De controversiis paschalibus secundo p. chr. n. saeculo exortis commentatio historica

251쪽

ἀθάνατος καὶ ζωὴ αἰώνιος μετὰ δε κτώ μέρας ἔστω -r πάλιν ἐορτὴ τιμία αλ ὀγδόη, ν η δυσπιστωνταω μὰν ἐπὶ τῆ ἀναστάσει ἐπληροφόρησε, δείξας μοι τους τsπους των λων καὶ της λόγχης ἐν τῆ πλευρῆ την τρῶ- σιν. καὶ πάλιν απι της πρώτης κυριακῆς ἀρωμήσαντες

τεσσαράκοντα μέρας ἀπ κυριακῆς χρι πέμπτης ορτάζετε την ορτὴν της ναλήψεως το κυρίου, καθ' ην πληρώσας πῆσαν οἰκονομίαν καὶ διάταξιν, νῆλθε προ τον ἀποστείλαντα αυτόν θεὸν ' καὶ πατέρα, καθίσας ἐκ δει ξιῶν της δυνάμεως καὶ ἐριμένων χρι τεθῶσιν οἱ ἐχθροὶ αὐτos πωτους πόδας αυτοs. ος καὶ ἐλεύσεται ἐπὶ συντερ- λεία το αἰῶνος μετὰ δυνάμεως και δόξης πολλῆς, κρῖναι ζῶντας καὶ νεκροὐ καὶ ἀπω ναι Ἐκάστω κατὰ τὶ ἔργα

αυτos και τότε φονται τον ἀγαπητὀν ' του θεοs, νι ἐξεκέντησαν, καὶ ἐπιγνόντες αυτὀν κόψονται ἐφ' αυτούς,

φυλὴ κατὰ φυλήν, καὶ αἱ γυναῖκες αυτῶν κα ἰδίαν. καὶ 20 γαρ καὶ - δεκάτη τοὶ μηνὸς Γορπιαίου συναθροιιόμενοι τους θρήνους Ἱερεμίου ἀναγινώσκουσιν, ἐν ο Ἀψηται Πνεωα προ προσώπου μῶν χριστὀ κύριος συνελήφθη ἐν ταῖς re διαφθοραῖς αυτῶν, και τὀν Βαρούχ, ἐν γέγραπται Ουτος ὁ θεω μῶν οὐ λογισθησεται τερος προ αυτόν ἐξευρεπῆσαν δον ἐπιστήμης, καὶ ἔδωκεν αυτὴν γακὼβ τω παιδὶαυτω καὶ Ἱσραὴλ σηγαπημένω π αυτos μετὰ ταλα ἐπὶ τῆς γης φθη καὶ τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη καὶ 25 λαν ' ἀναγνῶσιν κόπτονται καὶ θρηνοῶσιν,, μεν α ποινομίζουσι, τὴν ἐρημίαν τὴν υπὁ Ναβουχοδονόσωρ γενομένην ,ώς δε ἡ ἀλήθεια εχει, προοίμια ποιοsνται ' ακοντες τολμέλ-

252쪽

o 20

1 53λοντος αυτ ς καταλαμβανειν πένθους μετὰ δε δέκα με- ρας της ναλήψεως, τις απὸ της πρωτης κυριακῆς πεντηκοστη γίνεται, εο η μεγάλη μῖν ἔστω ἐν αυτ γαρ ῶρα τρίτη ἀπέστειλεν εἰς μῆς ὁ κύριος γησos την δωρεὰν τουάγίου πνεώματος, καὶ ἐπλήσθημεν αυτο της νεργείας καὶ 5γλώσσαις καιναῖς ἐλαλήσαμεν, καθώς ἐκεῖνο ὐπήχει ν μῖν,

καὶ ἐκηρύξαμεν ουδαίοις τε καὶ ἔθνεσιν αυτω εἶναι τον χριστον του θεου - ρισμένον υτ αυτοὶκριτὴν εἶναι ζώντων

