De controversiis paschalibus secundo p. chr. n. saeculo exortis commentatio historica

201쪽

ριου λόγοw περὶ γὰρ τῶν τοιούτων καὶ υσαως ὁ προφήτης λέγει Ἀκοῆ ἀκούσητε καὶ οὐ μὴ συνῆτε, καὶ βλεποντες βλέψετε καὶ οὐ μὴ χητε, ἐπαχύνθη γὰρ ἡ καρδία του λαοὐ

τούτου καὶ τοῖς σὶν αὐτῶν βαρέως ηκουσαν τον αὐτὀν ουν β τρόπον κα των τοιούτων χηρῶν ἐκλείσθη ταωτα της καρδίας εἰς το μὴ καθεζομένας ἔνδον εν ταῖς στέγαις αυτῶν προσλαλεῖν τω κυρίω, ἀλλα περιτρεχούσας ἐν ἐπινοία πορι--os διὰ τῶν φλυαριῶν τὰ το ἀντικειμένου ἐπιθυμήματα πράσσειν αι τοιαίται Ουν χῆραι οὐ προσήρτηνται τεθυ-l ο ιαστηρίω το χριστοs. εἰσὶ γὰρ ἔνιαι χῆραι ἐργασίανήγούμεναι το πρῆγμα και ἐξ ων ἀναισχύντως αἰτοῶσιν καὶ ἀπλήστως λαμβάνουσιν, δη καὶ ὀκνηροτέρους του πολ- λοὐ προς το διδόναι κατέστησαν. δέον γὰρ αὐτὰς ἀρκεῖσθαι τοῖς ἐκκλησιαστικοῖς διὰ μετριότητα γνώμης, ἐκ τῶν 15 ἐναντίων ἐπιτρέχουσαι οὐ τῶν πλουσίων οἴκους διασείουσιν εὐπορίαν τε χρημάτων ανταῖς ἐπισωρεύουσιν καὶ επὶ πικροῖς τόκοις δανείζουσι καὶ μόνου του μαμων φροντίζουσιν, ων ὁ θεὸς το βαλλάντιον - το φαγεῖν και πιεῖν προκρίνουσι πάσης ἀρετῆς λέγουσαι Φάγωμεν καὶ 20 πίωμεν, ἴριον γὰρ ἀποθνήσκομεν α ω εστῶτα αὐτα

ἐλογίσαντο καὶ οὐχ ως φεύγοντα. γὰρ σκηκυῖα περὶ

το χρηματολογεῖν ἀντι τοὐθεου λατρεύει τω μαμωνὰ τοὐτ' ἔστι δουλεύει τω κέρδει τω δε θεῶ εὐάρεστος εἶναι υδύναται οὐδε ταῖς λατρείαις αὐτο ὐπήκοος, συνεχῶς - 2 δυναμένη ἐντυγχάνειν αὐτῶ ἐπὶ το ἀργυρολογεῖν τον νουν καὶ τὴν διάθεσιν ἐχουσα ἐπείπερ που ο θησαυρύς, κεῖ

καὶ ὐκαρδία αὐτῆς. ἐν νῶ γὰρ διαλαμβάνει πο πορευθῆ

περιπορευουσαι , επισωρευουσαι l δανίζουσι xv, δανείζουσιν o

202쪽

λήμματος χάριν λ ή δεῖν ἡ φίλη αυτῆς ἐπιλέλησται

καὶ λόγον τινὰ ταύτη προσενεγκεῖν ὀφείλει δε τοιαυταλογιζομενη οὐκέτι τῆ προσευχῆ προσίξει, ἀλλα τῆ ἐμπιπτούσρέννοια. δι κἄν ποτε θελήση προσεύξασθαι περ ιν ,ου εἰσακουσθήσεται Ου γαρ ἐξ λης καρδίας προσφερει κυρίω την δέησιν, ἀλλα μεμερισμέν διανοια. δε θεωβουλομένη προσανέχειν καθημένη ενδον φρονεῖ τὰ του κυρίου, νυκτὸς καὶ μίρας ἀκαταπαύστω στόματι δέησιν προσφέρουσα εἰλικρινῆ ῶσπερ υ και ἡ σοφωτάτη γου-οάθ, μαρτυρουμένη ἐπὶ σωφροσύνρ, νυκτι καὶ μέρας οἐδέετ του θεου περ του Ἱσραήλ, ουτως ουν καὶ ἡ ὁμοια αυτη χήρα ἔντευξιν ἀκατάπαυστον περ της ἐκκλησίας

