Deipnosophistarum, libri quindecim. Ad editionem Lugdunensem postremam emendatius expressi. Accedunt Villebrunii interpretatio gallica et notae itemque Isaaci Casauboni animadversiones integrae

361쪽

sine ratione es του γελοίου μόνον χάριν Dambasio aliquis fiu-tiocit Torquere aluum se in istis, uul aliud est, quam Philetae infeliceni dili nitam inritari missis igitii emolem adeo nugis, quod instat, aganitas si prius men lixerantiis. Maonem Platonis sa bulam cujus ni lacta montio, raro uidem inveniri in veteriam scriptis nonii natana, interitum tamen , a pili Harpocrationem in αναίνεσθαι. mistoriani coenae illius quain extrinuit Cleopatra Antonio, nauet Plutarchus. Ex quo simul Athenaeo ipso scripsimus Ἀπαντήσασα τω Ἀντωνειή Κλεοπατρα ἐν Κιλικία pro eo, quod Dilec. ἐν Λυκιχ. Plutarchus scribit, jussam ab Antonio Cleopatrant εἰς Κιλικίαν παντῆσαι κυλίκια, quonam panto post in hae listoria mentio, ouul fuerint, . XI. explicatum. Siquitur: ταλαιπείους ει φοδε μισθους δέδωκε. Rosa ostin non postrem cura et amor orinn, si nepstinis sumptibus Oblectanantur . Exeniluni noc in ligne . et quod narrat Suetonius in Nerone c. 27. Similia in alioriam imperato P 74 rum vitis. Iecuti sumus mernumnas, cum scripsi. mias: καὶ κατετρωθη ἐπι πῆχυια βοη τα ἐδάφη Hoc est πηχυαῖα. aestantur tamen eriadis nomines, in arme-

sano codice scriptum esse ἐπὶ πυκναβαθη, quod placet minias. Sed quid sibi volunt merituranae, in quibus constanter scriptum reperimus τα ἐθαφ των Dδρων Non video, qui serra appendix ista leat nisi si Tibamus τὰ ἐδαφη - ανδρώνων, et per ανδρωνας intelligamus co

nationes. Proprie, ut scribit Vitriivius, raret ανδρω- νας appellabant oectas, Ma convivia virilia meo esse, quod eo muterra non eradant. Sed Aegyptiam reginam Cleopatram non adstringebant leges pleni Graecarum mulierum positae. Praeterea quia virilia convivia celebrari solita in androniblis, ilicere licet, vel gynaeconitidem Clem patrae ἀνδρωνα potuisse sic appellari, ut dictum scimus an optinus auctoribus οἰνοχοαῖν ἐκ ρ, οὐ κολεῖσθαι. χερρονομεῖν σκέλεσιν, et insilia. Sic cucurnitulam appellanius. Prae est ex aere aut vitro pyxidem, quae ex a gento vel auro Amen. l. XII. ανθινα τε πολλα,--αφων ἐν τοῖς ἀνθωσι καγεσκευατο. ais longe alia ibi sententia est: savent tamen haec vecta nonnini conjecturao nostrae. Addiuir in eadem periodo ἐμπεπητασμένων ἐμπτύω τοι ἔλει Mid gnificet ni dictio ἔλιει non scio is mendae su*icionem movet illud quoque τοῖς ci'od ἔλει non conveniti sed ταχ. Suspicor, scribendum

τοῖς καλιξα minit enim convenientius in me

362쪽

venit κάλυε autem proprium rosimni voca Dulum esse . nemo dubitat sensus est, super rosas, quibus pavimentum erit constratum retia sitisse expansa, ne ingressientium pessinus userrentur soli planities aequalis ubi que corruiriperetur. Reticulorum istiani ustina nemo Hur itur, qui observaverit conlii Rinlinem veterita involucris pelluci sis aut etiat reticulis involvendi rosas quo facilius earum fragrantiam perciperent M. Tullius in Vet r. l. V. sivela suppliciis Navi, ut mos sui BitDumare Uus DG Da heophoro ferebaris, in ι pulvinil mupesiuridiis Molirensi rosa furatur Ufe aurem coronam unam habebo in evate, alteram in ollo, rerutilumque ad narer si opponebat, unuι in liuo, minutis ac lis, Immmc Asir Duo D GIMUM.