καὶ νεκρῶν τομον Μωσῆς μαρτυρῶν ἔλεγεν Ἐλαβε κύριος παρὰ κυρίου πs καὶ ἔβρεξε τομον εἶδεν γακώβ, αν io θρωπον καὶ εἶπεν ἶδον θεον πρόσωπον προς πρόσωπον, καὶ ἐσώθη μου φυχή - τον Ἀβραὰμ ξενοδοχήσας κρι-την μολόγει καὶ αυτο κυριοπι τομον Μωσῆς ἐπὶ της βάτου τεθέαται περὶ τούτου ἐν ' δευτερονομίω ἔλεγε Προφήτ. μῖν ναστήσει κύριος ὁ θεδ ἐκ τῶν δελφῶν μῶν i5ώς ἐμέ --ο ἀκουσεσθε κατὰ πάντα, σα α λαλήσρ προς υμῆς ἔσται δε πῆσα ψυχή, τις α μη ἀκοώση το προ - του ἐκείνου, ἐξολοθρευθήσεται ἐκ τos λαο αυτῆς τομον εἶδεν γησμ ὁ τολμυη στρατιάρχην τῆς δυνάμεως κυρίου, καθωπλισμένον σύμμαχον εἰς Ἱεριχώ, ω καὶ πεσὼν προσε ροκύνησεν, ς Osλος δεσπότη τοίτον Σαμουὴλ ἰδών χριστον θεολτους ἱερεῖς καὶ τους βασιλεῖς χριστοὐς νόμαζεν

Nιδῆ πὲρ os γαπητοs, καὶ ἐπιφέρων εἰς πρόσωπον αυ-τos ἔφασκε Περίζωσαι τὴν ομφαίαν σου ἐπὶ τον μηρόν 25 σου, δυνατέ, τλώραιότητί σου καὶ τεκάλλει σου, καὶ ἔν-

253쪽

151 ε 20 τεινον καὶ κατευοδο καὶ βασίλευε νεκεν ἀληθείας καὶ πραότητος καὶ δικαιοσύνης καὶ δηγησε σε θαυμαστῶς

δεξιά σου τὰ βέλη σου κονημένα, δυνατέ, λαοὶ ποκάτω

σου πεσο ται εὐκαρδία των ἐχθρῶν του βασιλέως ' διὰ

τομο ἔχρισέ σε, ὁ θεός, ὁ θεός σου ἔλαιον ἀγαλλιάσεως παρὰ τους μετόχους σου. περὶ αυτο καὶ ' Σολομῶν ἐλεγεν ς ἐκ προσώπου αντο Κύριος ἔκτισέ με αρχὴν δῶ αυτ εἰς ἔργα inos, προ το αἰῶνος ἐθεμελίωσε με ἐν αὐχῆ προ το την γην ποιησαι, προ οὐ προελθεῖν τὰς πηγὰς lo των δάτων, προ τολδρη δρασθηναι, προ δε πάντων βουνῶν γεννῆ μω καὶ πάλιν υ σοφία κοδόμησεν αυτῆ οἶκον. περὶ αυτο 'Hσαῖας ελεγεν Ε ελευσεται ἀβδος ἐκ της ρίζης γεσσαί, καὶ ανθος ἐκ της ρίζης ἀναβήσεται, καὶ εσται ἡ ρίζα τos γεσσαι καὶ ὁ ἀνιστάμενος ἄρχειν ἐθνῶν, ἐπ αυτῶ i5 ἔθνη ἐλπι σι Ζαχαρίας δε αἰρε σφόδρα, θύγατερ μάν, ωοὐ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται δίκαιος καὶ σώζων αυτός, ' καἰ ἐπιβεβηκώς ἐπὶ -ον καὶ πῶλον υίδ υποζυγίου τομον Βανιὴλ υίδ ἀνθρώπου λέγει ' ἐρχόμενον προς τον πατέρα. καὶ πῆσαν την κρίσιν καὶ την τιμὴν παρ' ἐκείνου --ε- 20 χόμενον, καὶ λίθον π ὁρους ἄνευ χειρῶν τμηθέντα καὶ γενόμενον εἰς ρος μέγα καὶ πληρώσαντα ἀσαν τὴν γην,

