Deipnosophistarum, libri quindecim. Ad editionem Lugdunensem postremam emendatius expressi. Accedunt Villebrunii interpretatio gallica et notae itemque Isaaci Casauboni animadversiones integrae

111쪽

Ian. L Ap. XXIV. 9r

Aristophanes Pranini, Chio et has paulo supra ad-aungit. At docitannis vir Henricus Stephanus, competusium veteris codicis quem Romae dili nter connaliteum istis. σαπρον significare existimabat. Ἐsset gener Osuin illiti vinum, e ippo σαπρία victum, δ' Pro saperiore capite. In Turnes, editione alisque ulla mutili vicis nota scriptuni rari παρέξω Λέσβιον. Av. -- προν Θασιν. Atiae ille existimabat. πασσα προν, quasi totum id vinum dici Mod alli σαπρίαν no-nant. αἶ, Τισοφην κα O-μη προσαγορ θροος Primi vecta apiti doctos ingenue mendum prostentiari

alii Tisaran, alii Antistram dicebant. Ἀντισάρη κή αὐ πολις, Datinorum videlicet, ii erantannices, τινὸς δεπισοφοι γραφουσι. Verba sunt Sispnani de urb. oesynia etiam Geograptus inter Thraciae oppula Nila δ ιχημν. Homeri ere Ix ' Notus versiis vel in scholis Iuriscon isultorum. καλουμενος Πολλιας Alii vocant Πολλαῖον.

- , explicat auctor Sed -Θιν qua ratione τον os

Δενθιαδων, ut modo dixit Analogia scribendum arvis: vino locutum Alcmanem. Hesymo auctore istac nieae linguae vox est, quae vinum signifieat. Quare ni 'hil mutemus sed amplius cogitemus. Parystium vinum neque explicatur Athenaeo, neque ego possum, illo vel ni Lucilianturi sed locum censeo eormptum et' ευ ο legendum esse pro celeto habeo. Amnes litem ἀ- π in MSS. Quod autem sequitur, και - ἐκ Καρυμ etc.. non sunt illa Nonianis, sta Ainenaei verba. Quia poterat non admonitus lector existimars carystium vinum cuius hic ninminit Alcman a Carysto claro Euboeae loco,icducrum, prii lenter Atiaenaeus, destriptis Alcmania verbis. hanc a linonitionen subjungit. Itamae ponenda τελεία

112쪽

Ι. CAsAUBONI ANIMADU IN ATHEN. nam Alcinanis. Deinde legendum Καρύμιον λέγω ταν ἐκ Καρυςν. ος M. τόπος πλησ. Eas per se clariani attendenti, sic constituendunt esse hune locvin proseremus tamen locum Strabonis qui neminem sinat de eo dubitiu e.

Vehcta illius sunt l. X. Καφυτος δέ ἐς κώ ἐν ψακωνικνειπος τηι Arno προς Ἀρκαδίαν, ἀφ' ου Καρ-ιον οἶνον Ἀλκμῶ ευηκε. Jaegendum etiam υνογλιταν, non Oim-νλιν. Ut a Mathniis Σ6βψτοιο, ita νοτλίτας ab Onoglis. IΠολύζηλος δὲ οἶνον αυτίνην καλεῖ ἐν ὀ Non docet nos quod vini genus Rhodii αὐτίτη voearint critici antiqui eam vocem expositerunt multa moesis fortasse pro liversoriani populorum vel scriptoriim usu Galenus

nibu infusum aquae, significatione vocis αυτος, Iasonitur ira μονος, ut Latinis vj pro solus qua ratione Aristoteles ut ait Demetrius Phal , αυτίνων nove dixit τὰ

pnias . si vocem spectes, fumosum est tatinis vinum utimne reribi tumosos auris proferio Falernos Constas. Sed longe alia oraecae appellationis ratio nam capnias vitis genus cujus prraeter Graecos etiam Plin. meminit. -- σι δὲ οἶνος. De hac, e suspicionem nostram suu Llage l. III. c. XXI. Dcκαλ- τρωμα. Hesychius: τρωμα, o ἀρωματίζων Πέμα ἐν γαμοι γενόμενον, κα ἐν θεατρικοῖο γωσιν. Deest una vox scribe, αρωματίωοIme Reliquae interpretationes nillil ad hunc lomni.

