De controversiis paschalibus secundo p. chr. n. saeculo exortis commentatio historica

181쪽

την χαρίζεσθαι δι προ πάντων χρη εἰς εαυτον εἰρηνεύεινα-- ὁ γαρ προ εαυτὁ μὴ στασιάζων in αν προς αὐλον διαμαχεσθήσεται. αλλ' ἔσται εἰρηνικός. φιλικός. συνάγων τα του κυρίου καὶ συνεργο αντο γινόμενος προς τὸ πλεονάσαι αὐτῶ του σωζομενους εν μονοία οἱ γὰρ ἐπινοο τε ἔχθρας καὶ μάχας ἀντιλογίας καὶ κρίσεις πονηροὶ καὶ του θεο αλλότριοι τυγχάνουσιν ὁ γὰρ θεις θεω ν 55ελεους ἀπ ἀρχῆς κάστην γενεὰν ἐπὶ μετάνοιαν καλεῖ διὰ

των δικαίων καὶ των προφητῶw καὶ τους με προ -

10 κατακλυσμο διὰ τολυβελ καὶ Σημ καὶ Σηθ, τι δε νώς

καὶ το μετατεθεντος - ἐσωφρόνιζε, τους δε εν ω κατακλυσμω διὰ το Νῶε, τους εν Σοδόμοις διὰ το φιλοξένου Λώτ, ' τους ' μετὰ τον κατακλυσμον διὰ Μελχισεδε καὶ των πατριαρχῶν καὶ το θεοφιλοί 'Iώβ. τους ἐν Αἰγύπτω l διὰ Μωσέως του Ισραηλίτας δι αυτο καὶ Ἀσos κώχαλὲβ και Φινεε καὶ τῶν λοιπῶν, τους μετὰ τον νόμον δι' αγγέλων καὶ προφητῶν, τους αυτ ς διὰ της ἰδίας ἐνανθρωπήσεως της εὐπνεύματος γίου καὶ παρθενου γενομένος, τους πρι μικροπιτης ναδείξεως αυτο της σωματικῆς διὰ 20 γωάννου os προδρόμου, τους δε αυτοὐς δια τομαυτοs καὶ μετὰ την γένεσιν αυτολλέγων Μετανοεῖτε, ηγγικε γὰρ η βασιλεία τῶν Ουρανῶν, τους μετὰ τ πάθος αυτο δι' μῶν τῶν δώδεκα καὶ το της ἐκλογῆς σκεέους Παύλου. μεῖς ουν οἱ καταξιωθέντες εἶναι μάρτυρες της παρουσίας αντοs 25 σὐν γακώβ τω οὐ κυρίου ἀδελφω καὶ ετέροις ἐβδομήκοντα δύο μαθηταῖς καὶ τοῖς επτὰ διακόνοις αυτολ ἐκ στόματος os

182쪽

των δυνάμεων πασῶν δοξάζουσι τον θεον συμφώνως, ουτως και ' ἐπὶ γης πάντες ' ανθρωποι ἐν ἐνὶ στόματι καὶ i0μια διαθέσει δοξάζωσι τον μόνον θεὸν - να και ληθινον δια του μονογενοs χριστοs. θέλημα ουν αυτου ἐστιν αἰνεῖν αυτὀν ὁμοφρόνως καὶ προσκυνεῖν απιτο συμφώνως τωτο γὰρ αντο ἐστι θέλημα εν χριστῶ, πολλο εἰναι τους σωζομένους εὐαυτῶ, ἀλλα μη ζημιοει αυτ i5 μηδε ἐλαττονεῖν μὰς την ἐκκλησίαν η συστίλλειν τον αριυμ δι μια ψυχῆς ἀνθρώπου φ' μῶν ναιρεθείσης, ῆτις δυνατο σωθῆναι διὰ μετανοίας, ἀπώλετο δὲ οὐ μόνον