συντρίβοντα πολυαρχίαν τοπαρχιῶν καὶ πολυθεῖαν ἀθέων, κηρύσσοντα δε τον ενα θειν καὶ χειροτονοὐντα τὴν Ρωμαί-

μοναρχίαν. περὶ τούτου καὶ Ἱερεμίας προφητεύων ἔλεγε 2 Πνε- προ προσωπου μῶν χριστὸς κύριος συνελήφθη ἐν

ταῖς διαφθοραῖς αυτῶν, Ἀλείπομεν - τῆ σκιὰ αυτω ζησόμεθα ἐν τοῖς ἔθνεσι καὶ Ἱεζεκιὴλ δε καὶ οἱ καθεξῆς προφῆται πανταχοs τομον ' εἶναι χριστόν, κύριον, βασιλέα, κρι-την νομοθέτην, ἄγγελον το πατρύς, μονογενῆ θεόν του

254쪽

τον - καὶ μεῖς κηρύττομεν μῖν καὶ εὐαγγελιζόμεθα θεμ λόγον, πηρετούμενον τω θεω υτο καὶ πατρὶ εἰς την των λων δημιουργίαw τούτω πιστεύοντες ζήσεσθε, ἀπιστοὐντες δὲ ' κολασθήσεσθε. ὁ γαρ ἀπιστων τ υἱωo--ψεται την ζωην, ἀλλ' ὐοργῆ του θεο μενεῖ ἐπ αυ- τύν. μετὰ Ουν το εορτάσαι μὰς την πεντηκοστὴν εορτάσατε μίαν βδομάδα, καὶ μετ' κείνην νηστεύσατε μίαν δίκαιον γαρ καὶ εὐφρανθηναι ἐπὶ τ ἐκ θεο δωρεὰ καὶ νη- στεμα μετὰ την νεσιν. καὶ γὰρ καὶ Μωσῆς καὶπιλίας ἐνήστευσαν τεσσαράκοντα μερας καὶ ανιὴλ τρεῖς ἐβδο- 10 μήδας μερο αρτον επι μιῶν - ἔφαγεν, καὶ κρέας καὶ οἶνος - εἰσῆλθεν εἰς το στόμα αυτου καὶ ἡ μακαρίαυννα αἰτουμένη τον Σαμουὴλ λεγει Οἰνον καὶ μέθυσμα ου πεπωκα, καὶ κχεῶ τὴν ψυχήν μου ἐνώπιον κυρίοw καὶ Νινευῖται ' νηστεύσαντες τρεῖς μερα καὶ τρεῖς νύκτας της Id ργης τὴν πεῖραν ἀπέφυγον, καὶ Ἐσθὴρ καὶ Μαρδοχαῖος καὶ Σουδὶθ τὴν των ἀσεβων ἐπανάστασιν νηστεύσαντες απέφυγον λοφέρνου καὶ Ἀμάw καὶ ωβὶδ λέγει α γόνατά

μου σθένησαν απι νηστείας καὶ σάρξ μου λλοιώθη δι'

ἔλαιον. καὶ μεῖς ουν νηστεύσαντες αἰτεῖσθε παρὰ os 20θε- τὰ αἰτήματα μῶν μετὰ δε τὴν βδομαδ της νηστείας πῆσαν τετράδα καὶ πῆσαν παρασκευὴν προστάσσομεν ἡμῖν νηστεύειν καὶ τὴν περισσείαν μῶν της νηστείας

πένησιν ἐπιχορηγεω παν μεντοι σάββατον ἄνευ τομεν καὶ πῆσαν κυριακὴν ἐπιτελουντες συνόδους ευφραίνεσθε. ομπος γὰρ μαρτίας ἔσται ὁ τὴν κυριακὴν νηστεύων, μέ- ραν αναστάσεως ουσαν 'ή τὴν πεντηκοστήν, φολως ' μέ-

κηρυσσομεν at ira οπηρετουμενον ... 3 δημιουργίαν is in rasura,

255쪽

ρα εορτῆς κυρίου κατηφῶν ' εὐφρανθῆναι γὰρ δεῖ εὐταύταις, ἀλλ' o πενθῆσαι.

