De controversiis paschalibus secundo p. chr. n. saeculo exortis commentatio historica

291쪽

καὶ θηλυ ἐποίησεν αυτοῖς καὶ εὐλόγησεν αυτ ς καὶ ιπεν Αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε την γην εἰ τοίνυν θεου βουλησε παραλλαγη σχημάτων γέγονεν προς γένεσιν πλήθους, αρα κατὰ την αυτο γνώμην καὶ συν- έλευσις του αρρενος προς το θηλυ, οὐκέτι δε καὶ ὐπαγ 28

φύσιν βδελυκτὴ μίξις η η παράνομος πρῆξις, ἐχθρὰ

θεο υπάρχουσα. καὶ γαρ παρὰ φύσιν ἐστὶν η Σοδόμωνασέλγεια καὶ ὐπρος λογα, παράνομον δε μοιχεία καὶ πορνεία ων τα μεν ἀσεβήματα, τα δε ἀδικία καὶ το τελευ- 10 ταῖον αμάρτημα, οὐδέτερον δε αυτῶν ἀτιμώρητον κατὰ την οἰκείαν διάθεσιν. οῖ τε γαρ πρῶτοι διάλυσιν κόσμου μηχανῶνται τα κατὰ φύσιν παρὰ φύσιν ἐπιχειρο τε ποιεῖwΟἱ δὲ δεύτεροι οἱ μεν ἀδικοῶσιν ἀλλοτρίους γάμους φθείροντες καὶ τὸ π θεο γενόμενον - διαιροίσιν εἰς soI τούς τε παῖδας πόπτους καὶ τον φυσικὁ ανδρα εὐεπιβολλευτον, η τε πορνεία φθορὰ της οἰκείας ἐστὶ σαρκός, οὐκ ἐπὶ παιδοποιία γινομενη, ἀλλ' ηδον χαριζομένη o πῶν, οπερ ἐστὶν ἀκρασίας σύμβολον, ἀλλ' οὐκ ἀρετῆς σημεῖον. ἀπηγόρευται δε τοῖς νόμοις παντα ταλα φησι γὰρ τὰ 20 λόγια λως O κοιμηθηση μετὰ ρρενος κοίτην γυναικείαν, ἐπικατάρατος γὰρ ὁ τοιοsτος καὶ λίθοις ιδοβολήσετε αυτούς, τι βδέλυγμα ποίησαν ' ἐν τω - καὶ ἐάν τις γυναῖκα πανδρον μιάνηὶ ἀποκτείνατε ἀμφοτερους, ἀνομίαν ' ἐποίησαν, ἔνοχοί εἰσιν, ἀποθανέτωσαν

25 καὶ ξης οὐκ ἔστι πορνεύων ἐν υἱοῖς Ἱσραὴλ καὶ οὐκ

292쪽

ς 28 193 ἔστι πορνεύουσα απὸ θυγατέρων Ἱσραήλ o προσοίσεις μίσθωμα πύρνης κυρίω τω θεω σου ἐπὶ τ θυσιαστήριον Οἴτε ἄλλαγμα κυνός ου γὰρ γναί, φησίν, εὐχαὶ ἐκ μισθώματος ταίρας ταμα μὲν ἀπηγόρευσαν οἱ νόμοι, τονδε γάμον ἐσέμνυναν, εὐλογημένον αυτὀν ἀποκαλέσαντες, ἐπειδὴ καὶ εὐλόγησεν υτιν ὁ θεός, συζεέξας το θῆλυτω ἄρρενι λέγει γάρ που χαρὰ κυρίου αρμοζεται γυνὴ ἀνδρί. καὶ ὁ Λαβὶδ λεγει, γυν σου αμπελος - νουσα ἐν τοῖς κλίτεσι της ἰκίας σου, οἱ se σου ς νεόφυτα ἐλαιῶν κυκλω της τραπέζης σου Ἀδολουτως εὐλο io γηθήσεται ανθρωπος ὁ φοβούμενος το κύριον. οὐκἀν γάμος τίμιος καὶ σεμνος καὶ ὐτων παίδων γένεσις καθαρά οὐδὲν γὰρ κακον εν καλλυπάρχει. υτε οὐν η υσι κάθαρσις βδελυκτη ' θεω, ς αυτην κονόμησε συμβαίνειν γυναιξὶν ἐν τριακονθημέρω συστάσεως χάριν καὶ i5 εὐρωστίας ἀκινητοτέραις παρχούσαις, τε ἐν οἴκω καθημέναις ὁ πλεῖον ου μην δε ἀλλα καὶ ἐν τφ εὐαγγελίω ὁ κύριος της αλορρο σης ψαμένης του σωτηρίου κρασπέδου πείας χάριν, οὐκ μέσθη ἐπ αὐτη, υτε μην λως