ἰδίας ὀργῆς αλλ' δη καὶ ἐξ υμετέρας επιβουλῆς, καὶ ἐπληρώσατε ὁ γεγραμμένον - συνάγων με ἐμοs 20

σκορπίζει τοιολος δέ, ν σκορπιστῆς ' προβάτων αντίδικος, θεο εχθρός, τῶν ἀρνίων φθορευς , ων ὁ κυριος ποιμὴν πῆρξε και μεῖς συναγωγοὶ ἐκ διαφόρων θνῶν καὶ

γλωσσῶν ἐν πολλῶ μόχθω και κινδύνω καὶ κόπω διηνεκεῖ, ἀγρυπνίαις, ἀσιτίαις, χαμευνίαις, διωγμοῖς, πληγαῖς, φυ- 25

183쪽

λακαῖς ῖνα ὁ θέλημα του θεο ποιήσαντες πληρώσωμεντον τρίκλινον των ἀνακειμένων, οὐ ἔστι την ἱερὰν καὶ καθολικὴν ἐκκλησίαν εὐφραινομένων τῶν κλητῶν καὶ ἀγαλ-λιωμένων, μνούντων καὶ δοξαζόντων τον καλέσαντα αὐ τους δ ημῶν εἰς ζωήν ον υμεῖς σον το ἐφ' υμῖν διεσκορπίσατε. καὶ μεῖς δε οἱ λαῖκοί, εἰρονεύετε προ αλλήλους, σπουδάζοντες φρόνιμοι την εκκλησίαν αυξειν καὶ τὰ νομιζόμενα γρια ἐπιστρεφειν εἰς αὐτὴν καὶ ἐξημε- ρουν καὶ ἀποκαθιστῶν καὶ ' υτύς εστιν ὁ μέγιστος ξ

l ἐπαγγελίας μισθὁ παρὰ θεο 'Εὰν ἐξαγάγης ε αναξίου τίμιον, ς το στόμα μου Dp σὐ δέ, ὁ ἐπίσκοπος, 5T ἄγιος, ' ἄμωμος - πλήκτης, μη ὀργίλος, μη απηρος,

αλλ' οἰκοδόμος, ἐπιστροφεύς, διδακτικός, ἀνεξίκακος, πιμθυμος, πρῆος, μακρόθυμος, παραινετικύς, παρακλητικός, i5 ς θεου ἄνθρωπος Θαν συναθροίζης την του θεοs

ἐκκλησίαν, ώς ἄν κυβερνήτης νηὸς μεγάλης μετ' ἐπιστήμης

πάσης κελευε ποιεῖσθαι τὰς συνόδους, παραγγέλλων τοῖς διακόνοις σανε ναύταις τους τύπους ἐκτάσσειν τοῖς ἀδελφοῖς καθάπερ ἐπιβάταις μετὰ πάσης πιμελείας καὶ σεμνό- 20 τητος καὶ πρῶτον μὲν ' ὁ οἶκος ἔστω πιμήκης, κατὰ ανατολὰς τετραμμένος, ξ ἐκατέρων τῶν μερῶν ἔχων τὰ παστοφορεῖ ' προς ἀνατολήν, στις ἔοικε νηί κείσθω δε μεσος ὁ τοs

militein nocivento καὶ τίμιον, nisi ipse cum 'otclerii diticine eo lieoni Onfθrens in errorem in lite ius uni, lino enii ἐξ αναξίου ἄξιον καὶ

184쪽

8b ἐπισκόπου θρόνος, παρ' κάτερα δε αὐτο καθεζέσθω τοπνεσβυτέρων, καὶ οἱ διάκονοι παριστάσθωσαν εὐσταλεῖς της πλείονος ἐσθῆτος ἐοίκασι γὰρ ναύταις καὶ τοιχάρχοις. προνοι δὲ τούτων εἰς o τερον μέρος οἱ λαῖκοὶ καθεζέσθωσαν μετὰ πάσης ευταξίας καὶ συχίας, καὶ αἱ γυναῖκες 5 κεχωρισμένως καὶ αὐται καθεζέσθωσαν σιωπὴν ἄγουσαι.