Προ πάντων φυλάσσεσθε, ἁ πίσκοποι, τὰ δεινὰς καὶ χαλεπὰς καὶ ἀθεμίτους αἱρέσεις, φεύγοντες αὐτὰς ς πs φλεγον Οὐ αὐτ πλησιάζοντας φεύγετε δε καὶ τὰ σχίσματα. υτε γὰρ προς ἀνοσίους αἱρέσεις θεμιτὀν ἐκκλι- ναι τον νουν με των ὁμογνωμόνων χωρίζεσθαι θεμιτὀν διὰ φιλαρχίαν ταλα γὰρ καὶ το παλαιόν τινες τολμήσαντες ἐπιχειρῆσαι, διέφυγον την τιμωρίαν Ῥαθὰν γὰρ καὶ lo Ἀβειρών αντιπρόσωποι γενόμενοι Μωσε κατεπόθησαν εἰς γην, ορε δε καὶ οἱ μετ' αυτο διακόσιοι πεντήκοντα διαστασιάσαντες πυρὸς παρανάλωμα γεγόνασι, Μαρία δε ὀνειδίσασα Μωσῆν ξω της παρεμβολῆς ἀπεβλήθη επτὰ μέ- ρας εἰπε γὰρ τι γυναῖκα Μωυσῆς Αἰθιόπισσαν ἔλαβεν. i5- μην δε αλλὰ καὶ Ἀζαρίας ' καὶ γας ομος δε ηυ βασιλεὐ το γούδα κατατολμήσας της ιερωσύνης καὶ θυμιάσαι βουληθει το θυμίαμα, ο ου προσῆκον ν αὐτῶ, κωλυόμενος ' υπὸ ζαρίου os ιερεως καὶ των ὀγδοηκοντα ἱερέων καὶ μὴ πακούσας, ἐξανέτειλε λέπραν ἐν--μετώπω20 καὶ ἔσπευσεν ἐξελθεῖν, τι λεγξεν αυτὀν ὁ κύριος προσέχωμεν ουν, γαπητοί τι το κλέος των ' στασιαστῶν καιποταπὴ ἡ ἀπόφασις αυτῶν εἰ γὰρ ὁ βασιλεsσιν ἐπεγειρόμενος κολάσεως ἄξιος, καν υἱὸς η καν φίλος, πόσω ἀλ-

στασιασάντων E l 22 23 ἐπεγειρόμενος vexi et aargo , ἐπισυνιστάμενος a

256쪽

157λον ὁ ἱερευσιν ἐπανιστάμενος; σω γαρ ιερωσύνη βασιλείας ἀμείνων, περὶ ψυχῆς ἔχουσα - γῶνα, τοσούτω καὶ βαρυ- τερα εχε την τιμωρίαν ὁ αὐτι τολμήσας ἀντομματεῖν ῆπερ ὁ τ βασιλεία. καίτοιγε οὐδε εἰς τιμωρητος οἴτε γαρ ὁ Ἀβεσσαλὼμ καὶ Ἀβεδδαδὰν μειναν τιμώρητοι οὐτε liΚορε καὶ Βαθάν οι με γαρ τω αβὶδ περὶ βασιλείας, οἱ δε τω Μωσε περὶ ' πρωτείων ἐπανέστησαν Ἀμιλλώμενοι καὶ ἐκακολόγουν ὁ μεν Ἀβεσσαλὼμ αβὶ τον πατερα ἰς

