Deipnosophistarum, libri quindecim. Ad editionem Lugdunensem postremam emendatius expressi. Accedunt Villebrunii interpretatio gallica et notae itemque Isaaci Casauboni animadversiones integrae

발행: 1796년

분량: 514페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

in oriit altera, in Iuliani nomen proscripsit: ν των

cu3ρώτητε καὶ πολύτροπε, εἴποι τις αν, και πλασμα τοῦτον; η και τὼ σοῖ. - γῆ. κακίας , ςις ποτε εἶ o ετ πα-σχην η το γε ληθέςερον εἰπεῖν, α τοτατε, τό σοι

so atoribus eo autem signific:it ιι perverti e lubralibus c renuntis. Sed ipsa Pollucis versa selius adscribere: ει si Αυσἰ ὀ κα 'Aντικλέους λόγος ἐν, γέγραπται, ψη-επαικῶσι το δίκαιον, εἴ αν και ὀ ψηφοπαίκτης ἐν τέχνη n ἱνομα τοῦτο εἴρηκέ τις των νέων κωμωθων, ύὀοεος

Aῖλον ἱμάτιον Mos lacerandi vestes, quae consecra- μιμἰαμβοι. Matreae plani aeri na. Θηρία, tria. Dcosae quaestion Matreae expositae. starii cantori Cleoni rictis publice posita sopiens

82쪽

Afrenaeus, φησὶν, inauit, Πολ- ν, φεύγοντα ira χρυ- σίον εἰς το ματιον κοῖλον - , ἐγλI rθαι Uidetur appellat cavam vestem sinum, quem amiculurn ponden ad laniae pedis colleetum laesul,at Nisi mulis, duplicem fuisse

vestem eamque laceram ut facile uerrit, pecuniam intus aluiere. Fuit autem inoris olim, consecr.intam n p. 43 mini alicui vestem simiore nocinantibus agacitaus esset obnoxia. mesychius: οι γατβέντες ειαπια κατέσχιοναυτα, γα μη ρθωσι παρα τιν ν letob ile est facti:- tanti et in statuarum amiculis iuem uisse. Pecuniam autoin, in sinu vestis nutus do posita in in v ntuin tui suuii

marmat auctor, συνοικιζομένης της πολεα μετα ἔτη τριακοντα, In urbs restauraretur post annosurdi inta. Sed aut legendum εἴκοσιν. aut negligenter laoc id Atlacnaeo pro- nuntiatu in esse fatendum. Non onini XXX. sed XX n.

ζομένης, id est cum Onuo incolis frequentaretur. 5-nius uin sto in nac ni storia alios auctores sequitur. Scribit enim t. XXXIV. c. VIII. Leontius fecit Apollιn- i- apsellatus est, quori, citin tubae as Alexanaeri caperentur, nummo fherente conditum snt eius relatum Herodotiis O λογόμιαος videtur esse is qui in Sionaei lilaris

Herode dicitur auctor naimiaimborum: de quo eciam

iccipiunt doctissimi viri versus istos Terentiani Mauri de

Scazonte ipponacteo loquentis: Hoc niurian os Mamrim de iis metror Nam atran emn n est Attus th, motu e tum Pari apore confertius et metra. Videtur, inquam, ita esse Nilii tamen ausim affirmare: nam apud Simhaeum constanter variis locis Herodes iste μιαμβων, non autor μιμι αβων auctor dicitur. mendationem vero eruestissimorum nominum μιμιαμβων pro ηαιάμβων rescri-

Mntium suspectam lacit, quod non Hero sis solum μικρ

83쪽

Ian. I. Ap. XVI m

me laudant veteres, sed etiam alioriri poetarum, ut Cercida Stobacus idona sorin. LA/I. Promastilla Amenaeus

l. VII. Suspicamur, ἡμιάμβου appollatos suisse Garaniniu

pestivit. 'loquentisinius . beatissinius Clitvsostomus

vitia omnia θηρία et λεοντας παρεακασιν inquit in eam d. Pauli ad Rom. μῖν λέοντες, θυμοὶ, ἔπιθυμία, χαλε-πους χοντες όδοντας. Ideni vir maximus alibi ρίον τρέφειν dixit pro vitium aliquod buere, eiquo iiij ulgore et quod valde illustrando huic loco facit. Locus Chona. XVII. in epist ad Rom. ubi loquens de gloriae appetentia: τι ἐνοοσανηρότερον ἴντα κή πολυτελη τον κτανοσουντα,κοῆ αρπαγα, ο πλεονέκτην εἶναι αγάγκη, παντί που δῆλον is ταρ χν τῶν Θηρίω παρέχει τροφην εις την των ἄλλα εσίαν τα ἐαυτων ρίπτει χεῖρας Et in oratione περὶ ταπεινοφροσύνης, verba faciens de ai rogantia, quam i s

