Deipnosophistarum, libri quindecim. Ad editionem Lugdunensem postremam emendatius expressi. Accedunt Villebrunii interpretatio gallica et notae itemque Isaaci Casauboni animadversiones integrae

131쪽

DB. H. A P. V. IIvnim tertiaeseciei propriam, ipsum nempe rigus, quo nihil ventriculo ininucius. Sed et ista quo*w γεάιεις ac propterea frigidas paulo post licitur. Ait prate.

τα ταχ θερμαινομενα κουφα κω γιεινά- ιι euoces M, Geυ sunt aquae, et fulubres od non in omnibus uerum est. Plinius negans, aquae pluviae tantam laesi levitarem, tantam putarent iidam, Pluviae quo in Dri ινια inesse plurimum Butιturi timuisqua crates arua Athenaeus auctorem habot Hippocratem, cui levioris aquae nota ilicitur esse perpetua το τολχιις θερμαίνεσθαι κω ταχέως ψύχεσθα. V. Aptior et Epid. Liuti vi in noniae aqua narratio planior esset in serta voce, quae non abest, opinor, tantilin, sed deest r. θεραον λιατηρεῖ τον οἶνον. Si non exaeirent haee ad veris his translata apud Plinium , de vulgatae leptionis inuet pretatione poterat dubitari. Nunc libitini non est, quumque scriptoririn, Plini an dic et Allienumuit, Aeolem sonte historiam hanc hausisse. Plinii octa: Ga- ηοη 'fons eri u orea franinum se orem, seu tu vinumadiasvr, Matio calorem potiovis φιλῶ in usi, Aquambra ἐν Βαβυλωνι λωM elus lacus non es. Φιiumne Asphalus appellata ur, de avo Vitriavius i. VIII. LIIL srd alius, de quo Plinius i. XI. e. V. Quae dotolore vario aquariani fluvii Borystlienis narrantur diligenter alibi excussimus. Ibi diximus την ἐν τοῖς βορώοις rari e re sinutibus aquilonibus, non in locis septentri

ausibiu a uis Plinium et philosophuni.'in sic loquitur saepissime es in Proes tinem. XXIll probi. IX. quod alluae quaestionem iaciti me sonte Paphlapontis Vitrin.

dum sinμ ROMagoniae, ex φω ram sine vino parans et suas te inuisun Sicania es communis est universae Siciliae appellatio, et emasiare nomen cujusdam particulae sicut et parten οι κομήκης modo latius modo angustius indicat, et praeterea mininiam Asiae minoris partem,

vin Ἀσιος λειμων apud poetam. parva Sicania Athedreus: λμωδεις μου - τω ξεῖ ἐν Σικανοῖς τῆς Σι p. 38. Mia c. Noti procul Agrigento fuisse istam Sicaniam, vi- ex Stepliano constare. Aquae Carthaginens h eum ex Aristotelis libro sumpta ta de mirac aud. . Da estis paelieisdem μιηρατεία των καρχήμνίων μή ναι λέγεται . ο καλειτα ανιον. Nox: προς

132쪽

Ient tinei. omnes ab Aristotele u sisse, tenaniri,

Hon Ἐριτοτέλης, inquit, χορεῖ, κατά Καρχηθόνα ργνην εἶναι ἐλαίου προσροεώραν. Selaens historia ex Alexandri Magni destripta epist. ut indicat verbo ἐπέςειλεν Athenaeus. Sotion obscurius ἐν Πέρ- φασὶν Ἀλι-εανυ φανηναι κρῆνη ἐλαίου πληρουμένην αὐτομάτως. Alexanclai epistolis videra. XIV. cap. penulti tramini natura sua calidamini quae sani sunt inquit auctor ees Poterat addere καλιψανα 'aedam enim illariam opsonia percoquunt, ut in Isaiano sinu Posi sanae. linius L XXXII. e. U. Pagalas SS. codd. nominant, quae nostris Tragricie. Ait enim: Ahiala lis Κιλμ

