Deipnosophistarum, libri quindecim. Ad editionem Lugdunensem postremam emendatius expressi. Accedunt Villebrunii interpretatio gallica et notae itemque Isaaci Casauboni animadversiones integrae

101쪽

φαμν, ἡ την αωθησιν την γευτικην ' dis 3 α σκλη- ην, το δυσκαισέργatavis κώ- βραδύπορον. ως ἐπὶ πλεχονι, τοῖς λοχονδρίοις μένειν. uitrentmtim vinum appella-Vitialeeampius, de quo scriptum in Graeco textu ἐ0Arερος δὲ δώς πινόμενος. ncincinbranis reperio ὀ υ σῖνος M. Vestini populus Italiae non obscuriis. Vesti panni igitur Olina id vinum dicatur quamquam Dale. cimpii conjecturarii striniliunt aula in codd. in quibus seriptum λουήντερος. At pro παρέγχυτος re ita diasnoaράχυτος, vermi non est. Scio Galeni lictionem αυραχυτος, sed nillil propterea mutan lunae nam et ταραχεῖσθαι dixeriint, et παρεγχεῖσθαι. Infra nod libror ut κει παρεγχεῖται περὶ τους πεντηκοντα ει θαλασσης. Θω capiti nocet vinum, Graeci elegantΗ dicunt πλήροπιν τὴν κεφαλην et πληξιν ἔχειν κω τογον Hippocrates a νιν φρενον. et απτεσθαι κεφαλνοῦ ο γνωμης, qtio explicat Galenus Ili Coniment in l. rat victi in aeut morb. Amenaeus etiam καθαπτεοαι τῆς κεῖ et καθικνεῖσθαι iteiri δικWν et παρενοχλεῖν. Bais filius υ- . mariuscule συ ει κα παραμένει τω οἴνωικάτην μέραν την κεφαλην- τύπτοντι. Inter Ita sci vina recensetiar Mamertinum, lao scribitiar: καὶ ο ενος ἐν Σικελιχ, καλεῖται Ιωταλῶνος. Postrei nam Meni esse mendosam nemo dubitat. mendarunt ar Liae. Vera lectio n-αλῖνος. Plinius i. XIII. c. I. et Mi retina ιna esca Me unum in Nicilia snu. ι. Ex uritulana, ab ιuerore urn. Postremi verius AntipnariiM quibus locorum diversorum ΗιώMατα narranis, corrii puri minue scripti sic a nobis integrantur, quarii νεοχως, destior certe quid ea non παρ' ἰςοοίαν TDρος Σικελικός, i Σιρακησων συες, Μύρον ἐξ Ἀθηνων, ἐγχέλυe Βοιωτιαι.

de ise Siculo Aristophanes Vi sp.: ροφαλίδα τυρουλε - κατεδηδοκε De Syracusaritia sitibus sive carnibiis tallis Hermippus paulo post δι ἡ Συρακουσα συς α

102쪽

S I. CasAUBONI ANIMADU IN ATH N. τυρον παρέχουσι. ricetus nimis Heranippus cum an :Xα παρῶ τάλκου Λακώπιμονίοισι Alliusit autem ad expeditionein aliquam Lacedaemoniorum in Thraciam, rogatu Sitalcae reguli treceptam unde alivillinil retulerint, quam scablem et alia valetii sinis inconinuiua quae in κακουχεις nasci solunt Non minus uri an dictum,

quod seuuitur: Κα πυοὶ lερδακου ψευ- ναυσὶ πανοπολ re Peloponnesiaci belli temporibiis Sitalcas partis Thraciae dynasta est, Periliccas 1Iacedoniae rex. a rant autem historici Perdiccam societate junctum suilla

cum Atheniensibus quorum animos utri Erexisset in spe in magnam auxilii, in nervum conatus erupit. D. propter ait posita perdiccam insisse Amenas inaneis auxiliarii militis et meri faciis onustas naves. Ille quidem Amenienses non nonrinat sed ita exponondum esse niinc

versiculum, sat elaitiir qui recens fuerit a lectione libri II. Tnucyssi sis et L XII. Dibliotneca Diodori. Recte autem odservat Eustainius, insitatione Homeri noe esse lictum Herinippo. ορα, inquit, o aMa ναυσὶ sim πολλαῖς, Maaσθὲν ξ μγρου φαμένου ἐν τοις us, υνα

