De controversiis paschalibus secundo p. chr. n. saeculo exortis commentatio historica

171쪽

72 β a 4 ἀπρέπειαν ἐμποιοὐ και χειμάζον αυτὰ στάσει και μάχε καὶ καταλαλια, παρέχον αυτ ψόγους, πράγματα μώμους. καταλαλιάς, εγκλήματα, καταστασίας, καὶ τὰ τοιαμα του διαβόλου ἐνεργήματα ἐκτελῶν αν κεχειροτονημένος πο

του διαβύλου σκυβαλίζειν την ἐκκλησίαν δια βλασφημιῶν

καὶ πολλῆς καταστασίας καὶ ριδος καὶ διχοστασίας '

οὐτος οὐν δεύτερον ξω τῆς εκκλησίας βληθείς, ἀξίως -

ἀπετμήθη τῆς του κυρίου συναγωγῆς καὶ μῶλλον νυν κε κύσμηται του κυρίου εκκλησία - πρῶτον, τε ol περιττὁν ἐκέκτητο καὶ αυτ ἀνοίκειον μέλος δι απωτου νυν ἀβλασφήμητύς ἐστιν και σκυβάλιστος, πονηρῶν ἀπαλλαγεῖσα, δολίων ' λοιδόρων, ἀνημέρων, προδοτῶν, μισο κάλων φιληδονων, κενοδόξων, πατηλῶν, δοξοσύφων ἔργον θεμένων διασπείρειν, ἀλλον δε διασκορπίζειν τὰ του θεου15 ἀρνία συ οὐν ἁ ἐπίσκοπε, σπούδαζε μα τω - σε κλήρωὀρθοτομεῖν τον λόγον τῆς ἀληθείας, τι λέγει κύριος ανπλάγιοι πορεύησθε ' κἀγώ πλαγίως προς - πορεύσομαι και ἀλλαχos Μετὰ ὁσίου ὁσιωθήση ' καὶ μετὰ στρεβλο διαστρέψεις. ὁσίως οὐ πορεύεσθε, ινα ἀλλον 20 παίνου ἀξιωθῆτε υπο οὐ κυρίου μέμψεως υπὸ το ἐναντίου ὁμόφρονες οὐ οντες προ αλλήλους, ω πίσκοποι, 44 εἰρηνεύετε με αλλήλων, συμπαθεῖς, ' φιλάδελφοι , μετὰ

ἀκριβείας ποιμαίνοντες τον λαον, ὁμοφρόνως διδάσκοντες τους φ' μῆς ' ὁμογνωμονεῖν καὶ ὁ αυτ περι ων αυτῶν

172쪽

73 δοξάζειν , πως μὴ η ἐν μῖν σχίσματα, τε δε εχ σῶμα

και - νεωα, κατηρτισμενοι τ αυτ νο καὶ τῆ αὐτῆγν si κατὰ την κυριακὴν θεσιν. καὶ πάντα με ὁ διάκονος τω ἐπισκόπω ἀναφερέτω, ς ὁ χριστος τω πατρί - ἀλλ' ωὐ δύναται ευθυνέτω δι εαυτοs, λαβών παρὰ του ἐπισκέ 5 που την ἐξουσίαν, ς ὁ χριστω παρὰ του πατρω ' το προνοεῖν τὰ δε πέρογκα ὁ ἐπίσκοπος κρινέτω. πλην ἔστω

ὁ διάκονος του ἐπισκόπου ἀκοὴ καὶ ὀφθαλμὸς καὶ στόμα καρδία τε καὶ ψυχη, να μὴ η τὰ πολλὰ μεριμνων ὁ ἐπίσκομπος αλλὰ μόνα τὰ κυριώτερα, σπερ καὶ 'γωθορὰ Μωυσῆ in 45 διετάξατο, καὶ ἀπεδεχθη υτου συμβουλία καλδ μενουν εστι τω χριστιαν ἐγκώμιον προς μηδεν ἔχειν πράγ- - ματα εἰ δε ἐκ τινὸς νεργείας η πειρασμου πισυμβῆ τινι πρῆγμα, σπουδαζετω διαλυεσθαι αυτό, κἀν si βλαβῆναί