Et Tm sas et Lamiani non procul ab Ilio commemorant geographi. 41, Λαρί- se interpretiiri oportet, ut libro superiore c. XXV exponebamus ἐν Ἀλεξανδρεια, in ne o Alexandrino, vel pira οὐ MMDοδρείας , MUM driam. Apud Dioscoridem vi Galentun is Δαμασκε, νarro Dam reno. Athenaeus eadem de re instar Δαμασκνων χωρα Pro eo auctora mologici ἐν ii Δαμασαηνων πόλει. nepte nisi πόλιν accipere prout a rapicis interdum sum observat Simino l. VIII. Sed aliter hic Athenaeum puto scripsisse, levissima muta tione lego, τ ιν ν ΤμIκῆ Λαρίσσς. Ita erunt iuveriae

aquae, Tragasam . clarissaea. Facit etiam mentionemothenaeiis quartim των ἐν Καρήροις et των περὶ

κωμην ἡ ἐς Φρυγία Carn a sitis nota in eonhnio cani aetatis nostrae geographi verterunt in Mηρον, nescio quam illum vicum inrellige, ubi sui κηνῆς Καρνvel Καρ. ἰερον, de quo Sterabo in descriptioris Phrugiae l. XII. Nisi malis illam intelligere κωμόπολaν, uia ηνες Φαφνακου delubrum, de quo Gographus L eod.

Deum nullum equidem ex veterum lectione habeo tum Scribebam περὶ Δομ/λαιον. Si omnes vitiei es l

minant. Iargo cum des, περὶ Βαρα Bat λυxo De isto Baio straboneni constitere potes ac Servivis lAtticae aliae l. I. improbatae sunt, et σκληραὶ lhoc est, sifficilis concoctionis, ut explicat Galen

133쪽

siphani, ii etiam hujus laudis palmam tribuit Astionis.

ν μω8οποιός εἰρηκέναι α 4αον το πανικον. Quare alleo insolens visum steritatibulo nus lo-ndi. iovis ciruerenion, caligant video nullana. Doctissitiust io*ie Sreabo non multo aliter o σωμα του a s dixiti iaci ult. Legas etiam apud Aristotelem , maris aquamen ααλλον σω uarii το πότιμον. Et in Meteor. το ἀναθυμι μων ὐγρον dieitui esse ἀν- σῶμα Idem assin σῶμα πιτεως, ut Hermogenes τὸ σωμα του λόγου. Sitnilia his apua Roma. Drum secun sissimo si cui placet subtilitari, seor ii, sua cadunt aquaim corpus videri noni ere. Propterea mereaqueis opponuntur τα σωματωθέν . ea quae ex eretione eius quod aqueum inerrat corpora sunt facta. enirn σω μωσις ἔκκρισια ου δατώ3se ut docet Theoophrastus s. VI de caussislant puto esse verius, notari Zabulo bati ologiam potius in versia Cha remonis quain illad mlod sive Athenaeus sive eclogarius videntur exta Enaici Feeerat Cliaeremon: TME is , πιτα ιοῦ σῶμα, ιiεπερ αμ . 1eut Aeschylum Ide illius dare Acilios liani Aurori. P. III. T. I. H

134쪽

satis orat non satis ad versunt. Hanc igitur metri οι 3ὴν sive tibicinem irridet comicus. Illa auo pretineant, nescio: καὶ 1μων πασα δυναμι ε υδάτων αρδεται. Nam cum

praecedentibus 'rsibus nillil iis commune Paulo post cui ita scrinitur: φ ης οἰ Ilιλησιοι περι φανασθαί ψασι

σιλέα lacros est Achilles, Strambelus elamonis sui sinis, jach frater ab Acnille occisus Historiam suis per&qisitur Parmenius ρω c. XXVI. bi intoreaetera Τράμβηλον δ' Ἀπιλi μετέπειτα τίσις ἐλαμβανεν

