장음표시 사용
441쪽
est, quod lixit modo καὶ νυν δὲ νόμος ἐκ θυσιῶν τινων
προ μου δυσμων πιέναι. σακις δὲ τροφῶ ἐλαμβανον, προειρηκaμM M , τι it, τρε Quaestionem hane varie tractatam invenias ab hoc scriptore. Nam quod l. I. i.
Cebamus, sin is veriani est recitatorem inter luin agit Athenaeus, non Athenaeum, hoc est, solute doctum criticum uaestio est, quoties die herolis Homerici cibum sumerent. Dicat igitur clare deipnosoplsista, iid super hoc sentiat. animvem ex ejus scriptis maΟ, iiii alii de ea laestione scripserint quam is ei probaretur, cognoscas. Major pars doctoriam tres τροφῆς attribuebat
Iieroidiis αρισον sub aurorii exortum, εῖπνον circa me
vi sem, δορπον sub vesperiun Alii duas tantum ἀμςον sve δεῖπνον et δόρπον. Nam apud politani συνωνυμων re ejusdem τροφης nomina esse δεῖπνον atque ριτον Phlia Iem vero quater illos comediae contendebat, et totualem sive fas τροφὰς nominabat: ακρατισμα, αριςον, ἐσπέρισμα, δεῖπνον. Quid igitur Amenaeus mitto, lasei. I. nam illa sortasse pariun integra pariam iana, ets1 ex Eust aliter censeas Isto vero loco sic. Uximus ait, lao τροφὰς sumerent heroes Homerici. Quot igitur Ἀτιδη τρεῖς, tres nimi m. Audiamus, quae sub-3ecta sunt in continenti λα το τ αυτ ποτ με αριτον,
ποτὲ δὲ δεῖπνον ὀνομαζεσθαι Platussune ista veri a illoriam p.33 sententiam tuentiar. a bis, itantum 1 elinum sumpsisse fatuebant. Quippini Nam horiam veram, salsam ali mana sententiam visertim mox pronuntiatur: εὶ δεδειπαρα τω ποιητῆ τρὶς malo τρεῖς, ut apud Eustathium,
τινα λαμβάνοντα τροφάς. Quoni lo igitii illiu stabitior ὀ τρεῖς, Vide hominis instabilitatem. Nisi tamen
scripserat ille ori δε ι τρεῖς. Quod equidem verum censeo. Quare optimum scriptorem culpae absolvimus. ἁμαρτα νουσι δε καὶ οἱ ἐφεεις ωέντες τουτους τὰς diae. Conjun cum ponuntur lio si in I. Od. l. intem VII. priores duo soli, tertio praetermisso. δηλον, κρεατων λείψανα τον-χάνοντα. Lucem secerit magnam huic loco qui ista verba notis parentheseos inclinerit. Explicatur his, quus sint εἴδατα apud poetam in II propositoriam versuum. Mens est, facere inepte eos qui postquam dixit poeta duobus primis versibus, apposuisse promamcom an sua πολλα χαριζομένην παρεόντων, tertium vectum subjIeiunt. quo dicitur ο δαιτρος multas carnes in lancibias apposuisse.
Nam cum ad manum est copia carnium recens coctariam,
nisi pridianas reliquias apponit, quas tamen hic trivin
442쪽
ve suum contextus non solum apponi, sed etiam priimponiicit Observemus infibrentium inter ministEriadtini econdae et structoris id est, της ταμίης et του μήτρου. Hic acceptos a coquo idos mensis inserebat illatos se- cadat illa sibilitas de mensa reliquias in penum condedat et promebat. maee ara tne eicinens in Cluus ve- βρώματα λέγει τα si τῆ ταμεl απόθετα, τοι ἔαλα τα γαρ πρόσφατα ο δαιτρός παρατDροι. λέγωσιν ἔντη καθαπερ αἴτια τῶν του σώματος μερῶν. .ego: καθαπερ αντία .