τι, καὶ μὴ ἐρχέσθω επὶ κριτήριον ἐθνικύν. ἀλλὰ μην μηδε 15

ἀνέχεσθε κοσμικοὐς αρχοντας κατὰ των μετερων δικάζειν

δι γὰρ αυτῶν ὁ διάβολος πιτηδευε τοῖς δουλοις του θεου, καὶ νειδος ἐπεγείρει μὴ ἐχόντων μῶν να σοφον τον δυνάμενον μεταξ βραβευσαι τὰ δίκαιον τὰς ἀντιλογίας 46 διαλυσαι. , ουν γινωσκέτωσαν τὰ ἔθνη τὰς προς ἀλλη 20λους μων διαφοράς, μήτε καθ' ἐαυτῶν ' μαρτυρίαν παραδεχεσθε τοὐς ἀπίστους, μήτε κρίνεσθε ἐπ' αυτῶν, μήτε οφείλετε τι τούτοις προς συντέλειαν ὐφόρον, ἀλλὰ ἀπόδοτε τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ του θεου- θεῶ, οἷον

i καὶ εὐχεσθαι - - I πως νxyt, να et nisi fallunt in adversaria

173쪽

τον στατῆρα πηλλάγη πραγμάτων. ψολουν μὰλλον βλάπτεσθαι καὶ τα προς εἰρήνην σπουδάζειν, ἡ μόνον πρωτους δελφοὐς ἀλλα καὶ προς τους ἀπίστους βλαβεὶς γαρ των βιωτικῶν τα προς ' θεον ου ζημιωθήσst, τε θεοσεβὴς πάρχων καὶ κα ἐντολην χριστο ζῶν. εἰ δε αδελφοὶ εἰς ἀλλήλους ἔχουGν ο μη γένοιτο, αὐτόρεν νοεῖνοφείλετε οἱ προηγούμενοι, ὁτι οἱ τοιομοι - αδελφῶν ἔργον ἐπιτελοωιν, ἀλλα μὰλλον ἐχθρῶν πολεμίων. καὶ isi μεν αυτῶν εὐρε σεται ρπιος. πιεικής, φωτὀς τέκνον, τερος δε νημερος, αὐθάδης, πλεονέκτης λουν καταγινωσκόμενος ἐπιτιμάσθω, ἀφοριζέσθω δίκην της μισαδελφίας τιννύτω, εἶτα μεταμελόμενος προσλαμβανέσθω καὶ λως σωφρονιζόμενοι, ἐπικουφί υσιν μω τα κριτήρια. Ἀρη δεi καὶ συγχωρεῖν τα εἰς ἀλλήλους αδικήματα, ου του κρίνον

τα ἀλλα τους εχοντας εἰς εαυτοsς καθώς καὶ ὁ κύριος ἀπεφηνατο, μοὐ Πέτρου ἐρωτήσαντος αυτὀν Ποσάκις αμαρτήσει εἰς με λαδελφός μου, καὶ ἀφησω αυτῶ εως πτάκις και εἰπόντος Οὐ λέγω σοι ως πτάκις, ἀλλ' εως

20 εβδομηκοντάκις πτά. Ἀsτως γαρ θέλει ὁ κύριος ἀληθῶς

εινα ' αυτο μαθητάς, καὶ μηδὲν ἔχειν ' κατὰ μηδενὸς πώποτε οιον ὀρρον ἄμετρον η θυμιν ἀνημερον Ἀπι - μίαν δικον ῆ μῖσος ἄσπονδον τους ουν ὀργιζομένους συμβιβάζετε εἰς φιλίαν, τους χθραίνοντας εἰς ὁμόνοιαν τι 25 λέγει ὁ κύριος Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, τι αυτοὶ υἱοὶ θεοs κληθη νται. - δικαστήρια μῶν γινέσθω δευτέρα σαββά. Ττων, πως, ἐὰν ἀντιλογία τῆ ἀποφάσει μῶν γένηται, εως

