장음표시 사용
321쪽
εἰς δοιπορίαν καὶ ταλα πάντα ἐκ μικρὰς σταγόνος διαπλάσας εν μήτρα, καὶ ψυχ ῆν ἀθάνατον μετὰ την μόρφωσιν χαρίζη καὶ προάγεις εἰς ως το λογικον ζῶον, - ανθρωπον. νόμοις ἐπαίδευσας, δικαιωμασιν ἐφαίδρυνας. προς λίγου ἐπάγων διάλυσιν, την ἀνάστασιν ἐπηγγείλω. ποῖος τοιγαρο- αυτάρκης βίος, αἰώνων δε πόσον μῆκος διαρκέσει ἀνθρώποις προς εὐχαριστίαν τῶ μὲν πρ ἀξίαν ἀδύνατον, το δε κατὰ δύναμιν ευαγες ἐρούσω γὰρ ασεβείας πολυθέων, καὶ χριστοκτόνων αἱρέσεως ἐξείλω,l πεπλανημένης γνοίας λευθέρωσας, τον χριστον ἀπέστειλας εἰς ἀνθρώπους ' ἄνθρωπον, θεον οντα μονογενη, παράκλητον νωκισας μω, αγγέλους ἐπέστησας, τον διώβολον κατήσχυνας, οὐκ οντας ἐποίησας, γενομένους φυλά
σεις, ζωην ἐπιμετρεῖς χορηγεῖς τροφην, μετάνοιαν ἐπηγγείλω.i ὐπὲρ απάντων σοι φδόξα καὶ τι σέβας μετὰ χριστos καὶ πνεύματος αγίου νυν ' καὶ εἰς τους αἰῶνας ἀμήν. ταυτα μελε- τῆτε, ἀδελφοί καὶ εἴη Ἀέριος μεθ' υμῶν ἐπὶ γης καὶ εὐτὴ
βασιλεία του πατρὸς αυτ , του καὶ αυτον ἀποστείλαντος
καὶ μἀς δι' inos ἐλευθερώσαντος ἐκ της δουλείας της 20 φθορὰς εἰς την ἐλευθερίαν της δήξης, καὶ - ἐπαγγειλαμένου τοῖς δ αυτο πιστεύσασιν εἰς-- των λων θεόν.
ως μὲν - ὀφείλουσι di οἱ κατὰ χριστον μεμυημένοι
καὶ ota ευχαριστίας ἀναπέμπειν τεθεω διὰ χριστοs, εἰρη- ται διὰ των προλαβόντων, δίκαιον δε μηδε τους αμυοτους 2 καταλιπεῖν βοηθητους. ὁ μέλλων τοίνυν κατηχειμαι τον 39 λόγον της ληθείας παιδευέσθω προ τω βαπτίσματος την περὶ το ἀγεννητου γνῶσιν, την περὶ ses μονογενos ἐπίγνωσιν, την περὶ τολαγίου πνεύματος πληροφορίαν μανθανέτω δημιουργίας διαφόρου τάξιν, προνοίας εἱρμόν, 30 μοθεσίας διαφόρου δικαιωτήρια παιδευέσθω διὰ τι κόσμος
322쪽
γέγονεν καὶ δι κοσμοπολίτης ὁ ανθρωπος κατέστη ἐπιγινωσκέτω τηλεαντο φυσιν, οῖ τις υπάρχει ' παιδευέσθω
ὁπως ὁ θεω τους πονηροὐς ἐκόλασεν δατι καὶ πυρί, τους δε αγίους ἐδόξασε καθ' κάστην γενεάν, λέγω δὴ τον θ,