is uno stat opposita orporuisse inni. Quid poterat Amenaeo pronadimus dici es a nobis prodabilius excogittari ad rostitutionem loci hujus Nani doctorum
nominum conatias P Pnavorino emendantium resutationis non inviget. Ubi eniti, ostigia illius rellitutionis in vulgari scriptura ἔντεα igii irinu:isi αντεα dicta a Pro , vir βέρεθρον pro βαραθρον. Sic saepe, pro a. ut στραβiς Pr ατρεβης. οἱ δε νυν εενωνα και ἀνδρωνα νομίζουσα
Lege γομάζουσι. Idem error saepius comminus enm plum naves . II. I τύχοι se πολεως αὐτων ἐφαίνετο. log irius praetermisit, αυτων. distendae a Imen itum ut viximus saepe Scrino αλιων φαίνετο, v -yon crensianι αλύειν, ut ex Plutarcho novimiis, duo
significat. Mur ani Vota lora quaerere. AEa norio ad isto loco alienissma. Item errare taverave is fero prae gnowιs tu hundaurin. Quomodo ni acci trur. ἀμίλει , ω τυχοι Scripti quidam ο τύχοι, qui murmurishma de re Sed perplacet, a d est editum. ἐπικωμας
μετα κεραμω και συμφωνίας nic ignificetino κ
ράμιον satis constare potest ex alecta dictione συμφω-
P. 34 . Dudi et ex prisco more. Semper enim commissator is tu Dias vel alia musica organa secum deserebant. Antiochus magis se dejiceret, testas circumseredatidiarum loeo, pauperes in eo imitatus qui fictilibus crepitaculis et vasorum figlii noruin collisione soliti se Diectare inopia melioris musicae. Aristophanes Ranis που in ὀτρακοι Aυτη κροτουσα innarrator tui: αππια λύρας πα- κά τινε λαυβανοωτες, βχον μὲν ἀπετέλουν. ἄσημον Sumpta vidi'ntur naee de Didymo, cujus ista reser Astenaeus l. XIV. ωδυμό φησιν εἰωθέναι τινας ἀντὶ της
κογχυλια και πρακα συγκρουοντας εὐρυθμόν τινα ἐκον απο
443쪽
cr tant. Iuvenalis: - audiat ille Testarum steritur. L. dentur autem vetustiores solui in nanc rem acetabulis uti. quae fictilia erant et bacillo percussa suavem aendam sonum etabant. Haec est, iam Graeci vocant ολβάφω μουσικην αρμονίαν, culus inventorem Dei Sitidas Dioclen poetam conticum Atiaeniensem aut Phliasium. φασιν, ait, Διοκλέει τόν Amrvοιῖον ευρεῖν το ἐν τοῖς Gυβαθφοις αρμονίαν, ὀπακίνοις αγγείοις, απερ πρησσαυλιφω. Postea ceperiant auricari in usu in illum acetabula ex varus metaliis Isidorus Orig. l. VI. Tertia est divisio
is Oiti. Sed et Silusas auctor est quo magis sonora etantista ascula solita fuisse confici ex pluribus metallis in unum consiliis. Ἀλλως inmait, χαλκὸς ἐκεῖ. καὶ ἀλλως σίδηρος. αἰ λλω μολυβδος, και ξύλον διο και τα Οελβαφα εἰωθασιν ἐκ διαφόρου κατασκευαζειν λης, να τῆ διαφορα των πηχησεων την αρμονίαν ποτελέσωσιν. Cassim
-βione sedulamen ratave naec sunt, rae vocantur in
musicorum organoriani divi ne ἔνηχα δεηο 'ὀφου μόνον παρασκευαςικα, inmait auctor l. XIV. Fallitur enim
Dalec. eo loco, confundens enecua cum neumaticis evertit enim quae ais sinum insantur Apiritu Magno certe errore. Dio Chrys. auctor est, noenices atque in is potissimum Aradios nujusmo si musica plurimum usos, qui propterea vocat 'Aραὀίων μουσικὴν et Φοινίκων κρωματα. Vido illum in arsic. I. Mujus etiam generis suemini et fabigi de quibus ad IV. Suetonii dicedamus. et κρέμβαλα quae sine ulla perosiore armonia ipso delectabant sono is nodie, quae vocantur careaveati in Galliis. Quanquam nis an ars est adniusta. Inde κρεμβαλια viri
