De controversiis paschalibus secundo p. chr. n. saeculo exortis commentatio historica

191쪽

λογησεταί τις ὀλιγωρήσας ἐκστὰς της ἐκκλησίας του

θεos εἰ δέ τις την του ἔργου του διου πρόφασιν πι-61 φέρων λιγωρεῖ προφασιζύμενος προφάσεις εν μαρτίαις. ογινωσκέτω ὁ τοιομος ς αἱ τέχνα των πιστῶν ἐπέργιά εἰσιν, εργον δε η θεοσέβεια τὰς ουν τέχνας μῶν ἐν παρέργω ποιεῖτε εἰς διατροφην μῶν ἔργω δε την θεωμ

βειαν ἀσκεῖτε ώς καὶ ὁ κύριος ἔλεγεν ργάζεσθε μη την βρῶσιν την ἀπολλυμένην, ἀλλὰ την μένουσαν εἰς ζω ν

αἰωνιον καὶ πάλιν ωτο δέ ἐστι το ἔργον του θεου, ναν πιστευητε εἰς ον ἀπέστειλεν ἐκεῖνος σπουδάζετε - μη- δεποτε την ἐκκλησίαν του θεου καταλιπεῖw εἰ δέ τις αυτην περίδοι, εἰ μιαρὸν δε ἐθνῶν εἰσέλθοι η εἰς συναγωγην γουδαιων η αἱρετικῶν, ὁ τοιοsτος τί ἀπολογήσεται τωθε ἐν μέρα κρίσεως λόγια θεου ζῶντος καταλιπών ζῶντα i5 καὶ ζωοποιοsντα καὶ δυνάμενα ρύσασθαι κολάσεως αἰωνίου καὶ πορευθεὶς εἰς οἶκον δαιμόνων η ' συναγωγην χρωτ κτόνων η ἐκκλησίαν πονηρευομένων, ου ἀκουσας os εἰπόντος μίσησα ἐκκλησίαν πονηρευομένων, καὶ μετὰ παρανομούντων ου η εἰσέλθω, ου ἐκάθισα μετὰ συνεδρίου 20 ματαιότητος, καὶ μετὰ ἀσεβων ου η καθίσω καὶ πάλιν

Μακάριος ἀνήρ, ο ου ἐπορευθη ἐν βουλη ἀσεβων καὶ ἐν ὁδῶ μαρτωλῶν ου ἔστη καὶ ἐπὶ καθέδραν λοιμῶν - ἐκάθισεν, ἀλλ' η ἐν-- νόμω κυρίου το θέλημα inos καὶ ἐν τήνω αυτου μελετήσει μέρας καὶ νυκτός. - δέ, 25 καταλιπών τῶν πιστῶν τι συνάθροισμα, os θεολτην ἐκκλησίαν, τους ἐκείνου νόμους, ἐπιβλέπεις ἐπὶ τὰ σπήλαια τῶν ρστῶν, για ηγούμενος - ἐκεῖνος βέβ λα ἐπεκάλεσε, καὶ κοινοποιῶν, ἐκεῖνος ἐχώρισεπι καὶ - roseo