ἐκ θεῶν μειδη γαρ Ἀχιλλεύς ἐκ της Λέσβου πολAην λείαν

να, παραχρῆμα πίπτει. αγαμενος δὲ της λκης αὐτόν Ἀχιλλευς, ἔτι ἔμπνουν ανέκρινεν, σι τ ι κα ὀποθεisi ἐπεὶ ti γνω παῖδα Τελαμωνος οντα, πολλα κατοδυρόμενος, ἐπὶ τη φ όνος μέγα χωμα ἔχωσε τουτο ἔτι νυγήρωον Παπιν. o. βήλου καλέῖται. Et Lycoplaron: λαπι πατρας τηλή --βήλου κασιν. ILege igitur etiam in Allienaeo Παμβηλον mini erit situsino Juvmie, Ioanne Meursio. ii superiores Parinensi et in phronis locos suggessit notas. Imi cnus ut conjicimus ex Amenaaei verbis, sensisse videtur, qualitatem auuae ex ejus colore posse cognosci optimam vis eam, quae lactis instar albescat Hippocrate quoque optimam pronuntiat i γλυκεῖαν καὶ sint v I videtur aquae naturalis color. Videtur inquam re enim veri aliud est. Auctor libra luculenti coloribus quem Theophrastum esse censemus. η και δωρ καθ ἰαυτα-ν φύσει λευκα. Idem philosophus alibi contrarium videriirsentire. Sed haec visio, ut jurisconsultorum vocem usurispem, altiori indaginis, quam ut philolostico lauae scripto convenitit. In continentrario nostro de coloribus si Deus .m volet, accuriae ista explicabuntur. Sequum quorun alteriini viri docti non agnoverunt, leviter ab Amenaeo delamatiam Uriam-ήμων, φρονειν ἐπισκοτεῖ' Υδωρ δὲ τάς πίνονται εὐρετικω ποιε . Non sunt lege metri adstricta naec Τοσαυτα σαυροι πορες πρῆς δωρ εἰποψ, quomodo edita sunt versiones Daleeampsi ). Sic autem scribe ex meliorinus libris x, τ. ο ρ ., προς υἰ εἰπών, κα βραχ α παυσαμενος, 4 t ego, velut rhetores , aquam dixi. Dalreb.

135쪽

ἔφη. Antiphanes est οἴνω τον οἶνον πελαύνειν. Sie illo prior Alcaeus ἐκ κεφαλῶ γυτέρα τα ἐτέρα κύ-

λε Θείrio Allusum est ad notissim uni prohostium ιαμ vas alvo traι irrum numerantia Minceps instentii aliquot viri et insignes in eo alvo malui locum obtinet Glauco, Aureniensium Hanniis quem ex Ptherino scribit a tor fuisse ὀγοπότην Hasemis intur, quem Julio Caesari adjungamus, de quo Otiana est verisbum M. Catonis: Unum ex omnibus a farem a. -υerae

dam remp. ob immucims . Sic autem Athen. Πύθέρμος τοῖς Πειραως τυραννῆσασι καταγραφε κα Γλαύκωνα τοτην. Ego istos Piraeei Wrannos haud novi. Illos novi xxx tyrannos de quibus multa linophon, Plu-huvntu alii. Quid de noc loco suspicer, non dicam,

eontentus, acutiaria eria situm lectorem advertisse.

Sta repetitis literis sugitivis ὁσον ἐβιω χρόνον, tandiu vixit. Lasyriae planianitoria quod dolendum, cori rapta

fietam interpretes vorbum in ac sententia loca-niat ): licerent saltem non novit G. Id videntur iraeea velle mens tamen alia , an revera et indigebat iste, et uredatur potu sed contritrium agyrea hic persu deri voluit oriuabiis. Ille igitii ου προσAεῖτο ποτὰ, id est. z0n opus ira Deruit neque postulare soletiat sicut reliqui monales. Notabis voculam inertis arguit limitia verba: ρο ' πραίετο aego, aucreare me,

πρ. vel quia praecent da, vel quia sic sitit necesse, pinimum rite I gyrtas iste aget A. oluit enim soerriti, quasi neque biberet. nelie mejeret. Attendenti ad vecta auctoris ita dia manifesto paro bit Ista autem, κλι δ αυτοῦ σχοντα, hanc sententiam arbitror contuaere istos qui fasyriam obsonatant, veru in putasse, ipsam more nunquam, Miliuiti si per viderent την Eo αὐτω ἔχοντα, id est ves in eoda seni per in loci statu liabent uii. meliorem hac interprinationem ist ymi verborum excogitare non possum. Quid, si V κίσι δὲ αὐτὰ ἔχοντε αεί; Desunt fortasse aliqua veri quae clades saepe nos in laoc opero nabuit exercitos. postremorum veri orum mordus a sorων - τες όμης