τον νῶς καὶ τον Ἐνώχ, τον Νῶε τον Ἀβραὰμ καὶ τους ἐκ- 5γόνους αυτοs, o Μελχισεδε καὶ τον υ καὶ τον Μωσέα Ιησουν τε καὶ χαλὲβ καὶ Φινεε τον ἱερέα καὶ τους καθ' ἐκάστην γενεὰν ὁσίους, πως τε προνοούμενος οὐκ ἀπεστράφη ' θει το των ἀνθρώπων γένος, ἀλλ' ακ πλάνης καὶ ματαιότητος εἰς ἐπίγνωσιν ληθείας κάλει κατὰ διαφω io ρους καιρούς, πωτης δουλείας καὶ σεβείας εἰς ἐλευθε- αν καὶ εὐσέβειαν ἐπανάγων, πι ἀδικίας εἰς δικαιοσύνην, απωθανάτου αἰωνίου εἰς ζωὴν ἀίδιον ταλα καὶ τατούτοις ἀκόλουθα μανθανέτω ἐν τῆ κατηχασει ὁ προσιών προσκυνείτω δε ὁ χειροθετῶν -- τον θεόν ' των λων i5 δεσπότην, ευχαριστων ὐπὲρ του πλάσματος et κατέπεμψε
θοωπον ἐξαλείψας τὰς νομίας, καὶ να ἀφε τὰς σεβείας καὶ τὰς αμαρτίας καὶ καθαρωρ απο παντος μολυσμ Ἀαρ- κδ καὶ πνεύματος, γιάσι δὲ τὸν ανθρωπον κα εὐδοκίαν πτης χρηστότητος αυτοs, συστήσηχε το θέλημα αυτοs, καὶ φωτίσι τους ὀφθαλμους της καρδίας αυτ εἰς κατανόησιν των θαυμάτων αυτοs, γνωρίσth αὐτω τὰ κρίματα της δικαιοσύνης, πως αν μισήσρ πῆσαν ὁδον ἀδικίας, πορεύηται δε τηνω- της ἀληθείας εἰς το καταξιωθῆναι--ον του λουτροs 25της παλιγγενεσίας εἰς υἱοθεσίαν την ἐν χριστῶ Ἀνα σύμφυτος γενόμενος τῆ ὁμοιότητι το κυρίου ἐλπίδι της ἐνδοξου κοινωνίας νεκρωθῆ με τλαμαρτία, ζησθ δε Φθε κατὰ
323쪽
νουν καὶ λόγον καὶ πρῆξιν, καὶ ἐν τη βίβλω των ζωντων συναριθμη . καὶ μετὰ την εὐχαριστίαν ταύτην παιδευσάτω αυτον τὰ περὶ της του κυρίου ἐνανθρωπησεως τά τε περὶ του πάθους αὐτου καὶ της ἐκ νεκρῶν ἀναστάσεως καὶ ἀνα- λήψεως. καὶ τα ' προς αὐτ λοιπ- ὁ βαπτισθηναι ὁ 40 κατηχηθεὶς , μανθανέτω τὰ περὶ της ἀποταγης του διαβύλου καὶ τὰ περὶ της συνταγῆς του χριστο ' δεῖ γὰρ αυτον
πρωτον με ἀποσχέσθαι των ἐναντίων καὶ τότε ἐντις γενέσθαι των μυστηρίων, προκαθάραντα ἐαυτου την καρδίαν l πάσης κακονοίας σπίλου τε καὶ ἐυτίδος καὶ τότε των αγίων
μεταλαχεῖν. ως γὰρ γεωργις αριστος ἐκκαθαίρει την ἄρουραν πρύτερον των περφυουσῶν ἐν αὐτη ἀκανθῶν καὶ τότε σπείρει τον πυρόν, -τως δεῖ καὶ μῆς, πρότερον πλσαν ἀσέβειαν ἐξελόντας ἀπ' αὐτῶν τότε την εὐσέβειαν la αὐτοῖς ἐγκαταβάλλεσθαι καὶ του βαπτίσματος αυτους ἀξιῶ σαι καὶ γὰρ καὶ ὁ κύριος μῶν ουτως μω παρῖνεσεν εἰπών Μαθητεύσατε ' πάντα τὰ ἔθνη, καὶ τότε ἐπήγαγε ὀΑαὶ βαπτίσατε υτοὐς εἰς ὁ νομα του πατρος καὶ τουυίου καὶ του γίου πνεύματος. ἀπαγγελλέτω ουν ὁ βα- 20 πτιζόμενος ἐν, ἀποτάσσεσθαι l 'Aποτάσσομαι, Σατα- 41
