Deipnosophistarum, libri quindecim. Ad editionem Lugdunensem postremam emendatius expressi. Accedunt Villebrunii interpretatio gallica et notae itemque Isaaci Casauboni animadversiones integrae

261쪽

καύματα. Nunc ei roris hujus sontein aperiamus calor et frigus etsi contrariamini, vive istimen viribus eosdein essectus edunt in corporibus animalium geraunibus, floribus, ructibus et aliis. Hacciditas prinium exhausto p.r92. Leeo aut cornipto, deinde aristitas, crassis etiam nepe, postremo color ater Frigoris eruta vehementia nanim- leni calorem intus con pellente, sit illa, quae Aristoteli et Theophrasto licitur αντιπερίτασις, Galeno ἐπανακλησι recentiorum nonniillis inemurobsseentia. Et caloris et frigoris essectum eadem voce, καίειν, urere, Gnieci Latini-nue scriptoros expresset iant. AEam u=- aut nimiscixeritii Aristoteles Theophrastus, Xenoplion, virgusius, sinius Laicanus, nemo non. mprie anten καίων ignis est: qui autem τα ψυχη καίειν dicunt, eos aλm λέγειν, pronunciat lieophrastus i igne. Nesci vere hamani locutionum clive sani esse mitionem isti impe, fili qui summum frigus κα- ωnstieriint,ini bene posse dici, iam recte essectus ejus καυσις appellatiir. ineinam ali in stulta manavit sententia, nivem calidarnes assicinantium, quia dicaturis υρ ere. Et pedum Drationes ἀποκα ατα. ain ita vocavit recentior Graecia, rae vetiistiores χωετλα, auctore Suida Galenus dolic finipi med tessis hujus veluniae, en sibi fuisse scribens cum homine cui id videretur Apponam illius γοντι τὴν κιον - ππὶ - αυτθ - σι ἐργάζεσθαι, καί τὰ ω συνηθείας rit. εἰς τοσου ro ἀλλοκότου χρήσεωe των οὐ &άρων ἔφη μοί ποτε, μηδὲν κωλύειν φαναι. 89 α'υ χεὰν ποιότητα τε κα δύναμιν ν πυρὶ την χνα - γα κα ταύτην φθα πολλακι ἀπικαἰουσαν του πόδαο νων δε αὐτο ἐπὶ πολυ βαδισαντων. των μέντοι τοώτων. Αθρωτων iκρου χρόνου χρεία τοὐφόπον ἀποκαθφραιο ψυχης. Legant ista . simillia his sexcenta in lanimi. llius viri scriptis, quibus ori uasui est, perire studiis septentiae, quicquid temporis ira perrisitur studio lingua rimi Sed hunc errorern ἐ-χμιον asta satis castigavis

aeus.

At in P. ni. t. t. o

262쪽

ρος χρητος. eχη νυποτατος, potentiitus intolerandus. Miliaraum, ἰπνολέβης μέiανδρος, victo. μενεκράτης, columna. βαλαντιον, - eulum. μυ,ήρια, murium latibula Uranopolis Macedoniae. Uraindo LenabuS. ρΘροβοας,

βροτοκέρτης μάρκος μάρκων. 'inrati pes flua in nugis Alia quaedam observata. Anithynuleus: πο- τῶν Παναθηναων έπτης ἐπιτι

θustitium, alixit Pompeianus Natuli est innuptiae in re tia bis dies nefastita Rem gestam Romae narrat auctor. Ita*1 Παναθηνασων ἐορτη sestum est utrinquatrionini R manorunt, non Pana benaeormn Ain'niensium ejus o. lemnitatis prima sies censebatiar Minervae γενέθλιος. viis

citissa, quod ma nata Minerva si Palladem vocat

αλέκτορα, no est, αειπαρθένον, semper iniserriem. Sic Electram volunt victam quasi αλεκτρον aut αλέκτορα ' ouo

allusum maligno animo ab Helena isto versu in Euripi sis Oreste: Παρθένε μακρον μηκος λέκτρη χρόνου. συμ- eo, et eaurara quia inaura Mu Hoc primum notandum in Pon poni vehisis iit καινον et κεγον. Simul alterrum non nunus insolens: αῖκος ωέρα, ei nefastur justis urar. xipnanes etiam insolentius: ν μὲν γαρ αδικοι ἡμέρα ume. Tertium prioribus par re simile η τητες ημώρα pri, is hiaremus. Nam νυ de praesente anno dicitur, non de liodionia die. Subjicitur: ἐκάλεο- πον κοε Δελφων ἐπανελθόντα μων ταῖρον κδεν αὐra χρησαντος του λῆ, χρητον. Maalmo nostrum Despia, atiqvando mersum, ιμ- nullum responsum Minoia modiitiis χρος- Voluit licere ἄπρακτον' sc enim solent Graeci auctores loqui Fortasse et ἀχρηματιτον licet Seu uens nota controversi duris est Θαυμα ra' 'Pωα ων ἀρχῆ ανυποτατος. Dandum est o nanorum iam' - , cujus vim est impetum nramo sustinem. Athonae