192쪽

μόνον, ἄλλ' δη καὶ πομπαῖς Ἐλλήνων συντρέχεις και ἐπὶ τὰ θέατρα πείγη, ἐπιθυμήσας li τῶν εχπορευομένων ἐκεῖ λογισθηναι καὶ μετασχεῖν κροαμάτων ἀπρεπων, is μὴ λέγωμεν μυσαρῶν, μὴ ἀκουσας το Ιερεμίου λεγοντος Κλοιε, οὐκ ἐκάθισα μετὰ συνεδρίου αυτῶν παιζόντων, ἀλλ' ευλαβουμην ἀπ προσωπου χειρός σον καὶ τοὐγὼ φάσκοντος τὰ μοι si δε καὶ μετὰ γελοιαστῶν ἐπορευθην ποτέ εσταμαι γὰρ ν ζυγῶ δικαίω. τί δε βούλει μετασχεῖν των ἐλληνικῶν λογίων, ντων νεκοῶν ἀνθρώπων ' ἐξ ἐπιπνοίας διαβόλου ποφανθέντων ' νεκροποι καὶ πί io στεως ἀνατρεπτικὰ καὶ προς πολυθεων ἀπάγοντα τους ποοσανέχοντας αυτοῖς; υμεῖς οὐν ' σχολάζοντες τοῖς τοί os νόμοις, καὶ τῶν βιωτικῶν χρειῶν τουτους γεῖσθε τιμιωτέρους, καί, πλείονα τιμὴν νέμοντες αυτοῖς, ' συντρέχετε εἰς την ἐκκλησίαν του κυρίου ην περιεποιήσατο τω i5αῖματι του χριστ Θολήγαπημένου, τοs πρωτοτόκου πάσης

κτίσεως. αυτ γὰρ θυγάτηρ εστ τολυφίστου φώδινησασα υμῆς διὰ του λόγου της χάριτος και μορφώσασα ἐν μωτον χριστόν - μέτοχοι γενόμενοι ἱερὰ μέλη ἐστε καὶ ἐκλεκτά, μὴ ἔχοντα σπίλον η υτίδα - τῶν τοιούτων, ἀλλ' 10ώς γιοι καὶ ἄμωμοι ἐν πίστει τετελειωμένοι ἐστε ἐν αὐτῶ62 κατ' εἰκόνα το κτίσαντος μὰ θε φυλάσσεσθε υντο μὴ συσχολάζειν τοῖς ἀπολλυμένοις, ἐστι συναγωγῆἐθνῶν εἰς ἀπάτην καὶ ἀπώλειαν- ουδεμία γὰρ κοινωνία θεῶ προς διάβολον- ὁ γὰρ συναθροιζόμενος μετὰ τῶν τὰ το 25

193쪽

94 διαβύλου φρονούντων I ἐξ αυτῶν λογισθήσεται καὶ ὀοὐαὶ κληρονομήσει φεύγετε δε καὶ τὰ ἀπρεπη των θεαμά- των , τὰ θέατρα φημι καὶ τὰς ἐλληνικὰς πομπάς, ἐπαοιδάς,

κληδονας, μαντείας, καθαρισμούς, οἰωνισμούς, ὀρνιθοσκο- πίας, νεκυομαντείας, ἐπιφωνήσεις - γέγραπται Ου γὰρ ἔστιν οἰωνισμὸς ἐν γακώβ, υδε μαντεία ἐνοσραήλ καὶ πάλιν οἰώνισμα αμαρτία ἐστω καὶ ἀλλαχολο- οἰωνιεῖσθε, καὶ κληδόσι καὶ μαντείαις καὶ ἐγγαστριμύθοις - ἐπακολουθήσετε , φαρμακοὐ ου περιβιώσετε. χι παραινεῖ και iura γερεμίας λέγων Κατὰ τὰς δους των θνῶν, πορεύεσθε καὶ ἀπωτων σημείων του ουραν Ῥη φοβεῖσθε διωπε χρη τον πιστον φεύγειν τὰς συνόδους των ἀσεβων Ἐλ- λήνων καὶ λυδαίων καὶ των λοιπῶν αιρετικῶν, να μὴ Ια,τω συσχολάζειν αὐτοῖς παγίδας λάβωμεν ταῖς εαυτῶν --l χαις, πως μη συναναστρεφόμενοι ταῖς ορταῖς αυτῶν, Πτινες ἐπὶ τιμῆ τῶν δαιμόνων ἐπιτελοωται, κοινωνήσωμεν αὐτοῖς καὶ της σεβείας φευκτέα δε αυτῶν καὶ αἱ πανηγύρεις καὶ τὰ ἐν αὐταῖς ἐπιτελούμενα παίγνια πιστὼν γαρ ἐν πανηγυρε ου χρη παραβάλλειν πλεῖον του σωμάτιον 20 πρίασθαι καὶ φυrὴν περιποιήσασθαι ,αὶ τερά τινα συνωνήσασθαι τῶν πρός σύστασιν αρμοζόντων ἀπέχεσθε πάσης της τῶν εἰδώλων πομπῆς φαντασίας, πανηγύρεως,