καὶ τοῖς ἔργοις αυτο καὶ ταῖς πομπαῖς αυτο καὶ ταῖς λατρείαις αυτο καὶ τοῖς ἀγγέλοις αυτο καὶ ταῖς ἐφευρέσεσιν αυτου καὶ πῆσι τοῖς υπ' αὐτόν. μετὰ δε την ἀπο-
ταγην συντασσόμενος λεγέτω ὁτι Καὶ συντάσσομαι τω 25 χριστῶ καὶ πιστεύω καὶ βαπτίζομαι εἰς να ἀγέννητον μόνον ἀληθινὁ θεον παντοκράτορα, τον πατέρα του χριστω,
324쪽
κτίστην και δημιουργον των απάντων. ἐξ - τα πάντα καὶ εἰς τι κυριον Ἀσων τον χριστόν, τον μονογεν αὐτμοίουν τι πρωτοτοκον πάσης κτίσεως, τὸν πρ αἰώνων, δοκία του πατρω γεννηθέντα - κτισθέντα, δι - τα πάντα
ἐγένετο τα ἐν Ουρανοῖς καὶ ἐπὶ γης ορατά τε καὶ σύρατα, ετὸν ἐπ' ἐσχαπων των μερων κατελθόντα ἐξ υρανῶν καὶ σάρκα ἀναλαβόντα , ' εκ της γίας παρθένου Μαρίας ' γενηθέντα, καὶ πολιτευσάμενον ὁσίως κατὰ Ους νόμους του θεο καὶ πατρος αὐτου, καὶ σταυρωθέντα ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου καὶ ποθανόντα περ ημῶν, καὶ ἀναστάντα ἐκ των Io νεκρῶν μετὰ τὸ παθεῖν τη τρίτη μέρα καὶ ἀνελθόντα εἰς τους υρανους καὶ καθεσθέντα ἐν δεξιὰ του πατρός, καὶ πάλιν ἐρχόμενον ἐπὶ συντελεια τοs αἰῶνος μετὰ δόξης κρ ναι ζῶντας καὶ νεκρούς - της βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος. βαπτίζομαι καὶ εἰς ὁ νε- τ αγιον, - ἔστι τὸν 15 παράκλητον, τ ἐνεργῆσαν ἐν πῆσι τοῖς απ' αἰῶνος ἀγίοις, υστερον δε ἀποσταλεν παρὰ το πατρὸς κατὰ τὴν παρογελίαν του ' σωτῆρος ημῶν καὶ κυρίου γησο χριστοs, καὶ μετὰ τους ἀποστόλους δε πῶσι τοῖς πιστευουσιν ἐν τη γία καθολικη καὶ ποστολικῆ ἐκκλησία, εἰς σαρκος νάστα re σιν καὶ εἰς φεσιν μαρτιῶν καὶ εἰς βασιλείαν οὐρανῶν καὶ εἰς ζωὴν το μέλλοντος αἰῶνος. καὶ μετὰ την παρογελίαν ταύτην κατ' ἀκολουθίαν ἔρχεται καὶ εἰς την os q2 ἐλαίου χρίσιν. ευλογεῖται δε τομο παρὰ τονἀρχιερέως εἰς
αφεσιν αμαρτιῶν καὶ προκατασκευὴν του βαπτίσματος. ἐπι- 25
καλεῖται γὰρ -τως τὸν ἀγέννητον θεόν, τὸν πατέρα ἡ χριστοs, ὁ βασιλέα πάσης αἰσθητης καὶ νοητῆς φύσεως, ωὐάγιάση τι ἔλαιον τω νόματι ἡ κυρίου ησο ' καὶ
325쪽