αροιτο. iocus poeta est Ix v Non sissimilis elegantiae

illud in Nobuia τῶν Ελλων εἴνα με λέγων κατοντα/ίοισι αρις- Et in Ranis μειρακια Κυρι 2 xua t. σαιl λαλις ρα Alexis κρείττων ἐκεῖνό ἐσιν ἐμέρας ὀρὸμ Sequentem verium ita laudat Eustastius A Ω Σπάη - σαι σίτον κα τυρον παρέχsen. sol σίτον en τυρὸν cogitemus sine. Sicilia enis frumenti fertilissimi sed ne tro levi mutatione consulemium foret. σμον si δὲ τ -- Optat deinde Hermippus, ut nisi pereant corem iNαυσο ἐπὶ γλαφυραῖς, τι κα Θυμον ἔχουσι. Insare syllaba scribendum: ri dira , Θi,αονἈχουσι. Iocus est in pronunciatione voci ,υμον aut Θύμον Nam θυμοεagrestis caepa qua vescebantur pauperes, ut nautae mi seri Antiplianes oti rite vaων παρόντων ἐσθίει θύμον, Potest igitur elici nae sententia male pereant Corcyraei, qui caepa ph, agresteis quae in ipsorum insula

nascuntur optimae. bi solis servant, neque alio tran mittunt, sed in suis ipsi navibus edunt. Potest et ita e poni si pronunties Θυμον tono in posteriorem syllatam translato. male a Corcvraeis qui cum eaeteris Graecis tempore necessario concntire non solesnt Alludiit ad bellua Xerxis, quo tempore publica Graeciae salus pro

103쪽

in divisi neque se neoue micteros Graecos in tos esse sinunt Lege nucymeni et Diodomini de caunis conflati Delli Peloponnesiaci, Pro attritae opes Grateis diae Scripsimus ex SS. I Παγασαὶ es λους, non Τα- rasas. Nam aut gentium vicie Tagasae istae Atlaosae oppidum mniotidis Thessaliae Ptolentiu aliis. in altiluandri uriis ea portu nobilis et emporior indeque vivitietur, peti solita mancipia Thracica frontes inscripta more gentisi temta Διος βάλανοι sunt, esto deae, de itidus in excerptismuri II. μύγδαλα σιγαλόεντα, at Idala inqua et admirat 1 ira vel avuncta parvir forantinisur φιnua. Allusio nurea ad Homericum acroteleutium Se*aente autem verita ad istum 3 α κολπε

Carum vetus Averium in mare. Inmotoris ne rara arum re rotae figulinae κεράμια Cnidia Chal

llam Imao apud antiquissimos Graecos D e signincat quae finnifieario vocis hujus remansit apud Doras ut rio miliae quiata semper accipit et Homeriis Pioque ιραετὰ pro innisati posuit ι. d. Etiam homnum geniis ἐμετον lici, Minotareitnescischio De Dicaenis cantuus omnes Graeci et de eaptis Scuriis Strabo. In tertio emtiae veri scriptita inveni κρεικος, non κρατίτη mnare lic fortasse corruptic sina lectio est emendanda Εἶτα ἐ' ἔχει Σικελοο κἀλλει uv- ae Aliter emendore non possum. Conjecturasiaticas ninnuin pollux L X. e. XXVI. κάλλιποι ο Θετ

104쪽

ερθρων. Menauni Τυρσην ἡ κρατεῖ non Τυρσηγήν. ala tris praestat Tuscanica opera etiam litus laudat L XXXIV. De illo versi, Φοίνικε ς εἶρο γραμ

λογον. qvibvsciuianti in nononem vel, si v ποσοβM-- το πλείω λέγειν, quamus ope longιorm ninnouum 'e veniamn: nae auidem num interpretatio est. Non deterius est, Iod in rastra inti nos vocari litoriis αλ - λογους priapter vitri orationis in sanantiis animi pertiirtatio.