ακροάμα rα. Mos praelucendi et sperean e teram reum προφαίνεο εκ των τεγῶν. -υ. stare iategula. Menara minoria fuspectae D. Πλάταια et Πλαταιαι παρατάττεσθαι τοῖς Ελλησι περιγίνεσθαι Aba multa obsmata.

perperam accipiunt interpretes in ea, quae se luitur, de eodem Antonio narratione. Ut, cum σχεδίαν eoenaemim interpretantur in istis: περίοπτον πυ-oma. u. τρον κατασκευασαντα σχεὀίαν Significat enim pontemctea auisse impositum super quo sic uin istitit Murum

nibus. Potuit vero ignor ire vir in Graecis auctoribus ita versatus, ἀκροάματα esse bi oneris rinos, neque aliter

vertendum esse cum t Latini sic loquantura Hi autem sunt illi ipsi quos in vita Antonii appellat eleganter plutarchus τα ἀπο τῆς γαλδεκχυας. Etiam ista nonantel-

363쪽

. a.

e e Ἀθηναίων πολεως. Quae ex veteri more lueen accipere dedent talis enim antiqui, non Judaei tantum, de quibus ex sacris literis conssia sed, Graeci et Liuini t

et suarum domoriam ita confecta navere, ut in ca spectandi iussa adstenderetur, quoties aut pompa duceretur. alit alia caussa stimularet. De Graiecoriana tectis constat ex noc loco. Nam itii vertendum est: -οω --Μusum urbe essent, quo oritura e πιι praelucerent. Lucianus Alectryone: οἰ ε, ποτε προίοωι, καὶ ἐπι τα τέγη ἀνιοντες μεγαλιν ἐτίσοτ άκρι9α ἐωρaκέναι τογυγος.

τῆν --ρίδα. Tacitus de Agrippinae adventu Briindus uni Araque tibi rivrara ex atro visu Hassis compωιιu uoumodo pontis e proxima viaris, ted morari tecta. De Latinoriani tectis en testes lucupletes. Virgilius in XII. de monomaclaia IOPtiens Aeneae ac Turiri Invaliis.ιtie fenes turres et via Minorum Obseiam . ita alibi idem.

Plinius in Paneg-Τrmes in ut Dein ingressu loquens:

miseres Mna terea e Morantia, ac ne eum cytituerer a.

βεβηκοτων Claudianus III de laudinus Stiliconis, i Φiens de reditu illius in urtem: Nonne ido re pube,idis. re tecta laure Matinio Plutarcnus in Cicerone τα δὲ φωτα πολλα κατέλαμπε τὼς τενωπους, λαμπάδια και ὀ ὀας ιωυτων - ταις μύρας αἰ- γυναῖκει ἐκ των πων πρῆφανον ἐπὶ in καὶ θι του ανδρός. Cave assentiaris doctissimo, Graecae linguae peritissimo viro qui προφαινειν ἐκ των τεγων interpretatur pectare e tecro; cum προφαίνειν sit praestiora. Locus ille peri cuiusus, ueni intelligit Plinius, is est, unde manavit piraverinum Lati nonam de summe periclitautibiis sare in extrema tegula. Seneca epist. Ia. juc uvissima est oram devexa jam non tam praereps o re istam quoque in extrema reola stantem au--o abeo uas υωπιates. Exiis autem duortina scripto.

364쪽

domo pria rare non eoam e regulis sis, uti vMestir, erant, ualis nune quos ιe loris tu uis Mentur, aggestam

Lire aliquis possis. Haec Eusta in de antiquissimoriam temporum tectis et alvusdam etiam sui laeculi quibus non dissimilia sunt, tae de multiplici genere tectorum, queis est iis madis anti*iitiis, τsputat cincte Vitruvius i. II. At illa, de quibus locuti sumus, quamvis erant plana et sine lastigio, tamen et tegulas adueriint nisi cum in illis aut notri instituenantur aut viridaria. Nam et in tecti olim Roniae scandebant sylvae Plinius i. m. c. I .