δώσρ χάριν πνευματικὴν καὶ δυναμιν ἐνεργητικην φεσίν
τε μαρτιῶν καὶ προπαρασκευὴν μολογίας βαπτίσματος ω στε τον χριόμενον απολυθέντα πάσης σεβείας αξιον γενέσθαι της μυησεως κατ' ἐντολην του μονογεν ς εἶτα ἐρ- 435 χεται εἰς το υδωρ. ' ευλογεῖ καὶ δοξάζει τον δεσπότην θειντο παντοκράτορα τον πατέρα του μονογενοs υχ ευχαριστῶν ὁ ἱερεύς, ὁτι απέστειλεν Ἀον υἱὸν αυτο δι μῶς ἐνανθρωπῆσαι, να μῆς σώσρ ὁτι νέσχετο της ἐνανθρωπήσεως υπήκοον αυτον γενέσθαι ἐν ἀσι, κηρύξαι βα-l σιλείαν ουρανῶν, ἄφεσιν μαρτιῶν, νεκρῶν ἀνάστασιν. ἐπὶ τούτοις προσκυνε αυτὸν - μονογενῆ θειν μετ' - τω καὶ δι αυτόν, εὐχαριστῶν αὐτῶ τω ἀναδέξασθαιαυτὸν το ὐπὲρ πάντων θάνατον δια os σταυρos, ου τμπον δωκε το βάπτισμα της παλιγγενεσίας, δοξάζει τε μιi ἐν τλονόματι το χριστο θεὸς ὁ τῶν ὀλων κύριος ἐν άγω πνεύματι - απέρριψε το τῶν ανθρώπων γένος, αλλὰ διαφύροις καιροῖς διαφύρους προνοίας ἐποιήσατο τ δε Ἀδὰμ αὐτῶ ἐν παραδείσω πρῶτον μεν τρυφης λόγω τον παDάδεισον οἰκητηριον δούς, ἔπειτα προνοίας λόγω ἐντολην 20 ποιησάμενος, ' άμαρτόντα δε δικαιοσύνη ἐξώσας, ἀγαθότητι δε μὴ ἀπορρίψας εἰς το παντελές, ἀλλα καὶ τους ἐξ αυτῶν κατὰ διαδοχὴν διαφύρως παιδεύσας δι' ον ἐπὶ τι τέρμα
- αἰῶνος πέστειλε τον υίδ αὐτου ἄνθρωπον γενέσθαι δι' ανθρώπους και πάντα τα ανθρώπινα πάθη ἀναδέξα- 25 σθαι χωρὶς μαρτίας. αυτὸν οὐ καὶ ἡ παρακαλείτω ὁ
ἱερεῶς πρις - βαπτίσματι καὶ λεγέτω τι άτιδε ἐξ υ- ρανο και ἁγίασον τὸ ωω τολο, ὁ δε χάριν καὶ δυναμιν, στε τον βαπτιζόμενον κατ' ἐντολην os χριστοφσου
326쪽
αὐτω συσταυρωθηναι καὶ συναποθανεῖν καὶ συνταφηναι καὶ συναναστηνα εἰς υἱοθεσίαν την ἐν αὐτῶ, τω νεκρωθη- ναι μεν τ αμαρτία, ζῆσαι δε δικαιοσύνη. καὶ μετὰτ το βαπτίσας αυτὸν ἐν τω νόματι του πατρος καὶ τουυω καὶ - αγίου νεέματος, χρισάτω μύρω ἐπιλέγων li44 Ἀέριε ὁ θεὸς ὁ ἀγέννητος καὶ ἀδέσποτος, ὁ των ὁλων κύριος, ὁ την σμὴν της γνώσεως - ευαγγελίου ἐν πῆσι τοῖς ἔθνεσιν --- παρασχόμενος συ καὶ νυν τουτο ὁμώρον ὁ ἐνεργὲς γενέσθαι ἐπὶ τ βαπτιζομένω, στευμβαιον καὶ πάγιον ἐν αὐτω τὴν ευωδίαν μεῖναι του χριστοί io σου, καὶ συναποθανόντα αυτὸν συναναστηνα καὶ συζῆσαι αὐτῶ. ταμα καὶ τα τούτοις ἀκόλουθα λεγέτω εκάστου