nidus Notiam diu l Ψυχης νοσουση εισὶν ἰατροὶ λόγοι. Vel quia per literas absentiae trialis ni minui epistolis

enim ut eleganta risit Gregorius Tlaeolog 1s, σκιαγρη- φουμεν τρο τωὐαπόντων παρουσιαν. Caridis p Dyta vocat αλος ταμίας, veterem illoriam θαλαττοκρατίαν spectans non Inercaturii liastita mitione quae eam gentena, quod sciant,

nobilem fecit nunquam. Maris imperium populi Graeciae atque Asiae alius alio tempore obtinuerunt ut scinius ex Sininone et ni min. Cares, quo te inpol' ROinani a seaonditam regebat Romnliis, principes maris mediterranei sitisse, usebius scriptum reliquit in nronico. φορτηγων sive onerariarum inventionem attribuit Plinius Hippo Tyrio Rotae figiasinae inventores dicuntur Critiae fudis,nenienset postremiis hujus ii σεως venibus. Sed saliunt nos depravati codices. Nain sine crantroversita scriberulum: Misi τροχου non autem τροχον γαίης, καulva, i - γονον ευ ρα Non dicit Critias rotam figulomina ab Ammniensibus esse inventam veriani artem ipsini nomii

opera figlina, quae eleganter appellantia a poena δε--τ.

Id est opus sim terrae et camini. Sic in aenigmate de quo l. X. c. XVII. olla diicina τροχαρυμασίτευκτον κύτος,

πλατον ἐκ NUN. AEt similia sibi. Vide LII. e. XXIII.

Plinius l. VII. c. m. Futina Graiam Atheniensis inve nil κεραμια in Euduli versu non sunt vasa figulina simpliciter, sed eorum species. Peculiari nomine sic dictan si vertit Dalech.

105쪽

erant dolia minora certae mensurae, transserendi vim, apta, aut in usum i carmin id sitiamenta . Cnis haec ceramia amphoras lico appelles nam κεραμιον et αμφο- piae tantiana ni capiebant lautitatibulus, non quamvis otidiani testam enatu bonurna vinum Strabo, Hesycnius, Eusta illius nasci in Syria scriblint Athenaeus, si conmst fides nostris libris . καν Δαμασκω της Συρίας, etiam Da Pm si ii in Surra nasi esset illius vini regii prior alia mquam Darnaseus cuius urbis uva no neque in D. limis Esse tora Eiiropa sciunt omnes. Eustatinus legit in v. non καν. AEum se*Ierer, nisi alio tranerent

lientia vecta. In Suidae Collectaneis Καλυ)ώνιος per δ. Perperam. Distinguendi Alexidis senarii: Θασίοιc καὶ Αεσβίοις οἰναρίοις Της μέρας το λοιπον ποβρέχs μι- ροe, α νωγαλίζει. legans vermum ποβρέχειν moποτίνειν pi arci et ni Neronis verbum ustupent.bi ere . nam βρέχειν pro binore ponetrant, ut ante sciunI. Longus Pastor. l. II. κα οιον η γέροντες ὐποβεβρεγμένοι προ αλληλους πολλῶ ἔλεγον. Fingebat Alexis in qu dam dramate exiisse Bacchi eclictum, ne quis Leianorum alio quam Athenas vin uni deserret aenum: si serias laxit, unus H,na universeiacono sacra sunto. Sententiam nanc non invenias apud interpretes sed non animadverterunt in primo versu δεεσβίου vitio est , cum poetasne ullo dubio scripfisi et: δὐ ο Βρόμιος, τρο τέλειαν

δεεσβίοις οιων τον οινον εἰσαγουσιν ἐνθάδε Bene inquit, is nolias memetur Barehus, vi immunitatem Lesbiu possiem ar, et num Athenas Orant bus. ναγουσι verbum non

est sed participium. ἐγγράφειν fori Atheniensim vox

pro ζημιουν, ΠιDea ν' vel Me is mulcrandi νn nies a GaII vox est, ut loquuntur graminatici, pri κελευειν ἐν ρασειν Nam proprie auctor legis non ἐγγραφει sed

dat delatori potestatem του ἐγγράφειν τηλουσίαν Ιεράπι ho est, denuntiari licius fisco acquisitum in ejus dona, qud

legem migravit Euduli sunt versus inis γαρ a Gλον νασας ἐὰν κρατον Διψωντα λαβων ἔξει παίει visua Θη. Quorum est sensus mam mihi vini Psy Hiis

stlim praebuisset, postea acetum dedit, quod sto inachum

graviter laesit. νεύειν τινὰ est rei vendendae sicut praeber τευ Seneca in epistolis insum dare mena alibi,