84쪽

τε δια των φηματων, φησὶν, πόκλειε τας θυοας αυτε. O. ster quoque l. I. adulationem θηρίον χαλεπωτατον nuncupat. Sallustius Aciarii a bella fera, iurananu, intole

randa est Gregorius Nyssenus in aurea oratione de

profossione nominis Cliristiani γε ὀέ τις ἐμπαθη εἴη κώ - ριωδη c. αλλοτε προ αλλα παθη μεταμορφουμενος, κα πολλλυποδυόμενος Θηρίων ἐν τ;ηθε μορφα ' θηρία γαρ αντικρύς μιν θέῖν ταῖς τῆς φύσεως αδ παρατροπαῖς ἐμμορφήμενα. Τlaeodoretiis in εο λεῖ o Tlieodolio λιτανεία ἐε καὶ ναγωδί χρώμενος αεὶ, την ἐπβυμίαν και την ργ καὶ τηνάλαθυε αν, τοῦ ἀλλα της ψυχὴ θηρία κατεκοίαio. Non aliter αλληγορεῖται tranaetiae vincti, cupis jecur aquil a

Matreae aenigniati similes est quod in rirgorii Palaniae aureolo libello ieritia anima de corpore: ου οἶδ οπως

ἐμαυτην λανθαν θηρίον σε πονηρον δεο κόλπου θαλπησα, και πωλο υβριςην επι κακα τω ἐμαυτοῦ et ιχ κτα. Additur

de Matroa ἐποίησε ἐείτος και παρα ii Ἐριτοτέλους piae. Id si compinis bre qua fio ιυ ad Aristotelim. Vult dicere, quae cum Aristotelis problematis conaparari

rectui est παρα τα Ἀο Sic loquitur Ausonius:

scistin et obscuritas posita in dictionum paralogitais renavim problema est: ια, ὀβλιος δύνει μὲν κολυιιβα δ' ς Proprio δύνειν os in avias se mergore q::od omnium maxime faciunt: οι κολυμβωντsi in te octis. Iod alio sensu dicitur sol ὀύγειν, uni socii,st insecti orizontem, alio urinator, cum inii inani salit, flumen, aut mare. Ita erunt tormini, et proinclo ο συλλογισμὰ vitiosus. II. quaestio: δια τί οἱ σπογγοι συμπίνουσι μὲν συγκωθωνίζον ται δ' ου Et hic piatuor insunt terimini: πίνειν enim in homine proprium, in spongia alienum, et a prima sigillu-catione diversum Sic in tortia quaestione ὀια τί τα τε τραδραχμα καταλλάττεται μεν οργίζεται δ' paralogismus est in verbo καταλλαττεσθαι quod de aliis rebus usu patum simpliceni mutationem significat: ut cum in soromerces permutantur aut aliis niercibus aut pecunia itemque apud Nipezitiis aut collybistas numnius unanio de homine cum licitur, diversi generis mutationem denotat,

85쪽

LIB. I. CAP. XVII. 6s

per iam de irato si aliquis pacatus e nitis. Interpretes nae sint assecuti est jumcitim alioriam. Omnino autem vectum καταλλαττεσθαι ih interpretando re. t ei deruiit verti enim isto loco non potest nisi inepte. CAsu D E cI, UM SEPTIM II M.

plus tribuerunt nonoris, quam liberalibus disciplinis, re-eensentii et Ainonienses nis verbis Ἀθηναῖοι δε Ποθεινωτω νευροσπας την σκηνὴν vel σκευήν, ut legitur in quihusdam alis dixit χορο Ἀουναι quod exposuinaus non semel Ἀδωκαγ αφ' se ἐνεθουσίων ο περὶ Ευριπίδην Ἀθηναῖοι α κα Ευριπίδην ἐν τω θεατρω ἀνέςησαν μετὰ των κερὶ ισχύλον. In prioriDias e sitioiunus mutila naee erant et corrupta. mos ita edidimiis fide veteriit mem-dranamini nisi quod posteriore loco non Ευριπώην ii bent illae, sed Εὐρυκλείδην maae vera omnino est scriptiara Vel kυκλείδην Videtur enim hic ille esse Euclicles ἐουὶ γελοίοις δόξα εἰληφώς, de a plura ex L ynceo narrantur l. VI. Duodus exemplis probat, vanas et supervacitiis artes in summo etiam Alsonis pretio fuisse. Alterum est, quod Pothei no, qui sigiliaria os ondere et circumserre solitus, cenati concesserint in acclivinas suas tragoedias Euripides doceret, aut non multo ante docuisset. Erat enim indignum et turpe, praestigias ibi

a Quaestiones idem vi instar dubitationum Aristotelis, setipsi .