γαρ ὴ δύναμις της χειροθεσίας ἐστὶν αὐτη. ἐὰν γα μη
εἰς καστον τούτων ἐπίκλησις γένηται - του εὐσεβους ἱερέως τοιαύτη τις, εἰς δωρ μόνον καταβαίνει ὁ βαπτιζό i5μενος, οἱ γουδαῖοι, καὶ ἀποτίθεται μόνον τοὐμπον του σώματος ου τὸν si ον της ψυχης μετὰ τομο στῶς προσευχέσθω την 'ην ην ἐδίδαξεν ημῆς ὁ κύριος. ἀναγκαίως δε-- ἀναστάντα δε ἐστάναι καὶ προσευχεσθαι δια τωτον ἐγειρόμενον ἔμιον εἶναι- καὶ αυτος ουν συναποθανών τω oχ-1τω καὶ συνεγερθεὶς στηκεν προσευχέσθω δε κατὰ ανατολὰς καὶ γὰρ ' καὶ τουτο γέγραπται ἐν τῆ δευτέρα των παραλειπομένων, τι μετὰ τ συντελεσθηναι,4 να- του κυρίου - του βασιλέως Σολομῶνος ἐν αὐτῶ τῶ ἐγκαι- νιν οἱ ἱερεῖς καὶ ι Λευῖται καὶ οἱ ψαλτωδοὶ μετὰ κυμ- 25 βάλων καὶ ψαλτηρίων εἱστηκεισαν κατὰ νατολάς, αἰνο - τες καὶ ἐξομολογούμενοι καὶ λέγοντες Αἰνεῖτε ὁ κέρων 45 3τι ἀγαθός, ἔτι εἰς του αἰῶνα, ἔλεος αυτοs προσευχέ-
σθω δε ταμ μετὰ την προτέραν εὐχὴν λέγων θεὸς
327쪽
υιου σου, δός μοι σῶμα σπιλον, καρδίαν καθαράν, νουν ἐγρηγορον γνῶσιν πλανη, πνεύματος γίου ἐπιφοίτησιν προς κτῆσιν καὶ πληροφορίαν της ἀληθείας δια τos χριστου σου, μεθ' ου σοι δόξα συν πίω πνεύματι εἰς τους αἰῶνας ἀμήν. Ἀ-τα καὶ περὶ των κατηχουμένων δίκαιον πη
μεθα διατάξασθαι. περὶ δε των - μῶν χειροτονηθέν 46των ἐπυσκόπων ἐν τῆ ζωῆ τῆ μετέρα γνωρίζομεν μω τι
εἰσὶν ουτοι Ἱεροσολύμων μεν γάκωβος ὁ του κυρίου ἀδελ-l φός, ου τελευτήσαντος δεύτερος Συμεών os κλεμμμεν ον τρίτος Iosδας γακώβου καισαρείας δε της Παλαιστίνης πρότερον με Ζακχαῖος ο ποτε τελώνης, μεθ' νυπ' ἐμοὐ Πέτρου, γγνάτιος δε υπὸ Παsλοw της δε Ἀλεξαν- 15 δρέων Ἀννιανω πρῶτος - Μάρκου τομευαγγελιστο κεχειροτόνηται, δεύτερος δε βίλιος - Λουκὰ καὶ μαγγελιστοὐ της δε Ῥωμαίων ἐκκλησίας Λῖνος μεν ὁ Κλαυδίας πρῶτος πὀ Παύλου, καὶ Κλήμης δὲ μετὰ τον Λίνου -- νατον - ἐμου Πέτρου δεύτερος κεχειροτονηται της δε
