Deipnosophistarum, libri quindecim. Ad editionem Lugdunensem postremam emendatius expressi. Accedunt Villebrunii interpretatio gallica et notae itemque Isaaci Casauboni animadversiones integrae

291쪽

κεκρυφαλον. Habeo panis tr tremi e murar1ati non plenum

.phrastum. Potest etiam ita: σαπλεων γα φαλων, tu de aceros pane intelligarrius. γναῖaλον, cine/ι1Nur, pro acere tritici non iuvonuste usurpaverit. Sinabo auctor

est, restini. .esdi oppiduna sitani fuisse in collo, peratinuisseque ad maro. Hoc voluit Archestratus ilio versu: E Aέσβae, κλεινῆ Fρέσου περικυμονι ιιαςω. In scriDi malim; AD 3ω κλεινL- ρ. Vox περικυμων iniri proprie loco tribuit, ici non ex omni pari e pulset Bu-etiis. Melitus 1 ni alibi: lίνειν ἐκ Λέσβου τεμ χυμονος ἐκγεγαῶτα Cor rige so prente verita operarum STOreni, a scribe: ευκότερ' Pερία χιόνος. Legit oin Dale- campius Θεοι νπερ ὀουσι. Oli sequi. Nam venim et tectum si θεοὶ εἴπερ μσι 'Aλφα, Dai Θεν ἀν Ἐρμης

tu bisse s Latine Apii et u Panen Togeaticum σεμιδαλεο υἱον Ceat Atali elimitus, sicii paulo snte Plii-lyllius coli: bos πυρῶν ιγογγe. Antipnanis super Atticis panibus allata ecloga sic delinit: Mίμημα χειρος Ἀττικης, ἔς γοναῖς Θεαριων ἔδωἴε. Postrema verba clificultiue

non carent. γοναῖς interpretantur docti puremi, id est, ἐκγόνοιο. Quaerant, cui probent. Nos sic quos earion Panorbenae Mistit, ceu artis suae specimen. Molvet mina omne genus artificum, solennibus iustorum diebiis de palina invicem contendere. Non nini solipoytae suas anulas committenant, mina etiam omnes

alii, quicunque artis alicujus si luciani habebant. Hae sunt, quas Graeei Maaις tatini commissiones passi iii,

cant de quidus non repetam, quae noti sunt Onani us. Dicam tantum, et Dum ἔδειξεν ni aliter accipienauni

non fuisse. τονἀς interpretor Minervae festum nutalirium. Panaurenaeorum et Quinquatrioriani id ni argumentianti. Sequitur Platonis locus, et in eo nae vecta: Θεαρίων, ἀρτοκόπος. a Moaικος, ὀ ν ὀψοποιlαν συγκαταγε

πωλος. Hodie apud Platonem scribitur ἀρτοποώς, non p.rari reainu, ex nupera viri docti emendatione, imo, ut

292쪽

vides, cori uptione. Etiam Xenopnon usus eo vocabulo, ni observat Pollii x. Thearion, Mitti aecus et Sarainiuis a Platone nobilitati etiat in alio Nun scripus leguntiir. Tnemissius orat. I. Μίθαικός τις ἄν ἔνδοθεν , Sisa . Scribe apitis eundem orat. IV. καπηλος το φαυτοπωλης

κομψοτερο μικρῶ Σαράμβου καὶ Θεαρίωνος. Illa, AEua.

βοο non sunt apii Platonem, imo vero ut censi O non sunt Plutonis sed Allienae variana scripturi in codicuae Platonis Obiti indicantis Lego audenter ἡ Σαραβος, ωαπ. Sic auidlain istuiri nominant, non Saranauum. Vide apud Zeta 'ni in X cnu Pollux tectu hoc nelie illivi, sed Sara donem si modo ita scripse l. VII. Σαραβων ο Πλατων καπηλον γόμασεν ἐπαινῶν αὐτον ἐπ' οἰνουργία. Plerique tamen Si rambum in vigetant in iis etiam Di.caearchus in reo raptaicis fragmentis Apud Plainuni