263쪽

LIB. III. CAP. XX. et 3

non prodatur, ac notione usurpari vocem ανυπλαreia.

Non desunt magni scriptores, piorum inscia censurae Athenaei opponamus. Ita enim saepe usurpant Demo-stnenes, Polybi , Diodorus Siculus et Dionysius Halicarnasseus, scriptoriam censor severissimus verborumque siligentissimus. Verba illius sunt l. IX. γαρ κονιτί γ'

ἀν-δόκουν αποθανεῖν Σικκιον, ἄνδρα κα ρωμην καὶ 'Iυχ- ανυπότατον Vertere potes intolerandus. Dona iovixit Justinus Caerar anciniolorandi formit, , κantus bis munus est. vis ronta et pesinantia Vel in s. mutabitis. Lactiuatius I. VII. c. 7. . Hi in tentabiti dominatione vexabre orbem Atlaenaeus, auctor libelli demacn Deli., in descriptione arietariae testudinis: τινα φερόμενα δια των ε αυτῶν παλμῶν νυπότατον ποῶνταum Mitav. In altori tamen signiticatione usitatius no nomen. Glossars auctor cum deipnosopnista eam solam agno-icit: ανυποτατος, τὐμφωμοι. senesuNinua Didymus, sive iis est alius auctor libelli e provectiis πιν ποκους ζητεῖς - των ανυπότατα ζποώντων. Etiam Hieronymus, vir longe doctissmius, ambiguum esse apud Graecos noc vociivulum latetur. Postea reprenenditur Pornpejanus, ouod vas cateiaciendae a*aae parari solitum Romae, miliarium appellatum, Graece nuncuparet πνολέβητα. Miliarium in Glossario vertitur Θερμηρεμ quae vox cor-riapta non est, ut docti putant, sed subaussiendum αγγος, et ita accipiendum, ut cum ait Hesycni's, κελέβην taπ-ηρίου εἶδος θερμηρκ ire non videatur necessaria oorum coinctura, Mai Θέρμητρον emendant. Vocem ἰπνολέβη tamnat . Lucianus. Facit enim Lexipnanem Italoqui: Ἀ μέντοι ἰπνολέβης περπαφλάζων εἰς κεφαλήνεμῖν μέτρεπε του ανθρακας. In noc genere vasorium innuinus aquam calelamedant, quaedam adnotabamus ad Theophrastiaenaracteres e di impudentia A Pompejano p. 9έ. transitur ad Dionysium tyrannum quem areat auctor

etiam in verba silevitiam suam extendiste. - novas signifieationes multis illoriani attribuisse. Virginem, inquiti

vocabat μινανδρον , τι μένει τον ἄνδρα aut virum . Apereat. Columnam μενεκρατη vel μενεκρώη, ἔτι μένει καὶ κρατεῖ, artua manet, neque loco movetur, eademotae κρα-

r. id est, continu sive Muttinuiseis facium. Jaculum βαλάντιον , ὀτι νακτίον βαλλεται, is in contra aratrim, est . in nostes, qui sunt e regione sana est, quam asserunt, distinctio quasi MλAmor cum unima crianaenam significet, eum duobus jaculum meliores libri He

264쪽

ita scriptum: βαλαντιον τό ακόκειον, δια το βαλλει τους λαντίους. Quae illoriam ouservatio paene persuaderamilii, etiam alios, praeter*am Siculum mimum βαλαντιον

pro jaculo usurpasse Mimum latibula vel, ut vocat Plautus, ibitio μυς ρια οπι τοὐς μυς τηρεῖ, ura in illis poma murimu salus. Sed legendum est ex epitonia κήταο των μυῶν διεκ/ύσεις non δ' ἐκδυσεις. Uranopoliis ab Alexarcno rege condita ea ex culus Plinius mensinit in descriptione Macedoniae Heraclides Calatianus, lilito riariam conditor, unde Urinia cognomen invenerit, ruis