Seneca epist. Ias et My Sed nae praeter institutum. Imperistorem c um cognomen inveniste Caligulae scri est Amenaeus δια το ἐν τρατοπέδω γεννημα, piscis,

esses natus. Sed naec caussa proxima non est verum illa, 4uam ex Latinis seriptoribus et Dione noriant omnes. Redit mox Amenaeus ad tenuem Gaecostum victum, decimo dicere instituerat libri nujus initio, ii ait σαγάλιν ἀποβλέποντα τα περ μας γαπαν ν Ελληνικι, κενίαν. cui non alecta ent ista, τα - ημαι, non capio, et delenda censeo vel mutanda. Qui mox dicitur

ex Herodoto Aυταμνος, in MSS UY Arταανος Scribendunt, ut in Her toto, Ἀτταγῖνος, nisi inenaeus ipse memoria nic lapsus, sicut videtur secisse, cum addit Dφησω ροθοτο ἐν, ἐγγατ μεγαλα πλουτα παρεσκευμσθαι. Hoc est a divuses magnifice paratum sive magnis inomis in iratim fuse Auesanius Herodotum: Ἀθα-τῖνος ο Φρυνωνος, γε Θηβαῖος, παρασκευασαμενος --ταλου ἐκάλεσε ἐπὶ ξείνια αὐτον υ ηαρδόνιον και πεια κοντα Περσέων του λογιμωτάτους. Attaginus bononis LM amo, ια magnistra omnibus obtu ne arris se instruxissi h pira excepis Ma OvΠι- re alio ab is praecipuis.

παρασκευασαμενος μεγαλως vermaculo sermone diceremus,

υνδε avore fare, de granin rapa oris. Sequitur eleg insauctoris docus in agenissimum sensum a Dalec detortus. Θουμαι δὲ inquit, τι - αν περιεγένοντο - αν ἐὀέκσa σοῖο Ἐλλησι περὶ Πλαταιαν παραταττεσθαι ἀπολωλόσιν ηδη- των νώτων τροφων Si esset verum, ait Athenaeus, quod lixit Clitarcnus, Boeotos cum Persas conviviis Exciperent, non astu eis apposuisse, quam illas Domini

quisquilias, alvus soliti ipsi se alero, peristar, opinor, D. mque mi opus μήθ' stare in acie eom Grauos in

365쪽

eampis PMMiris quippe se in iam tales cibi perureiam artuosent. περὶ Πλαταμ auctoritate Homer licet tuerion nos alli Πλαταιια semper. παραταττεσθαι ro dictum pro eo, quod est usitatius. προ το- Ἐλλ MUtruauiue invenient tirones apud optimos scriptores hoc me vel maxime viros doctos videtur in eri ore

Impulisse. et male ac periant pro ιnis

eum illo ipso in loco ait: υτ πάντων ὀλίγου τι psortasse illum locum auctor respiciena nae scri narnain mi in Persis editum est illud, quod resin Hero. CAνυ Dκ cIMUM TERTIUM. Maza loco panis Magononii Mos,nerum inlisis

adorandum.

ρηγος. Ea sors sua ita auctor scripserim ad a-2 α-

ριν -- - - oppina. Sic loqui a in scriptores e iis, quae non tam ad usum, quana ad speciem, parari solent critum in fuit assis Manus in veteriam man-mipila. Cur hic licatur naza apposita sutin tantum dicis vitiana, vellem exposuisset nam alioquin coenas tuum. non ut ulli legi aut instituto satisfiereti sed ut locum panis obtineret, cui docuimus alibi ex Aristopliane λ μ ν ν πωνυμίαν. Iniuo magononia victi a mazis

366쪽

3 3 I. CAsAu BONI AN IMA U IN ATHEN. quae apponi in iis solitae postea quaevis lances rotundae et ligneae.. Glossas Hesycni sic emendabis Mαζονόμον

ivboras. Hesyclesius μαζοφορις μοιον ave. ἐν κεραμείω κοτταβίδι Scribe κεραμέα , ut in XI. καὶ ο προσφέρωνα εἶπεν, ε δειπνοσεις. Lego si δειπνησειας adltipulantes ridit iri l. XI. Sinultima formula ευφημίας convivialis Graecis et Romanis in ulu ζησειας culus meminit Dioin Coinino In moriDus nostris vestigia clara sunt ejus consuetudinis precamar enim, ut prosit, Iod eaei aut

Diditur. μάλις δ τοῖς λεγομένοις μάζωσι, τουτο γαρ ἔπι καὶ νυν ὴ Διονυσιακη σύνοθος ἔχει τουνομα). . Ait μαγγας vocari convivia Bacchica sint, ii apparet, generale

iis sui conviviorum omnium nomen. An a Graeco μαζα, Guau ociis quo mazae congererentur An potius a D

δοις γινοuένων νυκτερινων φόβων Addit Eustathius, sed do suo: ων αἰτία εἶναι, 'Εκατ' ὀκει Hecaten in cona- pius uiis cultrum notinsimum est: ouae sui dea χθονία, et ut appellatur a Tneocrito, ασπλντιο id est, in te prete Hesych. diseritis acc-ntibus. ὐπ των πιμ ανςημῶται Sic vocabantur magistratus in aliquot Grai TO. rum civitatibus, ut incla ac Naucrati et Massiliae Stradol. IV. καὶ τίτων μεταλαμβανων κοτύλην οἴνου Plato deis esse aliquid nam sententia est pendens et irnplet secta.

