De controversiis paschalibus secundo p. chr. n. saeculo exortis commentatio historica

241쪽

γοντος Μήτι γή; καὶ του κυρίου σιωπῶντος, ἀναστὰς εγώ,

εις των δώδεκα. φιλούμενος π αυτου πλεῖον των αλλων. ἐνστερνισάμενος αυτὁν ἱκέτευον ' εἰπεῖν τις αν εχ ὁ παραδώσων αυτύπι κα ουδ ουτως εἴρηκεν ἡμῖν αυτοετ ονομα ο ἀγαθ4 κύριος, αλλὰ δύο σημεῖα του προδότου ἔδωκεν.εν μεν ειπών υ ἐμβαπτόμενος με ἐμο ε τω τρυβλίω, δευτερον δέ AZ ἐγώ βάψας το ψωμίον ἐπιδώσω καίτοι κἀκείνου λεγοντο Μῆτι εγώ , αββί ου ειπεν ὁ κύριος ὁτι Ναι Ἀλλ' ὁτι υ εἶπας καὶ φοβῆσαι αυτον επὶ τούτω ii βουληθείς, φησὶν Οὐαὶ τω ἀνθρώπω ἐκείνω, δι ου ὁ υιος

του ἀνθρώπου παραδίδοται καλιν ν αυτω, εἰ υκ ἐγεννηθη ' ταῶτα ἀκοsσας, ἀπελθών ειπεν τοις ἱερευσιν Trθέλετέ μοι δομαι, κἀγώ μῖν αυτον παραδώσω οι δεεστησαν et τω τριάκοντα αργύρια ' καὶ τ πεμπτρ φαγόν- i5 τε παρ αυτ τὸ πάσχα βάψαντος κείνου την χεῖρα εις

et τρυβλίον καὶ τ ψωμίον λαβόντος καὶ ἐξελθόντος νυκτός, ἡμῖν εἶπεν ὁ κύριος λήλυθεν Ἀρα να σκορπισθῆτε καὶ

εμε μόνον ἀφητε καὶ κάστου διισχυριζομενου μὴ ἐγκατα- λεῖψαι αυτόν, μοὐ Πέτρου ἐπαγγειλαμένου καὶ συναποθα- 20 νειν ειπεν Ἀμὴν λέγω σοι, πριν ἀλέκτορα φωνησαι, τοις

ἀπαρνησρ μὴ εἰδέναι με παραδους δε ἡμῖν τα ἀντίτυπα μυστήρια του τιμίου σώματος ' καὶ α ατος, γούδα μὴ συμπαρύντος μῖν, ἐξῆλθεν εἰς δ ρος των λαιων πλησίου του χειμάρρου τῶν κέδρων, ου ην κῆπος συνημεν δε καὶ 25 ημεῖς καὶ μνήσαμεν κατὰ τ εθος καὶ χωρισθεὶς μῶν

242쪽

or πολυ προσηυχετο τω πατρὶ λεγων Πάτερ, παρένεγκαι ἀπ ἐμοὐ το ποτηριον ' πλην μ' ὁ ἐμὸν θέλημα γενέσθω, ἀλλα το σόν. καὶ οὐτο ποιήσας τρίτον, μῶν ἀπ της ἀθυμίας εἰς πνον καταπεσόντων, ἐλθών λεγει Ἐγγικεν Ἀρα, καὶ ὁ Γος του ἀνθρωπου παραδίδοται ι χεῖρας μαρτωλῶν. καὶ δου γοόδας καὶ με αυτο ὀχλος ἀσεβῶw καὶ σημεῖον προδοσίας αυτοῖς δείκνυσι ' δόλιον φίλημα, οἱ δε δεξάμενοι τὸ συνθημα, ἐκράτησαν τον κυριον καὶ δέσμιον ποιησάμενοι γαγον εἰς ' οἰκίαν αrάφα του ἀρχιερέως, ἐν si πολὐ συγκεκρότητο οὐ λαός, αλλ' ὐχλος, io ουδε πρεσβυτέριον ἱερόν, ἀλλα συνέδριον παρανόμων καὶ βουλευτήριον ἀσεβῶπι οῖ καὶ πολλὰ ποιησάμενοι κατ αυτο πῆν ειδος βρεως ο παρέλιπον εμπτυοντες, κερτο- μοὐντες, τυπτοντες, ραπίζοντες, λοιδορουμενοι , πειράζοντες,