προσοίσει τω θεω, και εἰσακούσεται αυτῆς διὰ ὁ την διάνοιαν

αὐτῆς προς μόνω τούτω ρτῆσθαι καὶ μήτε προς ἀπληστίαν μήτε προς ἐπιθυμίαν πολυδάπανον ἐκκεῖσθαι- - ὁφθαλ- 15μbi αυτῆς αγνὸς καὶχ ἀκοὴ καθαρὰ και α χειρες ἀμόλυν

τοι καὶ οἱ πόδες σοι καὶ τι στόμα με προ λαιμαργίαν ουτ προ φλυαρίαν λοιμον, ἀλλὰ λαλοί με τὰ δέοντα, μεταλαμβάνον δε ν προσῆκεν διὰ μόνην την σύστασιν. osτως ουν σεμνὴ καὶ ἀτάραχος πάρχουσα εὐάρεστος εσται ' 20 θεῶ, καὶ ἄμα τῶ αἰτήσασθαί τι αυτὴν προφθάσει αυτὴν δόσις δει γάρ σου ' λαλουντος ' ἐρῶ γδοὐ πάρειμι. τοιαύτη δ οὐσα παρχέτω φιλάργυρος, τυφος, μη αισχροκερδής, μη πληστος, μὴ λίχνος, ἀλλ' ἐγκρατής, πραεῖα, ἀτάραχος, εὐλαβής, αἰδήμων, καθημένη ἐν τῆ 25 οἰκία αὐτῆς ψάλλουσα. προσευχομένη, ἀναγινώσκουσα,

203쪽

ωδαῖς καὶ μνοις ἔριά τε ἐκλαμβάνουσα, τέροις ἀλλον ἐπιχορηγείτω, περ αὐτη τινος δείσθω, μιμνησκομένη της ἐν φ ευαγγελίω μεμαρτυρημένης - του κυρίου χήρας,2 τις ἐλθουσα εν τω ἱερω ἔβαλεν εἰς ὁ γαζοφυλάκιον τὰ δύο λεπτά, περ ἐστὶ κοδράντης ' καὶ θεασάμενος αὐτὴν καρδιογνώστης χριστὁς ὁ κύριος ημῶν καὶ διδάσκαλος ' εἰ- πεν Ἀμὴν λέγω μω τι αυτη ἡ χαρα πλεῖον πάντων ἔβαλεν εἰς ὁ γαζοφυλάκιον, τι οἱ πάντες ἐκ του περισσε l ματος αὐτῶν ἔβαλον αυτ δε ' λον ' τον βίον ον εἶχεν.σεμνὰς ουν δεῖ εἶναι τὰς χήρας, πειθομένας τοι ἐπισκόπως τοῖς πρεσβυτέροις καὶ τοῖς διακόνοις, ἔτι μην καὶ τα χιακόνοις, ευλαβουμένας, ἐντρεπομένας, φοβουμένας, μὴ κατεξουσιαζούσας μηδε παρὰ την διαταγήν τι ποιεῖν θελούσας id δίχα γνώμης του διακόνου, Ιον ὁ προς τινὰ ἀπελ μαν ἐπὶ τ φαγεῖν παρ' αὐτω καὶ πιεῖν λαβεῖν τι παρὰ τινός. εἰ δε μὴ κελευσθεῖσα ποιήσει εν τι ' τούτων ἐπιτιμάσθω νηστεία ἀφορισμαώς προπετής. τι γὰρ ἐπίσταται ποία Sτις ἐστὶν παρ' ης λαμβάνει,4 ἐκ ποταπῆς διακονίας παρα- 20 βάλλει τὴν τροφήν πύτερον ἐξ αρπαγῆς λετερας τι λουκαλῆς ἀγωγῆς - ἐπισταμένη ὴ χήρα οτι περ ενὸς εκάστουτ των δώσει λόγον τεθεω δεχομεν ἀναξίως θεοὐ. υτε γὰρ ι ἱερεῖς τοιαύτης κουσιανδ δεξονταί ποτε oti ἄρ-