Drat in ili infra σύντακτος καὶ ακαταλληλος. Utclinque vulnus odligaveris, si scribas και τάτων μεταλαμβάνων α μαλαμβάνει κοτύλη οἴνου ους προ ἐνιαυτου καὶ προ ου μέλλει Anteplain desere serenti ιαν excipere. Ferri potest sortetissenaec lectio magis tamen probe in laod aliquandri reposueram. προ του ἐπαγγέλλειν. Non multo ante scriptum est: ἐπαγγείλασθαι Mιασα Γαλατας πάντας ἐνιαυτόν. π έωδη da εἰσsλθον εἰς το δεῖπνον παντες. In doscribendo Gnopliontis loco usas auctor consuetudine sua multa enim praererinisu, aae Ormani convivii minus pertinedant; quaedant etian aliter scripsit, quam Xenop non , ut ista rαλλα καὶ πονεῖν ὐπερ σου καὶ προκινδυνεύειν βουλόμενοι. Nam

in autographo est: λλἀ καὶ προσέμενοι και πονεῖν πυ σου καὶ προκι--ελμ. Sive cauta Desecampius, quae, in

367쪽

naeo erant consiιlto consilio praeterinlisa in suam intem pretationem insercit. Κελτοὶ, φησὶ, τα χοας προτίθενται. ditu in volui ac τροφας. Ex conjectura tan tunita emendaveram deinde in membranis sic inveni scruptuiri. Et sequvur mox ἐφ' ων τα τροφας προτίθενται. α ἡ ν τι ἐυσαπίσπαςον, μαχαιρίω μικρα παρατέμνοντεέ. Sin aliquid si t. quod avelli, aeire, non qmay glaviolo p.rrato . v qtticique incidu, femnus. Elegans Ox παρατή- μνειν, cultis tiri, nisi pluribus verbis I atinis, non exis

primas Significat enim, cultros istos non fuisse naenili appositos, quod odie fit sed quoti cerat opus, solitos educi , et in suum nio locum restitui. Non dissimilem

vim laabet praepositio παρα in verDis παραβοηθεῖν et παραγευεσθαι, de tibus ante diximus. Potes etiam παρα- τέμνοντες exponere ex e furentes, quod valeat ad declara nil lina parvitator cultelloriam istorum quare etiain μαχαίρια vocat, neque o solum sed etiam μικρα. VNdentur nec cultrurum mensilium diu ignorasse usum: naan in universa inriti i lingua nulluni vocaDulum Es',

qtio proprie πιτραπεζώς cultros denotet D tina vox eviter Solacam originem hauet diae p. oecidit, transpositis literis posterioribus Graeci etiam cultros μαχαίρας Ο-cant aut μαχαιρια. Venistissimi aeci apponsam gladii

vaginae mari aeraria gesta dant, eaque utenantur pro cultro. Homerias: Ἀτρείδης δὲ ἐρυσσαμενος χείρεσσι μαχ

ραν Η οι παρ ξίφεος μέγα κωλεόν αἰὲν ωρτο Ἐρνῶν ἐκ κεφαλέων ταμν τρίχας Haec poetae veru ali urianti.a79. hicem sequenti Dus Posidonii quidus declaratur Celtarum mos, non quidem penitus idem , sed tamen amnis: ο τοῖς βολεοῖς ἐν ἰδία θήκ παρδεειται, id est, qui citis' Inm et astruae alaret in peculiarai rea. tiam odio ensi una Ostrorum vaginae cultris condendis peculiarein thecam na-hent. Videntur sane minoros ad nn nsariani usum permu sitisse ignorati nomen in aliis in mensa, qtiam in coquina utenantur. Postea facti sunt minores quo in genere vel propter elegantiam, vel aliam ob caussam commendati inint, qui sedant in Bithynia. Varro Γεροντοὀιδασκαλω:Noctu cultro eoquinura Ie mi rei nondum iam o ivvmitterant in--rampestatis e Bir nia. Ita lego et interpretor illum artinis locum apud Nonium. το δὲ πο- νον ι ἐιακονῆντες ἐν ἀγγείοις περιφέρωσιν ἐοικόσι μην ἀμβί

loco, neque video, quid appelle αμβίκους. naput esse vasculi genus illud, quod l. XI.