celebris vinarii nomen est Exi e uinus in Alinarui : Mυina turris Miseni sisti Liuia i Ex em Mino. Ἐς non nit mini eam viri appellarionen usquain apitis iniecos le re Ac fortasse abis rara o scripserant o Plautiis et catalecus ille coinicus, quem poeia aenus ouuitur auctorein et Aristides laetor in neniutocle. Stabi cit Ainenaeus ex Aristopnane: Hκω Θεαρίων ως αρτοπώλιον λιπών, ν' ἔπι κριβανων ἐδωὀία Postiirnum vero uni, quia Graiecuninon aruitror, otium in serio ilia λια. Sic appellat bases, quinus institii iri criDalii. Ilias dico aeneas mensas si testa poni solitas quartana meminit Ainenaeus LVIII.: ἐνέθηκα κριβανω. 4 ποθεις τραπεζαν χαλκην, ἐςαθευσara τω πυρί. In focilace calcaria Olum lapide sternebaiit,

qui dicitur itoni 'o c. 38 , in coni clavat magnus

riphrasis pro auri Furnis lateres erant sulfecti,

paulo post dicitur. Non multo post ex Epnippo: Παρυαεξ ρου δ' ἐκ Θετταλίας κόλλικα φαγ- κρίβανος ἄρτων. Prima et in ita verter eum e --xandro erat alia arisson. Alexander Opinor, est Plae-raeorrum tyrannus Pnera eniim nessaliae oppidum. Collices Thessalici oennium optimi Arcnestratus: Κόλ- λιξ Θεσσαλικος σοι παρχέτω. Extrema sunt corrupta. FDrtasse κριβανιον. vel εκ κριβαν ἄρτων. In iis, quae mox loq uitii Arri in ua, agnosce reliquia veteris poetae. Curri ait: μεῖς γα ουτε αλφίτοισι χαίρομεν, πληρος γαρ

293쪽

ia iid reseras Scri Deia ira κζγω X. Et stanni ἔρχομαι λέγων non recte politum pro ἔρχομαι λήεων. erini Ot. ἔρχομαι ἐρέων id φράσων. Ainen non Tultro poli ἔρχομαι κανωλέειν τι περὶ αὐτων τα της τέχνως Clarusi pum Tyanouria. Xouo tam inulta meritat ni Arrianus, recentem Ainenaei temporibus Q iptoret suis . indicio sunt Roniana o p argeabula quinus iititur. Utes saῖδὲ την ααυρίαν νειμένην ποιεῖν. Mare in Latinis est quani veritaculus sermo noster restet appellat Plinius Diuii sua Pti in tu aut tu utione:νarii ex reticae mare M. Panis Cappa u etiam . IV. ni 'n lalli ut Carani nuptiis: προσεdo καλαργυρῆ αρτοφήρονοτων Καππαδοκίων Addit τόν δὲ τοιουτον αρτον οι Συροιιαχμάν προσαγορεύουσι. 1 is uuis Διδ nisu me pauis.

nuam interpretantur is ultimis mens e serculis. . ea no. nuit me ex alioriam Radbinorum commentarii petrustatevaleritas, vir linguae sanctae, dum viveri'. ., si anus, minique, singularem pietatem et moriri pro M.tarem charissimus mauon Syris suisse appellatas.

vias nos Francocellae vocamus inias de dira satis si x l. mus in praecedentinus Molestutia et holire videntur esse, qtie in alii βωλίαν. esuchius une maZam, non panem, nominat. βωλία, ait. βωλἰς μαζη ειδος τύ νσαῖ Θυσίαις. o Romana est tracta, ubi crihi tur: Linti ae καπυρίδια καλῶμεν τρακτα μίξεις, σπερ α εις αρτον. Quid essent tracta vel ιν area in pandicio, ' expositi pridem Josepniis ratiger ad TiDullum. Inde reperiet hucliostis lector Frequens vox catoni in placenta.