1d est, Hesycta interprete. κογχύλια καὶ παυμα σπι- κροτουντας ἐρισμον τινα χο αποτελεῖν ἐς ἀρχομένουe. stetiam affinis illa κρεμβαλιασμου species , quam vulgo pauperes es mendici in nova Roma ad divitum oulectationem ha t. et stipem eliciendam usurpadant, ut reser Chrysostonius in priorem ad netalon κύλικας, ait, καὶ κισσύβια, κοὐ ποτήρια τοῖς δακτύλως ἐνείρω καὶ περι-ὼς κυμβαλίζει. Postrema censeo cori upta, scrinoque φρυθμον τινα χοναὶ τελεῖν του ὀρχουμήνους. Nitimur iis, quae auctor stridit
444쪽
Libro jam indicato. Caeterum κεραμιον in hoc Poluti si ioco nini votat de acetabillis inrerpretari nam illa fictilia olim se runt. Antipnan. Eε ει βαφίω κεραμίων ἐπIν εν. t auctor ipse l. v. ait fuisse εἶδος κυλικος μαρασκερααέαο ῶς πολλους δια το παραξοεο οἰφισαμένους φευγε . Placet ανιταώαους, ut alii libri nabent. Ita potius loqui amant scriptores Paulo ante scribe χρυσοχοειως, ut
τυροκοπείοις, per ει. CAPUT QUINTUM.
Insanariit Antioeni Illustris largitionum hoc primum
exemplum cluninemoratur: i δου γαρ τοι μὲν ςραγαλ δορκαδείουe τοῖο δὲ φοινικοβαλάνους ἀλλοι δὲ χρυσίον. alidoreade illi sunt de latiuus nos multa ad Theophrastum olim. Losorios enim talos debrinus intelligere, non rκνο ut exis inruriatat e liti nomines citat, nunc lo- eiu Eustalli a Lll. x. S is autem irraequalinus muneribus similes erant illae reriam inaequalium sortes, quas solitum Augustum amicis dividere nata a Suetonius. Addit: si δὲ ταδε προ τας πολεις θυσίαι και ταῖς πρὸς τους Θελ τιμα . . Mirifice loquitur. Nam potius dicendum videatiar is ταῖς , . i. ac πε ις τιμαῖς καὶ ταῖς προς τους Θεους θυσίαιe. An igitur ita restitui scriptiam dedet 7 Non arbitror. Est enim figurate dictum αἱ πρὸς τα πόλις Θυσίαι καὶ προὐτοῦ. Θεους τιμαὶ pro αἰ πιμπόμενα προς ac πόλει Θυσίαι εἰ το τιμῆν τὰς Θεές. Figuram vocant is
διαὶ δυοῖν Moris autem sui Graiecorum, non propria tantuni suae urbis quomque agitare, sed otiani ali mi in missis victimis, pretiosis donariis ornare ac concelebrare. Hae sunt, quas appessat auctor τας προς τασπόλει θυσίαe. Darius Theopnrastus in notatione αυΘa- ωας προς αὐ-τα πήμπειν, quod Di sumus interpretati-
Ita debere ista accipi sequentia prodant. Ait enim. In rificentiani Antiocs circa peregrinos deos varianim um
445쪽
vium posse olligi ἐκ του παρ 'AΘηραίοις λυμπιείου,
Olympii Iovi templo quo Gl in s. De no templ6Striino, luvius Pausanias, alii quod tacent alii, elare docet hic Ailaenaeus suinptus magnos secisse nistioc num in exstriactione v j iis tenapii a Perseo jam inchoati Fecere idem et alii plures vim principes donec vindem Adrianus linphr tentariain a multis opus et ab aliquot retro seculis manens in persocvit perscit ac de si p.3 a. cavit. Sic interpretamuri tinc locum ad proditam sto.