μέσος δε λαναγνώστης ἐφ' υ λο τινος στώς ἀναγινωσκέτω τα Μωσέως καὶ γησο το Ναυή, τα των κριτῶν καὶ των βασιλείων, τὰ ων παραλειπομένων καὶ τα της

επανόδου, προς τούτοις τὰ το Τὼβ καὶ τὰ Σολομῶντος in καὶ τὰ των δεκάε προφητῶν. αν δύο λεγομένων να- γνωσμάτων, τερός τις ' του Θαβὶδ ψαλλέτω μνους, καὶ ὁ λα- τα ἀκροστίχια ποψαλλέτω μετὰ τ το αἱ πράξεις αἱ μέτερα ἀναγινωσκέσθωσαν καὶ αἱ πιστολαὶ Παύλου τοὐσυνεργο ημῶν, ας ἐπέστειλε ταῖς ἐκκλησίαις καθ' 15ὐφήγησιν os γίου πνεύματος. καὶ μετὰ ταλα διάκονος πρεσβύτερος ἀναγινωσκέτω τὰ ευαγγέλια, α εγώ ατθαῖος καὶ Ιωάννης παρεδώκαμεν μῖν καὶ οἱ συνεργοὶ Παύλου παρειληφότες κατέλειψαν μῖν Λουκὰς καὶ Μάρκος καὶ ταν ἀναγινωσκόμενον η το εὐαγγέλιον, πάντες eo

οἱ πρεσβύτεροι καὶ οἱ διάκονοι καὶ πῶς ὁ λαος στηκέτωσαν μετὰ πολλῆς συχίας γέγραπται γὰρ Σιώπα καὶ κουε υραήλ καὶ πάλιν Συ δὲ υτο στῆθι καὶ ἀκούσν.

185쪽

86ἐξης παρακαλείτωσαν οἱ πρεσβύτεροι το λαόν, ὁ καθεῖς αὐτῶν ἀλλα μὴ παντες, καὶ τελευταῖος πάντων ὁ ἐπίσκομπος, ο ἔοικε κυβερνητll. στηκέτωσαν δε οἱ μεν πυλωροὶ εἰς τὰς εἰσόδους των ανδρῶν φυλάσσοντες αὐτάς, οἱ δε διάκονοι εἰς τὰς των γυναικῶν, δίκην ναυστολόγων καιγα ' ν τῆ σκην του μαρτυρίου λαυτις παρηκολουθει τύπος ' εἰ δέ τις ευρεθῆ παρὰ τόπον καθεζόμενος, ἐπιπλησσέσθω -ὁ του διακόνου ως πρωρέως ' καὶ εἰς τον καθήκοντα

τῶ τόπον μεταγέσθω. ου μόνον γὰρ νηὶ ἀλλα και μάνδρρ10 μοίωται ἡ ἐκκλησία. ς γὰρ οἱ ποιμένες καστον των ἀλογων, αἰγῶν φημι καὶ προβάτων, κατὰ συγγένειαν καὶ ἐλικίαν νίστῶσι, καὶ καστον αυτῶν τοίμοιον τω ὁμοίω συντρέχει --

τως καὶ ἐν τῆ ἐκκλησία οἱ μεν νεώτεροι ἰδία καθευσθωσαν, ἐὰν ἡ τόπος, εἰ δε μήγε, στηκέτωσαν ὀρθοί, οἱ δε τρ ηλικία i5 ηδ προβεβηκύτες καθεζεσθωσαν ἐν τάξει, τὰ δε παιδία ἐστῶτα προσλαμβανέσθωσαν αὐτῶν οἱ πατερες καὶ αἱ μητέρες, αἱ δε νεώτεραι πάλιν ἰδια, ἐὰν ἡ τόπος, εἰ δε μήγε, πι-