μαντείας επιζητοὐντες ἀντὶ προφητείας, ψωνα, βλάσφη 15μον Μωσέως παραβάτην, ερο καθαιρέτην θυσιῶν ἀναι- ρέτην Ῥωμαίων πολέμιον, Καίσαρος ναντίον ἀποκαλουν τες καὶ ταῶτα μεχρις ὁρθρου βαθέος ἐμπαροινήσαντες αυτ οἱ ταsροι καὶ ' κυνες ἀπάγουσιν αυτον προς Ἀνναν,ος ην πενθερδ το Καῖάφα κἀκεῖ τα μοι δράσαντες, οπαρασκευῆς ουσης, ω αρχοντι τῶν μωμαίων παρέδωκαναυτον Πιλάτω κατηγοροῶντες αυτο ' βαρεα ων ουδὲ νίσχυον ἀποδεῖξαι ἐφ' οις ὁ ἄρχων δυσανασχετήσας ἔλεγεν Ουδεμίαν αἰτίαν κατ' αυτολευρίσκω οἱ δε μάρτυρας δυο ψευδεις ἀγαγόντες ἐβουλοντο συκοφαντεῖν τον κυριοπι 25 ἀσυμφώνων δε αυτῶν ευρεθέντων εἰς καθοσίωσιν ἀνῆγοντο πρῆγμα λέγοντες Ουτος αυτον λέγει βασιλέα ειναι, καὶ

243쪽

φύρους Ιαίσαρι διδόναι κωλύει καὶ γίνονται αὐτοι κατήγοροι καὶ μάρτυρες καὶ κριταὶ καὶ της ἀποφάσεως ἐξουσιασταί, λέγοντες Σταύρωσον σταύρωσον αυτόν ινα πληρωθῆῖ,τι γέγραπται περ αυτον εν τοι προφήταις mariχθησαν

ἐπ ἐμε μάρτυρες αδικοι καὶ ἐψεύσατο Ἀδικία εαυτήν, καὶ πάλιν Περιεκύκλωσάν με κύνες πολλοί, συναγωγὴ πονηρευομένων περιέσχον με, καὶ ἐν ἐτέροις γένετο κληρονομια μου μοι ς λέων ἐν δρυμω, ἔδωκεν ἐπ ἐμ την φωνὴν αυτῆς. V ου Πιλῆτος ἀνανδρία καταισχύνας την tu αρχὴν sτὀ εαυτὸν ἐξελέγχει κακίας, προ του δικαίου ταπλήθη θεραπεύσας, καὶ μαρτνρων με αὐτω ς ἀναιτίω

ώς αἴτιον δε osτον κολάσει παραδιδοὐ σταυρω, καίτοι

Ῥωμαίων νόμους τιθεμένων μηδένα ἀνεξέλεγκτον θνήσκειν. δήμιοι δε παραλαβόντες τον τῆς dξης κύριον ξύλω προ-l σήλωσαν, κτρ μεν ἄρα σταυρώσαντες αυτίν, τρίτη δὲ ἄρα την πίφασιν δεξάμενοι την κατ' αυτοs. ἔπειτα ἐδωκαν αὐτω ξος πιεῖν μετὰ χολῆς, εἶτα τὰ ἱμάτια αυτοs κλήρω διεμερίσαντο, εἶτα os κακοsργους ἐσταύρωσαν σμαὐτω ἐξ ἐκατέρου μέρους να πληρωθῆ το εἰρημένον Ἐδω- 20 κα ει το βρωμά μου χολὴν και εἰς την δίψαν μου ἐπότισάν με ξος, και πάλιν ιεμερίσαντο τὰ μάτια μου αυ- τοις, και ἐπὶ τον ματισμόν μου ἔβαλον κλῆρον, καὶ ἐν ἄλλοις α μετὰ ἀνομων ἐλογίσθην. ἔπειτα ἐγένετο τρεις ἄρα σκύτος ἀπο ἔκτης ως ἐνάτης, και πάλιν φως προς 25 δείλην καθώς γέγραπται ' και οὐχ ημόρα κα ου νύξ, και προς σπέραν ἔσται φως. ' και περὶ τὴν ἐνάτην ραν

