De controversiis paschalibus secundo p. chr. n. saeculo exortis commentatio historica

211쪽

li 2 ἐργάται νεπαίσχυντοι καὶ ὐμεν γυνὴ τὰς γυναῖκας σπουδάζουσα θεραπεύειν αμφότεροι δε τὰ προς ἀγγελίαν ἐκδημίαν, πηρεσίαν, δουλείαw ς καὶ περὶ του κυρίου eυσαῖα ἔλεγεν φάσκων Λικαιῶσαι δίκαιον ευ δουλεύοντα πολλοῖς ἔκαστος οὐν τον ἴδιον γνωριζέτω τόπον και ἐκτελείτω αυτον σπουδαίως ὁμοφρόνως ὁμοψύχως, γινώσκοντες τον της διακονίας μισθόν. ἔστωσαν δε καὶ ανεπαίσχυντοι εἰς δ πηρετεῖσθαι τοῖς δεομένοις, και ὁ κύριος ημῶν γησοὐς ὁ χριστὸς - ῆλθε διακονηθῆναι αλλὰ δια-i κονῆσαι καὶ δομαι την ψυχὴν αυτολλύτρον ἀντὶ πολλῶν. οἴτως οὐ καὶ αὐτοὐ δεῖ ποιεῖν, καν δέη ' ψυχὴν ἀντὶ

αδελφos ἀποθέσθαι, μὴ διστάσωσιν οὐδὲ γαρ ὁ σωτὴρ ημῶν καὶ κύριος σοὐς ὁ χριστὀ ἐδίστασε την ψυχὴν inos θείς ώς--ὁ ἔφη, περ τῶν φίλων αὐτοs εἰ

i5 κύριος το Ουρανο καὶ της γης πάντα πέμεινε δ ημῆς, πῶς αν μεῖς διακονῆσαι τοῖς δεομένοις ἐνδοιάσητε μιμηταὶ ὀφείλοντες αὐτο εἶναι os καὶ δουλείαν καὶ ἔνδειαν καὶ πληγὰς καὶ σταυρὀν δι' et μῆς πομείναντος χρὴ οὐν καὶ μῶς δουλεύειν τοῖς ἀδελφοῖς, χριστο μιμητάς. 20 θέλων γάρ, φησίν, ἐν ἡμῖν εἶναι πρῶτος, ἔστω μῶν δοs-λος και χελων ἐν ἡμῖν εἶναι μέγας, ἔστω μῶν διάκονος οὐτω γαρ καὶ αὐτὁ ἔργω πεπλήρωκε τλευ δουλεύειν

πολλοῖς καὶ ου λόγs λαβών γα λέντιον διεζώσατο, εἶτα

lut,ito nin otiam V habuerat, nune in rasum et ... ἔργον ν prima

212쪽

1 13

βάλλει δωρ εἰς τον νιπτῆρα και μῶν ἀνακειμένων πελθών πάντων ' ἔνιψε τους πόδας καὶ τω λεντίω ξέμαξεν τομο δε ποιῶν ἐπεδείκνυεν μιν τλτης φιλαδελφίας ἀγαπητικόν , να καὶ μεῖς εἰς ἀλλήλους αυτο ποιῶμεν. εἰουν ὁ κύριος μῶν καὶ - διδάσκαλος ουτως ἐταπείνωσεν si ἐαυτόν, πῶς αν μεῖς ἐπαισχυνθήσεσθε τομο ποιῆσαι τοῖς ἀδυνάτοις καὶ ἀσθενέσι τῶν δελφῶν, πάτα οντες Ἀληθείας καὶ της ευσεβείας προστάται ἐξυπηρετεῖτε ουν ἀγαπητικῶς καὶ μὴ ἐπιγογγυζοντες μηδὲ διαστασιάζοντες ' ου γαρδι ανθρωπον ποιεῖτε , αλλὰ δια τον θεόν, καὶ τον μισθὀν is της διακονίας παρ' ἐκείνου ἀπολήψεσθε ἐν μερα ἐπισκοπῆς μῶν χρὴ ουν μῆς οὐ διακόνους ἐπισκέπτεσθαι πάντας τους δεομένους επισκεψεως καὶ περὶ τῶν θλιβομενων ἀναγγέλλειν τε τω ἐπισκόπω μῶν ψυχὴ γὰρ αυτῶ καὶ