riam lactione in omnium libroriam acconimodantes nam Daletaimpii ei rendationem non necestariam non tradamus. Quin sequitur, planum est: καὶ των περὶ τον ἐν Δηλε βωμον ἀν/ριαντων, et statvis. ι sun Delirare amneonfec/aid . is hujus quoque nisi orizae Quid testimonitini in scriptis teterum, quod sciam non invenias. mel τῆκαὶ ante ista, , ἐν το ανθρararo πρ issicit enim nam tionis perspicuitati. Quod est. κήσας του ἐν ν ααεὀονIφσυντετευσμένους αγῶνας ὐπὀ Αἰμιλι Παι le veris, non ludicris Acmilli Pauli certaminibus aecipio: nam cestos in Macedonia ludos suisse ab Ii eratore Aemilio Paulo, neque Livius sicit neque Plutarcnus . neque alius qui Qiam veteriam, et Onanino simile veri non est. mos igi. tur Pauli αγῶνα mim audiret Antiocniis, βουλομενος τρμεγαλοεργία κρεα περ χραι τον Παυλον. Ita omnes coisilices. in epit adest vox δωρεα quam equidem suspectani babeo: nam ut oratio stet inserenda saltem naristicula και vel scribendum hi μεγαλοδωρεα mane verdum μsγαλοεργία parum Antiocli quadrat. Ita enim est rAenesilii, ἡ μεγαλοεata et maximas res gestas superare nitedatur Syrus δωρεi id est, opum largitione et in i dos profusione. Quos ut mature denuntiaret. ξεπεμψεν ait. πρέσβεις καὶ θεωρους εἰς ας πολεις. misit πρέσβει sive legatos, ut rex et more Dominum, Θεαρους auo terra, tanquam de re sacra. audos Dapnnicos fuisse sacros, ouis dubitat Aguadantur enim in Apollinis et Dianae nonorem. Quin euam cernam reti, et ludos plerosque omnes, et lautiores etiam epulas παρα τοῖς ρ. χαίοις την αἰτία εἰς Θεὸν γενέγκαι . sicut paulo ante diis reum. Quid sisserant πρέσβεις - Θεωροὶ declarat lutarent Iocus in Demetrio. Vide l. IX. p. 3. Interpretum inanem περιεργίαν nemo e litoriIn seriit patienter. Α1t vero reinvivator in descriptione ponapae, quam duxit Antiocnus: τίνων κατεπιι ησαν ἱππεῖς Πισαῖοι μὲν χίλιοώπελιτικοὶ ia τρισχίλιοι. vocat isma equos cun siis sec
446쪽
soritas sicut arguunt sequentia duo vocabula. χρυσε. φαλαρ ι καὶ χρυσHέφανοι nam no viris, tau equis
eonvenit. Se i quinani sunt isti Pisani equi Ego vero
di a nascebantur et in usus regu in tarsissis serva Danrair, aut ad rogos clios nuttedantur. Ideo videntur auctori a regiun Proprios sacer Stradora. XI. τους δὲ Νισαίου --
οῖς χρωντο οἱ βασιλεὶ Oppianus καλλε δ' ἐν
κτέαυοι σ.λsee. Ingentem suisse litoriai copiam, ocet Sti sto scrinens viginti oriat millia iotanius mitti solita ad regem Persariini: τοῶς Θρακί ς ait, vel Id Θρακιὴιe noc 'st ut nos interpretamur, sit illud tem pus. io scitum Mirnrae, Persirum cibo, sacriani cel Dradatur. insistis istoriin tot equoriani in et ad ludos, 3 3 ex hac Polydii narratione licet colligas nam inde ei prae puum pompae ornamentum emti Nisieis opponuntur ni or πολιτικοι pleb.ji re doma nati. I insvectae sunt in Antiochi pompa. sciit nai ratur mox etiam πεωνίαι βραχυ λείπουσαι τριακοσιῶν . mesu fuera. ferme iniseentae. Scribo enim ex vestigiis lectionis Hoescnelianae Θευρβες Mensas, quartini in sacris usus, vocanant ρHaec ot Θυαρας vel etiam Θυωρους, ut est apiti dulium Poll. Diogenen Laert et