δὲ γυναῖκας σηκνουσα ποιεῖ Non probora tionem, quam reperi e libris, aiunt, Veteri,in promptam. P. τε τα δὲ γυναῖκας νῶτα ποιεῖ ἐεα αβλωσα. Hanc probo unice . iam habent meliores libri omnes, Tamama

Ire olim legisse Pliniunt constat qui vertit Meumritatem is ortae. Neque Athenaei . sed Theophrasti pineius emendandi codices, contra uun docti homines te suerunt nain quae in ejus libris obtinet lectici plane

ἀγερμαπκος nullius auctoritatis pondere firmara est. περὶ τους πεντηκοντα aIc Θαλασσης. Malim παρά Deest menstrae nomen, ut saepe apud Graecos. Sic etiam apud Dionem armos . τον οἰνό m. iv ἁσιον κα μου ora, caeditum untis vini basii haustus liberalios repletu in Alibi leges τρί pro tribus carnium fri,stis, et similia multa. Ex τις κερασφ. Repotendunt ex

superioribu Theophr verbis ob Ira γίνεσθαι Min

113쪽

Lia L CAP. XXV. ματον την μονήν. Asioquin desit alimaul. μυρτίτης δὲ

ρίγης, inescat. Posidippi locuta varie lectum olim. Λω---vinum ex Duracoride, Plinio et aliis notitin. μυμίνου explicat Hesychius vinum, cui unguentum insusum. Sed vaein Posidippus nove no loco nivnΘum vinum,noc est, τον, inriso vel μυρσινίω, appellasse μυ ἐίιην. Verum neque exstat novi Posidippi aDula, ne lue satis des lectione constat, unde nuau roisumus aismiare. Mumma Romanorum et o --γι- ο οἶνος apud Marciam

mini generibus et natura verba ista Κα Ἐρμη ὀὲ εἴδοι πόσεως παρα ΣτραττAι. Verrum est, non sojum a Strauiud poeta, sed vulgo olim a pristis Graecis ρμγ suisse

appellatam τρο τελευταια ποσιν, ut docet nos Pollux. Nam cum Mercurio post rem fieret libatio, etiam poculum illud. io agmen Ogebat, Meriurium vocaDant. Postea mos ille mutavit, et piter stiae in Merciusu cum ascitus, auctore Amenaeo paulo ante Atlio haeo quidem ita haduere verum alienissimo loco naee posita hic, ut multa saepe in isto opere. Non adscribitur autemni Ioelis Striitti iis quem reperies t. XI. in voce καM- stlimi versu altero scripsim et Ἀλλά τι κα λέσχης Loomis. Non , inlati, quo temperara vinum ribis, fio nis joeunda eo uoulmone condienda Gmροι est. Vulgo λεύκης ' Iam niussa vocem mutatiini inveteribus varie ostendimus. Ineptum est, quod placuit nonnullis, εὐχῆς aut λευκης nant λέσχης omnino scri-

114쪽

σιον, δε γίγαρτον. Num Barebi muum, sive, vae para est θerariolos . ne vinare qui re Homerum insit, tu poena Ceus Poetae eniti versus est: οὐ γαρ ατο

βλητ' ἐς θεῶν ἐρικυὀέα δωρα. Vinum Rhodium insulanum,sve in ipsa insula genitiam non in opposita continente, strita auctor et compotationibus esse aptum, et ouom siano usin. Distinguit πὀτου et ii καθη ρ- χ-π' Miud enim ποτο ia est compotatio cujus finis voluptas: aliud usus vini orisinarius cujus finis utilitas et valentilis ni bonae conservatio. is ne nic quidem voluptate ea rei talluntur tamen, neque auctoris mentem capiun. q. uaec confundanti sidium viniit appellariis vete res non illiu solum auod in iidiomina vinetis iret a tur cisus auetor meminit, sed etiam illud, ouod Cnidis mercatores ex Aegypto peter in alias regiones inuri

serre solis. Olympiodorus in L Meteorol. υ ἔν i

δια τρο αντιμερίτασιν. Ait clare, vinum ouod in Aegupto

gignitur, vulgo Graeeis appellanim fuisse Cnidium Alexander Apnrota variis locis eatis uaestionem micta Aegyptium semper vocat. Scribendum mox πλησμος, δια το πολυς εἴναι- δυνα ι, non πο- ratisiti agninscent atticismum in voce πολ In simili mox loco, M.