294쪽

veterum deliriae. Ἀαμίτης panis, Θιαγου, - ρατος, τι ἰτης κα ἐρεικίτης, ξηροπυρίτης, κυλμ

veterum, sumendi opud de re fare , quod vocabant. Sanitas Romae praemis loco

phanis. Venis diei utri est non oportore τοὰ δύσματι rati cedng 1μα ι. Haec sunt allimentii quiniis necessario veta inur, ut exta austas corporis viri' rosciam iis illa sunt scita inevia, libus appetitiini irritanius Perilitissint c, tilioni sit non Himentis velle ali sed gula irritameniis. Hoc viserante sublatu in ivit Diogones Cuniciis, cum nutata te matria placeruant Ortinis, cari gorius XaZian-Σetius σγησα αγνr ait Lisse, strat ens in priore Iulian 'iron line allusione hanc iustoriarn, Diogenor prae emsedlartim altiore postposuisse τους at ελεμ αρτους τοῖς σα3aουσῖ inter gatus, ride 're t stan u. tulisit, probe in futtim. Cujus, sponsionis oliseurate multis vis paret ex us, quae ante lixinitis Significavit enim canis impuriis, Υbs hsso ἐσματα, iae sint illis δυσαατα. elae ullams intest illa discrimen sacere. 4ugi lionunibus placen-UPad oblectationem, panis ait nutrition in es tit . Porro in noc maxune genere clipevia mi in illae dedi nomines olini d preliensi L. VII. Epicureusin iii Iani icti sista pro mortuo dicitia elatus place ni seri' 'nte de Grata. Ora- titis: - Porcius infra Ri licuius oras inti affri re pla-emitas. Propterea licebat Bion, μη δυνατὸν εἶναι τοῖς πολλοῖς ρέσκριν, εἰ μὴ πλακῆντα γενόμενον η Θασιον ' novis P seprem et ut o omnibus placere, is placentis Ure aut iam Thasiim Hieronymiis ad Marcellam: Non sint Dain epulae, ruae non placentam te omit. Ea de eo, quereri cibus non juviit, parooniluce dici solet hieri pliiceu tam quidem libenter edit. Mirysostonius noni.

295쪽

LIB. III. CAP. XXX. 273 II ad populum Antiocnenum: ο μὴ την χρείαν ναμένων,

dam juvat. Probo, mox λοπαδαγχαι scrini, ut ementini docti, non λοπαὀαγχναι Similes sunt voces in thoc sermptore λοπα ὀοφυσηταὶ et λοπαδαρηαγωαι. pane harolo

habes apud grammaticos De tha so etiani aptusaneo. cciti interpretes in m poAtae I nalysia σαμίτη panoruinvenio nus*aam ualle ego κα τόν σησαμίτην. Sod placet omnino lectio, quani su ecit novis epitoinamo

icneliana, in qua verna naec, καὶ τον σαμίτην, in loco non nabentur, sed paulo nox noo modo: -καὶ σησαμίτη κοὐ πυραμους δι σησαμαν πεττόμενος, πιεταχα αὐτε τω σησαμί- ων . In excerptis iidem σαμίτης

seripitiinest sint quis non videt, σησαμίτης. esse scribendum necessario, ac ad n iis vernorum textura Scridendum: ταις γρηφόροις γίνεται. airnephoriis sesto et vir , nibus arriieplioris Harpocration, Suidas, alii. θιαγόνασexplicat flesvchius, o παρετίθεντο τοῖς Θεοῖς Pro ουτως ira sunt: axis usiἀν- τυρνον πο Θωσαλων Panis δαρατ . supra ficta mesntio ex Nicandri glossis. Scrine etiamin et semia v. Non est si veri ratio nominis, nam

otiam ἔτνος, ρεχμὸς sive ππος ἐρηρεισμένος. omianim alibi non memini' legere inermini μνυ' itam a in tare apud Hesycnium, ubi suspicio merulae non nabet is eum ratis vero sic eduntur: φηροπυρίτας, πόπυρο. ἀπ- οι δὲ πυρὴεφ ο οἰ δὲ κακός. Duditare non possumus iis eodem pane utrumlue loqui, imo Humlem glossostra pia vecta utrumque describere. Hesycnium, siqii id vinco, vi edisces in erri rem induxerunt longo

enim Amenae, lectu nem antepono. Aegyptii, inquisim, ποείζοντα ἄρτον κυλλάσιν καλουσι. ruditissimus D , Iecari pius ὐποείζοντα αρτον interpretatur acidum panetin. Si aridas vel aridulas quos vocant Latini, quae Graeci ἐεIροντα υδατα. Alio tamen nos rapit auctoritas Julii