πιάσατο, τοὐναντίον δε καὶ ἰάσατο αυτην φήσας ι πίστις 20 σου σέσωκέν σε. καὶ φυσικων με φαινομένων ταῖς γυναιξίν, οἱ ἄνδρες, συνερχέσθωσαν προνοίας ενεκεν των γε -

νωμένων ἀπεῖπε γὰρ ὁ νόμος ' προς γυναῖκα γάρ, φησίν, ἐν ἀφέδρω-υσαν, προσεγγιεῖς μήτε μὴν ἐγκυμον σαις ὁμιλείτωσαν αὐταῖς Ου ἐπὶ παίδων γὰρ γενέσει τωτο 25

293쪽

ἀνδράσι καὶ διὰ τιμῆς αυτ ς ἔχετε, καὶ φόβω καὶ ἀγάπ)γδουλεύετε αὐτοῖς, λῆ γία Σάρρα τὸν Ἀβραὰμ ἐτίμα ουδ'

ἐξ μύματος αὐτὸν πομένουσα καλεῖν, ἀλλα κύριον αὐτ προσαγορεύουσα ἐν τω λέγειν υ δε κύριός μου πρεσβύτης. ομοίως καὶ ο ανδρες, στέργετε τὰς εαυτων γυναῖκας, ἴδια μέλη, ς κοινωνοὐ βίου καὶ συνεργοὐ προς γένεσιν παίδων συνευφραίνου γάρ, φησί, μετὰ γυναικὸς τῆς ἐκ νε l τητός σου, ' ἔλαφος ' φιλίας καὶ πῶλος σῶν χαρίτων μιλείτω σοι, ἡ δε ἰδία γείσθω σου καὶ συνέστω σοι ἐν παντὶ καιρω ἐν γαρ τῆ ταύτης φιλία συμπεριφερήμενος πολλοστὸς ωρ. ἀγαπῆτε οὐν αὐτὰς ς οἰκεῖα μέλη, ςυμέτερα σώματα γέγραπται γὰρ ουτως Κύριος διεμαρτύρατο i5 ἀνὰ μέσον σου καὶ ἀνὰ μέσον γυναικος νεότητός σου, καὶ αυτὴ

κοινωνός σου καὶ - αλλος ἐποίησεν, καὶ,πόλειμμα πνεύματος σου καὶ φυλὰξασθε ἐν τω πνεύματι υμῶν, καὶ γυναῖκα

νεότητός σου μὴ ἐγκαταλίπης ἀνὴρ οὐ καὶ γυνή, νομίμωγάμω συνερχόμενοι καὶ ἀπ' ἀλλήλων ἐγειρόμενοι, παρατη- 204ήτως προσευχέσθωσαν ' καὶ μὴ λελουμένοι καθαροί εἰσιν. οὐδ' ἀν ἀλλοτρίαν γυναῖκα ποφθείρας μιάνη η συμμιανθῆ πόρνη, ἀναστὰς ἀπ' αὐτῆς, Οὐδ' αὐτο πέλαγος ὁλον καὶ τοὐς ποταμοὐς πάντας ἀπολούσηται, καθαρὸς εἰναι δυνήσεται. 4 30 παρατηρεῖσθε οὐ ' τὰ ἔννομα καὶ τὰ φυσικά, νομίζοντες μο- 25 λύνεσθαι δι αυτῶν, μηδε ἐπιζητεῖτε ἰουδαἈοὐς ἀφορι-οὐς συνεχῆ βαπτίσματα φκαθαρισμοὐς ἐπὶ θίξει νεκροs, παρατηρητως δε συναθροίζεσθε ἐν τοῖς κοιμητηρίοις, την ἀνάγνωσιν τῶν ἱερῶν βιβλίων ποιούμενοι καὶ ψάλλοντες ὐπὲρ