A. Propitius isties xlius est mima Shium Vilissimo parente. R. in nos advehunt Vel yathum n aliud oppiduinin viis

106쪽

lium solet proponi circumseret exemplar. Sed fieri saepe videas ut alius gustus praelinatur, deinde alia memees tradatur. Idistanc conqueritur iste sibi apiti cauponem contigisse danam enim Psythium vinum quam optumum gustatutum deinde vero μος, id est criicium vinum ζtienti si propinarurn Ψύθιον vinuni, sive ut

Plinius ninvivi pinum, unde ita distrum, dias quae

Aristophanis Thesmophonaetusae priora re posterrores. Thasium vinum Aristophan notum, contra quam

docerent coniici iid me saepe enim Mod argumennam negligentius vel in*licius primo tractaverrant suo inei revocadant, et nova diligentia quasi recoctiina Mucio pro nova fabulam pruseredant. σκευα et ἐπώιεσκευασμένα δραματα proprie istas labulas vocabant, accurate docentias l. III. c. XXVI. Indonata est illa destinctio sanulariam ejusdem et auctoris et nouunis in priores et posteriores. Sic Eupolidis πρότερου Αὐτόλυκον et δεύτερον Αὐτόλακον passim invenias lautitu nar Aristoplianis priores posteriores Nebulas priores posteriores Θεσμοφοριαζουσας. Priorum meminit leniens Strom. l. VI et Aut oenius i. m. c. X., ex quo scinim, ab Iani, quae hiodie inter Aristophaneas exstat, inscriptae Thesmophoriaetusae priorem esse, non posteriorem. Sed de appellatione harum fabularum diversiam ab aliis

107쪽

s bi. Videtii hic criticus Oxistimasse, quam vulgo p

steriores hesmophoriaetustis vocavant, novam plane fali alani suisse non prioris emendationem. Haec ideo imminus, ala male docti ista veri a breviatoris eeperiante

locus claram mentionem istes vini nassi neque est aliter interpretari poetae vertis, quod notiuulum adversus doctissimum elus cnoliasten . ii ad istum Acharnensibus vetiiun, Ο δὲ Θασίαν νακυκλωσι λιπαραμπυκα, negat, de nasio vino posse intelligi quia no dum ea aetate in pretio esset Athenis vinum illud: io lsellam esse nine limiido constat et ex alio ejusdem postae vereculo. ηλοσφήγουσαι Θασιον ἀν ταμνίον. Etiam in Conmoncitibus ait Hem poeita: - πολ σέπερπέπα κεν Turin απαντων - Θά άμφορείδια In seeundo veriuArenestras scribe meo periculo - πολιον σφωρα κρατα φονῆντα, non, ut nabent libri omnes, κρατοφορουντα - - tim licentia vetus vinum ait πολιον κρατα φορ /. canum sare. XIV versut se tacite perfeceris Οὐ προσέχω τον νην αὐτοῖς τυ μυθευουσι. vel ιοῦς τις ταχυπω ηc. pnippi comici versiculo scrine Κάρυα, ο ας, φοίνικας, ἔτερα νώγαλα. Σταμναρια ' rus μικρῶ- οὐικικου 'sta a. τοιαM' ἔτερα πολλα πιών .. Nuhil hic ex eo crura aut ingenio molavinius veririn o aliis

Ipsius Athenaia l--Εustathio rectam lectionem restis tuimus. Pro κάρυα legit Βότρυς Eustalli ius sed vide p. 6n L R. ubi nae alii poetae tributinniri Setino deinde r νικικου βίκει τμ: πα-ρύγνυτο. Vide l. XIV. Distingue in Cratini versu Orc e ἁπαλος καὶ λευκός ἄρ' Asa τρία; Soliti Graieei multa Qua dilutum vinum bibere.