παγος ὐπόρνης γέγραπται γὰρ οὐκ ἐπιδυμήσεις τὰ του

204쪽

it 5 πλησίον καὶ Ου προσοίσεις μίσθωμα πύρνης κυρίω τῶθεῶ os δεῖ ουν δέχεσθαι παρὰ των τοιούτων, ουτε μην παρὰ ἀφωρισμένων γινέσθωσαν δε αἱ χῆραι τοιμοι προς ὐπακοὴν των ἐντεταλμένων αὐταῖς - των κρειττόνων, καὶ κατὰ την διάταξιν του ἐπισκόπου ποιείτωσαν, θεου 5ὐπακούουσαι. ὁ γαρ π τοιούτου πιρρητο η ἀποσυναγώγου δεχόμενος καὶ περ τούτου προσευχόμενος, ἐμμένειν τοῖς κακοῖς προαιρουμένου καὶ, θέλοντος μεταμεληθηναίποτε, κοινωνεῖ τούτω τῆ προσευχη καὶ λυπεῖ χριστον τον του ἀδίκους ἀποστρεφόμενον, καὶ οἰκοδομεῖ υτοὐς δια in της ἀναξίου δόσεως καὶ συμμολύνεται ' αὐτοῖς, μη φιωνα-οὐς εἰς μετάνοια ελθεῖν στε προσκλαμαι καὶ δεηθη- ναι του θεου περὶ δε του γυναῖκας βαπτίζειν γνωρίζομεν μῖν τι κίνδυνος - μικρ4 ταῖς τολο ἐπιχειρούσαις

δι os συμβουλεύομεν ἐπισφαλὲς γάρ, ἀλλον δε παρά i5 νομον καὶ ἀσεβες. εἰ γαρ κεφαλὴ γυναικω ὁ ἀνηρ, ομος δε προχειρίζεται εἰς ἱερωσύνην os δίκαιον ἀθετησαι την δημιουργίαν καὶ καταλιπόντα την ἀρνῆν ἐπὶ το ἔσχατονελθεῖν σῶμα γυνὴ γαρ σῶμα ανδρὸς ἐκ πλευρῆς ον καὶ υποκείμενον ' ἐκείνω, ουπερ καὶ διηρέθη εἰς παίδων γέ- ονεσιν αὐτος γάρ σου, φησί, ' κυριεύσει- αρχὴ γαρ γυναι- κω ὁ ἀνήρ , ἐπειδὴ καὶ κεφαλή. εἰ δε ἐν τοῖς προλαβουσι διδάσκειν αὐταῖς οὐκ ἐπιτρέπομεν, πῶς ἱερατεμαι ταύταις παρὰ φυσιν τις συγχωρήσει τομο γὰρ της των Ἐλλήνων ἀθεότητος τὸ ἀγνόημα θηλείαις θεαῖς ἱερειαι χειροτονεῖν, 5 ἀλλ' οὐ τῆς os χριστο διατάξεως. εἰ δε καὶ εδε ὐπωτων

2 o ... τοιούτων Ἀκ habet in margine , sed ut μην malo etiam

205쪽

γυναικῶν βαπτίζεμαι, πάντως αν καὶ ὁ κύριος υπωτης ἰδίας μητρὸς βαπτίζετο και iri πωγωάννου καὶ μῶς ἀπωστέλλων επὶ το βαπτίζειν συναπέστειλεν ἀν Ἀμ- καὶ γυνα κα επὶ τούτω νυν δε οὐδαμολοῖτε προσεταξεν με ἐγ-