zemem. Apage, a poparvertunt errant enim crasse. Cogitemus de numero in istis: βασιλικοὶ δε παῖδες παρηλθον ἐξακόσιοι χρυσώματαιχοντες. Num enim absurdum regios pueros traduci tantum Inc cum modo dixerit. Dionysium, qui uria regi ab epistolis misisse usque ad Cio propter vocem χρυσωματων possiimus hanc lectionen tueri hiuli ros illae de quibus scribitur, ἐκ χρυσων καλπίδων μυρο IV κινον, non uerro regios, quorum praecessit mentio, set omnes spinatores, ut quemlue illorum piaeteridanti unguentis respergebant. irae deinceps narrantur exhibito diversi generis unguento ad unctionem, ea sic a cipio per dies o spectacula varii geri diris edidit Anti chus quo toto tempore unguentorum acta est omnibus. qui in gyninasium veni runt lotum a rege copia. Primis 4ienus illiinquo datum crocinum, cinnamominum et nam sinu ni r liquis vero diebus telinum, amaraicinum, launii in aut liliaceum sive lirinum. Nam l. X. κρDime sermptum pro eo quod hic est εἰργον. Quod non alitiae iam σανον. Sic enim ει ρις pro hic κλεῖμα pro κλίμα λεῖκνον
pro λίκνον, similia*ie sexcenta in antiquis libris Hesycnii.
447쪽
Suidae et ipsius Athenaei ut aliquanto post κινναμω καὶ ε .doc. Sic enim et AISS. At in epit. ψ ὀος. Porro ait Potnius, exposita suisse ista ungiae tria εὐολκα.
Quae o uidem retitiae non errant, ut verium vid mus sed lavra ampla ad instar magnoruin craterim efficta. tu is scribit Hesycinus, et contirmant auctoriam loci. Ex iis etiann claret holciorum in alneis tuisse usum. In Pluistarchi Alexandro junguntur ολλια, κρωτσοὶ πιελω et λα- βατροι Sic accipe euain in historia j iidiua c. s. tqnonae ad ea, ouae cis Antiocho. Transeanius nunc regiam vis et imi ditatem in modum maguuicani Ptolemaei Philadelphi pompam.
ores Σικυωνιακοι Σικυωνικοί. μιΘικαὶ λαθέ
- ρο τοῦ ρεασθα την κατασκευασθεῖσαν σκηνη ἐν τωτης κρα περιβόλω Saepe si inaus, Olitas olim per solemnes uolicorum estoriana aut panegyrium a s X- striti, quas vocabant Diuniis mis Graeci σκια3a et σκηνας Tadernacula erant in sistae urbis viis aut suburbania locis compacta excipi ndis porrucinis, ii partim P 344 ad lintorum spectacula partim ad morcinioniorum ΠΡunda Cominem iurisique concurrebant. Erant etiam se qiraedam, quorum ratias t-ntoria juvet an sitem', uti P pulus, universis mictis domibus se continebat chriodierum numero, donec sol nanitas omnis esset perlicta. Talia festa erant, de quibus si xiin usu super. c. 9. Videtur et Alexandrinum estum quod hic deserat,itur eodem ritu celebratum. Nam ea caussa nisi talliniar, fuit, cur rex ipse inminermaculo moram necesse haberet. Hoc igitur avernaculum describit Callixenus priusquam O Re totius orisinem explicet illius sui H τήτης ἀκρασπε ὀλω, urra arin sinus , vel ntra amouanu . .
448쪽
locum, id est arcem, et quanicunque e stam Mois paritem ut collem quomodo hic malim accipere. κίομες διεταθησαν εὐλινοι. Iviunae figurare uocinu algo β. aurae fune ἐφ' ων ἐπιτύλιον καοηρμοσθη τετράγωνον υ- ρεῖδον την σύμπασαν τοῦ συμποσίου τέγην. Haec forma oeci
Regyptii, ut appelliinant archidiaeti. Vitruvius i. I.