174쪽

7 σαββάτου χοντες αδειαν δυνηθείητε ' εὐ ναι τὴν ἀντιλογίαν και εἰρηνευσαι εἰς την κυριακὴν τους διαφερομένους προς αλλήλους συμπαρέστωσαν δε τω δικαστηρίω καὶ οἱ διάκονοι καὶ οἱ πρεσβύτεροι, προσωπολήπτως κρίνοντε ώς θεο ἄνθρωποι μετὰ δικαιοσύνης παραγινομένων οὐν κα 5τέρων των προσώπων, καθὼς ' ὁ νόμος λέγει, στήσονταιεκάτεροι ἐν μέσω τω κριτηρίω, οἷς ἔστιν ἡ ἀντιλογία καὶ ἀκούσαντες αυτῶν ὁσίως ἀνενέγκατε τὰς κηφους, σπουδάζοντες φίλους αὐτους ἀμφοτέρους ποιῆσαι πρὶν ποφάσεως της του πισκόπου, πως μὴ ἐξέλθοι ἐπὶ γης κρίσις κατὰ os 10άμαρτήσαντος, καθότι καὶ ε τω δικαστηρίω σύμψηφον ἔχει καὶ συνίστορα της δίκη τον χριστὀν του θεοs. εἰ δέ τινες ἐν βλασφημίαις τολμὴ καλῶς ὁδεύειν ' ἐν κυρίω ἐλέγχοιντο - τινός, μοίως ἀκούσαντες κατέρων των προσώπων, του τε κατηγοροίντος καὶ του κατηγορουμένου, ἀλλα μὴ i5

ποολήψει μονομερῶς, ἀλλα μετὰ δικαιοσύνης ς περ ζωῆς αἰωνίου θανάτου δόντες ἀποφασιπι δικαίως γάρ, φησὶν ὁ θεός, διώξει το δίκαιοπι ὁ γὰρ δικαίως τιμωρηθεὶς καὶ ἀφορισθεὶς παρ' μῶν αἰωνίου ζωῆς καὶ δόξης ἀπόβλητος γέγονε καὶ παρὰ ἀνθρώποις ὁσίοις τιμος καὶ παρὰ m48 θεῶ κατάδικος. μὴ πάσης δε αμαρτίας τὴν αυτὴν ποιεῖσθε ἀπόφασιν ἀλλ' Ἀκάστης ἰδίαν, μετὰ πολλῆς φρονήσεως

κρίνοντες καστα τῶν πλημμελουμένων, τά τε σμικρὰ καὶ

τὰ μεγάλα, καὶ ἄλλως ἔργου καὶ λόγου ' πάλιν ἐτέρως, καὶ προθέσεως λοιδορίας πολήψεως διαφόρως καὶ τους 25μεν ποβαλεῖς μόναις ἀπειλαῖς, τους δε πενήτων χορηγίαις,

175쪽

TRαλλους δε νηστείαις στιβώσεις, καὶ τέρους φορίσεις, πρὸς το μέγεθος του εγκλήματος imos. καὶ γαρ καὶ ο νόμος υπαντὸς μαρτηματος την αυτὴν ἐποιεῖτο τιμωρίαν, αλλὰ αλλως μεν τα εἰς θεον και ει ἱερέα καὶ ' εἰς ἱερον καὶ εἰς ἱερεῖον, τέρως δὲ τα εἰς βασιλέα καὶ αρχοντα καὶ στρα