et recitavit publice hujusilio lit Quare sol dum o ictu subis oceanum, non Irν eo urinetur a naret iatre spongiae compotent, non auten sinu ais tulerarem usqii bibentes Ialci iant Quare denarius comminetur, non autem irinatur,

At n. P. III. T. I.

86쪽

Atnenienses spectare, undis solita a siri sumini pomo scripta. Specimen nonoris tasse in danda scena aut

claoro, diu clamit et est a nouis l. Nax Sinails uic est alterum exemplum nat enim, positam publice statumisuisse ab Atheniensibus Eurvclius in laean o et iidem P. y ea parte ii vi crat statua Ainhyli, sepientisini et maxini positae. Gai in excisis, eosdein habitos Allienis honores digni et in signis, tore ut ait poeta, si iτιμ λ ἐν κακὰν ήδε κοὐεσθλόν. via cessent nil est, haeernens. Amenaei isto loco sed male de nobis meritus est vel ipse, vel, quod inagis credo auctor litona es, dum celavit nos, ou artificio insipientis populi Denevolentiam sibi Euryclides iste concili isset. Θαυματοποιόν suilla, non uisito: a generali nomine species siveriae

Διονυσου τεχνιτων continentur. ut vicenamus olim ad

Theopnrastum. Mononas citnamodus cantasse dicitur ascena ναυαγὰν δυσσέα σολοικίζοντα. Haec lectio venas, quani fide Dona restituimus. Edebatur ante κοὐ Ναλον i Nαυσι α δυσσέα σολοικίζοντα. matalis legit nouiscuin, necive hic Nausicaae nomen agnoscit alecampium demiror Caidem, ii vertit: Uωἰ net in miscian barbaraae inepte eoprenum. Ex Homero unapi tin esse paret horiani νόμων βαριςηρίων argumentuin nini autem euncius aut ingeniosius fingi posse oratione ea, qua regiam puellana natisragus lystis ali itur, claruni e turnque est Fortasse scribenesim: κα ουαγον ὀι σσίν κελπίζοντα videtur enim petita catara inis Itypothesis existis Honiora in description naufragii lyssis: --τaρνων. Post naec. tiae sequiintur, ἔλεγεν ἐκ τῆ

κή - σωοε. In iisdem paulo mox pro νη ἄν τις σκοπου ποφφω τολυοι λέγων riteranatas τοξευω λέ- τοι. I autem, quod sequitur Polernonis Ophistae

via in duplici mitioni verum est. Nani et nationunaonaniunt Romano inpPrio subjacentiuna, ininus pleriqti scriptores οἰκουμέκην iniunt inqirilini uero uni Roinae: O re naulta egregie in oncor o Romae Aristidis praes fietina loco, ubi comparat ruein cum mari ot rerum omnium ingentem Copiana ex universo

Romano orbe solitani in uruem importari, testatur Gale.

87쪽

LIB. I. Ap. XVII. Q

ρομύ . ra)ecti in amatoris verisis et librariis et intora pretibus erroris ansem praebuit: nam liber de saltatione Aristonie suit, opinor' non Pyladis Pylades viro et Bathyllus duo Herunt τη των παντουίμων ὀρχήσm a clores et inventores primi. Amenaeus Italicani vocat tam sellationem, ita Romae ab illis ost inventi temporitim Augusti cave, assentiaris Tiresitispunis viris qui infamis hujus inventi auctorem produnt Augustum plana p. sa.