αἰσθησις ' εἶναι φείλετε, ευσκυλτο καὶ ε κοοι ις πάντα l5200ντες αυτ ώς ἐπισκόπω μῶν καὶ διδασκάλω. Ἀπίσκοπον ὁ προστάσσομεν χειροτονεῖσθαι,πο τριῶν ἐπισκόπωνή ὁ

γουν ελαττον πωδυο, μὴ ἐξεῖναι δὲ πωλὀλυμῖν καθίστασθαι ἡ γὰρ τῶν δυο ' καὶ τριῶν μαρτυρία βεβαιοτερα καὶ ἀσφαλῆς πρεσβυτερον δε καὶ διάκονον πωενὸς ἐπισκόπου 20 καὶ τον λοιπον κλῆρον μήτε δὲ ' πρεσβυτερον μήτε διάκονον χειροτονεῖν εὐλαῖκῶν κληρικούς, ἀλλα μόνον τον μεν πρεσβύτερον διδάσκειν, ἀναφέρειν, βαπτίζειν ευλογεῖν τον λαόν, τον δε διάκονον ξυπηρετεῖσθαι τω ἐπισκόπω καὶ τοις πρεσβυτέροις, τομ' ἔστι διακονεῖν - μην και τα λοιπὰ 25

213쪽

υρφανο δέ τινος γενομενου χριστιανοφητοι παιδM l παρθένου, καλον μέν is τις των αδελφῶν ουκ χων ἐκνον, ἀπροσλαβόμενος τομο θη εἰς παιδὁ τόπον, την δε παρθένον ὁ ἔχων ων δυνάμενον αυτ ταῖς του γάμου ραις συγχρονίσαι συζεύξη. Osτο γαρ ι ποιουντες ἔργον μέγα ἐπιτελ σιν ορφανῶν πατέρες πάρξαντες, καὶ παρὰ θεουλήψονται τον μισθὐ της διακονίας ταύτης. εἰ δε τις κατὰ ἀνθρωπαρέσκειαν περιπατῶν ἐπαισχύνοιτο πλούσιος ὼν τἀτης ορφανιας μέλη, το μεν ὀρφανου πρόνοιαν ποιήσεται

i ὁ πατὴρ τῶν ὀρφανῶν καὶ κριτὴς τῶν χηρῶν αὐτῶ δε ἐμπεσεῖται τοιοίτος ὁστις αυτο δαπανήσει τὴν φειδώ, και γενήσεται ἐπ αὐτῶ ὁ εἰρημένον Λ υκ φαγον αγιοι, ταῶτα φάγονται Ἀσσύριοι, καθώς ' σαῖα λέγει ην χώραν μῶν νώπιον μῶν αλλότριοι κατεσθίουσιν αυτην. lli μεῖς ουν, ω ἐπίσκοποι, μεριμνήσατε ' περὶ της ἀνατρο 2φῆς αυτῶν, μηδε ελλείποντες αὐτοῖς τοι με ὀρφανοις παρέχοντες τὰ γονέων, ταῖς δε χῆραι τὰ νδρῶν τοις ἀκμαίοις τους γάμους, τεχνίτ εργον, ἀδρανε ἔλεος, ξένοις

στέγος, πεινῶσι ψωμόν, διψῶσι ποτόν, γυμνοῖς ἔνδυμα, 20 νοσοὐσι θέαν, φυλακίταις βοήθειαν προς τούτοις πλείων

ὐμῖν ἔστω φροντις περὶ τῶν ἐν ὀρφανία, πως αὐτοῖς μηδεν ἐνδέρ τοι με παρθένω μέχρις αν λθρ εις ραν γάμου και ἐκδῶτε αυτὴν ἀδελφῶ, τω δε παιδὶ χορηγίαν προς τοκαὶ τέχνην ἐκμαθεῖν καὶ διατρέφεσθαι ἐκ της ἐπιχορηγίας,