Pollucis, qui pro μοείζοντας dixit τους ad αὐ νηνεγμέ-fin Mor vel in Minator ad instar sorborum. Hesy p.asto,

296쪽

γλαυκωμένος. A bsoluto eo seu inone, quom de panidus convivae nabueriint, transit auctor ad sit saniendi. Initio proserruntiar versiis is quos Eum enatis pro Hesiodois in lidro desillamentis piratulerat. Sed nas suit hic nonio aut imperires venenienter, aut in pudens insigniter qui uinum rit, reperiri posse tam saluos lectores, quibus id probaret Stultitian nonunis sive fraudem docte ni Astenaeus coarguit, vali fissimisque rationi nus consul viti Verius sunt neque cincti, neque Megantes. elae πῖν illum vetustatis ullo modo recitentes Haec fuere illinp.raa. tii vitia an olim nunc uinoc amplius otiam niundis dosorninaus sunt inquinati uinus oui plus est, iram. novis maior rei coquinariae peritia, is nos emerula tionem nurius μαγειρικης σεως non invidemus. Inter pretes quid praestiterint quid nos praestare valea re, ex his lector cognoscat Versiis primus seem , ct eclogari pro deploratiis naviti nonis non sunt emendissiti m. Vir doctus, quem nullae salebrae toto ope Iecogere potuerunta ut suta steret emendauat: πρῶτον

triis tacere, quam ivloo absurda laouis Nos verna alicwris pisae mite non possumus, mentem possumus et loci toti iis sententiam. uitur enim de consectione

ti quarti Illo igitur continouantur neeessario piscium

colorum partes, Ox quibus salsamenta conita Dant: Miniostina. Fuere etiam partes quas occirrunt ρροχήλης αμους, etsi proprie ne pie collum ne*re rivos nabent pisces. Ita interpretor quae sola supersunt recte scripta, verba suφακε ς α de re scombri aut liunni utrinque

actito caetera non possiim emendare. Ex iis, tae diximus fitcne, ii erunt acutiores, emendabunt. Ira

297쪽

placebat scribia sed noc quam universi sententiae conveniat non vuleo. In III legendirin 6ἴς ο ταριχοπλειος

αδ Βόσποροe Piscatores et cetarios Pontico intrelligit. Plor ue saltamenta e Ponto afferebantur in Graeciam. Ideo Bosporum vocat ταριχόπλsaim. Metira fulguraeut rum. Res clara nec opus est tonsis, ita in nisi. is multii. Scribe etiam οι,βόγαπροι, quibus Dram is csar diali est. Non πυθόγατρω. Gulae Oditos vocabant υτρωγας, πίθους, ἀσκους et θυλακώς, ut ad iuropnrastum incebamus. Sic et Dalec. ccitat, sed aliter interpretature iuκ non priabo. U. ita habet: κροσσοντες, τετράτωνα τα, τρία τε Φαίνονται. Ingenios Dalec. τα κύβια δεκταίνονται. aut cybia fuisse dicta quaelini salsentenis, certum. Illis vero optime quadrat, τετραγο α Si enim multa praγpter quadratam viguram a ciso sunt Mn mira: ta. Sed tibi longe naec emendisti an odita script rad etiam eo nomine suspectra ouod rara in ea voce seminper aucwres corripiunt. Scribo τετραγων ταρίχη τεκταΓνονται Vel τα τρια. Quartiluam no non placet. V veresus: Ναὶ μην - δελὲς Θροτοῖς γένος οξυορύγχου. Putariint, αἰ λες esse idem, atque ηδες, Guave. Verete orto antisim monalibiu non eli innoe tim genit omnis