σθεν τῶν γυναικῶν στάσθωσαν, αἱ δε δη γεγαμηκυῖαι καὶ τὰ τέκνα ἔχουσαι ἰδία ἱστάσθωσαν αἱ παρθένοι δε καὶ αἱ et Uραι καὶ πρεσβύτιδες πρῶται πασῶν ἴστάσθωσαν η καθ ζέσθωσαν. ἔστω δε τῶν τόπων προνοων ὁ διάκονος, ναεκαστος τῶν εἰσερχομένων εἰς τον ἴδιον τόπον ὁρμα καὶ μὴ παρὰ το προσῆκον καθέζωνται. μοίως Ἀχιάκονος ἐπισκο

πείτω τον λαόν, οπως μή τις ψιθυρωρ η νυστάξη ' η γελά et νεέση χρὴ γὰρ ἐν ἐκκλησία ἐπιστημόνως καὶ νηφαλέως καὶ ἐγρηγόρως στάναι, Ἀκτεταμένην ἔχοντα τὴν ἀκοὴν

σαι Wxya, τεκναρroῶσαι , ἐν ἄλλοις τὰ τέκνα ἔχουσαι margo N

186쪽

είς - του κυρίου λόγον. και μετὰ τολο συμφώνως axαντες ξαναστάντες καὶ π ανατολὰς κατανοήσαντες,

μετὰ την των κατηχουμενων καὶ την των μετανοο /των

ἐξω- προσευξάσθωσαν τω θε τω ἐπιβεβηκότι ἐπὶ τουουρανον - ουρανο κατὰ νατολάς, πομιμνησκόμενοι bκαὶ της αρχαίας νομῆς τοs κατὰ ανατολὰς παραδείσου, ὁθεν ὁ πρῶτος ἄνθρωπος, ἀθετήσας την ἐντολὴν φεως συμβου- λια πεισθείς, ἀπεβλήν . οἱ δε διάκονοι μετὰ την προσευχὴν οἱ μὲν τη προσφορὰ της εὐχαριστίας σχολαζέτωσανυπηρετούμενοι τατο χριστο σώματι μετὰ φόβου, οἱ o i0τους ὀχλους διασκοπείτωσαν καὶ συχίαν αὐτοῖς ἐμποιείτωσαν λεγετ δε ὁ παρεστώς τω ἱερεῖ διάκονος τω λαω τις κατὰ τινός, μη τις ἐν ποκρίσει εἶτα καὶ ἀσπα-

σθωσαν αλλήλους οἱ ἄνδρες καὶ ἀλλήλας αἱ γυναῖκες ὁ ἐν κυρίω φίλημα, ἀλλὰ μή τις δολίως, ως ὁ γοόδας τον κώ- 5μον φιλήματι παρέδωκεν καὶ μετὰ τοὐτο προσευχέσθω

διάκονος υπὲρ της ἐκκλησίας πάσης καὶ παντὀ τοὐκοσμου καὶ των ἐν αὐτω μερῶν καὶ ἐκφορίων, Ἀπερ των ἱερέων καὶ των ἀρχόντων, περ το ἀρχιερεως και του βασιλεως και τῆς καθόλου εἰρήνης. και μετὰ τοsτο ὁ ἀρχιε moεὐς επευχόμενος τω λα εἰρήνην εὐλογείτω τοὐτον, ως καὶ Μωσῆς ἐνετείλατο τοῖς ἱερε ιν εὐλπεὶ τον λαον Οὐ-τοις τοῖς ρήμασιν Εὐλογήσαι σε κύριος καὶ φυλάξαι σε επιφάναι κύριος ὁ πρόσωπον αὐτο ἐπὶ σε και ἐλεήσαι σε ἐπάραι κύριος ὁ πρόσωπον αὐτos ἐπὶ σε καὶ ωs 25 σοι εἰρήνην ἐπευχεσθω - καὶ λεπίσκοπος καὶ λεγέτω σον τον λαόν σου, κύριε, και εὐλόγησον την κληρονομίαν σου, ἐν ἐκτήσω καὶ περιεποιήσω et τιμω αῖματι του χριστο σου καὶ ἐκάλεσας βασίλειον ἱεράτευμα καὶ