368쪽

33o I. Ms AusoN ANIMADv IN ATHEN. Fortasse sci4l,θn liri ἐοικόσι μικροῖς βίκοις. Quod autem subiicitur, etiam lances eos nanuisse sinities ad materiae

similitudinem refero, non Murae. παρα ὀ τοῖς πολAο ς καθ' αὐτο καλεῖται δέρκομα. Scribendum: ὀὲ τοῖς πολλοῖς καθ' αὐτο καλεῖται δὲ κομαα. Id est hiPirriuus aditi inmiser se et ocatis corina. καθ' αὐτο intellige ni mr in sine melle quo tetri perari solitum dixit ad iis qui vinus quidem Diuei e non poterant ob census tenuitiitem, scis erant tamen caetera turba de qua nunc lOPritur, paulo saltem beatiores. κορμα vero omnino scribendum cum m inbranis ot epitoina Dioscorides vocat κουροι et Marcellus Empiricus cmmrii. περιφέρει Ἀ-αῖς - αδεξια και τα λαια. O iis a dexti is desinebat in laevis. Si hoc voluit potetrat omittere καὶ τα λαια. Quis enim non

ita intelligit οἰνο-u ωέεια apud poetanil καὶ τους

προσκυν- - τα δεξια πεφόμενοι Inio vero Galli religiosius putarunt sinistrovorsum se venere in adori nilo, quam dextrovorsum more Romano Plinius i. XXVIII.

c. a. In adorando dexteriam ad osculum serimus . totum. τι corpus rarmina ranus νιod in lamum

gisseus credunt. καὶ ρίψαι αυτ παρατρέχοντι. Eiqoreo cis eorrenti ad psius corrum. παρατρέχειν est cureere juxta currum, quo venitur is, quem nonoris caussa proinsevieris. Ita olim moris suit, ut ad Suetonium notabaonius. διότι καὶ τα ἴχνη της γης, ἐφ' ἁρματηλατει, χρυσον και ευεργεσίας ανθρώποις φέρει. Adulatio inuniosa non inelegantis poetae ad expriniendam Bituit seatit

tem summam et liberalitatem. Eadem σννοια apud Lati-tinos poetas Persius: - v mc caverit bis, Masat. Et: - nune non e manibus illis non e tismul

Io lunatuque favilia, rentur viola, κεχωρισμένη ειχε, καὶ τρο τραπεζαν μόνω καθαπερ ηρω. Lege μονος, - Θάπερ me. Convenit no veteriam opinioni, quam d suis heroibus nabedant quia enim morosos et iracundos putabant, ad illos accedere verebantur Rraptereargo rem miram fingit comicus in Avibus, esse locum quemdam ἔνθα τοι ηρωσιν οἱ ανθρωποι συναρκακτι καὶ μνει Ad quem locum plura enarrator. --ποτον κεκραμένος οἶνοι Io δήποτε ὐδατι ψυχρω. Potus erat virium qualemmque noua frigida uitiuum Ninit hie suit mutandum interis

pretibus. και - προσφατων καθιερωθέντων Scribe προ φατως, recens manatorum. Haec κυρία norio vocisarius.

ταύτην δ' εἶναι ὀμοία ταῖς ἐγγυθηκαις. incite , dici musa seqv. c. I 3. Hecamp. recte vertit repositona ἐν