214쪽

δ2 4 15ῖν', ταν δΦῶς την τέχνην κατορθώσἴ, το τηνικαλα δένηται καὶ τὰ της τέχνης ἐργαλεῖα αυτ παρεχεσθαι . πως μηκέτι βαρύν την των δελφῶν ἀνυπόκριτον εἰς αυτὁν ἀγάπην, αλλ' αυτ ἐπιχορηγῆ. καὶ γαρ ἀληθῶς μακάριος ἐστιν, ο αν δυνάμενος βοηθεῖν αυτ μὴ θλίβρ τόπον 53 ορφανο ξένου τε καὶ χήρας. ἐπεὶ καὶ ὁ κύριος μακάριον

εἶπεν εἶναι - διδοντα περ τον λαμβάνοντα. καὶ γαρ εἴρηται πάλιν π αυτο Οὐαὶ τοῖς ἔχουσιν καὶ ἐλυποκρίσει λαμβάνουσιν,4 δυναμένοις βοηθεῖν αυτοῖς καὶ λαμβάνειν παρ' τερων βουλομενοις ἐκάτερος γαρ ἀποδώσει λόγον tu

κυρίω τω θεω ἐν μερα κρίσεως ὁ μεν γαρ δι λικίανορφανίας γήρους ἀτονίαν η νόσου πρόσπτωσιν τεκνων πολυτροφίαν λαμβάνων, ὁ τοι οὐτος οὐ μόνον οὐ μεμφθήσεται, αλλὰ καὶ ἐπαινεθήσεται θυσιαστήριον γαρ τεθεωλελογισμέν--πωτοὐ θεολτιμηθήσεται, ἀόκνως ' μὲ των βδιδύωeων αὐτω διηνεκῶς προοευχόμενος, οὐκ ἀργῶς λαμβάνων, αλλὰ ' της δόσεως αυτos 3ση δύναμις τον μισθὼν διδους δια της προσευχῆς ὁ τοιομος ουν ἐν τῆ αἰωνί ζωῆ- θεο μακαρισθήσεται. ὁ δε ἔχων καὶ ἐν ποκρίσει

λαμβάνων sed αργίαν ἀντὶ το ἐργαζόμενον βοηθεῖν 40 ἐτέροις, δίκην ὀφλήσει τω θεω τι πενήτων ρπασε ψω - 446v j ὁ γὰρ ἔχων αργύρια καὶ μὴ μεταδιδοs ετεροις μήτε μην αντις χρώμενος, τύπον φεως κεκλήρωται, ν

φασιν ἐν τοι θησαυροι καθεύδειπι καὶ στιν ' ἐπ' αὐτω

215쪽

γεύσεται, καὶ ' οὐδεν--οφελος ἀπολλυμένω παρὰ της δίκης ' Οὐκ φελήσει γάρ, pqσίν, πάρχοντα ἐν μεραοργῆς ὁ γαρ τοιοsτος ο τω θεῶ πεπίστευκεν ἀλλὰ τωεαυτο χρυσίω θεὼ τοὐτο γούμενος καὶ ἐπ' αὐτω πεποι- θώς ὐποκριτὴς ληθείας ὁ τοιοsτος, προσωπολήπτης, απιστος, εἰρων, δειλός, ἄνανδρος, κοὐφος, υχερής, μεμψίμοιρος, ἐπώδυνος, αυτο ἐχθρος καὶ οὐδενὁ φίλος. τούτου ' τὰ χρήματα ὀλεῖται καὶ ἀνὴρ ξένος ἔδετα αυτά, ζιγντος φελόμενος θανόντος καρπωσάμενος ' πλοῶτος asti Ἀδίκως συναγόμενος ἐξεμεσθήσεται. παραινοίμεν ουν ταῖς 5 χήραις καὶ τοι ὁρφανοῖς μετὰ παντος φόβου καὶ πάσης λαβεια μεταλαμβάνειν των αὐτοῖς χορηγουμένων, καὶ ευ- χαριστειν τω θεῶ τω διδόντι τοῖς πεινῶσι τροφὴν καὶ ἐπ' αὐτω τους φθαλμοὐς ἐκτείνειν. Tia γὰρ μῶν, φησίν, t φάγεται τίς πίεται πάρεξ αυτοs αυτὸς γὰρ ἀνοίγει την χειρα αυτο καὶ ἐμπιπλα πῆ ζῶον εὐδοκίας, σῖτον νεανίσκοις καὶ οινον παρθένοις καὶ ἐλαιον εἰς εὐφροσύνην των ζώντων, χόρτον τοις κτήνεσι και χλόην τῆ δουλεία τῶν αν- θρώπων, κρέα τοῖς θηρίοις, σπέρματα τοις ὀρνέοις και πῆσι 20 την πρόσφορον τροφήν. διό φησι και ὁ κύριος Καταμάθετε