Θιων τε κα εὐχορτου λιβιβαττεω, qui conchinarem, multiivente Dant in mentem quod pristarem nilii succurrebati Plus animi sui Dalec., qui de raja hic agi divinavit eam, puto, intelligens, quae Graecis λειοβατος. Sed i a isti quis locus inter salsamenta aliquomodo υχορτος di P MDeem λειόβατος In VIII scribe κολιῶν cum interpret . κολίας enim, non κόλιος, dicitur. Reliiquos verius ita

κύνο τρίγωνα, - ἐν Σμνοισι --τα Ἀμφαλλάε. δείπνοι- ο tir. In lacuna deest μακάρων ανδρῶν, aut allicujus allanienti nomen, ve, alvad ii simile. Sensus est. Disanient ex orcynis et vetulis hum is e Gadinus et freto Homuleo desere in Baeciam ad Italis mercatoridus Bruttiis, mpanis, aut Tarentinis. Salsamenta multi nomen a figura ha hant ut melandrya cybia, tetragona et tris a quae ni nominantur. Pro ψαλλαε nescio qui legerit inlec. qui emtit larra quasi .sau ad αλαλαζω. mon est rubium, ..

298쪽

mox legi Ihilec. t uῶν ἐς κρίνειν. Nam criticus sui Leo. nides, quem alloquebatur Dionustocles prosessione me. sicus, Ientiadmodum c. I S. vicimn est. Illud, quod stata sectatur, των δὲ πώγων τα Θμνια. Da camp. mpineuibra tur τα αυχένια. ι est, re ut faucibus, levi o si propinqua. Mustrum fidem unde nare inaudita Iecu ad cinus interpretationem tot verna necessaria omnis li. m. etiam eclogarii. etiam Natidis, ita ut θύννια, vel Θῶτεα, aut Θυνναῖα Cur intravit eadem verna iterram recitan. tu pag. Iacx udi constat sita D camp. neglecto librorum omnium consensu. Quod eo inagis Nurrum quia illo in loco post ista verba statim subjicit auctor explicationem vocis θύννα Seliuntur emis Arenestristi Piorum primus non est integeri Inm. βίκοι appellantur oreae fictiles magnae in quiniis salsamenti nauebanrur. A ctor excerptorum scribit v κύβοισι ταριχεύεσθασμελλαν Sed βίκοισι cons atmiis alnius. AEAοι, inquit. κεῖνται καὶ - μώζόνων τρακωω σκευαν, - ἐμφαινε ται ἐν τῆ Σιαελ Θυννου τέμαχος μηθὲν o τ' ἐνκοισι τυα σθα ελλεν. mox adest Eustainius, vas istud βι ινα a vulgo appellari τῶ κοινst λεκτροπων. retis comoediam Samios laudant paroemiogri tu in pro Verbio. I- γηρασκοντι τα μειονα κυ--βαλλε, et Pollux l. VII. c. N. Quae de elephantino fasianunt inde asseruntur. mpni adent speciem. ἐλεφανογον τάρχος interpretari licet diariam instar corii elepnantini. c usdurities vel ex j o Plauti nota Heres visus Iephanti re No reumstretius . Aut siccum exsuceumque salamen tiam intellexit. urnis vocans quia splen in ut eo nua lateritarum. Favet nute interpretationi vox λαμπρον

in subjeino Aristopnanis loco. Fore etiam ita lmctum ceti mistum maximunt salitum ultra usitatum mindum Antiphanes καταβεβρωκω σιτία ἴσως ἐλεφαν. ων σταρων, id est, plurima. σκυτίνη τρα- eortarea est ab ἔψω venendumque coquiso Pro πευκινοισι κύαασι suspicor cridendum πι-νοῖσι .tera non assequimur lino fortasse assequi δυνατον, amissa Cratetis adula. In verili I. Aristopnan. Ἀρετρο scribo non Ἐν Κρ. Et ἐκόμψεν opinor melius quam ἐνεαιζεν. inanis Alexidis non semel ab Avienae citatum sub nornine Ἐπευγλαυκωαέν in cujusdam continne