294쪽

τῶν κεκοιμημένων μαρτύρων καὶ πάντων ω ἀπ' αἰῶνος αγίων καὶ των δελφῶν μῶν των ἐν κυρίω κεκοιμημένων, καὶ την ἀντίτυπον-- βασιλείου σώματος του χριστ δεκτὴν εὐχαριστίαν προσφερετε ἔν τε ταῖς ἐκκλησίαις μῶν καὶ ἐν τοῖς κοιμητηρίοις, καὶ ἐν ταῖς ἐξόδοις των κεκοιμημένων ψάλλοντες προπέμπετε αυτ ς, ἐὰν σι πιστοὶ ἐν κυρίω τίμιος γαρ ἐναντίον κυρίου ὁ θάνατος των ὁσίωνα-os, καὶ πάλιν πίστρεψον ἡ ψυχα μου, εἰς την νάπαυοί σου, τι κύριος εὐεργέτησέν σε καὶ ἐν αλλοις Μνήμη δικαίων μετ' ἐγκωμίωπι καὶ Λικαίων ψυχαὶ ἐν χειρὶ θεοί. Ioo γαρ θεῶ πεπιστευκότες, ἐὰν καὶ κοιμηθῶσιν, οὐκ εἰσὶ

νεκροί λέγει γαρ ὁ σωτὴρ τοῖς Σαδδουκαίοις Περὶ δε της

αναστάσεως των νεκρῶν οὐκ ἀνέγνωτε το γεγραμμένον μι

θὼ ὁ θεω Ἀβραὰμ καὶ ὁ θεος σαὰκ καὶ ὁ θεὸς Σακώβ;

οὐκ ἔστιν οὐν ὁ θεὁ θεὸς νεκρῶν, ἀλλὰ ζώντων, πάντες Ibγα αὐτω ζῶσιν. οὐκοει τῶν παρὰ θεῶ ζώντων οὐδ τὰ λείψανα τιμα καὶ γαρ 'Eλισσαῖος ὁ προφητης μετὰ

το κοιμηθηναι αὐτον νεκρον γειρε πεφονευμένου - πειρατῶν Συρίας, ψαυσε γὰρ το σῶμα αὐτοs τῶν Ελισσαί- ωτέων καὶ ἀναστὰς ἔζησεν οὐκ αν δε ἐγεγόνει τοὐτο, εἰ 20 μὴ ην το σῶμα λισσαίου γιον και γωσὴφ ὁ σώφρων περιεπλέκετο τω γακώβ μετὰ το ἀποθανεῖν ὁντι ἐπὶ της κλίνης, καὶ Μωσῆς καὶ γησοῶς ὁ του Ναυῆ ἐπεφέροντο τὰ λείψανα του Σωσήφ, μολυσμὸν οὐχ ηγοέμενοι ἡτο. καὶ μεῖς A, ω πίσκοποι καὶ οἱ λοιποί, παρατηρητως 25άπτόμενοι τῶν κεκοιμημένων μὴ νομίσητε μιαίνεσθαι, μηδεβδελύσσεσθε τὰ τούτων λείψανα, ' περιιστάμενοι τὰς τοιαs-

- - 27 περιιστάμενοι t, post rasuram ex vel septet litemvriam cui παρατηρό superscriptum est με - - περὶιστασθε , περιίστα-

295쪽

l τας παρατηρησεις μωρὰς ἴσας καὶ κοσμεῖτε αυτ ς ἐνάγιασμῶ καὶ σωφροσύνη, πως μέτοχοι της ἀθανασίας καὶ

κοινωνοὶ της βασιλείας του θεου γένησθε καὶ την ἐπαγγελίαν αὐτου λάβητε, ἀναπαυόμενοι διαδεησου χριστο του σωτηρος αἰωνίως τω υν δυναμένω ἀνοῖξαι τα τα των καρδιῶν μῶν εἰς το εἰσδέχεσθαι τα διηκονημένα του θεου λόγια διά τε του εὐαγγελίου καὶ δια της διδασκαλίας ' σου χριστο του Ναζωραίου του σταυρωθέντος ἐπὶ Πομτίου Πιλάτου καὶ υρώδου καὶ κοιμηθέντος καὶ ἀναστάν-i τος ἐκ νεκρῶν καὶ πάλιν ἐρχομένου ἐπὶ συντελεία του