σιν εις ἀποθήκας, καὶ ὁ πατὴρ μῶν τρέφει αυτά ουχυμεις ἀλλον διαφέρετε αυτῶν μὴ ουν μεριμνήσητε λέγον -

τες φάγομεν - πίομεν οἰδε γὰρ ὁ πατὴρ μῶν τι

σεται , sedis in uti Osilio delotii in videtiir, ἐξεμεθήσεται,κ l l παν-

216쪽

χρΩετε τούτων πάντων τοιαύτης ουν της παρ' υτοὐπρονοίας ἀπολαυοντες καὶ των παρ' υτου μεταλαμβάνοντες ἀγαθῶν αινον ἀναπέμπειν φείλετε τω ὀρφανον καὶ χήραν ἀναλαμβάνοντι παντοκράτορι θεῶ δια του γαπημένου υἱ- αυτου γησου χριστου του κυρίου μῶν μεθ' ου 4 δόξα σὐν τ άγω νεώματι ' εἰς τους αιῶνας' μήν. ω χρὴ σε τον ἐπίσκοπον εἰδέναι τίνων ὀφείλει δέχεσθαι καρποφορίας καὶ τίνων υκ ὀφείλει φυλακτέοι γαρ αὐτω προς δόσιν κάπηλοι, ου δικαιωθήσεται γαρ κάπηλος πῖαμαρτίας περ αυτῶν γάρ που καὶ υσαῖα ὀνειδίζων - οΙσραηλ ἔλεγεν οἱ κάπηλοί σου μίσγουσι τον οἰνολυδατι. φευκτεο δε αυτ καὶ πόρνοι οὐ προσοίσεις γὰρ τακυρίωμίσθωμα πύρνης καὶ ρπαγες καὶ τῶν αλλοτριων ἐπιθυμηταὶ και μοιχοί βδελυκτα γὰρ αἱ τούτων θυσία τωθεῶ αλλὰ καὶ οἱ εκθλίβοντες χήραν καὶ ὀρφανὸν κατα- bδυναστεύοντες καὶ τὰς φυλακὰς πληρουντες ἀναιτίων καὶ τοῖς μυτῶν οἰκέταις πονηρῶς χρώμενοι, πληγαῖς φημι καὶ λιμῶ καὶ κακοδουλία, η και πόλεις λα λυμαινόμενοι

φευκτεοι ἔστωσάν σοι ἐπίσκοπε. καὶ αἱ το-ων' προσφοραὶ μυσαραί. παραιτηο si δε καὶ ραδιουργους καὶ ρήτορας 20 ἀδικία συναγωνιζομένους καὶ εἰδωλοποιους καὶ κλέπτας καὶ τελώνας ἀδίκους καὶ ζυγοκρούστας καὶ δολομέτρας καὶ στρατιώτην συκοφάντην, in ἀρκουμενον τοῖς ' ὀψωνίοις, αλλὰ τους πένητας διασείοντα, φονέα τε καὶ δήμιον καὶ δικαστὴν παράνομον, πραγμάτων νατροπέα, ανθρώπων 25