is παραβαλεῖν - I9 πλεων .... 20 καὶ prius xl, nisi quod σωματεῖον x rcontra εἰ μὴ βουλοιτό τι ποιῆσθαι τῶν et σώάατι αναγκαίων εἰς σκέπην εἰσκέπην contris yyκ quae usque ait αρμοζόντων aequun

tur si rei summam spectes eadem in xyat aedis in loeum verboriam is πλεῖον .... 2 αρμοζόνrων ac siiliati init e πρίασθαι τῶν προς avarασιν αρμοζόντων καὶ ψυχην περιποιήσασθαι l u περιποι η-

194쪽

συμποσίων, μονομαχίας, καὶ πάσης θέας δαιμονικῆς. ιδε νεώτεροι της εκκλησίας, ἐν πάσαις ταις χρείαις ἀοκνως λειτουργεῖν σπουδάζετε, ' μετὰ πάσης σεμνότητος τοῖς ἔργοις υμῶν σχολάζετε, πως ἐν παντὶ τω χρόνω μῶν τε παρ-

κοὐντες και ἔαυτοῖς καὶ τοι πενομένοις, προς το μη ἐπι- 5βαρειν την του θεου ἐκκλησίαν. καὶ γαρ και μεῖς, σχολάζοντες τω λόγω - ευαγγελίου δμως καὶ των ἐπεργωνον ἀμελουμεν οἱ μεν γάρ εἰσιν ἐξ ημῶν αλιεῖς, οἱ δε σκηνοποιοί, οἱ δὲ γης ἐργάται, προς τὸ μηδε ποτε Ἀμὰς αργοί εἰναι λεγει δέ που καὶ ὁ Σχλομὼν σθι προ τον ius sρμηκα, λοκνηρέ, καὶ ζήλωσον εἰδώς τσς θοὐς - , καὶ γενο εκείνου σοφώτερος ἐκείνω γὰρ γεωργίου μηνπάρχοντος, μηδε τον ἀναγκάζοντα ἐχων μηδε π δεσπότην ων, τοιμάζεται θέρους την τροφὴν πολλήν τε ἐν τpἀμητῶ ποιεῖται την παράθεσιν η πορεύθητι προς την i5 μέλισσαν καὶ μάθε ἐργάτις ἐστιν την τε ἐργασίαν ς σεμνὴν ἐμπορεύεται η του πόνους βασιλεῖς καὶ ἰδιῶται προς γείαν προσφέρονται, ποθεινὴ δέ ἐστι καὶ ἐπίδοξος, καίπερ ουσα τῆ μμη ἀσθενης ' και εξῆς Ἐως πύτε, κνηρέ, κατάκεισαι; πότε δε ε υπνου ἐγερθήσy; λίγον μεν πνοῖς 20ολίγον δε κάθησαι, μικρον δε νυστάζεις, λίγον δὲ ἐναγκαλίζli χερσὶν στήθ - ἰτα παραγίνεταί σοι σπερ κακὁς ωοι

πόρος ἡ πενία, καὶ Ἀνδεια σπερ ἀγαθος δρομεύς. ἐὰν o ἄοκνος ἐς ῆξει σπερ πηγὴ ὁ ἀμητός σου, και ἡ ἔνδεια περ κακος ἀνὴρ ἀπαυτομολήσει καὶ πάλιν Ἀργαζωε 25