αδικον κριτήν, λέγων ἐκάστω οἱ λόγοι σοὶ καλοί, και Ουκἐστιν ὁ ἀκουσύμενός σου και δικαιωσας σε τίς με ποιησε I0αρχοντα ὁ δε Ἀβεδδαδὰν υκ ἔστι μοι, φησί, μερὶς νήβὶδ οὐδε κληρονομια εν ω γεσσαί, δῆλον ς αναξιοπαθῶν ἄρχεσθαι πὁ Λαβίδ, ' περὶ ου ειπεν ὁ θεος οτι υ- ρον Λαβὶδ τον του γεσσαὶ ανδρα κατὰ την καὐδίαν μου, ς ποιησε πάντα τα θελήματα μου ὁ δε αθὰν και βειρών i5 καὶ οἱ Κορεῖται λέγοντες - μικρον - ανήγαγες ημῆς ἐκγης θώπτου, ἐκ γης ρεούσης μέλι καὶ γάλα και τί τι ἐξέκοψας τους φθαλμοὐς μῶν καὶ, αρχεις μῶν καὶ ἐπισυνέστησαν ἐπ αντον ἐκκλησίαν μεγάλην καὶ οἱ Κορεμ ται η Μωσῆ λελάληκε μόνω ὁ θεός; et τω Ἀαρών δέ mδωκε την ἀρχιερωσύνην μόνω on πῆσα ἡ συναγωγὴ κυρίου γία καὶ τ οτι Ἀαρὼν ἱερατεύει μόνος καὶ πρωτο

257쪽

των αλλος τις ἔλεγε TQ σε κατέστησεν αρχοντα καὶ δικαστὴν ἐφ' μῶν καὶ ἐπανέστησαν Μωσε τω του θεου δθεράποντι τω παρὰ πάντας πραοτάτω καὶ πιστῶ --τοιαμα παρὰ θεο σημεῖα καὶ τέρατα τελαμπεποιηκότα,5 τον τὰ ἔνδοξα τε καὶ θαυμαστὰ ἔργα εις εὐεργεσίαν αυτῶν τε τελεκότα, ' ον την ἐρυθρὰν θάλασσαν διηρηκότα καὶ ς τεῖχος τὰ δατα ἔνθεν καὶ ἔνθεν διαστήσαντα καὶ ς δι

ἐρημου ξηρῆς τον λαὸν ήγηοχότα καὶ βυθίσαντα Φαραώ καὶ b

τους Αἰγυπτίους καὶ πάντας τους παρ' αυτῶν μετ' αυτῶν,3 τον γλυκάναντα πηγὴν αυτοῖς μετὰ ξύλου καὶ ἐκ πέτρας ἀκροτόμου προαγαγόντα αὐτοῖς δωρ διψῶσι, το ἐξ υρα-νο μαννοδοτήσαντα αυτοῖς καὶ ξ έρος κρεοδο σαντα , τον στsλον πυρος ἐν νυκτὶ εἰς φωτισμον καὶ ὁδηγίαν παρεχόμενον αὐτοῖς καὶ στsλον νεφέλης εἰς σκιασμον μέoας διὰ 35 τον ἐξήλιου φλογμον, τον νόμον θεο ἐκ στόματος καὶ χειρὸς καὶ γραφῆς θεο ιν πλαξὶ λιθίναις κεκολαμμένον παρασχόμενον αὐτοῖς τελείου ἀριθμο δεκάλογον, ω ὁ θεM

inclusa , addunt in naurgine adnotntionen ovδε αὐτα κεῖται ἐν

258쪽

I59 ἐνωπιος ἐνωπίω μίλει, σεί τις λαλήσει προς το εαυτου φίλον, περὶ ου εἶπε Καὶ - ανέστη προφήτης ς Μωσῆς, τούτω ἐπανέστησαν οἱ Κορεῖται καὶ οἱ λυβηλῖται, καὶ λίθους ἔβαλον κατ αυτοs, Μωσέως προσευχομένου καὶ λέγοντος