αἰῶνος μετὰ δόξης καὶ δυνάμεως πολλῆς και τοὐς μεν νεκροὐς ἀνεγείροντος, ω κον δὲ τέλος ἐπάγοντος, ἐκάστωδε α προς ἀξίαν πονέμοντος, ω δόντι μιν αρραβῶνα της ἀναστάσεως λυτον καὶ εἰς οὐρανοῶς ἀναληφθέντι διὰ

i5 της δυνάμεως του θεο καὶ πατρὀς αὐτου ἐπ' oψεσιν μετέραις τοῖς συμφαγουσιν - καὶ συμπιουσιν ἐπὶ μέρας τεσσαράκοντα μετὰ το ἀναστῆναι αὐτον ἐκ νεκρῶν, καὶ καθεσθέντι ἐκ δεξιῶν του θρόνου της μεγαλωσύνης του παντοκράτορος θεο ἐπὶ τῶν χερουβίμ, τω ἀκούσαντι ά- 20 θου ἐκ δεξιῶν μου, ως -τους ἐχθρούς σου ποπόδιον τῶν ποδῶν σου ον ἐθεάσατο Στέφανος ὁ μακαρι τατος ἐστῶτα ἐκ δεξιῶν της δυνάμεως, καὶ ἀναβοησα ειπενυοὐ θεωρῶ τους υρανους νε μένους καὶ το υίὸν του θεου ἐκ δεξιῶν ἐστῶτα του θεολωλαρχιερέα πάντων τῶν

et λογικῶν ' ταγμάτων -- τ σέβας καὶ ἡ μεγαλωσύνη καὶ

296쪽

δόξα σὐν τῶ πατρι καὶ τῶ συναβίω πνευματι εἰς τους αἰωνα των αἰώνωπι μήν.

υ νομοθέτου Μωσέως εἰρηκότος τοῖς Ἱσραηλίταις γδου δέδωκα προ προσώπου μῶν την δὸν της ζωῆς καὶ την ὁδὸν του θανάτου, καὶ ἐπιφεροντος Ἀλεξαι την ζωήν, να ζήσρς, καὶ του προφήτου -ία λέγοντος τω λαῶ πως πότε χωλανεῖτε επ' ἀμφοτέραις ταῖς ἰγνυαις μῶν εἰ θεός ἐστι κύριος, πορεύεσθε ὀπίσω αυτου, εἰκότως ἔλεγε καὶ ὁ κυ- ριος σου ουδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύει πι Ἀαρτον εν μισήσει καὶ τον τερον γαπήσει, Ἀνδ ἀνθεξε 10ται καὶ του τερου καταφρονήσει, ἀναγκαίως καὶ μεῖς επόμενοι τω διδασκάλω χριστῶ ος ἐστι σωτὴρ πάντων ανθρώπων μάλιστα ' πιστῶν, φαμὲν ς δύο δοί εἰσιν, μία τῆς ζωῆς καὶ μία - θανάτου, ουδεμίαν δε σύγκρισιν ἔχουσι προ εαυτάς πολυ γαρ το διάφορον), ἀλλον δε πάντ' i5 κεχωρισμέναι ' τυγχάνουσι, καὶ φυσικὴ μεν ἔστιν τῆς ζωῆς ὁδύς, ἐπείσακτος δεχ του θανατου, οὐ του κατὰ γνώμην θεο υπάρξαντος, ἀλλα του ἐξ ἐπιβουλῆς του ἀλλοτρίου ' πρώτη - τυγχάνει οδω τῆς ζωῆς καὶ ἔστιν

297쪽

198αυτη, ν καὶ ὁ νόμος διαγορευει, ἀγαπῶν κυριον τον θεὸν

μόνον, ' παρ' Οὐαλλος οὐκ ἔστιν, καὶ τον πλησίον λεαυτόν. καὶ Πὰν in θέλεις γενέσθαι σοι ' τουτ αλλω - ποιήσεις, τουτ' ἔστιν 'o σὐ μισεῖς, αλλω ου ποιήσεις εὐλογεῖτε τοὐς καταρωμενους μῆς, προσεύχεσθε περ των ἐπηρεαζὀντων μῆς, αγαπατε τους ἐχθροὐς μῶν. ποία γαρυμῖν χάρις, ὰν φιλῆτε - φιλουντας μὰς καὶ γὰρ οἱ θνικοὶ τολο ποιοίσιν υμεῖς δε φιλεῖτε τους μισουντας i υμῆς καὶ χθρὼν οὐχ εξετε ' ου μισήσεις γάρ, φησί, πάντα ανθρωπον, οὐκ Αἰγύπτιον, - γδουμαῖον, παντες γὰρ εἰσὶν του θεου ἔργα φεύγετε δε - τὰς φυσεις, ἀλλα τὰς γνώμας των κακῶν. ' ἀπέχου - σαρκικῶν καὶ κοσμι- κων πιθυμιῶν - ἐάν τις σοι δω ράπισμα , στρέψον αὐτω

i5 καὶ την αλλην, οὐ φαύλης ἀσης της ἀμύνης, ἀλλὰ τιμιωτέρας της ἀνεξικακίας λέγει γὰρ ὁ Λαβὶδ ει ἀνταπέδωκα