το διαπνευσα το πολυ τῆς δυναμ ως αυτουν.

branae scribunt τοῖ παχυ - δ. Sane παχε τα καὶ φλιπαρον triduunt vino Galenus Athenaeus ali Contra paulo post τα απιμα--υδάτω ευθετεῖ in prioribus msi Gonivus et scriptis quibu ani ubi Miclinius nos ατοιότα ex memuranis optimam aquam conita intelligi cui prinpriuin ratione qualitatis, αποιο et ut loauitur Di eο- rides. το ιιέτοχον ta δη οὐ ποιότητος Cujusmodi sunt auua saliva nominis sani, oleum cera, τα χτρα

nam haec quoque ἄποια dicundia Alexandro Apnmaliseo. Invenio in lib. Rabbinorum 6 ἀποιον vocari in δquanquam ea Oee ut plurimum siliva illis smifiearer. Alioquin απιότατον οδωρ possis tueri de purissima qu. interpretari maximeque . ut sic dicam de ream. Ut ad vina redeamus placebat Turneno ευ--e scribi . non a rese cum ait auctor: ὁ δὲ Ἀδριανες καλάu οὐεμνη Non displicet quidem magni viri coriecturii: nam internoni vini lavaea et o ελπνον caensetur et Oaυόνειρον,

115쪽

dieebamus ante e XX. Sed ali diram lectionem constanter omnes libri retinent non isto solum loco veriani et alsia aliquammultis ubi similiter ε ων. id est Davi HODruas, vinum dicitur'. Sequitur: ο δὲ πὸ Κιλικίαι Ἀβα-της καλκογος κοιλίας μόνον - μαλακτικος De hoc vino Galenus in continentariolo de bonis malisve succis: vin ἐε ινος αμα κα γλυκὼς ο Κιλίκιος Ἀβατης, o

mi προσηγορία σχων. Me in IV. de simpli

meisie iacuit 'Aλβα c. Alibi etiam deterius. De aliis Amenamini videa seqv. c. V. Sophoclis locum profere p. bat is qui sermonem de vinis Aegyptus inchoabat. Quia ille suerit e convivis, uine sciri nequit ex his reliquiis.

Aegyptivi fuisse liquet. Fortasse Alfenaeus ipse, vel eli

tarchus qui Alexandria oriundus. Sic igini odisitur quast stomachabundus, turis Aegyptiorum vinorum nulla Metenus iacta esset mentio. In primo veri scribe: aplγλωσσα σιγ. non Εὐ M. Mareoticum vinum dictum reseret

τι , γυν κώμη παρείληφε μέντοι την προσηγορίαν i

βουσα - Μάρωνος Quid hae sibi velint ita scripta, non intelliigo. Nam quid illud ν παρωχηφε λαβῶσα Smis hamus censeo: --δε in x M., ά της παρ' αὐτην πόλεως oμωνύμου πρό ρον μὲν Α μεμπη. νει- κώμη

παρολώφθη. τη προσηγορία λαβουσα - M. Non nitis nore mutatione sanari poterat foede corTuptus locus, iiiii nunc planissi in sonte iam conis ixisti Prraeivit nobis ad hanc emendationem Eustathius in s. Inde hausimus v .eem περιελειφθη, in qua totius conjecturae nostrae carisdinem ponimus. Nam doctissimi, viris non assentimur, qui, ut huic loco medicinam facerent, delendam censu runt vocem παρείληφε Eustathio reclamante, trivii tum est manuscriptorum. Mariam sontem Allienaeus nominat lacum alii, si latis memini, Omnes praeter Eust iniunt qui Athenaei verbis loquitur eo lacu et Mais reotico vino consule Strabonem. Hoc amplius tirones observent, Alexandriae nomine auctorem hic intelligere,

non urbem ipsam sed eius ustis enitorium. Aliter illa verba ἐν Ἀλεξανδρεία nunquam capias recte. Sic loqui amat hie scriptor. Vide l. II. QU. In narratione e Thenis pompo scribe χαλκους λέβητας τρεῖς, non χαλκιεῖς. timi inae oppidi Aegyptii nomen in libris chirographis scriptum Siverse invenimus Iliam, et Πλινθώη, ut apiis

Eustatilium quoque. Rectum e Ilλιθίνη. Stephanus p

116쪽

Du νη πόλις τῆς Αἰγυπτιως , πο της Σαμαρείας. γgo: πόλις τις istramis. - της ἐν Σαμαρεία, id est, Histhine Misatur cauaedam ipm nomen habens Mosi, quae es in Diiu Samariae. Putavit Stepnaniis, Flinthinen Aegyptiam nomen ictuisse ab urbe Libna, cuius hi ori meminit Ios . . et alibi. Sane nari, πλiνθηνη, iasi viciis Minutis. Vinolentiae Aegyptioriun argumentum est, nouit auςtor, το παραμόνως αυτοῖς in vim v malima vis. si τοῖς δεIπνως, προ πάντων ἐδεσματων κραμβας ἐσθίων ἐφθαι, - - χρο- ευροπαρασκευαζεσθαι, id est, av-slis'