22 23 καὶ ἐν αλλοις 23 ἐλογίσθη v 24 ἐννάτης vc 25 δήλην Ἀ 2 ἐν ἐκείνη τῆ μέρα ου ἔσται φῶς, καὶ ψύχος καὶ πάγος ἔσται μίαν ἡμέραν, καὶ Ἀμερα ἐκείνη γνωστὴ τῶ κυρίω - - va, sed

τῶνδε ἐβλαστήμει σανε δι' σθένειαν- δυνάμενον εαυτῶ πα-

244쪽

ἀναβοησας εἶπε τῶ πατρὶ Θεέ μου θεέ μου, ἱνατί με ἐγκατέλιπες και με ὀλίγον κράξας φων μεγάλst Πάτερ, αφες

αυτοῖς, ου γὰρ οἴδασιν ο ποιουσι, καὶ ἐπαγαγών - χεῖρας σου παρατίνεμαι το πνευμά μου, ἀπέπνευσε, καὶ θάμπτεται, προ λίου δύσεως ἐν μνημείω καινῶ ἐπιφωσκούσης si δὲ της μιας σαββάτων, ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν ἐπληρωσεν ἐκελνα α καὶ προ του πάθους μῖν προέλεγεν φάσκων τι εῖτο υι- του ἀνθρωπου ποιῆσαι ἐν τη καρδία της γης τρεῖς ημερα καὶ τρεῖς νύκτας καὶ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν, πρώτη - μεν φανερουται Μαρία η μαγδαλην καὶ Μαρία N io κωβου, εἶτα Κλεόπα ἐν ν δῶ, καὶ μετ' αυτου μῖν τοῖς μαθηταῖς αυτου, φεύγουσι μεν διὰ το φόβον τῶν γου- δαίων, λαθραίως δε περιεργαζομένοις τὰ κατ' αυτόν. ταλα

15 δὲ καὶ ἐν τῶ ευαγγελω ἀνεγράφη l παρήγγειλεν ουν μῖναυτὸς νηστεύειν τὰς ξ μέρας ταύτας διὰ την τῶν γου Ib

δαίων δυσσέβειαν καὶ παρανομίαν, πενθεῖν αυτους καὶ ὀδύρεσθαι παρακελευσάμενος ἐπὶ τ απωλεια αυτῶ καὶ γαρ καὶ αυτὸς αυτοῖς ἐπεδάκρυσεν, ἀγνοησαμ τον καιρον της ἐπισκοπῆς αυτῶν τετράδα δε καὶ παρασκευὴν προσέταξεν ήμῖν νηστευειν, την μεν διὰ την προδοσίαν, την δε διὰ το 20

πάθος ἀπονηστευσαι δε προσέταξε τη βδόμη μέρα, λέ-

245쪽

146κτορος φωνησαντος αὐτ δε νηστεsσαι τι σάββατον, οὐχ οτι δεῖ ὁ σάββατον νηστεύειν, κατάπαυσιν δημιουργίας υπάρχον, αλλ' - ἐκεῖνο μόνον χοὴ νηστεύειν, του δημιουργο ἔτι ἐν αὐτω π γῆν ἔντος ἐν αυτῆ γαρ αυτῶν τη ορτῆ ' κατέσχον τον κύριον, πως πληρωθῆ ἐκεῖνο ὀφάσκον λόγιον Ἐθεντο τὰ σημεῖα αυτῶν σημεῖα καὶ ἔγνωσαν ἐν μέσω της ορτῆς αυτῶν δεῖ συν πενθεῖν υπὲρ αυτῶν, - ἐλθόντος os κυρίου Οὐκ ἐπίστευσαν αὐτῶ, αλλ' ἀπεσείσαντο την διδασκαλίαν mos, αναξίους κρίναντες