c. q. In ruptio oeris Iupra coιuiuvarismmm3, et ob epi. 'νius a poneres, is μιν ιrca, inponenae est consigna. io Appellat Callixenus συμπόσιον inferiorem parterit, hernaculi quod quident amplae vastaeque coenationis. ista habuit. Atque hoc solum istius aessificu ad usum pertinuit reliqua Omnia ad ornatum αυτ ν ἐνεπετασθη κατα μισο ουρανίσκε κοκκινοβαφεῖ περιλεύκα Ηι- con. ignara του συμποσίου reno mouis tapetuus rem svris inem. ρανισκος est papilio coeli aut tholi forinam rens o pluribiis expositum nobis l. II. atque etiam alibi. Idem et ἀρανος aliquando significat. . Chrysost inus de Xerxe Τ δέ σοι ὀ χρυσῆς ραγο ἐβουλετο, αγο τε; vocem κοκκινοβαφεῖ tollendam censuerant docti propter
in uentei πιριλευκω. Sine causta, ut alii disputa. mim περιλευκος id valet, quod dixtinus, vel albo rari Disus καθ' κατερον et μέροι δοκους μεσολακως ἐν πετασμασι πυργωτοῖ κατειληαμένας. Scribo με λευκοις ὐπετασαασι, Repetetuliani amen ex superioribus ικοκκινοβαφέσιν. Ab fria ire parae uisuit ea contignatio reabes reumrora, tvrei ιν coccineis αμ διμια is vel quas in conini quarto de coloribus accurate explicanius, λευκο . κλακος. διαλευκος, λαυκος, μεσόλευκος μι-εολευκος et περίλευκος. Sic autem dicta ιμπετασαατα - τωτα quae Iires pictura vel textura repraesentaretirascut μωτα dicuntur, tita quae animalium figuras In textas habent των δὲ κιον---τέσσaρες ωα. Q atuor uiae coluetinae. iae latitii linem designabant. At o Asμέσου sunt ternae reliquae ab viroque latere longitu sinis. τάτων δ' ἐκτο περμυλος ἐπεποίητο συριγε ταῖς τρισὶ πλω-P.34s ραις. n/tra istas columnis aliis ad Dia Gura re
eumpseris ros iis, gulae αγηfretu erom, sinere are aran, angustis. o declaratum voluit Callixen voce σύριγε non quod visum Dalecampio. Infra h. L: τῶν κοιτῶνι συνηντο sv σορι γε κατα πλατ- του κύτους
449쪽
striptione loci cmusdam Alexandriae L XV. - δὲ Κυάνα μέσον χωρουν. Scrib. χωρων. Est enim a χωρα, non χωρος. mox ἐν δὲ ταῖς ανὰ μέσον χωραις. χια τη τοῦ περιέχοντος ἀέρος ευκρασίαν. innuit apud Graecos , ut περιέπιν sicatur aer. Quare vocem αὐος Ollas licet. Sed cum vetustioribus locutus est inenaeus, Aristo ele, Tneopnrasto, aliis neque mutandum ouicauain. Quod
ait de aere Aegypti et coeli temperi floribus apta, notum ex Tneopnriisti et Plinii testisnonus Hujus autem
evia rosae, . l. XIII. c. 3. Sed minus odoratas esse rosas Aegyptias caeterrasPae fores satis constat. τοτης σκηνης ἔδαφος κατεπέπας πύθην. logarius videtur legisse κατέσπατο Ait enim: το τῆς σκηνης ὀαψος απετέλει πρόσο ν λειμωνος ἄνθεσι χυδη κατασπασ2ήν. Non probo. πίνακες των Σικυωνιακων ζωγράφων Dalecamp. pictorio Sioonior mis du/ue Sed aliud est Σικυωνίων,
Simoniorum, aliud Σικυωνιακων, vel, ut nabent menstruis