136쪽

i 16 I. CAsAuBONI ANIMADU IN ATHEN. ἰατρικης. alecampii distinctio perplacet: nam serino deI.asyrta sinit in τουτου. Sequitur deinde verius Antiphanis rin quo legitimum vectorum situ ni permutat more suo Atiaenaeus Poeta sic ediderat: ο γαρ μεταλλαξαι ὀιαφοραβρώματα Εσθ'/δύ. Elegantissimum est vectum παραγεύεσθαι in tertio versu quo significatii gustare aliud atque aliud more sata sientirini, si in nullo acquiescas. Qui vix ἄκρω τῆ δακτύλω ψαυσαντες του των ,σων λωπος peritinimos se lueriti uni Sraecamini putant veto sperar ullam exarius generis elegantiis voluptatem quae mihi quidem prope unica assiduarum vigiliamini merces hactenus exstitit. Etiam in ultim vectu dictionum admissa transpositio. Scribendum enim Καινῆ παρέσχε διπλασίαν τηνήδονήν. Caeloquii inter Midani et silonum habiti

Athenaeus iNox meminit, et praeter illum multi alii ut Tertullianus de pallio et contra Valentinianos, tonilibro de antina Aelianus quoque Ποικίλης l. III. Respexit eo etiam Virgilius in Silano ex qua ecloga licias quid haec situ velint, τε ἐλεῖν του Σειληνὰ cir μέθης έλησε. Fontem ad aer captus Silenus ex Bione appellat auctor Innam. Dalecampius emendat οἴνην plausibilinii clum conjectura nisi obstaret omnium libroriam eonis sensus. Ego alibi legere memini captiani Silenum a Mida in hortis quos haberet amoenissimos in Macedonia. Bion sontem Innam sive enam statuit μέσην ηθων κα Ποειόνων. Mirum vero qui isti Medi asonibus vicini. Sed illudit nobis ignorantia librarioriani e nam Mauω fine dubio erat scribendum. Non praetereundum est. suo mox legitur: Σταφυuς φησι, την του οἴνου κρά-Nελαμποδα πρῶτον εὐρεῖν. rapi tu uis. Melampodem

amnium primum invenis viar remmamentum. Quis ui

Iuni, iste Nigripes Alii hoc inventurii Staphylo, Siloni fili, adscribunt. Plinius I. VII. c. IIII. Ne hic quidem suspicionem meam pluribus indicabo: est enini inceria omnino Plistonicus Appionis est cognomen, ii mitInsignis grammaticiis, et dum vixit publicas saniae tympanum atque, Tiberio dictus est mundi cymbalum. Fuit et Plistonicus medicus, Plinio in iustoria planiatarum laudatus. τα πέρατα τω αγγείων paulo post sunt p. a. ora venariam, quibus allimenta suscipiunt. Galenus modo πέρατα, modo ὀματα των μεταλαμβανόντων την τροφηυαγγείων appellat. ἀγγεῖα in medicorum libris dicuntur venae et ara eriae augustiore significatione. Unicum Galeni adscianua, es in lucem afferet magnam rate Moe

137쪽

Lis. II. CAP. VII. QIII in L Hippocr. περὶ Πων continentarior ο οἶνος κατὰ τῶ παρ ε εὐρέων κνείων τῶν ἐπὶ ταῖς πύλαις εἰς τεναπαραγίνεται πέρατα τῶν ἐν τοῖς σιμοῖς or μέρεσι κήσει ἐν τοῖς κυρτοῖς καθ' α κα α μεταληψις ἀπώτων των να/βομένων es ἔλον το - τινεται. Apu SEPTIMUM. Dulcedo ebrietari cogurana Caramanorum nos . manda amitaria. τέλος φιλως vel ορο de of cta amicitia. Indicium bonae malaeve aquae. το

eodices, ista verba sic scribentes: ἐαν δέ τις ημῶν τουτο δυ κόλως ποψ . γλ υ δωρ η θυμον προλαμβανέτω. Dixit modo Athenaeus, ad vitandam ebrietatem praebi endam esse aquam. Nunc ait: ἐαν δέ τις μων τουτο δυσκόλως τοj, id est, s ita requam rarast. Huic uini qui lsitiendum tiadet in vulgata quidem lectio est, aquam lautinenti aquam propinat Arintror, vocem ὐδωρ ex hae sententia esse exteminandam, aut isto saltem modo lectionem concinnatulam γλυκει ι ειωρ θεραὸν προλαμβανέτω. Calidam vult ante Nisi aut vinum dulce. Adis versari dulcedinem eorietari, nemo ignoriit, a se*1entia verba item Symposiaca Plut et Macrobium legit.