γράφω παρέδωκεν, εἰδώς καὶ την ἀκολουθίαν της φύσεως καὶ την εὐπρέπειαν του πράγματος, ῶς καὶ της φύσεως δημιουργος καὶ της διατάξεως νομοθέτης. αλλ' ἴτε λαμ 10κοῖς ἐπιτρεπομεν ποιεῖν τι των ἱερατικῶν ἔργων, οἷον ' θυσίαν Ῥάπτισμα η χειροθεσίαν η εὐλογίαν μικρὰ η με- is γάλην οὐχ εαυτῶ γάρ τις λαμβάνει την τιμην, αλλὰ

καλούμενος π του θεοὐ δια γὰρ της επιθέσεως των χειρῶν του ἐπισκόπου δίδοται η τοιαύτη ἀξια. ὁ δὲ μ εγ- χειρισθεὶς ταύτην, ἀλλ άρπάσας αυτὴν αυτω την τιμωρίαν ποστήσεται - γου ἀλλ' ἴτε τοῖς λοιποῖς κλη- li1 ρικοῖς πιτρεπομεν βαπτίζειν, οἷον ἀναγνώσταις η φάλταις πυλωρος η πηρέταις, ' η μόνοις ἐπισκόποις καὶ

πρεσβυτεροις, ἐξυπηρετουμενων αὐτοῖς των διακόνων οἱ δε τολμῶντες τομο τῶν Κορειτῶν ποίσουσι την δίκην. οὐκ επιτρεπομεν ουν πρεσβυτεροι χειροτονεῖν διακόνους

20 διακονίσσας η ἀναγνώστας η πηρέτας η δοὐς η πυλωρούς, ἀλλα μόνοις τοῖς ἐπισκόποις αυτ γάρ ἐστι τάξις ἐκκλησιαστικὴ και αρμονία περὶ δε φθόνου καὶ ζηλου G2 καταλαλιῆς η ἔριδος φιλονεικίας προείρηται ἡμῖν τι ταῶτα χριστιανο ἀλλότρια, καὶ μάλιστα ' χηρῶν. ἐπειδὴ et ' ὁ ἐνεργῶν διάβολος πολύτροπος καὶ ποικίλος πάρχων εἰς τὰς μὴ χήρας ἐμπομπεύει, ς καὶ ποτὲ εἰς τον Κάιπιενιαι γὰρ λέγουσιν εινα χῆραι, τὰ δε της χηρείας αξια παραγγέλματα ου ποιολιν, ς οὐδε ὁ άιν τὰ δελφικὰ δικαιώματα ' ἀγνοοίσι γὰρ ς οὐ- ονομα της χηρείας εἰς

206쪽

βασιλείαν αὐτὰς εἰσάξει, ἀλλ ή ἀληθης πίστις se δετις το μεν νομα τῆς χηρείας κέκτηται, ἐπιτελεῖ δε τα του αντικειμένου ' ἐπιτηδεύματα η με χηρεία αυτῆς ου λογισθησεται, ἐξωσθεῖσα δε της βασιλείας αἰωνία κολάσει παραδοθήσεται. ἀκούομεν γάρ τινας χήρας ζηλοτύπους ' φθονεράς, διαβόλους, βασκαινούσας ταῖς τέρων ἀνέσεσιν αἱ δε τοιαμα ου εἰσὶ του χριστο οὐδε τῆς ἐκείνου διδασκαλίας μαθήτριαι δέον γὰρ αὐτάς, ἐ- Φεί

σης αυτῶν συγχήρας - τινος ὐλαβούσης ργύριαβ ρ φὴν -- ῆ πόδεσιν, θεασαμένας την ἀδελφὴν αυτῶν 10 13 ἀναψύξασαν εἰπεῖν l Εὐλογητος ' ὁ θεος ὁ ἀναψύξας μου την

συγχήραν εὐλόγησον, κύριε, καὶ δόξασον τον διακονήσαντα αυτ και το ἔργον αὐτου ἀναβαίη ἐν ἀληθεία προς- καὶ μνησθήση απιτο εἰς ἀγαθον ἐν μέρα ἐπισκοπῆς -του. καὶ τον ἐπίσκοπόν μου ον καλῶς σοι λειτουργήσαντα καὶ i5