Multa auctor l. X. de variis κρασεω generiinas plurimum ita teniperabant ut cratera te tantum aquae infunderent quantum vini. Propterea pariani generoso viano frequens erat in ore potatoriam δε οσσει τρία Conis

tra vinum generosunt ii, laudavi in Muit Aristopnania,

Aristophanis fabulant, euius tinatus est seeundae ormis oleobrantes Demetrius Tromenius inscribendari putat secunda

108쪽

Me ειυς, ω εὐ κω τα τρία φέρων καλως Quos

cum in vino Iocum haveat piraprae, videtur ait alia esse translatum παροιu:ακως. esymus αρ οἴσει τρία, ἡοω ἐλέγετο ἐπει το πάλαι ἐκιρνατο τρία ωατο λαμβῶνων. νο δὲ τέταρτον Dκ ' Hodie scriptuni in Hesycliti eo licinus ρησι τρlα. aueto tantuni sed praecedit etiam, ονe. τα λι-ux. Nobis haec Θαύμπια videntui Cratini verium ita Obore accipi ostendit praecedens vox obtooe. Non recte sentiunt, qui οἴμοι laetantis vocem hic es adnotante est enim Grantis poti iis et iri ligna tis Appellat ἀπαλὰ vinum quod non Bωdac, ut Io*iitur Hippocrates sed ὀαρ , an indum et iambe.

Vocat etiam λε κου, non in ut colorem inllicet quam

ut irres ejus elevet quia vina iit da plus qtuM abent qlIairi istra . et sinu λιγοσορώτερα In primo Hermippive su serenda non est emendatio interpretum quae se tentiam poetae facit longe aliam. svὀαδ μιν ἐνουρουσιν καί τοι θεοὶ αυτοὶ τρώαασιν ἐν μαλακοῖς. Scridunt Ha δαῖον. deos fingunt Mendaeum vinum meiere. Quam hae aliena a poetae mente ἐνκρειν εὐδαία interpret mn vinum Mendaeum ana ua1Dere donec illud mHerm eo ris. Quis nestit, strenuis potorinus hoc esse fatriis repassis matulas in convivia intulerunt ut dixtimus ante.

Quid pori rat lici ναργωρον ad declarandam vini hrius praestan n, Nam ipso nectare qui deorum est Otus. melius esse non ob χiire declarat poEta. Septimo versuid i fit syllana οὐ κου ηὐτόματος αμνων ἀνοιγομεν α Scribe πανοιγομ σαπρίαν vulgo appellabant Graeci ro rc iam inquiunt grammatici vinum . quod inibi est iu desinat paulati in exnausto dolio in nostro istiG. tismo in bar irvsostomus οἶνον σεσηπόra in C minent. ad Rom. M γαρ o μεθυων οἶδε, πόση τοῦ σεσηπόν steri ν βδελυγμία. remipplI EDntra si nominari ala vetus vinum et ut scribit Eustathius του ανθοσμίαν.

Euni lege ULM. Mira in hac voce ακυρολογία et antipnriis sq. Factum vinum e uvis elateri aspersis ait auctorseri μαλακόν. Scribendum μαλακτικον cum viris doctis: nam aliud vinum molle, quod opponitur dum τῆσκλωαιδ' aliud quod τυπτικῶ est contrariuin alvum mollit ae liques Pereora Stravoni, Plutvcno, et insumliis coniici quae ni cum, 'eva utrumque recte. Adi Stepnanum Udi sit Demarati mensio, locus est Lm manifestiis . . sententia subobscura. Videtur licere. p. 69 exes lis Petiam a Themistocle, ut veste uteretur Persica,

109쪽

LIAE. I. CAP. XXIII. 89

quemadmodum a Demarato hoc ipsum ante exegerate quaecunque autem l emaratus in Perside dono regis prius possedisset, es fuisse data omnia Themistocli. Minima minatione scri notis Δημαράτω. O .. , πρόταρον αυτ μαρχοντα. Qui meliore ingenio sunt, traserant. qiiod sit melius. Inter alia Periariatii regia ninnem summini et vestes: uas diversae condicionis laominibus diveristas pro eo nonore, quem cuique Gelatum vellent donaro