nae, Σικυωνικῶν, furitium Moontis Ac Oreasse ζωγροὐφιων scriDen dian, et de picturis Sicyohii generis intelligendum. Divulebatur enim pictura in genera Helladicum, Asiaticum et Sicyonium, mus auctor Eumolpus Sicyonius. 4u 3. μυθικας ιαθέσεις. Euiae An I maria argumesua, id est, exillulari istoria petita. διαθεσις est M iptio ut recte vertit Dalecampius. Ad I. l. Strabonis Eani vocem exposuimus. In suriecta pompae deseriptione ait Callixenus, malias in ea fiuisse ιαθέσεις ἀκοη αείας, id est multas remam variarum εἰκασίας dignas narratu et paulo post de olenione Perie tascribit eum arrv σασθαι διαθεσιν ἐν Φλιοῦντι, id est, exposuisse argumentum tabulae oriusdam, riusino si erant quas Philostratus interpretatur in Iconibus. θυρεοὶ περιέκειντο ἐναλλάξ ἀργυραῖ τε κα χρυσαῖ Imo αργυροῖ τε κω χρυσοῖ Neque enim alio genere vocem opiae usurpare, opinor, voluit, quam omnes alii. Aut figura
est προς τὸ σημαινόμενον, et reserendum ad vocem εἰκα-σιαι. mam reverit θυρεοὶ hoc loco nihil aliud nisi θυρόω, εἰκασιαι. a ἐκατέρα πλευρῆ Scripti melius ἐν κατέρα πλευρα συμπόσια τε ὁσία ἀλλήλὼν αὐτοῖς τραγικων τε κα κωμικων κοὐ σατυρικων μων, ἀληλγον ἐχοντων μα-
σισμον cessit inuri negotium vox αυτοῖς quae referri alio non videria posse, quam ad nomen αντρα pro ne praece ns. LewDαυτοῖς, vel παρ αντοῖς, ut intelli-
450쪽
q3 I. CAsAu BONI ANIMADU IN ATHEN. de queis modo est lictuin, vel juxta antra et ad illorum latcta sed in plis potius antris locatas azbitror, et a.dem eo tu, ut se invicem respicerent. ζῶ appellat
simulacra integra a roriam et personariam tragicariam aeco citruat alioquin erat usitatius πρόσωπα dicero ut mox πρόσωπα τε σατυρικα κή κωμικα κή τραγικα modaddit. ληθινον ἐχόντων ματισμον, noc vult, nas perimnas ornatas filisse, ut cuique ariam convenienat vesti.
Dias veris non simulatis. σκευην propriam nutusmo si
personis docent nos Julius Poll. l. IV. et positariam inta ropretes Dalecam pius retion o aliam commentus est sibi et secutus Νυμφαι ἐλείφθησαν, ἐν αἶς ἔκειντο Δελ. φικοὶ χρυσοῖ τρίποδες. .ego νυμφαῖ ἐλείφθησαν, ἐυο e. ' Sacra Num pia is loca appellabant γυμφαια. De sis accipio liaec verba, etsi disterte scriptum etiam in epitoma Νυμφαι et ἐν αἱς laod Promodo exponi recte possit, non intellii go. της πρώτης ἐρέας D canapilae emcndavit της ρ. μέρας. Mirum, quid nominem doctum in verit. Nana tapetes της πρωτης ἐρέας id est e bina
praestanti si uu cti ei sisplicerent calissae non erat. Τneocritus in sinilis pompae descriptione tapetas simili. ter laudat: Ιορφυρεοι ὀ ταπητες αγω μαλακωτεροι πνω, 'A Mίλητος ἐρεῖ, - ταν Σαμου καταβόσκων ως εἶ bal δυο κατα-uνην, π αργυρῶν διέδρων. Vocat διέ3ρω re. positoria tripodum, quae Dinos in ut capiebant. Si e δίφρο proprie sedile duo in capaX. των κυλικίων κω ποτηρίων. Alia lectio est κυλικειαν. Id erit vasorum potomorum, et thecis suis contentoriὲm, et exi ructoriini. Quid sit κυλικεῖον, exponitura XI. Sed non displicet κυλι- ω u. IIIo tolle particulam o ante κατασκευασματων. κο τα γένη μακρόν ἐπιφαίνετό αοι ηλῆν. Scriptiui Dra φαίνεrό-οι. id autoria τα γένη, quia solliti veteres diversa poculoriam genera hzibere quam plurima. dorti secerit XI hrius operis liber.