carnianoriri mimam morem Ainenaeus nari at, mutuum

sanguinem in compotationibus propinare solitorum fi mandae amicitiae. Sinasse Scylliarum institutum et ali-φio aliariam nationum norunt erit litiis eographis L eiano, Valerio Maximo, aliis. fio pridis tib Catima det iustatum est, ait Tertullianus in Apolog. lemnise vero Athen. τέλος φιλια νομίζοντας pro ἐντελη φιλίαν. Stesaeeipiunt-vocem ορος ut ορο φιλεις pro perserentinia anticitia Basilius in epistola ad Candidianum: ναν ἔσχατος ορο της σθενEας,μεῖς um. Caeterum cara nos an nac nauatione prior interpretes mutat in Gem

138쪽

mavor Scribe: sic τα ἀποκρουεσθαι το - τοῦ ποτου non τι Mors ποτῶ id est ipsum. io mox dicit ν του o: νι ἀναθυμίασιν Inificium bonae aquae hoc satilitur:

χάλκεο ξ ἀργύρεον αγγος ἐγχεόμειον ἡ ποιεῖτο ἰῶδες. utruvius inter alia aquariani experimenta hoc quoque recenset Iram, ait, 'sion notitis fori fodin es in vas Orinrbium sive niteritis generis . ιoceri ex re bono, ea

aqua pars inarariam non ferere optuma isti Plinius idem, sed brevius Damnumu cin ρνι-is fontes si invia aereo m tint. Animul versione signum est, Vitrii vium ac psi-P. 93 nium vasorum ex aere intum sacere in hac pristationesqua mentionem Athenaeum etiam argenteortini cum

tamen aerrugini sive τἐ argentuni non habeatur obnoxium, ut aes et feri tui. Propterea doctissimus Gesnerias olim emendistat χαλκεον η βηρεον. mobis contra librorum consensum nihil placet mutari, quod ullo colore dolendi non inepte queat. ir hic quicquam satagamus, causa non videtur idonea: nam ut vi ea, quae proprie aerugo vel abigo in acre ac serro scitur liberar argentum, maculas tamen recipit quod ex reliquiis vini aut alaae in imo scypho mutiuscule assilvatis saepe observavimus. το ειε igitur hic erit, quod Vitriivio maeula Et ποιεῖν το quod Plinio Aetius istam malae aquae notam ex Rus aliter proponit improbat enim, σα προσπέρουτοι τοῖς χαλκείοις λιθώδως quae umorem ἰώρ dum amrbi vas in aerent. Putavi adimaando, scribendum esse ἰωδῶσ. Sed manum abstineo, et Abitum aliter interpretor. . Locus proximus Hippocratis ex Epid. i. II. est descriptus. At verba deinceps allata ubi καλεῖ τοχρητο υὀωρ πολύτιμον, non exstantesiodie in libris Hippω cratis, quantum recordari possum. Interpres ne hic tiam xeret, viam expeditissimam invenit, atque adeo ipse sibi

Dei Aqua ex Amphiarao aut Amphiarato dra is

olita incognita neque ullus eo nomine sons in veteriam labris. At in agro oro piorum sanum Ampluara fuit, et fons non procul inde, qui licebat ne Ampinaria sive Ansephiaraeus. Ita interpretare τοῦ ἐξ Ἀμφιαρ- δατος, mox το ἐξ Ἀμφιαραου, hoc est algitta aqua ex fonte Atmplbiariri. Est enim compendio dictum pro το ἐκ της κρηρος τοῦ Ἀμφιαράου Meminit Pausanias in Attici Corinthia. eis. Omnium aquarum eas maxime probat Hippocrateh

Idae autor Hippo res libro is aquis optimam asse sta-

139쪽

Ian. U. CAP. VII. reserente Amenaeo. σα ἐκ μετεωρων χωρίων φεῖ κα ἐκ

λόφων ηρων. Miriam auid appellet colles siccos vel ari. s. Nam si arent, quomodo illinc manatat aqui si v

nas natient aquarum, ii dico diciantur Magis mirum, non anima ivertis eritistissmalecanap. scribendum esse