20 μέσου ιμόθεος π Παύλου Πωάννης δε - --γωάννου Σμύρνης δευρίστων πρῶτος, μεθ' ον Στραταίας Λώιδος καὶ τρίτος Ἀρίστων Περγάμου δε Γάιος καὶ Φιλαδελφειας ημήτριος - ἐμου , υπωδε Παύλου os κιος Κεγχρεῶν καὶ της Κρητης Πτος, ιονύσιος δὲ ἐν 25 Ἀθηναις της δε ἐν Φοινίκ δει πόλεως Μαρθύνης της δε ἐν Φρυγία Λαοδικείας Ἀρχιππος, Κολασσαέων δε Φιλήμων, Βεροίας δε της κατὰ Μακεδονίαν νησιμος ὁ Φιλήμονος,
328쪽
κρήσκης δε των κατὰ Γαλατίαν ἐκκλησιῶν, Ἀκύλας δε καὶ Νικήτη των κατὰ Ἀσίαν παροικιῶν, Κρίσπος δε της κατὰ Αἰγιναν ἐκκλησίας. υτοι ' φ' μῶν ἐμπιπτευθέντες τὰς ἐν κυρίω παροικίας, ων της διδασκαλίας μνημονεέοντες πάντοτε παραφυλάσσεσθε τους μετέρους λόγου. καὶ εἴη 5
ὁ κύριος μεθ' υμῶν νυν τε καὶ εἰς τους ἀτελευτήτους χρωνους, ω αυτὸς εἴρηκεν μῖν μέλλων ναλαμβάνεψαι προς τον ἐαυτου θειν καὶ πατέρα Dοὐ γάρ, φησίν, γὼ μεθ' υμῶν ' εἰμι πάσας τὰς ημέρας εως τῆς συντελείας του αἰῶνος
4ταμήν. δύξα ἐν ψίστοις θεῶ καὶ ἐπι γης εἰρήνη, ἐν αν 10θρώποις εὐδοκία αἰνουμέν σε, μνωμέν σε, εὐλογουμένσε, ευχαριστοsμέν σοι, δοξολογουμέν σε, προσκυνουμέν σεδια του μεγάλου ἀρχιερέως σε τον ὁντα θεμ ἀγέννητονεν ἀπρόσουτον μόνον δια τὴν μεγάλην σου δοξαν κύριε βασιλεμ πουράνιε θεε πατὴρ παντοκράτωρ, κύριε etiarib μονογενῆ γησοὐ χριστέ, και αγιον πνευμα. κύριε ὁ θεὸς αμνος οὐ θεos, λυιδ του πατρός, ὁ αἴρων τὰς μαρτίας του κοσμου, ἐλέησον μῆς λαίρων τὰς μαρτίας του, -- πρωδεξαι τὴν δέησιν μῶw ὁ καθημενος ἐν δεξιὰ του πατρός, ἐλέησον μἀς τι - ει μόνος αγιος συ ει 20 μόνος κύριος Ἀσους χριστος ' εἰς δόξαν θεο πατρός Ἀμήν.
η, αἰνεῖτε, παῖδες, κύριον, αἰνεῖτε τι θνομα ' κυρίου. αἰνου-
μέν σε, υμνουμέν σε, ευλογουμέν σε δια τὴν μεγάλην σου δύξαν, κύριε βασιλευ ὁ πατηρ οὐ χριστο το ἀμωμου αμνοs, ς αῖρε τὴν μαρτίαν του κόσμου' σοὶ πρέπει αἰ- 25
329쪽
φως εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν καὶ δόξαν λαο σου Ἱσραήλ. ευλογητὸς εἰ κύριε ὁ τρέφων με ἐκ νεότητός μου, ὁ δι- 49δους τροφὴν πάση σαρκί πλήρωσον χαρῆς καὶ ευφροσύνης τὰς καρδίας μῶν, να πάντοτε πῆσαν αυτάρκειαν ἔχοντες i περισσεύωμεν εἰς πῆ εργον ἀγαθω ἐν χριστῶ Ἀσο τω κυρίω μῶν μεθ' o σοι δοξα, τιμὴ καὶ κράτος εἰς τους
I ου θεο καὶ σωτῆρος μῶν γησο χριστο τὸ μέγα