viant, remedonia ante alios orannes rit u brassisas inrear, quasinam is parari Ment. Minus recte ista interpreres ): auemadmodum et Paenuia κή πολλοὶ ast τας κατασκευα ςομένας μεθώπους προσλαμβανουtra, της κραμβης σπέρμα Mum, in*tit, raran murissia ilia Uriunt, otium im diria ieras Dist, inferen tu Mae frenon . uoso imtellige συνθέσεις, ut saepe apud Galenum Vulgo in Θυσα vocabant Basilius μεθη φαρμακα οἰδὲ ait, a 7s μέθης συντιθέασι φαρ-κα ουχὶ του μη παθεῖν τι επιν - του oris, αλλα του - διαλιπῶν, μηχανωμam. Brassicam in ametnystoriani compositione locum navere, non mirum est, cum ipsa messe sit pro eurietatis reme Q. Cato de r. r. c. CLVI. μυοίει in mutavis vriarum

MIen e suasi,ui ederis , hiberisque bi ve aua 'sum volo adem areo ex Catone. Causiani Maerit philosophus istius occultae facultatis probi inimi. III. .iaest XVIII. Etiam in Geoponicorum l. VII caput exstat de istis ametirystis ubi non est praetremissa brassea. Ex nis licet intelligere,quid appellet auctor κατασκευαζομμέναια αεθώςους In Nicocharis verbis ιψεῖν βαλα δε non concoquo. Noli dubitare librariorum imperitiam ni strum illud lectionis edi sisse. Scribendam adstipulantibus miris manualibus ἐψήσομεν Βαλανιον. Quam vini habeant adveritas crapulana glairiles, non lacu clixerim hahere albluam, existimavit, qui ista loquebatur. Sed - vinolentos Aegyptios suisse hoc ostendit quod apud eos

rantum in coenis stativum est ante innem ibui brassi meliκani coniesse, et ad ompotationes ita sese praep'ra

Multi sane ut ab ebrierare vindicaeitur, praesumunt brassic φ

117쪽

ssiecti sumus, si omnium, quae apud consim dicuntiar, sperarnus caiistini posse reddere. In extremo libro Amplius comici verba si scribuntur. ἐξελαύνω γαρ σψ ὀρα Aisse. ρaφανους τω δοκεῖν. at verius et sententia clavilunt Lego et sistinguo: - ἐδελαύιει γαρποθρα. Ω λῆρον εἶναι, αὐανους υτω δοκεῖν volοντως Graiecoriam provectuum est cum duorrum alterum alteri longe anteponunt: παθια φαίνοιτο αν εἶναι vel λῆρος Sic accipiendum est hoc loco. antum, ait juvat tristis casus aliquis, arcendam ebrietiitem, ut praebrassicae videri Ieant nugae merae.

118쪽

ISAACI CASAUBONI

μοe Bacui simulacra ni facies. Vini usus in EYposti lit,io superiore vini generi is, nitio II. d.

primo vini auctore Graeco nomine οἴνος tractatur is Alnenaeo. Sed merninerit lector Hus, iod Dm ante admonuimus: non res soliatri αξιομνημονευτους ilignas observatu, vertim etiain locutiones inteia viri elegantiori excerpta esse ab epitoniae hujus auctore. jusmodionini est in ipso libri iijus principio verbuni προσεπιμετρεῖν Delectatus siquitiem hic griimmaticus vocis elus eleπantia adnotavit an pla rasin, το πολυ- μέρας προσεπιμετρειν τῶ πνω interpretatum adjecit, πνωδβόναι σχολήν. Sic non longe post ἀνατίθεσθαι pro di in atrita ira tu excerpsit et exposuit: ρα, in quit 'o ἀνατοεμένων πάντων την ζήτησιν μοι αἰ,αda. λομένων. .evia naec, sed vel o non in non praOtereun-ala. iii eruditos viros seselleriint inesthourn nostri codices suciunt Deucallionis talium tu in nisi salior pausanias et Stepnanus Lycaonis Suspecta igitii nobis libroriani fides. Praeterea ud est vir βασιλέα; Ait enna

119쪽

Ι casAuBONI ANrM IN ATHEN. LIn Π Ap. I. 99 que historiae veteri, ne*re nessenilai consonat naeelmio. I ego: ρεσθευ ὀ του Aυκχωνος ελθεν εἰ Alrω- ω βσιλεία. Oresti evr D 'nu 'lim, in Notiam veηis, ut regnaret Deucalionis nonapnmieri fortasse eet propter historiae fabuliaris incertitiarinem. Verbi οἶνος etyinum In Elymol. . quod ma In una vocanteiani veteres grammatici, pluribus expositum uena apud Eustath. VI in Il commentario. Inde est, qui nieasnur locus podiadi in uentes duo versus. οἶνόν τοι, In ελαε etc., cujus snt auctoris non licitur. In ora antiquoriin codd. adscriptum in in iis Varissimis viris, Meptan et Levinio, ο των Κυπρlων---ποιητής, ioca .s Cyprioriani auctorem latui a sino nominsclementi Alox et alsia veteribus troili Oinninus notunaeStasuum tamen simili appellant. Illiu posita es e istos versus, diceramus ani ex Susu a. li locistri Athenas Meribens. ὀ ti Κύπριορ ait. φησὶ ποιητής οἶνον τοι M.