'ρύσχης ' εἰς την θυσίαν αυτῶν καὶ ὀφθεῖσα ἡ δόξα 5

τω θεολτους με εἰς γῆν κατήνεγκε, τους δε πυρὶ κατώφλεξε, καὶ Ουτως τους αρχηγους της πλάνης του σχίσματος

λέγοντας Θῶμεν ἀρχηγον αυτοῖς, νοιξεν ή γη το στόμα

avτῆς καὶ κατέπιεν αυτοὐς καὶ τὰς σκηνὰς αυτῶν καὶ τηνἀποσκευην αυτῶν, καὶ κατήλθοσαν εἰς αδου ζῶντες , τοὐς δ 30 Κορείτας ἀπώλεσεν δι πυρός. - ουν τοῖς δια φιλαρχίαν ἀποσχίσασιν παραυτίκα θεος ἐπήγαγε την τιμωρίαν, πόσωμἀλλον τοις αἱρέσεων ἀσεβων καθηγησαμένοις - σφοδροτέραν ἐπάξει την τίσιν βλασφημοῶσιν αυτο την πρόνοιαν την δημιουργίαν αλλ' υμεῖς, δελφοί, ἐκ της γραφῆς id παιδευόμενοι, φυλάσσεσθε μη ποιεῖν τα σχίσματα ης,--μης μήτε μην τῆς νώσεως αυ-w τι σκοποὶ απωλεως ἱδήξης ἀθεμίτου ἄρξαντες καθίστανται τοῖς λαοῖς ὁμοίως καὶ οἱ λαωοί, τοῖς τῆ γνώμη τολθεο εναντία δογματίσασι μη πλησιάζετε μηδε κοινωνοὶ τῆς σεβείας αυτῶν γίνεσθε 20 λέγει γαρ καὶ ὁ θεος ' ποσχίσθητε ἐκ μέσου τῶν ανδρῶν τούτων, να μη συναπόλησθε αὐτοῖς καὶ πάλιν ξέλθετε ἐκ μέσου αυτῶν, καὶ ἀφορίσθητε, ' καὶ ἀκαθάρτου μηλαπτεσθε κἀγὼ εἰσδέξομαι μῆς. φευκτέοι γάρ εἰσιν ς ἀληθῶς οἱ βλασφημουντες θεόπι οἱ μεν γὰρ πλεῖστοι τῶν 2b

259쪽

160 ς ἀσεβῶν γνοιαν ἔχουσι θεου, ἴτοι δε κακόνοιαν λμάχοι νοσοὐσιν ἐκ γαρ της κακία των ψεσιωτῶν ἐξῆλθε μόλυσμα ἐπὶ πῆσαν την γῆν, ς φησιν Ιερεμίας ο προ - της ἀποβληθείσης γαρ της συναγωγης της πονηρῆς πὀ

κυρίου του θεου καὶ του οἴκου πορριφέντος - αυτos

καθώς ' που φησὶν ' καταλέλοιπα τον οἶκόν μου καὶ την κληρονομίαν μου καὶ πάλιν Ἀνησω ον αμπελῶνα μου, καὶ - μη τμηθι οὐδ' ου η σκαφν, καὶ ἀναβήσεται εἰς--- ώς εἰς χέρσον κανθα, καὶ ταῖς νεφέλαις l ἐντελο-αι του μη βρέξαι υετὀν εἰς αυτόν. ἐγκαταλιπών οὐντον λαὸν ς σκηνην εν αμπελωνι καὶ ς ὀπωροφυλάκιον ἐν σικυηλατω ' ς πόλιν πολιορκουμένην , περιελών 'αυτῶν καὶ το πνευμα το αγιον καὶ τον προφητικον υετόν,

ἐπλήρωσε την αυτομἐκκλησίαν πνευματικῆς χάριτος, ποι ταμον Αἰγυπτου ἐν μέραις νέων, καὶ φωσεν αυτην λοἶκον εὐδρους δρος περφερὲς, ορος τετυρωμ