195쪽

in ἀργίαν χειρῶν ταπεινωθήσεται ἡ δόκωσις ἐργάζεσθεουν ἐνδελεχῶς ἀθεράπευτος γάρ ἐστιν ' ργ- μῶμος. εἰ δέ τις μ' ἐργάζηται. ουτος παρ' μῖν μηδε ἐσθιέτω ἀργους γὰρ μισεῖ καὶ ' κύριος ὁ θεὐλημῶπι πω γὰρ εἶναιου πείλει ουδεὶς τῶν ' θεῶ προσανεχόντων.

i ρας δε καθιστῆτε μ ἔλαττον τῶν ἐξήκοντα, νατρόπω τινὶ το της διγαμίας αυτῶν ἀνυποπτον βέβαιον - διὰ της λικίας αυτῶν πάρχρ. εἰ δε νεωτέραν καταστησετε εἰς τὸ χηρικόν, καὶ μη φέρουσα την εν νεότητι χηρείαν Dγαμηθῆ, πρέπειαν ἐμποιήσει τῆ δύξι του χηρικου καὶ λωi γον φαει τω θεῶ, - δτι δε υτερω γάμω συνηφθη, αλλ' οτι την εαυτῆς ἐπαγγελίαν Ου ἐφυλαξε, καταστρηνιάσασα του χριστου ' διωχρη μη προπετῶς ποιεῖσθαι την ἐπαγγελίαν, αλλὰ μετὰ ἀσφαλείας κρεῖσσον γάρ ἐστιν αυτην μηευξασθαι η υξασθαι καὶ μη ἀποδουναι. εἰ δέ τις νεωτέρα

196쪽

9T0λίγον χρόνον -- ἀνδρὶ ποιήσασα καὶ ἀποβαλοsσα --tis διὰ τελευτῆς ῆ δι αφορμῆς τινος τερας, καὶ μείν si ἐφ εαυτῆς δῶρον ἔχουσα χηρείας, μακαρία ευρεθήσεται, Ῥοιωθεῖσα τῆ ἐν Σαρεφθοῖς σιδωνία χήρα, προ ην

uγιος προφήτης ψίας ἐξενώθη. 4 τοιαύτη ἐξομοιω- 5 σεται υνν τῆ θυγατρὶ Φανουὴλ τῆ ἐκ φυλῆς Ἀσήρ,

ου ἀφίστατο του ἱεροφνυκτω καὶ μεθ' μέραν προν νουσα ταῖς δεήσεσι καὶ ταῖς προσευχαῖς, ὁσα μεν τῶν ογδοήκοντα , ζήσασα δε μετὰ ' ανδρος ἐκ τῆς παρθενίας αυτῆς ἔτη πτά, ' καὶ τὴν του χριστοs δοξάσασα παρουσίαν l0 ἀνθωμολογεῖτο τω κυρίω καὶ ἐλάλει περ αυτο πῆσι τοῖς προσδεχομένοις λύτρωσιν ἐν Ἱερουσαλήμ ' τοιαύτη μαρτώριον λαβουσα τιμηθήσεται, κλέος ἔχουσα καὶ ἐπὶ γῆς παρὰ ἀνθρώποις καὶ παρὰ θε ἐν Ουρανοῖς - αἰώνιον ἔπαινον.

2, δε νεώτεραι χῆραι εἰς χηρικὐ μεν μὴ ἐντασσέσθωσαν, l5 μήποτε προφάσει - μὴ δύνασθαι κρατεῖν τῆς ἀκμῆς ἐπὶ

Zευτερογαμίαν ἐλθοsσαι ἐν πράγματι γένωνται, ἐπικουρείσθωσαν δε καὶ βοηθείσθωσαν, να μὴ προφάσει του λείπεσθαι ἐπὶ δευτερογαμίαν ἐλθοῶσαι ἐν πράγματι ἀπρεπεῖ ἐνσχεθῶσι. καὶ τολο γὰρ εἰδέναι ὀφείλετε, - μονογαμία 20 μὲν κατὰ νόμον γινομένη δικαία ῶς αν κατὰ γνωμην θεου'uρχουσα. διγαμία δε μετὰ ἐπαγγελίαν παράνομον, ου τὴν συνάφειαν ἀλλὰ διὰ ὁ εὐδος, τριγαμία δὲ ἀκρα- σημεῖον τι δε περ τὴν τριγαμίαν προφανὴς πορνεία - ἀσέλγεια ναμφίβολος. ὁ γὰρ θεος μίαν γυναῖκα ἐν 254νδρὶ δέδωκεν ἐν τῆ δημιουργία ἔσονται γὰρ ' οἱ δύο εις λάοκα μίαν. νεωτέραις δε μετὰ τὴν το πρώτου τελευτὴν