διδάξαντα εὐκαιρον ἐλεημοσύνην γυμνῆ sση τῆ συγγήρω μου γενέσθαι, προσθείης αὐτω δύξαν καὶ δώρ αμψ στέφανον καυτήσεως ἐν μέρα ἀποκαλύψεως ἐπισκοπῆς σου. ομοίως καὶ φλαβοῶσα τήρα, ἔλεος συμπροσευχέσθω, δι- 14 δόντι αυτ την διακονίαν. μεν εὐποιοῶσα, ἀποκρυψάτω mτ οἰκεῖον ονομα ς σοφή, μὴ σαλπίζουσα ἔμπροσθεν αυτῆς, is γένηται ἐλεημοσύνη ἐν κρυπτω προς ' θεω καθώς φησιν ὁ κύριος τι Σου δε ποιολτος ἐλεημοσύνην μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου ' τί ποιεῖ ἡ δεξιά σου, οπως ἡ σου ἐλεημοσύνη ἐν τω κρυπτω. καὶ ἡ χήρα προσευχέσθω 25

23 aut1 6, 3. 4

in y odor loco quo Wxt, a prima manu post θεδς, neutro loco

207쪽

θεου πάρχουσα, και ὁ πατηρ ὁ βλέπων ἐν τω κρυπτω ἀποδώσει τω εὐποιήσαντι ἐν τω φανερω ἀλλ' αἱ μη κατ'/ω ἐντολὴν θεου ζην θέλουσαι χῆραι φροντίζουσι φιλοπευστεῖν τίς η διακονησαμένη καὶ τίνες αἱ λαβουσαι, καὶ μαθουσα ἐπιμέμφεται et διακονησάμενη λέγουσα - ου ηδεις. τι

ἐγώ σοι ἀλλον ἐγγυτέρα παρ' ἐκείνην πῆρχον καὶ μἀλλον παρ' ἐκείνην θλιβομένη τι υν προετίμησας ἐκείνην μου;

ταμ δε λέγει φρων πάρχουσα, οὐ νοομα - - ἀν-i θρώπου γέγονεν τομο θέλημα, ἀλλα θεου πρόσταγμα. ει γὰρ μαρτυρεῖ αυτη, τι ἐγγυτέρω πῆρχε καὶ ἐν πλείονι ἐνδεια ἐξητάζετο καὶ μἀλλον αὐτη γυμνὴ η ἐκείνη, πείλει νοεῖν διαταξάμενον καὶ ἀποσιγήσασα καὶ, μεμψαμένη την δια

μέλημα. ὁ γὰρ θεὸς ἐνετείλατο τῆ εὐποι σὐμη τραγωδεῖν την εὐποιων δε ἐμέμφετο τι- ἐκήρυξεν αυτῆς τοονομα, να καὶ αὐτη μαθοῶσα δράμ εἰς το λαβεῖν καιο μόνον ἐμέμφετο αλλά γε καὶ κατηρῆτο αυτὴ ἐπιλαθομetu μένη τοί εἰπόντος υ εὐλογων σε εὐλόγηται και καταρώμενός σε κεκατηραται λέγει δε ο κύριος πιταν εἰσέρχησθε εἰς οἶκον ' λέγετε Εἰρην τω οἴκω τούτω καὶ ἐὰν ἐκεῖυως εἰρήνης, ἡ εἰρήνη μῶν ἐπαναπαυσεται ἐπ' αὐτόν ἐὰν δε- η αξιος, ἡ εἰρήνη μῶν προς -ἀς ναστρέψει. et lo ου η εἰρην ἐπὶ τοὐς πέμψαντας αὐτὴν ἐπ' ἐκείνους 15 πάλιν ἐπιστρέφει ἐπὶ τοὐς προηκαμένους αυτὴν διὰ το μη α

208쪽

ευρεῖν ἀξίους αυτης, πολλῶ μἀλλον ἡ κατάρα ἐπιστρέψει εἰς κεφαλὴν του ἀδίκως αυτὴν ἐκπέμψαντος , ου ἀξιουοντος του λαβεῖν αυτὴν ἐκείνου προς ὀνπερ ξαπεστάλη. πῶς γαρ ὁ μάτην λοιδορῶν αυτον ἀρῆται, καθά φησιν ὁ Σολομων Ωσπερ δρνεα πετονται καὶ στρουθοί, ουτως ἀραὰ ματαία οὐκ ἐπελευσεται ἡ Ουδενί καὶ πάλιν λεγε οἱ δε ἐκφέροντες λοιδορίας ἀφρονέστατοί εἰσιν Ἀσπερ δε