si latragunt nodie docti post Diogenem Laertium quem potius consule in Hetraclide Pontico ορθροβόα scribendum, non ὀρθοβόαν Significant prope idem αλεκτρυι et ὀρθροβόας Scribe etiam, ut est eisitum et liaden MSS.. βροτοκέρτην, non autem βροτοκέρην Alius vixisset βρωτοκαρτην. Initio epistolae Alexarchi μάρκων legitur in vindelicianis excerptis pro μαρμων. Videria cor rectio. ni lavere, io in clostis Hesycni scriptum est Molκοοἐντολη. Nam inde μάρκων Dupreator, ex. Sed cum Mteatur Allienaeus, ita obscuram esse nanc epistolam istne Apollo quidem illam possit intelligere , norium istatio non debent. Major temporis, rei preciosissimae,

henda ratio est quam ut erus Dctiirani in liis mobulis

magis sacere velimus interpretes conatos osso ista vetatere, demim e*alaena. Nam aut est operam ludere, si hoc non est Fecissent consultius multo, si, quem latiorem vanumina nominis pistolae, quam neni queat intelligere , impenderunt, in aliis consumpsissent acilibus ad intellifiendum quae plis tamen naudquaquam sunt intellecta, saepe etiam mutata perperam. Uteru' hoc ipso locis, κο τοῖς Κασσανδρέων δὲ αρχουσι τοιαυτα ποττειλε, i eschini Dalecamp. Κασσανδρου, et ἄρχοντα vertit Hura. Sane quam incogitanter. Celetum est, epistolam missana suis magistrittivus Cassandrensium Cassandrea oppidi Macedonici nomen omnibus notum Sequuntur

Antipnanis jocos versus de discrimine, quod statuunt pili losoplii inter ναι et γίγνεσθαι Multa Plato super ea

re in protagora. Sed tui Dant nonnitu prima verita Amtipla. . Prae propterea epitomae consector more suo prae termisit isto loco: ν τῶ δευκείω μεσῶ σοφιτων. ἡ ια-λώμI9s. πτων, σιτων συκίνων λέγονθὼ τι vocem λαλέπτων es visinnas metri gratia, ut saepe in coniicis. διάλεπτος, stra

renuu proba vox et Aristopnanica Dalae einemiani

265쪽

Ian. III. Ap. X et a s

Ma ταων. Invitus ab optimo vim toties figentirein, ni me M inυμ ut faciam fides. Non enini possumus ullo modo ei assentiri, rarisagante lege metri. Sed illa sisjun-otiva, ante διαλέπτων cedo quo pertineat. Sine dunio vera est conjectura nostra de isto veriti, quem ita censemus emendariclum: E τωχυκείω μετα σοφειων, νὴ Δία, Aa r. Coi ruptelae larius caussa et origo pates. Septimum a fine versum ita scribe: in ἔτι ὀτ περ γέγονεν, τε γέγονέ πω. In excerptis posterius henustichium istius versus et prius sequentis non leguntur. In extremo consule

βος διεκπαίειν.

-- . Interiri plioriana species ponitur haec του ματαλέγειν ανθρώπων ὀνομασι δαοια. Verbis uti, tuas similia propritis sint virorum nominibus. Exemplum ibi affretur rAαβών ἀρις.γι- ἐν μαχν κρατος. frens e pugna Hars simae victoriae praeutium. αριςόνικον κράτος periphrasis νίκης. Alibi proprium nomen hoininis Aristonicus, Eadem ratio est illorum quae isto lqco ex Simonide, Aeschylo ac Nicamiro affert Athenaeus. Similiter etiam1 comici Nebulis Philippides dicitur strepsiavi λυσανίας πατρωων μεγαλων κακων. Ubi scribit eruditissimus scholiastes sic de industria locutum politam, Soplioclena irrideret, a vocibus νικομαχας παυσανίας ατρεβας esset ustis hoc in clo et in mustibus vixit idem co-

266쪽

antinus ad sinonem si parauiu cuin i oprium sit Ain Vnias non minus quam I ysanias. In Aesonyli Ag memnone αυτροωρ σποδος cinis ille sicinit . ii vivi nonu:-nis loco domum naiticuatur e Troja Sic ἐκτωρ apud Sappnonem Jovis est optinetum ut in Simonide Ζευς αρισαρχος Aliis ἔκτωρ dictus est paxillus qui tetrionem