νον καὶ ορος πιον , ἐν εὐδόκησεν ὁ θεὁ κατοικεῖν ἐν αὐτῶ καὶ γαρ ὁ κύριος κατασκηνώσει εἰς τέλος. καὶ ἐν τω

γερεμία λέγει Θρόνος ἡξης φωμένος γίασμα μῶν, και

20 ἐν υσαῖα λέγει Ἐσται ἐν ταῖς ἐσχάταις μέραις ἐμφανὲς το δρος κυρίου καὶ ὁ οἶκος οὐ θεομἐπ'Ἀκρου τῶν ρέων, και ψω σεται ἐπάνω τῶν βουνῶν. ἐπεὶ Ουν καὶ τουλαον ἐγκατέλιπε καὶ τον ναον ἀφηκεν ἔρημον, σχίσας τὸ καταπέτασμα καὶ λαβών α αυτῶν, πνε- τ αγιοπι

260쪽

161γδου γάρ, φησίν, ἀφίεται μῖν ὁ οἶκος μῶν ἔρημος, καὶ δos ἐφ' υμῆς τους ἐξ ἐθνῶν την πνευματικην χάριν,ει λέγει δια φλ Καὶ ἔσται μετὰ ταλα λέγει ὁ θεός, καὶ

ἐκχεῶ απι του πνεύματος μου ἐπὶ πῆσαν σάρκα, καὶ προφητευσουσιν οἱ se υμῶν, καὶ αἱ θυγατέρες μῶν ὁράσεις 5oφονται, καὶ οι πρεσβύτεροι μῶν ἐνύπνια ἐνυπνιασθήσονται πῆσαν γα δύναμιν λόγου καὶ ἐνέργειαν καὶ την τοιάνδε ἐπισκοπὴν ἀπάρας ὁ θεὸς ἐκ τοὐλαοs, εἰς μῆς τους ε ἐθνῶν ἔθετο δια γαρ τοὐτο ζηλώσας καὶ ὁ διάβολος τηναγίαν vis θεομἐκκλησίαν μετέστη εἰς μῆς, ἐπεγείρας μῖν loθλιψεις διωγμούς, καταστασίας, βλασφημίας, σχίσματα,αιρέσεις ἐκεῖνον γαρ τον λαον δια της χριστοκτονίας εἰς εαυτον ὐπηγάγετο, μῆς δε ἀποστάντας αυτ Ἀης ματαιότητος αλλοτε αλλως πειράζει, ς καὶ τον μακάριον M. καὶ γαρ καὶ τω μεγάλω ἀρχιερεῖ γησο τω ο γωσεδὲκ αν i5 τέκειτο, καὶ μῆς πολλάκις ἐξyτησατο ἐξυδαρωθηναι, πως ἐκλείπη ἡ πίστις μῶμ αλλ' ὁ μέτερος κύριος καὶ διδάσκαλος, εὐδει καταστησας αυτόν, ἔλεγεν αὐτῶ πιτιμήσαι κύριός ' σοι, διάβολε, καὶ ἐπιτιμήσαι κύριος ἐν σοὶ ὁ ἐκλεξάμενος την γερουσαλήμ ' οὐκ ἰδοντωτο ὁ ξεσπασμέ- 20ω- ώς δαλός καὶ ο εἰπών τότε τοῖς παρεστῶ - ἀρχιερεῖ Περιελετε τα μάτια τὰ υπαρὰ ἀπ' inos, καὶ επειπὼν Λοὐ ἀφηρηκα τὰς νομίας σου πλσοs, ουτος ερεῖ καὶ νυν,ώς και πάλαι, συνηθροισμένων μῶν ἔλεγε περὶ μῶν τι σεδεήθην is μη ἐκλίπη η πίστις μῶν εἶχε μὲν ουν καὶ 25 ὁ λυδαει οχλος αἱρέσεις κακίας καὶ γαρ καὶ Σαδδουκαῖοι