Suidas scio illis ita sentien si a lacloi'. cultis irae proseis mat et recensent recte: νην παντόμιμον ορχησιν LAύγκςος

ιζάρε, Πυλ- κω Βαθυλλου πρωτων μετελθόν- Sed quis in re Romana Suidam putet testem idoneum, solum praesertim 'go are , limponere nobis Suicini, qui paucula verba lucrilaceret, auctoris mentem p etvenit, unde illa transse elint. Is dubio procul ostZosin iis quod limaulo apparebit, si umimque script

rem componas et contendas invicem. Atqui ZOsiniusam in Augusto, sed temporibus Augusti originem laria basis serilsit mra γαρ lavait de Octavio loquons, παν- -- όρκησις ἐν ἐκείνοις εἰσήχθη τοῖς χρόνοις μωτροτερον σα Πυλαδου καὶ Βαθύλλου πρῶτον αυτῆν Ἀτελθόντων. Quod viximus de trajectione in Athenaei ve his fortasse non omnibus probabimus ac fieri potest, ut liber de saltatione hic commemoratus Pyladis fuerit, non, ut licebamus, Aristonici thoc igitur κείσθω εἰσει μέσον at Πυλάδην scribendum esse . non Πυλάθης, eonstanter affirmamus Pyladis saltatio scini sic ὀγκω- ω apud magistros licerin genus est orationis, quanima. M ves ἐγκηραν appellant cui inest, inquit Demetrius Phalereus. πλάτος, ος, πλασμα. Verum ista explitare pluribus non hujus loci. Dicitur eaden saltatio

ait κοπετους plangentium fiat allusio. Qiiiii si scribamus ταθκομπος Sed non videria necesse. rari pantoniinio..nim saltatione milia nos alibi, Thamyris api' illatur hie Sophoclis labula quae semper alibi est Thamnas Atho-

Meo assis Thamyria. Vost ua poetae stagimenta a

88쪽

nobis collecta et inest infra d. VII. Scribendum rei τήν Ναυσικααν καθῆκε non, ut navent codd. ἔθηκε. Fal illat καθιέναι est docere, vel εἰ Lγγειν, ut paulo ante. Sic autem loquunt ii Graeci Syrianus in Herimig. rἐρεῖ Ἀριτοφανης , Moeci τοῖς Διονυσίοις καθιέναι ταδραματα Aristoph. cnoliastes Φιλωνί8ουτράτου καθίει τινα των δραμάτων. Idem alibi: πρωτοντα δραμα καθῆκε ' ἐαυτου του 'Iππέας Ibid. α δ ἐασκαλίαι σως φέρουσι τους Ἱππεῖς πρωrους δε αὐτου καθήμμένους Interitum escunt καθ αι sis sti vel εκ Αὐαι Asse in ludos ast os aut lenouor. In Avium argumento: - αβρω- θῶμα καθηκε εἰς ας λα καλλω εἰ nδηναια τον Ἀμφιαραον ἐὀίδαε δια Φιλωνίδ9. Simile in Alesia Plutarces καλεναι ματα λυμπιασι nec musto aliter κοβιέναι γνωμα in Concion Aristopn. Quen ivl- modum autem poetae, cum sua ramita conit Nerent, dicebantur καθ ωαι, vel διδασκειν, vel αναφέρω τα δραματα εἰς ρχησιν χορου aut εἰς σκηνο ' sc histriones δαε- τασθαι, cum in scena gestias ederent Paulo ante: γαρ πὀρχημα τι τουτον διατυεσθαι L. XIV. st dis πισἀμέτρως διαθείη την σχηματοποιίαν. Junge his quae seri-binius l. VI. c. VII. . ub hunc locum attingimus. mi, si ius versus: κ των έλπτων μαλλον ἄρχησε φρένας, non aliter stridini apud Eustatnitin . In eo notandum verabum ορχεῖν pro κινεῖν aut ἐροίζειν, vel ρ ε ti

Et rata. Maiorum instit ita on sui temporis morinus conrende Athenaeus illos ait ne in vestitu qui leni fuisse negligentes, sed compositos ac uindestos quique secus ageren

89쪽

an illis solitos irrideri. ἔμελε δε αυτοῖς, inquit. κά ux ψως ἀγαλαμβανειν την ἐσθητα, κρή του μ τῆτο ποιουμτας ἔσκωπτον. Diogenes Laetet in Zenon Stoico: δεῖν σε ἔλεγε τους νέους arpo malim ἐν πιασι κοσμιότητι χώῖσθαι κα πορεία κος σχήματι. καὶ περιβολη. In hanc sententiam laudatur an inenaeo Platonis eleganti naus locus. Insignis verra ni securitas interpretum, ne alicam aliquid gravius, Poc est verius. Nam quid de iis alit dicas, aut censeas, i in divini pndosopni vetatis

etore locuti inspicere Γ'lato igitii inaneaotet compa rans inter se nominem libemiliter tactum et eum, qui liberali culti carmerit notas Psibus signosci queant, profert Ait inter alia, bonii miliani bonis prognatum, Padi Tullia minitheria auli ine:itur ineptuni et nillili lu-