σιδηρας αφείς. Videtur et αμφι οινοο cujus mentio ti-cta l. I. is esse quem ἀμφικλε appellant alii vinum clunium sive ancipitis existimationis. Est vero Amphisnninen κυριον Simile est etia in l. II in Lycopntinis versu δημοκριτος φακη ' ρω erara. Si modo truo

κοινος cri, ncluni non est, quod nos censemus, ut ibi di ximus c. q. l .am dierno ne coleuatur olim ἈγαμέμνοπZabe. Potest videri ita Mutias Iupiter ἀγαμέμνων a Spa

tanis, ut a Sappnon appellaciis it κτωρ, a Simoni ste μαρχοe Tamen aliter psi patres acceperiant, oes Agamemnonem mortalem Iovis cognomine pro deo nilitum et cultum fuisse Spanae noc argii mento pt Onant. Aiste' nagoras in apolog orat. ὀ λιευς Θεον Εκτορα λέγει, ὁ Λακώαιαονιος Ἀγαμέμνονα Δία σέβει emam adnuicum redeamus. Memini, inquit, Aeschylo dictumi cum ἀγησlλαον hoc est, ducem ponisArion. Callimacnus: Καὶ μογος εἴτε Θάis, πεπνυμένος ἐν νεκύεσσι Φοιτῶνειν

μεγαλω τίμιος Ἀγεσακ. Ita accipiendum l. XV in Nicas dri versu, ubi tenebrae magnae interpretibus Σαύρην' ἡ χθονίου πέφαται τέφος Ηγεσιλο- Nicander, addit cy'nuiciis, aspidem vocavit ἰοχέαιραν hoc est, veneno vinum, vel fundentem eisnum. Id nomen Dianae qu- proprium est, ut Ois δ' Ἀρτεμις εἶσι κατ ρεος ιοχι iρ

Sed tunc aliud significat ranae ni Vivat, ves Mitti

guumi Sequitur Πλατων ἐν τω Πολιτικῆ. Interpre' tes: Plato in si Hi de priama. salsissimum noc nam locus sumptus est e singulari dialogo, cui nomen Polit,co. In eo libro scriptum: ης των γελαίων τροφη-

μὰν ἔνυδρον, στι δε κοὐ ξηροβατικόν. Herodes Atticψεν quem facit Athenaeus auctorem vocis τροχοπώη, μ

267쪽

LIB. III. CAP. n. an multo fuit illo gran nor: ixit enim M. Antonino nilos .

pho imperante ipse clarissimus. ut narrat reuostratiis 1 ΙΙ. e vitis sopnimirum. Primus ergo Herodes τροχ πέδην nominavit lignum quo rotiarum impetum in aeclividus locis aurigae conibent. Alli μοχλει vocarunt: Iintima fumi,nen. Glossam auctae r istelus vocis intopr vitione eleganter τροχων ἀγκυριον Minus placet ouod subjungit idem grammaticus: βοηλώα κήφισμα μαεης Non semel alibi observavi l orare interitum Graecos in Latinis dictionibus exprimencis Eliasmodi haec est. Nam vero 'ummis. quo usus Augustus, cum aixit, mereriri noster P nninandus est ira bissetur non carerere, wurram parem in tota Graecia non reperias. σχε, δας pro anchoris etiam Lexipnanes laiciani posuit, cujus verna paulo ante recitavimus ' Demidis oratoris, vel, ut Aristoteli es Plutarcho placet, Periclis dimam, A ginam esse μην του Πεψαιως, ad Strabonis l. IX. olim exposuimus. Satrium iciem orator vocavit: απορφῶ- της πόλεως. Nilai ni mutationis opus. Iamum missa su eat Ameniensium colonia. manc vocat αποδρῶγα Atheniensium, quasi avolsum a corpore suo partem. Reait tandem Cynulcus ad Pomponunt. is illo enim videtur p.rqυ sentire, cum ait: ο ἡ ὀνοματοθήρας ἔτος σοφιτῆς κάθαρτον ψη γυναῖκα ἡ ἐπεσχημένα ην τα γυναικεῖα. Grai his medicis καθαρσεις appellantur mulie ni menses, ummina suppreissio καθαρσίη dicitia Hippocrati non semel. Inae igitur κάθαρτοι nod tremen usu protatum non one , declarat naec Atnenae cens ara. -υ-φοντι ἐορτην. cujus mentini Ulpianus Cynulco respondens non sine st macho, non memini alibi legero. Videntur inivi s sturn Cynophontin, vel potius Κυνοφόντια uti legi ni lim . instituisse pacandae Dianas, cum sacros illi canes occiderent sub caniculae exortum quo maxime temporo id animal rabiostini menait neri Verstin, Cratini sic leger Ἐσθε πακημέριος χορτα ὀμενος ταλα λευκον De voco υορτοδεσθαι ita nabe Proprie iumentis noc verbum convenit, quorum adulum Graecis dicitur χόρτοe senum. Inde χορταζειν βους apud Hesiodum. Deinde ad alia transislatum est,nimalia ut apud Platonem χορτάζειν su πο- λιν. Tandeui etiam de hominibus ici cepit. Praetor exempla ab inenaeo allata nabes alia rapud Pollite UVI.