τοῖς ἀνταποδιδοίσί μοι κακά. ' ἐὰν ' ἀγγαρεύση σε τὶς μίλιον , παγε με αὐτο δύο, καὶ τμθέλοντί σοι κριθηναι καὶ τον χιτῶνά σου λαβεῖν, ἄφες αὐτω καὶ το μάτιον,2 καὶ ἀπο ου αίροντος τὰ σὰ μη ἀπαίτει τω αἰτοὐντί σε δίδου, καὶ ἀπο του θέλοντος δανείσασθαι παρὰ σου μη

298쪽

199 ἀποκλείσρς την χειρα, δίκαιος γὰρ ἀνηρ οἰκτείρει καὶ κιχρῶ πῶσι γὰρ θέλει δίδοσθαι ὁ πατὴρ ὁ - ῆλιον αὐτου ανατέλλων ἐπὶ πονηροὐς καὶ ἀγαθούς, καὶ τον υετον αυτου βρέχων ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους. πάσιν - δίκαιον διδόναι ἐξ οἰκείων πόνων τίμα γάρ, φησί, τον κύριον ἀπὸ σων δι- 52 καίων πόνωw προτιμητέον δε τοὐς γίους. - φονεύσεις, του ἔστιν οὐ φθερεῖς τον ὁμοιόν σοι ανθρωπον, διαλύεις γὰρ τα καλῶς γενόμενα οὐχ ως παντὸς φόνου φαύλου τυγχάνοντος , αλλὰ μόνου του ἀθώου του δε ἐνδίκου αρχουσι μόνοις ' ἀφωρισμένου. οὐ μοιχεύσεις, διαιρεῖς loγὰρ την μίαν σάρκα εἰς δέ, ἔσονται γάρ, φησίν, οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν ρ εω γάρ εἰσιν ' ἀνὴρ καὶ ' γυνὴ τῆ φύσει, τῆ

συμπνοία τλενώσει τη διαθέσει τω βίω, τω τρόπω κε χωρισμένοι δέ εἰσι τω στηματι και τρο ἀριθμω. οὐ παιδοφθορήσεις παρὰ φύσιν γὰρ, κακὸν ἐκ Σοδόμων φυμ, id ητι πυρὸς θεηλάτου παρανάλωμα γέγονεν ἐπικατάρατος δε ὁ τοι τος καὶ ἐρεῖ πῶς ὁ λαὁς ἔνοιτο, γένοιτο οὐ πορνεύσεις οὐκ ἔσται γάρ, φησί, πορνεύων ἐν Γοῖς Ισραήλ.

θοις βληθεις του ζην πεξῆλθε, καὶ Γιεζε κλέψας και φευ- 20σάμενος ἐκληρονόμησε του Νεεμὰν την λέπραν, και γούδας κλέπτων τὰ των πενήτων τον κύριον της δόξης παρέδω-

299쪽

κεν γουδαίοις, καὶ μεταμεληθεὶς ἀπήγξατο καὶ ἐλάκησε, - καὶ ἐξεχέθη πάντα τὰ σπλάγχνα αυτου, καὶ Ἀνανίας καὶ Σαπφείρα ἡ τούτου γυνή, κλέψαντες τὰ ἴδια καὶ

πειράσαντες τὸ πνευμα κυρίου, παραχρημα ἀποφάσει Πε- τρου του συναποστόλου μῶν ἐθανατώθησαν. - μαγευ- 3σεις, ου φαρμακεύσεις φαρμακ γαρ, φησίν, οὐ περι- βιωσετε. ὁ φονεύσεις τέκνον σου ἐν φθορὰ ἡ δὲ τ γε νηθεν ἀποκτενεῖς πῆν γὰρ το ἐξεικονισμένον φυχην λαβον παρὰ θεου, φονευθεν ἐκδικηθησεται, δίκως ἀναιρεθέν. 10 οὐκ ἐπιθυμήσεις τὰ του πλησίον σου, οἰον την γυναῖκα τον παῖδα η τον Os η τον ἀγρόν. οὐκ ἐπιορκήσεις ἐρ-