io εαυτοῖς σωτηρίας ἡμεῖς ουν μακάριοι , οῖ ποτε ου λαός, νυν δὲ ἔθνος αγιον ουσθεν απὁ πλάνης εἰδώλων, ἀπλαγνοίας, απο δυσσεβείας, οἱ οὐκ λεημένοι, νυν δε ἐλεηθέντες Οιὰ

τῆς ζωῆς τοῖς Ἀξ ἐθνῶν, οῖτινές ποτε οὐκ ηγαπημένοι, νυν i5 δὲ πεφιλημένοι, λαος εἰς περιποίησιν θεο τεταγμένος τωτὰς ἀρετὰς αυτο ἐξαγγέλλειν περὶ ἁν εἰπεν ὁ κυριος -

ρμην τοῖς με μη ζητοsσιν, ἐμφανὴς γενύμην τοῖς με

μη ἐπερωτῶσιν, εἶπα δού εἰμι τω ἔθνει, o οὐκ ἐκάλεσαντ ονομά μου μη ζητήσαντες γαρ αυτόν ποτε ἐπεζητήθητε2 παρ' υτου, καὶ μεῖς πιστεύσαντες εἰς αὐτὀν πηκούσατετ κλήσει αὐτοs, καταλείψαντες την πολύθεο μανίαν καὶτ ἀληθεῖ μοναρχία προσφυγόντες τω παντοκράτορι θεῶδια Ἀσο χριστοs, πλήρωμα το ἀριθμο τῶν σωζομενων γενύμενοι, μύριαι μυριάδες καὶ χίλιαι χιλιάδες, ως ἐν τω2 Θαβι γέγραπται προ δε ' σραὴλ μ απιστον λέγει

246쪽

θοῶντα καὶ αντιλέγοντα, τοῖς πορευομένοις ἐν οδῶ - καλῆ, ἀλλ' ὀπίσω των μαρτιων αυτῶν, λαον παροξύνοντά με

16 ἐνώπιον ἐι βλέπετε πῶς παρώξυνεν ὁ λα- τον κύριον, μὴ πιστεύσας αὐτῶ δι λέγει Παρώξυναν το νεω το ἄγων καὶ ἐστράφη αυτοῖς εἰς ἔχθραν ἀβλεψω γαρ απιτοῖς

κατεχυθη δια την κακόνοιαν αυτῶν, τι βλέποντες τον Ἀσουν - ἐπίστευον αὐτον εἶναι τον χριστὀν του θεos, τον πρ πάντων ' ων μονογενη, λόγον θεμ ον - ἔγνωσανδι ἀπιστίαν, υτ διὰ τῶν ἐνεργειῶν αυτο οἴτε μην δια Ioτων περὶ αυτο γεγραμμένων προφητειῶν. τι γαρ ἐκ

παρθένου γεννηθησεται, ἀνεγίνωσκον το δομὴ παρθένος εν γαστρὶ λήψεται καὶ τεξεται Γουν, καὶ καλέσουσι το νομα αυτ Ἀμμανουηλ- τι παιδίον ἐγεννηθη , n καὶ ἐδόθηήμῖν, ου η ἀρχὴ ἐπὶ το μου, - , καὶ καλεῖται το -- ib- αντο μεγάλης βουλῆς αγγελος, θαυμαστὸς σύμβουλος, θεις ἰσχυρὸς ἐξουσιαστης, αρχων εἰρηνης, πατὴρ τολμέλλοντος αἰῶνος. - δε δια κακίαν περβάλλουσαν ἀπειθη- σουσιν αὐτῶ, λέγει Κύριε τις ἐπίστευσε τη ἀκοῆ μῶν, καὶ ὁ βραχίων κυρίου τίνι απεκαλύφθη; καὶ ἐξης κο ἀκοὐ κσητε καὶ ου μὴ συνῆτε, καὶ βλέποντες βλέψητε καὶ - μὴ ιδητε ἐπαχύνθη γαρ ἡ καρδία τολλαos τούτου διδ ρθηα αυτῶν ἡ γνῶσις, τι ἰδόντες παρειδον καὶ ἀκούσαντες - ηκουσαν, μῖν δε τοῖς ἐξ ἐθνῶν ἐδόθη βασιλεία, τιμὴ γινώσκοντες θεον δια το κηρύγματος πιστεύσαντες 25 ἐγνώκατε αυτόν, ἀλλον δε ἐγνώσθητε - αυτο δια δε-