268쪽

Ul, et ita et i .ini Suidas: erua illius ita di itinguit nusi γαπρισώς ςαι δαψιλης Τα προοιμι ο ρ ὀὲ χορητασθησομαι. Hesiodi veritis, qui mox inclicatur, hic est άνα αλλεσθαι εἰ τ' αὐριον εἴ τἈνκηφι. Ulpiani. UOCe κοιλ οδαίμων sunt verna Εὐμολι τους κολακα si τῆομανυμ δραματι ἔτω κέκληκεν Eupolius Mania Κολακες laticlantiu passim ad antiquis. In sabula eleganterposita appoliavit parasitos κοιλιοδαίμονας quoriim nempe totis venter est iit loquitur Paulus Apostolus, ἀνώη κοιλία. Vetus scriptor anotrynius la istoriae ROin Dae: ουνιος νομα εἰς- ιππαδα τε ν κ φαγεῖν ζων.

τιυς, κοιλιοἐώμων τε κα ταγηνοκυισσο ρας. Si te est κοιλιο φουλος ahiti Palladium in vita Marin sinatis et in his lidris alibi ὀλβιογαπωρ. caemens Alex dea O genere hominiam καί μοι δοκεῖ ἡ τοιουτο ανθρωπος δὲ ἀλλ' γναθος εἴναι leni scriptor erruditissimus Eupolidis nocverbum nove usurpavit pro daemone ganeonum priu'siet de Sic enim cui, in II. Paedag. τιλ-ρωφι ἀο*λεγμαινουσα κυπταζοντων τραπεζας, τὰ σφέτερα θη-

νημένων παθη, δαίμων καθηγεῖται λιχνότατος ' ον ira γε- ῶν αἰσχυνθείην κοιλιοδαίμονα προσεma Mi δαιμόνων κάκιςον. De Callimedonte Carrabo plura Ailaenaeus et ii

l. aliis quoque. Nam quoties idoni ali illo repetitur Plutat chias in nocione σιωπωντος δ' ἐκείνου κή διαμέλλον-

θρα σὐν κω μισόδημον, εἰπεῖν. xuiis postremus versus. mutilus in Dinnunis exemptaribus, initi modo expleri Fi. 98 positi recte: πὲρ ὀ μητρα Καλλιμέδων ἡ Καραβος 'Κφθης ἴσως προσίετ αν ταλα αποθανεῖν Pro patria, inquit, mura pararitum mori pro arrio De vulvarare Casinnecto Carissau Ian mortem oppetere fora --

Fabulam inscriptam ποριογραψος Dalopam pius Ampuicli nescio cui triduit, periurnatis Athenaei verDis, auae non sunt ouscura: Et pro διεξέπαιον - διεκπαί- ν, quod interpretatur διαπαίζων. Emendatio pra μὴ interpretatio lalsa. Sic lego: ---ο- Δι παιεν Ἀμφικλει, μῆτραι ἐύο Κρεμαμένας Δείεας, ἐκεῖνον πέμπε, φησὶν, ἐαν ίδσς. Ira vi per portic----iὐs er ostens Diali citi in suo utati duobus, quasis ibat . Arran, quem nostι, ais, inuis μή, istiserit. διεκπαίειν-visini viam sacero in aliquor locum. Sic εκπαίσασ

ri θύρας apud Dionysium Halic Frequens verbivini.