θη γὰρ μη μύσαι λως εἰ δε μήγε, κἀν εὐορκήσης, τι

ἐπαινεθησεται ' πῶς ὁ ὀμνυων ἐν αὐτφ. οὐ ψευδομαρτυρήσεις, ὁτι ὁ συκοφαντῶν ' πένητα παροξύνει τον ποιή-l σαντα αὐτόν. κακολογήσεις μη ἀγάπα γάρ, φησί, κακολογεῖν, να μη ἐξαμῆς. οὐδε μνησικακήσεις, ὁδοὶ γὰρ μνησικάκων εἰς θάνατον. οὐκ his δίγνωμος οὐδε δίγλωσ

σος παγὶς γὰρ ἰσχυρὰ ἀνδρὶ τὰ ἴδια χείλη, καὶ Ἀνη γλωσ

σώδης οὐ κατευθυνθησεται ἐπὶ της γης. οὐκ ἔσται ὁ λω20 γος σου κενός, περὶ παντος γὰρ λόγου ἀπο δώσετε λόγον οὐ ψεύση ἀπολεῖς γὰρ ' πάντας του λαλοῶντας τοψεωος. οὐκ ἔση πλεονέκτης οὐδε ἄρπαξ- οὐαὶ γάρ, φησίν, ὁ πλεονεκτῶν τον πλησίον πλεονεξίαν κακήν. οὐκ ἐσρἈπο- 5 κριτής, να μη τὸ μέρος σου μετ' αὐτῶν θρς. οὐκ ἐση25 κακοηθης οὐδε περήφανος ' περηφάνοις γὰρ ὁ θεω ἀν-

300쪽

2i lτιτάσσεται Οὐ λήφ πρόσωπον δυνάστου ἐν κρίσει, του γὰρ κυρίου κρίσις. - μι σησεις πάντα ανθρωπον. ἐλεγμῶ λέγξεις ' ον ἀδελφόν σου καὶ ου λήφ δι αὐτονάμαρτίαν, καὶ ' Ἐλεγχε σοφιν καὶ ἀγαπήσει σε. φε ε

γάρ, φησίν, απὸ ἀδίκου, καὶ τρωος οὐκ ἐγγιεῖ σοι. μὴ γίνου δργίλος μηδε βάσκανος μηδε ζηλωτὴς μηδε μανι- κις μηδε θρασύς, μὴ πάθρ τα του Κάιν καὶ τὰ τ

Σαου καὶ τὰ - ωάβ δτι ὁ μεν - ἀπέκτεινε τον ἀδελφον αὐτου ὀν υβελ δια ὁ πρόκριτον αυτον ευρεθῆναι 10 παρὰ θεῶ καὶ δια τι προσδεχθηναι τὴν θυσίαν αυτου, ς δ τὀν σιον αβὶδ ἐδίωκε νικήσαντα ' Γολιὰθ τον Φυλιστιαῖον, καὶ ζηλώσας επὶ τῆ των χορευτριῶν ευφημία, ὁ δετους δύο στρατηλάτας ἀνεῖλε, τὸ Ἀβενῆρ - του Ισραὴλ καὶ τὸν Ἀμεσσὰ ὁ του γούδα. μὴ γίνου οἰωνοσκόπος M lli ὁδηγε προς εἰδωλολατρεία W οἰωνισμα δέ, φησὶν ὁ Σαμουήλ, αμαρτία ἐστίν, καὶ Ου ἔσται οἰωνισμὸς ἐν Τακώβ, o Ddὲ μαντεία ἐν Ἱσραήλ Ουἐωρ ἐπάδων οὐδε περικαθαίρωντδ υἱόν σου, o κληδονιεῖς οὐδε οἰωνισθησ οὐδε ὀρ- νεοσκοπήσεις οὐδε μαθησ μάθημα πονηρόπι ταμ γαρ 20 πάντα καὶ ὁ νόμος ἀπεῖπεν. μὴ γίνου ἐπιθυμητὴς κα- κων ὁδηγηθηση γὰρ εἰς ἀμετρίαν μαρτημάτων. οὐκ ἔσyαἰσχρολόγος οὐδὲ ιψόφθαλμος οὐδε μέθυσος ἐκ γὰρ,--των πορνεῖαι καὶ μοιχεῖαι γίνονται. μὴ γίνου φιλάργυ-