τιώτην καὶ ὐπήκοον ὁμότιμον ῆ οἰκέτην η εἰς κτῆμα λεχ

αλογον, καὶ πάλιν παρηλλαγμένως τα εἰς γονεῖς καὶ συγγενεῖς, αλλως τα ἐξ ἐφόδου, καὶ τα ἀκουσίως τερως καὶ τοῖς με θάνατον η δια σταυρο τον δια λίθων, τοῖς δεi ζημίαν ῆ μάστιγας - τα μοι παθεῖν οἶς ἔδρασαν. κουν καὶ μεῖς των διαφόρων μαρτημάτων διαφύρους ποιεῖσθε καὶ τὰς τιμωρίας, να μή τις ἀδικία παρεμπε σοὐσα κινήση τον εὐν πρὸς ἀγανάκτησιw ῆς γαρ α ἀδί- hκου κρίσεως μεσῖτα γένησθε, ταύτης καὶ τον μισθὁ λήψεσθεν ἀπὸ θεοs. ω γαρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε καθίσαντες49 οὐν επὶ το κριτήριον, παρύντων κατέρων των προσώπων - γαρ ἐροὐμεν δελφῶν, μέχρις ο εαυτοὐς ἐν εἰ πἀπολάβωσιν), ερευνῆτε ἀκριβῶς περὶ τῶν νεχομενων καὶ

πρῶτον περὶ το κατηγοροsντος, εἰ προ τουτου Ου κα-2o τηγορεῖ ' καὶ τέροις τισὶν ἐγκλήματα κατενήνοχεν, καὶ εἰ μὴ ἐκ μέμψεως αυτῶν ἡ φιλονεικία καὶ το ἔγκλημα πόκειται, καὶ ποία τις Ἀναστροφὴ αυτο υπάρχει. καὶ τοιομος δε ν ευσυνείδητος, μὴ πιστευέσθω μόνος παράνομον γαρ το τοι τονὶ ἀλλ' ἐχέτω καὶ τέρους μάρτυρας 25 ομοίους αὐτῶ τον τρόπον, καθώς ' ὁ νόμος λέγει - στωματος δύο μαρτύρων καὶ τριῶν σταθήσεται πῆ μμα δια

176쪽

τί εἴπομεν ον τρόπον αυτῶν ἐπιζqτεῖσθαι ποῖος ' τυγχανει ἐπειδὴ πολλάκις ἐγχωρεῖ καὶ τους δύο καὶ τους πλείονας επὶ κακ μαρτυρῆσαι καὶ συμφώνως προστῆναι του ψεύδους, τους δύο πρεσβυτέρους κατὰ Σωσάννης ἐν Βαβυλῶνι, καὶ τους υι οὐ των παρανόμων κατὰ Ἀα 5 βουθε ἐν Σαμαοεια, καὶ τ πλῆθος των γουδαίων κατὰ του κυρίου ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ κατὰ Στεφάνου το πρωτομάρτυρος--οὐ. στωσαν οὐ οἱ μάρτυρες πραεῖς, ἀώργητοι, ἐπιεικεῖς, ἀγαπητικοί, σώφρονες, ἐγκρατεῖς, ἀπόνηροι, πιστοί, θεοσεβεῖς γὰρ των τοιούτων μαρτυρία καὶ διὰ oscio τρόπου αυτῶν βεβαία ' καὶ διὰ της ἀναστροφῆς αυτῶν ἀληθὴς πάρχει τῶν δε μὴ τοιούτων μὴ παραδέχεσθε τὰς μαρτυρίας, κὰν συμφωνεῖν δοκῶσιν ἐπὶ τῆ καταμαρτυρία προστέτακται γὰρ ἐν τοῖς νόμοις Ου ἐσρ μετὰ πολλῶν ἐπὶ κακία ου παραδέξr ἀκοὴν ματαία W ου συγκαταθησ μετὰ la πλήθους ἐκκλῖναι, δίκαιον. ἐν μέρει δε καὶ τον κρινόμμενον εἰδέναι φείλετε ' ποῖος ἐστι τὴ οὐ βίου συνηθεία καὶ ναστροφῆ ει μεμαρτυρημένος τον βίον, εἰ ἀνέγκλητος, εἰ ὁσιότητα ζqλωκώς, εἰ φιλύχηρος καὶ φιλόξενος καὶ φιλόπτωχος καὶ φιλάδελφος, εἰ μὴ αἰσχροκερδὴς καὶ μὴ 20βρώτης καὶ χρηματόλαφ, εἰ σώφρων καὶ μὴ ἄσωτος, εἰ μὴ μέθυσος και μὴ ἀργοφάγος, εἰ μὴ εὐσπλαγχνος καὶ εὐμετά-50 δοτος εἰ γὰρ αὐτῶ προsπόκεινται ἔργα αὐλα, δη ἐκ μέρους ἀληθεῖς α ειεν καὶ αἱ νυν αὐτῶ πιφερόμεναι κατηγορίαι, εἰ μὴ ν αὐτῶ ὁ δίκαιον εχε συναγωνιζόμενοπι 25 ἐγχωρεῖ γὰρ αυτὸν μαρτηκέναι μέν ποτε, τούτου δε οὐ ἐγκλήματος ἀθῶον ὐπάρχειν. δι ἀκριβῶς περὶ τὰ τοιαίτα