soliti Sic refert Aelianus legatis datam vestiren, quae proprie δωροφορική siceruitiar, cujus et Hesychitis meminit. Ejiis generis fuit γαμβριος λη, de qua Athenaeus inter data Themistocli munera κω σολ γάμβριον προ θεώ Nam fritis pro mendoso habent alaam nuncum ciam qui apud Suisini non aliter scribitur 'aege et ni fibus climncta erant apud Periis vestimenta alia fili re propria vestis, alia regis cognatis conveniens, alia ejus generas et affinibus alia amicis is pisceribus. Is tuos et in aulam Imperatoriam Orientis postea Tanslatus quod ex odino Carcipilua certo sc uis . . exponeriar a n bia, σου diu εἰπεῖν, aliquarulo pluribus. στολην γαμβριον igitur interpretare is apud Latinos ornamenta consula ria, μ'aetoria. uxoria et apud Lan pridium in Alag balo ornamenta conjugii. Sic et συγγενικον ερι- exponi labere. LII. docemus c. IX. Camontium, quae dicitiirmissa una e septem urbibus 'etharcho donatis nusquam invenior

praeterea sex, non septena, hic nominantur. Numerum impleveris, et mendam cossicinus opinor, abstersoris, si legas καααντιον, Τίον Cujus emendationis parreni exiseogitavit Tumebus, partem nos Ille scribebat Ἀκαμνώτιον auctore Stephano cujus an verba: ' αμάντώνις πόλις τῆς μεγάλη Φρυγίας, Ἀκαμα- κτίσμα aΘησέως. mos, tu nitinerim perficiamus ab auctore definitum, Ἀκαμάντιον, Τίον uotae urisis in Paphlagonia nomen Dum vel M. Arensus, nisi fallor, quae Ge graphis Artymnesias, aut quae Artaca. Stephanus in να- Φρυγίων α' ιμο Μιλυων. rar. iactillis Scepsis et Palaescepsis. Priapum sive Prispiam curiam placent instituet in colere, nari a Strabo in XIII. De eognomine Thriambi Varro l. V. de L. L. et Diodorus Sic. I. Scribe etiam Ανπαδουσerata . et Οἰνοαιων ' nam ab Disse gentile sonitatur Οἰνοαῖος, non οἰ-ώς.

110쪽

ἰ κοβο , in totum. οἶνος κοκκύζει vel κοχύνι Βιβλινον μελ. Antuarii re Tisara, nidum Thr-

e Polliunt vinum. Οἰιεντιαμ οἶνος Δεν- Θιe. Parystium unum, imo Carystium. να-

moληναοι,--αὐτοὶ γλυκυν οἶνον πρόδρομον καλουσιπι ἄλλοι δὲ πρότροπον ἡ πρόδρομον Vacant duam postremae voces si quid jussico tollendae. αλλ' -- Θοσμία κω πέπονι νεκταροσαγεῖ, sed antlissemiam vinum

ἐπιτήδειον Vesta sonante quidam in σν καλλου id libri nomen πραμνε-vfaenum iura ourn visium, quod servara potest. Herodianum is τὸ καθόλου laudant poetariam interri pretes. An de eo sentit Amenaeus y An verior lectio. clyae aptu Eustaini. II. L, ἐν τὸ Mari an otum, grare diis Hoc verunt. Iνος κιοκκόζει τοῖς λαθοις πιεῖν. eistri lex anu scripturam relatat Scrib. Κοκκυζει οἴνος, aut simplices Οἴνω κοκύμ. caupona loqueDarii seis cuiuium viam posita ut ruit moris. Prostars ait in ea vinum optimum lio visum priuetereuntinus iacile eos ad Nisbendum proritat αὐτος γαρ ἐφέλκεται ρα σιδηροe, ut ait poeta. κοκκύζειν simpliciter pro ἀέω φωνεῖ/ ut exisponit Hesycnitis. Si cui hoc durius victum videatur. probet sol asseria conjecturam nostram. κοχύζει aut κοα- τε scribendum esse pro suis Maertiis sive praesto adest εχταιικὶμ - κοχωεῖν. Siriusia apud OMas alios. ὀμειοῦτο Βιβλia μέθης ἐκπώματι. Corri nil iam Βιβλίνου, θυοe ἐκπωματι. Glini temreu orasse Veri ut superest pes integer si ambicum senarium esse volumus. Sed nota dubium est, veriun lectionem esse 'Eδεειουτο Binu, Me

ἀκπωμαri, sublata voce μέθυοe. Ori παρέα δεέσβιον, Xiον Παπ h Θασιον. Aiunt Psdam, reperisse in m et iranis Πεπαρμον, . Peparetnio vino an sit lociis interula, quae hie nominantur dubitanam. Nam id auonuis

라틴어 텍스트