ἐπίβουλον, μιαρῶν ἐργάτην μέθυσον, βλάσφημον, κίναι

217쪽

11 S

δον, τοκογλύφον, καὶ παντος ἐτερου πονηρο καὶ τῆγνώμη του θεο διαμαχομένους λι λεγε ἡ γραφη δελυκτοὐς εἶναι ' παρὰ θεῶ πάντας τους τοιούτους οἱ γαρ παρὰ τοιούτων δεχόμενοι καὶ τρέφοντες χήρας καὶ ὀρ- φανοὐλυπεύθυνοι τετολθεο κριτηρίω γενήσονται, σπερ καὶ 'Aδωνίας ὁ ἐν ταῖς βασιλείαις προφήτης παρακούσας θεο καὶ φαγών αρτον καὶ πιών δωρ ν τω τόπω ἀπεῖπεν αὐτφ κύριος διὰ την το γεροβοὰμ ἀσέβειαν, καὶ ab λεοντος αναιρεθείς. ὁ γὰρ ἐκ κόπου διακονούμενος

ii, ἄρτος χήραις δίκαιος μῆλλον, κἀν η βραχῶς καὶ λίγος,4 ὁ

ε ἀδικίας καὶ συκοφαντίας, κὰν η πολὐ καὶ ἐξησκημένος

λέγει γὰρ η γραφὴ Κρεῖσσον ὀλίγον φ δικαίω ὐπὲρ πλοs-

τον αμαρτωλῶν πολύν. εἰ δε καὶ ε ἀσεβων φαγ σα χήρα καὶ ἐμπλησθεῖσα προσεύξεται πὲρ αυτῶν, οὐκ εἰσακουσθή-l σεται ' τι ὁ καρδιογνώστης εὐ μετὰ κρίσεως ἀπεφήνατο

περὶ των ἀσεβων λεγων N στρ Μωσῆς καὶ Ἀαρών προπροσώπου μου πὲρ αὐτῶν, οὐκ ἰοακούσομαι αυτῶν καὶσὐ μὴ προσεύχου περὶ τολλαοs τούτου ' καὶ μὴ ξίου ἐλεη- να αυτοὐς καὶ μὴ προσέλθος μοι περὶ αὐτῶν, τι οὐκ 20 εἰσακούσομαί σου οὐ μην δε ἀλλὰ καὶ οἱ ἐν άμαρτίαις

γενύμενοι καὶ μὴ μεταγνόντες οὐ μόνον οὐκ εἰσακουσθήσονται προσευχόμενοι, ἀλλὰ καὶ τον θεον παροξυνοsσιν, υπομιμνήσκοντες αὐτμ της εαυτῶν μοχθηρίας περιίστασθε

οὐ τὰς τοιαύτας διακονίας, ἄλλαγμα κυνὸς και μίσθωμα 25 πόρνης εκάτερα γὰρ οἴ νύμοις ἀπηγόρευται οἴτε γὰρ ὁ Ελισσαῖος τὰ παρὰ τοs Ἀζαὴλ προσκομισθέντα ἐδέξατο, ἀτε

218쪽

119υχίας τὰ παρὰ του Ἱεροβοάμ- ει δε οἱ του θεου προφῆται τὰ παρὰ των ἀσεβῶν υ προσήκαντο ξένια δίκαιον μηδε