187쪽

ἔθνος γιον. μετὰ δε αὐτα γινέσθω ἡ θυσια, στῶτος παντ- του λαολκαὶ προσευχομένου ήσύχως ' καὶ ταν ἀνενεχθῆ, μεταλαμβανετ ἐκάστη τάξις καθ' εαυτὴν os κυριακου σώματος καὶ του τιμίου ψατος, ' μετὰ - δos καὶ εὐλαβείας ς βασιλεως προσερχόμενοι σώματι καὶ αἱ γυναῖκες κατακεκαλυμμέναι την κεφαλήν, λαρμώ- ζει γυναικῶν τάξει, προσερχεσθωσαν φυλαττεσθωσαν δὲ

αἱ θέραι, μή τις πιστος μύητος ἰοέλθη εἰ δε τις b, ἀπ παροικίας δελφος Ἀδελφὴ ἐπέλθη σύστασιν ἐπικο-l μιζόμενοι, ὁ διάκονος πικρινέτω τὰ κατ αὐτούς, ἀνακρίνων εἰ πιστοί, εἰ ἐκκλησιαστικοί, εἰ μὴ ἀπ αἱρέσεώς εἰσι μεμολυσμένοι, καὶ πάλιν ει πανδρος χήρα καὶ Ουτωγνους τὰ κατ αὐτούς, ως εἰσὶν ἀληθῶς πιστοὶ καὶ ὁμογνώμμονες ἐν τοῖς κυριακοῖς, ἀπαγέτω καστον εἰς τον πρωή-1 κοντα αλ τόπον. εἰ δε καὶ πρεσβύτερος ἀπ παροικίας ἐπελθοι, προσδεχέσθω π των πρεσβυτέρων κοινωνικῶς' εἰ δε διάκονος, -ὐ των διακόνων - δε καὶ επίσκοπος, συντ ἐπισκόπω καθεζέσθω τῆς αὐτῆς ἀξιούμενος π αυτοῶ τιμῆς καὶ ἐρωτήσεις αὐτόν, ω ἐπίσκοπε, προσλαλῆσαι τω 20 λα λόγους διδακτικούς- ῆ γὰρ των ξενων παράκλησις καινουθεσία φελιμωτάτη σφόδρα οὐδεὶς γὰρ προφήτης, --σί, δεκτὸς ἐν τῆ ἰδία πατρίδι ἐπιτρέψεις δε αὐτω καὶ την

εὐχαριστίαν ἀνοῖσαι ἐὰν δε δι εὐλάβειαν ὐσοφις τὴν τιμήν σοι τηρῶν μὴ ἐλιν ἀνενέγκαι, κἀν τὴν εἰς τοὐλαμ2 ' εὐλογίαν αυτον ποιήσασθαι καταναγκάσεις. εἰ δε ἐν τω

καθέζεσθαι τερός τις ἐπέλθοι εὐσχημων και ενδοξος εν τροβίω, ῆ ξενος Ἀγχώριος,, ὁ ἐπίσκοπος ο προσλαλῶν του περὶ θεου λόγον ῆ ὁ ἀκούων 'του ψάλλοντος του ἀναγι-

188쪽

89- νώσκοντος, μὴ προσωποληπτῶν καταλειρ τὴν διακονίαν του λόγου, να διατάξη αυτῶ προεδρίαν, αλλὰ μένε συμtio μὴ διακόπτων σου τον λόγον ῆ τὴν ἀκοήν, οἱ δεαδελφοὶ διὰ των διακόνων παραδεχέσθωσαν αυτόν. εἰ δετόπος υκ ἔστιν ὁ διάκονος, τον μῆλλον νεώτερον ἐγείρας 5 μετὰ λύγου ἀλλὰ μὴ μετὰ οργῆς, ἐκεινον καθισάτω δίκαιον δὲ τοὐτο καὶ ἀφ ἐα-- τον ἀδελφον, φιλάδελφον ποιεῖσθαι ἐὰν δε ' ἀνανευη, ἐγείρας αυτον ἀναγκαστῶς ὀπίσω πάντων στησον, να παιδευθῶσι καὶ οἱ λοιποὶ ἀντιπαραχωρεῖν