247쪽

σo του σωτηρος καὶ λυτρωτο των ἐλπιζόντων ἐπ αυτόν.

μεταβάντες γὰρ ἀπὸ της προτέρας ματαιοπόνου συνηθειας καὶ των ἀφυχων εἰδώλων περιδόντες καὶ των ἐν σκότει δαιμόνων καταφρονήσαντες προσδραμύντες τε τω φωτὶ τω ἀληθινῶ καὶ ἐπιγνόντες δι' αυτολτον ἔνα καὶ μόνον ληθινὲν εὐν καὶ πατερα, κληρονόμοι της αὐτο βασιλείας ἀνεφάνητε. βαπτισθέντες γὰρ εἰς τον το κυρίου θάνατον καὶ ' την ἀνάστασιν αὐτos, ς ἀρτιγέννητα βρεφη νενω- γητα προς πῆσαν μαρτίαν φείλετε εἶναι os γὰρ ἐστὲ l εαυτῶν, ἀλλα το ἀγοράσαντος μὰ τ εαυτολαῖματι.

περὶ γὰρ τοὐποτὲ Ισραὴλ εἶπεν ὁ κύριος ' διὰ την ἀπιστίαναυτῶν τι μησεται ἀπ αυτῶν η βασιλεία os θεο καὶ δοθήσεται ἔθνει ποιοsντι τους καρποὐς αὐτῆς δηλαδὴ τιυμῖν τοῖς πιστευουσιν ἀπεξενωμένοις αὐτοὶ μακρὰν Ἀοὐς Ib την βασιλείαν, ἐκδέχεται τους καρποὐ της ευγνωμοσύνης. ἡμεῖς γάρ ἐστε οι ποτε ἀποσταλέντες εἰς τον ἀμπελῶνα καὶ μη πακούσαντες, κεῖνοι δε ολύπακούσαντες ἀλλ' ἡμεῖς

μεν, μεταμεληθέντες επὶ τὴ ἀντιλογία, ἐργάζεσθε ἐν αυτῶ

νυν, οἱ δε δυσχεράναντες επὶ ταῖς εαυτῶν συνθηκαις, οὐ 20 μόνον ἀνέργαστον κατέλειψαν τον ἀμπελῶνα, ἀλλὰ καὶ τους επιτρόπους το κυρίου του ἀμπελῶνος ἀπέκτειναν, ὁ μὲν λίθοις, ον δε ξίφει, και τον με ἔπρισαν, τον δε ἔνδον ἐντανα ἀνεῖλον μεταξ το ναο καὶ οὐ θυσιαστηρίου

ὐστερον δε καὶ αυτθν-- κληρονόμον ἔξω του ἀμπελῶνος 25 βαλόντες ἀπέκτειναν. καὶ παρ' αὐτοῖς ς λίθος ἀχρεῖος

ἀπεβλή , παρ' μῶν δε λακρογωνιαῖος ἐδέχθη δι λέγει

248쪽

Π περὶ μῶν αδ ον υ εγνων, ἐδούλευσέ μοι . t δεῖ o--ἀς, ἀδελφοί, τους τ τιμω αῖματι του χριστο ἐξ γ ρασμένους ' τὰς μερας του πάσχα κριβῶς ποιεῖσθαι με τὰ πάσης ἐπιμελείας μετὰ τροπὴν ἰσημερινήν, πως μη δις του ἐνιαυτου νος παθηματος μνείαν ποιῆσθε, αλλ' ἄπαξ sτου ἔτους του απαξ ἀποθανόντος, μηκέτι ' παρατηρούμενοι