υμῶς ἁ ἐπίσκοποι ἀλλα καὶ ψων ὁ μάγος ἐμοὶ Πέτρωκαὶ Ιωάννη χρήματα προσενεγκών ἐπειρῶτο νητὴν την ἀτίμητον χάριν λήψεσθαι ἀπέρ μὴ προσηκάμενοι ραῖς bαἰωνίοις αυτόν ἐδησάμεθα, ὁτι την δωρεὰν του θεο ουκευνοια τη προς θεον ἀλλὰ χρημάτων ἐναλλαγ ἐνόμισεκτήσασθαι φεύγετε ουν τὰς δυσσυνειδήτους εἰς το θυμα- , στήριον του θεου εἰσφοράς απεχε γάρ, φησίν, απι ἀδί-S κου, καὶ ου φοβηθήση καὶ τρόμος ου ἐγγιεῖ σοι αλλ' 10 ἐὰν λέγητε τι οἱ διδοντες τὰς ἐλεημοσύνας ουτοί εἰσιν, καν μὴ λάβωμεν παρ' υτῶν πόθεν αἱ χῆραι πηρετη - σονται καὶ οἱ ἐνδεεῖς του λαοὶ ἀκούσεσθε παρ' μῶν ἔτι σιὰ τἀτο ἐλάβετε δύματα Λευιτῶν, την καρποφορίαν τos ἐν μω λαοs ιν ἐπαρκῆτε καὶ αυτοῖς καὶ τοῖς δεομένοις, 5 καὶ μὴ ἐνδεια συνεχόμενοι παρὰ πονηρῶν λαμβάνητε. ει δεουτως ἀποροsσιν αἱ ἐκκλησίαι, λυσιτελεῖ διαφθαρῆναι,

παρὰ ἐχθρῶν του θεολλαβεῖν τι ἐφ' υβρει καὶ χλεὐ τῶν restos φίλων ' περὶ γὰρ τῶν τοιούτων καὶ ο προφήτης λέγει

Ἐλαιον Ἀμαρτωλοὐ μὴ λιπανάτω την κεφαλήν μου δοκιμα- 20σταὶ ουν γίνεσθε τῶν τοιούτωw καὶ παρὰ μεν τῶν ὁσίως περιπατούντων λαμβάνετε καὶ τοῖς θλιβομένοις χορηγεῖτε,

παρὰ δε ἀποσυναγώγων μὴ λαμβάνετε, πρὶν αὐτης ἐκκλησίας εἶναι μέλη καταξιωθῶσιν. εἰ δε ἐπιλίποι δόμα προσάγγελλε τοῖς ἀδελφοῖς, καὶ ε αυτῶν συλλογὴν ποιησάμενος 2b διακονε τοῖς ὀρφανοῖς και ταῖς χήραις ἐν δικαιοσύνν λέγε δε- υπωσε λα καὶ Σολομὼν ὁ σοφὁ Πμα τον κύριον

219쪽

ἀπδ σῶν δικαίων πόνων καὶ ἀπάρχου αὐτῶ ἀπωσῶν καρπῶν

δικαιοσύνης ῖνα πιμπλῆταί σου τα ταμεῖα πλησμονης σίτου, οἴνω δε αἱ ληνοί σου ἐκβλύζωσιν. ἐκ του δικαίου υνκύπου των πιστῶν τρεφετε καὶ ἀμφιέννυτε τους στερου- μένοις, και τα εξ αυτῶν, ως προειρήκαμεν, ἀθροιζόμενα χρήματα διατάσσετε διακονοῶντες εἰς ἀγορασμούς των αγίων, ρυόμενοι δούλους, καὶ αἰχμαλώτους, ενιους, ἐπηρεαζο- μενους,4κοντας ἐκ καταδίκης δια τλονομα του χριστου ποτυράννων ' εἰς μονομαχίαν καὶ θάνατον λέγει γαρ ἡ γραφὴ i Psσαι γομένους εἰς θάνατον καὶ ἐκπρίου κτεινομένους, μὴ φεωρ. εὰν δέ ποτε ἀνάγκη γένηται καὶ πας τινὁς δέξησθε 10 ἀνοσίου ἄκοντες ἀργύριον, εἰς ξύλα και ἀνθρακιὰν αυτὰ δαπανήσατε, να μὴ λαβοsσα ' χήρα ἐξ αυτο τι se ορ-