177쪽

νήφοντες, σφαλεῖς καὶ βεβαίας ποιεῖσθε τὰς ποφάσεις κατὰ του ἐλεγχθέντος ' καὶ εὰν μετὰ τον ἀφορισμὀν ' συγγνώμην αἰτῆ καὶ προσπέση τω ἐπισκόπω καὶ μαρτηκέναιομολογῆ, προσδέξασθε αὐτόν. μήτε δε τον συκοφάντην ἀτι- μώρητον ἐάσητε, να μὴ καὶ τερόν τινα καλῶς βιουντα βλασφημήσηή τερον ' προτρέψηται τα μοι αυτ δρῆσαι,

μήτε μην τον ἐλεγχθέντα ἀνύβριστον , πως μὴ καὶ τερος τοῖς αὐτοῖς ἐνσχεθῆ. υτε γὰρ μάρτυς κακῶν τιμώρητος ἔσται υτε ὁ πλημμελῶν δίκης ἐκτός. εἴπομεν δὲ ὁτι 511 κρίσεις ου δίκαιον μονομερεῖς ποιεῖσθαι ἐὰν γὰρ,- ενδς προσώπου ἀκουσητε, μὴ παρόντος του ἐτερου μηδε ἀπολογησαμένου προς το ἐπιφερόμενον ἔγκλημα, καὶ προπετῶς ἐξενέγκητε ψηφον κατακρίσεως, νοχοι της ναιρέσεως καὶ συμμερῖται τω συκοφάντη παρὰ θε ευρεθήσεσθε τω δι- i5 καί κριτῆ ώς γὰρ ὁ κρατῶν κέρκου κυνός, ουτως ὁ προεστώς αλλοτρια κρίσεως. ἐὰν δε μιμηταὶ γένησθε των ἐν Βαβυλῶνι πρεσβυτέρων, λινες καταμαρτυρήσαντες της σάννης ἀδίκως κατεδίκασα αυτὴν εἰς θάνατον, νοχοι της ἐκείνων κρίσεως και καταδίκης γενήσεσθε - τὴν μεν 20 Σωσάνναν ὁ κύριος διὰ του Λανιὴλ ἐρρυσατο ἐκ χειρ παρανόμων, τους δε ἐνόχους του ψατο αυτῆς πρεσβυτέρους ' πυρὶ κατεδίκασεν, μὰς δε δι' αυτου νείδισε λέγων Ουτως μωροί, ' υἱοὶ Ἱσραήλ; ου ἀνακρίναντες Ουδε τὸ σαφες επιγνόντες κατεκρίνατε θυγατέρα Ἱσραήλ; ἀναστρέ- 25 ψατε - εἰς ὁ κριτήριον ψευδῆ γὰρ υτοι κατεμαρτυρη - σα αυτης. θεάσασθε δὲ καὶ τὰ κοσμικὰ δικαστήρια, ν 52τῆ ἐξουσία ὁρῶμεν ἀγομένους φονεῖς, μοιχούς, φαρμακους,

178쪽

τυμβωρύχους, ἴστάς καὶ τὰς νακρίσεις αυτῶν λαβόντες οι γούμενοι υπωτων προσαγόντων, λέγουσι τω κακούργωε ταλα λως ἔχει κἀκείνου συγκατατιδεμένου, ου ευ-

θέως ἐπὶ την κόλασιν αυτον ἐκπέμπουσιν, ἀλλα πλείοσινῆμέραις ποιοsνται αντο την ἐξέτασιν μετὰ συμβουλίου 5πολλο καὶ παραπετάσματος μέσου ' τελευταῖον πον καὶ