ἐκ λίφων γεηρῶν ex ipso Hippocrate, qui λοφους πρῆς

vocat quos vulgo Graeci γηλεφὰς et νεωλόφους Divinguunt medici aquam e colle terae fluenten illa, ouae de rupe hanc aquam damnant, illam praestantissimam

esse pronuntiant. Lege Oribasium l. V. c. III. Asitius ouoque in optima amia desulorat, λα πόρου τινοο ἡ γῆς καθαραῖς διηθῆσθαι. Quae verna ipse mutuatus est a Galeno γιεινων LI. mpterea dicebat paullo ante Ain naeus, Homerum aquas imp basse τὰς ἐκ πετρων φερομένας laudasse τας δια εὐκάρπου κή πλείονος γης φερομένας. Denique non aliter visum praestantissimis quibusque Graecorum Aminumve messicorum. Porro optirnarum auuarum proprium ait esse Hippocrates, io sint τον Λονολίγον φέρειν οἴαι. aua κατα φύσιν ἔχουσα nulliui sapo. verum colorem nullam denique ποιησαnabet. Optimi illa est, quae maxime talis et aroιότατος. Hanc ait Hippocrates τον οἴνου φέρau ουγον, no est, ni p. M. iunio infiis vino recipere ποιότητα et saporem. Conu rium usu venit in ea, rae natura sua est saporata aut me- Scaea nam ista ut suum amittat et vini assumat seporem. majore vini copia est opus. Pari ratione vina quaecue genreosissima sunt πολυφορωτατα, id est, plurima opus ita ni aqua, ut naturam mutent et saporem amittant Ii φυτον. Ita interpretamur divini senis verba quorum me in quia non assequetatur vir doctus, corrupti censuiti ex libidine emendavit. An autem nutrien si vini nabeat aqua, ut probare auctor conatur, an sit tantiini ἔχηματροφης, nilosophis et medicis disputandum relinquimus. Avicennam aliosque multos τρόφιμον pronuntiare, certum est. Doctissimus Athenaeus a tan in scholisci pientum qiuiestionem non hic solum aingit sed etiam superius cum auctoritate magni vatis probat, aquam non solum nummuli vini haum e sed etiam esse τροφιμωτάπην. Narrationem-AMerita Democrito conser cum ea, quae apud Diogenem inertium. βαςαχθέντος του μέλιτος v nuste pro αναβασαχθέντος, relato in suum loraran. Sie, Θεσθαι πλα pro ἀποτιθεσθαι, exirere. De illis, το

in veriu Diphilatranslatia usurpatur de eo, qui valde am

140쪽

eu 3ομαι ὀξύπεινος ' sed manen facile purior . te id ad me ep. 3.

CAPUT OCTAVUM,

εγων ο ἡ aut μνα dicunt pro ἔλκειν pendere M. Tublius deprimire hoc solet dicere ut dein l. 5. Vinutiis psituri et quasi in oera tu me ane ponor seram πιιι i inred ea lanx naria deprimer. Et ita saepe, At*ii videmus, lancem ubi pondus est gravius, lepruni ipsam Potius, quam alteram deprimere sed, ut si , ita sem.' loquitur Cicero, καθέλκει τον o/γον Graeci victintea lance quae gravior est Chrysostonius in episti d Hebr. - τον κόσμον--η οβλον, de vera virtute praedisi, loquitur nos εὐρίσκω καθέλκονταο οὐ 'υγον να υναπέρης Araci Nod autem a liberali venditore emerant umulatiores uisara H licebant νειον. Inde quicqvus parvo emptum videbatur, μιον appellarant, u- huius verebus, ros laudat dominen Eus αἰ ucet κω Πωλουσιν, esca. , - ἄρτους cista Id est, mruoreor ora aura tri tundunt non, ut ver dant praestantiores. Istis

ψρας, ἐλπMας σιτάμνοι jocatur ficetissimus Eubulus dinum Atheniensium vimini. Ait eos non vivere sed esurire Erat eiuni solum Atticum pariam uberet in I parcit victus quasi hominum pauperum toti vitae r tio adstricta et liligens Quis nestat, cur Atticam vocet Thucysside λεπτογεων Alciphron in epist. Κρεῖττοri

라틴어 텍스트