197쪽

συγκεχωρήσθω καὶ ὁ δευτερος, is μὴ εἰς κρίμα του διαβόλου ἐμπεσωσι καὶ παγίδας πολλὰς καὶ ἐπιθυμίας νwτους καὶ επιζημίους φυχαις, αῖτινες κόλασιν πραενομει ἀλλον, Ἀνεσιν αἱ δε ἀληθιναὶ χῆραί εἰσιν αἱ μόναυ- 35 δροι πάρξασαι ' μαρτυρούμεναι πὁ πλειόνων ἐν ἔργοις

ἀγαθοῖς, χῆραι τευντι σώφρονες, Ἀγναί, ' πισταί, δευσε - βεῖς. τεκνοτροφήσασαι καλῶς καὶ ξενοδοχήσασα ἀμέμπτως, ἄν καὶ αντιλαμβάνεοθαι χρὴ ς ε ἀνακειμενων. λλα μὴν κα των πενήτων μνημόνευε, ἐπίσκοπε, καὶ αὐτοῖς l0 χεῖρα ὀρεγων ἐπικουρίας καὶ πρόνοιαν αυτῶν ποιουμενος.ώς θεο οἰκονόμος εὐκαίρως Ἀκάστω διανέμων τα πρ σφορα , χηραις καὶ ὀρφανοι καὶ ἀπεριστάτοις καὶ τοῖς νθλίψει ἐξεταζομένοις τι γαρ εἴ τινες μή εἰσι χῆραι , βοηθείας δε χρήζουσι δι πενίαν δια νόσον ῆ διὰ τε

l κνοτροφίαν πάντας σε δεῖ φορὰν και πάντων ἐπιμελε σθαι. οι γαρ τα δόματα διδοντες οὐκ αὐτοσχεδίως αὐτὰ διδόασι ταῖς χήραις ἀλλα συνεισφέρουσιν πλῶς, κούσια αυτὰ ὀνομάζοντες, πως σὐ λεπιστάμενος τους θλιβομένους

ἀκριβῶς ς ἀγαθὸς οἰκονόμος μερίζρ αὐτοῖς ἐκ του δόμα-

20 τος ὁ γαρ θεὼ γνωρίζει τον δεδωκότα, καν ἀπέντος -το υπ σου τοῖς δεομένοις μερίζηται καὶ ς μεν ἔχει τον της εὐποιίας μισθόν, συχε λ της υσυνειδήτου οἰκονομίας μακαρισμόν. λέγε δε αυτοῖς καὶ τις εστιν ὁ δεδωκώς ῖνα καιε ονόματος υπὲρ υτο προσευχωνται. Ἀρη γαρ υ ποιεῖν 25 απαντας ἀνθρώπους, μὴ φυλοκρινοῶντας τομον στις

198쪽

99 ἐκεῖνον ὁ γὰρ κύριος φησι Παντὶ τω αἰτουντί σε δίδου δηλον δε ς τω χρήζοντι κατὰ ἀλήθειαν , καν φίλος καν

ἐχθρός, καν ευγενὴς κα αλλότριος, καν γαμος καν γε

γαμηκώς πάρχη εν πάσ) γὰρ γραφλ ὁ κύριος περὶ των

πεwήτων παραινεῖ, λέγων δια μεν υσαχυ ιάθρυπτε πεινῶντι τον αρτον σου καὶ πτωχους ἀστέγους εἰσάγαγε εις τον ικόν σοw ἐὰν lan γυμνόν, περίβαλε, καὶ ποτων οἰκείων του σπέρματός σου οὐχ περόψει. καὶ δια του