ψῆφον θανάτου ' ὁ μέλλων ἐκφέρειν κατ αυτ , προς - ηλιον ἐπάρας τὰς χεῖρας, διαμαρτύρεται ἀθῶος πάρχειντο αῖματος το ἀνθρώπου, καίτοι ' ὁντες ἐθνικοὶ καὶ γινώσκοντες θειότητα η την εἰς υτοὐς π θε Ἀμυναν iu53 υπερ των ἀναιτίως κατακριθέντων ' ἡμεῖς δέ, γινώσκου- τες τις ὁ θεὸς μῶν καὶ ποῖα τὰ κρίματα αὐτοs, πῶς αν κατὰ ἐπήρειαν δυνήσεσθέ τινι ἀπόφασιν οὐναι, της κρίσεως μῶν παραχρῆμα γινωσκομένης θεῶ καὶ εἰ μεν δικαίως ἐκρίνατε, δικαίων μοιβῶν καταξιωθήσεσθε καὶ i5υμ καὶ εἰς αὐθις εἰ δε αδίκως, πάλιν τῶν μοίων τεύξεσθε. μεῖς μεν ουν, ἀδελφοί, συμβουλεύομεν ἡμῖν ἀλ- λον παίνων ἀξιοίσθαι παρὰ θεῶ, η ψόγων τι ' θεοίεπαινος ζωὴ αἰώνιος ἀνθρώποις, σπερ υν καὶ ὁ ψόγος θάνατος ἀίδιος. δι γίνεσθε δίκαιοι κριταί, εἰρηνοποιοί, κἀόργητοι ὁ ὀργιζόμενος γὰρ τῶ ἀθελφῶ αυτ δεικῆ ἔνοχος εστ α ι τ κρίσει. ει δε ' συμβῆ ἐξ ἐνεργείας τινος ὀργισθῆναι μὰς κατὰ τινός, ὁ λιος μὴ ἐπιδυέτω ἐπὶ τ ὁργῆ

, υμῶν. οργίζεσθε γάρ, φησὶν ὁ Ααβίδ, καὶ μὴ ἀμαρτάνετε,

τοί ἐστι ταχέως διαλλάσσεσθε, πως μὴ λεπίμονος οργῆ 25 μνησικακία γένηται καὶ ἀμαρτίαν ἀπεργάσηται ψυχαὶ γὰρ μνησικάκων εἰς θάνατον, φησὶν ὁ Σολομῶν λέγει δε καὶ

179쪽

80 ὁ κύριος μῶν καὶ σωτὴρ Ἀσos ὁ χριστὸς ἐν εὐαγγελίοις

Σὰν προσφέρης, δῶρόν σου ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ κεῖμνησθῆς τι λαδελφός σου χει τι κατὰ σοs αφες ἐκεῖ τοδῶρον ' ἐμπροσθεν του θυσιαστηρίου καὶ παγε πρῶτον διαλλάγμι τῶ ἀδελφ σου, καὶ τότε ἐλθών πρόσφερε ὁ δῶρόν σου. δῶρον δε εστι θεῶ λεκάστου προσευχὴ καὶευχαριστία ἐὰν ουν ἔχης τι κατὰ os αδελφο σου λαυ- τὸς in τι κατὰ Os, με αἱ προσευχαί σου εἰσακουσθη- σονται με αἱ ευχαριστίαι σου προσδεχθήσονται δια τηνι0 ποκειμένην ὀργήν. χρὴ δε συνεχῶς προσεύχεσθαι μῆς, αδελφοί ἀλλ' ἐπειδὴ τῶν ἐν ὀργαῖς ἀδίκως ἐχθραινόντων ἀδελφοῖς ὁ θεὸς οὐχ υπακούει, καὶ ἐὰν τρὶς ης ώρας προσεύξωνται, χρὴ διαλύειν ἀσαν ἔχθραν καὶ μικροψυχίαν,ῖνα δυνώμεθα προσεύχεσθαι καθαρὰ et καρδία καὶ ἀρώπω.i καίτοιγε καὶ ἐχθρούς ὁ κύριος αγαπῶν προσέταξεν, ουχὶ δεκα τους φίλους μισεῖν καὶ ὁ νομοθέτης φησὶν υ μισήσεις πάντα ' ανθρωπον ου μισήσεις τον ἀδελφόν σου τῆ διανοία σου ἐλεγμῶ ἐλέγξεις τον ἀδελφόν σου καὶ - λήψη δι αυτὸν αμαρτω- Ου μισήσεις ' Αἰγύπτιον, τι πάροικος 204σθα παρ' αὐτῶ ου μισήσεις δουμαῖον, ὁτι ἀδελφός σου ἐστί. καὶ ὁ Θαβὶδ λέγει Εἰ ἀνταπέδωκα τοῖς ἀνταποδιδομίμοι κακά. θεν εἰ χριστιανὸς εἶναι θέλεις ἐξακολούθει τω του κυρίου νόμω Λύε πάντα σύνδεσμον ἀδικίας ἐπὶ σοὶ γὰρ