τοῖς ἐντιμοτέροις εἰ δὲ πτωχις Ραγενῆς ῆ ξενος ἐπέλθοι πρε- οσβλης η νέος τὴν λικίαν καὶ τύπος Ουχ υπάρχοι, καὶ τούτοις τόπον ποιήσει ἐξ λης της καρδίας -ου ὁ διάκονος,ῖνα μὴ προ ανθρωπον αυτου γένηται προσωπώληψις, ἀλλὰ προς θεμή διακονία ευάρεστος. ὁ δ αυτὰ ποιείτω καὶ διάκονος ταῖς ἐπερχομέναις γυναιξὶν πτωχαῖς τοι 15ra πλουσίαις. διδάσκων δε ω ἐπίσκοπε, κέλευε και παραίνει τω λαω εἰς τὴν ἐκκλησίαν ἐνδελεχίζειν ορθρου καὶ σπέρας μάστης μέρας καὶ μὴ ἀπολείπεσθαι, σύνολον ἀλλὰ συνέρχεσθαι διηνεκῶς, καὶ μὴ τὴν ἐκκλησίαν κολοβουν ἐαυτον φαιρουντα, καὶ παρὰ μέλος ποιεῖν, σῶμα του χρι 20στου - γὰρ μόνον περὶ ἱερέων ἐρρήθη, ἀλλὰ καὶ καστος

των λαῖκῶν περ εαυτου ἀκουέτω λογιζόμενος τι εἴρηται αὐτου κυρίου - Ἀμφων μετ' ἐμου κατ μου ἐστιν, καὶ ὁ μὴ συνάγων με ἐμου σκορπίζει. φουν αυτου οντες μέλη χριστο σκορπίζετε, μὴ συναθροιζόμενοι Ἀριστον κεφα- 25λην ἔχοντες κατὰ τὴν ἐπαγγελίαν αυτου συνόντα καὶ συν-

189쪽

οικο τα ἡμῖν, μη μελεῖτε αυτῶν μηδε ποστερεῖτετον σωτῆρα των οἰκείων μελῶν μηδε διαιρεῖτε το σῶμα αυτο μηδε σκορπίζετε τὰ μέλη αὐτο μηδε προκρίνετε του θείου λόγου τὰ βιωτικὰς χρείας, ἀλλ' εκάστης μερας συναθροιζεσθε ορθρου καὶ σπέρας ψάλλοντες καὶ προσευχόμενοι ἐν τοῖς κυριακοῖς ὁρθρου με λέγοντες ψαλμον τολξβ , σπέρας δε - μ. μάλιστα δε ἐν τῆ μέρα τουσαββάτου καὶ ἐν τῆ του κυρίου ἀναστασίμω ' τῆ κυριακησπουδαιοτέρως παντῆτε αἶνον ἀναπέμποντες τω θεῶ τω