φανο αναγκασθῆ νήσασθαι τροφὴν πόμα παρὰ τι προ-

i5 σῆκοπι δίκαιον γὰρ τὰ παρὰ τῶν ἀσεβῶν ταsτα πυρος ει- ναι κατανάλωμα, οὐκ ευσεβῶν βρῶμα ταμ δε καὶ ὁ νόμος διαγορεύει, θυσίαν ὀψισθεῖσαν ἄβρωτον ἀποκαλῶν καὶ πυρὶ ταύτην ἀναλίσκεσθαι κελεύων ου γὰρ ii φύσει αὐλατὰ προσφερήμενα, Ἀλλὰ τῆ γνώμm τῶν προσφερόντων

20 αυτά. τοὐτ δε προστάσσομεν ἐπὶ τοὐ μὴ ἀποστρέφει τους πλησιάζοντας ἡμῖν, εἰδότες καὶ τὴν συντυχίαν πολλάκις ἐπωφελῆ τοῖς ἀσεβέσι γίνεσθαι τὴν προς τους ευσεβεῖς, ἐπιβλαβῆ δε μύνην τὴν κατὰ τὴν θρησκείαν κοινωνίαν ταλαμεν ουν ἐπι τοσοsτον, ἀγαπητοί, ειρήσθω ἡμῖν προς ἀσφάλειαν 25 - οἱ μέντοι πατέρες παιδεύετε τὰ τέκνα μῶν ἐν κυ-11ρίω, ἐκτρέφοντες αυτὰ ἐν παιδεία καὶ νουθεσία κυρίου,

2 ἐμπίμπλανται , sed αν a correctore reconii, πιπληνταί ς, --

220쪽

καὶ διδάσκοντες αυτὰ ἐπιτηδείους καὶ αρμοζουσα τω λόγω τέχνας, να μὴ διὰ της εὐκαιρίας στρηνιάσαντα καὶ ἀνεπιτίμητα μείναντα - τῶν γονέων πρ ῶρας ἀνέσεως τυχόντα, ἀφηνιάσωσι του καλοs. δι μὴ εὐλαβεῖσθε υτοὐς ἐπιπλήσσειν, σωφρονίζοντες αυτ μετὰ ἐμβριθείας ου γὰρ

ἀποκτενεῖτε αυτ παιδεύοντες, ἀλλον δε σώσετε αυτά,

καθώς που καὶ Σολομὼν ἐν- σοφία φησὶ Παίδευε ' υἱόν

σου καὶ ναπαυσε σε λω γὰρ ἔσται σοι εὐελπις- σὐ

μεν γὰρ ράβd πατάξεις αυτόν, την δε ψυχὴν αυτο ρυση

ἐκ θανάτου. καὶ πάλιν λέγει λαυτος -τως 'υς φείδεται loτης εαυτοs βακτηρίας, μισεῖ τον αυτολυι-- καὶ εξῆς Αλά- σον τὰς πλευρὰς αυτοs. ως ἐστὶ νηπιος, μήποτε σκληρυνθεὶς ἀπειρήσ σοι. ος φείδεται υν παραινεῖν καὶ σωφρονίζειν τον αυτο υἱόν, μισεῖ τον ἴδιον παῖδα ἐκδιδάσκετε Ουν et μῶν τὰ τέκνα τον λόγον ' κυρίου ' στέφετε δε βαυτὰ καὶ δαρμοῖς καὶ ποιεῖτε έποτακτικά , απλβρεφους διδάσκοντες αυτ ιερὰ γράμματα, μέτερα τε καὶ θεῖα, καὶ πῆσαν γραφὴν θείαν παραδιδοντες αὐτοῖς, ἄνεσιν αυτοῖς

μὴ διδοντες κατεξουσιαζειν μῶν παρὰ τὴν ἡμετέραν γνώμην, μετὰ ὁμηλίκων εἰς συμπόσιον μὴ εῶντες α πὰ συμ- 20 βάλλειw οὐτως γὰρ εἰς ἀταξίαν ἐκτραπήσονται καὶ εἰς

πορνείαν περιπεσουνται. καὶ εὰν παρὰ τὴν τῶν γονέων ἀμέλειαν τοὐτο πάθωσιν, ἔνοχοι τῶν φυχῶν αυτῶν οἱ γεννη-