269쪽

LIB. III. CAP. XXII.

storicis, alio notus expositum Κρεμαμένας pars versus est, cuius caetera verba, ut ad sententiam non necessaria, auctor suo more praeterinisit. Sintilliinum est in Cnaraueribus neoplarariis de isticitate κομισασθαι πο ου haχίονος τὼς ταρίχους. Quaesivi scripsimis, vocem nobis noc Ioco explicant. CAPUT VICESIΜLI SECUNDUM.

ossim laserpitii usus, in paratura ciboruin inter cotulimenta. Testimoni sunt innumeri veteritui seriptoriin loci, uri σιλφίου nuntio fit et που Tantainina id inta 3 liuius aestimatio suit, ut generetileni Oceat

οτός propria in lini secerit Ob lingillareri praestantiam Acmillus Gi acciae, Suciae Medi eque locis silpniuna pasceri tur, unde succus exprimebatur in usus naeniariam, Duininus innen prMliauat longo succus ille P u ei gno cyrenaico in Graeciani desereuatur. Hic igitur, ut inliniunt optimus et Praestantissimus μος Gi':ieci scriptoribus dictus eo strauit auctor του ὁ ὀπῆ μεμνη-ra Ἀντιφάνης ἐν Δυσέρωσι, περὶ Κυρῆνη τον λόγον ποιου- μενος - κεῖσε Γώκπλέω, ori διεσπασθημεν Κωαιλίγων, Aπασιν Amr- σιλφίω, συνωρίσι, Καυλω κέ-MM, ματοῖς, πυρετοῖς, ὀποῖς Antipnanis iat,illa, nisi fallor, Δισήρα inscripta erat, non Δυσέρωτες. trianae qui verba ita distingui nt - ἐκεῖσε ' ἐκπλέω. Orii δασπασθημεν ψρῶσθαι λέγων Απασιν et rοις, etc. Haec aliquis loliuuatur, quem vis in or Cyrenen detulerat, unde pedem reserens navigationem in patriami iluens, aut, inue uvgio intendo hinc abiens, p. 9 vade fumus vivus longum ale dicoι omnib- ιis, taeteris rebus universis, quibus ablindat regio γ renaica. In enumeratione in cium Cyrenaicarum ros diversissimas Meta cciiij ungit, coniunctissimas separat. main πτο .

et Wρβες, κιὼτες sdum generis, pertinen que ad rem

270쪽

χοντοc αλλ' maloσωἡων τῖς δειμας βαε- ην τανἀραατων καταουειν. Inde Bareae currus Grai oriun l. teris celebrati ut Sopnoctis in Electra iis alior n. Κυρηναίων αρματηλιασεις meminit et Xenopnon VI pae . et Lucianus in enc Demota Quin adeo frequentanis in illa genis currilitin usus, ut etiam intra uitis poni-ria curru venerentiar sicut Romani med aut iovem Alexis: Aνθρωπος ναι μοι Κυρηναῖος δοκεῖς Κακε γαρ

militer σίλφιον, καυλος et οποὶ cognita sunt πυρευς is hoc albo ponit ocose . aerem ejus mictus insalubrem esse significans in quo plurimum nomnes febricitent. Aut scribe, si iuuet ματοῖσιν, πυροῖς, οπ Nam vina magnam frumenti ut is olei, Cyrenis exportari solitani testimonio sit lexin I. Dig. Ιa,cati conducti. Aliouuin vocem

τοῖς loco movendam suadet metrica lex scribendum πυρετοῖς. α τοῖς. ποι. Sed quid appellat μαςνς; Nunis enim ridiculum in laterculo novilium inerisimimum nar ponere. χωμάσθλαις scribendum y ut conaria.

telligantur, quorum no seque magna copia in Italiam a que Hispaniam importatur ab iis mercatorinus, ii cum

Afris e regno Fe et Marocn rationem commemoriam

ineunt. Idem iunitatum an Olim docedat Hemippyri I. I. Eouὲ Κυρνης καυλον και eum μειον An potius sine ulla vocum transpositione scribi dedo μασπώros, πυρετοῖς, ποῖς 'id sit maspeton declarant in nitana laserpitii Tneophrastus Dioscori te . Plinius Minos placet, iuri pronavimus aliquando. -τους esse, quos voeabant cyren nses δκνήe Ager illoriani in tres partea

erat clivisus eam, quae ad appellabant regionem mediam inter reliquas suas, in qua plurimi erant colles vel ut loquitur Hirtius, Munii nati in excellentqs. Herodotrusa τουτέων τε δ συγκεκοπισαένει, τα υπὲρ τῶν Θαλασσἀων χώρων τα μισοοργῆ συγκοι κεσθαι τα βουνους καλέασι duos isti βουνους, Attici vocabant uατάς. Hesychius: ra εἰς-ανέχοντ της χωρας καλοῦσι μαεους. Sic donent nae scribi. Vide Pollucena. Mepnia Scaliger scribebat: μασπέτοις τρο

라틴어 텍스트