369쪽

πρῆς αυλόν πυκτεύειν. Alibi docemus, Graecos scriptores πυκτευει saepe pro μονομαχεῖν usurpare Pioni Mi nio censeam camentium. παρατοέντων κωλοων το μηρίον κρατιεος λαμβανεν. Exponimus i. IX. c. I. - σωσα- μενοι την δόσιν Donatione 'mata. Intellige , caveri solitiini peritur vel pignoribus captis, vel cluiragrapn vol in ussione. at solutio mercessis conventae disserebatur post meden moraturientis: cinio tunc tantum pronussum praemuni deberi incipiebat miriana plane genus contractus: aando testator ad heredes iis transnausit, quo Pipse nabuit nun*aani, neque habere potuit vuvas. καθ ο δικαιοτατός ἐςιν ἔκασος αυτὰς ποτυμπανισθη- ναι. Nuibus contendunt unusputaue, quo si num sit, sibi pol imum craput amputari. Iorquent se hoc loco interpretes in exprimenda voce ποτυμπανιαθηναι, quae hic quidem peripicue ponitia pro eo, auod paulo ante lixit. την κεφαλ Ἀποκοπροαι. inautius docte, postquam ista ex Atlaenaeo verba Eupnorionis descripsit, καὶ ρα, in-Pait, το ποτυμπανισθῆναι ταυτὸν τήτην κεφαλην αποκοπῆναι. Aristopnanis locum ex noenissis ita scribe et sistingue -- Οἰδίπου δὲ διπτύχω κόρω Aρης κατέσκηφ'οῖγε μονομάχου πάλης Ἐγωνα νυν Isασι. In geminos etpi filios Maraci gratit: qui tureae singolaras Giladiatonae certarere nune instituunt. Ῥέτται in vulgata lectione lossa est corrupta vocis poeticae δίπτυχος pro διττός. κατασκηπτειν diu cum perium aliquo ingruere more fulminis. Eleganter hic de Eteocle et Polynice usurpatur, qui solito ii belli alearn sustinant. πάλην μονομαχον interpretati sutrius Iuram singuiarran et gladioloriam in appareat mens Athenaei, qui ex isto loco probare instituit, gladiatores jam tuni filiae notos In quo equidem assentiri illi non possum Quid enim gladiatoribus commune cum iis, quos veteres historiae narrant singulari certamine de Ntassea Antiquissimi uicinoris, commissione unius dia mitrive aut tritim parium salutem contranomina exercituum redimere, et ex eventu ejus pugnae populorim controversias si iniere. Exempla sunt in historia Aetii Hebraeorum, Graeca, Romana. Hi sunt, de quibus ait mox Amenaeus plura se sibi scripsisse. Ait enim: τι p.asia και οἱ Dδοξοι καὶ ἐγεμ νε ἐμονομάχουν καὶ ἐκ προκλήσεως του ἐποίουν, ἐν ἄλλοις εἰρηκαμεν. idem eruditisi

smiis vir alio in opere eorrum ducum historias collegisse,

370쪽

332 cAsAUBONI ANIΜADV. IN ATH . qui pro salute sui exercitiis ceu putilicas victim se devoveriant. Utinam exstaret is linem nodie Quae sui liuius viri siligentia, sisteremus inde, opinor, sortium aliquot

vir riam et nomina et res gestas, iamini fortasse nodie funditus exstincta est memoria. Fuit et illud veteribiis ducitnas genus μονομαχίας non incognitum, cujus umti sis exempla eduntiar a male consulta notulitate Gallica.Rsxae inter nobiles ex levibus saepe offensis cientur. OLfensam condonare et ignoscere, quod sapientes magnanimitatis proprium putarunt, turpe et ignominiosum habetur. Unici ho si nonnitatis Tncerae specimen est, ut jus armis petieaui. In hoc cariline vertitur summa allorum existimatio, et is, quem salso nonorem vocitant. Qui injuriam parvam magnam sui factam arnitratur illius

auctorem ad 1ingulare certamen provocat. Qui uri Hur. Itorii momento alter anibove maluis vulnerauu pereuntior issimum est, nullum saeculum ex veteranistoria norisco nitiam adeo cr nuciaulus insaniae exempla vulisse, a que o nothriar plane fer reum Aliquando tamen ει- cnim esse jam olim, ut controversias tuas pugna ex provocatione finirent, dubitari nequit. Exemplum illud antiqui minuiti est , quod area Diodoriis l. XVII de Corcagi ducis Mac Onis pugna cum Di xippo Atheniense. Ac sieri potest, ut de privatis ait u modi pugnis Athenaeus illo in libro, ad quem nosci scit, tractasset. Inter argumenta declamationum ouae apud raetores leguntur exstat haec lex Νόμος τους αριςεύοντας μονοααχεῖν Quae lex nisi sicta est, ut pleraeque in illis libris, duos idem virtutis praemium poscentes committe-Dat. Exstat apud Sopatrum et Marcellinum inmeren

genis commentariis.

pera vel hora nona. φιλοσοφία pro remone Chrisiana περ φερόμενα ορῶν πάντα προπά --

δέμας, βίος ἀνάτασις. παραυλιν. τί τηνι-

라틴어 텍스트