Θανιὴλ λέγει τι δυνάσταὶ ιό, βασιλευ, βουλή μου ἀρε -

σάτω σοι, καὶ τὰς μαρτίας σου ἐν ἐλεημοσυναι λυτρωσαι tu καὶ τὰς ἀδικίας σου ἐν οἰκτιρμοῖς πενητωw καὶ διὰ Σολομῶνύς φησιν λεημοσύναις καὶ πίστεσιν ἀποκαθαίρονταιάμαρτία καὶ διὰ του αβὶδ πάλιν λεγει Μακάριος ὁ συνιῶν ἐπὶ πτωχον καὶ πένητα, εὐημέρα πονηραχύσεται αυ- τὀν ὁ κυριος και πάλιν σκόρπισεν, ἔδωκε τοῖς πένησιν, βῆ δικαιοσύνη αυτο μένει ει τον αἰῶνα καὶ ὁ Σολομῶν φησιν Ἀλεῶν πτωχον κυρίω δανείζει , κατὰ δε το δόμα

αυτου ἀνταποδοθήσεται αυτή καὶ ἐξῆς 'ος φράσσει τα τααυτου του μὴ εἰσακοsσαι του δεομένου, καὶ αυτὁς ἐπικαλέσε - ωται καὶ ου ἔσται ὁ εἰσακούων αυτου. παρχέτω δε πῆσα 20

χήρα πραεῖα, συχος, ἐπιεικής, ἀόργητος, κακος, μὴ πολύλαλος, μὴ κραύγασος, μὴ πρύγλωσσος, μὴ κατάλαλος,

μὴ λεξίθηρος, μὴ δισσύλογος, μὴ φιλοπράγμων βλέ

πουσα τι σκολιὸν λ' ἀκούουσα γινόμενον, ' ς μὴ ἀκούουσα παρχέτω. και μηδὲν ' τερον η χήρα μελέτω ει μὴ δ

199쪽

100 τὼ προσεύχεσθαι υπὲρ των διδόντων καὶ πὲρ λης τῆς ἐκκλησίας ἐπερωτωμένη δέ τι π τινός, μὴ αδίως ἀποκρινέσθω, πλην ὁσα περὶ πίστεως καὶ δικαιοσύνης καὶ της εἰς θεον ελπίδος, ἀποστέλλουσα τοῖς γουμένοις τους μ λοντας κατηχεῖσθαι τα της ευσεβεια δόγματα μόνα δε ἀνακρινέσθω τα περ ανατροπῆς ' πολυθέου πλάνης, ἀποδεικνυουσα τον περὶ μοναρχίας ' θεου λόγον, περὶ δετω εξῆς προπετῶς τι μὴ ἀποκρινέσθω, πως μή τι ἀμαθῶς φθεγξαμένη βλασφημίαν προστρίφη τω λόγω κίκκωi γα σινάπεως ἐοικέναι τον λόγον ο κύριος ἐδογμάτισε τουτοδt ἐστὶ τὸ διάπυρον, ω ἐάν τις πείρως χρήσηται, πικρὸν αυ-

τὸ εὐρήσει χρὴ γαρ ἐν τοῖς μυστικοις μὴ προδότην εἶναι, ἀλλ' ἀσφαλε παραινεῖ γαρ μῖν ὁ κύριος λέγων Μὴ βά