μέλισσα ἐν τῆ δυνάμει αυτῆς ἀσθενὴς οεκνα, ἐπὰν πλήξρτινά, το κέντρον ποβάλλει και γίνεται στεῖρα, - αυ-

τον τρόπον καὶ μεῖς ο ἐὰν ποιήσητε ἄδικον ἐφ ετέρους, οτο- εἰς αυτοὐς ἐνεργήσετε Λάκκον γαρ ρυξε καὶ ἀνέ-Gκαψε ' καὶ ἐμπεσεῖται ει βόθρον ον εἰργάσατο. καὶ πάλιν υ δρυσσων βόθρον ' εἰς αυτὀν ἐμπεσεῖται. -κos ὁφευγων κατάραν τερον μὴ καταράσθω ' ο γαρ μισεῖς σοὶ γενέσθαι, οὐδε αλλω ' ποιήσεις. δι νουθετεῖτε τὰς ἀπει- 5θεῖς, πιπλήσσετε ταῖς ἀναισχύντοις, παρακαλεῖτε τὰς λιγοψυχους, ἰσχυροποιεῖτε τὰς ἀσθενουσας, ἐπαινεῖτε τὰς ἐν

ὁσιότητι δευ σας. εὐλογείτωσαν ἀλλον καὶ μὴ λοιδορείτωσαν, εἰρηνοποιείτωσαν και μὴ πόλεμον ἐμποιείτωσαν.

μήτε ουν ἐπίσκοπος μήτε πρεσβύτερος μήτε διήκονος μήτε re ἄλλος τις ἐκ του καταλόγου του ἱερατικοφλοιδορία τὴν γλῶσσαν μολυνέτω, να μὴ ἀντὶ ευλογίας κατάραν κληρονομήσy. ἔστω δε σπουδὴ καὶ ἐπιμέλεια τω ἐπισκόπω, πως μηδε λαλκος κατάραν ἐκφέρη περὶ πάντων γὰρ αυτ μέλλειν φείλει, περὶ κληρικῶν, ' περὶ παρθενων, περὶ χηρῶν ' περὶ 25

λαγῶν διὰ τοὐτο, λεπίσκοπε, τους συνεργους σου τῆς

209쪽

1 5 16

ζωῆς καὶ της δικαιοσύνης εργάτας διακόνους ευαρέστους τῶθε προχειρίζου. ους ἐκ παντος - λαου δοκιμάζεις ἀξωχες εἶναι καὶ εἰς τὰς της διακονίας χρείας ευσκυλτους. 9 χείρισαι δε καὶ διακόνισσαν πιστῆν καὶ ἁγίαν εις τὰς των γυ-

ναικῶν υπηρεσίας ἔστι γαρ οπόταν ἐν τισὶν οἰκίαις ανδοα διάκονον γυναιξὶν - δύνασαι πέμπειν δια τους πίστους ἀποστέλλεις υν γυναῖκα διακόνισσαν δια τὰ των φαύλων

διανοίας καὶ γὰρ εἰς πολλὰς χρείας γυναικὸς χρyζομεν διακόνου καὶ πρῶτον μεν ἐν ταφωτίζεσθαι γυναlκας ὁ διώ-li κονος χρίσει μεν μόνον το μέτωπον αὐτῶν τεάγω ἐλαίω καὶ μετ' αυτ δε διάκονος λείψει αυτάς - γὰρ ἀνάγκη τὰς is,

