταχρύσοις' ι χαμαὶ πτερύσση ' φησίν,' , Ουδ' ἄνω φαίνη. Θαυμαστος εἶναι σὴν τρίβωνι βουλοίμην,

Θεῶν Προμηθεῶς ην τις, αλλα τῶν πρωτων. τοὐτον πλάσασθαί φασι δεσπότην ζώων