μέν- ἐπιδεεια ἐλευθέρως ' bowιnis pia alti quιdens prompte es uris, .noveri ollire πιι nrsteria careretim is dextro ut si erum riret, et est/m compotura ustat Platonis interpretes . viri erussiussimi, vocem ἀναβαλλεσθαι aliter acceperiant. Sed potior aptu me Alnonae sententi. . qui ad altriciuniis Ti. Sic enim ii pud Laicianum de cons id ni stor primum argumentum notanis non ingenui ab indumentis et cultu sunsitur. οἰκασιν οἰκέ- σν νεοπλύτι αρτι τα τῆ δεσπότου κληρονομήσαντι, σεσε δεθ τα οἶδεν ώς- περιβαλέσθαι. Quod Luciano

ρον critici observant. Lucianus de sectis, loquens veteribus Stolais ἐάρων αὐτους κοσμίως βαδίζοντας ἀνα- β. 3λημένη εὐςαλως ta mox αχiοι αἱ εὐςαλῆς βαλε. . reat igitur Suulas, Et reprobis usus-Atnenaei licidas cun legit isto loco αναλαβέσ2αι. Vise illum in λαλαμβανειν Pollux veram lectionem agnoscit i. II., euius vero ex Platone emenda Dis et Taenustius orat. I., in hanes integrum sere Platonis locum. ἐπιδιεια valet

ἐεgtae ut explicat recte Pindari se nol. Olymp. de VI. Miniis recte Platonis et nemisti editiones ἐπὶ δεξια. At Suidas pessime duonus locis scribit πβεξιελευθέροue, P. 34.

secutus codices inemendatos sine dubio nam et nos in alivio exemplari hita ossendimus ἐπιδεριελευθερίως Plam in cori v. δοκεῖ γαρ μοι, χρημαι κατο λόγον εἰπεῖν παν-- Ἐρωτος ἐκμέει x. ρ ῶν δύνηται καλλιπον. Hic et

tribus alii liujus sint locis επὰ ἐξια ἐπαινεῖν dixit Plato,

90쪽

δ ει αναβαλλεσθαι incunt cπαρίς-α περιβεβλῆσθαι. δεημα ivo Genter sia Isree Artemidorus . III. e. XXIV. μαρ Αερα περ βεβλῆσθαι ἡ τας ποτὲ γελοίως - α κοσαίως πασι που, ρόν. Ita scrini debet iste lacus Artemidori. Ara: opnanos in Avib. Οὐτος τι δρῶς ἐπαρί- ουτως αυσέκν Ο μεταβαλεῖ 'οιαατιον- ετHάεια Non cellino τὰ φιλοπλατωνα suspicionem an an in suporiore loco oxaneaeteto. AEgo enitri,

λικα ἐμπέση διακονηματα, non, ut sego, κώ δενὶ quod etsi ali quam prae se sert ventillationi. l-λον in in nisi litur κω του πονηρου Muυατος Sequitur: Σαπφη περὶ 'Aνδρομμα σκ 'M. Nix Athonaeunita locutus I tem pro χωροώει σκωπτει sita lentinuas, opinor, uno assicismum et his similess. ouos facile observabitie ritus lingua istius lector horiam excorptoriini consarci natori. Sapphus autem verbi. τί αγροιῶτίς τοιν ν emendata nobis ex monstranis et Eustainio. Sivii lis eius leui poetriae locus et ut puto im conaerens.

vel laical Paphul axiuilini Tyri serr VIII in compara tione Socratis et Sapplius. ωuae θεῖ inquit ille de Sin

ε αγροιῶτιν ἐπεμμένα inulini ἐπιειμDα. vel πα-- dorice pro vir uμένα ) ολ . Similis itoni alius loeus Sapplionis ubi σκώπτει τον αγροῖκον sed aliter pu Demetr Pnal. Rusticitatis onus illud quod notat Sappho istis verois, ου ἐπιςαιιένη τα βραχε ἔλαεν ἐκ των φρορῶν apud Tlaeo rasti naracteres exponebamus, '

ωατα πτερνω φ. . propter sequentia ανω γόνατος.

SEARCH

MENU NAVIGATION