γυναῖκας - ανδρῶν κατοπτεύεσθαι, αλλὰ μόνον εν ῆχειροθεσία την κεφαλὴν αυτῆς χρίσει ὁ ἐπίσκοπος, ον τρωπον ' λιερεῖς καὶ οἱ βασιλεῖς ὁ πρότερον χρίοντο ' tralli τι καὶ οἱ νυν βαπτιζόμενοι ἱερεῖς χειροτονομται, αλλ' ς απὼ του χριστοφχριστιανοί , βασίλειον ἱεράτευμα καὶ μνος αγιον, ἐκκλησία θεου, στύλος καὶ δραίωμα του νυμφῶνος. οἱ ποτε ο λαός, νυν δε γαπημενος καὶ ἐκλεκτός συ lii ουν, ω ἐπίσκοπε, ἐκείνω τω τύπω χρίσεις την κεφαλὴν 20 τῶν βαπτιζομένων εἴτε ανδρῶν εἴτε γυναικῶν τω γ'

ἐλαίω εἰς τύπον του πνευματικο βαπτίσματος ἔπειτα ησυ ὁ ἐπίσκοπος η ὁ π σε πρεσβύτερος την ἱερῶν ἐπ' αὐτοῖς ειπών καὶ ἐπονομάσας ἐπίκλησιν πατρός καὶ Γου καὶαγίου νεέματος βαπτίσεις αυτους ἐν τω δατι. καὶ τον 2 μεν ανδρα ποδεχέσθω ο διάκονος, την δε γυναῖκα 4 διακω

210쪽

111 νισσα, μως σεμνοπρεπῶς ἡ μετάδοσις της ἀθραύστου σφραγῖδος γένηται καὶ μετὰ τολο ὁ ἐπίσκοπος χριέτω τους IT βαπτισθέντα τω μύρω l ἐστὶ τοίνυν το μεν βάπτισμα εἰς τον θάνατον του γησos δεδομένον, το δε δωρ ἀντὶ ταφῆς τλελαιον ἀντὶ πνεύματος άγχυ ή σφραγὶς αντὶ του σταυρ , 5τω μυρον βεβαίωσις της ομολογίας του πατρος ἡ μνήμη ς αἰτιου και ἀποστολέως, του πνεύματος ή συμπαράληψις ς μάρτυρος, ἡ κατάδυσις του συναποθανεῖν, η ἀνάδυσις του συναναστῆναι, πατὴρ ὁ ἐπὶ πάντων θεός, χριστος ὁ μον γενὴς θεός, ὁ γαπητύς , ὁ της δύξης κυριος, νε- iuαγιον ὁ παράκλητος, ὁ πὁ χριστο πεμπόμενον καὶ π '18 ἐκείνου διδασκόμενον καὶ ἐκεῖνον κηρύττον. ὁ δε βαπτιζήμενος παρχέτω λλύτριος σεβείας πάσης, ἀνενεργητος

προς μαρτίαν, φίλος θεοs, ἐχθρος διαβύλου, κληρονομος

πατρίς . ' συγκληρονόμος δε του ί --οὐ, ἀποτετα- 5γμένος τω Σαταν καὶ τοῖς δαίμοσι καὶ ταῖς ἀπάταις αυ- του Ἀγνός, καθαρύς, σιος, θεοφιλής, υμ του θεου, προσευχώμενος ς υιδ πατρὶ καὶ λέγων απ κοινοsbos των πιστῶν συναθροίσματος ουτως ' Πάτερ μῶν ὁ εν τοῖς Ουρανοῖς. γιασθήτω ὁ νομά σου ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου ψογενηθήτω ὁ θέλημά σου εν ουραν καὶ ἐπὶ της γῆς τον αρτον μῶν τον ἐπιούσιον δος μῖν σήμεροπι καὶ ἄφες ήμιν τα ὀφειλήματα μῶν , καὶ μεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις μῶν καὶ μ' εἰσενεγκης μὰς εἰς πειρασμών, ἀλλα

19, δυναμις καὶ δόξα εἰς τοὐς αἰῶνας. Ἀμήν. ἐστωσαν

os καὶ οἱ διάκονοι ἐν πῆσιν ἄμωμοι, ς καὶ ὁ ἐπίσκοπος, μόνον δε εὐσκυλτότεροι, ἀνάλογοι προς- πλῆθος της ἐκκλησίας is καὶ ἐν τοῖς ἀδυνάτοις υπηρετεῖσθαι δύνωνταιῶς