λητε του μαργαρίτας μῶν ἔμπροσθεν των χοίρων, μήποτε i5 καταπατήσωσιν αυτοὐς ἐν τοῖς ποσὶν αυτῶν καὶ στραφέντες ρήξωσιν μῆς ἀκουσαντες γαρ ι πιστοι τον περι Pιστο λόγον οὐ δεόντως ἀλλ' ἐνδεῶς, καὶ μάλιστα ' περιἐνσωματώσεως λτου πάθους αυτοὐ μυκτηρίσαντες χλευάσουσι ι ἀλλον , ψευδῆ, ῆ δοξάσουσι, καὶ ἔνοχος ' ἔσται 20 τῆς προπετείας πρεσβειις καὶ τῆς βλασφημίας και τῶ -αὶ κληρονομήσει. -υαὶ γάρ, φησί, δι' ου τὸ δνομά μου λασφημειται ἐν τοις ἔθνεσιν. ου ἐπιτρέπομεν ουν γυναῖκας 6 διδάσκειν ἐν ἐκκλησία, ἀλλα μόνον προσεύχεσθαι καὶ τῶν - διδασκάλων ἐπακούειν. και γὰρ και αυτος ὁ διδάσκαλος

25 ημῶν καὶ κύριος γησοὐς ὁ χριστὀς ημῆς τους δώδεκα πέμψας μαθητεὐσαι τον αὐ καὶ τὰ ἔθνη , γυναῖκας οὐδαμοs ἐξαπέστειλεν εἰς ὁ κήρυγμα, καίτοι ου ἀπορωπι συνῆν

200쪽

101 γὰρ μῖν η τε μήτηρ του κυρίου καὶ αἱ ἀδελφαὶ αυτου, ἔτι δε Μαρία ἡ μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ' γακώβου καὶ Μάρθα καὶ Μαρία αἱ ἀδελφαὶ Λαζάρου, καὶ Σαλώμη καὶετεραί τινες εἰ γὰρ ν ἀναγκαῖον γυναιξὶ διδάσκειν, μεδ ἀν ἐκέλευσε πρῶτος καὶ ταυται συν μῖν κατηχεῖν λαόν εἰ γὰρ κεφαλὴ γυναικὁ ὁ ἀνήρ, υκ ἔστι δίκαιοντ λοιπον σῶμα της κεφαλῆς ἐξάρχειν γνωριζέτω ουν χήρα τι θυο ιαστήριόν ἐστι θεου, καὶ καθήσθω ἐν τῆ Οἰκία αυτῆς, μη μετὰ τινὁ προφάσεως ἐν ταῖς των πιστῶν οἰκίαις ἐπὶ τ λαμβάνειν εἰσπορευομένη ουδεποτε γὰρ o loθυσιαστήριον του θεου περιτρεχει, αλλ' ἐν ἐν τόπω καθίδρυται. παρχέτω - καὶ παρθένος καὶ ἡ χήρα μὴ περιτροχῆς η εμβομένη κατὰ τὰς των αλλοτρίων οἰκίας - αἱ ρεμβοὶ καὶ αναιδεῖς καὶ αἱ τοιαυται ουχ συχάζουσι ' τους πόδας ἐν εν τόπω διὰ τὸ μὴ χήρας ἀλλα 5 πήρας αυτὰς πάρχειν ἐτοίμους εἰς ὁ λαμβάνειν, φλυάρους, καταλάλους, μαχοσυμβουλους, αναιδεῖς ἀναισχυν-τους' αἴτινες τοιαυται πάρχουσαι et1 αξιαι του καλέσαντος τυγχάνουσιν. ου γὰρ ἐπι ὁ κοινὸν της συναγωγῆς ἀνάπαυμα ἐν τι κυριακῆ καταντῶσιν σπερ οἱ ἐγρηγορότες, 20 ἀλλ νυστάζουσu ῆ φλυαρουσιν λαλουσιν τέρους

αἰναλωτιζουσιν, προσάγουσα τω πονηρω καὶ ουκ ἐῶσα αυ- τοὐς νήφειν ἐν κυρίω, ἀλλα παρασκευάζοντες τοιουτους αυτοὐς ἐξιέναι Io καὶ εἰσίασιν, διάκενοι, διὰ ὁ μὴ ἀκου

σκόντων locos mittant aliiid Et