io ποιήσαντι τὰ λα δια γησο καὶ αυτον ' ἐξαποστείλαντι καὶ συγχωρήσαντι παθεῖν καὶ ἐκ νεκρῶν ἀναστήσαντι. ἐπεὶ τί ἀπολογήσεται θεω , συνερχόμενος ἐν α δε υτ ημέρα ἀκουειν περὶ της ναστάσεως του σωτηρίου λόγου ἐν καὶ τρεῖς εὐχὰς στῶτες ἐπιτελοωεν μνήμης χά-l ριν του διὰ τριῶν μερῶν ἀναστάντος, ἐν et προφητῶναναγνώσεις καὶ ευαγγελίου κηρυκία καὶ θυσίας ναφορὰ καὶ τροφῆς ἱερῆς δωρεά. πῶς δε ου πολέμιος θεο ὁ περι6u τὰ πρόσκαιρα με νύκτα καὶ Ἀμέραν σπουδάζων των δε αἰωνίων αμελῶν καὶ λουτρῶν με καὶ προσκαιρου τρω20 ῆς εκάστης ' μεταποιούμενος, τῶν δε ἀεὶ παραμόνων οὐκ ἐπιστρεφόμενος πῶς δε οὐχὶ κά νυν ἐρεῖ τω τοιούτω ὁ κύριος Eδικαιώθη τὰ ἔθνη περ μῆς, ῶσπερ καὶ την γερουσαλὴμ ὀνειδίζων ἔλεγεν 'Εδικαιώθη Σόδομα ἐκσos; εἰ γὰρ τὰ ἔθνη αυτῶν ἐξ πνου καθ' ἡμέραν ἀνα-

et στάντα τρέχει ἐπὶ τὰ εἴδωλα του λατρεύειν αὐτοῖς, καὶ προπαντὸς ἔργου καὶ πάσης πράξεως πρῶτον αὐτοῖς προσεύχονται, καὶ ἐν ταῖς ορταῖς καὶ ἐν ταῖς πανηγύρεσιν αυτῶν οὐκ ἀποστερουσιν ἀλλὰ σχολάζουσιν οὐχ οἱ τοπικοὶ μόνον

190쪽

ἀλλα καὶ οἱ πόρρωθεν οἰκοsντες, καὶ ε τοῖς θεάτροις αυτῶν ἐν συναγωγ= πάντες συνέρχονται μοίως καὶ οἱ μάτην λεγόμενοι Τουδατοι καθ' u μερα ἀπ ντες τῆεβδω ημήρα συνίασιν εἰς την συναγωγὴν αυτῶν, ουδ ποτε παραφίοντες η παραμελοsντες υτε της αργίας αυτῶν θοντε της συναγωγης αυτῶν, οἱ της δυνάμεως το λόγου ντη απιστία αυτῶν κενωθέντες, προσέτι δὲ καὶ ε ου ονόματος iuυτως καλ σινο δα Τούδας γαρ ξοαολόγησις ερμηνεύεται, υτοι δε οὐκ εἰσὶν ἐξομολογούμενοι θεῶ τὀ πάθος ro χριστ , παρανόμως πεποιηκότες, να μη μεταγνόντες loσωθῶσιν. εἰ - οἱ μη σωζόμενοι ἐν οἷς Ουκ φελοειται πυκνάζουσιν, ἡ τί, ἀπολογήση κυρίω ταθεῶ ὁ της ἐκκλησίας αυτο ἀποστρεφόμενος καὶ μηδὲ τα ἔθνη μιμ με- νος, αλλὰ διὰ το απολείπεθθαι ἐαθυμῶν η ἀποστατῶν η κακοποιῶν oli λέγει ὁ κύριος διὰ του γερεμίου δι- i5καιώματά μου -κ ἐφυλάξατε, αλλ' οὐδε κατὰ τὰ δικαιώματα των θνῶν ἐπορεύθητε, παρ' λίγον καὶ περεβάλλετε αὐλους καὶ πάλιν 'Eδικαίωσε την ψυχήν αὐτοὶἹσραὴλ απὸ του ἀσυνθέτου Io δά κα εξῆς ει αλλάξονται ἔθνη θεοὐς αυτῶν, καὶ λοι υκ εἰσὶ θεοί τι διέλθετε νησους o Xετιεὶμ καὶ δετε, καὶ εἰς Κηδὰρ ἀποστείλατε καὶ νοήσατε σφόδρα εἰ γέγονε τοιαεια - ἐκεῖνα με οὐκ ἀμείβουσι τὰ αυτῶν νόμιμα, ὁ δε λαύς μου, φησίν, λλάξατο την δόξαν αὐτοs ἐξ ης οὐκ φεληθήσεται. πῶς - ἀπο-