ἐξουσίαν ὁ σωτὴρ ἔθετο ἀφιέναι μαρτίας, ἀδελφῶ τὰς

2 εἰς σε γενομένας εως ἐβδομηκοντάκις πτά, τοs ἔστι τετρακοσίας ἐνενήκοντα. ποσάκις ουνήδη ἀφῆκας se ἀδελφῶ

180쪽

σου, να μη θελήσης αυτ ἀφιέναι καὶ νυν καίτοι ἀκουσας του γερεμίου λέγοντος τι μαστος την κακίαν το πλησίον αὐτ-- λογίζεσθε εν ταῖς καρδίαις υμῶν. συ δὲ μνησικακεῖς καὶ συζητεῖς ἔχθραν καὶ ἐπὶ κοίσιν ρχη καὶ μηνιν φορῆσαι ' καὶ ἡ προσευχή σου ἐμποδίζεται. αλλ' εἰ Iκαὶ τὰ τετρακόσια ἐνενηκοντα συνεχώρησας ἀφεὶς, ἀδελφφσου πλεόνασον την ἀοργησίαν ἐπὶ πλεῖον εἰς γα συνηνδι μυτό- κἀν ' ἐκεῖνος μη ποιῆ αλλά γε συ δια τον θειν σπούδαζε ἀφιέναι ταπλησίον, πως γένη υίὸς του πατρός σου του ἐν ουρανοῖς καὶ προσευχόμενος πακουη ς φίλος 1054 θεου δια τομο, ω ἐπίσκοποι, μελλόντων μῶν εἰς προσευχην ἀπαντῶν μετὰ την ἀνάγνωσιν καὶ την ψαλμωδίαν και την ἐπὶ ταῖς γραφαῖς διδασκαλίαν, ὁ διάκονος στώς

πλησίον μῶν μετὰ νηλῆς φωνης λεγέτω Μ τις κατὰ

τινός μη τις εν υποκρίσει; να ἐὰν ευρεθῆ ἐν τισὶν ἀντι- i5λογία, συνειδήσει κρουσθέντες δεηθῶσι - θεο καὶ διαλλαγῶσι τοῖς ἀδελφοῖς εἰ γὰρ του ἐν οἰκία τινι εἰσερχο-- μένους προ πάντων δεῖ λέγειν ει ν τω οἴκω τούτω,ώς υλυς εἰρηνης εἰρηνην χαριζομένοις τοῖς ἀξίοις, καθὼς γέγραπται οῖς ἐγγυς καὶ τοῖς μακράν - ἔγνω κύριος mοντας αὐτοs, πολλω μὰλλον του ἐν ἐκκλησία θεο εἰσερχομένους χρη προ πάντων προσεύχεσθαι τεθεω την os Os εἰρηνην. εἰ δε αλλοις ταύτην ἐπεύχεται, ' πολλω μὰλ- λον αυτὸς αυτῆς ἐντὸς παρχέτω, τέκνον φωτός ὁ γὰρ μη ἔχων ταυτην ἐν ἐαυτω υκ ἔστιν ἀξιόπιστος αλλοις - 2b