μετὰ γουδαίων εορτάζειν. υδεμία γαρ κοινωνία ἡμῖν προς--ους πεπλάνηνται γὰρ καὶ αυτὴν την ψῆφον, ννομίζουσιν ἐπιτελεῖν, πως πανταχόθεν σι πεπλανημένοι καὶ της ἀληθείας ἀπεσχοινισμένοι. μεῖς δε φυλάσσεσθε ioακριβῶς την σημήριον τροπὴν της ἐαρινης ρας τις μνεται εἰκάδι δευτέρα του δωδεκάτου μηνός, ο ἐστι -- στρος, ἐπιτηρουντες εως εἰκάδι πρώτν σελήνης, πως μη

ἐν τέρα ἐβδομάδι ἐμπί- ἡ τεσσαρεσκαιδεκάτη της σελή

νης, καὶ πλάνης γενομένης γνοία δὶς του ἐνιαυτου ἐπιτε i5

λέσωμεν το πάσχα, η ἐν αλλη μέρα εορτάσωμεν τὴν του κυρίου μῶν γησου χριστου ἀναστάσιμον μέραν, αλλ' ἐν

1 8 κυριακη μύm. ἐν ταῖς μέραις ουν του πάσχα νηστεύετε, ι αρχύμενοι απ δευτέρας μέχρι της παρασκευης καὶ ' σαββάτου ' μόνω χρώμενοι αρτω καὶ λατι καὶ λαχά mνοις καὶ ποτῶ δατι, οἴνου δε καὶ κρεῶν ἀπέχεσθε ἐν ταυ- ταις ταῖς μέραις ημέραι γάρ εἰσι πένθους, ἀλλ' ora ορ- τῆς την μέντοι παρασκευὴν καὶ το σάββατον ὁλόκληρον νηστευσατε, oli δύναμις πρισεστι τοιαύτη, μηδενὰς γευόμενοι μέχρις ἀλεκτοροφωνίας νυκτός εἰ δέ τις ἀδυνατεῖ 25

249쪽

τὰς δύο συνάπτειν , φυλασσέσθω κὰν ὁ σάββατον. λέγει γάρ που αυτος ὁ κύριος περ εαυτο φάσκων πιταν ἀπαρθῆ ἀπ αυτῶν ὁ νυμφίος, ' νηστεύσουσιν ν ἐκείναις

ταῖς μέραις. ἐν ταύταις ουν ρθη ἀφ' μῶν - των

ψευδωνυμων γουδαίων καὶ σταυρω προσεπάγη καὶ μετὰ ανόμων ἐλογίσθη διωπαραινοῶμεν καὶ μιν νηστεύειν ἐν 19 ταυταις ώς καὶ μεῖς ἐνηστεύσαμεν εν τω ἀναληφθηναιαυτον ἀφ' μῶν, χρις σπέρας. Ἐν δε ταῖς λοιπαῖς τα πρὸ της παρασκευης ἐνατ ῶρα η σπέρα καστος ἐσθιέτω l φδπως αν τις δύνηται, απωδευτέρας μέχρις ἀλεκτοροφωνίας ἀπονηστιζύμενος ἐπιφωσκούσης μια σαββάτων, τις ἐστὶ κυριακή ' ἀπ εσπέρας ἐως ἀλεκτοροφωνίας ἀγρυπνο--τες καὶ ἐπὶ τ αυτὁ ἐν τn ἐκκλησία συναθροιtύμενοι γρηγορεῖτε, προσευχόμενοι καὶ δεόμενοι του θεου ἐν τη διανυκτε-l ρεύσει μῶν ἀναγινώσκοντες - νόμον, τους προφητας,