faere simpliciter sed seiri cum impetu significat Demosthelles: φ ΙΠυθωνι θρασυομένω καλλαμπρ jήοντι καθ μωοῦ Et ε ρείτης ανεικος apitis poetas, cotur,' inquus et λαμπρις

lon Chius do vino: Ἀθαμον παῖδα, ταυρ-ον νέον. νέον. Viecta licentia poetariina vino perionam auribuere vocat viti Uaμνον, vericor turi tum Persius: indomitum quod is panilire Falernuin v rant. Sic scribendum, vel muατον'

saiulam puerili aut juvenili truci sungedantur. ταυρωπον propter vini odii aut ebriorum truculentiam.' ani enim ob catissam Bacchum tauro singebant si init en , Miscini non multo post. In ultimo Ionis versu, Ibovἡρσίτνsν ανθρώπων πρυτανιν, malim αερσινοον panyasse usu in intimodico: μη, ωρι ἐνὶ φρεσὶ λαὸν - . Accellit scripta lectio αερτίπνοον ' egenti nassii Maefiste hunc versuri, λα τοῖσιν ἐλκωθεισιν μέλημiχει veniena Diis in mentem, quod de 1no similiter dogeorides seribit: οἱ παλαιοὶ οι προς τραύματα καὶ ' Ἀμονὰ ἐπιτηδειοι σὐν ἐρίοις οἰσυπηροre ἐπιτιθέμενοι 'raraoλοῦνται iελίμω πρὸς ἀ θηρῶ η ἔλκη. Dubita. liani uultis verbis: in Πυθία-ἴρηκέ τισι Διόνυσον γιι καλεῖν, essentnei Mnestheo, an Athonaco a nobis inuenda. Eustainius ilia usurpat pro suis, ut pleratio

120쪽

Sed dubitationem tollit auctor scri ncl. L: Vel ori ναῖος Διόνυσον 'Dτ- φησι τη Πυθία χρπα πιμεν Ἀθηναίοις. si locus hunc explicat: nam de Atlieni Enissibus nihil Mnestheus. Ergo τισὶν σρηκεν, Arae en urdixit Verius autem scripsisset zisti Atnenaeus Διον. γιατηνφ. Nam ea voce ut tua in conitati sint. Sextum et septi muni Eribuli versum emendaὰ crine οἴκαδε βαδί H

Mutili sunt Graeel odires, dui illustrem plenarint

latiun locum sic scrinunt 'ta μὲν θυσίας θοίνη, ἐκ dato v. v. -- πως ετ νε υ αριεν ως γε μοι. ἐκ δὲ roGος κω μος. ἐκ κώμου in ἐγένετο Θυανία lx δὲ Θυαυίας δίου, ἐκ δ καταδ ης πέδαι τε κα σφακελος οὐ μία. Deest integrum nunIst man . . Scride: ἐκ ti θυανIae δίκη ἐκδὸ δίκη καταδικη ' is δὲ κατ Et ita etiam Dale campius arnelius, quam Suulas, quem, si tu i vide in οἶνος Hesumius non Θυανἰ legisse videtur, sed συανία. Nam huc censeo portinere ista illius: συανία, οδορία, κα χειροι μάχης Est autem perillustris nic Epicnarnai locus cujus etiam Aristoteles meminit Metapli. l. III. ἔπικοδόμησιπι ἐκ της διαβολης ἡ λοιδορώ εα δὲ ταυτ te

μαχη Appellatinuosopulis ἐποικλμησιν, quam rheto- κλωακα vel κλιαακωτὀ σχνωα Cicer e, adustone, di 'epui aliud ex alio nectitur, et quasi per gradus a priino ad ultinauni venitur Eustatinus: το σχῆα του φθέντος χρο- ρίου κυμακα κα κλιμακωτον λέγουσιν οἰ παλχιοί graρρι χέτοικοδόμη tiu Themistius non sine alludio me ad vertita praeceptoris, Orat. I. πολλi προσθjκη κη των κακων ἐποι-

라틴어 텍스트