της ευσεβειας μῖν παραδιδοντος μυστήριον καὶ προσκα-i λουμένου Σουδαίους τε και Ἐλληνας εἰς ἐπίγνωσιν τοὐ νός καὶ μόνου ἀληθινο θεο ' καθώς αυτός που φησὶν εὐχαριστῶν ἐπὶ τ σωτηρία των πιστευσάντων ' ανέρωσά σου τὸ νομα τοῖς ἀνθρώποις, τὸ ἔργον ' ο δέδωκάς μοι ἐτελείωσα, καὶ περὶ μῶν ' λέγοντος ω πατρὶ Πάτερ 20 ἄγιε, εἰ καὶ ὁ κόσμος σε υκ ἔγνω, αλλ' ἐγώ σε ἔγνων καὶ ουτοί σε ἔγνωσαν , εἰκότως ως αν τετελειωμένων μῶν φησὶ πῆσιν ἄμα περὶ των ἐξ αυτο δια το πνεύματος διδομένων χαρισμάτων ' Σημεῖα δὲ τοῖς πιστεύσασιν ταλα
330쪽
23 παρακολουθήσει ἐν τῶ νόματι μου δαιμονια ἐκβαλοῶσι, γλώσσαις λαλήσουσιν καιναῖς, φεις ροῶσι, κἀν θανάσιμόν τι πίωσιν, οὐ μὴ -οὐ βλάψει, επι αρρώστους χελρας ἐπιθήσουσι καὶ καλῶς ξουσι τούτων τῶν χαρισμάτων πρύτερον μεν μῖν δοθέντων τοῖς ἀποστόλοις μέλλουσι τ44 εὐαγγέλιον καταγγέλλειν πάσχ τῆ κτίσει, ἔπειτα δε τοῖς δι' ημῶν πιστεύσασιν ἀναγκαίως χορηγουμένων, -- εἰς τὴντων ἐνεργούντων φέλειαν, ἀλλ' εἰς τὴν των πίστων συγκατάθεσιν ιν ρους - ἔπεισεν ὁ λόγος, τούτους των σημείων δυσωπήση δύναμις τα γαρ σημεῖα οὐ τοῖς πι- Ioστοῖς μῖν, ἀλλα τοῖς ἀπίστοις γουδαιων τε καὶ Ἐλλήνων
ολ γαρ- δαίμονας ἐκβάλλειν ήμέτερον κέρδος, ἀλλα των
ἐνεργεία χριστοs καθαιρομένων, καθώς αυτός που παιδεύων ημῆς ὁ κύριος δείκνυσι λέγων Μὴ χαίρετε τι τα πνε ματα - ,πακοέουσιν, ἀλλὰ χαίρετε δτι τα ὀνόματα μῶν ibγέγραπται ἐν τ οὐρανῶ ἐπειδὴ ὁ μεν αὐτου δυνάμει γίνεται, ὁ δε μετέρα εὐνοια καὶ σπουδῆ, δῆλον - βοηθουμένοις π αυτοs. οὐκ ἐπάναγκες - πάντα πιστωδαίμονας ἐκβάλλειν νεκροψ ἀνιστῆν η γλώσσαις λαλεῖν, ἀλλὰ - ἀξιωθέντα χαρίσματος ἐπὶ τινὶ αἰτία χρησίμη εἰς mσωτηρίαν τῶν πίστων, δυσωπουμένων πολλάκις os τὴντων λόγων ἀπόδειξιν, ἀλλὰ τὴν τῶν σημείων ἐνέργειαν, αξίων οντων σωτηρίας. ἡδε γὰρ πάντες οἱ ἀσεβεῖς ὐπὸ τῶν θαυμάτων ἐντρέπονται καὶ τούτου μάρτυς αυτος ὁ θεός, λειαν λθ ἐν τῶ νόμω δτι - δεερογλώσσας λα- 25λήσω τελα τομω καὶ ἐν χείλεσιν λέροις, καὶ οὐ μὴ πιστεύσωσιν ἀτε γὰρ οἱ Αἰγύπτιοι ἐπίστευσαν τω θεῶ, Μωσέως τοσαυτα σημεῖα καὶ τέρατα πεποιηκότος, υτε ὀ