tam editum videtur, quem poeta fingena mutatum in

299쪽

γλαυκον, est, i mulave m vel marruvin arran. erat Glaucus, aut in γλαῖκα noctuam. Hoc Graeci dicunt una voce μογλαυκῆσθαι. Titutum igitur fistulae hujus scribe cum Dalecampi ubique 'Aπεγλαυκωμενος, Iit απεγλυμμένος, similia, de quibus i. II. c. I 5. Sic legit et interpretatur alenus apiti Hippocratem ἐγ-αι- σμένος, pro quo est laodie scriptum in VII. Epid. γεγλω- κισμένος. Locus e fabula Πονθα, erumno vel sua. ρα, I 3sba descriptus sic jesinit in innibus libris raIS' ψων ποτὲ υελoi . φεῖλον ἐπιγανώσας σιλφιω. Vidit acute erit sitiss. Dalec. . nullum late eis locum voci μυελόν. Scripsit igitur αλακον αφ. Quae inutivio si cui alienior videatur, statuat ille nostria ἔψων πο Mnti λον φεῖλον, Coraum exactumpis in parrnam essem πυελαν grammatici interprietantur λεκανίδα Patinam

grati susculana intelligo. Sed ut ne dissimulem, parim nutu hic liquet. erantia inter συμβολάς α σύμβολα κοινων ἰαἀπὸ συμβόλων. Polluris duplex error notatu . Alia nonnulla.

equuntiar verius plusculi ex Apeglauco ineno Alexidis descripti quoriam mente in tu facilius caperemus utilitem admonet nos Amen. quis illos apud poetam pronunci .rit. Ait igitur: ἐν σω Ἐπεγλαυκωμἐνω συμβολα τις παιον μενες *ησι. Hic vero Dalecamp. ὀἐν Θιis quem multilopl. irguunt nullum inter συμβολην et συμβολον discrime sta inisse. A qui συμβολη est collatio eranistae ad convi vium quisque enim, uni ad manum erat, conserebant. Eae partes dictae συμβολαὶ, et contii viuin hujusniculi vel 3εῖπνον απο συμβολῶν. Mutato vero genere συμ- βολον vocabant anulum vel quidvis aliud arrae loco soli. tu in dari ei sodalium qui jubebatur coenam parare. Trirentius Heri ali ιοι dolinotula stimus in Prrares. In

300쪽

ου ἔχον-αυτῶ καταθεῖναι συμβολῆν τον ὀακτυλιον δέδωκας αγνοουσης μου, Ἀναποδόμενος κατέπιε. De noc anuli

oues etiamnum anulo exiliante, reare ab eo tempora, M is indire erat area Aorior. Plinii opinion Oin firmant vetustiori s scriptores. neopnrastus in migmento quin lain, ubi itisputiit de forma et jure contractuum: --δέ τινες κη τον αραβωνα, πόσον δεῖ διδόνα, προς τοπληθος της τιμης αερίζοντε ε ἄτοπον γαρ, αν δακτυλιον δω τω ὀέκα ταλαντων Non solum autem anuli continentur appellatione συμβόλου, sed generaliter, Pitcquis a rae loco datiir Lysias in oratione d inristopnanis pecuniis: λέγων οτι λαβε σύμβολον παρῶ βασιλέως του F λου φιάλης χρυσης, ως Ἐριςοφακην λαβεῖν ἐκκαβε μνα ἐπ αυr uin et tesserae illae, quarum sim in contractivus usus loco praesentis pecuniae, σύμβολα ῶ- cenantur. Siet apud seopnrastum in Characteribus is eo, a lucar pendere debuit, pro pecunia Oxniuenirσύμβολον. De nis Uindolis accipiendum. Piod scribit udomas 1. V. Gisos, uando aliqvι sibi promittisau,

Posto hinsola victa sunt pacta inter diversos populos,

ouiduoio uni jus commercii inter ipsos continebatur. Hae notione usurpat illam vocem iactor orationis κλονησε, abi multa sis. Inde ueta πο συμβόλασκοινωνία, cor meminit Aristoteles init. III. Politie. alidi.- Caeterum quia olim in frequentissurio usu positum, in anulum darent pri synavolo, veteres grammatici ἀπλας πύμβολον xposuerunt, νι vlιιm. Quibus accedit sinius

라틴어 텍스트