τους ψαλμοὐς μέχρις ἀλεκτρυόνων κραυρος καὶ βαπτίσαντες μῶν του κατηχουμένους και ἀναγνόντες τὀ εὐαγγέλιον ἐν φω καὶ ἐν τρόμω καὶ προσλαλήσαντες τω λαετα προς σωτηρίαν, παύσασθε το πένθους μῶν καὶ δεηθητε os 20 θεου ἐπιστραφηναι τον γυραὴλ καὶ λαβεῖν--ὁ τύπον μετανοίας καὶ της ἀσεβείας φεσιν τι ὁ με αλλόφυλος κριτὴς νιψάμενος τὰς χεῖρας εἶπεν 'Aθῶός εἰμι ἀπ του λματος το δικαίου τούτου, μεῖς ψεσθε, ὁ δε Ἱσραὴλ ἐβόησε is αἷμα αυτομἐφ' μῆς καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα μῶw και

μέχρις ἀλεκτοροφωνίας παρατείνοντες, ἀπονιστίζεσθε ἐπιφωσκοοσης μια σαββάτων, τις ἐστὶ κυριακὴ απ έσπέρας εως λεκτοροφωνίας ἀγρυπνοοντες καὶ τὰ 4ῆς naargo l0 π δευτέρας ivx, τῶ δε σαβ

250쪽

Πιλάτου εἰπόντος ο βασιλέα μῶν σταυρώσω αυτοὶ ἐπεβόων υκ ἔχομε, βασιλεα εἰ μὴ Καίσαρα καὶ πάλιν ἐπε- βύησαν Σταυρωσον σταυρωσον αυτό- πῶς γαρ ὁ ποιῶν εαυτὀν βασιλέα αντιλέγει τω Καίσαρι, καὶ ἐὰν τολον απο- λυσyς, ου εἰ φίλος του Καίσαρος καὶ Πιλῆτος ὁ ' γεμών 5 καὶ ὁ βασιλεὐ υρώδης ἐκέλευσα αυτὰν σταυρωθῆναι καὶ πληρωτα το φάσκον λόγιον γνατί ἐφρύαξαν θνη καὶ λαοὶ ἐμελέτησαν κενά; παρέστησαν οἱ βασιλεῖς της γης καὶ οἱ ἄρχοντες συνηχθησαν ἐπὶ το αυτὀ κατὰ τos κυρίου καὶ κατὰ τοὐ χριστολαυτοῆ καὶ απέρριψαν τον ἀγαπητὸν σέ νεκρω io ἐβδελυγμένον καὶ αυτου σταυρωθέντος si παρασκευὴ καὶ ἀνα

στάντος ἐπιφωσκουσης της κυριακῆς ἐπληρώθη ἡ γραφὴ

λέγουσα νάστα, ὁ θεός, κρῖνον την γην, τι σωκατακληρονομήσεις ἐν πῆσι τοῖς εθυεσι καὶ πάλιν υν ἀναστήσομαι, λέγει κυριος, θησομαι ἐν σωτηρίω ' καὶ αὐ δέ, κυριε, 'ἐλέη i5σον με καὶ ἀνάστησόν με, καὶ ανταποδώσω αυτοῖς. διατομο υν καὶ μεις ἀναστάντος os κυρίου, προσενέγκατετην θυσίαν μῶν περ η υμῖν διετάξατο δι μῶν λέγων sτο ποιεῖτε εἰς την ἐμὴν ἀνάμνησιν καὶ λοιπὸν ἀπο- νηστεύετε, ευφραινόμενοι καὶ ἐορτάζοντες, τι ' ἀρραβῶν της mαναστάσεως μῶν γησοs ὁ χριστος ἐγήγερται ἐκ νεκρῶν καὶ τομο υμῖν ἔστω νόμιμον αἰώνιον εως της συντελείας του αἰῶνος, ἄχρι ἀν ἔλθη ὁ κυριος. γουδαίοις γαρ ὁ κύριος ἔτι τέθνηκεν, χριστιανοῖς δε ἐγηγερται, τοῖς με δι' ἀπιστίαν, τοῖς δε δια πληροφορίαν, τι ἡ εἰς αυτὸν ἐλπὶς 25

uPerseriptum rasura manu recenti v